vrijdag 25 oktober 2019

COLUMN AART DEKKER / SPORTJOURNALISTIEK / BASKETBALL / PIEPER: Neo_Liberaal; Groot, Groter, Grootst, en dan...Dood – Ontwikkelingen in de Mondiale Sport Media / NRC-SPORT /

Afb van 'theringer.com, artikel

“Who Can Explain the Athletic Heart?”

The past and perilous future of Sports Illustrated
Het einde van het (modiale) Neo-Liberale Tijdperk lijkt dichterbij dan ooit – mede 'dankzij' Trump en Brexit – maar zoals wel vaker als een tijdperk eindigt flakkert zo'n tijdgeest dan juist extra op, alsof de benificienten van zo'n ontwikkeling dan krampachtig proberen om hem gaande te houden.

Als er iets Mondiaal is geworden in recente jaren, dan is het wel de Sport – met daar dan weer in, het Fifa Voetball en het NBA-Basketball als trendsetters – en de Sports-media, TV en nog meer Internet die grote organisaties als die twee van eindeloos veel financiële middelen en Podium bieden.

Dat allemaal terwijl het overgrote gedeelte van 'de Sport' natuurlijk juist Lokaal is; 010 vs. 020 (vs. 0XX, 0YY tot en met 0ZZ & alle andere '0-nog wats' in Nederland zijn daarvan het bewijs. Maar in het Nederlandse Basketball ook dat hoe groot Donar Groningen in die provicie ook is, er is weinig belangstelling voor in de rest van het land. Landstede Hammers Zwolle Kampioen? Leuk, voor de aanhang daar in de regio – die pas sinds kort substantieel blijkt te groeien, daar ben ik trouwens zeer verheugd over! – maar ten Westen van de lijn Den Helder, Amersfoort, Limburg ligt er echt helemaal niemand wakker van (en in het meerendeel van de gebieden ten Oosten ervan trouwensook niet, en daar word ik danaf en toe weer een beetje droevig van...) Ik vraag mezelf zelfs af of de trage manier waarop het seizoen 2019-2020 op gang komt niet deels ook daarin ligt, maar misschien is dat een beetje 'diep' voor een Column (zelfs een van mij waar de limiet van watje nog een Column mag noemen enigzsinds diffuus is...

Overigens is het voor mij bij mijn geschrijf overduidelijk welke steden de werkelijke Hoofdsteden (want aan een enkele Hoofdstad heb je niet genoeg; de rivaliteit van '010 vs. 020' (e.v.a.) is ook een onmisbaar onderdeel van gezonde sport/competitie) van het Nederlandse Basketball werkelijk zouden worden, vermits er in die steden iemand bij machte zou zijn om clubs aldaar werkelijk op Nederlands – laat staan Internationaal! – topniveau te brengen; Amsterdam, Rotterdam respectievelijk...wat dan volgens mij ook weer impliceert dat ook Den Haag, Utrecht, Eindhoven, Almere – en ga de lijst van grootste gemeenten van Nederland met enige Economische Potentie van plek 7 tot en met xx maar af – allemaal braakliggend, voor het Basketball ter veroveren territoir vormen...

Goed, wat brengt mij tot deze voor mijn doen korte bespiegeling? Dat is het korte onderstaande artikeltje over een ontwikkeling in de Angelsaksische Sportsmedia-wereld. Waar ik, en met mij waarschijnlijk nog wel meer generatiegenoten, zweren bij de Sports Illustrated-familie – als ik het goed heb bijgehouden nog steeds een tak van het CNN-conglomeraat – zijn er in de laatste decennia natuurlijk veel andere grote Sportsmedia-exploitanten bij gekomen; ESPN, Sky, Fox, Ziggo, en vele anderen. Het het lijkt me dat aan de ontwikkeling van 'Eten, of gegeten worden-tendens' op dat gebied nog lang geen einde is gekomen. TV- en On-line-rechten verkrijgen zijn daarbij een fundamenteel, maar Kwaliteit eveneens. En een groot onderdeel van Kwaliteit van Sportsmedia, is en blijft de kwaliteit van de journalisten die de Content maken, of dat nu redactie, gesproken of geschreven content betreft.

Ik heb nog geen tijd (gehad) om in de achtergronden van het onderstaande NRC-artikeltje te duiken, maar het lijkt mij dat de Organisatie waar 'The Athletic' deel van uitmaakt, beoogt te doen wat Sports Illustrated met 'Fansided' al een tijd aan het doen is, alleen dan net aan de professionele kant van de scheiding Proffesionele vs. Veredeld Vrijwillige contentmakers...

Overigens heb ik het gevoel dat de slinger van Mondialisering in de Sportsmedia ooit ook weer eens zal keren, en dan weer langdurig de andere kant uit zal gaan, want: 'Groot, Groter, Grootst, en dan...Dood', of met andere woorden 'Eeuwige Groei bestaat niet', en de tijd dat de Facebook's en dus ook alle andere Mediabedrijven maar ongebreideld kunnen blijven doorgroeien is eindig...

Nog een verzuchting: 'Oh, waren de andere FEB/DBL-clubs toch maar zo verstandig geweest om het 'Plan-Pieper' indertijd niet te laten smoren voordat het werkelijkheid werd...waar hadden we dan met het Nederlandse Basketball inmiddels niet kunnen staan ..?!?

Wordt waarschijnlijk wel weer eens vervolgd...

(AD)

The Athletic kaapt Britse sportschrijvers


De transfermarkt voor Britse voetbaljournalisten leek op hol geslagen deze zomer, met de ongekende ‘coup’ van de Amerikaanse sportwebsite The Athletic die tientallen gezaghebbende schrijvers weglokte bij werkgevers als The Guardian, The Times en The Telegraph. The Athletic UK ging maandag van start, een paar dagen voor het Premier League-seizoen begint. 
 
Abonneesite The Athletic begon drie jaar geleden in Chicago en belooft de betalende lezer de beste online-sportjournalistiek. De aanpak is om per club of regio een van de meest toonaangevende verslaggevers in dienst te nemen, in de hoop dat zijn of haar volgers – vaak devote fans van een club – een abonnement op de site nemen. 

In de VS volgt The Athletic al 270 clubs in sporten als American football, basketbal en honkbal op zowel prof- als ‘college’-niveau. In Groot-Brittannië heeft The Athletic nu zijn vizier gericht op voetbal. Momenteel, zei oprichter Alex Mather in juli tegen persbureau Bloomberg, heeft de site een half miljoen abonnees. Hij verwacht dat dat in 2019 nog oploopt naar een miljoen die ruim 50 euro per jaar betalen. 
 
Mathers ambities worden gefinancierd door een aantal partijen die voor ruim 80 miljoen euro investeerden. Gezien de omvang van het schrijversbestand, de meesten van de ruim driehonderd journalisten zijn fulltime in dienst, moet het aantal abonnees hard groeien om winst te maken.
De expansie in Engeland treft vooral The Guardian hard, met het vertrek van vier verslaggevers. De bekendste is Daniel Taylor, die in 2016 het misbruikschandaal in Engelse jeugdopleidingen in de vorige eeuw blootlegde. Ook een aantal regionale kranten raakt hun lokale ‘clubwatcher’ kwijt, zoals James Pearce (half miljoen Twittervolgers) van de Liverpool Echo. (NRC
 
Een versie van dit artikel verscheen ook in NRC Handelsblad van 6 augustus 2019

Geen opmerkingen:

Een reactie posten