Mijn Passie? Delen(want 'Gedeelde Vreugd=Dubbele Vreugd & Gedeelde Smart=Halve Smart).Zie mijn Blog-bijdragen dus als mijn middel om wat me interesseert te delen. Als Links, Reposts, en regelmatig in de vorm van Column, Analyse of Commentaar & al dan niet bijtend, ironisch, of roerend statement. Mijn intentie is iedere dag iets van waarde door te geven... Ik krijg ook graag feedback; dus Volgen en Reageren stel ik zeer op prijs!
<iframe width="400" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/AcUwS90IZ4A" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen></iframe>
SHARTIE AART DEKKER
Mijn vader zei vroeger altijd: "in de bibliotheek leer je lezen (leuk te vinden), en dan ga je later vanzelf boeken kopen." Het gold voor hemzelf, en ging (later) zeker ook voor mij gelden, nadat ik in mijn jeugd de Bieb voor sommige categorieën boeken letterlijk 'leeg' had gelezen.
Toen ik eenmaal van basketball mijn voornaamste (neven-)activiteit had gemaakt, ik wel het geld had om boeken te kopen, maar veel minder tijd en nog wat later aan veel-lezen de nodige beperkingen ontstonden door mijn oogproblemen, kocht ik nog wel (veel) maar zag ik te weinig kans om dat kopen lezend bij te benen; dat leidde tot een eigen bibliotheek met nog te lezen boeken die me ook wat problemen bezorgde...maar dat is een ander verhaal...
Ik schrijf deze korte column naar aanleiding van een column van Tommy Wieringa over een onderwerp dat me de laatste tijd toch ietwat treurig stemt, dan wel boos maakt; de ontlezing van de jeugd die dermate grote vormen aanneemt dat het de toekomstige verdiencapaciteit van Nederland serieus gaat schaden - 'WWW-investeringsfonds van 20 miljard' of niet - het feit dat een niet te bevatten groot deel van onze kinderen lezen 'niet leuk' vindt en het gewoon ook niet goed genoeg meer kan om überhaupt nog te begrijpen wat ze (zouden moeten) lezen...
Een belangrijke oorzaak? De VVD-mentaliteit van besturen en bezuinigen op de meest wezenlijke zaken in het leven...er zijn vast meer oorzaken, misschien zelfs wel enkele waar zelfs de VVD niets mee van doen heeft...
Maar als zelfs VVD-wethouders op de barricaden klimmen omdat zowat iedere Nederlandse gemeente na 10 jaar Flut-beleid van Rutte financieel dusdanig in de problemen zit dat er straks geen enkele Openbare Bibliotheek meer open kan blijven...
En 'Lullenaar' Markje 'Flutte' Rutte? Die liegt vrolijk door, en is als politicus populairder dan ooit...tsja; dan krijg je als Volk dus gewoon wat je verdient..!
(Geïnspireerd op de onderstaande Column van Tommy Wieringa van even geleden.)
(AD)
Het ligt niet alleen aan de politiek, niet alleen aan de scholen, ook ouders spelen een rol. Beeldscherm aan, kind uit, schijnt in het gemiddelde huishouden het devies. Desastreuze imprint.
Waarom is leesvaardigheid zo belangrijk, vroeg deze week NRC-verslaggever Patricia Veldhuis aan hoogleraar psychologie Gijsbert Stoet. Stoet schreef mee aan een artikel in wetenschapstijdschrift PNAS waarin de afname van het aantal jongens in het hoger onderwijs in verband wordt gebracht met de dalende leesvaardigheid. „Lezen is een fundamentele vaardigheid”, antwoordde hij. „Als je niet goed in rekenen bent, kun je nog wel geschiedenis studeren. Voor lezen geldt dat niet: dat moet je overal voor kunnen, of je nou wiskunde gaat studeren of psychologie.” De oorzaken zijn niet moeilijk te vinden. „We hebben het kinderen de afgelopen jaren ontzettend makkelijk gemaakt om geen boeken te lezen. Er is bezuinigd op bibliotheken, ze werken met iPads in de klas. Boeken zijn minder aantrekkelijk geworden. En dat geldt vooral voor jongens: zij gamen liever. Dat is echt een maatschappelijk probleem.”
Je ziet het niet altijd even goed, hoe een beleidsmaatregel hier leidt tot laaggeletterdheid daar. Gelukkig wordt je soms een inkijkje vergund in de bovenkamer van mensen die het voor het zeggen hebben. In Amsterdam etaleerden twee liberale raadsleden een paar jaar geleden hun opzichtige boekenhekel. VVD-raadslid Rik Torn huiverde bij de wetenschap dat er in zijn stad bibliotheken waren die ‘slechts vijf minuten fietsen bij elkaar vandaan lagen’. Hij popelde om te kijken naar ‘nut, noodzaak en kosten’ van de Amsterdamse bibliotheekfilialen. Zijn mederaadslid en partijgenoot Samira Bouchibti meende dat het bibliotheekwezen in zijn geheel kon worden opgeheven: „Via websites als Marktplaats is de gehele Wereldbibliotheek voor een paar euro per titel te koop en eenmaal gelezen kan hetzelfde boek net zo gemakkelijk weer worden doorverkocht.” Zo zei ze het, zo stond het er. Het moet strategie zijn: zoveel stompzinnigheid rondstrooien dat er geen beginnen aan is om het te weerspreken. Bouchibti is inmiddels iets voor zichzelf gaan doen, Torn zit er nog altijd. Op Amsterdam.nl zet hij zijn droom voor de stad uiteen: „Het mes in de gemeentelijke uitgaven, bijvoorbeeld door te snijden in subsidies.” Slagerserotiek. Je vreest de dag dat zo iemand wordt uitgenodigd om het gat te vullen dat Halbe Zijlstra achterliet.
Hoe het dan wel moet? Door ergens te beginnen. De Volkskrant publiceerde vorige week een oproep van academici, schrijvers en cultuurstichtingen om een leesoffensief te starten. Een gezamenlijke inspanning van schrijvers, theatermakers en lettereninstellingen om de leesvaardigheid van scholieren te herstellen en plezier voor het lezen over te dragen. Want lezen moet je leren. Acquired taste. Op kleine schaal ben ik er een paar jaar geleden alvast mee begonnen. Op de school van mijn dochters las ik voor de coronacrisis met wisselende groepjes leerlingen. Het onderwijzersgeluk was met mij toen op een dag een van hen gegrepen raakte en zijn spreekbeurt hield over het boek dat we samen lazen. Dat het een jongen was, droeg aan de vreugde bij. Hij, die aanvankelijk uitsluitend van gamen zei te houden, was aangeraakt door het boek. Karel de Grote zei het al: „Er moeten scholen worden opgericht om jongens te leren lezen.”
Steeds meer jongeren hebben last (gehad) van mentale klachten door de #coronacrisis:
— EenVandaag Opiniepanel (@Opiniepanel) September 9, 2020
🙇♀️40% ervaart stress (in april was dat: 31%)
😢38% voelt zich eenzaam (in april was dat: 26%)
😴36% voelt zich aanhoudend vermoeid (in april was dat: 19%)
@EenVandaag
https://t.co/0cL1Ph4FXQ
Door corona is veel spontaniteit uit ons leven verdwenen. Elkaar
aanraken of zomaar wat afspreken is er niet snel meer bij. Welke
gevolgen heeft dat voor mensen? Vier leden van het Opiniepanel vertellen
over hun ervaringen.
Een meerderheid zegt door de coronacrisis één of meerdere psychische klachten te hebben gekregen. Voor de meesten is het leven door de crisis minder leuk geworden, vooral door gebrek aan contact, spontaniteit en zekerheid.
60 procent zegt door de coronacrisis in toenemende mate last te hebben of te hebben gehad van mentale klachten. Dit varieert van lichte effecten als piekeren en prikkelbaar zijn, tot serieuze verschijnselen als depressiviteit en paniekaanvallen. Dat blijkt uit onderzoek van EenVandaag onder ruim 25.000 leden van het Opiniepanel.
Vooral jongeren tot 35 jaar lijden mentaal onder de crisis: maar liefst driekwart (74 procent) zegt tot nu toe last te hebben gehad van klachten. Daarmee zijn de geestelijke sores van jongeren vele malen groter dan die van oudere leeftijdsgroepen.
Van de 65-plussers zegt 48 procent één of meerdere mentale klachten te hebben (ervaren). Dat is opvallend: de leeftijdsgroep met de meeste gezondheidsrisico's hebben de minste mentale problemen.
De meest voorkomende klachten onder jongeren zijn stress (40 procent), eenzaamheid (38 procent) en aanhoudende vermoeidheid (36 procent). Naarmate de crisis voortduurt, komen er meer jongeren met klachten bij. In april had 31 procent stress, kampte 19 procent met vermoeidheidsklachten en was 26 procent eenzaam.
Veel jongeren lichten toe dat zij aanlopen tegen praktische problemen die hen mentaal parten spelen. Onzekerheid over een huis of baan, extra werkdruk en de zorg voor jonge kinderen zijn veelgenoemde problemen. Maar ook relatief weinig contact en het gebrek aan variatie daarin, de sleur en moedeloosheid over het einde van de crisis zorgen ervoor dat zij mentaal in de knoop komen.
Verder zeggen 6 op de 10 van alle ondervraagden in het onderzoek dat hun leven minder leuk is geworden door de crisis. Dit komt vooral door de klap op sociale leven. Zo mist driekwart (72 procent) het ontmoeten van mensen en 67 procent het gaan naar kleine bijeenkomsten, zoals feestjes en verjaardagen. "Ik merk dat mijn sociale kring steeds beperkter wordt, terwijl ik heel graag onder de mensen ben. Ik heb het idee dat ik sociaal afgestompt raak", zegt een ondervraagde.
Niet alleen missen mensen contact met anderen. Ook de spontaniteit van dat contact is aanzienlijk minder. Zomaar even op bezoek bij iemand of naar het terras zonder te reserveren: twee op de drie zeggen die spontane acties te missen. "Ik mis de ongedwongenheid van elkaar zien. Alles moet maar gepland worden nu. Het leuke is er dan snel vanaf."
Ondanks de behoorlijke impact van de crisis op de gesteldheid van mensen geeft driekwart (73 procent) aan tevreden te zijn. Dit is iets lager dan in januari (80 procent) toen corona nog ver weg leek. Ook op mentaal vlak gaat het bij een ruime meerderheid (66 procent) goed. Met nog eens 22 procent gaat het niet goed, maar ook niet slecht.
Een verklaring voor het optimisme is dat veel mensen (76 procent) zich naar eigen zeggen goed konden aanpassen aan de veranderingen van het afgelopen half jaar. "In het begin had ik er nog wel moeite mee, maar alles went uiteindelijk. Voor nu is het gewoon accepteren dat het zo is, niet over nadenken, daar kom ik nergens mee." Ook prijzen veel mensen zich nog altijd gelukkig met hun eigen gezondheid en die van hun naasten.
“ „Dan krijg je het verhaal van een boomer die de vrijheid van meningsuiting verdedigt. Dat is niet echt interessant, dan heb je een slachtofferpamflet. Ik vond het interessanter om een personage te kiezen dat zelf op een ingewikkelde manier medeverantwoordelijk is.”
Dat lijkt een paradox: u had het verlangen te schrijven over een sociale-mediahetze, maar het verhaal zit gecompliceerder in elkaar.
„Het persoonlijke is politiek, maar het politieke is ook persoonlijk, hè. Het is, ook in hetzes op sociale media, altijd een verhaal van mensen. We weten op sociale media zo weinig van elkaar, maar behandelen elkaar wel alsof we familie zijn: ik kan jou daar ongefilterd verrot schelden, omdat de ander niet nabij is en er dus geen remming is. Het is een merkwaardige parallelle wereld, maar niettemin gaat het over mensen. Als ik mijn roman louter en alleen op hetzes door sociale media had willen richten, zou ik de complexiteit van ons leven tekortdoen.”
En daar sluiten de vermogens van de roman mooi bij aan?
„Natuurlijk! Een roman probeert recht te doen aan de werkelijkheid en daar greep op te krijgen. Een roman is geen opinie, maar een vraag. Een hele lange vraag.”
Welke vraag was het dan, die u in dit verhaal bezighield?
„Dat is altijd en eeuwig dezelfde vraag: hoe moeten we dat eigenlijk doen, leven? Aan de grote thema’s leven en liefde en dood verandert nooit iets, maar aan de omgeving waar je met al die zaken te maken krijgt verandert van alles. Daarom moet je die vraag telkens opnieuw stellen en hem proberen te beantwoorden. Dat doet iedereen: kijk naar die opstand van vorig weekend in Duitsland, van een merkwaardige alliantie van uiterst rechtsen, gele-hesjesachtigen en de bloemenkinderen van Viruswaarheid. Die vinden elkaar in een complottheorie en pogen zo greep te krijgen op de wereld. Een romanschrijver probeert dat via personages.”
Zo speelt de tijdgeest een hoofdrol in haar elfde roman De val van Thomas G., zoals dikwijls in het literaire oeuvre van Nelleke Noordervliet, dat in 2018 onderscheiden werd met de Constantijn Huygens-prijs. De jury oordeelde dat Noordervliet „haar aanzienlijke stilistische en vertelkwaliteiten om in literatuur iets wezenlijks te zeggen over de wereld”. Naast romans schrijft ze ook columns, voor dagblad Trouw en radioprogramma OVT.
Als het over deze onderwerpen gaat – de polarisatie van opvattingen en de kracht van sociale media – hoe verhouden uw columns zich dan tot uw romans?
„Columnisten kijken met hun eigen ogen, zeggen wat zij vinden, uitgaand van hun eigen waarneming van de werkelijkheid. Een romanschrijver verdeelt die waarneming over verschillende personages, omdat die een ander doel heeft. Ik heb als columnist het gevoel met één vakje van mijn hoofd bezig te zijn. Wanneer een romanschrijver dezelfde vragen stelt, gaat het hele wezen mee: hart, ziel, geest.” ”
Nelleke Noordervliet In haar nieuwe roman laat Noordervliet zien wat er met iemand gebeurt die op sociale media kapot wordt gemaakt – zonder hem als slachtoffer vrij te pleiten. „Ook in hetzes op sociale media is het altijd een verhaal van mensen.”
De val van Thomas G. is geen sleutelroman, maar onmiskenbaar een verhaal van de huidige tijd............
.........
....
De spotprent van Tom Janssen #Cartoon #Grapperhaus pic.twitter.com/cRHuNJkRZk
— Trouw (@trouw) September 3, 2020
&CITAAT(Lodewijk Asscher):„Het probleem in mijn ogen is dat een minister die keihard is
naar de samenleving soft is naar zichzelf”, zegt Asscher de
volgende dag. „Vervolgens raakte die discussie vermengd met op zich
terechte vragen over de handhaving. Maar dan lijkt het wel alsof je
zegt: de minister heeft te hard gereden dus we verhogen de maximum
snelheid. Het was een afdronk van het debat die mij niet beviel. Het
mag zijn dat de politiek zo werkt, maar daarmee is het nog niet in
orde.”
**
Het probleem is natuurlijk veel breder dan alleen Grapperhaus; het gaat om de gehele politiek en ooverheid. Ik vond het opvallend dat zelfs via de TV - je hoefde er dus niet voor naar het Kamergebouw om het te zien - al aan het begin van de corona-pandemie duidelijk was dat in het kamergebouw kosten nog moeite werden gespaard om het risico van besmetting tegen te gaan; overal mensen die bezig waren met schoonmaken en strenge protocollen.
Op zich een goed voorbeeld, dus niets mis mee, maar...
...wel een schrille tegenstelling met wat er in van de overheid afhankelijke sectoren gedaan kon worden; in de ouderenzorg en thuiszorg, bij de huisartsen, etc, etc.
Vervolgens kwamen er tegen de berichten dat ook kosten nog moeite gespaard werden om het werken in de ministeries 'Coronaproof' te maken...
Maar waarom gebeurt datzelfde dan niet in bijvoorbeeld de scholen?
Waarom kwam er daar pas aandacht voor de op vele plaatsen matige of zelfs slechte ventilatie in de onderwijsgebouwen? En waarom moet er 'dus' gewoon aan het nieuwe schooljaar begonnen worden in 'niet-Coronaproof' omstandigheden?
Zouden ze in de politiek nou echt niet doorhebben dat wat ze communiceren is dat er twee standaarden zijn; eentje voor politiek en overheid zelf, en een voor de burgers die ze zouden moeten dienen? En dan vinden ze het gek dat het vertrouwen in de politiek niet geweldig is...
<blockquote
class="twitter-tweet"><p lang="nl" dir="ltr">Grapperhaus in
gesprek met BOA's na bruiloft<a
href="https://twitter.com/hashtag/grapperhaus?src=hash&ref_src=twsrc%5Etfw">#grapperhaus</a>
<a
href="https://twitter.com/hashtag/corona?src=hash&ref_src=twsrc%5Etfw">#corona</a>
<a
href="https://twitter.com/hashtag/cartoon?src=hash&ref_src=twsrc%5Etfw">#cartoon</a>
<a
href="https://t.co/yxgkKxaYRn">pic.twitter.com/yxgkKxaYRn</a></p>—
Argus (@argusonline) <a
href="https://twitter.com/argusonline/status/1301052415962120192?ref_src=twsrc%5Etfw">September
2, 2020</a></blockquote>
<script async src="https://platform.twitter.com/widgets.js"
charset="utf-8"></script>
Kamerdebat
Het hele Commentaar van de Hoofdredactie lees je --- Hier ---
Leestijd 2 minuten
&Ik sprak eerder deze week het Orakel van Porkuni – Maarten van Gent in Estland – en we hadden het, zoals zo ongeveer iedere Nederlander, over 'de Affaire Grapperhaus. Ik vroeg hem “Wat moet er volgens jou nu gebeuren?” Antwoord: “Hij moet aftreden natuurlijk”. Ik: “Ik vroeg je niet wat hij zou moeten doen, maar wat er moest gebeuren... Dus jij vindt dat hij..?” Antwoord: “Ja; ik zou aftreden als ik hem was!”
Laat ik beginnen dat ik Grapperhaus ergens wel mag; meer in ieder geval dan vele andere CDA-bewindslieden in recente tijden, ondanks dat hij wel erg vaak scheve schaatsen rijdt. Waarom? Omdat de man eigenlijk geen doorsnee politicus is, soms vrij authentiek overkomt en dan regelmatig laat zien dat hij het hart wel op de goede plaats heeft. Als hij zich wel als politicus opstelt, of andermans boodschap (kabinetsbeleid dat duidelijk niet uit zijn koker komt) moet uitdragen – “Was je handen helemaal stuk!” Brrrrr...” – dan komt hij stukken minder uit de verf.
Maar goed het is duidelijk: wat er op zijn bruiloft is gebeurd kan gewoon niet.
En met zijn excuses en belofte een paar honderd Euro over te maken naar het Rode Kruis, maakt hij het volgens mij alleen maar erger; wat een krentenwegersmenatliteit – hij zit daarmee al helemaal op het spoor van zijn baas Markje 'Flutte' Rutte en collega Wopje Hoekstra!
Wat me ook opvalt: zijn 'partner in crime' – staatsecretaris Broekers Trol van vreemdelingenzaken en asiel – die nota bene in functie van Trouwambtenaar gewoon lekker meedeed met feesten, wordt nauwelijks in het debat betrokken, juist van haar had verwacht mogen worden als het feestvarken zichzelf even vergat – zoals bij het poseren voor de foto – wel haar verstand te gebruiken... Maar dat zit er blijkbaar niet in; 'het is wat het is', of moet ik zeggen 'ze is wie ze is'?
'Sorry'-zeggende leden van de Flutte-kabinetten, daar hebben we er in de afgelopen 10 jaar al veel te veel gezien; onder Rutte is een cultuur ontstaan van 'wat je ook fout doet, hoe slecht het voorbeeld dat je geeft ook is; als je maar sorry zegt dan kom je onder Rutte overal mee weg; zijn loyaliteit is grenzenloos...tenzij het tumult in het publieke debat te groot wordt; dan gooit Mark de dader net zo gemakkelijk voor de bus”.
Nee volgens mij moet Grapperhaus – eventueel samen met de VVD-staatsecretaris – een groots gebaar maken in een stijl die bij het CDA en het christelijke gedachtengoed past; hij moet flink Boete Doen: bijvoorbeeld door aan de ene kant voor alle aanwezigen het standaar Corona-boetetarief af te tikken. Is dat nu Euro 400,-? Dan betaalt hij dus 30 x 400 – 12.000 Euro; houdt hij nog een ruim leefgeld over van zijn salaris van een maand. Aan de andere kant zou hij alle boetes die normale mensen voor vergelijkbaar gedrag als op zijn bruiloft (of beduidend pietluttiger, want die zijn er ook plenty) wel beboet zijn seponeren. Want voor veel van die mensen is 400 Euro een flinke slok op een borrel van hun inkomen dat niet in de buurt komt van dat van de minister.
Wat mij brengt bij iets dat ik al veel langer vind: het wordt hoog tijd dat boetes voor overtredingen in de toekomst inkomensafhankelijk zijn. Want nu hebben we wegpiraten met een hoog inkomen die lachen om de opgelegde boetes, terwijl zelfs een beperkte boete voor anderen (zowat) hun faillissement veroorzaakt. Dus wat mij betreft mag de mnister ook daaraan gaan werken; dat zou hem nog eens goodwill op leveren bij de gemiddelde burger...
Posts
Alle reacties
