Mijn Passie? Delen(want 'Gedeelde Vreugd=Dubbele Vreugd & Gedeelde Smart=Halve Smart).Zie mijn Blog-bijdragen dus als mijn middel om wat me interesseert te delen. Als Links, Reposts, en regelmatig in de vorm van Column, Analyse of Commentaar & al dan niet bijtend, ironisch, of roerend statement. Mijn intentie is iedere dag iets van waarde door te geven... Ik krijg ook graag feedback; dus Volgen en Reageren stel ik zeer op prijs!
Fokke & Sukke - https://t.co/pgSOOzha2t https://t.co/pgSOOzha2t Je zal toch maar als relatief kleine plaats, lange tijd vooral zo in het nieuws zijn...kan je er maar beter (een beetje) om lachen... @gem_BR #wappies
— Aart Dekker (@AartDekker) August 31, 2024
.jpg)
Casper Thomas beeld Milo
– verschenen in de Groene Amsterdammer nr. 21-2024
Geert Wilders stond te glunderen. Caroline van der Plas kon niet slapen van opwinding. De twee andere coalitiepartners waren gereserveerder. Het ongemakkelijke besef dat ze zijwiel zijn geworden van een uiterst-rechts construct viel af te lezen aan de gezichten van Dilan Yesilgöz en Pieter Omtzigt. Nu is iedere coalitie tot op zekere hoogte een verstandshuwelijk, maar opmerkelijk ditmaal is dat in ieder geval twee van de vier partijen niet eens pretenderen dat ze een stabiele regering zullen vormen. ‘Het moet maar van start gaan en dan falen’, zo tekent Den Haag-redacteur Coen van de Ven het gemoed onder vvd’ers op in De Groene. nsc blijkt al bezig met een ‘exit-strategie’.
Mocht het aanstaande kabinet toch een langer leven beschoren zijn dan deelnemende partijen zelf verwachten, dan komt dat door een politieke houding die alle vier bindt. De een iets meer dan de ander, maar pvv, bbb, nsc en vvd worden gedreven door vijanddenken. Bij Wilders is dit het helderst: al twintig jaar gaat hij tekeer tegen migranten, pers en de ‘elite’. De vvd heeft altijd een stroming gehad die hier soepeltjes bij kan aanhaken. De bbb werd geboren uit de schijntegenstelling tussen authentieke plattelandsgemeenschappen en een losgezongen stedelijke klasse. Omtzigt zingt ook het populistisch refrein. Lees zijn boek waarin hij moppert op elektrische auto’s en de lage maximumsnelheid op de snelwegen en rept over ‘arbeiders’ die het ‘echte werk’ doen. Alle vier onderschrijven inmiddels de vijandige notie dat Nederland ‘weer van ons is’, en blijkbaar niet van eenieder die hier woont.
Zo spreken politici die hun gram halen. Wilders bij het bestel dat hem buitensloot en onderschatte, Van der Plas bij hen die volgens haar het platteland ‘in de uitverkoop’ deden. Omtzigt bij de politieke klasse die hem liever in een ‘functie elders’ zag. De vvd bij de politiek ter linkerzijde die in de weg stond van wat deze volkspartij écht wil, met name wat betreft migratie. Je ziet het aan het voorgenomen beleid: harder rijden, minder milieubescherming, hogere belasting op cultuur, pers en boeken. Grenzen dicht, geen hulp aan minder welvarende landen – politiek als het recht van de sterkste, zo concludeert Marcel ten Hooven in de komende Groene. Het enige dat nog ontbreekt is een minister voor cultuuroorlog die alle dossiers met elkaar verbindt als een strafexpeditie tegen die vermeende ‘ze’.
In een democratie wordt altijd naar de ander gewezen. Zeker in campagnemodus schildert elke partij haar opponenten af als een bedreiging. Maar in een gezonde democratie verdwijnt het vijanddenken vervolgens naar de achtergrond, omdat je als coalitie het land bestuurt voor iedere burger. Het type rechts-populistische politiek dat momenteel overal succes boekt maakt die omslag niet. Je zag het ook aan Donald Trump. Toen hij president was bleef de vermeende verkwanseling van Amerika zijn afzetpunt, alsof hijzelf niet aan de knoppen van de macht zat.
De kans is groot dat ook onze nieuwe regering macht zal dragen maar wanneer het uitkomt zal doen alsof zij juist een strijd tégen de macht voert. De eerste reden hiervoor is gewenning. Wie aandacht kreeg door anderen te verketteren, zal het moeilijk vinden die strategie op te geven. De tweede reden zit in de beleidswensen van pvv, vvd, nsc en bbb. Juridische grenzen, internationale afspraken en praktische uitvoerbaarheid staan in de weg. Een ander deel van de plannen is bestemd voor over een paar jaar, en ligt daarmee voorbij de veronderstelde houdbaarheidsdatum van het nieuwe kabinet. Het opkloppen van een vijandbeeld is dan zeer geschikt om beleidsleegte te vullen. Hier toont zich de verborgen premisse van de stroming die nu aan macht komt: ze heeft geen baat bij al te veel verandering ten goede, want op basis van onvrede en de belofte van een afrekening worden kiezers gemobiliseerd.
.jpg)
Fokke & Sukke waren verantwoordelijk voor de #intro van #Amalia bij het #corps... #Au! - https://t.co/xuvZVKC99d https://t.co/xuvZVKC99d
— Aart Dekker (@AartDekker) August 29, 2024
Fokke & Sukke waren niet zo scherp toen ze op #vakantie gingen; dure #zonnepanelen! - https://t.co/dXjEL4KtMU https://t.co/dXjEL4KtMU
— Aart Dekker (@AartDekker) August 26, 2024
Fokke & Sukke gingen naar #lowlands en verkeerden nog in #Olympische sferen... #woke - https://t.co/xuVwCJkAqr https://t.co/xuVwCJkAqr
— Aart Dekker (@AartDekker) August 17, 2024
Fokke wordt gecorrigeerd door Sukke; #bier #cultuur #schoof #btw - https://t.co/8qoGf6diZf https://t.co/8qoGf6diZf
— Aart Dekker (@AartDekker) August 17, 2024
“... Maar Maxime en Tom hebben geen enkele gemeenschappelijke voorouder, zoals door een genealoog is vastgesteld. In de stamboom van Tom Dumoulin is onder meer overgrootvader Hubertus te vinden die bankwerker was. Verder terug in de stamboom is de naam Dumoulin in allerlei varianten te vinden Demolin, De Molin, Du Mollin en Demolin. De oudste voorouder is ene Hendrik De Mollin die in 1617 geboren is.
De andere stamboomhouder meldt aan John Kroon voor een verhaal van wielertijdschrift De Muur dat de familie van Tom Dumoulin een echte Maastrichtse familie is. De stamboom gaat in een rechte lijn in Maastricht terug tot in de 17e eeuw. Daarmee is het van oudsher een katholieke familie. Van hugenoten, calvinisten die na 1685 Frankrijk ontvluchtten is geen sprake.
Maar het nog wèl de vraag of je de achternaam Dumoulin moet uitspreken als Dúmoulin of Dumoulín. Als Tom er in een persconferentie naar gevraagd wordt, moet hij lachen: 'Of het een stomme vraag is? Nee, helemaal niet! Het is een aanhoudende familievete bij ons thuis, ik zeg het altijd op z'n Frans, Dumoulín dus. Nou daar is m'n moeder het niet mee eens, zij is ervan overtuigd dat de klemtoon op de eerste lettergreep ligt. Dus sorry, zelfs ik moet je het antwoord schuldig blijven.
Moeder Erna is 29 jaar oud als ze Tom krijgt. Ze komt uit Heerlen, groeit op in een gezin met zes zussen en zit op het Bernardinuscollege. Naar die middelbare school gaat ook een jongen die later een bekend politicus zou worden. Die jongen is in Maastricht geboren, maar groeit door het werk van zijn vader grotendeels op in Brussel en Rome. Na de scheiding van zijn ouders gaat hij met zijn moeder terug naar Nederland om zijn middelbare school op het Bernardinuscollege af te maken. En die jongen heeft een oogje op Erna. Maar het wordt niets tussen Erna en Frans Timmermans. Misschien maar goed ook, want het is maar de vraag of Tom Timmermans een (goede) wielrenner zou zijn geworden.
Erna Burg studeert van 1984 tot 1988 Gezondheidswetenschappen aan de Universiteit van Maastricht. Maar Heerlen blijft trekken waar ze bestuursadviseur is bij de cluster sport van de afdeling Welzijn van de gemeente.
Tom gaat in Maastricht naar basisschool OBS Binnenstad. Lerares Josephine Hochtenbach haalt in het Algemeen Dagblad herinneringen op aan de kleuter Dumoulin.: 'Een leuk mannetje was het. Niet extreem, niet heel opvallend. Gewoon een kind dat heerlijk kon buitenspelen en wilde ravotten met zijn vriendjes.' Ze heeft ook Tom's jongere zussen Nina en Simone in de klas gehad en vond het een heel leuk en gezellig gezin. Stuk voor stuk bescheiden types. Maar over zich heen laten lopen deden ze niet. 'Tom was een mannetje dat wist wat hij wilde. Als hij besloten had dat hij in de bouwhoek wilde, dan moest dat gebeuren. Ook als de bouwhoek vol was.
In groep acht zwaaide leraar Walther Feddema de scepter. Aan de NOS vertelt hij in 2017 over de jonge Tom Dumoulin: 'Een rustige, bescheiden jongen die precies wist wat hij wilde. Ik herken hem nu heel goed van vroeger. De gymles vond hij heel erg leuk. We fietsten met deze klas altijd naar ons kampadres en ik kan me herinneren dat hij dat helemaal niet zo leuk vond, want het gaat hem te langzaam. Hij had niet veel hobby's. Sporten, dat vond hij leuk. En de rest daar was hij heel goed in, maar hij blonk niet uit in overdreven ijver.'
De kleine Tom weet nog niet precies wat hij wil worden. Eerst denkt hij aan goudzoeker, maar dat is een nogal exotische en niet zo'n gangbare keuze. Later lijkt het hem wel leuk om kinderarts te worden. Maar meester Feddema kan zich herinneren dat Tom twijfelde. 'Hij vond het beroep arts wel leuk, maar hij was er toen al over aan het denken om te gaan fietsen.'
.jpg)
De #conservatieven sturen aan op 'n soort #Gilead (bekend uit The Handmaid's Tale(Republic of Gilead). #TrumpIsDone leest #Project2025IsTrumpAndVance toch niet(ontkent natuurlijk); gelukkig zijn er de uiterst #Hypocrite- instructiefimpjes; '#Messias' geniet vrijstelling v #crime https://t.co/CbLdVOFrcM
— Aart Dekker (@AartDekker) August 16, 2024
|
|
|
|
Fokke & Sukke 'R #Schoof #Hypocrites' #Faber @MinPres @SifanHassan #held maar... - https://t.co/LNf1NYRjkN https://t.co/LNf1NYRjkN
— Aart Dekker (@AartDekker) August 15, 2024
Ganz viel zu sehen in den Hauptprogrammen und in den Livestreams | Stimmen der Head Coaches
Es geht los! Endlich!
Heute Abend werden auf der Seine die Olympischen Sommerspiele Paris 2024 eröffnet. Mit dabei gleich drei deutsche Nationalmannschaften, die allesamt an der Eröffnungsfeier teilnehmen. Bei den Damen wird man einen Einsatz der beiden erkrankten Spielerinnen Romy Bär und Marie Gülich im ersten Spiel am Montag gegen Belgien abwarten müssen, ansonsten sind Stand jetzt alle Spieler:innen einsatzfähig. Wir haben aktuelle Stimmen der drei Head Coaches vor den ersten Spielen eingeholt und blicken dann auf das entsprechende TV-Programm.
Lisa Thomaidis, Bundestrainerin Damen
„Dies ist eine große Chance für unsere Mannschaft. Wir sind zum ersten
Mal in der Geschichte bei den Olympischen Spielen dabei, und wir können
uns mit einem Gegner von der Qualität Belgiens messen. Sie sind nicht
umsonst Europameister, also müssen wir unser Bestes geben. Wir freuen
uns darauf, diese historische olympische Reise gemeinsam zu beginnen.“
Gordon Herbert, Bundestrainer Herren
„Wir freuen uns auf die Herausforderung, die vor uns liegt. Das ist eine
große Chance und wir konzentrieren uns hundertprozentig auf das erste
Spiel gegen Japan. Wir spielen ein Spiel nach dem anderen und schauen
dann weiter. Japan ist ein starker Gegner, das konnte man bereits in
Berlin sehr gut sehen. Noch so eine schwache Halbzeit wie in Berlin nach
der Pause dürfen wir uns nicht erlauben.“
Samir Suliman, Disziplintrainer 3×3-Damen
„Wir sind sehr, sehr schön empfangen worden im deutschen Wohnhaus hier
in Paris im Olympischen Dorf. Die DOSB-Mitarbeiter:innen und die
Volunteers geben richtig Gas, dass es den Athlet:innen an nichts fehlt
und dass es ihnen gut geht. Großes Lob! Die 3×3-Trainingsstätte ist
superleicht zu erreichen, drei Minuten Fußmarsch. Gestern haben wir
gegen Frankreich getestet, das war ein gutes Spiel. Morgen können wir
dann auch auf der Wettkampfstätte am Place de la Concorde trainieren,
dort werden wir gegen Kanada testen können. Wir sind voller Energie.“
Sowohl bei ARD/ZDF als auch bei Eurosport laufen während der Olympischen Spiele Paris 2024 zahlreiche Basketball-Übertragungen im Programm. Wir haben mal versucht, einen möglichst übersichtlichen Überblick zusammenzustellen.
Die ARD begleitet die Basketballspiele auf den verschiedensten Plattformen der ARD. Ob im TV, in der ARD Mediathek, auf sportschau.de, im Radio und in den Social-Media-Angeboten der Sportschau.
Zu jeder Sportart wird eine Seite auf sportschau.de angeboten, auf der alle Inhalte von Meldungen bis Livestreams gesammelt werden. Alle Inhalte zum Basketball und Basketball 3×3 finden Sie hier:
In der ARD Mediathek sammeln wir alle Videos und ReLives zum Basketball und Basketball 3×3 hier:
Eine Übersicht über alle geplanten Livestreams finden Sie hier.
_____________________________________________________________
Hauptprogramm
Im Hauptprogramm der ARD ist jeweils ein Vorrundenspiel der beiden DBB-Teams vorgesehen: Am 30. Juli Brasilien – Deutschland bei den Herren und am 01. August Japan – Deutschland bei den Damen. Die Partien werden aber sehr wahrscheinlich nicht in voller Länge im Hauptprogramm zu sehen sein.
In der Finalrunde laufen die Damen im ARD-Hauptprogramm, davon würde also im Erfolgsfall berichtet. Von den anderen Spielen wird die ARD im Hauptprogramm wohl eher nicht berichten. Ausnahme wird das Herren-Finale sein, das großflächig gezeigt wird.
Streaming
www.zdf.de und www.sportstudio.de
Dort werden ausnahmslos ALLE anderen Spiele der deutschen Mannschaften gezeigt, in voller Länge. Soll heißen:
Damen-Vorrunde
– 29. Juli: Deutschland – Belgien (Kommentar: Daniel Pinschower)
– 04. August: Deutschland – USA (04.08.)
Herren-Vorrunde
– 27. Juli: Deutschland – Japan
– 02. August: Frankreich – Deutschland (02.08.) Dazu sind viele andere Spiele geplant, allein am 1. Spieltag alle vier:
– 27. Juli: Australien – Spanien
– 27. Juli: Frankreich – Brasilien
– 27. Juli: Griechenland -Kanada
Kommentar: AUS – ESP & FRA – BRA: Benni Zander | GER – JPN: Daniel Pinschower
In der Endrunde werden nach aktueller Planung alle Herrenspiele gezeigt.
Das Spiel Deutschland gegen Japan gibt es am morgigen Samstag ab 13.30 Uhr im Rahmen der „Medal Zone“ bei Eurosport 1 im Free-TV sowie in voller Länge im Livestream bei discovery+ zu sehen. Kommentator ist Markus Krawinkel, Experten sind Alex Vogel und Patrick Femerling.
Wo kann ich das olympische Basketball-Turnier am Bildschirm verfolgen?
Basketball-Fans können alle Wettkämpfe und Entscheidungen bei Paris 2024 live und in voller Länge über das Streaming-Angebot von discovery+ sehen. Hier verpassen selbst die Super-Fans keine Sekunde der Live-Action und können alle Matches sehen.
Den besten Zeitplan zum Turnier und zu allen discovery+ Übertragungen gibt es unter: https://olympics.com/de/paris-2024/zeitplan/basketball?day=27-juli
Wie überträgt Eurosport Basketball bei Olympia im Free-TV?
Die deutschen Basketball-Spiele werden im Rahmen der Olympia-Konferenz „Medal Zone“ im Free-TV bei Eurosport 1 Teil der Live-Übertragungen sein. Wie lange Eurosport live bei den Matches ist, hängt u.a. von parallel stattfindenden Entscheidungen in Paris ab. Die „Medal Zone“ ist immer da, wo es gerade am spannendsten ist.
Wer kommentiert Basketball bei Eurosport?
Als Experte ist Patrick Femerling beim Basketball vor Ort. Neben Femerling begleiten für Eurosport Alex Vogel, Markus Krawinkel, Malyk Arrendell, Emma Stach, Jezabel Ohanian und Tobias Schimon die Wettbewerbe.
Wie sieht die Berichterstattung von Eurosport über die Olympischen Spiele aus?
Paris 2024 wird auf den TV-Sendern Eurosport 1 und Eurosport 2 sowie beim Streaming-Dienst discovery+ übertragen. Eurosport 1 ist dabei der einzige Sender im deutschen Free-TV, der täglich live von den Olympischen Spielen berichtet. Eurosport 1 ist dann 24/7 Olympia-Sender. Los geht`s mit der Frühstücksshow „Bonjour Paris“ moderiert von Birgit Nössing vor Beginn des Live-Sports mitten aus dem Herzen von Paris. Ab 9.00 Uhr gibt es die „Medal Zone“ als echte Olympia-Konferenz im Free-TV. Sie ist die Anlaufstelle für alle Zuschauer:innen, die jede wichtige Entscheidung live sehen möchten. Darüber hinaus bietet Eurosport mit den zwei Prime-Time-Shows „Bonsoir Paris“ mit Fabian Hambüchen, Thomas Wagner und vielen Gästen täglich um 18:30 Uhr und gegen 22:30 Uhr die perfekte Abendunterhaltung mit allen Highlights. Ein Tipp für Alles-Gucker: Auf discovery+ ist wirklich jedes Event zu sehen – insgesamt 3.800 Stunden Olympia.
Zo'n beetje wekelijks wordt meer duidelijk hoe verwoestend Klimaatopwarming is, toch hebben we in Ansurdistan Nederland nu minimaal twee partijen die vinden dat 'Het wel een tandje minder kan met maatregelen...
Penny-wize and Pound-foolish...
De klimaat-opwarming voltrekt zich inmiddels volgens de voorspellingen van de wetenschap, als er al iets niet aan klopt, dan is het dat de Wetenschap eigenlijk te terughoudend is geweest; want het gaat allemaal nog sneller en heftiger dan voorspeld... Maar de verschillen tussen verschillende regio's op de planeet zijn groot.
Hier een artikel uit NRC.nl over de verschillen van plek tot plek op de planeet...
#FokeEnSukke #schoof-leden net terug van #vakantie en de Fv@king #DeepState #A$$h@lles werken het grandioze #sunshineKabinet al weer tegen..! - https://t.co/L07kXYZIAP https://t.co/L07kXYZIAP
— Aart Dekker (@AartDekker) August 13, 2024
Woordvoerder: Arvin Slagter! Altijd de juiste boodschap. https://t.co/HA76dijFWX
— Aart Dekker (@AartDekker) August 7, 2024
Gefeliciteerd,
Geert!Dat je zo'n harteloze LUL bent!
Dat je zelfs over de rug v 11jarige jochie's je punt wilt maken; #pathetisch!#wilders #eikelvandeEeuw; #GreatestEver!
Nog eens:
als je zo #provoceert
verdien je geen #persoonsbeveiliging op kosten vd #belastingbetaler
Bij de volgende Tweet:
— Aart Dekker (@AartDekker) August 7, 2024
“.... ‘Stel je een volkomen verwoest gebouw voor. Een complete ruïne. Geen plek meer om te verdedigen. Dan, als kakkerlakken, komen vier mannen aangerend, die gaan ergens onder het ijzer liggen. Wij gooien er granaten naar toe. Ze gillen al. Misschien is er wat afgerukt. Maar niemand komt eruit, niemand geeft zich over. Ze blijven, weet ik veel, schieten. Dus je schiet op ze met je machinegeweer. Misschien gaan ze rennen, schreeuwen, maar het gebeurt nooit dat ze terugtrekken. Ze proberen altijd nog vooruit te komen. Ze sterven, maar ze blijven vooruitrennen.”
Aan het woord is Jimmy (36), commandant van een infanteriecompagnie. Hij voert 114 man aan. Zijn achternaam geeft hij niet, conform militair voorschrift. Als hij spreekt over ‘wij’, dan zijn dat de Oekraïense militairen van de 24ste gemechaniseerde brigade. ‘Zij’ dat zijn Russische militairen die Oekraïne proberen te veroveren.
Jimmy is geen beroepsmilitair. Voor de grote oorlog werkte hij in online marketing... “
reportage
Oorlog in Oekraïne Hij werkte in de marketing en voert nu 114 soldaten aan in het oosten van Oekraïne. Jimmy vertelt over leven aan het front. „Morgen zal er iemand sterven, en ik zal vredig slapen.”
Auteurs
Gepubliceerd op 1 augustus 2024
/s3/static.nrc.nl/wp-content/uploads/2024/08/01161922/data119494683-622024.jpg)
Jimmy, commandant van een infanteriecompagnie, ergens in de provincie
Donetsk, 15 juli. Foto Kostyantyn Chernichkin
‘Stel je een volkomen verwoest gebouw voor. Een complete ruïne. Geen plek meer om te verdedigen. Dan, als kakkerlakken, komen vier mannen aangerend, die gaan ergens onder het ijzer liggen. Wij gooien er granaten naar toe. Ze gillen al. Misschien is er wat afgerukt. Maar niemand komt eruit, niemand geeft zich over. Ze blijven, weet ik veel, schieten. Dus je schiet op ze met je machinegeweer. Misschien gaan ze rennen, schreeuwen, maar het gebeurt nooit dat ze terugtrekken. Ze proberen altijd nog vooruit te komen. Ze sterven, maar ze blijven vooruitrennen.”
Aan het woord is Jimmy (36), commandant van een infanteriecompagnie. Hij voert 114 man aan. Zijn achternaam geeft hij niet, conform militair voorschrift. Als hij spreekt over ‘wij’, dan zijn dat de Oekraïense militairen van de 24ste gemechaniseerde brigade. ‘Zij’ dat zijn Russische militairen die Oekraïne proberen te veroveren.
Jimmy is geen beroepsmilitair. Voor de grote oorlog werkte hij in online marketing. Daags na de invasie bood hij zich aan bij het militaire registratiekantoor in Midden-Oekraïne. Hij begon als soldaat bij de 24ste gevechtsbrigade. Hij werd sergeant, toen commandant van een peloton, klom nog een stapje op en werd toen naar de officierstraining gestuurd in Odesa.
De 24ste brigade verdedigt het stadje Tsjasiv Jar, een van de brandpunten aan het front in de provincie Donetsk. Jimmy’s mannen waren de laatsten in de woonwijk Kanal, in het oosten van de stad. Kanal is verschrikkelijk gevaarlijk, er vliegt altijd wel iets rond dat bedoeld is om te doden. Er is geen beschutting meer; alle gebouwen zijn verwoest. Dronebeelden tonen een gebied bezaaid met kraters, puinhopen waar ooit huizen stonden en gevels vol roet. Uiteindelijk trokken de Oekraïense troepen zich terug naar het oudere deel van de stad, dat gescheiden is van Kanal door een diepe watergeul.
„Dit hier is de hemel”, zegt Jimmy. Hij gebaart naar zijn omgeving, een plattelandshuisje met druivenranken. De artillerie klinkt ver weg. In de schaduw, op enkele kilometers van het front, vertelt hij over de oorlog. Over Tsjasiv Jar. Over zijn leven.
„De vijand heeft maar één tactiek: alles helemaal afbreken en ons eruit gooien. Als we ergens in het bos zitten, of in het veld, kunnen we ons ingraven. In Kanal kon dat niet. Bijna alles was daar ingestort. De raketten sloegen in. Tanks vuurden onafgebroken. Artillerie. Mortiergranaten. En dan komt de infanterie aanrennen. Enorme aantallen. Nou goed, we vernietigen er zo veel als we kunnen.
„We zitten nu verder van de vijand af, we kunnen ons beter verdedigen. Maar nu beginnen ze de achterhoede aan te vallen. Sinds een paar dagen ligt mijn commandopost constant onder vuur.
„Water is een probleem aan het front. Het kan geleverd worden met drones. Maar als je plastic flessen van een hoogte laat vallen spatten ze uiteen. Gooi je er zes, dan hou je er drie over. Stel dat je twintig mensen op een positie hebt, en iedereen heeft anderhalve liter water per dag nodig. Dan moet je heel veel sturen. Als je droog eten laat vallen, dan is het flop en klaar. Munitie blijft ook goed heel. Maar water? Zelfs als je het goed verpakt blijft het breken.
Zodra je even van het front weg bent, ontspan je. Je hoofd gaat pijn doen, je valt uit elkaar.
„Eigenlijk is water niet eens het probleem. Dat is slaap. Niemand daar slaapt. Als het twee uur per dag lukt, is dat mooi meegenomen. De eerste twee, drie dagen is dat het zwaarst. Daarna wordt het makkelijker, totdat je helemaal niet meer wil slapen.
Ik kan drie, vier, vijf dagen niet eten. Ik weet niet waar de energie vandaan komt, de zon misschien. Stress. Nu begrijp ik dat alles went. Ik voel me zelfs beter als ik niet slaap, niet eet. Ik voel geen pijn. Maar zodra je even van het front weg bent, ontspan je. Je hoofd gaat pijn doen, je valt uit elkaar.”
„Mijn eerste keer in het veld voerde ik met succes een bestorming uit in het plaatsje Koerdjoemivka. Eerlijk is eerlijk, ik werd twee keer bijna vermoord, maar goed. Het was een normaal vuurgevecht. Er waren normale mortieren. We waren voorbereid. We hebben ons werk gedaan. Ik wist toen nog niets van drones. Het front was helder opgedeeld in een rode, oranje en groene zone. Ik wist dat als ik gewond raakte, ik naar de medische hulp moest, honderdvijftig meter terug, en dan evacueren.
„Nu zijn alle lessen van tactische geneeskunde nutteloos. Er zijn geen zones meer. Tot drie kilometer van het front is het al even gevaarlijk, misschien zelfs gevaarlijker dan op de nullijn. Want daar heb je verdedigingsposities, daar ben je erop voorbereid. Nu ga je langs een pad, of door het bos, en de drones zien je. Je kunt niet naar de medische hulp. De oorlog is volledig veranderd. In Bachmoet realiseerde ik me voor het eerst: alles schiet op mij.
Jimmy en zijn mannen van de 24ste gemechaniseerde brigade. „Je kunt je aan niemand hechten, want dan wordt het moeilijk iemand te verliezen.”
Foto’s Kostyantyn Chernichkin
„Vroeger vlogen de drones nauwelijks ’s nachts. Nu vaak. Het is normaal geworden om één militair te bestoken met acht drones met warmtebeeldcamera’s. Die zijn heel duur. Twee tot drieduizend dollar. Maar de Russen gebruiken ze als wegwerpartikelen. Ze vliegen, crashen, gaan verloren. Zestienduizend dollar om één van onze infanteristen te raken. Zo was het eerder niet.
„In [de frontstad] Toretsk merkten we dat zodra ze een auto zien rijden, ze er zonder treuzelen een vliegtuigbom op gooien. Een auto tegenover een vliegtuig. Hoe duur is een bom van het [gevechtsvliegtuig] Soechoj-25? Ik weet het niet.”
„Waar ik over droom? Aan het begin wilde ik dat alles over zou zijn. Maar nu, als ik eerlijk ben, maakt het idee van terugkeren naar het burgerleven me bang. Ik begrijp mensen al niet meer. Het moet een keer over zijn. Maar hoe verder te leven? Dat is een grote vraag. Dat is zo mogelijk nog enger dan oorlog.
„Je verliest jezelf in deze oorlog. Je weet niet meer wie je bent, wat voor gezin je hebt, hoe je kinderen opgroeien. Je kunt niet goed overweg met je vrouw, je weet niet welke problemen zij heeft, want daar wil ze niet over vertellen. En ik wil haar niet over de mijne vertellen. Mijn dochter is vijf. Toen ik het leger in ging was ze tweeëneenhalf. Dat wil zeggen dat ik haar twee en een half jaar niet heb gezien. De helft van haar leven. Ik weet niet hoe groot ze is. Ik weet niets over haar. Dat is slecht.
Kritiek op Oekraïense legerleiding zwelt aan na snelle Russische opmars in Donetsk
„Je verliest vrienden, want hoe graag je ook wil, je kunt hier geen vrienden hebben. Je kunt je aan niemand hechten, want dan wordt het moeilijk iemand te verliezen. Al deze concepten, waar ik 33 jaar lang mee leefde, heb ik weggespoeld.
„Morgen zal er iemand sterven, en ik zal vredig slapen. Ik zal weten dat het een man is, dat ik hem kende, dat ik hem aanstuurde, hem wat bijleerde, wat orders gaf en dat hij stierf. Het is niet normaal dat dit gebeurt en dat je op geen enkele manier reageert.
„Er is een psycholoog die komt praten. Het probleem is dat de meeste psychologen burger zijn. Burgers kunnen de problemen van militairen niet volledig begrijpen, omdat ze niet in onze omgeving zijn geweest. Ze stellen vragen zoals ‘hoe warm je je op aan het front’ – niemand warmt zich op aan het front, want dan laat je zien waar je bent. De rook en het vuur stijgen op.
Niemand warmt zich op aan het front, want dan laat je zien waar je bent. De rook en het vuur stijgen op.
„Een psycholoog zoekt naar triggers, agressie. Die zoekt naar symptomen om ons naar psychiatrische rehabilitatie te sturen. Of een militair gaat naar de psycholoog en zegt: ‘ik ben hier en hier bang voor’. Dan zegt de psycholoog: ‘we zijn allemaal mensen, we zijn allemaal bang’. Dan zegt de militair ‘dat snap ik wel maar ik ben bang, ik kan niet naar het front’. Maar dat kan niet. Er is een volledig andere aanpak nodig.
„Soms loopt een jongen weg, vooral nieuwelingen. Die snapt dan nog niet goed hoe het hier gaat. Zijn psyche is nog niet zo gebroken. Die kijkt om zich heen en gaat domme dingen doen, zoals wegrennen. Die denken dat het een uitweg is, maar het is geen uitweg. Van elke nieuwe lichting is er 3 tot 5 procent die wegrent of weigert. Die zet je ergens anders neer. Zo iemand is alleen maar ballast als je hem op een positie neerzet. Dan kruipt zo iemand onder de bosjes en gaat zitten beven.
„Een commandant is vooral als een vader. Je moet hem kunnen vertrouwen. Het grootste probleem van een militair die net begint, is dat hij zijn commandant nog niet vertrouwt. Ik weet niet waarom. Misschien vrezen ze dat we iedereen willen vermoorden of medailles proberen te verdienen. Maar ik ben net zo gemobiliseerd als zij.
Foto’s Kostyantyn Chernichkin
„Ik zeg dan: mijn eerste taak is om jullie leven en gezondheid te bewaken, mijn tweede taak is om de opdracht uit te voeren. Zonder jou kunnen we de volgende taak niet vervullen. We hebben een groot probleem met de aanvulling. We zijn altijd onderbezet.
„Dan stellen ze vragen: ‘waarom moeten we graven?’ Niemand wil graven. Maar ingegraven overleven we. Hoe dieper onder de grond, hoe groter je kans. Als ze dan levend en wel uit een positie komen, zeg ik: ‘Zie, je deed wat je werd opgedragen en je bleef in leven’. Dan zeggen ze: ‘God heeft mij gered’. Of ‘mijn medaillon’, dan weer ‘een icoon’, of ‘mijn kruisje’. Maar als je niet was ingegraven, was je lang geleden gestorven. Dan kunnen goddelijke verschijnselen je niet helpen.”
„Eens lagen we twintig meter van de vijand. Ze lachten ons uit. De hele nacht schreeuwden we heen en weer: ‘Geef je over’. ‘Nee jullie geef je over’. In de ochtend renden ze op ons af. We schoten ze dood. Zo is het werk, je moet er klaar voor zijn, te vechten en te weten dat 90 procent van deze mensen het niet haalt. Ze hebben meer tijd, ze zijn met veel meer, dat snap ik wel. Maar ze gaan ook bijna allemaal dood.
Soms denk ik zelfs dat ze het leuk vinden om daar te rennen en te sterven. Dan denk ik bij mezelf: iemand stond op en dacht: vandaag ga ik sterven.
„Russen zijn zo brutaal, nergens bang voor, of ze zitten onder de drugs, misschien worden ze psychisch onder druk gezet. Het komt voor dat ze de opdracht hebben om van het ene gebouw naar het volgende te rennen. Ze weten dat bij zo’n actie 90 procent gewond raakt. Ze rennen zonder kogelvrij vest, zonder helm, zonder machinegeweer, maar met een rugzak van honderd liter of zo. Dan gaan ze, één voor één. De eerste haalt het niet, de tweede haalt het niet, zelfs als er al vijf neergevallen zijn sturen ze nog een zesde. Onze soldaten hechten veel meer aan het leven, dat is zeker, geen twijfel, 100 procent.
„Ik heb er veel over nagedacht de afgelopen twee jaar. In het begin dacht ik dat ze waarschijnlijk geïntimideerd zijn, en bang om terug te gaan. Toen dacht ik: zijn ze ergens mee geïnjecteerd? Een of ander medicijn? Inmiddels denk ik dat dit hun leven is. Wie tekent zo’n contract? Iemand van het platteland, iemand zonder geld die in zijn leven nog nooit wat heeft gezien, geen opleiding heeft gehad. Dit leven is voor hen een soort avontuur. Ik weet het niet. Het moet geld zijn. Ze hebben een contractleger. Dat betekent: zij gaan niet voor een idee, ze gaan voor geld.
„Soms denk ik zelfs dat ze het leuk vinden om daar te rennen en te sterven. Dan denk ik bij mezelf: iemand stond om drie uur ’s morgens op en dacht: ‘ik ga sterven, precies vandaag ga ik sterven. Wat een mooie dag om te sterven’. Hij doet zijn rugzak op en rent op ons af. En dan gaat hij.”
Een versie van dit artikel verscheen ook in de krant van 2 augustus 2024.
.jpg)
Posts
Alle reacties
/s3/static.nrc.nl/wp-content/uploads/2024/07/31160911/data119395160-90c6d8.jpg)
