donderdag 26 februari 2015

Column: Hoe krijgen we de 'Gemiddelde DBL-Ref' op een Hoger Niveau?

Aart Dekker zag twee Wedstrijden en twee Verlengingen in 26 uur. Hij genoot en huiverde, en zag stof genoeg voor een stuk of wat Verhalen. Deze zullen in hoog tempo on-line komen.

Aflevering-4: Hoe krijgen we de 'Gemiddelde DBL-Ref' op een Hoger Niveau?

Het kan nooit kwaad om – als je een stevig statement wilt maken – even na te denken over of je überhaupt iets moet schrijven, en – als je dat dan toch wilt doen – er in ieder geval (even) goed over na te denken. Aangezien de wedstrijd Rotterdam vs. Amsterdam alweer bijna een week geleden was, mag u aannemen dat ik dat dus heb gedaan…

Zo'n beetje twee seizoenen geleden – toevalligerwijs(?) ook al na een wedstrijd in de bovenzaal van het Topsportcentrum Rotterdam – sneed ik dit onderwerp ook al aan in een stukje: dat was toen getiteld “ Beter Twee Slechte Scheidsrechters dan Drie!”

De aanleiding was dat de wedstrijd toen behoorlijk naar de gallemiezen ( https://onzetaal.nl/taaladvies/advies/naar-de-gallemiezen-gaan ) was gefloten door de drie heren met een fluitje, dat er nogal wat ontredderde mensen door het gebouw liepen, en dat ik me bedacht dat er nogal wat speler op de vloer hadden gestaan die voor 'een week Trainen & Spelen' minder geld beurden, dan elk van de betreffende scheidsrechters alleen al voor het fluiten van dat ene potje overgemaakt zouden krijgen.

Mijn redenatie was dat het voor iedereen beter zou zijn dit soort wedstrijden met twee Refs af te doen:
-ten eerste zou dat een derde aan kosten schelen; in een grote Financiële Crisis zoals die in het Nederlandse Professionele Basketball erin hakt(-e) is dat geen kattenpis...
-ik heb er niet zoveel verstand van, maar mijn inschatting was dat twee scheidsrechters bovendien sneller leren van hun fouten – en maken er waarschijnlijk minder – dan drie scheidsrechters van niet-Top-niveau er in dezelfde wedstrijd zouden maken. Ze zijn in ieder geval op die manier minder anoniem en dus beter op hun prestaties aan te spreken.

Natuurlijk besef ik heel goed dat het 'Fluiten van Basketball' ook Topsport is, en dat mensen dat eerst moeten leren, alvorens ze zelf – eventueel – 'de Top' kunnen halen. Ik heb dan ook veel respect voor al die Mannen/Vrouwen die overal in het land – omdat ze dat willen, of gewoon omdat 'het nu eenmaal moet' – hun spullen inpakken, zich naar een hal bewegen, en daar dan 'een potje fluiten'; het is niet gemakkelijk, kost veel energie, levert maar al te vaak commentaar op in plaats van waardering, en kost ook heel veel tijd in een tijd dat iedereen het toch al zo druk heeft.

Aan de andere kant vind ik echter ook dat je op het hoogste niveau – en zeker als het relatief behoorlijk betaald is – ook niveau mag verwachten...

En dan kom ik nu op vorige week donderdag, 19 februari 2015, Challenge Sports Rotterdam Basketball vs. Apollo Amsterdam.

Ik schreef het al eerder: het was niet zo'n maar 'een potje in de marge', maar een wedstrijd die voor beide teams om de hoogst haalbare 'Prijs' van 2014-2015 ging; deelname aan de Play-Offs – voor Apollo nog meer dan voor Rotterdam – bovendien een van de laatste kansen daarop. En dan mag een mens toch ook wat verwachten van de 'Drie Mannen met de fluit'!

Ik weet niet waardoor het kwam – kan niet in de hoofden van die mannen kijken – en ik weet zelfs niet of het zwakke fluiten uiteindelijk de wedstrijd onterecht – wat einduitkomst betreft – beïnvloed heeft. Om dat vast te stellen zou je van de Refs ook tot in detail 'Stats' moeten bijhouden, zoals wijlen Dean Smith dat jarenlang minutieus lied doen. Maar ik weet wel heel zeker dat er erg zwak werd gefloten, dat er nogal wat/veel onbegrijpelijke 'simpele' missers waren van de Refs, en dat de Scheidsrechters er – abusievelijk – hoogstpersoonlijk meerdere malen voor verantwoordelijk waren dat de wedstrijd volledig kantelde; van voorsprong van het ene team, naar een voorsprong van een punt of tien voor het andere, en weer terug, en daar bleef het niet bij. Ook in de spannende eindfase werden er – mijns inziens – flinke blunders met gevolgen begaan.

Vanzelfsprekend leidde dat weer tot boze, ontzette, dan wel diep teleurgestelde mensen in beide kampen, maar natuurlijk vooral bij de verliezer Apollo...

En laten we wel wezen: ook het publiek komt daar niet voor naar de Sporthal. Het maakt de – toch al zo moeilijk te begrijpen – Basketballsport bovendien onnavolgbaar voor de gemiddelde toeschouwer...

En dat alles is dus heel jammerlijk!

Resteert mij deze vraag op te gooien:

“Hoe krijgen we de 'Gemiddelde DBL-Scheidsrechter' op een aanvaardbaar niveau?”

En laat ik een 'Open Deur' vast dichtgooien.
Ja, natuurlijk is het voor scheidsrechters net zo als voor de deelnemende teams in de DBL: als er minder interessante wedstrijden zijn, hebben ook de Refs minder mogelijkheden ervaring op te doen en zich in de praktijk te bekwamen. Dat is aan de ene kant het geval, aan de andere kant is het voor 'Ambitieuze Refs' – schat ik zo in – altijd nog gemakkelijker dan voor de Spelers en de Teams!

Gaarne (veel) zindelijke reacties!



AART DEKKER meer -- Basketball -- van Aart op zijn Weblog -- Hier --

woensdag 25 februari 2015

FibaEurope geeft Bal van EuroBasket 2015 (Mannen) vrij


TODAY ON FIBA.com


 23/02/2015   NEWS 

Twee Wedstrijden in 26 Uur(3): Het Debuut; Naigel Onuoha

Aart Dekker zag twee Wedstrijden en twee Verlengingen in 26 uur. Hij genoot en huiverde, en zag stof genoeg voor een stuk of wat Verhalen. Deze zullen in hoog tempo on-line komen.

Aflevering-3: Het Debuut; Naigel Onuoha


Het werd in een bijzinnetje van het verslag op de DBL-site gemeld, dus de schrijver van dienst(?) heeft zeker niet verzaakt. Maar eigenlijk is het feit op zich veel meer dan een bijzinnetje waard...daarom dus dit stukje.

In de marge van een door velen – ten onrechte – blijkbaar als marginale wedstrijd beschouwde; er zaten, voor zo'n belangrijke en spannende wedstrijd, echt niet genoeg Rotterdammers en Amsterdammers op de tribunes van de fraaie 'Bovenzaal van het Topsportcentrum Rotterdam' – gebeurde iets unieks; iets wat in de hoogste Nederlandse Mannen-competitie misschien eens per zoveel seizoenen voorkomt...



Een (net) zestienjarige talentvolle speler maakte zijn Eredivisie-debuut.

Dat gebeurt echt niet zo vaak! Ik herinner me Arvin Slagter, Sjors Besseling, en misschien – van die lichting – ook nog Thies Teeuwkens – zou het toeval zijn dat allen bij Rotterdam debuteerden? – Natuurlijk gebeurt het vaker, maar (mijn inschatting) niet zo heel erg vaak. Misschien dat Jacob Bergsma het uit zijn formidabele database kan toveren? En anders: ik zou zeggen “Reageer, maar dan graag met bewezen feiten, en dus niet met vage herinneringen – zoals ik hierboven – , maar met namen, rugnummers, teams en concrete debuutdatum!”

De debutant heet dus Naigel Onuoha. In januari 16 jaar geworden; dus echt HEEL JONG!Een speler die bij Rotterdam-Zuid (RZ) begon, door het 'Olympic Stars - het Programma van de helaas veel te vroeg overleden 'Gigant van Rayon West', Ruud Sparrenboom en Sid Bruinsma -  al snel op een veel hoger plan werd getrokken. Natuurlijk in het systeem van Rayon West Jeugdselecties terecht kwam. Overstapte naar Challenge Sports Rotterdam Basketball College. Afgelopen zomer met Sid Bruinsma en wat andere talenten een trip naar Amerika maakte, door een ware blessuregolf in de MU16-selectie als extraatje toch nog mee mocht naar het Fiba-Europe MU16-B-Divisie EK, en daar in een moeite door de volgende Stats neerzette:

ACCUMULATED STATISTICS
8G  28.1Min  35/75FG (46.7%)  35/70(2p, 50.0%)  0/5(3p, 0.0%)  18/43FT(41.9%)  4.0OR  5.3DR  9.3TR  2.0AS 2.0TO  2.5ST  3.0BS  2.1PFc  5.1PFd  88Tpts  11.0Ppg

STATISTICAL RANKINGS
» Ranks #7 in Double-Doubles (4) 
» Ranks #5 in Offensive Rebounds (4.0) 
» Ranks #19 in Minutes (28.1) 
» Ranks #10 in Drawn Fouls (5.1) 
» Ranks #13 in 2 Pts Field Goal Percentage (50.0%) 
» Ranks #14 in 2 Pts Field Goals Attempted (8.8) 
» Ranks #3 in Blocked Shots (2.0) 
» Ranks #7 in Total Rebounds (9.3) 
» Ranks #11 in 2 Pts Field Goals Made (4.4) 
» Ranks #10 in Field Goal Percentage (46.7%) 
» Ranks #4 in Steals (3.0) 
» Ranks #18 in Free Throws Made (2.3) 
» Ranks #12 in Defensive Rebounds (5.3) 
» Ranks #8 in Free Throws Attempted (5.4)

Zijn officiële 'Players-page' bij FibaEurope vindt u:   --  Hier  -- 



Naigel Onuoha dus, wat was zijn 'Statsline' tegen Apollo Amsterdam?

Nr.22 Onuoha, Naigel 8MP 0TP 0-0(2p) 0-0(3p) 0-0FT 0OR 0DR 0TR 1ST 0TO 0AS 0BS 1PF

Een 'Slechtdenker'/reaguurder zal zeggen: “Ach, acht minuten; alleen maar nullen! Is dus ook niks...” Ik zeg juist: “Alleen maar nullen, en WEL ACHT MINUTEN! Dat is dus goed; hij maakte geen fouten, deed geen doldrieste dingen, HEEL GOED – voor een debuut dan.”

Maar iedere kenner die Naigel zag debuteren – de meesten daarvan kenden hem trouwens hoogstwaarschijnlijk al – anders zijn het geen 'Echte Kenners'... – die zagen nog meer dan een heel jonge speler die een paar minuten foutloos inviel...die zagen een 'Talent', een jonge speler met toekomst, die – maar dat spreekt vanzelf – nog een lange weg te gaan heeft, nog heel hard zal moeten werken en leren, zeker een jaar of tien lang, iemand die de juiste keuzes zal moeten gaan maken – en dat is nog niet zo gemakkelijk(!) – , tijdens zijn 'Ups' zijn voeten aan de grond moet zien te houden, en door zijn 'Downs' heen zal moeten vechten..!

Maar: de kop is eraf, Naigel Onuoha; 'Remember where you read it first...'


AART DEKKER   Meer Basketball op zijn  -- Weblog  -- en andere onderwerpen:  --  Hier  --

Meer foto's:







dinsdag 24 februari 2015

Douglas Leichner en Staf keren terug als Coaching-staf van GB MU20

British Basketball Confirm GB U20 Coaching Staff Return

February 20, 2015 14:44 pm 0 Comments
GB U20's
Douglas Leichner will lead the GB U20 Men’s side for a third consecutive year this summer, British Basketball have confirmed.
The current Iona College assistant coach will again be joined by assistants James Vear and Bristol Flyers Head-Coach Andreas Kapoulas.
“I am pleased that we have been able to retain this dedicated coaching team and especially after the thrill of last year’s successful and best ever result at the U20 European Championship,” said National Teams Director, Warwick Cann.
Last summer, GB U20’s claimed an historic 11th place finish in Crete, Greece, to retain their Division A status.
This year’s European Championships will be held in Udine, Italy and take place from 7th-19th July. GB will be in Group D alongside Germany, Lithuania, Slovenia and defending champions Turkey.
Van: Hoopfix.com (de site met Brits Basketball-mieuws)

Citaat: over afgefikte Clarks-schoenen (NRC Q)

NRC Q’s citaat van de dag (24-2-2015)
Heel vervelend, heel naar. De schoen was net met een come-back bezig.” - André Sprangers, eigenaar van de Amsterdamse schoenenzaak Zwartjes van 1883, ziet de bui al hangen na de brand in de Clarks-fabriek.

Tsja...Clarks is mijn favoriete Schoenenmerk, maar die bordeelsluipers - er is een hal vol van afgebrand, en nu heerst er een tekort - waar het hier om gaat - het schijnen de favoriete schoenen te zijn van 'VIP's' zoals Prins Harry...die mis ik niet...

Citaat: de Deense Puma-topman Bjørn Gulden ziet Toekomst met Usain Bolt en Rihanna als Uithangborden (NRC q)

NRC Q’s citaat van de dag (16 02 2015)
“In terms of our products, we also need to become more commercial - this does of course not mean cheap, but rather creating products that retailers are willing to buy and that consumers want.” - de Deense Puma-topman Bjørn Gulden

Meer bij dit citaat vind je o.a. op: www.sportnext.nl

En van het FD:



ONDERNEMEN

Puma vestigt hoop op popster Rihanna

  • van onze redacteur
Puma vestigt hoop op popster Rihanna (PDF)


Popster Rihanna moet Puma uit het slop halen.
Het operationele resultaat van het Duitse sportmerk Puma staat opnieuw onder druk. Dat blijkt uit de jaarcijfers die Puma maandag bekend heeft gemaakt. Popster Rihanna moet het merk uit het slop halen.
Minder schoenen
Puma behaalde in 2014 een operationeel resultaat voor bijzondere lasten van € 128 mln. Dit is 33,1% lager dan in 2013. De omzet daalde met 0,4% naar ruim € 2,9 mrd. De daling is onder andere te wijten aan de tegenvallende verkoop van schoenen (-6,5%). In Azië daalde de verkoop van schoenen, accessoires en kleding met 2,1%. In Noord- en Zuid-Amerika was er juist sprake van een stijging van 1,3%.
In het vierde kwartaal steeg het operationeel resultaat naar € 10,6 mln. In dezelfde periode een jaar eerder was dit nog € 1,1 mln. Analisten, gepeild door Bloomberg, hadden op € 15,1 mln gerekend. Op de beurs in Frankfurt steeg het aandeel Puma maandagmiddag met 0,03%. Over heel 2014 daalde het aandeel met bijna 27%.
'Vrouwen zijn de toekomst'
Ceo Björn Gulden probeert het sportmerk sinds zijn aantreden in 2013 nieuw leven in te blazen, onder andere door de introductie van nieuwe voetbal- en hardloopschoenen. Dit vergt een lange adem, zo zei hij op een persconferentie eerder vandaag. 'Je kunt een bedrijf niet in twaalf maanden omgooien.' Eerder stuurde de ceo drie van de zes bestuurders naar huis. Puma rekent dit jaar op een 'mid-enkelcijferige omzetgroei', oftewel een groei tussen de 4% en 6%.
Het bedrijf heeft popster Rihanna ingehuurd om het merk aantrekkelijk te maken voor vrouwelijke klanten. Gulden: 'Vrouwen zijn de toekomst.' Puma, dat wereldwijd meer dan 10.000 medewerkers in dienst heeft, is daarnaast sponsor van hardloper Usain Bolt.



De Site van het -- FD --

zondag 22 februari 2015

NRC: Kees Jr. 'De tred, de kaaklijnen, zijn schot' - een Portret

Ik was er zo'n beetje bij - als lid van de staf van het Nationale Mannenteam - toen Kees een vaste keuze werd voor dat team. Vooral daarna - maar ook wel ervoor - heb ik Kees Jr. natuurlijk ook vele malen zien spelen. En hij is voor mij zeker een van de 'Toppers van het Nederlandse BasketBall' (TiNBB). Niet in het minst omdat ik van dichtbij heb gezien hoeveel hij ervoor moet doen om Professioneel Basketballer te zijn, en te blijven. Het ligt voor de hand om te denken: "Tweede generatie Akerboom; bedje gespreid, doet het wel even op zijn talent en de naam van zijn vader..."
Volgens mij is niets minder waar dan dat; 'het Schot', ja dat is voor een deel 
'Godgegeven Talent', maar dan moet je er nog steeds hard voor werken om het op het hoogste niveau waar te maken. Maar daarnaast is Kees Jr. fysiek zeker niet overmatig bedeeld met aanleg, moet hij voor iedere meter knokken, en vaak - zeker Internationaal - opboksen tegen grotere, zwaardere en meer atletische tegenstanders. Het komt dus zeker niet vanzelf! Daarnaast vind ik Kees Jr. gewoon een fantastische vent... Dus hoort hij in mijn lijstje 'TiNBB'..!







zaterdag 21 februari 2015

Citaat: John McEnroe over Bjørn Borg Underwear (NRC q)

NRC Q’s citaat van de dag

“You know you’ve made it when your name is on a pair of underwear.” - Oud-tennisspeler John McEnroe kan de onderbroeken van oud-tennisspeler Björn Borg wel waarderen.
(John McEnroe was - voor de ontpopping van Roger Federer als 'Beste Ooit' - mijn favoriete tennisser allertijden.)

SPM Shoeters Den Bosch vs. FraPort Frankfurt Skyliners; Schaken op Hoog Niveau!

Aart Dekker zag twee Wedstrijden en twee Verlengingen in 26 uur. Hij genoot en huiverde, en zag stof genoeg voor een stuk of wat Verhalen. Deze zullen in hoog tempo on-line komen.

2015 02 19 (1)

Schaken op Hoog Niveau!

Ik schreef het al in mijn preview: ik had liever gezien dat SPM Shoeters Den Bosch het publiek nu eens een keer geen 'Kraker van de eerste orde' – dus geen wedstrijd met een hoge amusementswaarde – maar 'gewoon' een droge overwinning met een plus van 6-10 punten af zou hebben geleverd. Maar dat zat er dit Europese Seizoen 2014-2015 dus blijkbaar eenvoudigweg niet in. Dus kunnen we nog voor de laatste wedstrijd – uit bij Tartu – alvast wat evaluren.

Den Bosch haalde dus wel de Tweede Ronde, en speelt dus zes keer meer dan vorig seizoen. En net als vorig seizoen zat nog verder doorstoten er geheel in, maar werden wedstrijden – vaak nipt – verloren die net zo goed in winst hadden kunnen worden omgezet. Daarmee speelde Shoeters zich net niet naar de Kwart-Finale, en dat is goed beschouwd natuurlijk hartstikke goed, gezien budgetten en grote verschil in niveau – vooral wat betreft het aantal sterke tegenstanders per League – van de verschillende competities.

Den Bosch was wisselvallig in de meeste wedstrijden, en wisselde – vaak binnen dezelfde wedstrijd – periodes van heek erg hoog niveau – met name als het ging om kwaliteit van teamspel, maar er was ook regelmatig sprake van een of meer spelers die individueel gave prestaties afleverden, alleen dan wel vaak net een mannetje te weinig met zo'n uitschieter – af met verbijsterend slechte 'stretches'. Veel van die wisselvalligheid kan mijns inziens worden toegeschreven aan het feit dat alle drie de Amerikanen in Den Bosch jong en onervaren zijn, maar normaliter – dus in de DBL – wel dragende spelers zijn wat betreft scoren. Haalden Denson en Curry gemiddeld zeer aanvaardbare cijfers, deze gingen wel vergezeld van – vaak korte – 'Black- en/of White-outs'.

Die momenten kostten SPM net die paar winstpartijen die het team zorgeloos in de volgende Ronde hadden kunnen brengen. Jammer, maar niet erg verbazingwekkend.

Reggie Johnson begon zeer sterk – ik schreef laaiend enthousiast over hem na de eerste wedstrijd tegen Brindisi, maar dat was klaarblijkelijk te optimistisch, en dus te snel – grofweg mag ik denk ik stellen dat de zware man onder de ring zich tijdens deze paar Europese maanden steeds een beetje meer de verkeerde kant op ontwikkelde. De laatste wedstrijd tegen Frankfurt deed hij af en toe iets goeds, maar zijn foute en non-inbreng in de rest van zijn beperkte speeltijd nihilleerden die positieve inbreng volledig... Ook hij had dus met relatief weinig extra inbreng kostbare punten extra binnen kunnen brengen, dat deed hij te weinig, en dat is ook jammer – maar dan van een zorgwekkender aard – .

De Nederlanders presteerden over het algemeen zoals je van hen mocht verwachten, soms zelfs nog wel wat meer dan dat. Ik heb wel het gevoel dat zowel het niveau van basisproductie van nieuwkomer Arvin Slagter – en de optimale chemie tussen hem en zijn teamgenoten – nog ruimte voor verbetering laten. Hij had fantastische momenten, en bracht ook vaak de 'extra Glue' op de vloer, maar mijn gevoel zegt dat er meer uit kan komen. En dat dat ook moet om Den Bosch weer eens een Kampioenschap binnen te zien halen.

Blijft over: de factor coaching. Laat ik daar kort over zijn: ik zag woensdag de laatste 15 minuten 'een Partij Schaak op hoog Niveau', en ik noemde al dat de factor 'Team' de mooie prestaties voor een goed deel verklaart. Dit lijkt me veelzeggend genoeg: 'Petje af voor Sam Jones en Sander van der Holst!' En dat is dan weer pas mogelijk als ook de organisatie als geheel haar werk goed heeft gedaan...

Het is voor de Bosschenaren te hopen dat de extra- en moedige investering in Europees Spelen zich verderop in het seizoen terugbetaalt!

Dus al-met-al: Amusementswaarde een 9, mooi resultaat, en toch (een beetje, maar niet te lang) balen...want er zat nog meer in!




AART DEKKER meer -- Basketball

Sam Jones (een Echte Topper in het Nederlandse Basketball (TiNBB) & Brandyn Curry & ValmoKriisa - Persconferentie na SPM SHoeters Den Bosch vs. Tartu)

Extra's (volgen later):


Matthijs Groot op Twitter clipje

'Maaspoort... LAAT JE HORUUUUHH! #eurochallenge #basketbal #DenBosch'


Fraport Skyliners (GER) v SPM Shoeters (NED) – Full Game – Last 16 – 2014-15 EuroChallenge

vrijdag 20 februari 2015

Flashback / Aanrader: NPOBest zendt de complete Elfstedentocht van 1985 opnieuw uit

Het had de 'Dag van mijn Leven' kunnen - nee moeten! - zijn. Maar ik dacht dat ik - twee dagen na het schaatsen van de 11-Merentocht - te stijf en moe zou zijn voor de Elfstedentocht, en had me dus niet ingeschreven. Zittend voor de TV zag ik dat het de gemakkelijkste ooit was, en dat ik het met twee vingers in de neus nog zou hebben gehaald... Ik zag mijn 'Grote Droom' - die ik al sinds mijn 8e-10e jaar koesterde - doen wat mijn vader in 1942 had gedaan - 'Zelf meedoen aan de Tocht der tochten' in rook opgaan. Ik dacht: straks duurt het weer 23 jaar voor er weer eentje is..!' Zat af en toe te janken voor de TV...

Maar ik had geluk: in 1986 was er alweer een 11-Stedentocht, ik deed mee, en had alsnog de 'Dag van mijn Leven'... Het was fantastisch; zou er zo uren over kunnen vertellen..!

!985 is nu 30 jaar Geschiedenis, en NOS Studio Sport herhaalt de hele Marathonuitzending op NPO24.nl/NPOBest.
Ook in DWDD werd aandacht besteed aan dit unieke feit:

Mart Smeets op zijn Best!! De Elfstedentocht van 1985 - Mart Smeets en Koos Postema
Maandag 16 Februari 2015

Hij kwam toch! De tocht der tochten in 1985 en het werd een waar volksfeest. De dertiende Elfstedentocht, gewonnen door Evert Van Benthem, was de eerste ná de helletocht van 1963. Themakanaal NPO Best gaat nu het NOS verlsag integraal uitzenden. En aangezien wij grote Elfstedenfans zijn, nodigen wij Mart Smeets en Koos Postema uit. Zij waren erbij als verslaggever, tijd voor het ophalen van smakelijke anekdotes.

Aanstaande zaterdag wordt de Elfstedentocht van 1985 vanaf 5 uur ‘s ochtends integraal uitgezonden op het themakanaal NPO Best. NOS.nl doet live verslag van deze uitzending. NPO Best is hier te ontvangen:UPC: 15Ziggo: 151KPN: 300





De officiële aankondiging:

It Giet Oan! Op zaterdag 21 februari aanstaande is er weer een Elfstedentocht! NPO Best zendt het complete tv-verslag van de Elfstedentocht 1985 die dag opnieuw uit. Het is dan precies 30 jaar geleden dat de tocht werd verreden. De kijker kan al om 05.00 uur terecht op het themakanaal voor de start, gevolgd door een compleet verslag van de tocht van 07.15 tot 18.10 uur. NPO Best zendt de historische 13 uur-durende uitzending van Studio Sport nogmaals uit, op de seconde nauwkeurig. Koos Postema is de centrale presentator. Mart Smeets, Evert ten Napel en Jan Stekelenburg zijn de verslaggevers op de route.

Nederland heeft toentertijd 22 lange jaren moeten wachten op een Elfstedentocht en het is allerminst zeker dat het evenement ook daadwerkelijk kan doorgaan. Het begint alweer te dooien en niemand gelooft er nog in. Toch, op het allerlaatste moment, spreekt voorzitter Jan Sipkema de woorden “it sil heve”, het gaat gebeuren. De NOS was niet voorbereid op zo’n groot spektakel. De duizenden rijders zijn al improviserend voor het eerst uitgebreid in beeld gebracht. Ruim 8 miljoen Nederlanders zitten voor de buis en zien Evert van Benthem winnen. Om 21.20 uur pakken we de draad weer op als de laatste toerrijders de Bonkevaart op schaatsen om het felbegeerde Elfstedentochtkruisje in ontvangst te nemen.

Iedereen kan kijken naar de Tocht der Tochten
De meeste kabelaanbieders geven op zaterdag 21 februari al hun abonnees de mogelijkheid om de complete marathonuitzending te volgen. Bij UPC op kanaal 15, bij Ziggo op positie 151, Kabel Noord 58 en de kijkers van CanalDigitaal kunnen de hele dag terecht op kanaal 13. Op npobest.nl is een volledige lijst beschikbaar met alle kabelaanbieders en de wijze waarop zij NPO Best doorgeven. Via de website is NPO Best ook 24 uur per dag live te zien.

EuroBasket Women Tickets on Sale Friday

 MUNICH (EuroBasket Women 2015) - The first tickets to EuroBasket Women 2015, which will run from 11-28 June in Hungary and Romania, go on sale Friday.

The First Round of the tournament will be held in the Hungarian cities of Sopron and Szombathely, and the Romanian cities of Oradea and Timisoara.

Whilst fans who intend to watch the action in Sopron and Szombathely will be able to begin purchasing tickets on Friday, fans travelling to the Romanian venues will need to wait slightly longer, with the first tickets for Oradea and Timisoara available on 1 March.

In Sopron, which plays host to Hungary, Spain, Lithuania, Slovak Republic and Sweden, fans can purchase a round pass, allowing access to all ten games, beginning at EUR 24.

In Szombathely, which will be home to Great Britain, Latvia, Russia, Croatia and Serbia, tickets will be available as day passes beginning at EUR 4 or a round pass beginning at EUR 17.

In both of the Romanian venues, tickets begin at EUR 5.50 for day passes or EUR 24.50 for a round pass.

In the Second Round venues of Gyor and Debrecen, round passes begin at EUR 15 or EUR 6 for a day pass.

When the tournament comes to a wrap in the Hungarian capital of Budapest, fans can again buy a round pass, entitling them entrance to all games from the quarter-finals onwards starting at EUR 28, or day passes, starting as low as EUR 8 for the quarter-finals, EUR 9 for the semi-finals and EUR 10 for the gold medal game.

Tickets to the games in Hungary can be purchased from jegyed.hu, and tickets to the games in Romania can be purchased fromeventim.ro.

###


FIBA Communications Europe

We are Basketball
Description: Description: FIBA logo email autosignature
International Basketball Federation
FIBA Europe
Ismaninger Str. 21
81675 Munich
Germany

(Heel/te veel) Corrupte en/of Foute VVD'ers (en een enkele Goede)

Er komen weer Verkiezingen aan. Zoals mijn lezers wel weten; ik ben een politiek betrokken burger. Dus GEEN (p/P)oliticus, die ambities heb ik totaal niet. Als ik kies ga ik niet over een nacht ijs – het moet eerder een jaar of 3-3 op Elfstedendikte zijn (zeg maar), voordat ik voor een partij kies, maar dan ben ik ik er ook langdurig 'bij' (zeg maar). Ooit – een soort van 'Jeugdzonde' – begon ik met stemmen op de VVD – Hans Wiegel, een keertje slechts, omdat Wiegel mij bij mij m'n eerste politieke betrokkenheid opwekte; hij deed mij doorzien dat politiek (ook) een spelletje is. En omdat Wiegel – love him or hate him – een heldere man is, je weet wat je krijgt. Het speelde misschien ook nog een heel klein beetje mee dat mijn vader – een echte klassieke liberaal – ook VVD stemde. Maar goed dat was dus 'eens maar nooit meer' voor mij. De volgende keer stemde ik – ook een keer – op een 'Groene Partij'. En daarna een jaar of 15 was – lidmaatschap en alles – D66 mijn partij. Het D66 van Hans van Mierlo, Jan Terlouw en – even – Els Borst. En toen ging het fout: we kregen Paars, van Mierlo werd Minister van Buitenlandse Zaken – waar hij voor Binnenlandse Zaken had moeten gaan – en we kregen 'de Krullen-jongens & Louise huppeldepup'; geen 'echte slechterikken', maar toch net ff iets 'minder' – en ging het dus bergafwaarts met de Sociaal-Liberalen. En toen kwam Pechtold, en dat was eigenlijk meer een 'nette' VVD'er, een 'Yup' die – dat moet gezegd – D66 opnieuw op poten en op de kaart zette. Maar toen was D66 eigenlijk een nette, 'light-versie' van de VVD geworden, en dat wilde ik niet: dat NOOIT! Dus stemde ik – voor alle zekerheid toch maar alvast – voor alle zekerheid – op de SP, terwijl ik toch nog steeds D66-lid was... Niet veel langer...ik ging wel naar brainstormsessies van D66, zelfs naar het Congres! Maar dat was het dan ook; Aart werd ook SP-lid... De cirkel sloot zich toen – niet veel later – mijn vader besloot, op zijn 80e(!), “de volgende keer op Jan Marijnissen te gaan stemmen” want “die vent is tenminste EERLIJK (en Sociaal)!” Helaas haalde mijn vader die Verkiezingen net niet, hij overleed minder dan een maand van te voren...

Terug naar de VVD. Ik ben dus een betrokken volger van de politiek, en ik krijg meer en meer moeite naar de arrogantie, domheid, visie-loosheid, het gedraai en gelieg, de corruptie en 'foutheid' van zoveel 'hooggeplaatste', incapabele VVD'ers die alleen uitblinken in gladde praatjes en/of hun holle volume – 'Holle Vaten' en/of 'Windbuilen' – die soort dus – te kijken...

Hoeveel foute/corrupte VVD-bestuurders en politici zijn er de laatste paar jaar niet voorbijgekomen? Dertig? Veertig? Of zijn het er nog meer?
Dat zijn dus de mensen die vinden dat vluchtelingen en uitkeringstrekkers 'Keihard moeten worden Aangepakt' en – door intimidatie en staatsterreur – moeten worden 'Afgeschrikt' en vooral niet 'aangezogen'.

Terwijl ik zoiets heb van: kunnen we deze lieden niet uitzetten en hun paspoort afpakken? Ze geven dag-in-dag-uit het 'Foute' of Geen Voorbeeld,
maken honderdduizenden hard werkende mensen werkeloos, hebben onze economie in een paar jaar van een van de best presterende omgevormd in een van de slechtst presterende, hebben de samenleving gespleten in 'haves & have-nots' en in 'Echte Nederlanders' en 'Buitenlandse/Allochtone Profiteurs', onze wegen van veilige tamelijk 'beschaafde stromen verkeersgebruikers' naar 'Wild-West-platen asfalt waar je in theorie veel 130 mag, maar zelden kan, rijden en (een deel van) de 'Haves' denken dat zij – op grond van het prijskaartje van hun bolide en het motorvermogen – meer rechten hebben dan 'die sukkels in hun kleine, dan wel roestige koekblikken, ze hebben de Rechtstaat afgebroken, de Omroep & Cultuur gedecimeerd, de Zorg, het Onderwijs en de Woningbouwsector uitgekleed en verrampeneerd, Groningen tot een in elkaar vallende- & Limburg in een zinkende Provincie omgetoverd, en dit is nog slechts en kleine greep uit alle wanprestaties...

Herinnert u zich hoe Rutte in het debat met een twee- driemaal herhaalde keiharde leugen Roemer te kakken zette? Hoe hij tijdens Sotsji biertjes dronk met zijn 'Grote Vriend' Vladimir Poetin? Hoe hij er tot voor kort mee pronkte dat hij 'gewoon' - zomaar - met de Grote Poetin belde? Hem 'met niet mis te verstane woorden opheldering eiste over de MH17'? "Ervoor zou zorgen dat de onderste steen bij de toedracht tot die ramp boven zou komen"? Wat denkt u daar nu van? Ik zeg: "praatjesmaker"... en dat is dan nog de 'leider' van het spul, wat zegt dat over 'de rest'?


En – ik benadruk het nog maar eens: 'Ze' zijn dus ook nog eens vaak corrupt en of – al dan niet een beetje – 'Fout' en/of 'Dom'...

Niet allemaal – ik noem de verkiesbare Adri van de Merwe te Rotterdam als uitzondering, over deze krasse 81-jarige die wij 'Westelijke Basketballers' al sinds jaar en dag kennen als 'de kleine Grande Dame in de Rolstoel – , maar toch echt veel TE VAAK...

Stem SP! En 'Reken Af' met deze 'Boevenbende'...

Maar stem in ieder geval..!

Ik heb gezegd...


AART DEKKER

P.S:
Het wordt interesanter en interesanter; blijkt die Verheien ook hier nog een rol in te spelen...

Cartoon van KIK in Trouw

Nederlandse Basketball Toppers; coach Erik Braal

Update 2013:

Erik Braal vertrekt onverwacht - voor mij althans - naar Oostenrijk om daar te coachen; een - hopelijk tijdelijk - verlies voor het Nederlandse Basketball...


Braal-ontwikkelt-visie-vanaf-eiland (NOS Studio Sport)

2011:

Het is alweer lang geleden, voor hem waarschijnlijk (kwa beleving) nog langer dan voor mij, dat Erik Braal en ik in dezelfde competitie coachten; Erik was toen leider van de Basketball Academie van Rotterdam Basketball, en coachte de MU16. Als je zo'n directe link hebt met iemand dan volg je die persoon net een beetje intenser als wanneer die er niet is, maar ook dan zou ik inmiddels coach Braal goed gekend en hoog gewaardeerd hebben; ik vind hem namelijk een van de allerbeste coaches in Nederland! Stapje voor stapje bouwt hij door aan zijn eigen carrière, ondertussen zichzelf, zijn teams en clubs ontwikkelend en terwijl hij dat doet levert hij links en rechts ook nog andere bijdragen aan de ontwikkeling van het Nederlandse Basketball; Erik is namelijk niet monomaan of egocentrisch, maar heeft o.a. ook oog voor het algemeen belang in het Nederlandse Basketball. Bovenal denk ik ook dat hij een voorbeeldige professional en een prettige persoon is. Erik is een Topper in het Nederlandse Basketball, en bijt daarmee de spits af in een nieuwe rubriek op mijn Weblog (TiNBB). Dit alles blijkt overduidelijk uit het prachtige, redelijk diepgaande profiel dat TV Friesland van hem maakte:

Trades, trades, trades...Wow!!

Grote verschuivingen vlak voor de Trade-deadline in de NBA -- Hier --


donderdag 19 februari 2015

Megatrade in de NBA; Brooklyn krijgt een half nieuw Team!

Bleacher Report's Insane Mega-Deal Before Thursday's Deadline:

Denver Nuggets Receive: C Brook Lopez, PF Carl Landry

Sacramento Kings Receive: PG Deron Williams, PF Jason Maxiell

Charlotte Hornets Receive: SG Joe Johnson, SF Wilson Chandler, PG Ramon Sessions

Brooklyn Nets Receive: C JaVale McGee, SG Lance Stephenson, PF Marvin Williams, F Derrick Williams, SG
Gerald Henderson, PG Brian Roberts, SG Nik Stauskas

Charlotte sends first-round pick to Brooklyn; lottery protected in 2016, 2017 and 2018. Turns into 2019 and 2020 second-rounders if not conveyed by then.

WOW, what do you think?

Te zien op Sport1 - Het is weer zover: 'de Basketball-Rivalry alles Rivalries' - Duke vs. North Carolina

North Carolina vs Duke Hype Video

woensdag 18 februari 2015

'Beetje' Koud!

Russian Streets Turned into Huge Frozen Block after Water Pipes Burst During Storm:
Met dank aan NRC.nl en IncredibleWorld

maandag 16 februari 2015

SPM Shoeters Den Bosch vs. FraPort Frankfurt 'Alles of Niets'

Shoeters – de enige Nederlandse vertegenwoordiger in Europa dit seizoen als het om Club-Basketball gaat – heeft zichzelf voor het blok gezet: het is nu twee wedstrijden lang, waarvan de wedstrijd aanstaande Woensdag de laatste thuis, 'Alles of Niets'. Persoonlijk vind ik dat Basketball in zijn mooiste verschijning; geen excuses meer, helpers weg, en spelen voor je (Basketball-)leven. En Den Bosch heeft al laten zien dat het in die soort situaties best aardig uit de voeten kan, dus wie weet!?

Mijn laatste stuk over het Europese Avontuur van de Bosschenaren 2014-2015 was een voorbeschouwing voor het Tweeluik SPM vs. Avtodor.
Ik schreef toen o.a:
“Shoeters doet dat meer dan zeer verdienstelijk. Zoals ik in mijn vorige stukjes al schreef: Kijk niet gek op als de Bosschenaren ook de Tweede Ronde gaan overleven, en dan zou er dus voor het eerst in jaren weer een Nederlandse club uitkomen in de Kwartfinale van een Europese Basketball Cup.”

en

“Als dit u er niet van overtuigt dat het echt de moeite is een ritje / avond te besteden aan mooi Internationaal Club-Basketball, aanstaande Dinsdag, 20h – Maaspoort Den Bosch – ...dan weet ik het ook niet meer...”

Ennuh: had ik gelijk?

Of dacht u van niet!?

Ik weet niet wat de 'Men in Black' (or White) de komende twee Europese wedstrijden nog voor ons in petto hebben, maar de kans dat het nog spannender – en/of beter – wordt dan tegen het team uit Rusland, is niet zo heel groot. Maar dat hoeft ook niet; een overwinning met een punt of 6-10 tegen Frankfurt, een overwinning uit bij Tartu in Estland, en een klein beetje geluk zouden voldoende moeten zijn om het TEAM van SPM Shoeters Den Bosch door te zien gaan naar de Kwartfinale van een Europese Competitie, en dat – heb ik me laten vertellen door 'Beatwriter Leon Kersten' – en wie zou het beter weten dan hij?! – zou dan voor het eerst in meer dan 20 jaar zijn!!

Mijn advies aan de Bossche Mannen luidt dus:
“Doe het nu maar een keertje lelijk, maar solide! Wij – de mensen op de tribunes, allen 'Echte Liefhebbers' en/of 'Echte Den Bosch-fans' – hebben het er graag voor over nu eens niet tot en met de laatste seconde door jullie te worden vermaakt met spanning en sensatie; gewoon winnen, en liefst een beetje ruim, en iedereen gaat tevreden naar huis! Geloof me maar...”

Nog even terug naar twee weken geleden:
1) De eersten die ik in de hal tegen kwam, waren de hardste kern, van 'de Harde Kern' van de Zorg & Zekerheid Leiden-aanhang. Kijk die mannen hebben me goed begrepen! Nu nog wat meer 'Echte Liefhebbers van buiten Den Bosch, en een ietsiepietsie meer Bossche Liefhebbers/Fans in de Maaspoort, en dan hebben we een volle zaal. Een zaal bovendien die de vorige keer – meer dan ik de laatste twee jaar heb meegemaakt – haar club daadwerkelijk steunde. En dat is ook nooit weg...
2) Nog even iets over mijn stukken over Den Bosch dit seizoen, en over de reactie van Hoofdcoach Sam Jones na afloop van de bloedstollende pot met twee verlengingen bij de Persconferentie. Jones werd gevraagd “Of hij nog ergens 'spijt van had' ?” Hij dacht even na, en begon toen zijn reactie met: “Nee, ik heb NERGENS spijt van!” Er volgde natuurlijk nog wat toelichting, en die klopte volkomen, wat mij betreft. Maar ik wil die even relateren aan mijn beweringen dat “SPM Shoeters een Team met Twee Gezichten is.” Ik zou natuurlijk heel gemakkelijk die redenering door kunnen zetten - en onderbouwen met argumenten – . Maar dat doe ik nu eens niet; Ja, gezien het verloop van de wedstrijd, zou je kunnen stellen dat een 'Gewonnen wedstrijd' werd 'weggegeven'. Maar dat zou af doen aan hoe Shoeters in die 'gewonnen situatie' terecht kwam; er werd gewoonweg FANTASTISCH GESPEELD, tegen een zeer sterke, goed spelende, en fysiek beter toegeruste tegenstander. Den Bosch moest voor elke misser vechten – en superieur als TEAM spelen – in de verdediging, moest vaak met meerdere spelers zorgen voor Rebounds (vanwege te weinig lengte en fysieke kracht – , en goed en met volle overtuiging aanvallen. Minder volstond niet tegen dit Avtodor Saratov, dat ook nog eens meerdere keren 'het Onmogelijke' presteerde, om terug te komen uit een verloren positie. En ja, er was ook nog 'wat hulp' van een 'Ref', die zich een paar seconden voor (reguliere) tijd een reeds gefloten en aangegeven Persoonlijke Fout op Kees Akerboom omzette in balbezit voor Avtodor...anders hadden we geen verlengingen gezien, en stond Den Bosch nu redelijk riant op 2W:2L!
En vergissingen begaan en schoten missen horen nu eenmaal bij het spelletje Basketball. Dus Jones had gelijk: zijn team was goed voorbereid, voerde de instructies zeer goed uit, en gaf alles iun de strijd tegen een sterke tegenstander. En als je dat toch (zo) verliest, dan moet je leren van je fouten – daar word je inderdaad alleen maar sterker en beter van – , en moet je jezelf zeker niets verwijten! Daarom heb ik in de Persconferentie – voor de verandering – nu eens mijn mond dicht gehouden... En dat deze wedstrijd geen uitschieter was bewijst het verloop van de Uitwedstrijd – die ook weer nipt, en met (alweer) een vreemde actie van een scheidsrechter in de beslissende fase, werd verloren – .

Het is dus aanstaande Woensdag – wellicht voor het laatst, maar hopelijk niet – nog een keer mogelijk om te genieten van Europees Club-basketball. Wat er ook uit de bus komt – Alles of 'Niets' – SPM Shoeters kan na de komende twee wedstrijden so-wie-so tevreden zijn over deze campagne.

Daarnaast heeft het zichzelf, de fans en liefhebbers, en de rest van de Nederlandse Professionele Basketball-clubs bewezen dat clubs met een beetje consistent beleid wel degelijk iets te zoeken hebben in Europa: onder andere Ervaring, Hardheid, en Basketball op een Niveau dat we in de reguliere competitie van de DBL niet te zien krijgen.

En dat is een les die heel wat waard is, ook al kost Europees Spelen natuurlijk ook 'iets' – zoals geld, energie en nederlagen in de DBL – ...maar als je wat wil...
'Niets van waarde' komt gemakkelijk of gratis!



AART DEKKER meer -- Basketball

En voor de echte 'Die-hards' die zich willen prepareren op de Tegenstander van aanstaande Woensdag – Frankfurt – : de wedstrijd FraPort Frankfurt vs. …. vind u -- Hier --

of:

Fraport Skyliners (GER) v Tartu Rock (EST) – Full Game – Last 16 – 2014-15 EuroChallenge

zondag 15 februari 2015

Open Brief Emile Roemer (SP): ' Valse Vreugde'


Beste ...,

Minister Asscher zegt dat hij ‘heel blij’ is met de toename van het aantal banen in het laatste kwartaal van vorig jaar.

Er komen zeker verkiezingen aan. Anders had de minister wel een fatsoenlijke reactie gegeven op de schokkende cijfers die het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) vandaag presenteerde.

Dit is wat Asscher niet vertelt:
-Er zijn op dit moment 100.000 banen minder dan in 2008. De banenmachine van VVD en PvdA staat nog altijd vol in de achteruit.
-Op iedere vacature zijn er vijf werklozen. Honderdduizenden Nederlanders hebben geen schijn van kans om snel aan het werk te komen.
-Sinds het uitbreken van de crisis hebben een half miljoen (!) mensen hun vaste contract verloren. De nieuwe banen, waar minister Asscher zo blij mee is, zijn voor het overgrote deel baantjes via het uitzendbureau of contracten voor zelfstandigen.

Er is geen enkele reden om blij te zijn met de cijfers die vandaag bekend zijn gemaakt. Sterker nog, ik vind het nogal ongepast dat een minister van de Partij ván de Arbeid ‘heel blij’ is als 633.000 Nederlanders zónder arbeid zitten.

Dit kabinet weigert ieder investeringsplan van de SP te steunen. SP-voorstellen om banen te redden in de thuiszorg worden door VVD en PvdA weggestemd. Ons voorstel om voor tienduizenden volwaardige banen te zorgen in de bouw is nog altijd niet door het kabinet overgenomen.

Wie nu werkloos thuiszit heeft niets aan een blije minister. De PvdA-minister van Werkgelegenheid moet niet werkloos toekijken, maar nú investeren in werk.

Emile Roemer

Unieke Broederstrijd in NBA All*Star Game: 'Gasol vs. Gasol'

All-Stars in the family
A Pau Gasol-Marc Gasol showdown makes this NBA All-Star game special
Updated: February 14, 2015, 6:37 PM ET
By Tom Friend | ESPN.com


EVERY CHRISTMAS MORNING, in their Barcelona cottage, young Pau and Marc Gasol would tiptoe out of their bedroom to discover presents under the tree. Pau, four and a half years older, would sit still and admire his gifts. He would open just two or three -- then save the others for later that afternoon. He would even save one for the next day. He wouldn't rip the packages open but would untie them so the wrapping paper could be saved, pressed and reused. Marc, meanwhile, would open his 10 gifts in the matter of a minute. Wrapping paper would be flying and parents would be ducking. "By the time Pau would have opened his second present, I'd broke my first toy already," Marc says.
So there is your scouting report heading into the opening tip of Sunday's NBA All-Star Game. Brother will be jumping center against brother for the first time in league history. One will be clean-shaven, lean and play the game like chess. The other will be bearded, robust and play the game as if it were rugby. Neither is certain how he will react when the cameras are popping, just before they jump ball. Maybe they will grin at each other. But once the game starts, they're pretty sure it will feel like ... Christmas morning.

WHEN PAU'S Chicago Bulls were about to play Marc's Memphis Grizzlies just six days before Christmas, Chicago coach Tom Thibodeau gave his team a full scouting report. He told Joakim Noah that left-handed Zach Randolph likes to post up on the right block. He started to tell Pau about Marc -- and then cut himself off.
"Oh, yeah, you know," he said. "And if you don't know by now, what's the use in telling you?"
The brothers go way back, back to when playing in the NBA was the furthest thing from their minds. Their bodies are polar opposites, and the paths they took are different, but the Gasols are intertwined. One would not be here without the other.
[+] EnlargeMarc Gasol and Pau Gasol
AP Photo/Brandon DillMarc and Pau have always competed fiercely with one another, on and off the court.
Pau was the model child, the straight-A student whose first dreams were to follow in the footsteps of his mother, Marisa, a medical doctor. When Magic Johnson was diagnosed with HIV in 1991, 11-year old Pau wanted to find a cure. Marc didn't give a damn about straight A's. He just wanted to go camping.
The family's annual trips to a wooded Barcelona trailer park were times the brothers bonded. For two weeks, they would share the same tent and same bunk. They would ride bikes, kick a soccer ball and shoot hoops on a dirt court.
As straight-laced as Pau was -- he even went to pingpong camp one summer -- he liked roughing it in the outdoors, and he could be a bear when the moment required it. He and Marc would end up at each other's throats, competing at rock skipping, Uno, bocce ball, you name it. "It's got to be in our DNA," says Marc, "because it's not something we can change. It's not about basketball, either. We don' t like losing to each other in anything. Whatever we play. We play freaking 'Hungry Hippo' and hate to lose."
Yes, a night of "Hungry Hungry Hippos" -- a table game in which your hippo tries to eat more marbles than all the other hippos -- set them off once. One game turned into a best-of-3, which turned into a best-of-5, which turned into a best-of-7. It was like the NBA Finals ... with hippos.

WHEN IT CAME to basketball, their one-on-one battles weren't really battles at all. By his late teens, skinny Pau had sprouted to 7-foot and, on the court, would toy with Marc. Actually, Pau toyed with pretty much everyone in Europe. His breakthrough moment, in 2001, was his MVP performance in the Spanish King's Cup. "He totally exploded and took over," Marc says. "It was pretty unbelievable how he did it." While leading his Barcelona team to the title, Gasol made jump shots, precise passes and everyone on his team better. This was the Pau most NBA executives fell in love with. Marc particularly took note of his brother's journey. Pau had quit medical school to play full-time with the Spanish junior and national teams, who practiced sometimes three times a day and 10 months out of the year. The hard work was paying off. Pau went third overall to Atlanta in the 2001 NBA draft and was traded to the Memphis Grizzlies.
The Gasols held a family meeting. Marisa decided she could move her medical practice to Memphis, and her husband, Agusti' -- a registered nurse -- figured he could find a hospital administrator job. They packed up and flew across the Atlantic with him.
They found a modest house on the outskirts of Memphis and the family -- Marisa, Agusti', Pau, Marc and younger brother Adria', who was 8 at the time - lived together. "Not too many NBA guys would live at home like that," says former Grizzlies coach Hubie Brown. It kept Pau in his comfort zone and also kept his brother just a bedroom away down the hall. But if the American South was culture shock to Pau, it was a revelation to the 16-year-old Marc.
When he began walking the halls at his new private school in Memphis, Lausanne Collegiate School, he was an absolute novelty. Here Marc was, over 300 pounds and pushing 7-feet, with the last name Gasol. Someone marched him in to the basketball coach, Jason Peters, who gulped and dialed his assistant coach, Jon Van Hoozer. "Get over here now," Peters said. "You've gotta see this."
No one at Lausanne had ever seen a student that gargantuan -- considering Marc was nearly as wide as he was tall. To be kind, he still had his baby fat. But the coaches quickly directed him to the gym, where he displayed a feathery touch and the ability to find the open man. Marc quickly meshed with the group. Lausanne was known for taking foreign exchange students, and the team already had a skilled point guard from Yugoslavia. They also conveniently had Jonnie West, the son of Grizzlies executive and Hall of Famer Jerry West. This was a former all-girls school with about 30 boys in Marc's junior class, but with this trio of players, Lausanne was on its way to winning its low-level private school championship.
Down the road at FedEx Forum, Pau was winning hearts in his own understated way. The Grizzlies fan base admired how he attended the ballet and supported the local orchestra. He fit in well with the wine and cheese crowd. On the court, he was just as smooth, winning rookie of the year and averaging 17.6 points a game. Marc's game was still rough around the edges. When he was in town, Pau would sit with his parents at Marc's games, amused at how he would bully the opposing 6-foot-1 centers and curse at the refs in Spanish. "I sugarcoat things a little more than Marc," Pau says. "He's more emotional, more direct."
Marc showed flashes of brilliance, though. He had soft hands, a high basketball IQ and would often start games by taking and making a 3-pointer. Everybody adored him; they just wished he'd mix in a salad. On the trip to Orlando, every time he saw the Golden Arches, Marc would shout, "Woooooo, McDonalds." He'd eat fries while wearing a McDonalds chef's hat.
"He used to come over to my house with Jonnie," Jerry West says, "and he'd eat three double-cheeseburgers with layers of mayo and ketchup. Or three or four double-triples with a big order of fries. Anything you put in front of him he'd eat. He was huge, let's put it that way. Next to his teammates, he looked like a fairy tale character standing over his fiefdom. With that lack of mobility, I wasn't sure he'd be able to get in physical shape."


A stray college coach or two would come in to scout Marc and not know what to make of him. His brother, now a second-year player, was so elegant on the court. Marc, now a high school senior, was nicknamed "The Big Burrito." John Calipari, who at the time was coaching at Memphis, gave no thought to offering Marc a scholarship, according to Van Hoozer. He might have taken him as a walk-on because of his last name, but "I can't see where he would've contributed at all," Van Hoozer says.
Marc was more introspective, though, than anybody ever knew. He and Jonnie West would spend all of their free time at Grizzlies practices and games. And because Shane Battier's wife was a soccer coach at Lausanne, Battier and other Grizzlies players would return the favor and attend Marc's games, too. Marc saw the NBA work ethic, particularly his brother's, up close. Pau would do yoga and seemingly glide up and down the court. "Those two years in Memphis, I was able to see the lifestyle of an NBA player," Marc says. "To see how much they work."
Around that time, in the spring of 2003, Marc called another family meeting. He told Marisa and Agusti' he wanted to return to play for FC Barcelona rather than attend an American college. His parents were against it. There was no telling how far the fun-loving Marc would stray in Barcelona without parental supervision. But Marc had decided he needed to follow in Pau's footsteps. In Spain, practicing three times a day, 10 months a year, his brother had become a burgeoning NBA All-Star. Marc dreamed of doing the same.

MARC TOOK mountain runs, swore off double-triples with mayo and wound up losing about a quarter of his body weight.
By 2006, he was his brother's backup on the Spanish national team. When Pau broke his foot in the FIBA World Championship that year, Spain had to lean on a different Gasol in the gold medal game versus Greece. Marc wound up with seven rebounds and handcuffed the Greek big man, Sofoklis Schortsianitis, in Spain's 70-47 victory. The question was: did anybody in the U.S. see it?
Maybe the Memphis Grizzlies did; maybe the Los Angeles Lakers didn't. But that's the day that set everything that's taken place now in motion. Pau returned to Memphis after the foot injury and -- coming off of his first all-star appearance the year before -- wasn't the same. He played only 59 games in the 2006-07 season, and considering he was owed over $10 million, the Grizzlies began looking to trade him during the 2007-08 season.
The Lakers, desperate to give Kobe Bryant a center to replace Shaquille O'Neal, couldn't pull the trigger soon enough. On Feb. 1, 2008, they gave the Grizzlies Kwame Brown, Aaron McKie, Javaris Crittenton, first round picks in 2008 and 2010 ... and the rights to Marc.
[+] EnlargeMarc Gasol and Pau Gasol
Joe Murphy/NBAE/Getty ImagesPau was the first to have success in the NBA, but he always believed Marc would also find his way.
Just months earlier, the Lakers had drafted Marc in the second round, 48th overall, but had shown little interest in signing him. Marc honestly had thought very little about the Lakers, either. He was playing for Akasvayu Girona of the Spanish League, eventually earning the 2008 league MVP. He was content overseas, and didn't think anyone in the NBA wanted him.
But after the FIBA gold medal game, the Grizzlies considered Marc a dark horse. In fact, Pau had been campaigning for his brother long before that. "I tried to tell them to draft him," Pau says. "And once he was drafted, I tried to tell them to trade for that draft pick after the draft. But they weren't interested at the time. Obviously, they were interested later."
During the trade discussions with the Lakers, West says Grizzlies G.M. Chris Wallace specifically "saw something in Marc" and asked for him. The perception is that Marc was a throw-in, but the Grizzlies were well aware of the kid's potential. They'd seen it at Lausanne when Marc was a wide-body, and they'd seen it on film from Europe. "They knew how good the kid was going to be," Hubie Brown says of Memphis. "The Lakers, I'm telling you, had no idea."

THE FIRST TIME they squared off in the NBA -- three days before Christmas, 2008 -- was a victory for Pau, both on the scoreboard and head-to-head. Pau had 15 points and seven boards in a Lakers victory, while Marc had eight and seven.
They didn't look each other in the eye all night.
Pau says he never looks an opponent in the eye, but Marc says that night set the tone for their annual battles. "It's pretty rare that we have eye contact. I can't recall a situation where we have had eye contact. Maybe after a bad call. We'll say, like, 'Well, I didn't foul you.'"
Marc was still a work in progress when he arrived back in Memphis from Spain. But the Grizzlies fan base, once in love with Pau, fell harder for his kid brother. They had remembered him as the fat kid who loved cheeseburgers. When Van Hoozer saw how the "Big Burrito" had transformed his body upon his return to town, he did a double-triple take.
"Pau was quiet and kept to himself," says Van Hoozer. "But we're a blue-collar fan base. We want players who are physical and have a chip on their shoulder. And here's Marc. He has a mean streak. He's kind of the anti-Pau and became like a cult hero. He was a Memphis guy from high school and became one of the most popular Grizzlies ever."
Marc had the same feel for the game as Pau did, the same soft touch. But, according to West, he was the superior passer. Brown, in fact, says Marc would feed teammate Zach Randolph better in the post than the Grizzlie point guards did. Pau may have won rings with the Lakers in 2009 and 2010, but Marc was an All-Star in 2012 and was clearly the ascending Gasol.
Still, the head-to-head matchups told a different tale. Coming into this season, Pau's teams had won 12 of the 18 matchups, and Pau had averaged 14.8 points and 10 boards against the Grizzlies while Marc averaged 11.7 and 9.4 against the Lakers. So big brother still had the edge heading into this past summer -- not that either Pau or Marc would ever admit it.
"We don't talk about the games," Marc says. "We do not talk. We have too much pride. Whatever time the game ends, one of is going to be mad. Really mad. We have two glasses of red wine, and then we start talking maybe a little bit about it. But before those couple glasses of wine, we don't talk about the game." Their preferred scenario is when both are playing side by side for the Spanish national team - 7-foot Pau at power forward and 7-1 Marc at center. In September, they were on their way to perhaps another FIBA World Championship when Marc's wife went into labor with their first child. It was the day before their quarterfinal against France, and Marc left the team to be with his wife. Pau showed up at the hospital right after baby Julia was born and proposed a toast: "To Julia and a great year ahead."
Over another glass of wine.

THIS 2014-15 season began with Pau in Chicago with the Bulls and Marc thinking championship with the Grizzlies. The Gasols were finally in separate conferences, and there was some sentiment that Chicago and Memphis could actually meet in the NBA Finals. Two brothers squaring off in June seemed enticing. But the thought of these same two brothers squaring off in an All-Star game seemed unrealistic.
Marc was considered the far more complete player now, a superior defender. In fact, West -- now an executive with Golden State -- already was calling Marc "the best center in the NBA." Pau, at 34 years old, seemed too brittle to join Marc as an All-Star. If a Bulls big man were going to make it, it would be Noah.
Pau was averaging 18 and 12 this season compared to Marc's 18.6 and eight. There was no other Eastern Conference center with numbers close to Pau. No European player had ever been voted as an All-Star starter, but in late January the fans voted both Gasols into the starting lineup.
"It was exciting, very exciting," says Pau. "A big honor, not for one of us, but for both. Our family entirely. And I think also for Spanish basketball - European, international basketball. It's just a big, big deal."
Had they not made the game, they were probably going to spend a portion of the All-Star break together, along with Marc's wife and baby Julia. Instead, they are the first brothers to ever be voted in as All-Star starters and the first set of brothers to be all-stars, period, since Tom and Dick Van Arsdale were named reserves in the early 1970s.
When identical twins Tom and Dick Van Arsdale first opposed each other in the 1970 All-Star game, they made a pact not to block each other's shots, and contemplated switching uniforms before the game just to trick the general public. "Now I wish we would've done it," Tom says.
But the Gasols -- ever since their camping trips to the Barcelona countryside -- have always treated their matchups like battle royals. Come Sunday in New York, they will be trying to block each other's shots. "At tip off, it's going to be all smiles," says Marc. "We will have eye contact. We will be embracing that moment.
"But I'm still not going to let him score."

Tom Friend

ESPN.com Senior writer
Tom Friend is a senior writer for ESPN.com and a features reporter for ESPN TV. He has formerly worked for the New York Times, Washington Post, Los Angeles Times, National Sports Daily, Kansas City Star and San Jose Mercury News.
Meer van Tom Friend -- Hier --

Meer over de unieke 'Broederstrijd' -- Hier --