zaterdag 28 november 2009

'Bewegingen' in Nederland

Ooit waagde ik me aan een serie columns over, toen nog, minister Verdonk. De aanleiding voor mijn verhaal was een interview waarin econoom Sweeder van Wijbergen aangaf dat "het racisme van Verdonk schadelijk was voor de Nederlandse economie", ik vertaalde dat macro-verhaal naar een micro-niveau: het Nederlandse Basketball, dat door het beleid van Verdonk schade werd toegebracht met de beslissing Joe Spinks niet het Nederlanderschap te verlenen, waardoor hij niet voor het NT Heren kon spelen, o.a. waardoor Nederland zijn plaats in de A-Divisie verloor. Ik kreeg op die serie veel reacties; heel veel positieve, en ook een aantal (zeer) negatieve. Over Wilders heb ik mij in mijn columns tot nu toe niet uitgelaten. De schade die hij aan de Nederlandse samenleving toebrengt gaat nog veel dieper dan wat Verdonk deed; hij is ronduit gevaarlijk maar brengt ook rot in het fundament van de samenleving. Daarnaast biedt hij, net als Verdonk, geen enkele uitvoerbare oplossing. In onderstaande column uit de Volkskrant schrijft Nazmiye OralNazmiye Oral perfect op wat de PVV van Wilders kenmerkt; ik zou het niet zo goed kunnen, vandaar hieronder de gehele column.

Nazmiye OralNazmiye Oral (Hengelo, 28 mei 1969) studeerde aan de Kunstacademie in Arnhem, maar rondde haar studie niet af. In 2001 volgde ze een opleiding aan het Amsterdamse Binger Film Institute.

Zij werd actrice en speelde voor de Engelenbak in Amsterdam en in voorstellingen van Theater van het Oosten en de Theatercompagnie. Ook was ze te zien in tv-series als Combat, Baantjer en Hertenkamp en de films Oesters van Nam Kee (2002) en Het Zuiden (2004). In 2008 speelt zij Hayat in de voorstelling Hollandse Spoor van het Nationale Toneel.

In 2003 deed ze mee aan de Gesluierde Monologen waarbij islamitische vrouwen over intimiteit, liefde en seksualiteit vertellen.

Sinds dat jaar schrijft Oral ook een column voor de Volkskrant. Deze staat om de maandag op de Forum-pagina.


EEN BEWEGING VAN SLACHTOFFERS

Wilders is een schimmel die parasiteert op onze angst. Wilders is geen charismatisch leider. Hij is een slachtoffer.

Vandaag is het alweer vijf jaar geleden dat Theo van Gogh werd vermoord. Nog steeds waart de angst rond, nu dieper weggeborgen, gestaafd met feiten, onherkenbaar vermomd. We zijn niet meer bang, we willen een ander Nederland. Het recht om onszelf te zijn. Het recht op onze eigen gewoontes, eigen cultuur.

Er worden volop reportages gemaakt om de moord te gedenken. Een van de vragen is of en in hoeverre de moord ons als maatschappij heeft veranderd. Volgens sommigen heeft de moord ervoor gezorgd dat het debat is stilgelegd. Ik neem aan dat men daarmee bedoelt de toon waarop het debat werd gevoerd.

Ayaan
Opeens werd iedereen bang, want ja, hoeveel meer bewijs heb je nodig om te weten wat er met je zal gebeuren als je iets zegt wat hen, ‘de moslims’, niet bevalt. En filmpjes maken was er ook al niet meer bij. Kijk maar naar wat er met Ayaan is gebeurd.

Voor Geert Wilders was zijn kruistocht onomkeerbaar op het moment dat hij op 2 november bij wijze van spreken van zijn bed werd gelicht en nooit meer naar huis is teruggekeerd.
Laatst vroeg een interviewster of ik dacht dat Van Gogh en Wilders hetzelfde zijn. Mijn antwoord was simpel: Van Gogh was een kunstenaar, een schepper, Wilders is een politicus.

Dat zegt alles. Ook was de vraag of Van Gogh nu op Wilders zou stemmen. Onzinnige vragen. Waar geen antwoord op te geven is, behalve dan: ‘Ik weet het niet. Maar het zou me niets verbazen als hij Wilders net zo goed een flapdrol had gevonden’.

Slachtoffer
Feit is dat ik Van Gogh bij zijn leven nooit als slachtoffer heb ervaren en ik Wilders continu als slachtoffer ervaar. Wilders’ partij wordt extreem-rechts en staatsgevaarlijk genoemd en meneer gilt op hoge poten dat iedereen ‘knettergek’ is geworden. Door hem te kwalificeren als extreem-rechts wordt wederom zijn veiligheid bedreigd, vindt hij. Want: ‘Kwalijk is bovendien dat juist hun onzinnige kwalificaties mensen zouden kunnen aanzetten tot geweld tegen mij’.

En dit is een man die een film maakte over de islam om aan te tonen hoe gevaarlijk en achterlijk hij is, zonder acht te slaan op de gevolgen die dat eventueel voor moslims zou kunnen hebben? Om maar te zwijgen over al zijn andere opvattingen, voorstellen, overtuigingen.

Monddood
Weer wordt een poging gedaan om hem te demoniseren, vindt hij.
Bij hem kunt u terecht met al uw onvrede
Natuurlijk zijn de wetenschappers nep en links en iedereen is erop uit om hem zwart te maken. De democratie is in het geding, volgens Wilders, want men wil hem monddood maken. Erger nog, ze willen niet alleen hem monddood maken maar u ook, het volk, dat massaal achter hem staat.

Zo veel stampij om een wetenschappelijk rapport waarin het beestje bij de naam wordt genoemd. Helaas zijn de politici zo laf om nu al flink in hun maag te zitten met bepaalde conclusies uit het rapport en over manieren na te denken om de boel te verzachten. Men is bang dat Wilders hierdoor nog populairder wordt. Nou, dan is dat maar zo.

Er zal moeten gebeuren waar wij met zijn allen allang voor hebben gekozen. Vanaf 11 september 2001 hebben wij unfinished business. Of we kijken naar onze medemens en voelen vervreemding, angst en haat, of we gaan door die angst heen, zoeken de confrontatie op en kijken waar we uit komen.

Schimmel
Wilders is een schimmel die parasiteert op onze angst. Wilders is geen charismatisch leider. Hij is een slachtoffer. Hij hoeft niet een nieuwe weg te plaveien waarover hij het nieuwe Nederland gaat leiden. Voor zijn achterban hoeft hij alleen maar bewijzen te verzamelen. Bewijzen voor de bedreiging, voor het onrecht dat hen wordt aangedaan. Bewijzen dat zij beter zijn dan de vijand. Bewijzen dat ze weldra worden overgenomen en voorgoed zullen veranderen in iets wat ze niet willen zijn. De overheid laat hen in de steek maar zo niet Geert.

Bij hem kunt u terecht met al uw onvrede.

De PVV is een beweging van slachtoffers. En zoals alle slachtoffers zijn ze er heilig van overtuigd dat ze het recht aan hun zijde hebben, dat ze recht hebben op compensatie en dat ze die compensatie zelf zullen moeten pakken.

Controversieel
Heeft de afschuwelijke dood van Van Gogh dan niets goeds gebracht? O ja, zeker wel. Wellicht van een hele onverwachte kant. Ten tijde van de moord toerde ik door het land met een destijds controversieel stuk, De Gesluierde Monologen, dat nu niet meer controversieel te noemen is. Dat zegt al veel. We hebben ook in moskeeën, vrouwenhuizen en roc’s gespeeld.

Eerst namen mensen vanuit de moslimcultuur er nog aanstoot aan, in drie jaar tijd heb ik dat zien verschuiven. En ook in alle buurtcentra, vrouwenhuizen, mannencentra waar ik tegenwoordig veel kom en werk, zie ik een nieuwe houding bij de moslims: zelfreflectie.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten