iBasketball-Column Aart Dekker: Leiden Kampioen, en Aris? Een Evaluatie, en over Competitiemodellen en de Toekomst

De Play-Offs zitten erop. Een goed moment om even terug, en alvast weer vooruit te kijken. Laat ik eerst even terugkijken naar mijn eigen Voorbeschouwing. Ook al verraste Aris Leeuwarden positief, en Eiffel Towers Den Bosch negatief, eigenlijk was mijn analyse vooraf helemaal goed; alleen miste Den Bosch al direct in G1 tegen Aris Peter van Paassen, en dat was nu precies wat er m.i. misging voor Eiffel... Ik hoorde het van Paassen zelf zeggen na afloop van G4 in Leeuwarden: “We hebben dit seizoen nauwelijks tegenslag gehad...vaak leer je meer van situaties waar het niet goed gaat, dan die waar alles wel goed gaat...” Met andere woorden: Eiffel had te weinig gelegenheid, en daardoor onvoldoende tijd, om de comfort-zone -van het beste team in het reguliere seizoen- te verlaten en in de vecht-modus te komen die de PO's nu eenmaal vergen.

Zorg & Zekerheid Leiden deed precies dat wat ik bijna het hele seizoen van hen verwachtte, zij het met aanvallend minder goed basketball als wat ik het hele seizoen als noodzakelijk inschatte, maar vechten kon en kan Leiden, en dat was deze Play-Offs voldoende. Hoe het gegaan zou zijn als de Bosschenaren wel naar vermogen hadden gespeeld in hun Halve Finale? We zullen het nooit weten... Den Bosch had weinig tegenslag tijdens het reguliere seizoen, Leiden juist behoorlijk veel. In de Play Offs was het, in ieder geval op het oog, andersom. En Pech en Geluk spelen nu eenmaal een rol in de sport; dus is Zorg & Zekerheid gewoon de terechte Kampioen!

Nog een stapje terug. Aan het begin van het seizoen begon de DBL weer met 10 teams; een wapenfeit dat niet genoeg benadrukt kan worden in moeilijke economische tijden! Overal vallen bedrijven om of wordt tenminste het vet eraf geschraapt en uitgeknepen. Als je er als sport dan toch in slaagt met 25% nieuwe teams aan de start staat, dan is dat iets om heel blij mee te zijn. Omdat ook het maximum aantal buitenlanders van 6->4 ging, betekende dit zo'n 32 nieuwe/meer Nederlanders in de competitie, en dat gat kon nauwelijks worden gevuld met spelers met de nodige ervaring. Voor iedereen die een beetje nadenkt is het dan duidelijk dat dit, in ieder geval tijdelijk, gevolgen heeft voor het niveau van het spel.
En omdat het niveau al sinds het begin van de economische crisis, zeg maar vanaf medio 2009, ieder jaar ook (een beetje) daalde omdat er op de kwaliteit van de buitenlanders werd bezuinigd vanwege sterk krimpende budgetten, is de situatie in de DBL geheel veranderd: het zijn nu de teams die een duidelijke strategie -gericht op het opbouwen van hun Nederlandse Kern hadden (en hebben)-, die domweg het beste zijn.
En dus zien we ook dat het de Nederlanders zijn die beslisten wie er Kampioen werd: in het positieve Arvin Slagter dus, die zijn stempel 'all over' het Leidse spel drukte, en Worthy de Jong -die niet zijn topvorm van eerder haalde- maar met zijn uitbarstingen wedstrijden in no-time op hun kop kon zetten.
Over de hele linie was het duidelijk dat het voor Amerikanen, en zeker voor jonge college-jongens die nauwelijks bagage meebrengen, een hele zware dobber kan zijn om zichzelf in een leidende rol van hun teams te spelen. Dat was te zien van Rotterdam (waar Miles zeer zwak startte), via Weert (waar sinds lange tijd weer eens Nederlanders het niveau bepalen), tot helemaal bovenaan bij Den Bosch (waar Wright vlagen van geweldige mogelijkheden toonde, maar zijn team niet droeg) en Leiden (waar Gallo eraan onderdoor ging, en zijn vervanger Young -net als Wright- wel het potentieel liet zien, maar geen stabiele, dominante wedstrijden).

Het ligt voor de hand om de nieuwe situatie er een van 'Armoede' te noemen. En deels is het ook letterlijk de realiteit. Maar deels is het ook gewoon een gevolg van keuzes die al jaren geleden zijn gemaakt, en waarvan nu de negatieve gevolgen maximaal zichtbaar zijn.
Maar er zijn natuurlijk ook positieve gevolgen: de Nederlanders komen er een flinke getale aan! En het leuke van Basketball is dat, waar de insiders vooral niveau-verlies waarnemen (en sommigen dar dan uiterst negatief verwoorden), ziet 'het grote publiek' gewoon leuke wedstrijden tussen nu snel herkenbaarder wordende teams.
Natuurlijk zag ik ook dat het niveau lager was dan, pak hem beet, 5 jaar geleden toen Amsterdam een fantastisch team had en geweldig basketball kon spelen. Zo geweldig dat Den Bosch met drie spelers met NBA-ervaring er nauwelijks aan te pas kwam. En die spelers waren echt niet zoveel minder dan de bijzondere toppers in de Gouden Tijd (eind 70'er en 80'er jaren). Maar toen waren er weer andere dingen om over te klagen... Ik probeer gewoon te gaan zitten, en steeds te genieten van wat er te genieten valt: de inzet, het jeugdige enthousiasme (dat er zeker bij Aris vanaf spatte, niet in het minst bij de twee jonge Amerikanen Williams en Michaels, die (vermoed ik) vrij algemeen als 'no-names' werden gezien -niet in het minst door 'de insiders'-), en de spanning van de wedstrijden.

Ja, ik vroeg me in mijn voorbeschouwing af of: “we voorspelbare Play-Offs” in het vooruitzicht hadden? Kijken we naar de uitslagen van de 7 series die we hebben gehad, dan was het zeker voorspelbaar. Alleen de Bossche 'comfort-zone', de blessure van van Paassen en de absolute piekvorm van Leeuwarden in de serie tussen die twee teams bracht daar verrassing. Maar ik heb de laatste 6 wedstrijden van het Friese team gezien, en ik heb me geen moment verveeld! En mijn mede-toeschouwers al helemaal niet, tenminste: dat denk ik!
Wie denkt dat ik het mis heb, mag het melden.

Leiden terecht Kampioen! En nu? Krijgen we volgend jaar in Leiden toch weer Europees Basketball? Dat mogen we toch hopen, want anders is het Leidsche Kampioenschap er inderdaad een van armoede; het mag nooit zo worden dat een Nederlands Kampioenschap blijvend het hoogst haalbare is...

De grootste vraag voor volgend seizoen is op dit moment natuurlijk: is Aris er ook in 2013/2014 weer bij? Juist nu Friesland, een piepkleine provincie so-wie-so -maar zeker een erg kleine basketball-provincie-, voor het basketball warm begint te lopen (want een warm bad was het zeker de laatste drie thuiswedstrijden in het Kalverdijkje), zou het diep triest zijn als de club het hoofd in de schoot zou moeten laten zinken.
Maar ik heb gemakkelijk praten; het zijn de mensen daar die het voor elkaar moeten zien te boksen...

Terugblik op seizoen van Aris Leeuwarden

Maar Aris is echt niet de enige club die het financieel zo krap heeft, dat men echt moet woekeren met de middelen; ook in Weert en Amsterdam moet er gepeesd worden om volgend seizoen minimaal net zo goed voor de dag te komen als dit seizoen. En ik vermoed dat iedere DBL-club zo zijn financiële sores heeft.

En dat brengt mij bij: 'Competitiemodellen en de Toekomst'.

Nog maar enkele maanden geleden werd door het NBB-Bestuur uit alle macht een Promotie-/Degradatie-regeling door de ALV gewrongen. Tegen de zin van een aanzienlijk deel van de afgevaardigden, op voorspraak van de gezamenlijke Competitieleiders. Alhoewel, tijdens de vergadering bleek dat die mensen iets minder 'gezamenlijk' waren dan in eerste instantie leek. Rayon West, waar ik een van de afgevaardigden was, was tegen. Naast 'de achterban' had ik nog een reden tegen te stemmen: ik denk dat wij, in de wankele situatie waarin wij ons bevinden, het ons niet kunnen veroorloven ook maar ergens een serieus (opleidingsteam, of een verenigings-vlaggenschip) van een vereniging te verliezen.

In het aangenomen verhaal staat dat de Dames Eredivisie 6 teams heeft, en houdt. Dat 'houden' was natuurlijk maar de vraag, gezien de ontwikkeling van het aantal teams in die Divisie in de recente jaren. Een reden waarom ik vond dat de Promotie-Divisie en Eredivisie, in ieder geval voor een deel van het seizoen, samengevoegd zouden moeten worden, al ben ik me ervan bewust dat lang niet iedereen (binnen en buiten het Dames-wereldje) die mening deelt. Maar ook hier weer: hoeveel teams kan je nog verliezen als je er nog maar zo weinig(6) hebt? Ik ben dus blij dat het Bestuur nu al is teruggekomen op de positie die het innam begin dit jaar, en dat 18 teams de eerste fase van de competitie zullen spelen. Ik hoop, en heb er best vertrouwen in, dat de minimaal twee (huidige Promo-) teams die ook de tweede fase in de hoogste klasse zullen moeten spelen, tegen die tijd zullen denken “Dat hadden we eerder moeten doen!”

Maar ook bij de Heren is het GAT tussen Promotie-Divisie (Amateurs) en DBL/Eredivisie (Professionals en Semi-Professionals, aangevuld met de nodige (jeugdige) Amateurs) VEEL TE GROOT!
Daarom is terugvallen in de Promotie-Divisie als het even wat minder gaat (sportief, organisatorisch en (vooral) financieel), eigenlijk geen reële optie; als Aris het financieel niet rondkrijgt, dan verdwijnt een groot deel van wat in Leeuwarden (en omgeving) de afgelopen jaren in het niets. Dan moet men grotendeels opnieuw beginnen! In een stad als Den Helder waren en zijn de nodige basketball-roots, dat maakt het iets gemakkelijker, maar in Leeuwarden begint Basketball net een beetje te wortelen...

Trouwe lezers weten dat ik het als onvermijdelijk zie, dat er ooit -wil het Basketball in deze regionen echt volwassen en van Professioneel Top-niveau worden-, een 'BeNeLux-League', of zelfs een 'North-Sea-League' zal moeten komen. Met behoud van (ook) een Nationaal Kampioenschap per land. Over samenwerking met België is al vaak gesproken, maar altijd ontbreekt er wel ergens de benodigde steun of het draagvlak. Dat is jammer, want zo'n nieuw verband is ook niet meteen 'de Som de Delen-Plus', dat vergt jaren! En helaas ontbreekt een breed gedragen Lange-Termijn-Visie, niet alleen in Nederland, maar net zo goed in België. In het groot, maar zeg maar te vergelijken met de DBL-strubbelingen over het nakomen van de gemaakte afspraak voortaan alle wedstrijden te 'streamen'. 'Penny-wise', maar 'Pound-fullish' dus.

Goed, maar wat moet er dan nu gebeuren? Ik denk dat, bij gebrek aan mogelijkheden om ons samen met de buurlanden te ontwikkelen naar Europees Top-niveau, we ons dan maar moeten richten op het verkleinen van de kloof tussen de (Landelijke) Amateur-competities.

Voor het volgend seizoen is het ongetwijfeld alweer te laat (al hoop ik natuurlijk van niet!)
Maar ik stel voor om het volgende model uit te werken:

-in plaats van de huidige Beker-competitie, of er bovenop, een Toernooi te organiseren met i.i.g. alle DBL-teams, en alle Promotie-Divisie teams. Eventueel aangevuld (met Eerste-Divisie-teams en/of Top-Rayon-ploegen) tot een mooi rond aantal van bijvoorbeeld 32 teams (maar 24 mag ook).
-deze teams worden ingedeeld in 8 groepen van 4 (of 3) en spelen in korte tijd (een lang weekend, of bijvoorbeeld een week) een hele of halve competitie (Uit/Thuis, dan wel in toernooivorm op een plaats)
-de 8 winnaars komen bij elkaar in een Final-8, of spelen een korte 'Best-of-three' Play-Off-serie naar een Final-4

Of je dit het beste voorafgaand aan de Reguliere Competitie kunt doen, of als het seizoen al een beetje op gang is, daar ben ik nog niet helemaal uit; beide hebben hun voors- en tegens. Maar het zou een eerste stap zijn waarmee op termijn het gat tussen de Top, en alles daaronder, een beetje gedicht zou kunnen worden. Het lijkt op wat en nu bij de Vrouwen gaat gebeuren. Laten we hopen dat dat een goed voorbeeld blijkt te zijn, en dat dit model ook bij de Mannen in de loop van de tijd uitgebouwd kan worden naar een iets meer substantiële competitie.

Een beetje flexibiliteit, dat hebben we broodnodig zolang het basketball in Nederland nog niet volwassen en rock-solid is. In grote basketball-landen kan men zich wellicht een keihard systeem van Promotie/Degradatie veroorloven, wij niet; wij moeten alle bloemen en bloemetjes die her en der opkomen koesteren...
Ik hoop dat ook dat het NBB-Bestuur de wijsheid kan opbrengen toch nog eens naar competitiemodellen voor de toekomst te kijken, en dat in die exercitie meer aspecten dan alleen 'de Heilige Schema's' meegewogen zullen worden.

Wij moeten het, ik hamer daar inmiddels al vele jaren op, hebben van SAMENWERKEN.
En in dat licht ervoer ik het als hartverwarmend om de Leidse aanhang tot tweemaal toe, voor en na G4 van de Finals, “ARIS MOET BLIJVEN!” te horen scanderen. Een goed voorbeeld voor iedereen die het Nederlandse Basketball lief heeft!


AART DEKKER

P.S.1: Zaterdag 25 mei, in sporthal Den Oert, het Ruud Sparreboom Jeugdtoernooi van Hurricanes, de club waar gigant Ruus Sparreboom ooit lange tijd in het bestuur zat. Ik ga, U ook?


P.S.2: In mijn vorige column vroeg ik om 'Mijn Droom voor het Nederlandse Basketball, Inspiratie voor de Koning', met enkele clicks te steunen op: https://deeljouwdroom.nl/participants/15103
Een flink aantal mensen heeft dat inmiddels gedaan, waarvoor mijn dank! Maar nog niet genoeg, want het doel is in ieder geval in de Top-50 terecht te komen. Help mij daarbij a.u.b!