zaterdag 27 februari 2010
De Kennis-Economie en Balkenende
Hij vond de modernisering van de Economie belangrijk zei hij. Daarvoor moest de Nederlandse Economie (nog meer) een Kennis-Economie worden en was Innovatie en Onderwijs essentieel zei hij. Omdat hij het zo belangrijk vond werd hij zelf voorzitter van het Innovatie-Platform zei hij. Maar uiteindelijk, en honderden miljoenen verder bleek dat hij zichzelf toch (altijd) belangrijker had gevonden en blijkt dat daarin ook niets verandert...
woensdag 24 februari 2010
(Typisch?) Nederlands Schlemielig
Achteraf praten is gemakkelijk maar, al weidde ook ik er geen stukjes aan, ik heb er al eerder iets over gezegd: ik vond de hele (typisch Nederlandse) hype rond Sven Kramer irritant en onverstandig. Al maanden geleden zei ik het zo: "Moet je nou kijken hij rijdt de hele tijd rondjes langs de reclameborden met 'Svenergy'; dat ik zou ik (zelf) nooit doen/willen". Vlak voor de Spelen hoorde ik Mart Smeets zeggen: "de Legende Sven Kramer", en "'s werelds beste schaatsen Sven Kramer", mijn eerste reactie was: "Hoezo Legende? En Kos, dan en Heiden, en Ard Schenk...!?", en "Wat nu als Shani Davis 2x Goud wint en Sven ook? Wie is dan de beste?!". Sven is een geweldige schaatser, en hij hoort zeker bij de besten, maar al dat andere moet nog maar blijken. Maar het lijkt wel alsof iedereen denkt dat het al in de knip zit, alsof het een recht is, alsof er geen anderen meedoen. Wat is dat voor een verwrongen manier van denken? En wat moet de gezamenlijke tegenstand hier wel niet van denken?
En nu is 'het' misgegaan: geen Dubbel-Goud op de lange afstanden en ook geen medaille op de 1500 (had Erben maar mee mogen doen voor TVM...). Als Kramer al 2x Goud wint dan moet hij de status in Nederland delen met Mark Tuitert (die vrijwel niemand zag staan van te voren). Een fiasco van grote proporties voor Nederlandse begrippen, al valt het natuurlijk in het niet bij andere problemen (bijvoorbeeld van die van die (andere) steeds weer vallende Nationale Coryfee JP de MP); hier zal Sven Kramer nog heel lang door achtervolgd worden... Jammer! Maar misschien uiteindelijk wel heilzaam; de sportman die Sven Kramer is, zal hieruit wellicht zo gelauterd worden en geprikkeld raken dat hij misschien wel juist hierdoor, en door de hete adem van de Zuid Koreaan Lee in zijn nek, precies die prikkels krijgt die hij nodig heeft om zijn carrière echt legendarisch te maken.
Maar zullen we er dan nog maar even ( een jaar of 6 of zo!) mee wachten hem weer tot 'Legende' te bestempelen?! Da's wel zo prettig, voor iedereen, en voor Sven nog wel het meest...
Het 'Drama van Sven Kramer' werd, binnen 24 uur zelfs, nog eens dunnetjes overgedaan door het 'drama van onze bobbers'; ook hier weer hetzelfde patroon (maar dan in een sport die niet van 'ons' is), 'wij' hebben een nieuwe super bobslee, "iedereen kijkt jaloers naar onze vermeende suprioriteit" en 'wij gaan wel even een medaille winnen'. Ziet u het patroon? Het loopt heel anders...! Jammer!
De moraal van het verhaal: je moet de huid niet verkopen voor de beer geschoten is, en al helemaal niet te hoog van de toren blazen... Sport blijft sport: je kunt winnen, maar ook verliezen, en een ongeluk zit in een klein hoekje...
Nu is Nederland zo'n beetje 'de Schlemiel van de Winterspelen', maar dat is natuurlijk weer een beetje doorslaan naar de andere kant; er is al gewonnen, en er kan nog wel waar meer gewonnen worden. Maar: winnen is nooit vanzelfsprekend!
Waar 'we' nog meer goed in zijn in Nederland? Bijvoorbeeld in cynisme en leedvermaak, zoals bijvoorbeeld hier!
En nu is 'het' misgegaan: geen Dubbel-Goud op de lange afstanden en ook geen medaille op de 1500 (had Erben maar mee mogen doen voor TVM...). Als Kramer al 2x Goud wint dan moet hij de status in Nederland delen met Mark Tuitert (die vrijwel niemand zag staan van te voren). Een fiasco van grote proporties voor Nederlandse begrippen, al valt het natuurlijk in het niet bij andere problemen (bijvoorbeeld van die van die (andere) steeds weer vallende Nationale Coryfee JP de MP); hier zal Sven Kramer nog heel lang door achtervolgd worden... Jammer! Maar misschien uiteindelijk wel heilzaam; de sportman die Sven Kramer is, zal hieruit wellicht zo gelauterd worden en geprikkeld raken dat hij misschien wel juist hierdoor, en door de hete adem van de Zuid Koreaan Lee in zijn nek, precies die prikkels krijgt die hij nodig heeft om zijn carrière echt legendarisch te maken.
Maar zullen we er dan nog maar even ( een jaar of 6 of zo!) mee wachten hem weer tot 'Legende' te bestempelen?! Da's wel zo prettig, voor iedereen, en voor Sven nog wel het meest...
Het 'Drama van Sven Kramer' werd, binnen 24 uur zelfs, nog eens dunnetjes overgedaan door het 'drama van onze bobbers'; ook hier weer hetzelfde patroon (maar dan in een sport die niet van 'ons' is), 'wij' hebben een nieuwe super bobslee, "iedereen kijkt jaloers naar onze vermeende suprioriteit" en 'wij gaan wel even een medaille winnen'. Ziet u het patroon? Het loopt heel anders...! Jammer!
De moraal van het verhaal: je moet de huid niet verkopen voor de beer geschoten is, en al helemaal niet te hoog van de toren blazen... Sport blijft sport: je kunt winnen, maar ook verliezen, en een ongeluk zit in een klein hoekje...
Nu is Nederland zo'n beetje 'de Schlemiel van de Winterspelen', maar dat is natuurlijk weer een beetje doorslaan naar de andere kant; er is al gewonnen, en er kan nog wel waar meer gewonnen worden. Maar: winnen is nooit vanzelfsprekend!
Waar 'we' nog meer goed in zijn in Nederland? Bijvoorbeeld in cynisme en leedvermaak, zoals bijvoorbeeld hier!
maandag 22 februari 2010
Gekkenhuis Politici
In Nederland lijken steeds meer politici in steeds toenemend tempo de weg kwijt te raken, anderen gaan vastbesloten in een bepaalde richting maar verliezen alle gevoel voor fatsoen en/of het benul dat er uiteindelijk toch min of meer samengewerkt zal moeten worden om iets van beklijvend resultaat te kunnen boeken.
Er werd (en wordt) vaak gesteld dat "alles wat in Amerika gebeurt, later (bijvoorbeeld 10 jaar) ook bij ons staat te gebeuren". Als dat zo is, dan kunnen we onszelf maar beter wapenen voor barre tijden... Want al zit er in de VS al ruim een jaar een uiterst charismatische president, die hyper-intelligent en erg geneigd is tot samenwerken, e.e.a. natuurlijk in tegenstelling tot de koekenbakker die bij ons nu juist voor de vierde keer gevallen is en die meer gemeen heeft met Obama's voorganger 'W', de in zijn voegen krakende democratie in Amerika toont vrijwel iedere dag toch nog steeds wat meer barre staaltjes dan wat er hier gemeengoed begint te worden. Je vraagt jezelf dus wel eens af wat mensen toch bezielt om politicus te willen worden, en tegelijk is natuurlijk de hamvraag: "welke politicus gaat ons in hemelsnaam terugbrengen op het juiste spoor?!"
Hieronder een column van Mark Morford, een razende schrijver van de San Francisco Chronicle over juist die laatste vraag.
===== Mark Morford's Notes & Errata =====
SFGate.com - Friday, February 19, 2010
All politicians are madhouse freaks
By Mark Morford
Is that headline overstating things just a little? Do you think I am perhaps engaging in a small amount of hyperbole to draw in your jaded eyeballs and make an otherwise obvious point? You might be right. Then again, perhaps you are not.
Fact is, I think you sort of agree. I think you understand it's not really that far from the absolute truth; all politicians really are freaks, completely and down to the very bone. They are freaks not merely because they must be so in order to be drawn to such a heartless, ruthless, bizarre, meat-sucking, powermad soul-death of a slime-laden profession in the first place, but because -- no, wait, that's about it. That's the reason.
Moderate Democrat Evan Bayh is leaving the Senate. Did you hear? His announcement of not being at all interested in licking Congress' malicious bootheels anymore is now causing quite the uproar, largely because Bayh is youngish and handsome and smart and well-connected; he was one of Obama's top-tier choices for VP, and he seemed ideally groomed for bigger and better things in the political sphere.
Why the hell would he give all that up, the power and prestige, the fame and the acclaim, the hookers and the nubile pages, the Cuban cigars and the kickbacks? Is some sort of scandal looming? Drug addiction, perhaps? Did he have sex with Tiger Woods? I mean, powerful, connected, well-liked guys like that don't just leave. Do they?
His answer is ridiculously simple and, if true, makes all sorts of depressing sense. Bayh says he is not running for re-election because Congress has become far too acidic, poisonous, "brain-dead partisan," ineffectual, useless, mean-spirited and polarized. Nothing gets done. There is no discussion, no more middle ground. There is no working together to solve anything, for anyone, at any time. Same as it ever was? Well, yes. Only now, far more so.
There was a poll, a fairly significant one but also fairly plain, saying things you already suspected but perhaps hoped were getting better, even though you suspect they are not.
Part of what this poll revealed is that a mere eight percent of Americans want the current members of Congress to be re-elected. Which appears to be another way of saying a whopping 92 percent of the country wants Congress gone. All of them, each and every one. Because, as noted, nearly all of them are ruthless schizoid madhouse freaks. And not in the good way.
Is that not startling? Is that not amazing, our near-unanimous abhorrence of our own government, of the people we the people put in power to lead us?
I already know your answer: nope, not surprising at all. You might then rightly ask, are we alone in this? Is there a populace anywhere in the world that deeply loves its elected leaders, one that's proud of and happy with a majority of its officials?
Answer: sort of. Sure, hating politics is damn near universal, and appears to be second only to expecting them to be good and decent and get everything done for us. Then again, the U.S. is down near the bottom insofar as believing our leaders have our best interests at heart at any given moment. First-world power and influence, third-world corruption and mistrust.
Bayh echoed that selfsame poll when he suggested the only way to "fix" Congress might be to vote all the jackals, special interest shills and fringe nutballs out of both parties, and then vote in an entirely new cadre of untainted humans, real reformers, people who know how to work together and make things happen, sans the bickering and acid and hookers and handouts.
You can see the problem right there. Who the hell might that be, exactly? Where do we find people like that? Do they even exist? Have we not already established the fact that American politics, as it is now designed, largely draws freaks and gladhanders, shysters and fools?
One of the ways to make politics appeal to fair-thinking, good-souled, college-educated intellects would be to start with something even mildly radical -- like, say, campaign finance reform, perhaps disallowing vicious corporations to buy and sell a given candidate like a brainless toy. Yes, that might help. Hello, Supreme Court? Here is your giant middle finger. Love, America.
Let me be clear: Well do I know there are a handful of very smart and very well-intentioned politicians -- mostly local, some state -- who get into it for a genuine love of people and community, and because they truly want to make their town, their schools, the world a better place.
Of course, it seems they don't last long. They get sucked into the guts of the machine, and their ideas get filleted, and their families and personal lives are destroyed by a billion slings and arrows from outrageous bloggers and Fox News imbeciles, and in order to survive at any length and be reasonably effective, they and their souls get slowly eaten alive by angry gnats.
Which brings us, naturally, to President Obama, quite possibly the least freakish, slippery, pre-devoured politician to ever grace the Oval Office -- which, in truth, sort of baffled everyone, in the beginning. "What the hell is a smart, attuned, deeply intelligent, meta-calm community organizer dude doing wanting to run the country, in that ocean of snakes?" millions of us who voted for him asked in wondrous, mystical disbelief. "How long can such a person possibly last in that rare, impossible state of utopian goodness before being sucked into the hate-filled congressional vortex?" we added, fearfully.
Answer: not long, apparently. To be sure, Obama went in with a rather astonishing set of credentials as a masterful uniter, a capable compromiser, someone who could find the intelligent middle ground in a hurricane. This, to many of us, was the real change he would bring to Congress -- not wild organic liberalism and peacenik silliness, but more of a simple, calm, effective reversal of the utterly vile, hyper-polarized, we-hate-everything extremism that Bush so disgustingly embodied.
(Oh btw, the Bush family? Total freaks. So cloistered, inbred and twitchy, they were perhaps freaks of the worst kind: freaks of the mundane and the mediocre, the violent and the low. But you already knew that.)
But now it feels that even Obama, quite simply the best president we on the left can possibly hope for in terms of intelligence, subtle thinking, nuanced understanding of the more progressive issues of the day, a man who dazzled the hell out of both parties when he walked in, appears to be stunned by just how deeply he's been dipped in the toxic acid bath that is the United States Congress.
All of which can lead you to an utterly depressing, defeatist view of America, wherein you might say the worst affliction we suffer isn't the horrible economy, job losses, botched health care reform, war, housing collapse or Hannah Montana. Rather, it's a snarling, hydra-headed government led by fundamentalist tea-party fringe nutballs from the right and weak-kneed whiners from the left, full of sound and fury, inspiring absolutely nothing. Or is that overstating things just a little?
Join Mark on Facebook and Twitter. Email him here.
Mark Morford's column appears every Wednesday and Friday on SFGate. To join the notification list for this column, click here and remove one article of clothing. To get on Mark's personal mailing list (appearances, books, blogs, yoga and more), click here and remove three more. His website is right here.
Er werd (en wordt) vaak gesteld dat "alles wat in Amerika gebeurt, later (bijvoorbeeld 10 jaar) ook bij ons staat te gebeuren". Als dat zo is, dan kunnen we onszelf maar beter wapenen voor barre tijden... Want al zit er in de VS al ruim een jaar een uiterst charismatische president, die hyper-intelligent en erg geneigd is tot samenwerken, e.e.a. natuurlijk in tegenstelling tot de koekenbakker die bij ons nu juist voor de vierde keer gevallen is en die meer gemeen heeft met Obama's voorganger 'W', de in zijn voegen krakende democratie in Amerika toont vrijwel iedere dag toch nog steeds wat meer barre staaltjes dan wat er hier gemeengoed begint te worden. Je vraagt jezelf dus wel eens af wat mensen toch bezielt om politicus te willen worden, en tegelijk is natuurlijk de hamvraag: "welke politicus gaat ons in hemelsnaam terugbrengen op het juiste spoor?!"
Hieronder een column van Mark Morford, een razende schrijver van de San Francisco Chronicle over juist die laatste vraag.
===== Mark Morford's Notes & Errata =====
SFGate.com - Friday, February 19, 2010
All politicians are madhouse freaks
By Mark Morford
Is that headline overstating things just a little? Do you think I am perhaps engaging in a small amount of hyperbole to draw in your jaded eyeballs and make an otherwise obvious point? You might be right. Then again, perhaps you are not.
Fact is, I think you sort of agree. I think you understand it's not really that far from the absolute truth; all politicians really are freaks, completely and down to the very bone. They are freaks not merely because they must be so in order to be drawn to such a heartless, ruthless, bizarre, meat-sucking, powermad soul-death of a slime-laden profession in the first place, but because -- no, wait, that's about it. That's the reason.
Moderate Democrat Evan Bayh is leaving the Senate. Did you hear? His announcement of not being at all interested in licking Congress' malicious bootheels anymore is now causing quite the uproar, largely because Bayh is youngish and handsome and smart and well-connected; he was one of Obama's top-tier choices for VP, and he seemed ideally groomed for bigger and better things in the political sphere.
Why the hell would he give all that up, the power and prestige, the fame and the acclaim, the hookers and the nubile pages, the Cuban cigars and the kickbacks? Is some sort of scandal looming? Drug addiction, perhaps? Did he have sex with Tiger Woods? I mean, powerful, connected, well-liked guys like that don't just leave. Do they?
His answer is ridiculously simple and, if true, makes all sorts of depressing sense. Bayh says he is not running for re-election because Congress has become far too acidic, poisonous, "brain-dead partisan," ineffectual, useless, mean-spirited and polarized. Nothing gets done. There is no discussion, no more middle ground. There is no working together to solve anything, for anyone, at any time. Same as it ever was? Well, yes. Only now, far more so.
There was a poll, a fairly significant one but also fairly plain, saying things you already suspected but perhaps hoped were getting better, even though you suspect they are not.
Part of what this poll revealed is that a mere eight percent of Americans want the current members of Congress to be re-elected. Which appears to be another way of saying a whopping 92 percent of the country wants Congress gone. All of them, each and every one. Because, as noted, nearly all of them are ruthless schizoid madhouse freaks. And not in the good way.
Is that not startling? Is that not amazing, our near-unanimous abhorrence of our own government, of the people we the people put in power to lead us?
I already know your answer: nope, not surprising at all. You might then rightly ask, are we alone in this? Is there a populace anywhere in the world that deeply loves its elected leaders, one that's proud of and happy with a majority of its officials?
Answer: sort of. Sure, hating politics is damn near universal, and appears to be second only to expecting them to be good and decent and get everything done for us. Then again, the U.S. is down near the bottom insofar as believing our leaders have our best interests at heart at any given moment. First-world power and influence, third-world corruption and mistrust.
Bayh echoed that selfsame poll when he suggested the only way to "fix" Congress might be to vote all the jackals, special interest shills and fringe nutballs out of both parties, and then vote in an entirely new cadre of untainted humans, real reformers, people who know how to work together and make things happen, sans the bickering and acid and hookers and handouts.
You can see the problem right there. Who the hell might that be, exactly? Where do we find people like that? Do they even exist? Have we not already established the fact that American politics, as it is now designed, largely draws freaks and gladhanders, shysters and fools?
One of the ways to make politics appeal to fair-thinking, good-souled, college-educated intellects would be to start with something even mildly radical -- like, say, campaign finance reform, perhaps disallowing vicious corporations to buy and sell a given candidate like a brainless toy. Yes, that might help. Hello, Supreme Court? Here is your giant middle finger. Love, America.
Let me be clear: Well do I know there are a handful of very smart and very well-intentioned politicians -- mostly local, some state -- who get into it for a genuine love of people and community, and because they truly want to make their town, their schools, the world a better place.
Of course, it seems they don't last long. They get sucked into the guts of the machine, and their ideas get filleted, and their families and personal lives are destroyed by a billion slings and arrows from outrageous bloggers and Fox News imbeciles, and in order to survive at any length and be reasonably effective, they and their souls get slowly eaten alive by angry gnats.
Which brings us, naturally, to President Obama, quite possibly the least freakish, slippery, pre-devoured politician to ever grace the Oval Office -- which, in truth, sort of baffled everyone, in the beginning. "What the hell is a smart, attuned, deeply intelligent, meta-calm community organizer dude doing wanting to run the country, in that ocean of snakes?" millions of us who voted for him asked in wondrous, mystical disbelief. "How long can such a person possibly last in that rare, impossible state of utopian goodness before being sucked into the hate-filled congressional vortex?" we added, fearfully.
Answer: not long, apparently. To be sure, Obama went in with a rather astonishing set of credentials as a masterful uniter, a capable compromiser, someone who could find the intelligent middle ground in a hurricane. This, to many of us, was the real change he would bring to Congress -- not wild organic liberalism and peacenik silliness, but more of a simple, calm, effective reversal of the utterly vile, hyper-polarized, we-hate-everything extremism that Bush so disgustingly embodied.
(Oh btw, the Bush family? Total freaks. So cloistered, inbred and twitchy, they were perhaps freaks of the worst kind: freaks of the mundane and the mediocre, the violent and the low. But you already knew that.)
But now it feels that even Obama, quite simply the best president we on the left can possibly hope for in terms of intelligence, subtle thinking, nuanced understanding of the more progressive issues of the day, a man who dazzled the hell out of both parties when he walked in, appears to be stunned by just how deeply he's been dipped in the toxic acid bath that is the United States Congress.
All of which can lead you to an utterly depressing, defeatist view of America, wherein you might say the worst affliction we suffer isn't the horrible economy, job losses, botched health care reform, war, housing collapse or Hannah Montana. Rather, it's a snarling, hydra-headed government led by fundamentalist tea-party fringe nutballs from the right and weak-kneed whiners from the left, full of sound and fury, inspiring absolutely nothing. Or is that overstating things just a little?
Join Mark on Facebook and Twitter. Email him here.
Mark Morford's column appears every Wednesday and Friday on SFGate. To join the notification list for this column, click here and remove one article of clothing. To get on Mark's personal mailing list (appearances, books, blogs, yoga and more), click here and remove three more. His website is right here.
zondag 21 februari 2010
Na Balenende I, II, III en III 1/2, valt ook IV
Het bericht is natuurlijk op honderden plaatsen te vinden: ook Balkenende IV valt en dus heeft de 'slechtste man' (i.t.t. "beste", zoals hij zichzelf ziet) man, het wèèr niet voor elkaar gekregen 'zijn ploeg' ongehavend aan de streep te brengen. Maar het lag natuurlijk "weer niet" aan hem maar aan Bos... Het wanhopige CDA-bestuur heeft hem alweer genomineerd voor een volgende ronde, wat moeten ze anders? Verhagen, de man die alle karaktertrekken van een slijmerige paling, en die van een bloedzuigend zoogdier (zoals een fret) in zich verenigt, of de overmoedige windbuil Eurlings, of 'frustrate pur sang' Verburg, of de domste schooljuf van Nederland Verhoeven, of ... ja wie eigenlijk(?)... tot lijsttrekker benoemen? Het is hoog tijd voor de grote deconfiture van zowel de zelfbenoemde beste kandidaat voor achtereenvolgens Premier van Nederland, President van Europa, Voorzitter van de Hele Wereld, en tenslotte 'God op Aarde' Balkenende en zijn partij CDA; op naar de minder dan 20 zetels! Maar goed hieronder nog even nog even de lezing van JP'tje in zijn eigen woorden (uit HDVN):
DEN HAAG - Voor premier Jan Peter Balkenende ging vicepremier Wouter Bos de fout in toen hij in de Tweede Kamer afgelopen donderdag herhaalde dat de PvdA-ministers een streep wilden halen door de optie-Uruzgan. Bos had dat op een partijbijeenkomst al gezegd, maar dat hij het herhaalde in de Kamer waar hij namens het kabinet hoort te spreken was voor Balkenende ,,onbestaanbaar''.
Hij zei dat zondag in Buitenhof. ,,De verdeeldheid werd geëtaleerd. Dat is onbestaanbaar.'' Volgens Balkenende was het debat een gênante vertoning omdat er door het optreden van Bos feitelijk twee kabinetten stonden. Bos hield zich niet aan de eerdere afspraken dat alle opties, inclusief die van een langer verblijf in Uruzgan, onderzocht zouden worden. ,,Bos had moeten zeggen: dit is een zaak die we bespreken in het kabinet. Er is een verschil tussen wat je op een partijpolitieke bijeenkomst zegt en wat het kabinet zegt in een Kamerdebat. Als je het dan herhaalt, spreek je met twee monden.''
donderdag 4 februari 2010
Jordan fan-foto's als puzzelstukjes in foto
Fans gaan op in basketbal-ster
Uit Computer Idee Door: Dick van de Schraaf
Fans van de legendarische basketballer Michael ‘Air’ Jordan kunnen sinds kort deel uitmaken van hun fan. Figuurlijk, wel te verstaan. In samenwerking met Microsoft heeft Nike een website ontwikkeld
waarop een foto te zien is van Jordan onderweg naar zijn zoveelste dunk. Bijzonder is dat de afbeelding in feite een mozaïek is van talloze foto’s die Jordan’s fans zelf naar de website kunnen uploaden. Met behulp van Microsoft’s deep zoom technologie kan de afbeelding traploos worden vergroot waardoor elke individuele foto levensgroot in beeld komt. Per foto verschijnt dan een popup-venstertje met details van de fan. Microsoft wil met de site niet alleen deep zoom meer onder de aandacht brengen, maar vooral Windows Azure. Dit op 1 februari officieel gelanceerde platform moet zogeheten cloud-diensten mogelijk maken, op een schaal die tot dusver nog niet echt haalbaar was. Dankzij Azure, bijvoorbeeld, is het mogelijk de mozaïek in ongeveer 10 minuten opnieuw samen te stellen als fans nieuwe foto’s hebben geüpload. En volgens de mensen die het weten kunnen is dat heel snel. Zelf kijken of uploaden? Kijk hier.
Uit Computer Idee Door: Dick van de Schraaf
Fans van de legendarische basketballer Michael ‘Air’ Jordan kunnen sinds kort deel uitmaken van hun fan. Figuurlijk, wel te verstaan. In samenwerking met Microsoft heeft Nike een website ontwikkeld
waarop een foto te zien is van Jordan onderweg naar zijn zoveelste dunk. Bijzonder is dat de afbeelding in feite een mozaïek is van talloze foto’s die Jordan’s fans zelf naar de website kunnen uploaden. Met behulp van Microsoft’s deep zoom technologie kan de afbeelding traploos worden vergroot waardoor elke individuele foto levensgroot in beeld komt. Per foto verschijnt dan een popup-venstertje met details van de fan. Microsoft wil met de site niet alleen deep zoom meer onder de aandacht brengen, maar vooral Windows Azure. Dit op 1 februari officieel gelanceerde platform moet zogeheten cloud-diensten mogelijk maken, op een schaal die tot dusver nog niet echt haalbaar was. Dankzij Azure, bijvoorbeeld, is het mogelijk de mozaïek in ongeveer 10 minuten opnieuw samen te stellen als fans nieuwe foto’s hebben geüpload. En volgens de mensen die het weten kunnen is dat heel snel. Zelf kijken of uploaden? Kijk hier.
dinsdag 2 februari 2010
Een woeste polemiek over één van de grote kloven in Nederland: die tussen de traditionele, en de alternatieve geneeskunde.
Vlak voordat ik onverwacht door mijn oogoperatie voor geruime tijd werd uitgeschakeld, reageerde ik op een stuk in de Groene Amsterdammer (zie link hieronder); het ging over de 'irrationele hype' die was ontstaan rond het broddelwerk van minister Klink aangaande de vaccinatie voor de Mexicaanse Griep, op zichzelf natuurlijk best een stevige analyse waard. In mijn ogen echter ontaardde het stuk in mijn lijfblad grotesk, en daarop reageerde ik middels het onderstaande (ook naar mijn maatstaven 'stevige') stuk. Door mijn visuele beperkingen volgden enkele stevige reacties daarop, o.a. één door de auteur van het oorspronkelijke artikel in de Groene. Natuurlijk moest ik daar weer op reageren toen ik na enkele weken weer in staat was kennis te nemen van het vervolg op de discussie. Hieronder de reacties n.a.v. mijn reactie, elders op de site van de Groene zijn ook nog parallelle reacties te vinden n.a.v. het oorspronkelijke artikel.
25-12-2009
stuur door
reactie op 'De irrationele burger'
Al een behoorlijk aantal jaren lees ik De Groene Amsterdammer met veel voldoening intensief. Mijn waardering gaat zelfs zover dat ik onlangs een groot aantal familieleden en vrienden het blad aanbeval (middels een brief en een certificaat).
reageer op dit artikel
Na het lezen van het wanstaltige cover-artikel van 11-12-09, De irrationele burger-Liever een goed complot dat een 'onbetrouwbare' overheid-Het kan geen toeval zijn, van Aart Brouwer en Margreet Fogteloo, krijg ik daar bijna spijt van. Natuurlijk lees ik in 'de krant' weleens vaker iets waarmee ik het niet (geheel) eens ben, tot nu toe had ik daar nooit moeite mee. Niet als het een uithaal van Opheffer was die kant nog wal raakte, maar dan gaat het om een columnist. Ook niet als het 'serieuze' en doorkneedde stukken betrof omdat de nuance dan aanwezig was en ik niet tegen keiharde onwaarheden aanliep zoals in dit stuk.
Mijns inziens betreft het een bedroevend slecht verhaal, zo slecht dat je jezelf bijna af gaat vragen 'wat erachter zit'....
Een nuance, tevens voorbeeld. Een vriend van mij bleek te lijden aan een auto-immuunziekte met acuut levensgevaar. Hij werd door allopathische specialisten buiten levensgevaar gebracht met superzware middelen die bijna nog erger waren dan de kwaal, ze brachten hem buiten levensgevaar maar maakten hem ook 'echt ziek', iets dat daarvoor nog niet het geval was. Na weken van zoeken en proberen was men ten einde raad; een oplossing bleek niet voorhanden. Men wilde hem 'op de gok' van een orgaan 'verlossen', en vertelde erbij dat "er dan 60% kans was dat het probleem over was", dus ook 40% dat hij niet alleen geen stap verder zou zijn maar ook een orgaan armer (maar "ach hij kon best zonder...". Hij ontsloeg zichzelf uit het ziekenhuis raadpleegde studiegenoten die 'er wat meer van wisten' en zocht zelf een academisch ziekenhuis waar men eerst nog wel eens wat 'nieuwere aanpakken wilde proberen' die hem niet genazen, maar wel weer iets meer 'in de buurt van gezond' brachten, en zocht daarnaast zijn heil bij een natuurgenezer. Het betrof de in uw stuk met naam en toenaam genoemde R. Broekhuyse te Haarzuilen (Utr.). Deze man had een heel andere kijk op de zaak, stelde een andere aanpak voor die mijn vriend, naast zijn behandeling in het Academische Ziekenhuis liet toepassen. Hij genas voor de volle 100%, iets dat door zijn behandelende specialist in het Azkh werd vastgesteld en erkend, ondanks "dat het volgens hun wetenschap niet mogelijk was". Een aantal jaren later kwam een vriendin, met een chronische variant (niet acuut dus) van dezelfde auto-immuunziekte bij een aan hetzelfde Azkh gelieerde specialist. Men voerde nu andere (aanvullende) onderzoeken uit, die duidelijk terug te voeren waren op de door Broekhuyse aangehangen theorieën betreffende deze ziekte...
Ik wil er maar mee zeggen: het is niet allemaal slecht en onwaar wat er door alternatieve genezers (alhoewel Broekhuyse een volledig klassiek geschoolde allopathische medicus was) te berde wordt gebracht. Net zomin als die allopathische 'school' voor alles een remedie heeft, en nimmer fouten maakt. Het gaat erom om het aanbod aan remedies 'met verstand' te hanteren. De manier waarop in dit artikel vele zaken onder het kopje 'rationaliteit' en andere onder 'irrationaliteit' wordt geschoven is grof, onheus, ten onrechte, en dus eigenlijk....dom; je zou kunnen zeggen 'irrationeel'...
Medische stand weet veel, maar weet nog veel meer niet. Laat ook heel veel steken vallen, en denk veelal in hokjes. Dit alles leidt ertoe dat ik, helaas gepokt en gemazeld door vele gangen langs en door de medische kanalen, vaak tegen minder 'ervaren' mensen zeg: "je bent zelf je eigen dokter", daarmee bedoel ik dat je zelf de regie moet voeren, en dat je zelf verantwoordelijkheid moet nemen en keuzes moet maken. Doe je dat niet, en geef je 'je helemaal over' aan de medici, dan kan je van een koude kermis thuiskomen. Gisteren zaten wij (relatief lang) met vier mensen bij elkaar die elkaar nog niet zo heel goed kenden. Onder het eten werd er gepraat over de dingen des levens. Al snel bleek dat wij alle vier, recentelijk (de een wat meer dan de ander), onze slechte ervaringen hadden met overgeleverd zijn aan 'de medische mores'; iemand had een grote financiele
schadevergoeding en smartegeld bedongen vanwege zware medische blunders aangaande zijn bejaarde moeder, de tweede was wanhopig naar een arts gegaan voor goede raad betreffende een huilbaby die vier maanden onafgebroken (dag en nacht) huilde en met een dooddoener weer de straat opgeschopt, de derde verloor een kerngezonde peuter aan een vaccinatie en de vierde had de ervaring zware oogschade opgelopen te hebben met zware bijkomende complicaties doordat de dienstdoende co-assistent op de EHBO (na onderzoek, en naar later bleek ten onrechte) zei "kom morgen maar terug bij het EHBO-uur...". Een score van vier op vier slechte ervaringen door teveel vertrouwen in medici, met grote gevolgen.
Ik denk dat veel mensen dit soort ervaringen hebben, of ervan hebben gehoord in hun omgeving. Af en toe worden dit soort ervaringen bevestigd door items op TV, in kranten of andere media. De tijd van "gaat u maar rustig slapen, de medische stand staat klaar voor uw goede gezondheid" en dat de meeste mensen dat nog met een gerust hart deden ook, die tijd die is voorbij! En dat is maar goed ook!
Onze overheid functioneert niet goed, en door alle incidenten die er zijn en tegenwoordig ook breeduit worden gemeten in de media, wordt dat beeld versterkt. Het heeft er ook alle schijn van dat het er zeker niet beter op wordt. De doofpotten van de overheid en van de politiek zijn overal. Zijn er op dit moment niet vele (tientallen) commissies bezig om falen van politiek en/of overheid uit te zoeken? Dit kabinet heeft er bovendien een handje van om de burgers als achterlijke sukkels te benaderen. Velen zijn er inmiddels veel te hoog opgeleid, verstandig en assertief voor om alles wat deze overduidelijk paternalistische regering ons voorschotelt voor zoete koek te slikken. Anderen zijn misschien minder goed op de hoogte, maar 'voelen aan hun water dat er iets niet deugt'. Het is dus niet zo raar dat mensen op zoek gaan naar 'andere' informatie. Dat sommigen daarbij misschien een beetje doordraven, en(/of anderen) bang worden is helemaal niet zo vreemd.
Zowel medische stand en overheid hebben het er (te vaak) naar gemaakt...
Een stuk zoals dit zal hardliners en fanatici (zoals de genoemde Renckes van de Vereniging tegen de Kwakzalverij) slechts bevestigen in hun heksenjacht op 'alles wat hen niet aanstaat', het zal de tegenoverliggende partij (zoals 'de alternatieven' vast en zeker niet overtuigen, maar waarschijnlijk wel tegen de haren in strijken. Bovendien wordt in het artikel zo'n beetje alles wat niet allopathisch is op een hoop geveegd; van chiropraktor (die een zware medische opleiding heeft gevolgd) tot "Who's afraid of Titus", het wordt allemaal over een kam geschoren en afgeserveerd. Dat afserveren is, mede dankzij de genoemde Renckes en andere fanatici, voltooid waar het Broekhuyse betreft; hij mag geen mensen die elders geen soelaas meer vinden meer genezen, waar hij dat bij mijn vriend nog wel 'mocht doen'. Dat vind ik een zeer trieste zaak, want mijn vriend is niet de enige die hij 'gered' heeft. Om de eeuwige Sylvia Millecam weer op te voeren, en daarbij een beknopte geschiedenis op te voeren die volgens mij (maar dat heb ik uit de media) flagrant onjuist is vind ik op het manipulatieve af. Dit verhaal, maar eigenlijk het grootste deel van het artikel is dusdanig van gebrek aan nuance dat het de Groene Amsterdammer onwaardig is; het is wanstaltig, onjuist, tendentieus, heeft een hoog dedain gehalte en zou zomaar als propaganda voor/door enkele van de genoemde factoren in dit hele verhaal geschreven kunnen zijn.
Tot zover. Het behoeft denk ik geen betoog dat ik aan de genoemde voorbeelden, en ervaringen, nog wel een aantal zaken toe zou kunnen voegen. Zo dank ik, al vele jaren chronisch ziek/zwaar
beperkt, mede dankzij 'blunderen' van 'gewone specialisten in een ziekenhuis', aan een aantal chiropraktoren het feit dat ik inmiddels weer iets mobieler en minder gehinderd door zware pijnen ben. Dat ik dus weer 'iets normaler' kan functioneren. Zo heb ik zelf meer voorbeelden die mij persoonlijk betreffen, maar ik zou er ook nog wel een aantal aan toe kunnen voegen waar (andere) mensen (uit mijn omgeving) door slecht handelen van 'doodnormale medici' onnodig schade hebben opgelopen, of zelfs (enkele) het loodje hebben gelegd. Aan de andere kant heb ik zelf, en ken in anderen die, veel te danken hebben aan zogenaamd 'onbewezen', al dan niet alternatieve behandelingen van 'gewone medici' en van 'alternatieven'.
Wanneer daar bij de redactie van de Groene interesse voor bestaat ben ik natuurlijk volledig bereid tot een nadere toelichting en gesprek over deze materie. Ik zou ook kunnen vragen aan de genoemde personen in de voorbeelden of zij hun verhaal ook eens willen vertellen.
Ik ben zeer benieuwd naar de argumenten en beweegredenen van de schrijvers van het stuk om zoiets te schrijven, en die van de redactie om een stuk van dit allooi te plaatsen.
Ik zou geen probleem hebben met het plaatsen van dit verhaal in de Groene, wil er desgewenst ook nog wel wat aan sleutelen of een beknopte versie schrijven als dit verhaal door zijn lengte niet voor plaatsing in aanmerking komt.
Vriendelijke groeten,
Aart Dekker Den Haag
Beau 25-12-2009
Wat een mooie en terechte brief!
Beau
Aart Brouwer 26-12-2009
Beste Aart Dekker,
Uw lange en verontwaardigde brief verdient een kort en duidelijk antwoord.
Tegenover elke anecdote die U vermeldt kan ik anecdotes stellen van mensen die uitstekend zijn geholpen door reguliere artsen en anecdotes van mensen die beroerde ervaringen hebben met kwakzalvers. Met het optellen en aftrekken van zulke anecdotes schieten we niet veel op.
De gebreken van de huidige gezondheidszorg, het falen van individuele artsen en de onvermijdelijke ontoereikendheid van reguliere methoden zijn niet op rekening van de medische wetenschap te schrijven. Het falen van kwakzalvers is daarentegen wel degelijk op rekening te schrijven van hun onwetenschappelijke denk- en handelwijze. Ziedaar het grote verschil.
De positieve effecten van alternatieve behandelingen zijn vaak te danken aan spontane genezing of placebo-effect, zoals onderzoeken terzake steeds weer aantonen. Soms is het gunstige effect te verklaren uit het gebruik van kruiden of andere middelen waarvan de werking ook bekend is in de reguliere zorg. Elke reguliere arts zal bij een kneuzing of onderhuidse bloeding Arnica-zalf voorschrijven, aangezien de geneeskrachtige werking van het bestanddeel thymol wetenschappelijk bewezen is. Maar daarmee is de geldigheid van de kruidenleer waaruit het gebruik van Arnica voortkomt natuurlijk niet bewezen.
U doet een vergeefse poging om de alternatieve geneeskunde te verdedigen. U neemt het nota bene op voor iemand als Broekhuyse die de ene tuchtzaak na de andere uitlokte en na uitvoerig onderzoek door het Tuchtcollege uit zijn ambt is gezet. Het moet niet veel gekker worden.
Intussen vermijdt U angstvallig de pointe van ons artikel. Die pointe is toch volkomen duidelijk, net als onze beweegreden. Het artikel kwam voort uit verontrusting over de krankzinnige theorieën over vaccins die de laatste jaren de ronde doen. Bent U soms ook van mening dat vaccinatie een ideetje is van joodse bankiers die de wereldbevolking willen uitdunnen? Jaagt u graag schimmen na zoals de 'Illuminati' of andere veronderstelde geheime elites die de wereldmacht in handen hebben c.q. willen nemen? Gelooft U in de racistische opvattingen van Steiner, de grondlegger van de antroposofie? Zo nee, dan moet U inzien dat het grootschalig opduiken van zulke onzin reden tot zorg is. En dat er nog meer reden tot zorg is als die onzin blijkt te wortelen in het steeds maar uitdijende alternatieve genezerscircuit.
Wij zijn er niet om dat circuit naar de mond te praten, ook niet als aanhangers daarvan zich onder de lezers van onze krant bevinden. Het is niet anders.
Aart Brouwer
Ank van der Veen -Damhuis 11-01-2010
Redactie: maandag 21 december heb ik een reactie op dit artikel van Aart Brouwer e.a. gestuurd, vergezeld van een opzegging, na jarenlang abonnee te zijn geweest. Deze reactie is verdonkeremaand, wat de oorzaak ook zijn moge. Ik ga het hele betoog niet herhalen. Het emotioneert me te veel. Maar dat ik goed gehandeld heb blijkt mij des te meer na lezing van de reactie van Aart Brouwer op de heer Dekker. Aart Brouwer is onverbeterlijk, om niet te zeggen net zo slecht als de idioten die hij noemt met hun theorieën. Dat die mensen bestaan geeft hem beslist niet een vrijbrief om dan maar alle tegenstanders van vaccinatie op dezelfde hoop van idioten te gooien. In mijn eigen reactie van 21 december ga ik niet in op de argumentatie van het artikel, voor zover er van argumentatie sprake is (het is meer fulmineren) omdat ik wel inzag dat dat zinloos zou zijn bij iemand als Aart Brouwer. Hoe durft hij genezing door alternatieve geneeswijzen te bestempelen als placebo-effect. Hierin bewijst hij weer een verlengstuk te zijn van de anti-kwakzalvers, hij spreekt hun taal. Zelf heb ik zowel bij alternatieve als allopathische genezers baat gehad, maar alleen bij de allopathische geneeswijze heel slechte ervaringen gehad, dus als we gaan plussen en minnen....Maar inderdaad dit doet in dit verband even niet ter zake, waar het om gaat is de respectloosheid waarmee Aart Brouwer anders-denkenden wegzet. Met de kwalificaties dienaangaande van de heer Dekker ben ik het volmondig eens. Vandaar dat ik niet langer geconfronteerd wens te worden met de schrijfsels van Aart Brouwer. In Vrij Nederland stond wel een genuanceerd artikel over vaccinatie, dus prefereer ik nu dat blad. Een tijdschrift dat zijn eigen credo verloochent wil ik niet langer lezen, ondanks het feit dat er wel degelijk ook goede artikelen in staan
Met vriendelijke groet,
Ank van der Veen - Damhuis.
Aart Dekker 12-01-2010
Beste Aart Brouwer,
Het originele artikel kon ik nog zien als een ietwat doordravende redenering 'in de hitte van het moment'. De reactie hieronder natuurlijk niet...
Ik schrijf nergens dat ik geen waarde hecht aan de (voor ons) traditionele aanpak. Sterker nog, sinds het schrijven van mijn reactie ben ik (helaas) weer onder het mes geweest voor weer een zware oogkwaal (deze keer werd ik gelukkig wel direct geholpen, en mag ik hopen het zicht in mijn resterende oog (grotendeels) te behouden). Ik waardeer goede medici hoog, en weet dat ik (en met mij velen) van hen afhankelijk zijn en baat bij hun behandeling hebben.
Noch schrijf ik ergens dat ik een 'aanhanger van de alternatieve behandelaars' ben. Er zijn echt wel zienswijzen waar ook ik mijn vraagtekens bij zet. Net zoals dat er mensen met alternatieve aanpakken zijn die wel degelijk bewezen mensen kunnen genezen (en hebben genezen!). Daarvan is Broekhuyse een voorbeeld. Betekent dit dan dat ik stel dat Broekhuyse nooit fouten maakte? Ik dacht het niet! Maar ik weet wel dat mijn vriend geen (dragelijk) leven meer zou hebben gehad zonder zijn behandeling, en wellicht zelfs niet eens meer in leven zou zijn. Ik leid uit zijn 'case' en die van onze vriendin af dat de allopatische specialisten in een Azkh ook wel degelijk iets hebben geleerd uit de theorie van Broekhuyse (die in dit geval gelijk bleek te hebben), en dat ze er nog iets mee gedaan hebben ook!
Ik ben van 'onderzoek alles, en behoud het goede'. Die geest mis ik nog weleens in de 'traditionele hoek', en dat is jammer.
Helaas zie ik een je reactie op mijn verhaal hetzelfde als in het originele stuk: iemand die woest doordraaft en niet meer normaal reageert op aangedragen voorbeelden en stellingen. Je stelt belachelijke, of zelfs beledigende, vragen aan mij waarop ik dan ook niet in wens te gaan...
Misschien heb ik het oorspronkelijke artikel niet goed geïnterpreteerd, had ik het als een column moeten lezen; maar dat stond er helaas niet bij...
Ik sta nog steeds open voor een verdere gedachtenwisseling, maar dan wel graag iets meer met open vizier, open blik en iets meer fatsoen.
Ik blijf erbij dat dit stuk de Groene Amsterdammer onwaardig was en is!
Vriendelijke en respectvolle groeten,
Aart Dekker
Voor de diepgaand in dit onderwerp geïnteresseerden nog een ingezonden brief over Renckens, voortrekker van de vereniging tegen de kwakzalverij, gevonden in dagblad Trouw:
Krantenarchief
2 oktober 2008 Prof. dr. Jan M. Keppel Hesselink
Niet naar Middeleeuwen!
Trouw luisterde op 23 september naar de voorzitter van de Vereniging tegen de Kwakzalverij.Dr. Renckens kon weer inschieten. Een voorzitter van een anti-club, die in dit millennium de woorden kankerfascisme bezigde om een respectabel psycho-oncologisch instituut te karakteriseren, wordt opnieuw uitgebreid in een kwaliteitskrant geciteerd. Wanneer zien Nederlandse journalisten eindelijk in dat deze voorzitter geen ruim baan verdient? Zijn visie is beperkt en schadelijk, hij zet de Nederlandse geneeskunde en politiek op het verkeerde been. Alsof iedereen die een andere vorm van geneeskunde beoefent dan Renckens een kwakzalver zou zijn. Zelfs de rector magnificus van een Nederlandse universiteit is volgens Renckens een kwakzalver, omdat hij een meta-analyse publiceerde over de effecten van acupunctuur bij in-vitrofertilisatie.
Renckens blijft hameren op zwart-wit termen, de keuze van de patiënt wordt niet gerespecteerd, en de serie `Uitgedokterd?!` van de NCRV wordt gekarakteriseerd als kwakzalverij. Terwijl in de VS meer dan 40 vooraanstaande universiteiten onderwijs geven aan studenten en artsen in complementaire behandelvormen, leven we hier nog in de Middeleeuwen. Renckens` uitspraken in Trouw zijn moderne varianten van inquisitietaal.
Prof. dr. Jan M. Keppel Hesselink, arts-farmacoloog, acupuncturist
25-12-2009
stuur door
reactie op 'De irrationele burger'
Al een behoorlijk aantal jaren lees ik De Groene Amsterdammer met veel voldoening intensief. Mijn waardering gaat zelfs zover dat ik onlangs een groot aantal familieleden en vrienden het blad aanbeval (middels een brief en een certificaat).
reageer op dit artikel
Na het lezen van het wanstaltige cover-artikel van 11-12-09, De irrationele burger-Liever een goed complot dat een 'onbetrouwbare' overheid-Het kan geen toeval zijn, van Aart Brouwer en Margreet Fogteloo, krijg ik daar bijna spijt van. Natuurlijk lees ik in 'de krant' weleens vaker iets waarmee ik het niet (geheel) eens ben, tot nu toe had ik daar nooit moeite mee. Niet als het een uithaal van Opheffer was die kant nog wal raakte, maar dan gaat het om een columnist. Ook niet als het 'serieuze' en doorkneedde stukken betrof omdat de nuance dan aanwezig was en ik niet tegen keiharde onwaarheden aanliep zoals in dit stuk.
Mijns inziens betreft het een bedroevend slecht verhaal, zo slecht dat je jezelf bijna af gaat vragen 'wat erachter zit'....
Een nuance, tevens voorbeeld. Een vriend van mij bleek te lijden aan een auto-immuunziekte met acuut levensgevaar. Hij werd door allopathische specialisten buiten levensgevaar gebracht met superzware middelen die bijna nog erger waren dan de kwaal, ze brachten hem buiten levensgevaar maar maakten hem ook 'echt ziek', iets dat daarvoor nog niet het geval was. Na weken van zoeken en proberen was men ten einde raad; een oplossing bleek niet voorhanden. Men wilde hem 'op de gok' van een orgaan 'verlossen', en vertelde erbij dat "er dan 60% kans was dat het probleem over was", dus ook 40% dat hij niet alleen geen stap verder zou zijn maar ook een orgaan armer (maar "ach hij kon best zonder...". Hij ontsloeg zichzelf uit het ziekenhuis raadpleegde studiegenoten die 'er wat meer van wisten' en zocht zelf een academisch ziekenhuis waar men eerst nog wel eens wat 'nieuwere aanpakken wilde proberen' die hem niet genazen, maar wel weer iets meer 'in de buurt van gezond' brachten, en zocht daarnaast zijn heil bij een natuurgenezer. Het betrof de in uw stuk met naam en toenaam genoemde R. Broekhuyse te Haarzuilen (Utr.). Deze man had een heel andere kijk op de zaak, stelde een andere aanpak voor die mijn vriend, naast zijn behandeling in het Academische Ziekenhuis liet toepassen. Hij genas voor de volle 100%, iets dat door zijn behandelende specialist in het Azkh werd vastgesteld en erkend, ondanks "dat het volgens hun wetenschap niet mogelijk was". Een aantal jaren later kwam een vriendin, met een chronische variant (niet acuut dus) van dezelfde auto-immuunziekte bij een aan hetzelfde Azkh gelieerde specialist. Men voerde nu andere (aanvullende) onderzoeken uit, die duidelijk terug te voeren waren op de door Broekhuyse aangehangen theorieën betreffende deze ziekte...
Ik wil er maar mee zeggen: het is niet allemaal slecht en onwaar wat er door alternatieve genezers (alhoewel Broekhuyse een volledig klassiek geschoolde allopathische medicus was) te berde wordt gebracht. Net zomin als die allopathische 'school' voor alles een remedie heeft, en nimmer fouten maakt. Het gaat erom om het aanbod aan remedies 'met verstand' te hanteren. De manier waarop in dit artikel vele zaken onder het kopje 'rationaliteit' en andere onder 'irrationaliteit' wordt geschoven is grof, onheus, ten onrechte, en dus eigenlijk....dom; je zou kunnen zeggen 'irrationeel'...
Medische stand weet veel, maar weet nog veel meer niet. Laat ook heel veel steken vallen, en denk veelal in hokjes. Dit alles leidt ertoe dat ik, helaas gepokt en gemazeld door vele gangen langs en door de medische kanalen, vaak tegen minder 'ervaren' mensen zeg: "je bent zelf je eigen dokter", daarmee bedoel ik dat je zelf de regie moet voeren, en dat je zelf verantwoordelijkheid moet nemen en keuzes moet maken. Doe je dat niet, en geef je 'je helemaal over' aan de medici, dan kan je van een koude kermis thuiskomen. Gisteren zaten wij (relatief lang) met vier mensen bij elkaar die elkaar nog niet zo heel goed kenden. Onder het eten werd er gepraat over de dingen des levens. Al snel bleek dat wij alle vier, recentelijk (de een wat meer dan de ander), onze slechte ervaringen hadden met overgeleverd zijn aan 'de medische mores'; iemand had een grote financiele
schadevergoeding en smartegeld bedongen vanwege zware medische blunders aangaande zijn bejaarde moeder, de tweede was wanhopig naar een arts gegaan voor goede raad betreffende een huilbaby die vier maanden onafgebroken (dag en nacht) huilde en met een dooddoener weer de straat opgeschopt, de derde verloor een kerngezonde peuter aan een vaccinatie en de vierde had de ervaring zware oogschade opgelopen te hebben met zware bijkomende complicaties doordat de dienstdoende co-assistent op de EHBO (na onderzoek, en naar later bleek ten onrechte) zei "kom morgen maar terug bij het EHBO-uur...". Een score van vier op vier slechte ervaringen door teveel vertrouwen in medici, met grote gevolgen.
Ik denk dat veel mensen dit soort ervaringen hebben, of ervan hebben gehoord in hun omgeving. Af en toe worden dit soort ervaringen bevestigd door items op TV, in kranten of andere media. De tijd van "gaat u maar rustig slapen, de medische stand staat klaar voor uw goede gezondheid" en dat de meeste mensen dat nog met een gerust hart deden ook, die tijd die is voorbij! En dat is maar goed ook!
Onze overheid functioneert niet goed, en door alle incidenten die er zijn en tegenwoordig ook breeduit worden gemeten in de media, wordt dat beeld versterkt. Het heeft er ook alle schijn van dat het er zeker niet beter op wordt. De doofpotten van de overheid en van de politiek zijn overal. Zijn er op dit moment niet vele (tientallen) commissies bezig om falen van politiek en/of overheid uit te zoeken? Dit kabinet heeft er bovendien een handje van om de burgers als achterlijke sukkels te benaderen. Velen zijn er inmiddels veel te hoog opgeleid, verstandig en assertief voor om alles wat deze overduidelijk paternalistische regering ons voorschotelt voor zoete koek te slikken. Anderen zijn misschien minder goed op de hoogte, maar 'voelen aan hun water dat er iets niet deugt'. Het is dus niet zo raar dat mensen op zoek gaan naar 'andere' informatie. Dat sommigen daarbij misschien een beetje doordraven, en(/of anderen) bang worden is helemaal niet zo vreemd.
Zowel medische stand en overheid hebben het er (te vaak) naar gemaakt...
Een stuk zoals dit zal hardliners en fanatici (zoals de genoemde Renckes van de Vereniging tegen de Kwakzalverij) slechts bevestigen in hun heksenjacht op 'alles wat hen niet aanstaat', het zal de tegenoverliggende partij (zoals 'de alternatieven' vast en zeker niet overtuigen, maar waarschijnlijk wel tegen de haren in strijken. Bovendien wordt in het artikel zo'n beetje alles wat niet allopathisch is op een hoop geveegd; van chiropraktor (die een zware medische opleiding heeft gevolgd) tot "Who's afraid of Titus", het wordt allemaal over een kam geschoren en afgeserveerd. Dat afserveren is, mede dankzij de genoemde Renckes en andere fanatici, voltooid waar het Broekhuyse betreft; hij mag geen mensen die elders geen soelaas meer vinden meer genezen, waar hij dat bij mijn vriend nog wel 'mocht doen'. Dat vind ik een zeer trieste zaak, want mijn vriend is niet de enige die hij 'gered' heeft. Om de eeuwige Sylvia Millecam weer op te voeren, en daarbij een beknopte geschiedenis op te voeren die volgens mij (maar dat heb ik uit de media) flagrant onjuist is vind ik op het manipulatieve af. Dit verhaal, maar eigenlijk het grootste deel van het artikel is dusdanig van gebrek aan nuance dat het de Groene Amsterdammer onwaardig is; het is wanstaltig, onjuist, tendentieus, heeft een hoog dedain gehalte en zou zomaar als propaganda voor/door enkele van de genoemde factoren in dit hele verhaal geschreven kunnen zijn.
Tot zover. Het behoeft denk ik geen betoog dat ik aan de genoemde voorbeelden, en ervaringen, nog wel een aantal zaken toe zou kunnen voegen. Zo dank ik, al vele jaren chronisch ziek/zwaar
beperkt, mede dankzij 'blunderen' van 'gewone specialisten in een ziekenhuis', aan een aantal chiropraktoren het feit dat ik inmiddels weer iets mobieler en minder gehinderd door zware pijnen ben. Dat ik dus weer 'iets normaler' kan functioneren. Zo heb ik zelf meer voorbeelden die mij persoonlijk betreffen, maar ik zou er ook nog wel een aantal aan toe kunnen voegen waar (andere) mensen (uit mijn omgeving) door slecht handelen van 'doodnormale medici' onnodig schade hebben opgelopen, of zelfs (enkele) het loodje hebben gelegd. Aan de andere kant heb ik zelf, en ken in anderen die, veel te danken hebben aan zogenaamd 'onbewezen', al dan niet alternatieve behandelingen van 'gewone medici' en van 'alternatieven'.
Wanneer daar bij de redactie van de Groene interesse voor bestaat ben ik natuurlijk volledig bereid tot een nadere toelichting en gesprek over deze materie. Ik zou ook kunnen vragen aan de genoemde personen in de voorbeelden of zij hun verhaal ook eens willen vertellen.
Ik ben zeer benieuwd naar de argumenten en beweegredenen van de schrijvers van het stuk om zoiets te schrijven, en die van de redactie om een stuk van dit allooi te plaatsen.
Ik zou geen probleem hebben met het plaatsen van dit verhaal in de Groene, wil er desgewenst ook nog wel wat aan sleutelen of een beknopte versie schrijven als dit verhaal door zijn lengte niet voor plaatsing in aanmerking komt.
Vriendelijke groeten,
Aart Dekker Den Haag
Beau 25-12-2009
Wat een mooie en terechte brief!
Beau
Aart Brouwer 26-12-2009
Beste Aart Dekker,
Uw lange en verontwaardigde brief verdient een kort en duidelijk antwoord.
Tegenover elke anecdote die U vermeldt kan ik anecdotes stellen van mensen die uitstekend zijn geholpen door reguliere artsen en anecdotes van mensen die beroerde ervaringen hebben met kwakzalvers. Met het optellen en aftrekken van zulke anecdotes schieten we niet veel op.
De gebreken van de huidige gezondheidszorg, het falen van individuele artsen en de onvermijdelijke ontoereikendheid van reguliere methoden zijn niet op rekening van de medische wetenschap te schrijven. Het falen van kwakzalvers is daarentegen wel degelijk op rekening te schrijven van hun onwetenschappelijke denk- en handelwijze. Ziedaar het grote verschil.
De positieve effecten van alternatieve behandelingen zijn vaak te danken aan spontane genezing of placebo-effect, zoals onderzoeken terzake steeds weer aantonen. Soms is het gunstige effect te verklaren uit het gebruik van kruiden of andere middelen waarvan de werking ook bekend is in de reguliere zorg. Elke reguliere arts zal bij een kneuzing of onderhuidse bloeding Arnica-zalf voorschrijven, aangezien de geneeskrachtige werking van het bestanddeel thymol wetenschappelijk bewezen is. Maar daarmee is de geldigheid van de kruidenleer waaruit het gebruik van Arnica voortkomt natuurlijk niet bewezen.
U doet een vergeefse poging om de alternatieve geneeskunde te verdedigen. U neemt het nota bene op voor iemand als Broekhuyse die de ene tuchtzaak na de andere uitlokte en na uitvoerig onderzoek door het Tuchtcollege uit zijn ambt is gezet. Het moet niet veel gekker worden.
Intussen vermijdt U angstvallig de pointe van ons artikel. Die pointe is toch volkomen duidelijk, net als onze beweegreden. Het artikel kwam voort uit verontrusting over de krankzinnige theorieën over vaccins die de laatste jaren de ronde doen. Bent U soms ook van mening dat vaccinatie een ideetje is van joodse bankiers die de wereldbevolking willen uitdunnen? Jaagt u graag schimmen na zoals de 'Illuminati' of andere veronderstelde geheime elites die de wereldmacht in handen hebben c.q. willen nemen? Gelooft U in de racistische opvattingen van Steiner, de grondlegger van de antroposofie? Zo nee, dan moet U inzien dat het grootschalig opduiken van zulke onzin reden tot zorg is. En dat er nog meer reden tot zorg is als die onzin blijkt te wortelen in het steeds maar uitdijende alternatieve genezerscircuit.
Wij zijn er niet om dat circuit naar de mond te praten, ook niet als aanhangers daarvan zich onder de lezers van onze krant bevinden. Het is niet anders.
Aart Brouwer
Ank van der Veen -Damhuis 11-01-2010
Redactie: maandag 21 december heb ik een reactie op dit artikel van Aart Brouwer e.a. gestuurd, vergezeld van een opzegging, na jarenlang abonnee te zijn geweest. Deze reactie is verdonkeremaand, wat de oorzaak ook zijn moge. Ik ga het hele betoog niet herhalen. Het emotioneert me te veel. Maar dat ik goed gehandeld heb blijkt mij des te meer na lezing van de reactie van Aart Brouwer op de heer Dekker. Aart Brouwer is onverbeterlijk, om niet te zeggen net zo slecht als de idioten die hij noemt met hun theorieën. Dat die mensen bestaan geeft hem beslist niet een vrijbrief om dan maar alle tegenstanders van vaccinatie op dezelfde hoop van idioten te gooien. In mijn eigen reactie van 21 december ga ik niet in op de argumentatie van het artikel, voor zover er van argumentatie sprake is (het is meer fulmineren) omdat ik wel inzag dat dat zinloos zou zijn bij iemand als Aart Brouwer. Hoe durft hij genezing door alternatieve geneeswijzen te bestempelen als placebo-effect. Hierin bewijst hij weer een verlengstuk te zijn van de anti-kwakzalvers, hij spreekt hun taal. Zelf heb ik zowel bij alternatieve als allopathische genezers baat gehad, maar alleen bij de allopathische geneeswijze heel slechte ervaringen gehad, dus als we gaan plussen en minnen....Maar inderdaad dit doet in dit verband even niet ter zake, waar het om gaat is de respectloosheid waarmee Aart Brouwer anders-denkenden wegzet. Met de kwalificaties dienaangaande van de heer Dekker ben ik het volmondig eens. Vandaar dat ik niet langer geconfronteerd wens te worden met de schrijfsels van Aart Brouwer. In Vrij Nederland stond wel een genuanceerd artikel over vaccinatie, dus prefereer ik nu dat blad. Een tijdschrift dat zijn eigen credo verloochent wil ik niet langer lezen, ondanks het feit dat er wel degelijk ook goede artikelen in staan
Met vriendelijke groet,
Ank van der Veen - Damhuis.
Aart Dekker 12-01-2010
Beste Aart Brouwer,
Het originele artikel kon ik nog zien als een ietwat doordravende redenering 'in de hitte van het moment'. De reactie hieronder natuurlijk niet...
Ik schrijf nergens dat ik geen waarde hecht aan de (voor ons) traditionele aanpak. Sterker nog, sinds het schrijven van mijn reactie ben ik (helaas) weer onder het mes geweest voor weer een zware oogkwaal (deze keer werd ik gelukkig wel direct geholpen, en mag ik hopen het zicht in mijn resterende oog (grotendeels) te behouden). Ik waardeer goede medici hoog, en weet dat ik (en met mij velen) van hen afhankelijk zijn en baat bij hun behandeling hebben.
Noch schrijf ik ergens dat ik een 'aanhanger van de alternatieve behandelaars' ben. Er zijn echt wel zienswijzen waar ook ik mijn vraagtekens bij zet. Net zoals dat er mensen met alternatieve aanpakken zijn die wel degelijk bewezen mensen kunnen genezen (en hebben genezen!). Daarvan is Broekhuyse een voorbeeld. Betekent dit dan dat ik stel dat Broekhuyse nooit fouten maakte? Ik dacht het niet! Maar ik weet wel dat mijn vriend geen (dragelijk) leven meer zou hebben gehad zonder zijn behandeling, en wellicht zelfs niet eens meer in leven zou zijn. Ik leid uit zijn 'case' en die van onze vriendin af dat de allopatische specialisten in een Azkh ook wel degelijk iets hebben geleerd uit de theorie van Broekhuyse (die in dit geval gelijk bleek te hebben), en dat ze er nog iets mee gedaan hebben ook!
Ik ben van 'onderzoek alles, en behoud het goede'. Die geest mis ik nog weleens in de 'traditionele hoek', en dat is jammer.
Helaas zie ik een je reactie op mijn verhaal hetzelfde als in het originele stuk: iemand die woest doordraaft en niet meer normaal reageert op aangedragen voorbeelden en stellingen. Je stelt belachelijke, of zelfs beledigende, vragen aan mij waarop ik dan ook niet in wens te gaan...
Misschien heb ik het oorspronkelijke artikel niet goed geïnterpreteerd, had ik het als een column moeten lezen; maar dat stond er helaas niet bij...
Ik sta nog steeds open voor een verdere gedachtenwisseling, maar dan wel graag iets meer met open vizier, open blik en iets meer fatsoen.
Ik blijf erbij dat dit stuk de Groene Amsterdammer onwaardig was en is!
Vriendelijke en respectvolle groeten,
Aart Dekker
Voor de diepgaand in dit onderwerp geïnteresseerden nog een ingezonden brief over Renckens, voortrekker van de vereniging tegen de kwakzalverij, gevonden in dagblad Trouw:
Krantenarchief
2 oktober 2008 Prof. dr. Jan M. Keppel Hesselink
Niet naar Middeleeuwen!
Trouw luisterde op 23 september naar de voorzitter van de Vereniging tegen de Kwakzalverij.Dr. Renckens kon weer inschieten. Een voorzitter van een anti-club, die in dit millennium de woorden kankerfascisme bezigde om een respectabel psycho-oncologisch instituut te karakteriseren, wordt opnieuw uitgebreid in een kwaliteitskrant geciteerd. Wanneer zien Nederlandse journalisten eindelijk in dat deze voorzitter geen ruim baan verdient? Zijn visie is beperkt en schadelijk, hij zet de Nederlandse geneeskunde en politiek op het verkeerde been. Alsof iedereen die een andere vorm van geneeskunde beoefent dan Renckens een kwakzalver zou zijn. Zelfs de rector magnificus van een Nederlandse universiteit is volgens Renckens een kwakzalver, omdat hij een meta-analyse publiceerde over de effecten van acupunctuur bij in-vitrofertilisatie.
Renckens blijft hameren op zwart-wit termen, de keuze van de patiënt wordt niet gerespecteerd, en de serie `Uitgedokterd?!` van de NCRV wordt gekarakteriseerd als kwakzalverij. Terwijl in de VS meer dan 40 vooraanstaande universiteiten onderwijs geven aan studenten en artsen in complementaire behandelvormen, leven we hier nog in de Middeleeuwen. Renckens` uitspraken in Trouw zijn moderne varianten van inquisitietaal.
Prof. dr. Jan M. Keppel Hesselink, arts-farmacoloog, acupuncturist
maandag 1 februari 2010
Wilders en Verdonk frustreren Economie met hun Populisme
Ik kwam bij het archiveren van mijn krantenknipsels (een gehandicapt mens moet iets zinnigs doen met zijn tijd) een stukje tegen uit 2006: "Londen wil centrum worden van islamitisch bankieren". Het bleek één artikel uit een reeks; een artikel heeft als kop "Halal-hypotheek is in Nederland al probleem". De strekking van de artikelen: door de toenemende aantallen moslims in West Europa neemt ook de vraag toe naar financiële producten en diensten gericht op mensen die willen leven volgens de Islam. Wellicht ten overvloede, maar toch even, de Islam kent een verbod op rente verbinden aan een lening in geld, in de islamitische wereld zijn dus andere vormen ontstaan voor bijvoorbeeld de situatie dat een persoon bij een bank geld wil 'lenen' voor de financiering van een huis. Inmiddels weten ook wij in de Westerse wereld dat ons systeem van hypotheekverstrekking zo z'n gebreken heeft, dus de Islam is zo gek nog niet...in ieder geval op dit punt...
Groot Brittanië, veel verder dan wij in haar omgang met andere culturen (waaronder dus ook die van de Islam) was dus in 2006 al druk bezig van die situatie business te maken. Nederland 'dus' niet, want wij leven in een klimaat, grotendeels vorm gegeven door politieke opportunisten zoals Wilders en Verdonk, van 'zij passen zich maar aan ons aan, wij gaan ons echt niet aanpassen aan hen!'. Een vorm van politiek bedrijven en omgaan met anderen die meer en meer onze economie schaadt en door zal gaan onze economie verder te schaden.
Daarom: wij moeten af van de volksmenners zoals Wilders en Verdonk!
Groot Brittanië, veel verder dan wij in haar omgang met andere culturen (waaronder dus ook die van de Islam) was dus in 2006 al druk bezig van die situatie business te maken. Nederland 'dus' niet, want wij leven in een klimaat, grotendeels vorm gegeven door politieke opportunisten zoals Wilders en Verdonk, van 'zij passen zich maar aan ons aan, wij gaan ons echt niet aanpassen aan hen!'. Een vorm van politiek bedrijven en omgaan met anderen die meer en meer onze economie schaadt en door zal gaan onze economie verder te schaden.
Daarom: wij moeten af van de volksmenners zoals Wilders en Verdonk!
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
