*
SHARTIE AART DEKKER: (MIJN)
LOGO (VOOR) REGERING-SCHOOF
HET RANCUNE-KABINET - CARTOON MILO
GROENE-OPINIE: 'Deze regeringspartijen willen vooral hun gram halen'
COLUMNIST Casper Thomas '
(AD)
*
In het nieuws
Deze regeringspartijen willen vooral hun gram halen
Casper Thomas beeld Milo
– verschenen in de Groene Amsterdammer nr. 21-2024
Geert Wilders stond te glunderen. Caroline van der Plas kon niet slapen van opwinding. De twee andere coalitiepartners waren gereserveerder. Het ongemakkelijke besef dat ze zijwiel zijn geworden van een uiterst-rechts construct viel af te lezen aan de gezichten van Dilan Yesilgöz en Pieter Omtzigt. Nu is iedere coalitie tot op zekere hoogte een verstandshuwelijk, maar opmerkelijk ditmaal is dat in ieder geval twee van de vier partijen niet eens pretenderen dat ze een stabiele regering zullen vormen. ‘Het moet maar van start gaan en dan falen’, zo tekent Den Haag-redacteur Coen van de Ven het gemoed onder vvd’ers op in De Groene. nsc blijkt al bezig met een ‘exit-strategie’.
Mocht het aanstaande kabinet toch een langer leven beschoren zijn dan deelnemende partijen zelf verwachten, dan komt dat door een politieke houding die alle vier bindt. De een iets meer dan de ander, maar pvv, bbb, nsc en vvd worden gedreven door vijanddenken. Bij Wilders is dit het helderst: al twintig jaar gaat hij tekeer tegen migranten, pers en de ‘elite’. De vvd heeft altijd een stroming gehad die hier soepeltjes bij kan aanhaken. De bbb werd geboren uit de schijntegenstelling tussen authentieke plattelandsgemeenschappen en een losgezongen stedelijke klasse. Omtzigt zingt ook het populistisch refrein. Lees zijn boek waarin hij moppert op elektrische auto’s en de lage maximumsnelheid op de snelwegen en rept over ‘arbeiders’ die het ‘echte werk’ doen. Alle vier onderschrijven inmiddels de vijandige notie dat Nederland ‘weer van ons is’, en blijkbaar niet van eenieder die hier woont.
Zo spreken politici die hun gram halen. Wilders bij het bestel dat hem buitensloot en onderschatte, Van der Plas bij hen die volgens haar het platteland ‘in de uitverkoop’ deden. Omtzigt bij de politieke klasse die hem liever in een ‘functie elders’ zag. De vvd bij de politiek ter linkerzijde die in de weg stond van wat deze volkspartij écht wil, met name wat betreft migratie. Je ziet het aan het voorgenomen beleid: harder rijden, minder milieubescherming, hogere belasting op cultuur, pers en boeken. Grenzen dicht, geen hulp aan minder welvarende landen – politiek als het recht van de sterkste, zo concludeert Marcel ten Hooven in de komende Groene. Het enige dat nog ontbreekt is een minister voor cultuuroorlog die alle dossiers met elkaar verbindt als een strafexpeditie tegen die vermeende ‘ze’.
In een democratie wordt altijd naar de ander gewezen. Zeker in campagnemodus schildert elke partij haar opponenten af als een bedreiging. Maar in een gezonde democratie verdwijnt het vijanddenken vervolgens naar de achtergrond, omdat je als coalitie het land bestuurt voor iedere burger. Het type rechts-populistische politiek dat momenteel overal succes boekt maakt die omslag niet. Je zag het ook aan Donald Trump. Toen hij president was bleef de vermeende verkwanseling van Amerika zijn afzetpunt, alsof hijzelf niet aan de knoppen van de macht zat.
De kans is groot dat ook onze nieuwe regering macht zal dragen maar wanneer het uitkomt zal doen alsof zij juist een strijd tégen de macht voert. De eerste reden hiervoor is gewenning. Wie aandacht kreeg door anderen te verketteren, zal het moeilijk vinden die strategie op te geven. De tweede reden zit in de beleidswensen van pvv, vvd, nsc en bbb. Juridische grenzen, internationale afspraken en praktische uitvoerbaarheid staan in de weg. Een ander deel van de plannen is bestemd voor over een paar jaar, en ligt daarmee voorbij de veronderstelde houdbaarheidsdatum van het nieuwe kabinet. Het opkloppen van een vijandbeeld is dan zeer geschikt om beleidsleegte te vullen. Hier toont zich de verborgen premisse van de stroming die nu aan macht komt: ze heeft geen baat bij al te veel verandering ten goede, want op basis van onvrede en de belofte van een afrekening worden kiezers gemobiliseerd.
SHARTIE AART DEKKER:
En zo kan deze cartoon van 'Milo' voor 'de Groene' goed logo gaan dienen om het kabinet Schoof te typeren. (Meer Cartoons/Beeld van 'Milo' --- Hier --- )
(AD)
Lees ook:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten