Ik was er zo'n beetje bij - als lid van de staf van het Nationale Mannenteam - toen Kees een vaste keuze werd voor dat team. Vooral daarna - maar ook wel ervoor - heb ik Kees Jr. natuurlijk ook vele malen zien spelen. En hij is voor mij zeker een van de 'Toppers van het Nederlandse BasketBall' (TiNBB). Niet in het minst omdat ik van dichtbij heb gezien hoeveel hij ervoor moet doen om Professioneel Basketballer te zijn, en te blijven. Het ligt voor de hand om te denken: "Tweede generatie Akerboom; bedje gespreid, doet het wel even op zijn talent en de naam van zijn vader..."
Volgens mij is niets minder waar dan dat; 'het Schot', ja dat is voor een deel
'Godgegeven Talent', maar dan moet je er nog steeds hard voor werken om het op het hoogste niveau waar te maken. Maar daarnaast is Kees Jr. fysiek zeker niet overmatig bedeeld met aanleg, moet hij voor iedere meter knokken, en vaak - zeker Internationaal - opboksen tegen grotere, zwaardere en meer atletische tegenstanders. Het komt dus zeker niet vanzelf! Daarnaast vind ik Kees Jr. gewoon een fantastische vent... Dus hoort hij in mijn lijstje 'TiNBB'..!
De tred, de kaaklijnen, zijn schot
Junior, laat dat duidelijk zijn. De jonge Kees Akerboom, niet zijn vader, de basketballer met het dodelijk schot en 182 interlands achter zijn naam. Zover is Kees junior (31) nog niet. Oké, wel met dat schot, daarin is hij zijns vader gelijke, maar in het Nederlands team haalt hij met 77 caps niet de helft van pa zijn score.
Maar je bent een Akerboom, of niet. Zie junior, zie dat slungelachtige lichaam, waar zoveel gevoel in zit. Alsof Akerboom senior niet de coïterende weg heeft gevolgd, maar simpelweg een kopie van zichzelf heeft achtergelaten. Zie die gelijke kaaklijnen, zie die tred in het veld, maar zie vooral dat schot, dat meesterlijke schot. Een Akerboom ten voeten uit. Senior zei weinig, maar tegen junior sprak hij ooit de wijze woorden: ‘Jongen, je bent goed in schieten. Ontwikkel dat, want om spelers die er twintig per wedstrijd ingooien kan geen trainer heen.’
Wie was junior dan wel om die raad van ’s lands beste basketballer te negeren. Hij oefende in Rosmalen, in Nijmegen, in Groningen en nu al weer jaren in Den Bosch, waar fans hem ooit toezongen: ‘Oh Akerboom, oh Akerboom, wat zijn uw schoten wonderschoon.’
Rijp voor de Amerikaanse competitie, zult u zeggen. Ach, daarvoor is Akerboom te sterk geworteld. Geef hem maar die Heerlijk Heldere Hollandse klei, waaruit die ‘kleine’ van 2 meter zo nu en dan opspringt om een loepzuiver schot af te leveren.
Kan het mooier? Nee toch.
◆
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten