dinsdag 17 januari 2012

Dieren-plezier

Ooit zat ik samen met vriendin Cockie op een kleine kaap, ik meen me te herinneren dat het de Noorse kust boven de poolcirkel was, naar een schitterende zonsondergang te kijken. Vlakbij stond een klein vuurtorentje, en er liepen schapen op de helling. Op een gegeven moment kwamen er een stuk of vijf uit de kluiten gewassen lammeren, je zou ook kunnen zeggen 'schapen-jongeren' die al springend en huppelend achter elkaar rondjes rond het vuurtorentje begonnen te rennen; het was een prachtig gezicht, en op dat moment was voor mij voor eens en voor altijd duidelijk dat dieren, net als wij mensen, plezier kunnen hebben met elkaar, en van (bijvoorbeeld) lekker weer. Dit impliceert natuurlijk tegelijkertijd dat dieren ook kunnen lijden onder abominabele omstandigheden, de omstandigheden dus waar ze bij ons vaak onder vegeteren, omdat 'wij mensen nu eenmaal boven het dier gesteld zijn, en graag goedkope lapjes vlees op het bord krijgen'. Hieraan moest ik denken toen ik het volgende filmpje tegenkwam in een artikel op de NRC.nl site. Eerst het filmpje, dan het artikel, en tenslotte nog wat satire en informatie over de prachtige vogel in het volgende filmpje. Ziet u zelf hoe deze kraai de Russische daken gebruikt als persoonlijke piste:
Een snowboardende kraai – echte winterpret?
door Lucas Brouwers, NRC/Wetenschap

Er ligt genoeg sneeuw. De helling is nagenoeg perfect. De bonte kraai zet zijn board klaar, wiebelt een beetje, geeft een snavelzetje en stuift naar beneden. Voor zijn volgende afdaling heeft de waaghals geen stoeltjeslift nodig: met paar vleugelslagen is hij alweer boven.

Het lijkt een uitgemaakte zaak. Deze kraai heeft lol en weet wat ie doet. Maar is dat echt zo? Projecteren we niet gewoon onze menselijke gevoelens op een dier dat een paar keer van een dak afschuift? Maken we van een dekseltje een snowboard?

Ja natuurlijk moeten we voorzichtig zijn, schrijft Scientific American-blogger Jason Goldman. Een enkel filmpje van een maffe kraai is nog geen bewijs dat kraaien in de sneeuw spelen. Maar er zijn meer aanwijzingen. Kraaien zijn slimme dieren. Net als chimps en mensen, kunnen kraaien gereedschap gebruiken om aan voedsel te komen.

Bovendien hebben Canadese biologen eerder glijdende kraaien beschreven, in een een boek over speelgedrag bij dieren. Op hun rug en met takjes in hun poot gleden ze van daken, boomstronken en bergen sneeuw. “Glijgedrag lijkt geen duidelijk nut te hebben”, schreven de biologen toen. Ze lieten in het midden of het ook echt om winterpret gaat. Maar dat deze Russische kraai boarden kan, staat buiten kijf.



Uit Wikipedia, over de Bonte Kraai:


Taxonomische indeling
Rijk: Animalia (dieren)
Stam: Chordata (chordadieren)
Klasse: Aves (vogels)
Orde: Passeriformes (Zangvogels)
Familie: Corvidae (Kraaiachtigen)
Geslacht:Corvus (Kraaien)
Soort: Corvus cornix, Linnaeus, 1758

De bonte kraai (Corvus cornix) is een kraaiensoort die in de Benelux als wintergast kan worden waargenomen. Het aantal overwinterende bonte kraaien in Nederland en België is de afgelopen decennia sterk verminderd.

De bonte kraai is zeer nauw verwant aan de zwarte kraai. Rond de Elzas, waar beide soorten voorkomen, wordt tussen beide soorten gebroed.

Naast het typerende kraaiengeluid dat ook deze soort maakt is deze soort in staat tot het voortbrengen van een ander typerend geluid. Dit geluid wordt meestal gebruikt bij het landen om andere soortgenoten kennis te maken van zijn/haar aanwezigheid. Vanwege dit typische geluid heeft deze kraai in Italië de bijnaam Corvus Oreiaoechie, vrij vertaald : Oerieoekiekraai.
Verspreidingsgebied:




Geen opmerkingen:

Een reactie posten