Mijn Passie? Delen(want 'Gedeelde Vreugd=Dubbele Vreugd & Gedeelde Smart=Halve Smart).Zie mijn Blog-bijdragen dus als mijn middel om wat me interesseert te delen. Als Links, Reposts, en regelmatig in de vorm van Column, Analyse of Commentaar & al dan niet bijtend, ironisch, of roerend statement. Mijn intentie is iedere dag iets van waarde door te geven...
Ik krijg ook graag feedback; dus Volgen en Reageren stel ik zeer op prijs!
Al vanaf de start van
het toernooi in 1996 biedt het HNBT een mooi internationaal platform
voor talentvolle jeugdspelers uit binnen en buitenland. Men kan op dit
toernooi de talenten van het lokale Donar/DTL team in actie zien tegen
grote gevestigde internationale club en landenteams. Graag zouden wij
dit als organisatie nog tot in lengte van jaren blijven faciliteren
zodat men hier nog lang van kan blijven genieten.
Helaas moeten wij als organisatie concluderen dat door het wegvallen
van een aantal subsidies, wij genoodzaakt zijn om het benodigde bedrag
om het toernooi ook dit jaar weer te organiseren op een andere manier
bij elkaar te zien krijgen.
Wij zijn achter de schermen ontzettend druk bezig om op allerlei
manieren aan het geld te komen, maar wij doen hierbij een oproep aan u
om ons hierbij te helpen.
Wij hopen dat wij met behulp van uw donatie het toernooi dit jaar
weer kunnen organiseren en u allen wederom welkom kunnen heten op het
HNBT. (Zet uw naam bij de donatie, indien wij niet aan het benodigde
bedrag komen kunnen wij het bedrag terugstorten)
Met sportieve groet en alvast ontzettend bedankt namens de
organisatie van het HNBT en hopelijk zien wij elkaar dit jaar wederom
bij de komende editie !
Basketbal fans, we hebben jouw hulp hard nodig!
Helaas hebben wij te maken met het wegvallen van een aantal
belangrijke subsidies, waardoor we genoodzaakt zijn om op een andere
manier de benodigde financiële middelen rond te krijgen om ook in 2023
weer een fantastisch evenement neer te zetten.
Achter de schermen wordt geprobeerd om alsnog op allerlei
verschillende manieren het bedrag dat nodig is bij elkaar te krijgen.
Daarbij vragen we ook de hulp van jou als Basketbal Fan.
Door middel van een crowd funding willen we graag de basis leggen voor nog vele edities van het HNBT. Elk bedrag help!
Zorg ervoor dat je je naam noteert bij je donatie. Als de organisatie
van HNBT onverhoopt niet aan het benodigde bedrag komt, wordt je geld
vanzelfsprekend teruggestort.
Twee jaar geleden maakte Ronald van Dom voor de NBB-site dit interview met de nestor van het Holland Nordic Basketball Tournament - Bart Prak - ter gelegenheid van het uitstellen van editie-25 (Die heeft inmiddels plaatsgevonden, de crowdfunder gaat dus over de volgende editie in 2023):
Aan
lokale mdia-aandacht geen gebrek. Bart Prak wordt geïnterviewd over het
HNBT door RTV Noord. Op de grote foto links: het grote CSKA Moskou
meldde zichzelf om mee te mogen doen.
Die vijfentwintigste HNBT gaat er hoe dan ook komen
Beroemd in het buitenland, onbemind in Nederland. Het
Holland Nordic Basketball Tournament – beter bekend als het HNBT – zou
dit Paasweekeinde voor de vijfentwintigste maal worden gehouden. Door de
wereldwijde uitbraak van het coronavirus is de jubileumeditie van dit
befaamde internationale jeugdtoernooi in Groningen voortijdig
afgeblazen. En Bart Prak, een van de mensen van het eerste uur, zit ziek
thuis.........
2 aug 2016
Patti Smith and Joan Baez ' 'People Have The Power' Stockholm Music and Arts 20160731
Band: Tony Shanahan, Jackson Smith and Seb Rochford
Guest guitarist: Gerry Leonard
Ze kwam het podium op en de tranen sprongen in mijn ogen. We
waren hier toch maar mooi, zij en ik, nog steeds, net als de vriendin
die naast me bijna blijer zat te wezen dan ik haar ooit had gezien. We
záten ja, op het balkon, vooraan, ik had het Patti nog laten weten, via
Instagram, waar we zaten, en dat we naar haar zouden zwaaien.
Je weet het niet, zei ik tegen de vriendin die onze plaatsen had
bemachtigd omdat ze er was zo gauw de deuren opengingen. Dat was ze met
me eens, je weet het niet. En ze zwaaide inderdaad, nadat ze had
gezongen en gesproken, en er een joekel van een leesbril bij had gepakt
om een gedicht te reciteren van William Blake. Zij het dat ze naar de
hele wereld zwaaide. En of we niet in slaap waren gevallen. Hebben
jullie het ook zo warm, Paradisio?
Zo sexy kan punk zijn. Zo soepel, en grappig, en superieur. Gehuld in
het perfecte zwarte pak, wit shirt eronder, de lange haren fier en
grijs. Met minieme heup- en armbewegingen hield ze de stuwende menigte
in bedwang zoals ik dat doe in mijn taaiste dagdromen.
Een paar weken eerder zag ik de band Low, ook in Paradiso, met een
indrukwekkende lichtshow achter zich maar zelf in het duister gehuld.
Toen de zaal begon te morren dat hun gezichten niet te zien waren, riep
de zanger: ‘We’re old!’
Watjes.
In Just Kids schrijft Patti Smith over de eerste gitaar die
ze kocht, in juli 1970. Een kleine akoestische Martin (moet je mij
horen), met een plaatje erop van een zangvogel. Ze schafte een songbook
van Bob Dylan aan, en begon gewoon. Ik moet even rekenen… 23 was ze
toen. Ze schreef haar eerste nummer, maar stond in die zomer ook in het
toneelstuk van een vriend.
Zo sexy kan punk zijn. Zo soepel, en grappig, en superieur
Dit vind ik mooi. Dat ze schrijft erachter te komen talent te hebben om op te treden. Ze heeft geen stage fright en vindt het leuk publiek een reactie te ontlokken. Maar dat dat iets anders is dan dat ze zichzelf ook echt acting material
vindt. Een acteur is net zoiets als een soldaat, vindt ze. Je maakt
jezelf dienstbaar aan de grotere zaak. Ze zegt dit verder niet, maar
iedereen weet, ook meer dan vijftig jaar later – hi Amsterdam!: zijzelf is die grotere zaak.
Er belandt iets op het podium, het is een schriftje of een boekje. Ze
houdt het even in haar handen en werpt het dan terug het publiek in.
‘Als je me een cadeautje wil geven’, klinkt het met die waanzinnige
stem, ‘pak het dan in en overhandig het me. Dit podium is nu van mij, en
geen garbage pit.’
Alom gejuich. De vriendin en ik kijken elkaar lachend aan.
Patti Smith. Ze is een overlever, maar ze weet haar geliefden te
herdenken. In Paradiso heeft ze een reus van een zoon naast zich staan
als lid van haar band. Zijn vader is ook al dood. Als slotstuk van de
avond brengt ze diens People Have the Power ten gehore.
Er is altijd wel een reden waarom dit nummer gezongen moet worden.
Eagles of Death Metal zong het samen met U2, de eerste keer nadat ze na
de aanslag in Bataclan weer optraden. ‘We hebben geen wapens nodig!’
roept Patti Smith. ‘Het enige wat we nodig hebben zijn onze vuisten en
een elektrische gitaar!’ People have the power. Je vraagt het je af,
maar niet als je het met z’n allen zingt.
Nog helemaal rozig van de avond stuit ik op een recensie van het optreden in NRC, online. De criticus van dienst had duidelijk een andere bril op. Hij zag een grumpy old woman
iets met ‘vallen en opstaan’ doen. De volgende ochtend vraag ik me af
of ik het goed gelezen heb en zoek het nog eens op. Er heeft inmiddels
een kleine vertaalslag plaatsgevonden. Er stond ‘een onhebbelijk oud
vrouwtje’ in Paradiso.
Na afloop van de wedstrijd EWE Baskets Oldenburg - Fraport Skyliners (Frankfurt) vertelt Ferried Naciri, de 34-jarige assistentcoach van Oldenburg, over zijn overstap vanuit de DBL naar de BBL.
Na zijn start als coach in België (oa Leuven) leerden we Ferried in Nederland kennen als hoofdcoach van Aris Leeuwarden. Hij bereikte met de Friezen onder andere de bekerfinale, waarna Corona helaas alles een tijd stillegde.
Naciri heeft voor zijn start in Noord-Duitsland veel gereisd, om buitenlandse basketballclubs te bezoeken en zich verder als coach te bekwamen.
Bij Oldenburg is hij verantwoordelijk voor de defense en voor de persoonlijke ontwikkeling van een aantal spelers. De huidige vierde plek van Oldenburg stemt hem tevreden. De ploeg doet het goed in close games, waarbij de kwaliteit van het spel wel nog verder omhoog moet. Ferried Naciri voelt zich uitstekend op zijn plek bij de Duitse topclub. Hij ziet volop mogelijkheden om zich in zijn huidige omgeving verder te ontwikkelen.
Op zijn anderhalf jaar in Friesland kijkt hij met plezier terug: "Het zijn goede mensen die daar werken".
Interviewer: Aart Dekker. Camera en geluid: Jeroen Beumer, JBE Productions. Productie en voorbereiding Arie Int Veld. Met dank aan EWE Baskets Oldenburg & Roland Schekelinski en chauffeur Edward van Ruiven.
*
SHARIE AART DEKKER - bij het iBASKETBALL INTERVIEW
Grotendeels vanwege COVID19 was Ferried Naciri - twee seizoenen de hoofdcoach bij Aris Leeuwarden - voor mij nog een grote onbekende; met het kijken van (vaak matige) streams leer je iemand niet kennen, en ik vind ook niet als coach. Daarvoor is iemand van dichtbij - in Real Life - bezig zien, iemand ontmoeten en een Face-to-face gesprek toch wel het minste dat nodig is.
Goed hij is dus alweer weg uit nederland
maar nu alsnog de gelegenheid om kort kennis te maken
en die kennismaking beviel me goed!
Deze keer dus de vorige coach van Aris Leeuwarden, binnenkort hopelijk uitgebreid de succesvolle huidige coach aan het woord.
Sander Hollanders hoopt op debuut als A-international, maar 'ik moet constanter worden'
Sander Hollanders hoopt
komende donderdag vurig zijn debuut te maken als A-international, als de
Orange Lions in het bijna uitverkochte Tosportcentrum Almere (laatste kaarten)
aantreden in de WK-kwalificatie wedstrijd tegen Georgië. De 21-jarige
Limburgse guard heeft zich de laatste jaren snel ontwikkeld. Hij stapte
dit seizoen over van BAL naar Donar, maar weet dat er nog volop ruimte
voor verbetering is. 'Ik moet constanter worden'.
Hoe
Sander Hollanders basketballers werd? Dat is een leuk verhaal. Door
maar te blijven zeuren bij zijn moeder. Hij wilde als 10-jarige het
voorbeeld van zijn oudere broer volgen en ook ‘op basketball’. Zijn
moeder gebood Sander eerst maar eens de lay-up van rechts onder de knie
te krijgen op de basket in de tuin. Vijf minuten later stond hij alweer
bij haar. "Die ik kan al!". Dan maar de lay-up van links. Tien minuten
later was Sander weer terug. "Kan ik ook!" En zo werd hij door zijn
ouders ingeschreven bij BC Titans in Kerkrade.
“Blijkbaar
pikte ik het snel op”, blikt Hollanders terug op zijn basketbaljeugd.
Blijkbaar zo snel dat hij na één seizoen Titans al werd gevraagd om mee
te komen trainen bij de jeugd van Weert. Eerst nog eenmaal in de week,
maar dat werd als snel vijf keer – drie kwartier heen en drie kwartier
terug met de auto – waarbij zijn ouders carpoolden met de ouders van een
jongen uit Sittard. “Best een opoffering, maar ze deden het graag.”
Wat
inmiddels alweer een aantal jaren Basketbal Academie Limburg (BAL) is,
heeft Hollanders gevormd als basketballer. “Ik ben een kind van de club,
ben daar opgegroeid. Als 13-jarige trainde ik er vijf keer per week, op
mijn veertiende stapte ik elke dag om zes uur ’s ochtends in de trein
en kwam ik ’s avonds om negen uur weer thuis. Het was basketball, school
en basketball. Ik ken daar iedereen, kijk met een goed gevoel terug op
mijn jaren daar. De coaches die ik heb gehad, hebben me enorm goed
geholpen. Zonder BAL zou ik niet zijn geworden wie ik nu ben.”
Het
hoogtepunt in zijn Weert-periode was het winnen van de nationale beker
bij de mannen in het door de coronapandemie verstoorde seizoen
2020/2021, waarin hij als speler doorbrak in de hoofdmacht met 14,6
punten gemiddeld en 42,9 procent achter de driepuntslijn. Ook afgelopen
seizoen was hij een van de sterkhouders bij de opleidingsclub in
Limburg, maar inmiddels is Groningen zijn nieuwe habitat en topclub
Donar zijn werkgever. Van zuid naar noord dus. “Ik had wel op mijn gemak
door kunnen spelen in Weert, maar als je verder wilt komen moet je weg
uit de comfortzone. Om de volgende stap in mijn loopbaan te zetten,
moest ik verder. Bovendien liep mijn contract bij BAL af.”
Bij
zevenvoudig kampioen Donar tekende Hollanders een tweejarig contract.
Tot nu bevalt de overstap hem goed. “Niets ten nadele van Weert, maar ik
ben onder de indruk van hoe professioneel alles hier is geregeld. Het
ontbreekt ons aan niets. Ik ben goed opgevangen door de club, al verliep
het begin van het seizoen rommelig met uiteindelijk het vertrek van
coach Matthew Otten. Ik dacht: dat zoiets nou net dit seizoen gebeurt,
nu ik hier kom spelen. Maar inmiddels gaat het beter met de ploeg en
hebben we opgaande lijn te pakken.”
Hollanders
heeft zich opgewerkt tot starter, als moest hij die plek door een
wortelkanaalbehandeling vorige week kortstondig afstaan aan de Amerikaan
Vernon Taylor. Toch vindt hij zichzelf nog niet constant genoeg,
waarmee hij model staat voor het spel van Donar zelf. “Tegen Apollo gooi
ik er 19 punten in, maar de volgende twee wedstrijden maar een paar
puntjes. Het gaat nog te veel met ups-and-downs. Hoe dat komt? Als jij
het antwoord weet, hoor ik het graag. Ik moet constanter worden en
afdwingen dat meer plays via mij gaan. Maar goed, ik heb een tweejarig
contract, dus er is nog tijd om die stap te zetten.”
Ondertussen
verheugt Hollanders zich op de interlandbreak die aanstaande is. De
1.94 meter lange guard is door interim-bondscoach Radenko Varagic
opgeroepen voor het derde en laatste window van de kwalificatie voor de
FIBA World Cup 2023. Hij maakt deel uit van de laatste veertien en hoopt
vurig tegen Georgië zijn debuut als A-international te maken, en anders
drie dagen later in de uitwedstrijd in Riga tegen Oekraïne. “Het vorige
window zat ik er ook al bij, maar niet bij de wedstrijdselectie. Toch
vond ik toen ook al fantastisch om aan het Nederlands team te mogen
ruiken. Ik bedoel: ik ben pas 21 jaar. Ik ben gewoon ontzettend blij dat
ik erbij zit.”
Bondscoach Radenko Varagic
is voor Hollanders geen onbekende, net als assistent-coach Koen van
Gerwen. “Nee, dat zijn bepaald geen vreemden voor mij. Ik heb jaren
onder Radenko en Koen bij BAL gespeeld en Koen was assistent-coach van
de nationale U16-ploeg toen we in 2017 zilver wonnen op het Europees
Kampioenschap en promoveerden naar de A-divisie. Twee jaar later heb ik
onder Paul Vervaeck en Jeroen van Vugt meegedaan aan het EK U18 in de
A-divisie (foto hierboven). Als ik nu zou mogen debuteren als
A-international, dan zou dat weer mooie stap verder zijn.”
En
nog niet zeker niet het eindpunt. Sander Hollanders heeft maar één
ambitie: profbasketballer worden. “Een plan B heb ik eigenlijk niet. Het
lijkt me geweldig om als prof in het buitenland te gaan spelen, maar
eerst moet ik mezelf bij Donar blijven verbeteren.”
Foto's: Donar, BAL en fiba.basketball
Artikel overgenomen van de NBB-site.
ALLES WAT JE VERDER WILT WETEN OVER DE ORANGE LIONS EN ORANJE BASKETBALL --- Hier --- op de site van de NBB.
Na afloop van de wedstrijd EWE Baskets Oldenburg - Fraport Skyliners
(Frankfurt) vertelt Fraport & Orange Lions center Matt Haarms over
zijn ontwikkeling in de sterke Duitse Bundesliga. Het is een league waar
je elke wedstrijd en elke seconde op je best moet zijn. Even verslappen
is er nooit bij. Ook in zijn tweede jaar blijft Haarms het een sensatie
vinden om tegen EuroLeagueteams zoals Alba Berlijn te spelen.
Zijn focus ligt op het brengen van positieve energie binnen het team. In
zijn spel is rebounding het onderdeel waar Haarms het meest in wil
verbeteren.
De blessure van september 2022 tijdens EuroBasket heeft hem
een week of 7 aan de kant gehouden en zijn herstel is 100% geslaagd.
Binnen Oranje is Haarms één van de aanstormende talenten. Het valt hem
op dat Nederland momenteel in veel landen & in veel leeftijdsgroepen
spelers en coaches heeft die doorbreken. Naast coach Hammink in
Frankfurt wijst hij ook op assistent-coach Hylke van der Zweep
(Heidelberg, BBL) en op de vele jonge honden in Oranje onder leiding van
coach Radenko Varagic. Verder is er momenteel een grote lichting
succesvolle Nederlandse basketballers in de NCAA.
Het grote doel voor Fraport is handhaving in de Bundesliga. Haarms ziet
mogelijkheden om van de resterende 13 wedstrijden meer dan de helft te
winnen. Het goede en constante spel in de uitwedstrijd tegen Oldenburg,
die nipt werd verloren, geeft aanleiding voor optimisme: "ik heb er 100%
vertrouwen in dat we dit gaan doen."
Interviewer: Aart Dekker. Camera en geluid: Jeroen Beumer, JBE
Productions. Productie en voorbereiding Arie Int Veld. Met dank aan EWE
Baskets Oldenburg & Roland Schekelinski en chauffeur Edward van
Ruiven.
Ik mis hem! - Geert Hammink -nu coach bij Frankfurt Fraport Skyliners over Club, Oranje, Seizoen, Haarms, Tubutis & ZZ Leiden
BASKETBALL DUITSLAND NEDERLAND
Vorige week werd het plannetje om Geert Hammink bij zijn nieuwe Duitse club te zien coachen - dat al vanaf het begin van het seizoen op het Emmer-lijstje-voor-dit-seizoen stond - dan eindelijk waargemaakt. Het liefst hadden we - Arie Int Veld en ik beraamden de plannen - dat in een wedstrijd gedaan waarin meer dan twee van zijn ex-spelers en/of Orange Lions-klanten elkaar tegenkwamen, maar een eerdere gelegenheid lukte dat (nog) niet. Beetje wrang wel was het dat de grote producer op de achtergrond - Arie dus - op het laatste moment verhinderd was. Daardoor wijzigden de originele plannen ietwat; ik zou een verhaal schrijven, Arie en Jeroen Beumer de interviews maken. Bij afwezigheid van Arie nam ik zijn rol over, en moest dat verhaal (nog) even wachten.
Nog even kort een terzijde bij dit korte verhaaltje: Geert Hammink en ik zijn Basketball-vrienden - zijn woorden - maar dat neemt niet weg dat het - voor mij - niet altijd eenvoudig is - met mijn manier van werken en zijn chronisch drukke bestaan, vooral rond wedstrijden/in het seizoen - de aan alle kanten perfecte vakman die Hammink - de coach - is, antwoord te laten geven op mijn vragen, laat staan zo ver de diepte in te gaan als ik graag zou willen, en volgens mij interessant is voor mijn volgers. Geert heeft op de momenten dat ik hem kan treffen altijd haast, nog een lijst van ToDo's die meer urgentie hebben voor de boeg, en daar bovenop anticipeert hij nogal op mijn vragen waardoor 'de echte vragen' - in hun gelaagdheid niet altijd in vruchtbare aarde vallen...
Het bovenstaande interview - Arie heeft er nog een klein beetje in geknipt - is dan ook aan de ene kant het langste dat ik ooit na een wedstrijd met hem had, en ervoer ik als zeer prettig en behoorlijk geslaagd; we tikten behoorlijk wat thema's aan! - maar bleek aan de andere kant toch alweer te lang, want achter mijn rug stonden mensen in de rij te gebaren dat het 'Sluss' moest zijn omdat hij op een andere plek dringend nodig was.
Mijn meest brandende vraag - de langste, die ook zeker het langste antwoord zou hebben opgeleverd, maar daarom in mijn ogen de meest interessante, voor het einde bewaard omdat het de minst actuele is - heb ik dan ook niet kunnen stellen... Maar... Hey Geert, misschien wil je er nog een paar schriftelijk beantwoorden?!?
Sluit ik af met wat ik in de kop met 'Ik mis hem!' heb samengevat. Geert lijkt - ik beschreef het hierboven al - altijd (langs) te vliegen; niet alleen als je Quotes komt halen of hem iets diepgaander zou willen interviewen, maar ook in zijn professionele coach-carrière tot dusver. Hij begon relatief laat - na een uiterst succesvolle loopbaan als speler, waarin hij een rijtje Grootheden als coaches versleet dat uniek te noemen is! En een lange periode waarin hij agent was, maar wij hem in Nederland vooral kennen als co-commentator bij NBA-wedstrijden en Orange Lions Interlands - en 'vloog' toen ineens Dordrecht binnen waar hij de Man-die-alles-deed werd bij de nieuwe club Dutch Windmills. Toevallig ook nog eens de stad waar mijn basketball-wieg stond, en waar ik iets dichter na toe verhuisde in dat seizoen. Het werd bijna een verhaal van 'Hij kwam, zag en overwon' - want ik denk nog steeds dat Windmills Kampioen had kunnen worden in het eerste seizoen van bestaan, en ik vermoed dat Hammink zelf die mening met mij deelt..?
Maar....
...het woordje 'bijna' bleek hier dodelijk; er was namelijk één niet onbelangrijk onderdeel van het op poten zetten en runnen van een professionele club waar hij slechts zijdelings bij betrokken was - de financiering. En dat bleek - samen met een flinke dosis kleinzielige FEB-/DBL-politiek - fataal; het contract met de voornaamste geldschieter - alleen daar al zit een lang verhaal in en achter! - bleek gebakken lucht, een paar stokebrands kregen daar al vroeg lucht van en voedden de media steeds weer met kwade berichten, en het seizoen werd abrupt afgebroken... Exit Hammink dus, maar waar hij in die korte tijd wel in was geslaagd was het zichzelf op de kaart zetten als serieus goede coach...
Ruim een jaar later 'vloog' hij binnen bij Zorg en Zekerheid Leiden. Daar leek zijn eerste seizoen ook weer kort te zijn; de competitie werd na een beperkt aantal wedstrijden afgekapt en ongedaan gemaakt vanwege COVID19. Achteraf gezien misschien helemaal geen nadeel voor de ambitieuze Geert Hammink, want die eerste maanden liep het nog niet helemaal lekker. Maar na een aanzienlijke Lock-out vanwege 'Hugo & Mark' mochten de professionele sporten zonder publiek weer aan de gang, de DBL werd opnieuw opgestart, en de rest is geschiedenis; wat niemand verwachtte - Gert Hammink werd in zijn eerste met play-offs afgesloten seizoen meteen Landskampioen. Het ZZ-Leiden bestuur aarzelde niet en legde hem een nieuw twee-jarig contract voor dat hij ondertekende.
Om in zijn eerste wel complete seizoen een glorieuze Europese campagne te spelen met werkelijk fantastische wedstrijden. Die campagne werd afgesloten met een dubbele Halve Finale in de Fiba Europe Cup tegen een grote Turkse club, waar ZZ slechts met klein verschil het hoofd moest buigen voor 10-15.000 man publiek en Live op de Turkse TV; en werkelijk weergaloos Europees seizoen. De Finals om het Nederlandse Kampioenschap werden na een intens spannende serie op de valreep verloren tegen een hongerig en veel meer uitgerust en voorbereid Heroes Den Bosch, om tot slot - wie gaf er nog een cent voor de kansen van een relatief smalle ploeg die zóveel wedstrijden op het scherp van de snede had gespeeld? Ik slechts een paar... - in drie Home-and-aways de BNXT-play-offs winnend af te sluiten. Met o.a. drie - (3!) eentje werd al thuis geboekt in de Elite Golde Fase overwinningen te boeken tegen de oppermachtig geachte '11-op-een-rij-record-kampioen' van België - Filou BCO Oostende, werd ZZ Leiden de allereerste BNXT-kampioen. De Leidse 'Schuur' Rockte als zelden tevoren..!
Tsja en toen - het viel te verwachten - 'vloog' Gert Hammink verder - Nederland uit, naar Duitsland...
Ik kan niet anders constateren dan dat dat een gevoelig verlies is voor het Nederlandse Mannen Top-basketball... Ik mis hem tenminste nogal; we kunnen niet genoeg van dit soort vakmensen, met een brandende ambitie en hun vuur langs de lijnen en achter de schermen hebben...
Ik vermoed dat we hem in een of andere rol nog weleens terug zullen zien in het Nederlandse Basketball...maar voorlopig 'vliegt' hij in Frankfurt, en kan ik iedere Echte Nederlandse (of Belgische) Basketball Liefhebber alleen maar aanraden: maak ook eens zo'n tripje naar een wedstrijd die hij daar coacht..!
AD
*
Na afloop van de wedstrijd EWE Baskets Oldenburg - Fraport Skyliners
(Frankfurt) vertelt Fraport hoofdcoach Geert Hammink hoe het seizoen van
zijn ploeg verloopt. Ook analyseert hij het spel van Einaras Tubutis
(ex-ZZ Leiden) en Matt Haarms (Oranje international).
Tot slot blikt Hammink terug op de grote nationale & Europese
successen die hij Zorg en Zekerheid Leiden bracht; op de Fans, De
Schuur, en de stad Leiden.
Interviewer: Aart Dekker. Camera en geluid: Jeroen Beumer, JBE
Productions. Productie en voorbereiding Arie Int Veld. Met dank aan EWE
Baskets Oldenburg & Roland Schekelinski en chaufeur Edward van
Ruiven.
...EN GING WEER PLAT VOOR DEZE LEGENDARISCHE BAND!
Ik denk dat iedereen van mijn generatie - 60'ers +/- 10 jaar - zeker, maar eigenlijk denk ik nog wel meer mensen, de Sparks-hit 'This Town Ain't Big Enough For The Both Of Us'wel kent.
Maar volgens OOR magazine geldt: "Ron en Russel Mael zijn samen al vijftig jaar Sparks, de
beste band die – bijna – niemand kent"...tsja, wie heeft er gelijk? OOR waarschijnlijk, want die hebben er verstand van...
Maar goed, ik zag dus deze documentaire en was ook meteen verkocht waar het hun nieuwe songs gaat.
In juni spelen e in TivoliVredenburg in Utrecht; wie gaat er met me mee?
Ron en Russel Mael zijn samen al vijftig jaar Sparks, de
beste band die – bijna – niemand kent. Muzikanten dragen hen op handen,
zo blijkt wel weer uit de nieuwe documentaire The Sparks Brothers.
Broers in bands, dat geeft trammelant. Daar kunnen Ray en
Dave Davies van The Kinks en de Gallagher-broers van Oasis over
meepraten. Ron en Russell Mael niet; die maken sinds 1971, meer dan een
halve eeuw, popmuziek in alle kleuren van de regenboog. Of eigenlijk,
pastiches van popmuziek; van glamrock tot synthpop, van powerpop tot
techno, van lounge tot vaudeville. Uit duizenden herkenbaar door de hoge
stem van Russell, de jongste. Ron, de oudste, is de poker face achter de piano.
Van trends hebben ze zich nooit iets aangetrokken. Het
gloriejaar van Sparks was 1974, toen hun brille voor een kort moment
samenviel met de mode van dat moment en de grillen van de hitparade. Hun
vertolking van This Town Ain’t Big Enough For The Both Of Us op het Britse Top of The Pops – en in Nederland TopPop – maakte net zo’n deuk als David Bowie’s Starman van twee jaar daarvoor. De komende muziekgeneratie was op slag betoverd.
This Town was het eerste plaatje van Vince Clarke,
de latere songschrijver van Depeche Mode en Erasure. Muzikanten van
Duran Duran, New Order, Sex Pistols—allemaals fan. Simple Minds openen
hun huidige tournee met Sparks. Voor ze opkomen klinkt So May We Start, uit de Sparks-musical Annette.
Onomato Pia
Het zal niet helemaal toevallig zijn dat uitgerekend regisseur Edgar Wright de broers op een sokkel zet met zijn documentaire The Sparks Brothers. Zijn actiethriller Baby Driver,
uit 2017, is gemonteerd op een reeks rock- en dansnummers. De muziek
bepaalt tempo; het is virtuoos en het werkt. Zijn meest recente
speelfim, Last Night in Soho,
is gebaseerd op het gelijknamige nummer van jaren zestig hitmakers Dave
Dee, Dozy, Beaky, Mick & Tich. De werelden van Wright en Ron &
Russell lopen parallel.
Zo inventief als Wrights speelfilms zijn, zo gewoon is
zijn documentaire: 140 minuten met pratende hoofden en historische
clips. Niet dat dat erg is, want zijn onderwerp is al grillig en speels
genoeg. Typerende kenmerken van de Mael-broers: intelligent, creatief,
avontuurlijk en bovenal geestig. Op hun 25 studioalbums wemelt het van
nummers over meisjes en vrouwen. Die hebben namen als Barbecutie, Suzy Safety, Nicotina en (op A Steady Drip, Drip, Drip uit 2020) Onomato Pia. En dan is er natuurlijk Annette.
Synthpop
‘De Sparks zijn tegenwoordig een self-contained unit‘, vertelden de broers mij in 1979, toen de hitsuccessen een herinnering waren. Ze hadden net een nieuw album uit, No 1 in Heaven, geproduceerd door Giorgio Moroder. Het was I Feel Love
dat hen de weg wees. ‘We wilden alleen toetsen en drums gebruiken’, zei
Ron. ‘We zijn de studio ingestapt zonder enig idee wat het zou worden
en na afloop keken wij Giorgio aan en Giorgio keek ons aan: wat hebben
we hier in vredesnaam? We waren verbluft. Voor die muziek was nog geen
categorie uitgevonden.’
No 1 in Heaven is, met de wijsheid van achteraf, de ground zero
van wat sinds de jaren tachtig synthpop is gaan heten. Ze zullen het
nooit bekennen, maar de Pet Shop Boys hebben alles afgekeken van Sparks.
Vince Clarke heeft er nooit geheimzinnig over gedaan en op het
Sparks-album Plagiarism uit 1997 doen onder meer Erasure en Jimmy
Saville mee. In 2015 maakten Ron & Russell met Franz Ferdinand een
gezamenlijk album onder de noemer FFS.
Wrights documentaire maakt duidelijk dat voor een generatie muzikanten
de Sparks net zo belangrijk zijn als David Bowie. Alleen weet – bijna –
niemand dat.
Queen
I Feel Love heeft ook Jim Kerr geïnspireerd en
Russell Meal zingt mee op het nieuwe Simple Minds-album, dat dit najaar
zal verschijnen. ‘Hij heeft zijn zangpartijen gestapeld’, vertelt Kerr.
‘Net als Queen’, zeg ik. ‘Queen heeft gespeeld in het voorprogramma van
Sparks. Luister naar A Woofer In Tweeter’s Clothing en je hoort Queen.’ ‘Is dat die Sparks-plaat met Girl From Germany?’, wil Kerr weten. ‘Ja, die. Uit 1972, een jaar voor het debuut van Queen. Luister naar Beaver O’Lindy en je hoort Queen.’
The Sparks zijn het desem in het deeg van de popmuziek. Onmisbaar, zonder op te vallen. Verantwoordelijk voor When Do I Get To Sing ‘My Way’, het perfecte popliedje. Eens gehoord, nooit meer uit je hoofd.
THE SPARKS BROTHERS is 12 en 18 mei nog te zien in LAB-1, Eindhoven en binnenkort te streamen via Apple TV+.
Na afloop van de wedstrijd EWE Baskets Oldenburg - Fraport Skyliners (Frankfurt) vertelt Fraport hoofdcoach Geert Hammink hoe het seizoen van zijn ploeg verloopt. Ook analyseert hij het spel van Einaras Tubutis (ex-ZZ Leiden) en Matt Haarms (Oranje international). Tot slot blikt Hammink terug op de grote nationale & Europese successen die hij Zorg en Zekerheid Leiden bracht; op de fans, De Schuur, en de stad Leiden.
Interviewer: Aart Dekker. Camera en geluid: Jeroen Beumer, JBE Productions.
Met dank aan EWE Baskets Oldenburg & Roland Schekelinski.
Pien Steenbergen isn’t your typical freshman. Her international experience has helped her step right into an impact role with the Lady Flames.
SHARTIE AART DEKKER
GOED VOORBEELD / PRACHTIGE CLIP/MINI-DOCU 5 min
Liberty Flames University - Central Stories: Pien Steenbergen, 1 jaar, ging dit jaar naar College
Prachtige clip; is natuurlijk op zich weer een mooie rekruterings-tool voor de school... zou niet verkeerd zijn als we zoiets van alle - potentiële - Jeugd Internationals zouden hebben, want ook voor veel Nederlandse Basketball Liefhebbers zijn die natuurlijk lang niet allemaal bekend. Zo'n klein visueel CV kan - jongere - spelers die graag gerekruteerd willen worden daarbij ook zeker helpen. Hoe ouder en meer in beeld, hoe gemakkelijker het wordt om zo'n clip samen te stellen, maar er zijn hier best mensen die een toonbaar iets in elkaar kunnen zetten. Gezien de feiten dat de Vrouwen Orange Lions helaas weer geen plaatsing voor FIBA Women's EuroBasket hebben bewerkstelligd, dat de #DWBL nog ver af is van een volledig professionele competitie, het erg lang geleden is dat Nederlandse vrouwenclubs actief waren in Europese competities en een Vrouwen-BasketballBNXT League - of iets dergelijks - ook nog lang niet in beeld lijkt, is er m.i. maar één oplossing om de Nederlandse Vrouwen op een hoger niveau te krijgen: zoveel mogelijk meiden naar College of Buitenlandse clubs waar het wel mogelijk is heel veel meer te trainen en tegen sterkere tegenstanders te spelen. Dat is op de korte termijn lastig voor de DWBL, maar op iets langere termijn niet alleen goed voor de meiden zelf en de Orange Lions, maar ook voor de Nederlandse competitie... Het zou wel goed zijn als er deskundige ondersteuning en advies beschikbaar komen voor ALLE getalenteerde meiden om zo'n pad uit te stippelen en goede keuzes te maken - net zoals trouwens voor jongens die zo'n weg willen inslaan... Dus...dit soort clips gaan maken!
Via dit Hoekje van mijn Blog, ben ik Boeken-Handelaar;
Te Geef Boek: Gratis/Tegen Verzendkosten(ophalen gratis) bij mij te verkrijgen Boeken, eBooks:
-TTD-Manifest 'Het Begon op Straat, Eindigt het ook weer op Straat'(2001, .pdf, voor de Early-birds, 1e 100 Gratis)
Zoek Boek: als je een specifiek Boek, tegen een Goede Prijs Zoekt, kan je dat -Hier- melden. Ik ga op Zoek, als ik binnen 2 weken iets voor je gevonden heb, hoor je dat.
Stef Bos zingt in 'Papa' "Misschien ben ik niet geworden wat jij wou". Mijn Pa zag in mij een in Wageningen opgeleide Ir; ik koos de IT. Waarschijnlijker alternatief: dat ik --naast duursporter (hardlopen, schaatsen, langlaufer, (berg-) wandelaar, en basketballer-- organisator, journalist, en/of cabaretier was geworden...
Ik ben een nogal idealistisch ingestelde persoon met een sociale inslag en probeer daar invulling aan te geven door mezelf in te zetten als vrijwilliger; iets doen voor anderen. Met een achtergrond die van jongs af aan het beoefenen van de prachtige sport Basketball omvatte, ligt het vrijwilliger zijn in het basketball natuurlijk voor de hand. Ik begon daar al jong mee, en ben daar tot de dag van vandaag (inmiddels al tientallen jaren). In al die jaren heb ik al van alles gedaan: vrijwilligersfuncties binnen Clubs, de Landelijke en Rayonale Bond, en heb daarnaast zelfstandig allerlei Toernooien, Wedstrijden en andere Activiteiten georganiseerd. Daarnaast schrijf ik ook over basketball in diverse Media. Tenslotte is mijn passie het vinden en helpen ontwikkelen van (Jeugdig Basketball-) Talent.
"Beste vriend, ik schrijf je een lange brief, want ik heb geen tijd om een korte te schrijven."Johann Wolfgang von Goethe Schrijven als hulpmiddel en uitlaat-klep, het duurde lang voor ik het doorhad; Schrijven werkt voor mij! Ik kan er mijn emoties mee kanaliseren, gedachten door ordenen en (beter door) overbrengen op anderen. Het gaat dan vaak om Basketball (belangrijk in mijn leven), Politiek (zowel een grote ergernis als betrokkenheid voor mij), Muziek, Cabaret, Boeken en Film, en alles dat met mensen te maken heeft zijn ook hobby's en/of fascinaties van me.
Nevendoel van Aart's Blog
Ik ben van mening dat er vandaag de dag te weinig gelezen wordt; kranten, magazines en lange diepgravende artikelen op het Internet...
Alhoewel ik me er heel goed van bewust ben dan mijn Blog die ontwikkeling niet zal keren, wil ik via deze blog toch proberen om mijn lezers (iets) meer te laten lezen. Dus deel ik -behalve eigen teksten- ook stukjes/artikelen&posts van kranten(o.a. NRC, Trouw, Volkskrant), Magazines(o.a. SI, ESPN), en content van Sites en uit mijn 'Oude Doos met Knipsels'. Een beperkte selectie van wat ik de moeite waard vind.
In de hoop dat - al is het maar af en toe een enkel iemand - deze waardevolle Media ontdekt, doorklikt en - vroeger of later - ook zelf naar die media gaat om te lezen...l leest er maar een persoon per post, een(1) stukje meer dan hij/zij anders zou hebben gedaan, dan is mijn moeite niet verspild.
(*) Mocht een van de bronnen van door mij gedeelde content vinden dat mijn delen onrechtmatig is, dan verzoek ik dat mij te melden.
Steun onze club TTD
Jarenlang stopte ik mijn ziel en zaligheid in de Haagse Inner-City-Basketballvereniging Team Ten Dreamers The Hague. We hadden veel succes, en waren een bijzondere, 'Multiculti-club' (and proud about it!) met veel talentvolle jeugd.
Doordat de gemeente Den Haag toegezegde steun uiteindelijk niet nakwam waren we genoodzaakt onze activiteiten te stoppen. Maar TTD slaapt slechts; ooit komen we terug! Steun ons daarbij door hieronder één of meer Sponsorloten te nemen bij de SponsorBingoLoterij! Clicken op de banner, en de rest wijst zichzelf!
Natuurlijk, het is spreken voor eigen parochie. Maar toch, ik kan in alle eerlijkheid zeggen dat ik de Vriendenloterij een leuke loterij vind. Waarom? Omdat ik steeds vaker iets win; mijn 'Winlog' vanaf November 2014:
-nov'14: DVD-pack Penoza
-dec'14:DVD-pack Overspel (s1+2)
-dec'14: Boek'En uit de bergen kwam...echo'
-dec'14: Boek 'de MS van Tess'
-feb'15: DVD-pack Nieuwe Buren
-mrt'15: 2x Cadeaukaart Bloemen
-dec'15: 3x CadeaukaartRituals(2xEuro10,-), Gratis Lot
Dus het loont voor TTD en voor JOU; MEEDOEN ALLEMAAL! (AD)
Zit je op Google+ en wil je op de hoogte blijven van nieuwe TTD-ontwikkelingen? -Hier clicken- TTD-U16Kern rond 1996:
Basketball speelt een belangrijke rol in mijn leven. Toen ik 14 was zag ik voor het eerst een wedstrijd. Ik zag balkunstenaar Jerome Freeman voor Frisol/Rowic tegen (ik meen) Jugglers spelen; mijn leven was veranderd.
Het duurde nog wel even voor ik lid werd van Frisol/R, toen was 15. Het is niet zo dat Basketball voor mij 'alles' was (of is). Het is wel een belangrijk onderdeel; ik werd 'Basketballer', en dat zal ik blijven voor de rest van mijn leven. Daarbij maakt het niet eens veel uit dat ik zelf niet meer kan spelen; ik was Speler en nu doe ik andere dingen in het Basketball.
Hoe het Nederlandse Basketball reilt en zeilt, telt dus voor mij; het houdt mij bezig en ik zou graag beter zien gaan. Dus wil ik daar mijn steentje aan bijdragen.
Het kan zijn door Kinnesinne, Frustratie, Sensatielust, Domme Onwetendheid, Profileringsdrang, Persoonlijke Aversie, enzovoort; er wordt in en rond het Nederlandse Basketball nogal eens met modder gegooid. Daar baal ik weleens van.
Basketball is een schitterende sport; met voetbal de grootste teamsport ter wereld, spectaculair en een mooie metafoor voor het 'gewone leven'; alles zit erin.
Alleen weten in Nederland slechts relatief weinig mensen dat, en dat is jammer, want de sport Basketball verdient een groter en belangrijker podium in de Nederlandse samenleving.
O.a. daarom schrijf/deel ik, op deze Blog of in mijn column op www.iBasketball.nl .
Aanraders; Links naar Familie, Vrienden en Bekenden
Posts
