Fokke & Sukke zijn dolblije #Groningers! - https://t.co/yEZwU082DV https://t.co/yEZwU082DV
— Aart Dekker (@AartDekker) May 18, 2024
Mijn Passie? Delen(want 'Gedeelde Vreugd=Dubbele Vreugd & Gedeelde Smart=Halve Smart).Zie mijn Blog-bijdragen dus als mijn middel om wat me interesseert te delen. Als Links, Reposts, en regelmatig in de vorm van Column, Analyse of Commentaar & al dan niet bijtend, ironisch, of roerend statement. Mijn intentie is iedere dag iets van waarde door te geven... Ik krijg ook graag feedback; dus Volgen en Reageren stel ik zeer op prijs!
Fokke & Sukke zijn dolblije #Groningers! - https://t.co/yEZwU082DV https://t.co/yEZwU082DV
— Aart Dekker (@AartDekker) May 18, 2024
Geert Fokke & Sukke van der Plas blikken terug op de #formatie - https://t.co/9sCiMSoEOW https://t.co/9sCiMSoEOW
— Aart Dekker (@AartDekker) May 17, 2024
Thuisoverwinningen voor @HeroesDenBosch en @ZZLEIDENBASKETB , de bal ligt nu in het kamp van de teams die vrijdagavond thuis spelen @Donar_Official en @LandstedeBasket Business as usual, zou je zeggen. Maar er is altijd een maar. https://t.co/32yQwTM6iR via @LeonKersten
— Leon Kersten (@LeonKersten) May 16, 2024
Fokke & Sukke missen Plasterk in de @telegraaf ... kandidaat #premier #mp; zijn #fokken #gefok en #ophitsen in licht #bruin(e) ideeën. Want... - https://t.co/b56c8zyg8z https://t.co/b56c8zyg8z
— Aart Dekker (@AartDekker) May 16, 2024
Óók Fokke & Sukke voorzagen problemen voor Joost Klein op het #ESF24 (net als ik trouwens) maar wel andere dan ik... - https://t.co/au3u4zKpfv https://t.co/au3u4zKpfv #orban Geen #vertrouwen Rechts #complot
— Aart Dekker (@AartDekker) May 13, 2024
´UITSLAG´ Cartoon @joepbertrams
Joep Tekent ook voor Vrede — De Groene Amsterdammer (@DeGroene)
Heel veel meer Prachtige / Rake Cartoons van Joep voor de Groene --- Hier ---
Dave Granlund @DaveGranlund #GOP pic.twitter.com/43NFKqUAx7
— Editorial & Political Cartoons (@EandPCartoons) April 9, 2024
8 mei 2024
#jeugdjournaal #songfestival #zweden Het Songfestival is nu écht begonnen. Gisteravond was de eerste halve finale. Dit jaar is de beroemde liedjes-wedstrijd in Zweden, in de stad Malmö. In dat land is het Songfestival heel populair. Zweedse kinderen krijgen deze week speciale Songfestival-muzieklessen. #jeugdjournaal #songfestival #zweden Vragen, tips of ideeën? Stuur ons een e-mail op jeugdjournaal@nos.nl
Goed nog een paar uurtjes te gaan en dan weten we – wat meer uit eigen waarneming hoe Joost Klein scoorde in de halve finale van het Eurovisie Song Festival.
Moeten we natuurlijk wel nog even de Israëlische bijdrage voorbij...ik zeg dat niet vanwege die bijdrage, of vanwege mijn mening of ze wel of niet zou mogen deelnemen, maar slechts vanuit het feit dat er wel heel erg veel speelt rond dit ooit zo onschuldige liedjesfestijn, en aangezien Israël kort voor Klein aan de beurt is...er kan nog veel geburen dat de stemming en sfeer beïnvloedt...
Ooit – we praten vroege jaren ´90 – bracht ik in een voor mij nogal moeilijke tijd een lange vakantie door in winters Finland/Lapland. Het was niet mijn eerste keer daar, maar wel een periode waarin ik wel met heel veel verschillende Finnen in aanraking kwam. En met enige regelmaat werd mij verteld: `Wij Finnen zijn zo jaloers op jullie Nederlanders!´ Het bleek dan te gaan om de veronderstelde tegenstelling die er zou bestaan tussen ´de Nederlander´en ´de Fin´. Het beeld daar van ons bleek in aanzienlijke mate gebaseerd te zijn op twee soorten feest; (toen nog) Koninginnedag – waarvan de meest feestelijke beelden in Finland regelmatig in het TV-Journaal werden vertoond – en Oranje Voetbalfeesten... Er werd ook altijd bij verteld: ´Wij Finnen zijn zo introvert en verlegen; wij kunnen dat niet, zo feesten!´
Tijden veranderen, en ik kan nu uit eigen ervaring vertellen dat ik – als rechtgeaarte Basketball-liefhebber – juist de Finnen benijd vanwege de manier waarop zij de sporten waar ze goed in zijn weten te beleven en vieren; een tijdelijk dorp opzetten voor een week, minimaal 3000km van huis
zodat hele families de Nationale Ploeg kunnen supporten en met duizenden landgenoten Basketball vieren? In Nederland Niet! Maar de Finnen doen dat dus ´gewoon´ wel. Rond de Nationale Finse IJshockeyploeg waren taferelen die ´ons´ voetbal naar de kroon steken of zelfs ver voorbij gingen al veel eerder te zien...
Toch, we zien het ook nu weer rond Joost Klein, ´wij Nederlanders´ kunnen best wel wat, als het gaat om iets bijzonders neerzetten en daar dan massaal achter gaan staan. En als het om muziek en cultuur gaat heeft ons kleine landje echt wel veel te bieden. En dat dan ondanks de – – financiële en andersoortige - moordaanslagen die vanuit rechts – de VVD voorop; remember Halbe Zijlstra! – regelmatig op ´de cultuur` en alles wat publiek is worden gepleegd.
En dan nu naar Joost Klein. Ik weet niet of hij ´te vroeg heeft gepiekt´, afgaande op het feiten dat de eerste azijnzeikers zich alweer in talkshows hebben laten horen, en de bookmakers hem laten zakken op hun lijstjes...het zou kunnen...
Ik had – voor Joost Klein als deelnemer met zijn liedje werd gepresenteerd – nog nooit bewust van hem gehoord. nog nooit van hem gehoord, maar neef Friesland kende hem al lang, en was enthousiast. Toen ik het liedje voor het ESF twee, misschien driemaal had gehoord dacht ik: ´Misschien is dit – in deze humorloze, deprimerende tijden – wel wat Nederland, Europa (en de wereld) nu erg goed kunnen gebruiken; dit liedje kan gaan winnen en echt iets teweeg brengen, zeker zo vlak voor de Europese Verkiezingen.´
Wat een energie en vrolijkheid! Wat een stelletje creatieve mafkezen!!
Hoe meer ik ervan zag, hoe meer het bleef hangen en hoe mijn sympathie voor deze jonge gasten toenam.
Europa-Pa; wat Nederland in essentie is, en nu het meest nodig heeft...is NIET meer, Meer, MEER Wilders, maar wel meer van dit soort creatieve, energieke, en vrolijke uitbarstingen. En meer Europa natuurlijk, want hoe simpel het ook lijkt, er is echt wel over nagedacht.
Nederland bestaat WEL! Maar...Limburg is Nederland, Brabant is Nederland, Zeeland is Nederland, de Randstad is Nederland, de Kop van NH is Nederland, Flevoland, Gelderland, Overijssel, Drenthe, Groningen zijn allemaal Nederland en – de komende paar dagen – en wie weet, hoeveel langer daarna nog – is natuurlijk Friesland het brandende Hart van Nederland (en dat dan zonder dat er een Elfstedentocht is)! Hoe mooi zou het zijn als Klein zou winnen, en er volgend jaar een ESF in Leeuwarden zou worden georganiseerd!
Om alle problemen het hoofd te kunnen bieden, draait het om: Creativiteit, Positiviteit, Vriendschap
Samenwerking, Empathie, Optimisme, Menselijkheid, Multiculturaliteit & Multitaligheid, Jeugd, Enthousiasme, Durf, Muziek en Cultuur. En vast nog wel enkele zaken meer, maar dit lijstje lijkt me een aardig begin, en deze gasten hebben veel van het bovenstaande rijtje in hun mars.
Daarom zeg ik: maak deze jongen, deze enthousiaste vriendenclub Speciaal Ambassadeur van Nederland en de EU, en laat het met deze aanstekelijke energie ons land, Europa en een mooie toekomst promoten!
Dat geeft vele malen meer boost aan Volk en Vaderland, in een sterker Europa in deze tumultueuze tijden, dan NOG MEER Wilders, of Mark Rutte als nieuwe voorman van de NAVO...
Daarom; kijk, duim, organiseer wellicht zaterdag een watch-party met familie, vrienden en bekenden. Bouw een feestje en breng het enthousiasme van deze gasten over op anderen, in de hoop dat we dan dadelijk een verrassend positieve golf door land en continent zullen zien gaan, in plaats van de vele negatieve spiralen en nieuwe bruine bewegingen die Europa overspoel...
Ik (heb weer een beetje) Hoop!
Kan je heel lang op wachten denk ik! ´De Randstad´ als iets om je mee te identificeren bestaat namelijk niet...alleen om je tegen af te zetten, dat dan weer wel... Dus ik wacht op de #katwijk versie...! https://t.co/7jwDyDnBu3
— Aart Dekker (@AartDekker) May 9, 2024
Pieter Omtzigt wilde de grondwet een prominente plaats geven in de Kamer. Is dat nu al verleden tijd?
Bastiaan Rijpkema beeld Milo
Bij de renovatie van het Binnenhof is een ‘tijdcapsule’ ontdekt. Het loden kistje zat in de sokkel van het ruiterstandbeeld van Willem II naast het Binnenhof – het beeld maakt plaats voor onder meer een tijdelijke uitkijktoren. Vorige week maandag ging het kistje uit 1925 open. Heel spectaculair lijkt de inhoud niet: een oorkonde en memorabilia rond Willem II. Een kistje ‘gevuld met prut’, aldus Marcel van Roosmalen nog diezelfde avond op npo 3. De Haagse burgemeester Jan van Zanen kon zijn geluk echter niet op. ‘Moet je nagaan: een vouw van 99 jaar geleden heb ik mogen ontvouwen’, peperde hij de verslaggever van het Algemeen Dagblad in.
Een tijdcapsule draait om ‘tijd’: de inhoud wordt pas na lange tijd interessant. In de politiek werkt dat anders. Daar kan krap 2,5 jaar voldoende zijn om twee politieke werelden vrijwel hermetisch van elkaar af te sluiten. Even terugspoelen.
Tijdens de Algemene Beschouwingen van 2021 is Pieter Omtzigt de gesel van een dan al 185 dagen formerende Mark Rutte: ‘Jules Verne kon rond de wereld in tachtig dagen.’ De rode draad in Omtzigts betoog is de nog altijd gebrekkige aandacht voor de rechtsstaat en de grondwet na de toeslagenaffaire. In een motie vraagt hij om ‘de grondwet op een passende wijze een goede plaats te geven in het Kamergebouw, zodat iedereen aan de waarde hiervan herinnerd wordt’. Zowat alle partijen stemmen voor Omtzigts motie – de pvv stemt tegen. Sinds oktober vorig jaar hangt de herinnering er: een kunstwerk in de Statenpassage van het tijdelijke Tweede-Kamergebouw. Het laat Thorbecke zien, geestesvader van de grondwet van 1848, tegen de achtergrond van de 23 grondrechten in onze huidige grondwet.
Het is een tijdcapsule begraven door een Omtzigt uit een andere politieke wereld. Hoe anders is die politieke werkelijkheid nu. Omtzigt zit aan de formatietafel met de pvv, een partij die in haar verkiezingsprogramma voorstelt een aantal grondrechten van een grote groep Nederlanders te beperken. Ook aan tafel: de vvd. Met de pvv zou die partij volgens de nos hebben voorgesteld om in een eventueel kabinet een deel van de aangenomen Spreidingswet niet uit te voeren. Juist de verplichting voor gemeenten om bij te dragen aan de asielopvang wilden de partijen onuitgevoerd laten. Omtzigt zal aan zijn Thorbeckelezing gedacht hebben. Het is een ‘hellend vlak’, betoogde hij nog geen jaar geleden, wanneer ‘de regering (…) naar eigen goeddunken gaat bepalen welke onderdelen van wetten wel of niet worden uitgevoerd’.
En dan is er nog de bbb. Partijleider Caroline van der Plas wilde afgelopen vrijdag in Op1 een dreigend filmpje van Farmers Defence Force, gericht aan onder meer een nsc-Kamerlid, niet veroordelen. Van der Plas deed het af als gedoe over ‘de toon’ – ach, wat pallets en autobanden die in brand staan. Who cares.
Het moet inmiddels behoorlijk eenzaam zijn voor Omtzigt aan de formatietafel. Een partij opgericht voor de verbetering van de rechtsstaat. Terechtgekomen in een formatie waar zelfs basale rechtsstatelijke principes verdedigd moeten worden. Als hij deze week de tafel rondkijkt, weet hij dat die verdediging vooral van hem zal moeten komen. Daar komt nog bij dat de NRC afgelopen weekend meldde dat onder nsc-kiezers slechts 25 procent zich zorgen maakt over de grondwet in de formatie. ‘Alle ballen op Omtzigt, the last man standing, misschien’, vatte Stevo Akkerman in Trouw de positie van Omtzigt samen. Een tikkeltje dramatisch wellicht, maar veel scheelt het niet.
Aantrekkelijke opties voor Omtzigt zijn er niet, wel onaantrekkelijke. Onaantrekkelijk is toch kiezen voor samenwerking. Onderzoekers van het Zweedse V-Dem Instituut publiceerden in 2020 een overzicht van manieren waarop democratische partijen kunnen reageren op ‘illiberale uitdagers’ – partijen die onder meer de rechtsstaat ondergraven. Alle reacties hebben nadelen, maar samenwerking lijkt het risicovolst. In het bijzonder waarschuwen de onderzoekers voor het regeren met illiberale partijen ‘in de hoop deradicalisering te bereiken’.
Wat wel te doen, is moeilijker te zeggen. Het meeste verwachten de onderzoekers van het blijven confronteren van illiberale partijen. Belangrijk daarbij is het markeren van de ‘rode lijnen’ van ‘democratische normen’. En dan vooral met de redenen erbij: die moeten elke keer weer opnieuw uitgelegd worden. Geen simpele uitsluiting, maar kiezers van illiberale partijen uitleggen wat je doet. Precies daar ligt in de laatste week van deze formatieronde de grote uitdaging.
Cruciaal is hoe de rechtsstaat in het formatieverslag komt te staan: welke partij heeft welke grens getrokken en waarom? Dat informateur Plasterk de pen vasthoudt, is niet heel vertrouwenwekkend. Twee dagen na de verkiezingen gaf hij in zijn Telegraaf-column al weinig blijk van rechtsstatelijke aarzelingen bij samenwerken met de pvv. Rechtsstatelijke bezwaren kon je wel wegpoetsen in een regeerakkoord. ‘Enorm ingewikkeld’ was de formatie niet. Omtzigt zal er bovenop moeten zitten. Vorige week bracht De Telegraaf dat er in de formatie over Omtzigt wordt geklaagd: dat hij ‘vervalt in zijn oude twijfelgedrag en maar door blijft vragen’. Dat moet hij vooral blijven doen.
Fokke & Sukke - https://t.co/nbr6CDEtV2 https://t.co/nbr6CDEtV2 Formateurs ´Dijkgraaf & van Zwol likken hun vingers af bij het concept...´ #formatie
— Aart Dekker (@AartDekker) April 30, 2024
Fokke & Sukke - https://t.co/KDkmgTOotZ https://t.co/KDkmgTOotZ Denken niet dat Timmermans kernwapens gaat inzetten bij de #formatie maar...
— Aart Dekker (@AartDekker) April 26, 2024
26 mrt 2024 Two of the most awe-inspiring national phenomena captured in one timelapse video: A volcano near the Icelandic town of Grindavik erupts against the backdrop of the Northern Lights.
´t is zeker 40-50 jaar geleden dat mijn fascinatie wat betreft Bergen - liefst Vulkanen -, eilanden en het Noorderlicht begon.
Ik ´liep wat warm´ met vakanties in de Pyreneeën, maar toen in 1986 voor het eerst een FIBA Wereld Kampioenschap (WBC) met 24 landen werd georganiseerd in Spanje en de Nederlandse Mannen ingedeeld werden in een groep die op Tenerife (Canarische Eilanden) werd gespeeld en ook nog eens onze persoonlijke situatie het toeliet besloten Robert Smits en ik om voor zes weken de rugzak in te pakken en zoveel mogelijk eilanden te bezoeken, vulkanen te beklimmen en bekijken en het WK van begin tot eind bij te wonen; het werd in meerdere opzichten een reis om nooit te vergeten.
Toen had ik de smaak goed te pakken!
In de jaren daarna kwamen IJsland en Lapland aan de beurt; daar speelde Basketball niet meer dan bijrolletjes, maar ook dat waren onvergetelijke reizen en belevenissen.
IJsland is letterlijk een van de hotspots in de wereld voor liefhebbers en wetenschappers die de oerkrachten van Planeet, Water, Vuur, IJs en Zon te zien en beleven zijn als op weinig andere plekken op deze aardbol; je ziet het Land er bij een uitbarsting letterlijk ontstaan, en dat de tektonische platen waar Amerika en Europa op liggen zich ieder jaar een paar centimeter uit elkaar bewegen is ook op vele plekken duidelijk.
In Reykjavik was indertijd een speciale kleine bioscoop - Volcano Show´ - die alleen maar films draaide die over vulkanen gaat. Internet wijst uit dat daar inmiddels een ´Lava Show´ aan toe is gevoegd. Ik bekeek er toen een paar in dat zaaltje, en sindsdien zal ik - zeker niet op TV - een gelegenheid voorbij laten gaan er weer eentje te bekijken.
Een vulkanische uitbarsting live en van zo dichtbij als mogelijk is bekijken staat sindsdien hoog op mijn bucketlist, maar het is er nog nooit van gekomen. En dat geldt ook voor het met eigen ogen beleven van het Noorderlicht...ik heb een keer vijf weken in Fins Lapland gezeten, maar had toen niet het geluk het te kunnen zien.
De bovenstaande clip van een maand geleden combineert die twee bullets op mijn lijst; prachtig..!
Nu nog eens ´in het echt´...
Fokke & Sukke hopen, maar weten wel beter... - https://t.co/XiLyQjHVyn https://t.co/XiLyQjHVyn #genderwet @PieterOmtzigt #NSC #FVD
— Aart Dekker (@AartDekker) April 25, 2024
Dit redactionele commentaar van de Groene Amsterdammer is een voorbeeld van waarom ik - ondanks dat het soms zware kost is, en ´de Groene´ wekelijks lezen een forse hap uit mijn energiebudget en wat betreft oogcapaciteit is - dit onafhankelijke opinie-tijdschrift als mijn lijfblad zie, en pas als allerlaatste zal schrappen, mocht dat ooit nodig zijn; een dusdanig andere kijk op een zaak dan gangbaar is in het publieke debat - en zelfs mijn eigen kijk op een zaak - dat zo´n stuk mij anders tegen iets laat aankijken dan daarvoor...
In dit geval is het zuiver perceptie; Frans Timmermans die zich (nog) nog verre van de oppositieleider betoont van die hij zou moeten zijn, of zelf zei te willen worden, zelfs uitermate zwak overkomt sinds de verkiezingen van november 2023. Dit was ook mijn beeld (voor alle duidelijkheid; ik ben geen fan, heb nog nooit op hem of zijn partij gestemd en heb daar ook geen plannen voor'.
Maar deze beschouwing doet je toch nadenken; misschien toch nog even niet afschrijven, deze oude gepokte en gemazelde PvdA´er... (voor alle duidelijkheid;dat had ik nog niet gedaan, maar ik begon wel te twijfelen of er überhaupt ook in de (nabije) toekomst nog iets te verwachten viel van de beste man).
We gaan het allemaal zien... maar de Groene Amsterdammer heeft zijn waarde voor mij weer eens dubbel en dwars bewezen, want ik word graag op het andere been gezet door wat ik aan media consumeer..!
Coen van de Ven beeld Milo
De naam Frans Timmermans in combinatie met ‘formatie’ begint vaker te vallen. Zo vroeg Pieter Omtzigt zich op een recente ledenbijeenkomst hardop af waarom de vvd de route over links zo vroeg in het proces had afgesneden. vvd’ers zelf klagen ook steeds vaker binnensmonds over die strategische misser. En het meest vege teken aan de wand? Uitgerekend Geert Wilders waarschuwt tegenover camera’s steeds vaker wanhopig voor het alternatief als een formatiepoging met hem mislukt: dan dreigt Timmermans I.
Zelf houdt Timmermans de boot af. In zijn laatste brief aan informateur Kim Putters noteerde hij dat pas als het rechts écht niet lukt ‘het mogelijk is om na te denken over andere routes’. In principe is er in twee maanden niets veranderd aan het formatiestandpunt van GroenLinks-PvdA: eerst moet rechts het initiatief krijgen, laat ze het zelf maar verprutsen, zo wordt er gedacht, en pas als dat allemaal is uitgezocht komen wij in beeld. Maar dat is, zo herhaalt Timmermans keer op keer, ‘onwaarschijnlijk’.
Partijgenoten klagen soms nog steeds over een gebrek aan strijdbaarheid, aan felheid. De Timmermans die op verkiezingsavond fel van leer trok is weer verruild voor de analytische diplomaat die zijn blik op het ‘politieke midden’ focust. Eind februari gaf hij een lezing van een uur in De Rode Hoed in Amsterdam. Er was eindeloos aan de tekst gesleuteld, de GroenLinks-PvdA-leider had nog tot op het laatste moment op zijn telefoon zitten pielen. Maar eenmaal op het podium improviseerde hij erop los. Aanvankelijk geschrapte passages klonken plots toch. Hij had er veel zin in, verloor zichzelf zichtbaar én had daarbij de zaal mee.
Juist in de geïmproviseerde zinnetjes klonk zelfkritiek. Ja, de sociaal-democratie is een alliantie tussen hoog en laag, tussen veelverdieners en weinigverdieners. Wat hij buiten de spreektekst om ertussen frommelde waren zinnen als: ‘en dat moeten we herstellen’. Het raamwerk van de lezing was autocratie, rechtsstaat en daarin de figuren Vladimir Poetin en Geert Wilders. En wat zijn stroming daar tegenover moet stellen. ‘Het is altijd de opdracht van de sociaal-democratie geweest om de voedingsbodem voor extreme ideologieën weg te nemen’, zei Timmermans. ‘Wat zijn de belangrijkste redenen dat mensen hun toevlucht zoeken bij (ultra-)nationalisten?’
Vers in het geheugen lag het pvv-Kamerlid Joeri Pool, die in de Tweede Kamer had gesproken over ‘voortdurende provocaties van de Nederlandse regering richting de Russische federatie’. Timmermans waarschuwde voor hoe de grootste fractie van het land telkens flirt met het Kremlin of daar in elk geval sympathie voor toont.
De hoogdravende speech was meer dan alleen het neerzetten van een ideologische lijn. Twee dagen later kon hij direct oogsten wat hij had gezaaid. Als oppositieleider presenteerde hij een ‘Oekraïne-overeenkomst’ met daarin de belofte om de strijd van Zelensky op ‘politiek, economisch en militair vlak’ te steunen. ‘Vandaag, en zo lang als nodig.’ Was ondertekend: elf fracties uit de Tweede Kamer, 104 van de 150 zetels beloven Oekraïne niet te laten vallen. Achter de schermen was er door PvdA’ers twee weken gewerkt om via app-groepen zoveel mogelijk partijen onder de verklaring te krijgen. Met als opvallendste ondertekenaars de drie partijen die onderhandelen over samenwerking met Wilders: vvd, nsc én bbb.
Het past in een strategie die Timmermans begin december, kort na de verkiezingsuitslag, uit de doeken deed. Doorlopend spreekt hij centrum-rechts aan op de gevolgen van besturen met radicaal-rechts. ‘Een kabinet valt nooit omdat de oppositie het zo goed doet, een kabinet valt omdat ze het onderling niet meer eens zijn’, zei hij tegen de NRC. ‘Dus ik wil die onderlinge verschillen zó duidelijk maken dat het moeilijk voor ze wordt.’
Enkele uren voor de Oekraïne-verklaring had Putters een tussentijds bericht doen uitgaan over de stand van zaken rond de formatie. Hij wees daarin op drie belangrijke onderwerpen waarop overeenstemming moest worden bereikt: de democratische rechtsstaat, gezonde overheidsfinanciën en ‘de internationale positie van Nederland’. Op die eerste twee punten was de informatieronde van Ronald Plasterk gesneuveld, nadat Pieter Omtzigt wegliep. En precies op dat derde punt dat zo lang afwezig was wist Timmermans nu effectief een wig te drijven.
Niet zonder resultaat. Geert Wilders voelde zich genoodzaakt om een knieval te maken door statements af te geven dat er te praten valt over steun aan Oekraïne. Hij schrapte acuut de verkiezingsbelofte uit zijn programma dat hij het land militair nooit zou steunen. ‘Wij willen nu praten over de mogelijkheid voor steun aan Oekraïne en ik hoop dat partijen ook zo snel zijn, want wij zijn de enige die een beweging maken.’
Timmermans staat misschien buiten de formatie en hoewel er niemand in die partij serieus rekening mee houdt dat een kabinet met zijn naam er ooit komt, heeft hij inhoudelijk een paar cruciale bakens verzet. Je zou kunnen zeggen: inhoudelijk een hoop binnengehaald.
Huilie(#PVV), Huilie(#VVD ) & Huilie(#BBB) / #formatie: @joepbertrams @DeGroene - 'Eenheid uitstralen' (@PieterOmtzigt heeft 'het' gedaan!) https://t.co/s9nGSNLTnW
— Aart Dekker (@AartDekker) April 22, 2024
Fokke & Sukke - https://t.co/hyOTvS5O1s https://t.co/hyOTvS5O1s Aan het werk in de WC's van hun eigen bedrijf... #formatie #wilders #bedanktGeert
— Aart Dekker (@AartDekker) April 21, 2024
Fokke & Sukke - https://t.co/C1g0S08tSL https://t.co/C1g0S08tSL Op een oor na geveld... #formatie #wilders
— Aart Dekker (@AartDekker) April 21, 2024
Vergelijk het met een constellatie in het gesternte boven ons, waarbij een bepaalde opstelling tussen de hemellichamen of een langdurige zonsverduistering zeer zelden voorkomt. Zo ziet de electorale wereldkaart eruit in 2024: nooit eerder werden er in een jaar in zoveel landen verkiezingen gehouden, nooit eerder mochten er wereldwijd zoveel mensen naar de stembus. Meer dan vijftig landen in totaal die samen meer dan de helft van de wereldbevolking omvatten. Als stemmen inderdaad het feest van de democratie is, staan we aan het begin van een waanzinnig jubeljaar.
Was het maar zo’n feest. Het worden twaalf maanden waarin het erop of eronder is voor de democratie. ‘The year of voting dangerously’, zo noemde de geopolitiek commentator Bruno Maçaes het in The New Statesman.
Wat vooral in de waagschaal ligt is het type liberale democratie zoals dat in grote delen van het Westen voeten aan de grond kreeg: met een sterke scheiding der machten, de garantie dat electorale verliezers plaatsmaken voor de winnaars en waar de pers de macht in de gaten houdt en het publiek voorziet van feiten en behulpzame duiding. Er zijn nog meer kenmerken aan te wijzen: een electoraal stelsel dat niet al te veel verziekt is door de invloed van geld, waar politieke functionarissen dienaar zijn in plaats van kruisvaarder of borstklopper. Een politieke cultuur waar ideeën, oplossingen en toekomstvisie niet worden bedolven onder een dikke laag identitaire drek en vijanddenken. ‘Gewoon, normale democratie’, ben je haast geneigd te denken. Het punt is dat die variant al lang niet meer de norm is.
Dat bleek bijvoorbeeld in Bangladesh, het land dat ‘the year of the vote’ mocht aftrappen. ‘Ik doe mijn best om te zorgen dat democratie in dit land kan voortbestaan’, zei premier Sheikh Hasina toen ze haar stem uitbracht. Ze won een vierde opeenvolgende ambtstermijn, logisch gezien het feit dat grote delen van de oppositie gevangen zijn gezet en de opkomst bedroevend laag was.
De hekkensluiter van 2024 is meteen ook de grote klapper. In november wordt duidelijk of een nieuwe termijn in het Witte Huis erin zit voor Trump. De opmaat naar verkiezingsdag zal bestaan uit een opstapeling van waarschuwingen dat nóg een keer Trump als president het einde van de democratie in Amerika zoals we die kennen betekent. Die waarschuwing is niet van de lucht. Trumps belofte ‘geen dictator’ te zullen zijn, onderstreept alleen maar hoezeer de Verenigde Staten zijn afgedreven van hun normale democratische modus.
Tussendoor zijn er nog andere betekenisvolle verkiezingen, in het bijzonder in Indonesië (in februari) en India (in april-mei). De stembusgang daar is vooral betekenisvol ook vanwege het aandeel van deze twee landen in het vormen van het mondiale aangezicht van de democratie. Beide voldoen wellicht niet aan alle westerse maatstaven, maar evenmin zijn het schijn-democratieën. De volkswil klinkt behoorlijk zuiver door in de uitslagen zoals die nu voorspeld worden. Het roept de vraag op waar en door wie eigenlijk wordt bepaald wat dat is, democratie?
Rusland, waar in maart ook presidentsverkiezingen zijn, grijpt deze vraag aan voor cynisch opportunisme. Ongetwijfeld krijgen de Kremlin-spindoctors het voor elkaar om juist de Russische variant met enkel Poetin als mogelijke uitslag als de ware invulling van democratie te presenteren. Opmerkelijk is hier niet de platheid van de leugens, maar de behoefte van een autocraat om toch de rituele stappen van een verkiezing te zetten.
Zo bezien is democratie enkel als woord met een rudimentaire betekenis dominant geworden in de wereld. Iedereen wil democratie en verkiezingen, de grote discussie gaat over de invulling en geen enkel land of machtsblok heeft nog het overwicht in de definitiestrijd. 2024 is daarmee het jaar dat het Babylon blootlegt: verwikkeld in dezelfde onderneming, spreekt iedereen inmiddels een andere taal.
Och, en dan is er nog Nederland. Daar buigen liberalen zich samen met een politieke nieuwkomer die zegt te leven voor rechtsstatelijkheid over wat het betekent als iemand zijn plannen tot grondwetsschendingen ‘in de ijskast zet’. Wilders’ alleenheerschappij binnen de eigen ‘partij’ en zijn strafrechtelijke veroordeling blijken geen reden voor de VVD en NSC om te passen voor samenwerking. In Nederland is 2024 al in 2023 begonnen. Waren we toch weer eventjes gidsland.
Marijn Kruk 7 september 2022
'Volgevreten, zelfingenomen lamzakken zijn het!'
De jongen spreekt tegen niemand in het bijzonder. Hij spreekt nooit tegen iemand in het bijzonder.
Hij staat op de hoek van de straat onder de luifel van de Etos, in zijn ene hand een ver fomfaaide krant, in zijn andere een lege milkshakebeker van McDonald's.
,,Money is de maat van alle dingen!
Verdommeste klootzakken!
VERDOMMESTE KLOOTZAKKEN!''
In de deuropening van de Etos verschijnt een allochtoon in een bewakingsuniform, handen op de rug, voeten iets te ver uiteen, bestudeerde onverschilligheid.
,,Het kan jullie natuurlijk geen ene fuck schelen'', sist de jongen. ,,Geen ene fuckfuckfuckfuckfuck!'' En dan, zangerig: ,,Geen ene FUCK, geen ene FUCK, geen ene FUCK!'' Hij maakt er kleine hupjes bij, zoals voetbalsupporters dat vroeger deden, toen je nog staantribunes had.
De allochtoon in uniform trekt zich terug in de drogisterij.
,,Hierrrr!'' De jongen slaat met de McDonald's-beker op de krant. ,,Schrijf 'em maar bij op uw lijstje: DE ONDERTITELAAR. Slachtoffer nummer 347 van dit kalenderjaar. En we moeten nog bijna twee maanden!''
Met gedragen stem begint hij voor te lezen uit het artikel: ,,Steeds meer ondertitelaars houden het voor gezien. Zij krijgen te weinig tijd om hun werk naar behoren te kunnen doen - en worden nog slecht betaald bovendien.''
,,Zie daar!'', roept de jongen. ,,Alweer een niche die vrijkomt voor de meest succesvolle specimen van dit neo-neoliberale tijdsgewricht: de BEUNHAAS!
''En weer begint hij te zingen, ditmaal op een melodie van Jaap Visser: ,,De beunhaas, de beunhaas, de beunhaas is een kuthaas, de beunhaas is een...
''Er stopt een politieauto voor de Etos.
Als de twee agenten zijn uitgestapt, komt ook de allochtoon in uniform weer tevoorschijn. Met een klein knikje van zijn gemillimeterde hoofd wijst hij de agenten op de jongen, als om er zeker van te zijn dat zij niet, in een primaire reflex, hém voor de boosdoener aan zullen zien. De agenten pakken de jongen vast, het heeft bijna iets liefdevols: zoals de één een arm om hem heenslaat, terwijl de ander zich licht vooroverbuigt om hem in het gezicht te kunnen zien.
,,Komt u met ons mee?''
Zelfs de toon waarop de vraag wordt gesteld, is liefdevol.
,,De beunhaas, de beunhaas...'', zingt de jongen.
Maar hij laat zich zonder problemen op de achterbank van de politieauto zetten, waar hij gezelschap krijgt van één van de twee agenten. De ander kruipt achter het stuur, steekt een hand op naar de bewaker, en rijdt weg. De bewaker trekt zijn stropdas recht.
Ik heb er al die tijd met mijn neus bovenop gestaan, maar Victor heeft me niet herkend.
Jongens waren we, vervelende jongens. We zaten samen op het gymnasium, vertaalden samen ooit Ovidius. We waren samen verliefd op hetzelfde meisje, en werden vooral veel samen de klas uitgestuurd. Dat we allebei met minimale cijfers slaagden voor ons eindexamen, werd ons door menig klasgenoot misgund. Dat maakte het voor ons alleen maar mooier.
Ik herinner me een avond, ergens in de vroege jaren tachtig. We waren allebei voortijdig gestopt met onze studie, Ronald Reagan was president van de Verenigde Staten, en er was iets met Ruud Lubbers en een hangar in Koeweit - de details zijn me ontschoten. Het waren onze wodkadagen.Victor zei: ,,De meest verstokte communistenhaters zijn de mensen die zelf moeiteloos in dat systeem zouden passen. Zoals de apparatsjiks d r ook zonder meer geschikt zouden zijn voor een hoge functie hier.''
Victor zei: ,,Binnenkort krijgen de hoge heren in het Oostblok zelf genoeg van die derderangs bediening in de hotels, de slechte kwaliteit van de limousines, het gebrek aan goeie callgirls. Dan schaffen ze het communisme af en worden kapitalist - en dan zul je zien dat ik gelijk heb. Er bestaat geen tegenstelling tussen de belangen van de machtigen daar en de machtigen hier. Dat zijn praatjes om ons dom te houden. Dom en bang.''
Victor zei: ,,Heb jij Ruud Lubbers ooit op een begrijpelijke zin kunnen betrappen - laat staan op een heldere gedachte?''
Victor zei: ,,Eeuwigdurende groei, dat is een leuke fantasie voor jongetjes van zeven.''
Na de wodkaperiode kwam de jenevertijd. Ronald Reagan ging, George Bush kwam, Lubbers bleef, in het Oostblok schaften de apparatsjiks het communisme af en deden zichzelf de staatsbedrijven cadeau. Voortaan reden ze in westerse limousines, voortaan waren alleen de mooiste callgirls mooi genoeg.
Victor zei: ,,The Kremlin goes kinky.''
Victor zei: ,,Bestaat Ruud Lubbers wel?''
We keken samen naar het groene vuurwerk boven Bagdad, naar de videogames van Norman Schwarzkopf, naar de heldendaden van onze jongens in de Golf.
,,De goalkeeper!'' riep Victor enthousiast.
,,We hebben dan wel geen scorende spitsen, maar we hebben wel: de goalkeeper!''
En we noemden hem liefkozend de Beer van de Meer, de Bolle van Zwolle, en later, toen uitkwam dat het ding al die tijd niet had gefunctioneerd: het Lek van PEC.Jongens waren we, oudere jongens.
Er gaan dagen voorbij dat ik niet aan Victor denk.
Er gaan dagen voorbij dat ik tamelijk gelukkig ben. Ik heb een huis, een vrouw, een auto, een kind - niet noodzakelijkerwijs in die volgorde. Als ik over de hei fiets en een buizerd boven de bosrand zie zweven, als ik in bad zit met een glas whisky en een goed boek, als het kind slaapt en de haard brandt en we de liefde bedrijven op de bank, als het kind 's ochtends vroeg zachtjes in zichzelf zit te lachen, rechtop in haar bedje, ja, dan geloof ik wel dat ik gelukkig ben.
Volgens de buren ben ik een aardige jongen. En dat is ook een vorm van vooruitgang.
We vertelden elkaar graag sterke verhalen, Victor en ik.
Dan zei hij: ,,Toen ik vijf was ben ik eens weggelopen op het strand van Zandvoort. Er waren races op het circuit. Ik ben in een formule 3-bolide gestapt, ergens achteraf, waar de lucht zwaar was van benzinedamp en motorolie. Met mijn handjes om het stuur heb ik me in de race gemengd - en gewonnen, natuurlijk. Ze ontdekten me pas toen ik juichend over de finish ging. Die handjes boven de auto, die deden me de das om.''
En ik: ,,Van mijn zesde tot mijn elfde heb ik elke week getraind op lange-afstand-onderwaterzwemmen. Mijn persoonlijk record kroop van tien naar vijfentwintig naar veertig, vijftig, honderd meter. Het langste wat ik ooit heb gehaald, is honderddrieëndertig meter. Het is dat een alerte badmeester me van de bodem heeft gevist, anders had ik het niet kunnen navertellen.''
,,Ik geloof je niet'', zei Victor.
,,Toch is het waar'', zei ik. ,,Nou ja, op de getallen na.''
Vrienden hebben me vaak gevraagd: wanneer begon het mis te gaan? Er is geen antwoord op die vraag, of er zijn duizend antwoorden. Misschien is het begonnen op de ringweg rond Utrecht, in de herfst van 1994. Victor werkte in die tijd als koerier. In de vrijdagmiddagdrukte kon hij de afslag niet vinden die hem naar een bedrijf moest leiden waar hij, terug op de snelweg, telkens weer vlak aan voorbijreed.
,,Het was'', zou hij later zeggen, ,,als in een kwade droom: het doel steeds zo dichtbij en toch zo onbereikbaar.''
En het werd nog erger.
Want even vaak als hij aan het bedrijf voorbij reed, kwam hij ook langs een reusachtige koffiekop die hoog boven de A2 reclame maakt voor Douwe Egberts. En elke keer ook zag hij een billboard dat hem toeschreeuwde: U BENT TOE AAN EEN DAEWOO!
,,En ik had geen idee'', zei Victor later, ,,wat dat was, een Daewoo.''
,,En er reed een vrachtwagen voor me'', vertelde hij, ,,met een sticker achterop: 'Vindt u dat ik goed rij? Bel 06-weetikveel'. En ik wilde het nummer opschrijven, om te laten weten dat ik vond dat hij schandalig reed, maar ik kon geen pen vinden, en toen miste ik weer een afslag, en toen werd ik gesneden door zo'n klootzak in een leasebak met een autotelefoon, en toen zag ik in neonletters de woorden CAP-Gemini, en ik bleef me maar afvragen wat dat toch betekenen kon: CAP-Gemini!?''
Hij had zijn auto aan de kant gezet en was gaan lopen. Later die avond hadden twee agenten hem in Vleuten van de straat geplukt. Bij een bushalte had hij het glas van een abri ingeslagen, waarna hij zijn aansteker onderaan de reclameposter had gehouden. Toen de politie kwam, waren de vlammen net bezig aan de woorden 'U BENT TOE'.
Ze hebben hem een week in observatie gehouden, daarna mocht hij weer gaan.,,Ik ben niet gek'', zei hij, toen hij weer thuis was. ,,Ik was alleen wat in de war.''
Zekerheidshalve dronken we kruidenthee. En Victor zei: ,,We laten ons er natuurlijk niet onder krijgen''.
En ik zei: ,,Nee, natuurlijk niet''.
En hij: ,,Het is net als met die kwestie van het glas dat halfvol is, of halfleeg. Als wij naar de wereld kijken zien we een op hol geslagen menigte idioten achter het grote geld aanjagen. Maar anderen kijken naar diezelfde wereld en wrijven zich vergenoegd in de handen: zoveel dynamiek, zoveel dadendrang!''
Victor zei: ,,Madness is in the eye of the beholder''.
En ik zei: ,,Ja, en vooruitgang ook''.
Misschien begon het ook al eerder, al in de derde klas van het gym. We lazen bij Nederlands het Huldedicht aan Singer, van Paul van Ostaijen:
Slinger
Singer
naaimasjien
Hoort
Hoort
Floris Jespers heeft een Singernaaimasjien gekocht
Wat
Wat
jawel
Jespers Singer Naaimasjien
Hoezo
jawel
ik zeg het u
Floris Jespers heeft een Singernaaimasjien gekocht
En Victor die opstond, achterin de klas, en riep:
,,Hoort, hoort, zegt het voort!
Sandra Brinkhorst heeft een Salty Dog!
Hoezo?
Jawel!
Ik zeg het u: een jas van Salty Dog gekocht.
Waarom?
Waardoor?
Wat wil zij?
Jawel!
Zij zal!
Hoezo!
Want Salty Dog is de beste!
De beste?
Waarom?
Hoe kan dat?
Wie weet!
Alles is schijn!''
En Sandra Brinkhorst met haar jas op de voorste rij - woest was ze, woest!
Of misschien begon het nog wel eerder. Toen hij zeven was en hij zijn moeder in bed betrapte met een andere man.
Maar misschien is dat ook wel nooit gebeurd.
Victor zei: ,,Waarom zou ik mij aan de waarheid houden, als overal de leugen regeert?''
Victor zei: ,,Laten we afspreken dat we elkaar blindelings geloven, ook als we weten dat de ander liegt. Laten we elkaar beloven dat we onze vriendschap nooit zullen verloochenen, in het volle besef dat we die belofte zullen breken.''
Victor zei: ,,Laten we met de punt van mijn zakmes een wondje maken in de wijsvingers van onze rechterhand, en laten we die dan tegen elkaar aandrukken en onze band bezegelen in bloed, ook al weten we dat ons bloed slechts drager is van lucht en ziektes en niet van onze ziel.''
En aldus geschiedde.
Tegenwoordig ga ik niet meer twee keer in de week naar Amsterdam om te kijken hoe het met hem is. Ik leen hem ook geen geld meer. Ook dat is een vooruitgang.
,,Victor wil niet geholpen worden'', zeggen mijn vrienden.
,,Je onderhoudt zijn verslaving'', zegt mijn vrouw. Ze heeft gelijk. Van de kruidenthee stapte hij al spoedig weer over op de whisky. Daarna ging het van kwaad tot erger. Sinds een paar jaar drinkt hij 's ochtends bier en 's middags synthetische vruchtenwijn, of andersom. 's Avonds slaapt hij zijn roes uit in een portiek, of in een politiecel. Hoe zijn nachten eruit zien, wil ik liever niet weten.
In 1997 is Victors rijbewijs ingetrokken. Daar ben ik justitie nog altijd dankbaar voor. Nu hoeft hij niet te zien wat er langs de A12 gebeurt bij Veenendaal en Bunnik, of langs de rondweg om Amsterdam. Hij hoeft niet te weten dat er aan de A4 ter hoogte van Zoeterwoude een gigantisch reclamebord staat met een halfblote vrouw en de tekst:
WIL JE WETEN HOE IK RIJ?
BEL 0800-ENZOVOORT.
Victor reist ook al lang niet meer met de trein, hij kan zijn geld wel beter gebruiken. Zo weet hij niet hoe Hoofddorp er tegenwoordig uitziet, of het stationsplein in Leeuwarden - ook daarvoor ben ik dankbaar. Hoofddorp zou beslist de genadeklap zijn geweest.
Als ik zelf nog wel eens in Amsterdam kom, en ik zie hem staan, onder de luifel bij de Etos, dan houd ik hooguit vijf minuten stil. En ik kijk en ik luister naar wie ik was, of had kunnen zijn. Hij herkent me niet meer. Ik doe geen moeite meer. Maar thuis volg ik het nieuws met zijn ogen, hoor ik in mijn hoofd bij elk bericht zijn stem:
NOODWEER TEISTERT EUROPA -
,,Geeft niks, landgenoten, in de file zit je droog''.
TOPFUNCTIE BIJ VN VOOR LUBBERS -
,,Hij bestaat! Kofi Annan heeft het verlossende woord gesproken! De man die zijn eigen vrouw op de vlucht joeg, gaat zich ontfermen over de vluchtelingen! Het is nooit te laat om te kiezen voor menslievendheid!''
TOCH ONBEVOEGDEN VOOR DE KLAS...
PARTICULIERE BEWAKER VERVULT STEEDS MEER POLITIETAKEN...
WERKLOZEN VERPLICHT TOT WERKEN IN DE ZORG... -
,,De beunhaas, de beunhaas, de beunhaas is...''
Mijn vrouw wil weten wat ik zing, zo zachtjes voor mij uit. Maar ik zeg niks.
Er zijn dit jaar meer paddestoelen in het bos dan ooit.
En op zondagavond om halftwaalf is er de serie 'Cold Feet' bij de Vara.
Dat zijn troostrijke gedachten.
Fokke & Sukke - https://t.co/LcdWlbbQuH https://t.co/LcdWlbbQuH #FoSu zijn weer tamelijk #geniaal #souverein #decarvalho #heineken #belastingontwijking Geen #eerlijkdelen #Raak!
— Aart Dekker (@AartDekker) April 11, 2024
Hahaha... #TrumpsTruth #TruthSocial 70+ years of being a #conman https://t.co/sV6iJupW4c
— Aart Dekker (@AartDekker) April 11, 2024
Fenomeen! Wel jammer...dacht haar tijdens de #Bekerfinale in actie te kunnen zien, maar toen kwam ze helaas niet van de bank... Oranje Basketball Jeugd #DWBL #WU16 #WU18 #OrangeLions https://t.co/IRRh6ks2R3
— Aart Dekker (@AartDekker) April 11, 2024
Boulevard of broken temperature records.#climate #climatechange #globaltemprature #globalwarming pic.twitter.com/zgGpi5eVgQ
— Tjeerd Royaards (@Royaards) April 10, 2024
#trumult #MAGA willingly #blindness #sad https://t.co/z59l4oAWjS
— Aart Dekker (@AartDekker) April 5, 2024
#cartoon @ChristophWeyant "Kinderen en dronken menschen zeggen de waarheid"-Bij ons komt deze gedachte reeds voor in de Middeleeuwen;Van Zeden #38:
— Aart Dekker (@AartDekker) April 9, 2024
Wiltu weten heymelichede
Der dinghen, kindre ende sotte mede
Ende dronckaerts, elc so hijt peinst,
Werpt huut zijn woort ongheveinst https://t.co/KB8xIfETgs
— Monte Wolverton (@montewolverton) April 6, 2024
Zoals ik al zo vaak schreef: ik begon een jaar of twintig geleden al te schrijven dat de Toekomst van het Nederlandse (Professionele- / Mannen-) Basketball – en waarschijnlijk ook die van het Belgische en waarschijnlijk van nog meer relatief kleine Basketball-landen rond de Noord-Westelijke Zeeën; denk aan Engeland (minus wellicht Londen), Schotland, Wales, Ierland, Denemarken, Noorwegen, Zweden en misschien zelfs ook nog wel Finland (als het om Club-basketball gaat) – ligt in Regionale Samenwerking. In die richting is de BNXT-League een mooie eerste stap.
Toch, nu terwijl de Play-Offs al een aardig stuk op dreef zijn en een fantastische apotheose – in lijn van die van vorig seizoen – nog alleszins mogelijk is – heerst bij mij iets van teleurstelling, waarvan ik hoop dat ik het helemaal mis heb..!
Een stukje van die teleurstelling is zeker gelegen in het onderstaande bericht van Het Nieuwsblad in België – veelbetekenend is het ook dat je zo'n bericht dan via de sociale media tegenkomt, of als je zelf de Belgische sites bijhoudt, maar dat het volgens --- deze zoekopdracht --- in welke Nederlandse Media dan ook (nog) oorverdovend stil is... Maar mijn teleurstelling ligt – zelfs als we het alleen op dit onderwerp; wie worden er een volgend seizoen toegelaten tot de Belgisch-Nederlandse Professioneel Mannen League(s) beschouwt – dieper dan dat ene berichtje. Ik bedoel daarmee de gang van zaken van (minimaal) de afgelopen drie, vier seizoenen; er wordt namelijk een tendens van Korte Termijn-beleid zichtbaar, namelijk eentje van sturen op aantallen en (competitie-)schema's, terwijl ik van mening ben dat je bij een League in opbouw, in aanzet veel meer strategisch zou moeten sturen en beslissen. Het lijkt misschien futiel – en zeker vanuit de toch wel meer Belgische optiek bekeken, en ik geloof toch wel dat je mag stellen dat in het BNXT-project op allerlei terrein de Belgische wijze van werken, de Belgische input en uitvoeringsaspecten en, wellicht betreed ik nu glad ijs, wellicht de Belgische belangen overwegen ten opzichte van de Nederlandse – maar ik denk dat dit op de Middel Lange Termijn dit aspect nog wel eens flink de negatieve kant op zou kunnen blijken door te gaan wegen. Want keer op keer worden er beslissingen genomen om op de Korte Termijn het plaatje rond te maken – een mooi 'rond' aantal clubs van pak hem beet 20-22 stuks, een planning volgens het draaiboek, om maar eens twee dingen te nomen – en keer op keer zijn de kleinere, meer onbeduidende – zeker vanuit Belgisch perspectief bekeken – Nederlandse clubs daarbij sluitpost. En dat is in het licht van de verdere toekomst een hele slechte zaak. In België zijn nu de elf steden die door Belgische insiders als de enige nog tien resterende mogelijke speelsteden voor professioneel mannen-basketball resteren toegelaten tot de BNXT-League 2023-2024, terwijl uitgerekend de Nederlands/Friese Elfstedenstad bij uitstek – Leeuwarden, met nota bene dik verdiende Halve Finalist Aris – nu nog bungelt, en een van de weinige steden die in strategieën van Basketball Super-powers als de NBA en EuroLeague Basketball – Amsterdam – er dus hoogstwaarschijnlijk buiten zal gaan vallen...
Terwijl het Nederlandse Basketball nog heel wat grijs-witte vlekken kent waarvan het in het geheel niet ondenkbaar is dat er in de wat verdere toekomst wel degelijk Professioneel Mannen Basketball mogelijk zou kunnen zijn – denk aan Den Haag, Almere, Amsterdam dus, Eindhoven, Utrecht, Twente, Maastricht, Apeldoorn/Amersfoort, en dan heb ik het nog maar niet over steden waar in het verleden langere tijd toch heel aardig op Top-niveau professioneel werd gespeeld – denk aan Delft, Dordrecht, Werkendam/Gorinchem, Nijmegen (al kennen we dan nu wel Bemmel), Meppel, Haarlem, en waarschijnlijk vergeet ik er nog wel enkele. Keerzijde van deze opsomming: er zijn ook Belgische steden in deze categorie; ik denk aan bijvoorbeeld Brugge en Gent, maar wie ben ik om de kennis en inzichten van de Belgische insiders te betwijfelen, dat doe ik dus maar niet...
Kortom; volgens de afgesproken protocollen, criteria en draaiboeken zal het allemaal wel kloppen, maar wat ik mis is – tenminste een goed gecommuniceerde – Lange Termijn Visie waarin meer aspecten een rol spelen dan alleen 'Hoe voldoen we aan de regels, en hoe krijgen we onze schema;s voor volgend seizoen weer rond?'
Wellicht is er een oplossingsrichting denkbaar waarin er wat verder wordt gekeken dan slechts de Professionele Mannen Basketball League op het hoogste Belgisch-Nederlandse Niveau bij de Mannen; ik denk daarbij aan het gaan werken aan
het Tweede Niveau Mannen, en/of
ook eens kijken naar samenwerking bij de Vrouwen, en/of
idem wat betreft de Jeugd en nog andere geledingen van het Basketball
waarbij het dan het meest voor de hand ligt om te beginnen bij 1). Want als er – zeker in Nederland – ergens een schreeuwende behoefte aan is, dan is het wel een competitie op Semi-professioneel Niveau voor Mannen, een competitie waarin met wat beperktere budgetten Talenten kunnen rijpen en kunnen doorgroeien naar een Full-professioneel niveau zoals dat van BNXT, waarin clubs/organisaties datzelfde kunnen doen en waarmee er een basis zou ontstaan onder een echte gezonde, volwassen BNXT-League, en waarmee we weg zouden komen van een Deadline die – zoals de laatste jaren iedere keer voor één of meer Nederlandse clubs de 'Dodelijke Datum' is waarop het bijltjesdag is en een organisatie/club onthoofd over de rand wordt geduwd...
AART DEKKER
Uit: Nieuwsblad
Elf Belgische ploegen, waaronder Oostende en Kangoeroes Mechelen, kregen een licentie voor volgen seizoen in de BNXT League. — © RUDY DECLERCK
De licentiecommissie van de BNXT League heeft de eerste licenties voor de campagne 2023-24 uitgereikt. De tien Belgische eersteklassers plus nieuwkomer Kortrijk Spurs hebben een licentie ontvangen. Van de tien Nederlandse clubs echter momenteel maar acht. Apollo Amsterdam en Aris Leeuwarden kregen nog geen licentie voor volgend seizoen.
Patrick Ceulemans
15 mei 2023
Tien jaar geleden waren er nog maar acht Belgische ploegen in de eerste klasse. De kritische ondergrens was toen bereikt. Ondertussen hebben Limburg United, Brussels en Kangoeroes Willebroek/Mechelen zich ontpopt tot stevige eersteklassers. De tien Belgische ploegen, met ook Oostende, Charleroi, Bergen, Luik, Antwerp Giants, Okapi Aalst en Leuven Bears, krijgen volgend seizoen het gezelschap van Kortrijk Spurs. De tweede West-Vlaamse club in de BNXT League werd dit seizoen kampioen in tweede klasse en veroverde de Beker van Vlaanderen. Vanuit Nederlandse kant was er slechter nieuws. Van de tien ploegen kregen Apollo Amsterdam en Aris Leeuwarden nog geen licentie voor volgend seizoen. Beide Nederlandse ploegen krijgen nu van de licentiecommissie van de BNXT League tot 20 juni om alles in orde te maken. Dan volgt een nieuwe evaluatie. De BNXT League 2023-24 gaat volgend seizoen zijn derde jaar in en vat in het weekend van 22 september aan.
Basketball speelt een belangrijke rol in mijn leven. Toen ik 14 was zag ik voor het eerst een wedstrijd. Ik zag balkunstenaar Jerome Freeman voor Frisol/Rowic tegen (ik meen) Jugglers spelen; mijn leven was veranderd.
Het duurde nog wel even voor ik lid werd van Frisol/R, toen was 15. Het is niet zo dat Basketball voor mij 'alles' was (of is). Het is wel een belangrijk onderdeel; ik werd 'Basketballer', en dat zal ik blijven voor de rest van mijn leven. Daarbij maakt het niet eens veel uit dat ik zelf niet meer kan spelen; ik was Speler en nu doe ik andere dingen in het Basketball.
Hoe het Nederlandse Basketball reilt en zeilt, telt dus voor mij; het houdt mij bezig en ik zou graag beter zien gaan. Dus wil ik daar mijn steentje aan bijdragen.
Het kan zijn door Kinnesinne, Frustratie, Sensatielust, Domme Onwetendheid, Profileringsdrang, Persoonlijke Aversie, enzovoort; er wordt in en rond het Nederlandse Basketball nogal eens met modder gegooid. Daar baal ik weleens van.
Basketball is een schitterende sport; met voetbal de grootste teamsport ter wereld, spectaculair en een mooie metafoor voor het 'gewone leven'; alles zit erin.
Alleen weten in Nederland slechts relatief weinig mensen dat, en dat is jammer, want de sport Basketball verdient een groter en belangrijker podium in de Nederlandse samenleving.
O.a. daarom schrijf/deel ik, op deze Blog of in mijn column op www.iBasketball.nl .