Zoals al vele decennia het geval is lopen we hier in Nederland nog iets 'achter'...maar gezien het #debat #APB24 is dit dus wel ons voorland... #trumult #triest https://t.co/BCaQbUiZgP
— Aart Dekker (@AartDekker) September 19, 2024
Mijn Passie? Delen(want 'Gedeelde Vreugd=Dubbele Vreugd & Gedeelde Smart=Halve Smart).Zie mijn Blog-bijdragen dus als mijn middel om wat me interesseert te delen. Als Links, Reposts, en regelmatig in de vorm van Column, Analyse of Commentaar & al dan niet bijtend, ironisch, of roerend statement. Mijn intentie is iedere dag iets van waarde door te geven... Ik krijg ook graag feedback; dus Volgen en Reageren stel ik zeer op prijs!
Zoals al vele decennia het geval is lopen we hier in Nederland nog iets 'achter'...maar gezien het #debat #APB24 is dit dus wel ons voorland... #trumult #triest https://t.co/BCaQbUiZgP
— Aart Dekker (@AartDekker) September 19, 2024
Fokke & Sukke #algemenepolitiekebeschouwingen #Faber 2 dagen vergaderen over de waanideeën van paranoïde incompetente doorgedraaide #nepminister en onder de knoet van een wannabee dictator #Wilders #leugens #feitenvrijepolitiek - https://t.co/pKEpIWWMX7 https://t.co/pKEpIWWMX7
— Aart Dekker (@AartDekker) September 19, 2024
Column Bert Wagendorp
Bert Wagendorp 12 augustus 2024
Op de voorlaatste dag van de Spelen werd mijn beeldschone eerste kleindochter Pippa geboren. Misschien blijkt dat over 24 jaar een veelzeggend moment te zijn geweest. Wie is geboren tijdens de tegen die tijd legendarische Spelen van Parijs, waarin Nederland de sportgrootmachten Groot-Brittannië, Italië en Duitsland achter zich liet in het medailleklassement, draagt vanzelfsprekend iets met zich mee: er hangt dreiging in de lucht. Haar vader is ook nog een zwartebandjudoka die heeft aangekondigd dat hij Pippa zo rond haar derde verjaardag de eerste lessen valtechniek zal bijbrengen en dan belandt zo’n kind al snel in een topsporttraject.
De afgelopen twee weken vroeg ik me af of een mens daar wel gelukkig van wordt. Ik heb het niet geturfd, maar ik heb tijdens zestien dagen topsport meer dromen gebroken zien worden dan levenslange ambities in vervulling zien gaan. Topsport heeft als nadeel dat achter elke zege altijd meerdere nederlagen zitten. De lach van de winnaar kan gemakkelijk worden verdronken in de tranen van de verliezers.
Onze Pippa doet straks hoopvol mee aan het NK voor 4- en 5-jarigen en ik ga heus wel op de tribune zitten, maar ik hou mijn hart vast. Ik heb genoeg topsport gezien om te weten dat frustratie en verdriet onlosmakelijk deel uitmaken van elke carrière en dat er lang niet genoeg eremetaal beschikbaar is om dat te compenseren. Ze zeggen dat topsport je vormt voor de rest van je leven, en inderdaad zag ik de afgelopen dagen opmerkelijk veel narcistische types met een misvormd zelfbeeld door het beeld schuiven. Zeker, 6,25 meter met de polsstok is knap, maar je blijft toch een verticale fierljepper.
Het is natuurlijk bewonderenswaardig dat een atleet de mooiste jaren van zijn of haar leven offert op het altaar van de medaillespiegel. Ik wist niet dat die ranglijst verreweg de belangrijkste van de Spelen is, maar toen zelfs het Achtuurjournaal ermee opende kon ik er niet meer omheen: we hadden de Duitsers achter ons gelaten! Het bleek één grote landenwedstrijd te zijn geweest. En wij, dat kleine Nederland, waren het zesde topsportland ter wereld! Leve Ons.
Topsport is geen methode om landen te rangschikken maar amusement – en niets anders. Je zou het niet zeggen wanneer je de commentatoren hoort en de atleten na afloop hun zegje doen voor de camera. Topsport vraagt zoveel van een mens dat elke relativering als ongepast wordt gezien. De bloedserieuzigheid spat er steeds vaker vanaf. In het sportieve religieuze systeem heten de goden Femke en Harrie en moeten ze met gepaste eerbied worden aanbeden.
We slepen er graag van alles bij, maar het draait erom dat Sifan Hassan ons een aangename zondagochtend op de bank bezorgt, bij voorkeur door te winnen – als zij wint, winnen wij ook een beetje. Dat lijkt onbetekenend, maar als je een sportieve ochtendmis opvoert voor drie miljoen mensen wordt het andere koek. Dan raakt zelfs een vreemdelingenhater als Geert Wilders in vervoering van een voormalige Ethiopische asielzoekster en begint hij als een bezetene ‘GOUD!’ te twitteren. Topsport heeft z’n hoerige kanten en laat zich graag misbruiken.
De kleine Pippa zij gezegend en God verhoede dat ze ooit in die wereld verzeild raakt.
Over de auteur
Bert
Wagendorp is voormalig sportverslaggever van de Volkskrant,
oprichter van wielertijdschrift De Muur en auteur van
wielerroman Ventoux. Hij schrijft wekelijks een sportcolumn.
Columnisten hebben de vrijheid hun mening te geven en hoeven zich
niet te houden aan de journalistieke regels voor objectiviteit. Lees
hier
onze richtlijnen.
#aanrader #realisme Hoogleraar-activist Jan Rotmans over wat we kunnen doen om het klimaat te redden - https://t.co/6GV8wqiVKl https://t.co/6GV8wqiVKl
— Aart Dekker (@AartDekker) September 3, 2024
Ik herinner me het gevoel al van meer dan 40 jaar geleden; iets van weemoed en/of spijt als er een buitenlandse speler (of coach) waar ik ´wat´ mee had - of dat nu was als speler waar ik mee samen had gespeeld, of een speler die ik jarenlang volgde en vaak had zien spelen, of een coach die weer uit Nederland vertrok nadat hij (zij) voor langere tijd echt iets toevoegde aan het Nederlandse basketball - in ieder geval: een gevoel van verlies - voor mij als persoon - maar zeker ook een verlies voor het Nederlandse basketball.
Drago Pasalic - hierboven aan het woord over zijn afscheid als TD na twee-en-een-half jaar als Technisch Directeur bij Donar, nadat hij natuurlijk ook als 3-4 jaar in het meest succesvolle team dat Donar ooit had als speler een essentieel deel van dat succes was - hoort wat mij betreft zeker bij de categorie Foreign Toppers van het Nederlandse Basketball. Ook omdat hij naast bij Donar ook nog speelde in Leiden, en een tijdje iets deed in de jeugd-opleiding in Den Bosch.
Ik blijf het toch jammer vinden - ook al snap ik best (het gebrek aan) de financiële middelen veel bepalen - dat ´we´ in het Nederlandse Basketball niet in staat zijn meer continuïteit in te bakken en daarmee waardevolle personen langer vast te houden; ervaring is een ontzettend belangrijke factor in het bouwen van sterke organisaties, en mensen die langer blijven doen naarmate ze langer blijven steeds meer ervaring op. Daarnaast is ook herkenbaarheid voor het publiek cruciaal, en mijn gevoel zegt me dat die meerwaarde nauwelijks een rol speelt bij het proberen vast te houden van waardevolle mensen - als is het natuurlijk ook zo dat veel spelers/coaches domweg worden ´weggekocht´ door het buitenland...
Hoe het ook zij: Drago Pasalic nam afscheid als TD bij Donar, en gaat zich richten op een werkveld dat zich grotendeels achter de coulissen afspeelt, en daarmee gaat veel van zijn kennis, ervaring en herkenbaarheid voor het Nederlandse deel van #BNXT verloren. Ik hoop dat dat een tijdelijke zaak is, en dat hij ooit nog eens ergens dichter op het veld terug te zien zal zijn!
´Saying goodbeye is the hardest part´, sprak de sympathieke lange man; ik zeg hem dat na, al is dat in een net iets andere context als dat hij deze woorden uitsprak.
Fokke & Sukke en #studioparijs #Paralympics2024 ´Geen grap!´ - https://t.co/gB3b82qf63 https://t.co/gB3b82qf63
— Aart Dekker (@AartDekker) September 2, 2024
Basketball speelt een belangrijke rol in mijn leven. Toen ik 14 was zag ik voor het eerst een wedstrijd. Ik zag balkunstenaar Jerome Freeman voor Frisol/Rowic tegen (ik meen) Jugglers spelen; mijn leven was veranderd.
Het duurde nog wel even voor ik lid werd van Frisol/R, toen was 15. Het is niet zo dat Basketball voor mij 'alles' was (of is). Het is wel een belangrijk onderdeel; ik werd 'Basketballer', en dat zal ik blijven voor de rest van mijn leven. Daarbij maakt het niet eens veel uit dat ik zelf niet meer kan spelen; ik was Speler en nu doe ik andere dingen in het Basketball.
Hoe het Nederlandse Basketball reilt en zeilt, telt dus voor mij; het houdt mij bezig en ik zou graag beter zien gaan. Dus wil ik daar mijn steentje aan bijdragen.
Het kan zijn door Kinnesinne, Frustratie, Sensatielust, Domme Onwetendheid, Profileringsdrang, Persoonlijke Aversie, enzovoort; er wordt in en rond het Nederlandse Basketball nogal eens met modder gegooid. Daar baal ik weleens van.
Basketball is een schitterende sport; met voetbal de grootste teamsport ter wereld, spectaculair en een mooie metafoor voor het 'gewone leven'; alles zit erin.
Alleen weten in Nederland slechts relatief weinig mensen dat, en dat is jammer, want de sport Basketball verdient een groter en belangrijker podium in de Nederlandse samenleving.
O.a. daarom schrijf/deel ik, op deze Blog of in mijn column op www.iBasketball.nl .