Het Verhaal van de MU20B 2013; De Aanloop

Als ik naar een Europees Kampioenschapstoernooi met een Nederlandse Jeugdploeg als deelnemer ga, dan probeer ik –als het even kan- een of meer trainingen en wedstrijden van dat NT te bezoeken. Door allerlei omstandigheden is dat dit zomerseizoen, voor wat betreft de MU20, vrijwel niet gelukt.

Omdat er van de 46(!) uitgenodigde spelers ook nog eens erg veel afzegden, een groot deel van de trainingen en oefenwedstrijden op grote afstand van mijn woonplaats werden georganiseerd, en de (gepubliceerde) informatie rond de oefenwedstrijden pas laat loskwam en niet erg uitgebreid was, was het voor mij, eenmaal in Roemenië, zelfs nog de vraag wie allemaal precies het roster vulden. Een geprekje met de staf op de avond voor de eerste wedstrijd bood daar duidelijkheid… Ze hier opsommen is overbodig, de link naar de bewuste Fibaeurope.com-pagina volstaat.

De reis naar Pitesti, een in Nederland volgens mij volslagen onbekende, maar toch best grote (universiteits-)stad, zo’n 120km ten Noorden van Bukarest, telde zo’n 2200 kilometers. Niet overdreven veel vergeleken met vele andere vakantieplekken die Fiba-Europe de laatste 12-13 jaar voor mij bepaalde. Maar bij die afstand mag gerust een sterretje worden gezet; Zuid-Spanje, Portugal, de Baltische Staten, allemaal ver weg, maar de wegen erheen zijn van een andere kwaliteit, en de nieuwe (oude) camper waarmee wij deze keer reizen heeft er bovendien zelfs wat meer problemen mee dan de oeroude ‘Little Miss Sunshine Volkswagen Bus’ waarmee wij tot nu toe reisden, als het niet per vliegtuig ging.

Wij, dat is in dit geval Jan Lievaart en ik. En het is maar goed dat hij erbij is, want alleen was de lange reis ronduit gevaarlijk, en veel te vermoeiend voor mij geworden… De ‘Dodenweg’ langs de grens van Roemenië en Servië was het lastigste deel van de route; een ernstig ongeluk waar we omheen moesten laveren, en een nog redelijk nieuwe auto die aan de verkeerde kant van de weg in een diepe greppel lag, onderstreepten de serieusheid van een ‘reisje Balkan’ nog eens extra..!
Pas bij de doorgang van de, ook al grote en onbekende, stad Slavina begonnen wij iets van idee te krijgen van ‘We zijn er bijna’. Dat was echter een misrekening, want het begrip ‘Camping’ ligt in Roemenië ook weer een tikkie anders dan bij ons en in de grote toeristische landen, dus kostte het ons een nachtje slapen langs de openbare weg, en in totaal zo’n 16 uur, voordat we een mooi plekkie bij een boer, 20km van Pitesti gevonden hadden.

Of het een voorteken was of niet, dat weet ik (nog) niet, maar in Slavina kregen wij een beeld voor ogen dat ik al meermaals in columns beschreven heb: de combinatie van onze ‘eigen’ grootbank ING en Basketball. De onderstaande foto riep bij mij weer eens die associatie op; waarom zijn ‘onze banken’ zo actief in het Buitenland, en het Buitenlandse Basketball in het bijzonder (al bewijst deze fot dat natuurlijk niet echt), en doen ze in Nederland nauwelijks ‘iets’ met en voor de op-een-na-grootste sport te wereld?!?


Goed, we zijn er dus klaar voor: drie jaar na de dood van Rob Meurs (hij was een van de redenen om alle MU20B-Toernooien tussen 2004 en 2010 en het MU20A toernooi van 2010 te gaan bekijken), weer eens een U20B volgen. Ik ben benieuwd of ‘Ons Team MU20’ er net zo klaar voor is; het wordt wel weer eens tijd voor een mooie plaats op zo’n toernooi!

Aart Dekker

De Zoete Wraak van LeBron James...

Ik geloof niet dat LeBron James een vervelende vent is, misschien is hij zelfs wel een beetje te aardig en, af en toe, een beetje te naïef voor de Supergetalenteerde, Superrijke, Super-Ster die hij nu eenmaal is;
want het was natuurlijk niet zo heel erg handig om een show te maken van je beslissing om 'jouw' team te verlaten, en al helemaal niet om daarin dan te gaan speculeren over "...misschien wel 7 Ringen...", terwijl; de heersende mores (terecht of onterecht, is dat MJ 'de allerbeste ooit' is en diezelfde Jordan al 6 van die afzichtelijk grote, glimmende dingen in zijn prijzenkast had, terwijl jouw score op dat moment op 0(!!) stond.

Maar ook toen al was zichtbaar dat LBJ geen niets-ontziende 'Winner' was als MJ; daarvoor speelde hij veel te sociaal, en daarvoor liet hij zich teveel aanleunen.

Maar inmiddels heeft LBJ ook 2 van die groteske trofeeën binnen, en dat op een net iets jongere leeftijd dan dat MJ dat voor elkaar had. Bovendien verbetert LBJ zich ieder jaar spectaculair, en we hebben weer kunnen zien dat hij nog steeds eigenlijk liever niet van buiten schiet...maar ook dat hij dat eigenlijk wel heel goed kan! Slijtage lijkt ook nog geen enkele rol te spelen op zijn fysiek, daar waar dat op zijn toch ook nog niet heel oude teammaat Wade wel al het geval is.

Daarnaast moet eenieder zich ook wel realiseren dat MJ er 2 jaar uit is geweest; de tijd dat hij trachtte ook als honkballer legendarisch te worden...in die twee jaar won hij dus ook geen Kampioenschappen.

Dus de vraag is niet zozeer of LBJ '6 of 7 Ringen' zou kunnen winnen; dat kan hij zonder twijfel. De vraag is veel meer, of Pat Riley in staat is hem de komende 5 seizoenen te omringen met voldoende kwaliteit om dat te doen. Want dat hadden de Bulls natuurlijk perfect voor elkaar in de twee 'Threepeats' die MJ en Pippin hun 6 Ringen deden verwerven. En dat Miami wel een fantastisch team is, maar toch ook kwetsbaar is, zeker tegen teams met grote Centers en Power Forwards, dat hebben de Spurs en de Pacers wel duidelijk gemaakt in het Seizoen 2012/2013..!!!

Maar voorlopig...voorlopig is de Wraak van LBJ Zoet, en zijn reactie mooi...

Het onderstaande filmpje is dat ook...

De Hoogste Dunk Ooit!?

Het zal wel zijn in het kader van 'de Summer-Story van de NBA-Zomer van 2013 (Waar gaat Dwight Howard volgend seizoen spelen?), dat ik dit filmpje kreeg toegestuurd van youtube.com, onder de titel van 'Highest of the Board Dunk Ever';


De commentatoren hebben het over een 12' Basket, maar zo te zien is dat (3m65cm) nog rijkelijk hoog geschat...

Wat mij terug deed denken aan een officieuze 'Dunk-Contest' die ik me herinner van mijn Frisol/R-tijd in Dordrecht: het moet de winter van 1977 zijn geweest dat een aantal teamgenoten een wedstrijdje deed in 'Hoogdunken'. De gewone basket kon niet verder omhoog dan 3m05, dus deden Mark Olson, Rene Ridderhof en Rijk van Dongen het op een Korfbal-korf, wat natuurlijk de moeilijkheidsgraad nog extra vergrootte -want onder zo'n korf zit nu eenmaal een paal met een voet, je kan er dus niet onderdoor springen-. Het ding ging met kleine stapjes omhoog, alsof het een Hoogspring-lat betrof, en als iemand niet meer kon volgen dan viel hij af. Al snel bleef het eerdergenoemde trio over, maar die hielden het dan ook heel lang vol. Als ik me niet vergis, was Mark Olson (een witte Amerikaan van misschien 1.97, maar een fantastische schutter en atleet) de eerste die afviel, maar toen was de maximum-hoogte van de korf al in zicht. Tussen Rijk van Dongen en Rene Ridderhof werd de strijd uiteindelijk niet beslist, want beiden haalden de maximum-hoogte van de korf, wat (wederom als ik me niet vergis) betekent dat beiden toen de 3m50 gemakkelijk haalden. In dat licht bezien was de prestatie van Dwight Howard echt niet zo uitzonderlijk, met zijn lengte en atletisch vermogen, en ruim 30 jaar later...

Ik ben er trouwens van overtuigd dat er, vandaag de dag, nog dunkers zijn die nog veel hoger komen. Dus het enige echt bijzondere van het 'Showtje van Howard' was dat hij het op de NBA-Dunk-Contest deed, en dat hij het leuk aankleedde. Waarschijnlijk leerde hij dat van zijn 'Sticker-Dunk' die echt spectaculair was, maar nauwelijks punten scoorde, omdat niemand het echt door had wat hij nou precies deed...een lot dat trouwens meer Super-Dunkers trof tijdens diezelfde NBA-Dunk-Contest...

Misschien wel meest gehypte High School Speler sinds...Derick Rose, LeBron James, ..? Andrew Wiggins...

Eens in de zoveel jaar komt er een speler op het toneel die ongelofelijk gehypt wordt als 'de nieuwe Jordan', 'de nieuwe...'. Op dit moment is dat zeker Andrew Wiggins. Hij koos recent voor Kansas University, maar zal ongetwijfeld volgende zomer de Nr. 1 NBA Draft Picl worden (als alles gaat zoals verwacht wordt)...

Zie een filmpje over hem op de Nike Hoop Summit 2013 (Kansas Jayhawks) "Hoop Summit Hoopla"



En een paar korte clips over de Persconferentie dat hij kiest voor Kansas:

en over die keuze: