#aanrader #realisme Hoogleraar-activist Jan Rotmans over wat we kunnen doen om het klimaat te redden - https://t.co/6GV8wqiVKl https://t.co/6GV8wqiVKl
— Aart Dekker (@AartDekker) September 3, 2024
Mijn Passie? Delen(want 'Gedeelde Vreugd=Dubbele Vreugd & Gedeelde Smart=Halve Smart).Zie mijn Blog-bijdragen dus als mijn middel om wat me interesseert te delen. Als Links, Reposts, en regelmatig in de vorm van Column, Analyse of Commentaar & al dan niet bijtend, ironisch, of roerend statement. Mijn intentie is iedere dag iets van waarde door te geven... Ik krijg ook graag feedback; dus Volgen en Reageren stel ik zeer op prijs!
#aanrader #realisme Hoogleraar-activist Jan Rotmans over wat we kunnen doen om het klimaat te redden - https://t.co/6GV8wqiVKl https://t.co/6GV8wqiVKl
— Aart Dekker (@AartDekker) September 3, 2024
Ik herinner me het gevoel al van meer dan 40 jaar geleden; iets van weemoed en/of spijt als er een buitenlandse speler (of coach) waar ik ´wat´ mee had - of dat nu was als speler waar ik mee samen had gespeeld, of een speler die ik jarenlang volgde en vaak had zien spelen, of een coach die weer uit Nederland vertrok nadat hij (zij) voor langere tijd echt iets toevoegde aan het Nederlandse basketball - in ieder geval: een gevoel van verlies - voor mij als persoon - maar zeker ook een verlies voor het Nederlandse basketball.
Drago Pasalic - hierboven aan het woord over zijn afscheid als TD na twee-en-een-half jaar als Technisch Directeur bij Donar, nadat hij natuurlijk ook als 3-4 jaar in het meest succesvolle team dat Donar ooit had als speler een essentieel deel van dat succes was - hoort wat mij betreft zeker bij de categorie Foreign Toppers van het Nederlandse Basketball. Ook omdat hij naast bij Donar ook nog speelde in Leiden, en een tijdje iets deed in de jeugd-opleiding in Den Bosch.
Ik blijf het toch jammer vinden - ook al snap ik best (het gebrek aan) de financiële middelen veel bepalen - dat ´we´ in het Nederlandse Basketball niet in staat zijn meer continuïteit in te bakken en daarmee waardevolle personen langer vast te houden; ervaring is een ontzettend belangrijke factor in het bouwen van sterke organisaties, en mensen die langer blijven doen naarmate ze langer blijven steeds meer ervaring op. Daarnaast is ook herkenbaarheid voor het publiek cruciaal, en mijn gevoel zegt me dat die meerwaarde nauwelijks een rol speelt bij het proberen vast te houden van waardevolle mensen - als is het natuurlijk ook zo dat veel spelers/coaches domweg worden ´weggekocht´ door het buitenland...
Hoe het ook zij: Drago Pasalic nam afscheid als TD bij Donar, en gaat zich richten op een werkveld dat zich grotendeels achter de coulissen afspeelt, en daarmee gaat veel van zijn kennis, ervaring en herkenbaarheid voor het Nederlandse deel van #BNXT verloren. Ik hoop dat dat een tijdelijke zaak is, en dat hij ooit nog eens ergens dichter op het veld terug te zien zal zijn!
´Saying goodbeye is the hardest part´, sprak de sympathieke lange man; ik zeg hem dat na, al is dat in een net iets andere context als dat hij deze woorden uitsprak.
Fokke & Sukke en #studioparijs #Paralympics2024 ´Geen grap!´ - https://t.co/gB3b82qf63 https://t.co/gB3b82qf63
— Aart Dekker (@AartDekker) September 2, 2024
Basketball speelt een belangrijke rol in mijn leven. Toen ik 14 was zag ik voor het eerst een wedstrijd. Ik zag balkunstenaar Jerome Freeman voor Frisol/Rowic tegen (ik meen) Jugglers spelen; mijn leven was veranderd.
Het duurde nog wel even voor ik lid werd van Frisol/R, toen was 15. Het is niet zo dat Basketball voor mij 'alles' was (of is). Het is wel een belangrijk onderdeel; ik werd 'Basketballer', en dat zal ik blijven voor de rest van mijn leven. Daarbij maakt het niet eens veel uit dat ik zelf niet meer kan spelen; ik was Speler en nu doe ik andere dingen in het Basketball.
Hoe het Nederlandse Basketball reilt en zeilt, telt dus voor mij; het houdt mij bezig en ik zou graag beter zien gaan. Dus wil ik daar mijn steentje aan bijdragen.
Het kan zijn door Kinnesinne, Frustratie, Sensatielust, Domme Onwetendheid, Profileringsdrang, Persoonlijke Aversie, enzovoort; er wordt in en rond het Nederlandse Basketball nogal eens met modder gegooid. Daar baal ik weleens van.
Basketball is een schitterende sport; met voetbal de grootste teamsport ter wereld, spectaculair en een mooie metafoor voor het 'gewone leven'; alles zit erin.
Alleen weten in Nederland slechts relatief weinig mensen dat, en dat is jammer, want de sport Basketball verdient een groter en belangrijker podium in de Nederlandse samenleving.
O.a. daarom schrijf/deel ik, op deze Blog of in mijn column op www.iBasketball.nl .