zaterdag 16 november 2024

'WAT DE MAATSCHAPPIJ VAN 3X3 BASKETBALL KAN LEREN' TROUW-INTERVIEW: Arvin Slagter - 'We hebben onze ego's vol trots opzij gezet voor Goud' + Aanvullend interview / EVEN NADENKEN; Goed voorbeeld voor het Nederlandse Basketball (en de politiek kan er ook nog wat van leren!) /

 

'WAT DE MAATSCHAPPIJ VAN 3X3 BASKETBALL KAN LEREN' 

TROUW-INTERVIEW: Arvin Slagter - 

'We hebben trots onze ego's opzij gezet voor Goud' 

+ Aanvullende antwoorden op vragen van Aart Dekker

EVEN NADENKEN; 

Goed voorbeeld voor het Nederlandse Basketball (en de politiek kan er ook nog wat van leren!)

Wat mij betreft één van de beste interviews over Nederlands Basketball in lange, lange tijd.
 
En eigenlijk een verhaal dat wat belang betreft het Basketball ver overstijgt, het is niet alleen een les die iedereen en alles in het Nederlandse Baksetball zich ter harte zou moeten nemen; wat zouden we niet allemaal nog meer kunnen bereiken als alle neuzen eens eendrachtig dezelfde kant uit zouden gaan werken, als de negativiteit zou worden geëlimineerd, en als het algemene belang altijd voorrang zou krijgen boven deelbelangen en eigenbelang!?!

Héél véél; daarvan ben ik altijd overtuigd geweest, en de Gouden 3X3 Mannen hebben deze zomer het bewijs geleverd. Ook 3X3 Unites heeft al heel wat aangetoond, en zal nog veel meer gaan aantonen. 
Er zijn mensen die 3X3 op zich ook weer als een bedreiging van 'het echte basketball; 5X5' zien, dat uitten en ernaar handelen. Dat is zo jammer, want met een beetje 'Omdenken' opent er zich een wereld van nieuwe mogelijkheden...dat geldt trouwens over en weer, want ook het 'Oude Basketball' biedt weer openingen waar 3X3 zich nog verder door kan ontwikkelen!

Ik had de uitspraak  'We hebben onze ego's vol trots opzij gezet voor Goud' al eerder gelezen  - in een interview van Luc Reuvers in Rebound Magazine; abonneer je op dat blad, de site en/of het Basketball Jaarboek! - maar hij kwam pas echt op stormkracht binnen toen mijn moeder me na het weekend 3X3 Worldtour in Amsterdam wees op het interview in Trouw.
 
En als je dan ziet wat er zich allemaal de afgelopen maand in Nederland (en de wereld) afspeelde, dan zou je wensen dat premier Schoof zijn kabinet en coalitie voor iedere vergadering verplicht het interview met Arvin Slagter zou laten lezen, en zijn mensen er serieus over zou overhoren, alvorens de beraadslagingen te laten beginnen...

Nadat Carrie op TV al een poging had gedaan het gevoel van de laatste seconden van de 3X3 Mannen Finale in Parijs te laten herleven, kwamen die paar tellen ook in het onderstaande interview aan de orde. Wat bij mij een paar vervolgvragen opriep, die Arvin tussen alle drukte die het viertal sinds Parijs overspoelde voor me beantwoordde. 

Waar de (*) staat kan dus ingelast worden:

`...Slagter stond in het veld toen de beslissende bal vlak voor het eindsignaal door de lucht zweefde. “Ik zag hem in een ooghoek gaan. Poe, wel een goede hoogte. De snelheid leek oké. Ik stond onder de basket en zag de bal aankomen. Hij viel binnen. Dat moment is bizar.”

...´

(*) Aanvullend interview over dit moment:

Arvin, ik weet een beetje uit eigen (top-)sportervaring, maar vooral uit interviews en vakliteratuur, dat (echte) toppers vaak het vermogen hebben om in dit soort situaties in kunnen zoomen, het beeld als het ware in slow-motion waar kunnen nemen, of zelfs helemaal stil kunnen zetten. Kan je het bovenstaande fragment van je interview verder toelichten?

´Dat klopt; het beslissende schot van Worthy – maar trouwens ook het potentieel beslissende schot van Frankrijk vlak daarvoor – heb ik inderdaad zo beleefd. Bij het schot van Worthy – dat van rechts kwam – was ik bezig met het anticiperen op een mogelijke misser, ik probeerde het gebied links van de basket helemaal voor mezelf te claimen, zodat ik optimaal kon rebounden of – de tijd zou natuurlijk sowieso erg kort zijn – tippen. Gelukkig ging de bal erin, want er bleek geen tijd meer voor een tip of rebound en putback.

Bij de misser van Frankrijk profiteerden wel van dat effect; daar deden we alles optimaal en daardoor kregen we alsnog kansen om de wedstrijd en het Goud binnen te halen´. We hebben het daar niet expliciet over gehad, maar ik kan me zomaar voorstellen dat Jan en Dimeo je vraag vergelijkbaar zouden kunnen beantwoorden...´

Dus je hebt dit soort momenten vaker? Kan je dan aangeven hoe vaak zoiets gebeurt en bij welk soort momenten bij uitstek?

´Ja ik heb het zeker vaker, maar ook weer niet heel vaak. Eigenlijk denk ik dat je dit soort ervaringen hebt wanneer (belangrijke) wedstrijden ´on the line´ zijn, dat je die momenten dan zo intens beleeft dat je ´in the zone´ of ´in the flow´ terecht komt. Kan me ook goed voorstellen dat je dit soort momenten nooit meer vergeet, en min of meer kan herbeleven...´

Zou je kunnen zeggen dat als je dat dan als collectief hebt, dus meerdere – of zelfs alle spelers op het veld – tegelijk, dat teams dan op de top van hun kunnen presteren, zeg maar wat je in het Trouw-interview onder andere beschrijft als 'We hebben onze ego's vol trots opzij gezet'?

´Ja, misschien wel; misschien is dat wel wat je een piekervaring zou kunnen noemen, het hoogste van het hoogst mogelijke bereiken als team...´

Lees het interview op de site van Trouw, of hieronder.

En zoals altijd: Reageren?

Graag!

(AD)


Het originele interview op de site van Trouw, met meer en veel mooiere foto's is   ---  Hier  --- te lezen, en anders hier:








 

Overigens heeft dagblad Trouw de laatste tijd veel meer mooie basketball-verhalen gebracht, bijvoorbeeld:



 

Gepost door Aart Dekker op 07:36
Labels: , , , , , , , , , , , , , , , , ,

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)