Cartoon for @TorontoStar
#BlackLivesMatter
#coronavirus
#covid19
#TrumpMeltdown
#TrumpGolfsYouDie
#ExecutiveOrder
pic.twitter.com/HeFEYJZmm0
—
Michael de Adder (@deAdder) May
29, 2020
Cartoon for @TorontoStar #BlackLivesMatter #coronavirus #covid19 #TrumpMeltdown #TrumpGolfsYouDie #ExecutiveOrder pic.twitter.com/HeFEYJZmm0— Michael de Adder (@deAdder) May 29, 2020
Opinie
Het witte golfballetje van Trump
1
juni 2020 Leestijd 2 minuten
Slaan. Schoppen. Wurgen. Knokken. Schieten. Vechten. Gooien. Winnen. Verliezen. Het lexicon van de sport werd de afgelopen dagen geplunderd en meegenomen op straat in Amerikaanse steden. De woorden lagen voor in de mond van woedende mensen en oververhitte politiekorpsen.
Sport beperkt zich niet tot de ruimte tussen getrokken lijnen van een veld of tussen start en finish, het heeft zijn tentakels in de maatschappij. Sport en politiek hebben alles met elkaar te maken en de sporticonen van nu maken dat zichtbaar.
Het voorwerk werd ooit verricht door de zwarte atleten Tommie Smith en John Carlos. Tijdens de Olympische Spelen in Mexico in 1968 staken zij hun gebalde vuist omhoog tijdens de medaille-uitreiking. „Black America will understand what we did tonight”, zei Smith na afloop.
De toeschouwers wisten niet wat ze zagen.
Ruim een halve eeuw later laten topsporters zich nog steeds horen over racisme. Michael Jordan had na het uitzenden van zijn tiendelige documentaire serie The Last Dance misschien wel even in de luwte gewild, maar na de dood van George Floyd kwam hij toch met een verklaring. „Ik sta achter de mensen die het ingewortelde racisme tegen donkere mensen willen stoppen.”
Ook F1-coureur Lewis Hamilton kwam met een statement en uitte kritiek op het zwijgen van zijn collega’s in de racewereld. Waar bleven hun reacties? Druppelsgewijs kwamen coureurs als Daniel Ricciardo en Charles Leclerc over de brug met steunbetuigingen.
In het lege stadion van Liverpool steunden de voetballers de protesten in Amerika door in een kring te poseren. Ze steunden op één knie in het gras, als verwijzing naar Colin Kaepernick, de American footballer die vier jaar geleden op die manier aandacht vroeg voor racisme.
President Donald Trump had destijds weinig compassie met Kaepernick en vond het schandalig dat topsporters demonstratief op hun knieën gingen tijdens het Amerikaanse volkslied.
Veel medeleven met de nabestaanden van George Floyd heeft de president niet getoond. Floyds broer beklaagde zich erover. Het woord racisme neemt Trump weinig in de mond. Dit zijn niet de dagen dat hij zich graag in het openbaar laat zien.
Trump is een fervent golfer. Midden in de coronacrisis was hij een paar uurtjes op een baan en kreeg kritiek. Hij zou van plan zijn om ook nu weer even stoom af te blazen op zijn privé-golfbaan in New Jersey.
Zou hij na het ‘putten’ op de knieën gaan om de bal te pakken? Knielen voor een golfbal, dat als een wit wereldbolletje in de put lag. Nee, de president stond liever rechtop, de neus in de wind, zoals zaterdag op het terrein van de NASA bij de lancering van SpaceX.
Amerika moest weer ‘great’ zijn in de kosmos.
Met zijn rug naar de pers gekeerd zag Trump hoe de commerciële raket op hoge snelheid naar het inktzwarte gat vloog.
Wilfried de Jong is
schrijver en programmamaker.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten