dinsdag 18 mei 2021

NRC-OPINIE CARTOON FOSU: Fokke & Sukke Balen van de Politiek tijdens het ESF...

 

Van NRC.nl op  18 mei 2021, meer NRC FoSu   ---  Hier  ---
en nog veel meer Fokke & Sukke   ---  Hier  ---

NBA / HALL OF FAME 2021: Tim Duncan | Hall of Fame Enshrinement Speech(12min) & Career Retrospective(3min)

Tim Duncan | Hall of Fame Enshrinement Speech

16 mei 2021
 
Check out Tim Duncan's full speech following his induction into the Naismith Memorial Basketball Hall of Fame!
*
 

 

Tim Duncan | Hall of Fame Career Retrospective

16 mei 2021

NBA

Take a look back at the legendary career of Tim Duncan as he is inducted into the Naismith Memorial Basketball Hall of Fame!

 

maandag 17 mei 2021

2021 SONGFESTIVAL 'FOR DUMMIES' / NRC's 'Renske Stript' Beslisboom / STEMMEN EUROVISIE / MUZIEK /

 

Op welk land moet je stemmen?

Beslisboom Op Nederland stemmen mag volgens de regels niet, dus wat dan? Ligt er een beetje aan waar je van houdt. Misschien helpt deze beslisboom.

zondag 16 mei 2021

AANRADER ACTIE GOEDE DOEL: Pieter Winsemius: 'Steun Aanvalsplan, de grutto heeft haast' / VOGELBESCHERMING /

grutto / Agami

Pieter Winsemius: 'Steun Aanvalsplan, de grutto heeft haast'

Geplaatst op 29 april 2021

Hoe redden we de grutto? Over die vraag brak al menig natuurliefhebber het hoofd. Er zijn zoveel factoren die onze nationale vogel bedreigen, dat iedere maatregel een druppel op de gloeiende plaat lijkt. Maar Pieter Winsemius (voormalige milieuminister en bestuursvoorzitter van Natuurmonumenten) heeft een plan dat wel kan slagen. Maar daar moet wel financiering bij van de rijksoverheid. Winsemius licht de achtergrond toe van zijn breed gedragen Aanvalsplan Grutto en roept op om de petitie te ondertekenen
 
Pieter Winsemius

Drie jaar geleden had Pieter Winsemius een afspraak met directeur Henk de Vries van It Fryske Gea. Ze zouden het over Holwerd aan Zee hebben. Winsemius: “Dat project verliep naar wens, dus waren we na vijf minuten uitgepraat. Omdat we nog 55 minuten over hadden, kregen we het over andere aandacht vragende zaken in de natuur. En dan komt natuurlijk altijd de neergang van de grutto voorbij.”

Als Nederland hebben we een extra grote verantwoordelijkheid voor juist de grutto; 85 procent van de wereldpopulatie grutto’s broedt hier. Winsemius: “En hun teloorgang komt niet doordat ze tijdens hun wintertrek in het verre buitenland uit de lucht worden geschoten. Het probleem is hier - in Nederland. Door te weinig voedsel, te weinig ruimte en te veel bedreigingen. Ik vroeg Henk of het zou helpen als we het waterpeil in de weilanden structureel zouden verhogen. Voor de veenweidegebieden is daarvoor via de Klimaattafels geld geregeld. Het primaire doel is daar om CO2 vast te leggen. Maar een hoger waterpeil zal ook zeker gunstig uitpakken voor de grutto. Henk verduidelijkte me dat dat niet genoeg is. Er is een hele stapel aan maatregelen nodig om onze nationale vogel te redden. Dus zeiden we in dat gesprek tegen elkaar: laten we beginnen.”

Meedenkers

In het vervolgoverleg schoof Hans van der Werf van de Friese Milieu Federatie aan en in een latere fase ook Kees de Pater van Vogelbescherming Nederland, de voormalig universiteitshoogleraar uit Wageningen, Rudy Rabbinge, en de vroegere burgemeester van Leeuwarden, Ferd Crone. Winsemius: “Op een gegeven moment dachten behalve de hele groene achterban ook de zes gruttoprovincies en het ministerie van LNV met inbegrip van de minister mee aan wat nu het Aanvalsplan Grutto heet. En de boeren zelf. Alle partijen die we nodig hadden om de vele problemen van de grutto te tackelen – de versnippering van zijn leefgebied, het gebrek aan voedsel, het gif, de droogte en de predatie.”

De laatste hobbel? Geld natuurlijk. In februari steunde een grote meerderheid in de Tweede Kamer een motie waarin minister Schouten werd gevraagd het Aanvalsplan Grutto te realiseren. Winsemius: “Drie jaar is lang als je steeds tegen muren oploopt, maar na die motie lijkt ons plan in de buurt van een oplossing te komen. Maar vooralsnog ligt er nog geen euro op tafel.”

Grutto / Vincent Hodzelmans

Symboolsoorten

Daar laat Pieter Winsemius zich niet door ontmoedigen. Hij is een doorbijter. Dat liet hij als bestuursvoorzitter van Natuurmonumenten al zien. De club groeide toen in korte tijd van 270.000 naar bijna een miljoen leden en zocht heel gericht de steun van haar publiek.

Winsemius: “Toen ik net kwam kijken in het natuurbeheer dacht ik dat de Veluwe ons meest bijzondere stuk natuur was, maar dat bleek een misvatting. Net over de grens liggen veel grotere bossen dan onze Veluwe. De meest unieke natuur vind je in drie landschappen: het rivierenlandschap, de Wadden en de lage weilanden. En al deze landschappen stonden en staan onder druk. Voor ieder landschap kun je een symboolsoort kiezen. Als je het voor die soort weer leefbaar kunt maken, gaan ook de meeste andere soorten vooruit.”

“Op de Wadden werd ingezet op de zeehond. Daar waren er in de jaren negentig nog maar achthonderd van over. Om deze soort te herstellen, moesten we niet alleen de vervuiling aanpakken, maar bijvoorbeeld ook de kokkelvisserij. We hoopten op een populatie van 2.000 zeehonden, maar het zijn er veel meer geworden. In het rivierenlandschap kozen we de zalm als symbool. Die zwom altijd vanuit de zee onze delta binnen om te paaien in de bergrivieren. De Rijn was lange tijd sterk vervuild en bovendien afgesloten bij de Haringvlietdam. Het Sandoz-gifschandaal in 1986 betekende destijds een diepte- en een keerpunt. Sindsdien is er hard gewerkt aan doorgangen, vistrappen en schoon water. Allemaal maatregelen met de onlangs geopende kier in de Haringvlietsluizen als laatste hobbel. Eindelijk kan de zalm, en met hem andere soorten, weer de rivier opzwemmen.”

Grutto

De grutto is het laatste symbooldier waar Winsemius zich nu in vastbijt. De achteruitgang van deze en andere soorten weidevogels maakt duidelijk dat de natuur verdwijnt uit onze weilanden. En daarmee gaat een belangrijke leefomgeving verloren. Winsemius: “De grutto is eigenlijk een nogal ‘stads type’. Hij zit het liefst op keurig bewerkt land; niet te wild begroeid, met voldoende insecten en wormen om te eten en zo min mogelijk predatoren. Hij heeft drassigheid nodig, kruidenrijkdom en zorg. Allemaal voorwaarden die alleen de boer kan scheppen. Daarom is dit plan niet tegen de boeren, maar juist voor en met hen. En niet om ze in te zetten als opzichters van nieuw te vormen natuurreservaten, maar om de maatregelen voor de grutto in te passen in een voor hen aantrekkelijk verdienmodel.”

Concreet beoogt het Aanvalsplan het inrichten van een dertigtal aaneengesloten en open gruttogebieden van minstens 1.000 hectare groot. De weides moeten rijk aan kruiden zijn, het waterpeil gaat omhoog, er wordt later gemaaid en het aantal roofdieren moet zo klein mogelijk zijn. Winsemius: “Dat kan betekenen dat de provincie ontheffingen moet verlenen, niet alleen wat betreft het waterpeil, maar ook de maatregelen tegen predators. Vossen, buizerds, katten of marters; de grutto wordt aan alle kanten belaagd in ons land. Maar we kijken uiteraard in de eerste plaats naar afschermen van het gebied en het verjagen van de predatoren. Het bejagen wordt pas als optie bekeken als het niet anders kan.”

Grutto met kuiken / Jelle de Jong

Boeren

Een tijdje terug overlegde Winsemius met een aantal boeren uit het Eemland. Ze zaten midden in het vogelweidegebied aan een picknicktafel. Winsemius: “Dat zijn geweldige ontmoetingen. De boeren weten vaak heel goed wat er moet gebeuren. Niet alleen de biologische, ook de gangbare boeren kunnen en willen voor grutto’s zorgen. Maar dan moeten we wel de huidige regels nog eens tegen het licht houden en nieuwe berekeningen maken. Zo hebben boeren die zich inzetten voor de weidevogels niet ook vanzelfsprekend recht op de twee cent per liter extra inkomsten via het PlanetProof-label van FrieslandCampina. Daarover gaan we nu in overleg.”

Kom op!

Na drie jaar hard werken - trekken en duwen - ligt het Aanvalsplan klaar voor implementatie. In de eerste fase worden in de gruttoprovincies zeven gebieden ingericht. In de fases daarna volgen er nog meer vogelgebieden, tot er uiteindelijk dertig helemaal op de weidevogels ingerichte gebieden bestaan. Winsemius: “Maar we kunnen pas echt van start als het geld wordt vrijgemaakt. Ik hoop daarom dat veel mensen de petitie van Vogelbescherming Nederland ondertekenen en dat dat het laatste duwtje in de rug is. De grutto heeft haast. Ieder jaar holt hun aantal verder achteruit. Dus kom op! Waar wachten we nog op? Laten we met z’n allen onze nationale vogel redden.”

Teken de petitie

Netwerk boerenlandvogelboeren

Vogelbescherming heeft een netwerk van enthousiaste boerenlandvogelboeren. We delen kennis met elkaar en we ondersteunen de boeren op verschillende manieren. Er is vast een boerenlandvogelboer bij u in de buurt!

Onze boerenlandvogels

Waar hoor je nog het heldere 'grutto, grutto’? De vogels van het boerenland hebben onze hulp nodig, vóór de allerlaatste vogel of bloem verdwenen is. Onze inzet: meer natuurrijk boerenland.

Hoe kunt u helpen?

Meer over

landbouwbeleid weidevogels boerenlandvogels haringvliet weidevogelboeren waddengebied aanvalsplangrutto grutto

Nog veel meer Vogelbescherming via de Originele Post van het bovenstaande artikel   ---  Hier  ---

 

 

 

HET KAN DUS WEL; DE JEUGD AAN HET BOEKEN LEZEN KRIJGEN: 'De reis van de boeken' NRC-COLUMNIST Tommy Wieringa / OSG Hugo de Groot Rotterdam = GOED VOORBEELD /

 

https://www.nrc.nl/nieuws/2021/04/17/de-reis-van-de-boeken-a4040186




NRC-Opinie

De reis van de boeken

Tommy Wieringa

NRC.nl  17 april 2021 Leestijd 2 minuten

Nergens ter wereld hebben leerlingen een grotere hekel aan lezen en schrijven dan in Nederland. Van de OESO-landen dan, misschien dat er ergens een failed state is te vinden waar het nog beroerder is gesteld. De curves wijzen bij elk onderzoek weer steil omlaag, nog even en ze raken de bodem van de grafiek. Je kunt erover blijven schrijven, dat van een gemiddelde basisschoolklas met vijfentwintig leerlingen er zes ondermaats lezen en schrijven, en dat een kwart van onze vijftienjarigen laaggeletterd is.

Leesvaardigheid en leesplezier klinken als corvee en taakstraf. Van romans krijgen ze bulten, van poëzie schilfers. In haar jaarrapport waarschuwt de Onderwijsinspectie deze week dat begrijpend lezen een stervende vaardigheid is. Net als vorig jaar. En het jaar daarvoor.

Moedeloze rituelen.

Afgelopen weekeinde vertelden vrienden dat hun zoon onleesbaar schrijft. Niet geleerd op de basisschool, zodat het nu in de brugklas moet worden gerepareerd. Slecht onderwijs treft elke sociale klasse. In aanvullend onderwijs zagen onze vrienden niets, de voorsprong van zo’n privilege vonden ze valsspelen. Nobel, maar intussen krabbelt hun zoon geheimschrift.

In het begin van mijn schrijversleven trad ik vaak op voor scholieren, maar daar ben ik weer mee opgehouden. Ik werd er zenuwachtig en pessimistisch van, van de massieve desinteresse en de blauwe weerschijn van smartphoneschermen op de gezichten. De harde stemmen en woorden omdat elke vorm van gevoeligheid je menselijkheid verraadt – ik wist me er slecht raad mee.

Bij wijze van uitzondering en geharnast met vooroordelen ging ik deze week naar OSG Hugo de Groot in Rotterdam-Zuid. 26 nationaliteiten, veel jongens in trainingsplunje, veel meisjes met hoofddoekjes; het aanzien van een school met een achterstandsproblematiek. Ik daalde af naar een gewelf onder de school dat vroeger een zwembad was. Geen ramen. De arena voor een freefight van drie schrijvers versus de leerlingen. Eerst kregen we die van de havo, dan die van het vwo. De directeur hield een toespraak over het belang van literatuur op zijn school: als kerstgeschenk hadden de leerlingen een novelle thuisgestuurd gekregen. Daarna praatten Manon Uphoff, Abdelkader Benali en ik over ons werk maar waren we vooral met de leerlingen in gesprek over wat te denken, hoe te leven en waarnaar te verlangen.

Elke vraag en elke opmerking was in tegenspraak met het vooroordeel waarmee ik de school was binnengekomen. De leerlingen hadden een opmerkelijke belangstelling voor literatuur, zodat het me niet zou verbazen als zich onder hen een paar schrijvers van de toekomst zouden bevinden. Ze waren hoffelijk en nieuwsgierig, gevoelig en persoonlijk; hun leraren hadden duidelijk een vuur in ze ontstoken.

Ik vroeg de leraren nadien hoe ze dat hadden gedaan, zulke schitterende leerlingen kweken. Het begon ermee, vertelden ze, dat ze de kinderen vanaf de brugklas elke week een uur lang voorlazen. Het ging er niet om dat je het curriculum volgde maar dat je ze de kracht en de schoonheid van verhalen liet zien. Ze een ervaring bood. De ervaring met de avonturen en de bestaansproblematiek van andere levens dan het hunne. Het was een zoektocht. Je zette de luiken naar de wereld open, discussieerde met ze en ontkwam er niet aan ook jezelf in te zetten, je eigen verhaal. Een docente vertelde haar klassen over de reis van haar Marokkaanse vader – hoe hij met een boek in zijn bagage vanuit zijn bergdorp in de Rif naar Algerije was gereisd om zijn paspoort op te halen. Wanneer hij het ene boek uit had ruilde hij het bij een boekhandel in de volgende plaats voor een ander. Als een Klein Duimpje liet hij een spoor van boeken achter zich, en kwam uiteindelijk via Algiers in Nederland aan. Zijn dochter erfde een Arabische bibliotheek die ze niet kan lezen.

De reis van de boeken, de schittering van verhalen – zo moet het.

Tommy Wieringa schrijft elke week voor NRC.nl een column.

Je vindt ze allemaal   ---  Hier  ---

Een versie van dit artikel verscheen ook in NRC Handelsblad van 17 april 2021 

Foto Overgenomen van: 'Hoe krijg je de jeugd aan het lezen van een papieren boek(Moeders.nu)'




SAMENVATTING NBA HALL OF FAME CEREMONIE MET O.A: Kobe Bryant, Kevin Garnett, Tim Duncan & de Speech van Vanessa Bryant / BASKETBALL CULTUUR /

 

#NBA #HOF #Kobe

2021 Basketball Hall of Fame Ceremony Recap: Kobe Bryant, Kevin Garnett, Tim Duncan | CBS Sports HQ

16 mei 2021

 
Bill Reiter and Avery Johnson join CBS Sports HQ to break down the 2021 Basketball Hall of Fame ceremony. 
SUBSCRIBE TO OUR CHANNEL: https://www.youtube.com/user/CBSSportsHQ 


 

#20HoopClass

Vanessa Bryant | Hall of Fame Enshrinement Speech

16 mei 2021

Vanessa Bryant's speech in honor of #20HoopClass inductee, Kobe Bryant. Subscribe to the NBA: https://on.nba.com/2JX5gSN

zaterdag 15 mei 2021

SHARTIE AART DEKKER: 'Nou, deze Oudje hier Niet! CARTOON FOSU: 'Alle Oudjes Gaan Los..!' /

 

 
mei 2021, meer NRC FoSu   ---  Hier  ---

en nog veel meer Fokke & Sukke   ---  Hier  ---
 

*

SHARTIE AART DEKKER

Nou, deze Oudje hier Niet!  

Ik had geen keus; voor mij als 61-jarige werd het Astra Zenica, met...

...de tweede dosis pas op 3 augustus...,
...dus 'de Mooie Zomer van Hugo de Jonge  & #Rutte4Ever gaat (grotendeels) aan mijn neus voorbij!
Maar iets zegt mij dat dat voor heel veel meer (hardwerkende Nederlanders het geval zal zijn...

(AD)






 
 

vrijdag 14 mei 2021

CARTOON FOSU: Fokke & Sukke willen dolgraag een Nieuwe Politieke Cultuur...maar.... / NRC-OPINIE / FLUTTE/RUTTE / FORMATIE /


 

Van NRC.nl op  12 mei 2021, meer NRC FoSu   ---  Hier  ---
en nog veel meer Fokke & Sukke   ---  Hier  ---

*

Maar....

Voorlopig wordt in Huize Omtzigt de telefoon   - tenminste wanneer Markje 'Flutte' team #Rutte4Ever belt -   de telefoon niet opgenomen...

 






woensdag 12 mei 2021

SHARTIE AART DEKKER: 'Nou dat is dus - ook vandaag - weer Niet Gelukt' N.A.V. COLUMN Herzberger: 'Het Kamerlidmaatschap moet tanden krijgen' / NRC-OPINIE /

 

Cartoon overgenomen van 'spotpen.nl',

SHARTIE AART DEKKER

Nou dat is dus  - ook vandaag -  weer Niet Gelukt...

Wèèr een debat...

Wèèr een debat dat al schipbreuk leed voor het zelfs maar begonnen was, omdat de Daden van Markje  'Flutte' Rutte zo flagrant in tegenstelling zijn met zijn (holle) Woorden dat niemand verwachten kan dat (tenminste de) oppositiepartijen dat niet direct aankaarten...

Wèèr  - meer dan ooit tevoren -  een Rutte die alles  - maar dan ook werkelijk ALLES - Plat-lult...

En dus wèèr  - óók meer dan ooit eerder -  kamerleden die afhaken  - deze keer lieten velen hun tweede termijn maar 'gewoon' zitten omdat het toch allemaal zinloos is...

De dood in de pot (van de Democratie); dat is wat het is...

En wèèr een nagel aan de doodskist van de politicus Rutte  - want ooit komt de Paybak Time - en dat hij daar geen enkele notie van lijkt te hebben...dat is misschien wel het meest zorgwekkend van alles...

Wordt  - helaas -  wèèr vervolgd.....................

.........

... Brrrrrrrr...

(AD)

P.S. Rosanne Hertzberger had natuurlijk in februari in onderstaande Column gelijk, hoezeer gelijk dat wordt sindsdien debat na debat aangetoond; ze heeft dus nu meer gelijk dan ooit...maar hoe?

...

Het Kamerlidmaatschap moet tanden krijgen

Het is eind februari 2021 en de politieke lente is losgebarsten. De frivoliteit en het maatschappelijk enthousiasme spatten van de enorme borden af. Zes kolommen breed en vijf rijen hoog aanschouwt de kiezer het rijke assortiment van politieke bewegingen, belangengroeperingen en ander maatschappelijk ondernemerschap. Ieder krijgt evenveel ruimte. Op straatniveau vind je de eclectische mix van Feestpartij, Jezus Leeft, Splinter, Piraten, Libertariërs, artsen, boeren, jongeren en Henk Krol. Helemaal bovenaan, alleen van afstand zichtbaar, kijken Rutte, Wilders, Hoekstra, Kaag op ons neer.

Ik heb me weleens beklaagd over die versplintering. Niet alleen de politici moeten over hun eigen schaduw springen en samenwerken. Ook kiezers zouden met hun stem niet alleen een partij moeten steunen die zo naadloos mogelijk aansluit bij hun hyperindividualistische politieke voorkeur, maar zelf ook gewoon eens verantwoordelijkheid nemen en op iets gewichtigs stemmen, iets wat substantie heeft en iets in de melk te brokkelen. Al was het alleen maar om dit land bestuurbaar te houden.

Maar het heeft ook wel wat, die eruptie van politieke pluriformiteit. Die verkruimeling verrijkt ook. Iedereen wil meedoen, omdat het zin heeft, omdat je stem gehoord wordt. Het heeft kennelijk zin om met je trekker naar het Malieveld te rijden. Om met je hond in de gang van het parlementsgebouw te bivakkeren. Om op pannen te slaan buiten het torentje. Wie veel kabaal maakt wordt gehoord. En in die permanente dynamiek van complexe akkoorden wordt soms geluisterd naar huisartsen, leerkrachten, chronisch zieken, boeren.

Wie op de verkiezingsborden kijkt kan concluderen dat Nederland nooit democratischer is geweest dan nu. Hoe onrealistisch het ook is dat de partijen op ooghoogte daadwerkelijk een zetel halen: het heeft kennelijk wel zin om een politieke partij op te richten en je boodschap uit te dragen. Na de verkiezing kun je altijd verder op je YouTubekanaal, op je Twitter, Facebook of Instagram, je LinkedIn-account, of je podcast op Spotify zetten. Ironisch om te zien hoe de digitale monopolisten juist die versplintering hebben gefaciliteerd.

En toch staat die democratie onder druk. Want terwijl er zoveel mensen staan te dringen om de Kamer in te komen, staan er net zoveel parlementariërs die niet kunnen wachten om diezelfde Kamer weer te verlaten. Ook deze verkiezingen lekt de ervaring, kennis en kunde met tientallen Kamerleden weg, terwijl juist die ervaring zo belangrijk is om de regering te kunnen controleren.

En die controle is tegelijkertijd moeizamer en belangrijker geworden. In het rapport van de commissie-Bosman over de problemen bij uitvoeringsorganisatie UWV, Belastingdienst en rijbewijzenverstrekker CBR, krijgt ook de Tweede Kamer uitgebreid kritiek. Ze moeten daar dieper graven, vastbijten, betere wetten maken, en ook naar de uitvoerbaarheid kijken. Doen ze in praktijk ook daadwerkelijk voor de Nederlandse burger wat ze moeten doen? Dat is niet mediageniek, maar wel essentieel voor het functioneren van de overheid.

Dankzij de Rutte-doctrine moeten Kamerleden daarnaast ook nog detective spelen om écht te weten te komen wat er gebeurt. Het duurt nog wel even voordat al die nieuwkomers ook insiders worden, een luis in de pels kunnen zijn. Het Kamerlidmaatschap is een vak. En Pieter Omtzigt zelf, die dat altijd zegt, is moe gestreden en doet het tijdelijk iets rustiger aan.

Wat nu dreigt is dat het parlement niet alleen versnippert maar ook nog vluchtiger wordt dan het al was. Gevuld met passanten die alleen geïnteresseerd zijn in het vechten voor hun splinterbelangen. Dingen die er leuk uitzien voor de bühne.

Deze Tweede Kamerverkiezingen zouden we ons niet alleen moeten amuseren met de regenboog van karakters en debatten, maar het ook over de zwakke positie van het Kamerlidmaatschap zelf moeten hebben. Niet alleen de regering en haar uitvoeringsorganen hebben achterstallig onderhoud en investering nodig. Niet alleen het fysieke gebouw van de Kamer hangt met ducttape aan elkaar. Het Kamerlidmaatschap zelf moet meer tanden krijgen. Het is een impopulair standpunt, zeker in verkiezingstijd, maar kandidaten zouden allereerst een flinke pot geld voor zichzelf moeten opeisen. Elk Kamerlid zou uitgerust moeten worden met een eigen kabinetje van medewerkers, secretaresses, en een stel slimme assistenten, wroeters, pitbulls, met ervaring en politieke ambacht.

Een eerlijke partij in de Tweede Kamer zou dat als prioriteit bovenaan zijn partijprogramma moeten zetten.

Rosanne Hertzberger is microbioloog en heeft iedere zaterdag een Column in/op NRC
over de raakvlakken tussen wetenschap en het dagelijks leven.

 

EN ZO IS HET GEGAAN: Ook Omtzigt zag Rutte: „Ik blijf nog een poosje overspannen”, besloot hij. „Laat Rutte en het CDA maar lekker zweten.” / NRC-OPINIE COLUMNIST ABRAHAMS /

 

Cartoon overgenomen van 'Wynia's Week', het artikel waar hij bij hoort vind je   ---  Hier  ---

*  

Ook Omtzigt zag Rutte

In huize Omtzigt trad even een diepe stilte in nadat de laatste geluiden van het tv-programma Nieuwsuur waren verklonken. Het Kamerlid zat op de bank in een verstarde houding enigszins verdoofd voor zich uit te kijken.

„Borreltje?”, vroeg Ayfer Koç, die we hierna gemakshalve ‘mevrouw Omtzigt’ zullen noemen, al was het alleen maar om niet steeds die c met dat sikje op het toetsenbord te moeten opzoeken.

„Niets liever”, zei Omtzigt dof.

Nog voordat zijn vrouw had kunnen inschenken, herkreeg hij zijn verbale vaardigheid. Op de ietwat temerige, verongelijkte toon die we zo goed van hem kennen, zei hij: „Het was nog bedroevender en nietszeggender dan ik had verwacht.”

Hij ging rechtop zitten en keek zijn vrouw strak aan alsof zij de interviewer was en niet Mariëlle Tweebeeke van Nieuwsuur. Parmantig imiteerde hij: „Ik ben hier niet gaan zitten om boete te doen. Ik ben trots op de afgelopen tien jaar. Het zou raar zijn als ik nu zou zeggen: ik stap op.”

„Rutte zegt het alsof-ie het zelf gelooft”, zei mevrouw Omtzigt.

Omtzigt schudde het hoofd. „Je moet hem zien als een begaafd acteur, iemand die zich zo sterk inleeft in zijn rol dat hij ermee samenvalt. Af en toe verwisselt hij van rol omdat de mensen ook weleens wat anders willen zien.”

Omtzigt stond op van de bank, rechtte zijn rug en declameerde uit volle borst: „Ik ga graag in gesprek met Pieter Omtzigt. Ik wil van hem weten: waar zit nou precies jouw boosheid? Ik heb het wel gelezen, maar ik wil dat van hem horen!”

Zijn vrouw schoot in de lach en nam nu zelf ook een borreltje. „Hij zegt dat hij zeer op je is gesteld”, kraaide ze. „Hij heeft tien jaar lang heel fijn met je samengewerkt!”

Omtzigt zakte terug op de bank, terwijl zijn gezicht versomberde alsof hij besefte dat er geen enkele reden was voor vrolijkheid. „Hij is zeer gesteld op iedereen die hij nodig heeft of denkt nodig te hebben. Zelfs Geert Wilders noemt hij een ‘geweldig aardige’ vent, ook al scheldt die hem al jarenlang uit voor een ‘geboren leugenaar’ die deel uitmaakt van een ‘politieke maffiabende’. Hoe weinig ruggengraat heb je als je dat van wie dan ook accepteert?”

„Maar wat nu?”, vroeg mevrouw Omtzigt, altijd paraat om de opstandigheid van haar man aan te wakkeren. „Ga je met hem praten?”

Hij zuchtte diep. „Wat bereik ik ermee? Ze zullen aan een groot charme-offensief beginnen, Rutte voorop en Wopke luistert mee achter de gordijnen. Alles onder het motto: ‘Hoe houden we Omtzigt in de club’. Ze zullen me de mooiste baantjes aanbieden, als ik maar mijn bek houd. Maar dat kan ik toch niet maken na alles wat ik over ‘de Haagse kliek’ gezegd heb?”

„Eigenlijk rest jou maar één ding”, riep zijn vrouw, niet zonder pathos. „Voor jezelf beginnen! Zal ik dat maar op Twitter gooien?”

„Makkelijk gezegd”, zei Omtzigt weifelend, „maar ik denk dan altijd aan Rita Verdonk. Haar politieke carrière was snel voorbij toen ze uit de VVD stapte.”

„Je kunt niet blijven aarzelen. Je kiezers willen hom of kuit.”

„Ik blijf nog een poosje overspannen”, besloot hij. „Laat Rutte en het CDA maar lekker zweten.” Hij nam nog een tweede borrel en voelde zich opeens heerlijk ontspannen. 

De originele Column van Frits Abrahams op NRC.nl  vind je   ---  Hier  ---

Meer 'Abrahams' op NRC   ---  Hier  ---

Volg de (voorfase van een voorfase van de ) 'Formatie' op het Formatie-Blog van NRC:   ---  Hier  ---


maandag 10 mei 2021

SHARTIE AART DEKKER / HISTORY NEVER REPEATS...BUT IT RHYMES: Te Lang Zittende Premiers en (omgaan met) de Waarheid... / TROUW-OPINIE CARTOON TOM JANSEN /

Cartoon van Tom Janssen voor Trouw.nl, 'Tom' won vele Prijzen, w.o. de Tweede bij World Press Cartoon 2009, in de categorie Editorial Cartoon. Veel meer Cartoons van 'Tom' op zijn site:   --- Hier  ---

SHARTIE AART DEKKER

Heel politiek-geïntresseerd Nederland zat voor de buis om Markje 'Flutte' Rutte's radikaal nieuwe ideeën voor een nieuwe Politieke Cultuur te horen...

...en wat kwam er?

Juist: meer van hetzelfde...

(AD)


Op de achterkant van deze Cartoon in Trouw stond deze Column van 'Breedveld':

Maar over de echte verschillen en de echte problemen, daarover praten de heren niet.

Willem Breedveld 8 november 2006

Toegegeven, het is een nadenkertje, die gevleugelde uitspraak van een vriend van mij. Bij vlagen knap irritant zelfs. Maar meestal effectief als ik me onverhoeds geconfronteerd zie met onnodig geachte financiële tegenvallers. Willem, pleegt hij dan te zeggen, problemen die met geld op te lossen zijn, daar hoef je je niet echt druk over te maken.

Laat deze wijsheid voor de aardigheid eens los op de boksrondjes van de ’titanen’ Bos en Balkenende in deze verkiezingscampagne. Die gingen over de hypotheekrenteaftrek, de ’bejaardenbelasting’, de zorg in de verpleeghuizen en de veronderstelde aanslagen op de middeninkomens. Dat zijn problemen die met geld op te lossen zijn. En dat geld is er ook. Deze natie bulkt ervan. Genoeg om al deze problemen met puur goud te beleggen. Maar om één of andere reden mag het niet, kan het niet, of gunnen de heren elkaar de voor de hand liggende oplossing niet. Waarom eigenlijk niet?

Luisteren we naar hen zelf, dan gaat het over zekerheid bieden. Zekerheid voor woningbezitters en gepensioneerden, waarom er juist niet getornd mag worden aan de hypotheekrenteaftrek, of het belastingstelsel voor bejaarden. Maar gaat het ook over zekerheid voor jongeren, die ook graag in een huis willen wonen en die in de toekomst aanspraak willen maken op een welvaartsvaste AOW. Wat voor Bos weer een reden is om de gewraakte hypotheekrenteaftrek en de ’bejaardenbelasting’ juist wel ter discussie te stellen. Zelfs de zorg blijkt aan deze wurggreep niet te ontkomen. Zo denkt Balkenende daar geweldige efficiencybezuinigingen te kunnen boeken, waarvan hij de opbrengst hard nodig heeft voor eerdergenoemde zekerheden. Bos is daar op zichzelf natuurlijk niet tegen, maar vreest weer dat met deze efficiency de stopwatchcultuur wordt opgevoerd. Wat Balkenende ook niet wil.

En zo draaien de heren eindeloos in kringetjes rond. En dat terwijl het niet nodig is als zij de ruimte zouden benutten, die er wel degelijk is als de inkomens in Nederland eerlijker verdeeld worden. Als de mensen die het goed hebben, bereid zijn een deel van hun jaarlijks groeiende welvaart af te staan aan mensen die het minder goed hebben. Die ruimte is er echter niet omdat de inkomensverschillen van jaar op jaar juist groter worden, zoals in de meeste Westerse landen. Dat proces lijkt ook moeilijk te stoppen. Dat bleek ook wel toen Bos (net als tijdens de algemene beschouwingen) Balkenende tevergeefs uitdaagde één voorbeeld te noemen, waarin hij van de rijken een offer heeft gevraagd als bijdrage aan de door beide partijen gewenste zekerheden.

Jammer, dat het debat op dit punt stokte. Een gemiste kans ook, want hierin openbaart zich een fundamenteel verschil in visie: hoeveel mag je van de sterken, de rijken vragen om de minder bedeelden tegemoet te komen? Zijn zij de trekpaarden van de economie, die je niet teveel mag afremmen, in het belang ook van de minder bedeelden? En klopt het ook dat de kanslozen, nog kanslozer worden als je ze teveel pampert? Dreigt het gevaar van een armoedeval? Met die vragen zijn we terug bij het debat dat in de jaren tachtig en negentig gevoerd is. Culminerend in de krasse uitspraak van VVD- leider Bolkestein dat hij de warmte van een baan verkiest boven de kilte van een uitkering.

Eerlijk gezegd dacht ik dat we dit debat royaal achter ons gelaten hadden. Maar tot mijn stomme verbazing blijkt het opnieuw de politieke agenda te domineren. Een echte verklaring heb ik er niet voor. Het lijkt me dat er sprake is van een terugval op oude posities, omdat partijen de nieuwe uitdagingen niet echt onder ogen willen of durven zien. Die liggen op het terrein van het onderwijs, het milieu en ja, nog altijd de integratie. Dat zijn niet de makkelijkste onderwerpen, omdat het over meer gaat dan geld alleen. Daarvoor is een cultuuromslag nodig. En politici die bereid zijn hun nek uit te steken. Onder die omstandigheden is een terugval op oude posities wel zo makkelijk.

Meer over

zondag 9 mei 2021

GROENE AMSTERDAMMER SERIE / ADVIES AAN DE INFORMATEUR / LANDBOUW: Pablo Tittonell - 'Boeren zijn als artsen' / AANRADER /

 

2020: Nieuwe leerstoel Agro-ecology voor hoogleraar Pablo Tittonell 

‘Veerkrachtige agrarische landschappen voor natuur en mens’

 

Advies aan de (in)formateur: Pablo Tittonell

‘Boeren zijn als artsen’

Mede door de stikstofcrisis is de kloof tussen boeren en politiek verdiept. Landbouwkundige Pablo Tittonell vindt dat de tijd van beleid voor de individuele boer voorbij moet zijn: er moet meer ruimte komen voor samenwerking tussen boeren én tussen landbouw en natuur.

zaterdag 8 mei 2021

Fokke & Sukke zijn al 30 jaar Jounalist / NRC-OPINIE CARTOON FOSU /

 


Van NRC.nl op  6 mei 2021, meer NRC FoSu   ---  Hier  ---
en nog veel meer Fokke & Sukke   ---  Hier  ---

woensdag 5 mei 2021

HISTORIE & TAAL: Taal in Rotta. Hoe klonk het Oudnederlands in elfde-eeuws Rotterdam?

 

ROTTERDAM

Taal in Rotta. Hoe klonk het Oudnederlands in elfde-eeuws Rotterdam?

15 mei 2020
In het centrum van Rotterdam liggen diep onder de grond de resten van nederzetting Rotta uit de 10e en 11e eeuw. Het dorpje was gelegen op de oevers van het riviertje de Rotte. In de bouwput van de Markthal is ongeveer 10 jaar geleden een terp met de resten van zes elkaar opvolgende boerderijen uit de periode 950-1050 gedocumenteerd. De gegevens van de jongste boerderij zijn gebruikt om de animatie te maken. De film toont het landschap van de Rotte rond 1020 na Chr. met op de oevers de erven en boerderijen. De jongste boerderij van de Markthal is in detail te zien. Het verhaal van Rotta wordt in het Oudnederlands verteld door een bewoner van de boerderij. Zijn opa was een van de eerste ontginners van het uitgestrekte moerasgebied van de Rotte.
 
meer weten: 

dinsdag 4 mei 2021

MUST-READ / COLUMN BEN TIGGELAAR / ARMOEDE & RECHTENLOOSHEID: 'Bevrijding?' (van o.a. Slavernij) / NRC-OPINIE /

 


NRC-Opinie

Bevrijding?

Column Ben Tiggelaar 

Vrijheid is voor weinig mensen in de wereld weggelegd, betoogt Ben Tiggelaar.

5 mei 2017  Originele Post op NRC.nl   ---  Hier  ---

Wat is er nodig om mensen echt, duurzaam van armoede te bevrijden? Een paar jaar geleden werkte ik mee aan een klein onderzoeksproject rond deze vraag. Doel was een index te maken, waarmee je de progressie in een arme gemeenschap kon meten. We keken naar allerlei indicatoren, zoals huisvesting, infrastructuur, gezondheid, onderwijs en economische ontwikkeling. Eén ding zagen we echter compleet over het hoofd. Terwijl het eigenlijk zo voor de hand lag.

Een enorm probleem waar miljoenen armen over de hele wereld mee kampen, is dat ze volslagen rechteloos zijn. Talloze hulporganisaties richten zich op de onderwerpen die ik hierboven noemde. Maar wat ik en mijn collega’s ons onvoldoende realiseerden, is dat het hele kleine beetje vooruitgang dat armen ervaren, vaak zomaar weer van ze wordt afgepakt. Door misdadigers, milities, of door hun eigen overheid. Het rechtssysteem in de meeste landen werkt niet, of enkel in het voordeel van de rijken.

Neem India. Het land kent 1,5 miljoen politiemensen, op een bevolking van 1,3 miljard inwoners. Veel van die agenten zijn niet of nauwelijks getraind. Een groot deel is corrupt. Daarnaast is er een chronisch tekort aan aanklagers en rechters, zodat het jaren duurt voordat een zaak daadwerkelijk wordt behandeld – schrijnende corruptie.

Ondertussen omzeilen rijke inwoners en bedrijven massaal het politie- en justitieprobleem en kopen zelf particuliere beveiliging in om zichzelf en hun eigendommen te beschermen. In India verdienen inmiddels zo’n 5,5 miljoen mensen hun brood in deze sector.

Maar de armen kunnen zichzelf en hun kinderen níet beschermen en kunnen op geen enkele manier hun recht halen wanneer hun iets wordt aangedaan.

De cijfers komen van verschillende bronnen, maar ik werd erop gewezen door hulporganisatie International Justice Mission (IJM). Volgens haar is India geen uitzondering. In de meeste arme landen faalt het rechtssysteem en zijn het vooral de allerarmsten die hieronder lijden.

Speerpunt in het werk van IJM is de bestrijding van slavernij – een van de meest extreme vormen van criminaliteit waaronder armen vandaag de dag lijden. Sinds de oprichting van Tony Chocolonely weet iedere Nederlander dat er ook in onze tijd nog slavernij bestaat. Maar dat het aantal slaven in de wereld door IJM en hun collega’s van de Australische Walk Free Foundation momenteel rond de 46 miljoen wordt geschat, dat wist ik niet. Het betekent dat we op dit moment te maken hebben met het hoogste aantal slaven in de wereldgeschiedenis.

Lees ook Tiggelaars column van vorige week: Hoe je een arrogante kwast wordt (of dat juist kunt vermijden)

Hoe ziet slavernij er anno 2017 uit? Dat varieert nogal. Zo werken er ruim 2 miljoen kinderen gedwongen in de seksindustrie. De grote meerderheid van de moderne slaven (kinderen én volwassenen) werkt echter bij ‘gewone’ bedrijven.

India is ook hier een van de slechtst scorende landen. Een voorbeeld: het is een wijdverbreide praktijk dat fabriekseigenaren leningen aan armen verstrekken, die ze vervolgens kunnen ‘afbetalen’ door te werken. Eenmaal aan de slag blijkt het loon niet voldoende om de lening mee af te betalen, waarna jaren van uitbuiting en misbruik volgen.

„Wie kennis vermeerdert, vermeerdert smart”, zegt het bijbelboek Prediker. Ook het vieren van de vrijheid kan soms wat pijnlijk zijn, als steeds weer blijkt dat vrijheid voor weinig mensen in de wereld is weggelegd.

Ben Tiggelaar is gedragsonderzoeker, trainer en publicist. Hij schrijft elke week over management en leiderschap.

Een versie van dit artikel verscheen ook in NRC Handelsblad van 6 mei 2017