Tomas van den Spiegel is een van de beste basketballers die Belgie de laatste 10-15 jaar heeft voortgebracht. Hij speelt nu voor BC Oostende, en daarvoor speelde hij bij een aantal van de grootste clubs uit Europa. Hij is een dragende kracht in het Belgische NT, dat de laatste jaren flink aan de weg timmert, en op de laatste Eurobasket deelnam. Uit het onderstaande bericht blijkt dat hij veel meer is dan 'slechts' een goede basketballer. Voor zover ik weet was Tomas een goede bekende van mijn vriend Rob Meurs, dus ik hoop hem ooit op een Rob Meurs Memorial Evenement deel te zien nemen..!

Tomas Van Den Spiegel is 'De slimste mens ter wereld'

tv-en-film Donderdag 22 november 2012 - 22u25

De winnaar van 'De slimste mens ter wereld' is bekend: in de bloedstollende finale heeft basketbalspeler Tomas Van Den Spiegel zich zopas tot winnaar van het elfde seizoen gekroond. Hij versloeg Magali Cobbaert en Otto-Jan Ham.

© Thomas Sweertvaegher

Tomas Van Den Spiegel «Ik had nooit gedacht dat ik voorbij Magali zou geraken: ze weet gewoon álles.
 » Ik ben wel geschrokken van mezelf. Ik heb meegedaan omdat het me leuk leek, helemaal niet om vaak te winnen of zo, maar toen ik daar zat, kwam mijn competitiereflex naar boven. De drive, de focus, het was er plots allemaal. En dat had ik totaal niet verwacht.
 »Op voorhand vroeg ik me nog af hoe ik zou overkomen - je wil toch dat de mensen je een toffe pee vinden - maar dat kon me plots niks meer schelen. Alleen winnen telde nog. Gedroeg ik me als een klootzak? Als een droogstoppel? So be it. Normaal ben ik los en goedlachs, maar niet in 'De slimste mens', vrees ik. Andere kandidaten hielden duidelijk wél rekening met hun imago, en dat begrijp ik, maar voor een topsporter is het blijkbaar onmogelijk om een spelletje te spelen en níét te willen winnen. Kijk naar 'Eeuwige roem', daar zie je dat toch ook?
 »Winnen is een way of life: ik ben achttien jaar lang met niks anders bezig geweest. Knokken, vechten, overleven... Basketbal mag dan wel een ploegsport zijn, aan de top moet je het toch vooral zelf doen. Ik was zeventien, eerstejaarsprof, en een oudere ploegmaat zei: 'Je zult wel zien, vanaf nu is het a single man's game.' Toen kon ik dat niet geloven, maar hij heeft gelijk gekregen. Je moet aan jezelf denken, hard zijn - over lijken gaan, zoals dat dan heet. Zonder dat overlevingsinstinct hou je het niet vol.»
HUMO Je laat uitschijnen dat je zonder ambitie aan 'De slimste mens' bent begonnen. Ben jij dan één van die uitzonderingen die zich níét heeft voorbereid?
Van Den Spiegel «Amper. Ik ben er wel mee begonnen, van de ene Wikipedia-pagina naar de andere springen, maar ik ben opgehouden omdat het me te veel demotiveerde. Ik werd  voortdurend geconfronteerd met dingen die ik niet wist, en dat was echt niet goed voor mijn zelfvertrouwen. Eén prentenboek over de kunstgeschiedenis heb ik wel helemaal doorgenomen: ik wist er wel iets van, maar ik moest toch veel opfrissen. En ik heb ook elke dag de krant gelezen, maar dat doe ik sowieso.»
HUMO Jij weet dus écht veel.
Van Den Spiegel «Dat zeggen ze toch vaak: 'Man, wat jij allemaal onthoudt!' Zelfs onbelangrijke dingen sla ik bijna meteen op, zonder het te willen. Soms heb ik één keer iets gelezen en weet ik het jaren later nog. En ik heb de voorbije tien jaar érg veel gelezen, ook op internet. Ik woonde in het buitenland, en ik had lange tijd geen kinderen en dus veel tijd voor mezelf.»
HUMO Sam De Graeve, eindredacteur van het programma, was het al opgevallen dat sporters tactisch meestal heel goed spelen. Dat bleek ook bij jou: al in je eerste finale liet jij handig je seconden zakken.
Van Den Spiegel «Op het gevaar af pretentieus te klinken: de finale vind ik nog het makkelijkste onderdeel van de hele quiz. Over geen enkel ander onderdeel van het spel heb je zo veel controle, tenzij je tegenstander bijna alles goed antwoordt, natuurlijk.»

Uit: Humo 3760 van dinsdag 25 september 2012

Enkele fragmenten van Tomas Van Den Spiegel in 'De slimste mens ter wereld'

 

Zoek meer artikels over: finale, de slimste mens ter wereld , otto-jan ham, winnaar, tomas van den spiegel, magali cobbaert

In slow motion: het snelste landdier ter wereld in volle sprint

NRC / NGS 

Tekst Peter Zantingh

National Geographic en de Cincinnati Zoo (een dierentuin in Ohio) sloegen onlangs de handen ineen om iets op camera vast te leggen wat zelden eerder zo gefilmd is: het jachtluipaard in volle sprint.

Ze gebruikten daarbij een Phantom-camera, die erom bekend staat bij uitstek geschikt te zijn voor slow motions. Met 1.200 beelden met seconde zoomden ze in op een sprintend luipaard dat een snelheid van zo’n 100 kilometer per uur haalt.
National Geographic en de dierentuin filmden drie dagen lang. We zien in het filmpje vijf jachtluipaarden in actie, gevolgd door een korte making-of aan het einde.

Eerder plaatste NRC.nl al dit filmpje over de opnames in de Cincinnati Zoo :

En het tumult rond de NBB/NT Heren (etc.) gaat door...

Ex-International Frank Kales en Sportmarketeer Patrick Wouters van den Oudenweijer laten van zich horen op sportknowhowxl.nl :

‘Vernieuwing nodig in Nederlandse basketbalwereld’

door: Lennart Bloemhof | 29 november 2012
Voormalig Ajax-directeur Frank Kales en sportmarketeer Patrick Wouters van den Oudenweijer twijfelen aan het beleid van de Nederlandse Basketball Bond (NBB). “Trainers, coaches, spelers en ex-spelers moeten zich inzetten voor noodzakelijke vernieuwing”, zegt Kales. Wouters van den Oudenweijer benadrukt het belang van langetermijnplanning bij de bond.

Begin november kondigde de NBB aan het nationale mannenbasketbalteam voor twee jaar terug te trekken uit de competitie vanwege geldgebrek. Dat leidde tot verbaasde reacties in basketballend Nederland. Ook bij de internationals, die het nieuws via bekenden vernamen. Die schakelden daaropvolgend belangenorganisatie NL Sporter in om de beslissing terug te draaien.
Zaterdag 24 november jl. stemden 236 van 331 afgevaardigden van de NBB-rayons alsnog met het voorstel in op de algemene vergadering van de bond. Bondscoach Jan Willem Jansen was uit protest afwezig op de vergadering.
Wanbeleid
Frank Kales baalt van de opschorting van het nationale herenteam. Over het besluit is hij niet te spreken. “Ik hoop dat het een truc is om iedereen wakker te schudden. Zo niet, dan is het een teken van onvermogen.”
Er is een andere aanpak nodig, meent de oud-basketballer (93 interlands), op basis van observaties in de praktijk. “Ik was uitgenodigd voor een thuisinterland. Toen ik rondkeek in de zaal zag ik dat de ene helft oud-international was en de andere helft bestond uit familie en vrienden. Er lijkt te weinig te gebeuren om aandacht voor de sport te genereren.”
Dat er geen geld is voor een nationale ploeg, vindt Kales opmerkelijk. “Mijn bondscontributie als speler is 55 euro. Als van alle NBB-leden 3 of 4 euro wordt besteed aan het nationale team, is het budget er. Of mis ik nu iets? Je mag niet aan je nationale team komen. Punt.”

-Meer-

Berend Weijs bij Surinamsports:

Volgens 'Boom Chicago' komen de Pieten nu toch eindelijk in opstand...

Een heel artikel rond dit fimpje op NRC.nl

Ole, weer een hype(-je)! Ik zal wel achterlopen op dit gebied, daar twijfel ik niet aan; ik had eerdere publiciteit over de man (Simeon ten Holt, die gisteren op 89-jarige leeftijd kwam te overlijden) en zijn muziek gemist, al komt de muziek me wel in de verte bekend voor.

Nu is hij overleden en liep ik er vol tegenaan:

de trailer:

de volle anderhalf uur:

(van NRC.nl)

Kijken en luisteren: de bedwelmende klankmagie van ‘Canto Ostinato’

door Pim van den Dool

Gisteren werd bekend dat componist Simeon ten Holt op 89-jarige leeftijd is overleden. De Nederlandse componist werd wereldberoemd met ‘Canto Ostinato’, misschien wel het bekendste werk uit de Nederlandse klassieke muziek. Er werden honderden uitvoeringen en variaties gemaakt, waaronder een audiovisuele die de afgelopen weken in Nederland werd opgevoerd.

De Canto Ostinato, dat dateert uit de jaren zeventig, is een stuk dat meestal op twee of vier vleugels wordt uitgevoerd en dat door zijn eigenzinnige en – volgens sommigen ouderwetse – structuur iets bedwelmends heeft. Veel critici vonden het stuk te mooi, te tonaal en niet vernieuwend. Maar onder de radar van de muziekkritiek gebeurde iets ongebruikelijks, schreef Joep Stapel vorig jaar in NRC Handelsblad:

Mensen werden gegrepen door de hypnotisch rondtollende motieven van Ten Holt. Ze gaven elkaar cassettebandjes – moet je dit eens horen. Zo wist Canto een grote schare luisteraars aan zich te binden, een gemêleerd publiek van zowel professionele musici als mensen die normaal gesproken nooit klassieke muziek luisteren.

Oordeel zelf:

Moderne variant afgelopen weken veel opgevoerd

Het Canto Ostinato werd in de afgelopen decennia wereldwijd honderden keren uitgevoerd, in allerlei varianten. De afgelopen maanden voerde het collectief InnerAct een audiovisuele performance op basis van het stuk uit in Amsterdam, Den Haag en afgelopen vrijdag nog in de Kunsthal in Rotterdam. Harpiste Gwyneth Wentink speelt samen met vj Arnout Hulskamp en geluidskunstenaar Wouter Snoei een moderne versie van het beroemde werk.
Pianist en componist Kees Wieringa schreef eind september in NRC dat de variatie technisch verbluffend wordt uitgevoerd, maar wel iets spannender had gemogen:

Visuele computerbeelden deinden ritmisch mee op de muziek. Technisch werd het allemaal verbluffend uitgevoerd. Toch had ik stiekem gehoopt op een nieuwe kennismaking met het stuk waarvan ik iedere noot ken en waar ik eigenlijk niet graag naar luister, zelf uitvoeren is veel leuker. Soms vroeg ik mij af waarom deze musici niet meer risico’s namen, geen wildere ritmes toevoegden, geen nieuwe dimensie toonden dan louter prachtige klanken en beelden.

Open Brief Emile Roemer over de Huurhuizensector

Beste <>,
De kans dat jij – als lezer van deze mail – in een sociale huurwoning woont, is ongeveer 33%. Eén op de drie huizen in Nederland is een sociale huurwoning. Dat zijn miljoenen huizen voor miljoenen Nederlanders. Mensen die rekenen op een betaalbare huurwoning, die goed onderhouden wordt.
Sinds de liberalisering van de woningmarkt in de jaren tachtig en negentig wordt de sociale huisvesting in Nederland stukje bij beetje afgebroken. Corporaties moesten ‘marktpartijen’ worden. De zeggenschap van huurders en gemeenten werd beperkt en het bestuur werd overgelaten aan managers waarvan velen vooral veel geld wilden verdienen. In plaats van goede huizen bouwen, vergrepen sommige corporaties zich aan dure prestigeprojecten. Ondertussen werden grote aantallen huurwoningen verkocht en zijn de huren fors gestegen.
Onder Paars is in de jaren negentig de afbraak van de sociale woningbouw begonnen. En nu doen PvdA en VVD het wéér: door de heffing die corporaties aan de overheid gaan betalen, wordt de afbraak in de volgende versnelling gezet. De verhuurderheffing – die het kabinet wil invoeren - moet tot twee miljard euro per jaar gaan opleveren. Investeringen in nieuwe en bestaande woningen zullen worden geschrapt. Dat gebeurt nu al: in Schiedam, Rijssen, Groningen, Delft en nog heel veel andere plaatsen worden bouwprojecten geschrapt.
Behalve woningzoekenden zijn vooral ook de huurders de klos. Corporaties zullen de kosten van de heffing neerleggen bij de huurders. Huurders die – met name in de steden –  sowieso al te maken krijgen met een huurexplosie omdat het kabinet de maximale huur wil koppelen aan de WOZ-waarde van de woning.

De bouwsector gaat last krijgen van dit voorstel. Door de heffing zal er minder gebouwd worden. De verwachting is dat in 2017 bijna 90% van de woningcorporaties zo verzwakt is dat ze geen geld meer kunnen lenen voor nieuwbouw, renovatie en isolatie van hun huurwoningen. Dat is een harde klap in het gezicht van al die bouwvakkers en vaklui die nu al zwaar in de problemen zitten.
Draag jij de sociale woningbouw een warm hart toe en wil je samen met mij opkomen voor goede huisvesting en voor voldoende investeringen in de bouw? Mail me dan vandaag nog, dan kijken we samen wat we kunnen doen!
Emile Roemer

Eerste berichtgeving over ALV en NT Heren

Leon Kersten en het Sportforum (met o.a. Ton Boot) over de ALV

Overigens is het wel wrang juist Ton boot zo te horen; ooit zei hij in een interview met Jacob Bergsma "Er zal altijd een Nationaal Heren Team zijn...dus Jacob, wie weet krijg jij ooit nog eens de kans!..."

Jan van der Nat op de site van de DBL

www.basketballplus.nl 'AV stemt in met plan van aanpak van NBB-Bestuur'

www.ibasketball.nl 'av stemt in met plan van aanpak van nbb-bestuur'

www.basketballplus.nl 'nederlandse-heren-teams-krijgen-uitstel'

www.basketballplus.nl 'nederlandse-heren-teams-krijgen-uitstel'

Jesse Voorn



NOS op 3

Van Paassen over sponsoring en het Nederlands basketball

Vrijdag 16 november 2012 door Gideon van der Hijden (Basketballplus.nl)
Vandaag stond er een heel groot stuk in de Volkskrant over sport en sponsoring. Het ging over rijke sponsoren die een spoor van vernieling achter hebben gelaten in de Nederlandse sportwereld. In het volleybal hebben ze er flink last van gehad, maar ook in het basketballwereldje zijn ze langs geweest.
De beroemdste is natuurlijk Roel Pieper, die met Amsterdam zelfs de Europacup wilde winnen, maar zo’n beetje tegenovergestelde bereikte.
In het krantenartikel wordt gesproken met Peter van Paassen die in zijn loopbaan wel drie keer zijn club moest verlaten vanwege financiële problemen. Bij Den Helder (2005), Amtsterdam (2009) en zijn huidige ploeg EiffelTowers Den Bosch, waar Peter van Paassen in 2010 uitgeleend werd aan het Belgische Mons.
Peter van Paassen zei daarover:”We werden toen voor de keuze gesteld een enorme salarisverlaging te accepteren of te vertrekken. Er werd open kaart gespeeld.”
Bij Amsterdam had Peter van Paassen zojuist voor langere tijd bijgetekend, toen de club na de val van durfinvesteerder Roel Pieper in een BC Luchtballon veranderde.
Peter van Paassen zei daarover: “We werden bij Amsterdam constant aan het lijntje gehouden met nieuwe beloftes, die vervolgens niet werden nagekomen. Was er weer een deadline verstreken.” en “Als speler voelde je de druk. Werd er tegen ons gezegd dat we de volgende ronde van de Europa Cup moesten halen om een sponsor over de streep te trekken. Ik vond het ethisch onverantwoord, wees helder tegenover de spelers. Maar het bestuur is nooit eerlijk geweest.”
Bij zijn binnenkomst in 2007 beloofde Roel Pieper Amsterdam naar de Europese top te loodsen. Het bleek een waanidee.
Peter van Paassen zei hierover:” Voor dergelijke investeerders is het alles of niets. Ze denken in bedragen die voor ons niet te bevatten zijn. Ik geloof dat Pieper het beste voor had met het Amsterdam en het Nederlandse basketball. Maar hij leefde in een andere wereld, met andere regels en een andere beleving. de club ging hem ook teveel tijd kosten, ik merkte al dat Roel andere dingen aan zijn hoofd had. Ik heb geleerd dat je niet te veel projecten tegelijk moet starten, dan raak je het overzicht kwijt.”
Van Paassen voelde zich ‘niet serieus’ genomen door de club. toen de salarissen niet betaald konden worden. “Veel spelers hadden een gezin te onderhouden. Wij gaven alles voor de club en het bestuur toonde geen empathie. Dat stak.”
Achteraf constateert Van Paassen dat Pieper een kapitale denkfout maakte door een Amerikaanse basketbalvisie te transformeren naar een andere cultuur. “In het Nederlandse basketball ontbreekt het fundament voor durfinvesteerders, die denken in begrippen als in één keer naar de top. Je kunt wel roepen dat je met Den Bosch of Amsterdam de Europacup wilt winnen. Maar er is geen maatschappelijk draagvlak voor.”
Over de toekomst heeft Peter van Paassen ook een mening. Evenals in het volleybal voorziet hij in het basketball een zelfreinigende werking: “Doe het niet anders voorkomen dan het is, anders storten de topclubs wederom als een kaartenhuis in elkaar. ook wij zullen wellicht als semi-profs verder moeten.”
Hij vervolgt met: “Ik denk dat Den helder, Amsterdam en Den Bosch hebben geleerd van het verleden. Nu geven ze het basketball een Nederlands gezicht en creëren ze een brede basis. De belangrijkste les is je club te verankeren in de samenleving door de maatschappelijke relevantie te benadrukken. investeren in een smalle top is heilloos.”
Ook Bob van Oosterhout, eigenaar van het Triple-Double sportmarketing bureau, gaf zijn mening in de Volkskrant over het Nederlands basketball en de eventuele stopzetting van het Nederlands herenteam. Volgens hem worden beleidsmakers te weinig geselecteerd op kwaliteit; “Het is een brevet van onvermogen dat de Basketballbond zich nooit bij mij heeft gemeld. Mijn bedrijf heeft zelfs een basketballnaam, ik schakel elke dag met het bedrijfsleven. De basketballers stappen nunaar NL Sporter, omdat de NBB de stekker uit het Nederlands herenteam trekt. Zo denkt de Bond een bedrag van 85.000 euro te besparen. Wanneer de bestuursleden er niet in slagen om 85.000 euro uit de markt te halen voor de Nationale ploeg zitten ze op de verkeerde plek.”



NRC 26-11-2012

Geen geld, dus nu ook even geen nationale basketbalploeg

Rotterdam.
NRC – Door onze redacteur Steven Verseput | pagina 26 - 27
Geen oranje shirtje, geen interlands, geen trainingen met de beste spelers van het land. Het mooiste podium van het seizoen voor de Nederlandse topbasketballers valt weg. De komende twee jaar worden de activiteiten van het nationale mannenteam stopgezet. „Zeer teleurstellend”, reageert Arvin Slagter (27), speler van Leiden. „Erg pijnlijk dat we ons straks niet meer internationaal kunnen meten.”
Op de algemene vergadering van de Nederlandse Basketball Bond (NBB) in Almere werd zaterdag ingestemd met een ‘plan van aanpak’ van het bestuur om het financiële tekort van de bond (zo’n drie ton) terug te dringen. De afgevaardigden gingen in meerderheid akkoord met het plan en de begroting.
Meest gevoelige maatregel: twee jaar lang wordt er geen geld meer gereserveerd voor de programma’s voor spelers onder de twintig jaar en de nationale mannenploeg (besparing: 95.000 euro). Daarnaast wordt er tien procent bezuinigd op de personeelskosten van het bondsbureau in Nieuwegein (140.000 euro) en komt er een contributieverhoging van 5 euro voor elk lid van een basketbalvereniging, wat 200.000 euro moet opbrengen.
De basketbalbond is financieel in problemen gekomen door onvoorziene uitgaven, onder meer voor de Nederlandse rolstoelbasketbalsters die op de Paralympics in Londen brons behaalden. Ook de kosten van het WK voor vrouwen onder de 17, dit jaar in Amsterdam, zijn hoger uitgevallen dan begroot.
„Maar het is een combinatie van een heleboel factoren. Over de hele linie zijn er budgetoverschrijdingen geweest”, zegt Francisca Ravestein, voorzitter van de basketbalbond. Sponsorinkomsten lopen terug. En de subsidies van sportkoepel NOC*NSF voor de mannenploeg en het mannenteam onder de twintig worden afgebouwd.
De keuze om de mannenploeg ‘on hold’ te zetten is met „pijn in het hart gemaakt”, vertelt Ravenstein. „Maar er moeten impopulaire maatregelen worden genomen om het financiële probleem weg te werken. We zagen geen andere mogelijkheid.”
De nationale vrouwenselecties worden nog wel gesteund. Een bewuste afweging: van de mannen worden op korte termijn geen aansprekende prestaties verwacht. Het perspectief bij de vrouwen is beter: kwalificatie voor de Spelen in 2016 is mogelijk op basis van de resultaten op internationale toernooien.
De mannenploeg, die in de Europese B-divisie uitkomt, presteert al jaren matig. Door het terugtrekken loopt het nationale team de kwalificatiecyclus voor het Europees kampioenschap in 2015 in Oekraïne mis.
Maar er gloort nog een beetje hoop. Er wordt gewerkt aan een reddingsoperatie om de ploeg toch in te kunnen schrijven voor de EK-kwalificatie. Het is een initiatief van drie oud-internationals en een sportmarketingbureau. Zij gaan proberen om zo’n 120.000 euro bij elkaar te krijgen, genoeg voor één seizoen. Wie de initiatiefnemers zijn kan Ravestein niet zeggen.
International Slagter wacht het af. Hij begrijpt niet dat het management kan blijven zitten na het financiële wanbeleid. „In het bedrijfsleven word je dan ontslagen. En als ik als basketballer niet presteer, zal mijn contract niet verlengd worden.” Hij maakt zich zorgen over de toekomst van het Nederlandse basketbal. „Door het programma stil te leggen, wordt het gat tussen ons en andere landen nog veel groter.” En bij de jeugdselecties komt het ook hard aan. Slagter: „Welk signaal denk je dat je hiermee afgeeft aan talentvolle jeugdspelers die nu het nationale team proberen te bereiken?”

De terugkeer van Litouwen als Basketballnatie op de Olympische Spelen - IDFA-docu 'The Other Dream Team'

Ik was erbij. Natuurlijk wist ik dat Basketball belangrijk was (en is) voor (zowat) ALLE Litouwers. Natuurlijk wist ik dat het (na vele decennia onder het Sovjet regime) weer op eigen benen staan iets heel groots en diep beleefd iets was. Maar hoe diep het echt zat, daar kwam ik pas achter toen ik, tijdens het Pre-Olympisch Toernooi van 1992, regelmatig tussen de Litouwse fans zat; de emoties van deze, toen nog in omvang beperkte, groep waren overweldigend. Dat was mooi om mee te maken. En over die episode van de geschiedenis gaat de onderstaande documentaire die draaide op 's werelds grootste Documentaire-Festival, het IDFA in Amsterdam. Ik kon er helaas niet naartoe, maar die film ga ik absoluut nog eens zien!

Overigens: Het Nederlands Nationale Heren Team won op het Pre-Olympisch Toernooi in Badajoz (ook) van het GOS, slechts twee of drie landen slaagden daar in de Zomer van 1992 ook in...

De trailer:

The Other Dream Team

Marius Markevicius, VS / Litouwen, 2012, kleur / zwartwit, HDcam, 91'

Samenvatting

Op het basketbaltoernooi van de Olympische Spelen van 1988 in Seoul versloeg de Sovjet-Unie de Verenigde Staten, dat een B-team had opgesteld en een zeldzame nederlaag leed. Dat zou de Amerikanen geen tweede keer overkomen. Vier jaar later stuurden ze naar de Spelen in Barcelona een team met louter dure sterren uit de fameuze NBA-competitie: het zogeheten Dream Team. De Sovjet-Unie bestond inmiddels niet meer, maar onder de vlag van het GOS nam een gelegenheidsploeg deel met spelers uit Rusland en andere voormalige Sovjetstaten. De hoofdmoot van de ploeg van vier jaar eerder bestond uit spelers uit Litouwen, dat in 1990 het Russische juk van zich had afgeworpen. De Litouwse basketbalploeg was in de halve finale kansloos tegen het Amerikaanse Dream Team, dat goud won en symbool stond voor glamour en vrijheid. Maar in de strijd om het brons versloeg Litouwen, dat op ludieke wijze werd gesteund door de Amerikaanse hippieband The Grateful Dead, aartsrivaal GOS. The Other Dream Team vertelt het verhaal van de trotse Litouwers, die dankzij hun nationale sport de voormalige onderdrukker lik op stuk gaven en hun culturele identiteit hervonden. De herinneringen gaan terug naar 1940, toen Sovjetdictator Stalin de Baltische staten bezette en delen van de bevolking liet deporteren naar Siberië. Waar de Litouwers overigens ook basketbal speelden.

Credits

Regisseur
Marius Markevicius
Camera
Jesse Feldman
Scenario
Marius Markevicius
Jon Weinbach
Montage
Dan Marks
Muziek
Dustin O'Halloran
Productie
Marius Markevicius
Jon Weinbach
Co-Productie
Linas Ryskus
Jennifer Cochis

Tumult binnen NBB om Nationaal Heren Team

Het Bestuur van de NBB stelt morgen op de ALV voor om de financiële problemen op te lossen door o.a. twee jaar met het NT Heren en de MU20 te stoppen.
Nog niet vaak zal de reactie binnen het kleine Nederlandse Basketballwereldje zo massaal en zo unaniem (tegen) zijn geweest. Een aantal interviews:
Worthy de Jong



Arvin Slagter



Kees Akerboom en Jos Frederiks



Sander van der Holst



Randy Wiel



Toon van Helfteren




Ik schreef er zelf twee stukken over:

1. NT Heren – Dit kan niet! En het mag niet beslist worden!!

Columnist Aart Dekker schrok zich rot toen hem werd verteld dat (uitgerekend) het NBB-Bestuur voornemens is de ALV van 24 November a.s. te laten beslissen om voor een periode van twee jaar te stoppen met het MU20, (Jong Oranje) en Nationaal Team Heren Programma. Hij ziet dit als de volgende nagel aan de doodskist van het Nederlandse Basketball, en betoogt hieronder waarom deze beslissing nooit, maar dan ook NOOIT genomen mag worden!

Er is al het nodige over gezegd en geschreven, en terwijl het 'nieuws' brak en de discussie her en der op gang kwam, lag ik een aantal dagen met hevige spit in mijn bed te proberen vooral niet te bewegen. Ik heb de discussie -tot nu toe- dus achteraf nagetrokken, terwijl ik al wel tijd had na te denken over de situatie...wat een puinhoop!!

Laat ik beginnen mijn eigen positie duidelijk te markeren: ik ben niet alleen columnist, ik ben (o.a.) ook afgevaardigde van de Verenigingen van Rayon West (en moet in die hoedanigheid dus meebeslissen over de voorliggende voorstellen...sic!), daarnaast ben ik -ik schreef het al vaak in mijn stukjes-, 'gewoon een basketball-liefhebber' en heb in die hoedanigheid het wel en wee van het gehele basketball als belang en als doel voor ogen.

Daarnaast zie ik persoonlijk, bij de vele rollen die ik in het basketball gehad heb (en heb), het Nationaal Team Heren als 'mijn hobby' binnen het Nederlandse Basketball. Daarmee bedoel ik dat ik vele dingen doe/heb gedaan omdat ik:

-'denk dat ze nu eenmaal gedaan moeten worden' (en iemand moet het doen),

-ze als nuttig zie/zag voor de samenleving en/of het NLDse Basketball,

-ermee hoop 'iets nuttigs te doen',

-etc, etc,

maar dat ik

-in het zoveel mogelijk volgen van het NT Heren,

-live in Nederland,

-via de media,

-en als het ff kan ook al ruim 30 jaar in persoon in het buitenland,

een 'echte hobby' zie (d.w.z: ik doe het voor mijn lol).

De kop boven dit stuk spreekt natuurlijk boekdelen: ik denk dat het de slechtst denkbare beslissing zou zijn die 'we' op dit moment zouden kunnen nemen, mocht de bijl inderdaad vallen voor het NT Heren en de MU20. Daarnaast zou met deze beslissing dus ook 'mijn persoonlijke hobby' de nek worden omgedraaid, en dat zie ik natuurlijk niet graag gebeuren (al draait het daar natuurlijk, ook voor mij, helemaal niet om...).

Nog een ander stukje van mijn positie: ik heb dit bestuur steeds gesteund, zowel formeel, informeel, in 'de wandelgangen' en in mijn geschriften, en meen dat ook duidelijk te hebben gemaakt naar zo'n beetje alle bestuursleden persoonlijk. Ik zou dat ook graag blijven doen...

Waarom?

Omdat ik me nog als de dag van gisteren herinner wat er de vorige keren dat de NBB zonder bestuur kwam te zitten gebeurde (impasse, tijd- energie-, en kapitaalverlies) en omdat ik er serieus aan twijfel of 'we', zelfs met de grootst mogelijke inspanningen, er verzekerd van kunnen zijn dat we überhaupt weer een, kwalitatief en wat motivatie en betrokkenheid betreft, gelijkwaardig nieuw bestuur zullen kunnen vinden, en dan heb ik het nog helemaal niet over de termijn waarop dat zou (kunnen) lukken!

Niemand is dus gebaat bij de zoveelste bestuurscrisis bij de NBB binnen relatief korte tijd.

Een andere reden voor mijn steun aan dit bestuur: ik ben er zo langzamerhand van overtuigd geraakt dat het besturen van de NBB, vandaag de dag, een schier onmogelijke taak is geworden. Deze mensen, volgens mij stuk voor stuk goede mensen met de beste intenties, hebben die taak op zich genomen, met volle inzet en veel energie, en ten koste van behoorlijke (persoonlijke) opofferingen, dat kan bijna niet anders. Zulke mensen moet je vooral niet te snel afvallen!

Maar dan nu de hete aardappel: het voornemen van dit bestuur om de Nationale Heren, de Nationale MU20, en daarmee volgens mij ook iets als 'Jong Oranje', voor twee jaar op sterk water te zetten, is een (zeer) zwakke gedachte, of het is 'hogere poker'.

In beide gevallen is het fataal:

Dit kan niet, en het mag niet gebeuren!!!!

Lees het maar vast als een voorschotje op de aanstaande ALV,

maar ook als EEN OPROEP aan een ieder;

-dus alle betrokkenen bij die ALV,

-maar zeker ook aan alle buitenstaanders die zich ook maar enigszins betrokken voelen bij het wel en wee van het Nederlandse Basketball,

om nu eindelijk eens SAMEN naar goede oplossingen te zoeken voordat het te laat is, en

(m.n. Aan het adres van al die 'buitenstaanders') om zich te laten horen op luide, maar constructieve wijze nu het nog zin heeft (en dus niet straks, achteraf op zinloze wijze, bijvoorbeeld in grove bewoordingen hier op het forum...)

De NBB is een democratisch georganiseerde vereniging; in principe is de macht aan de

Leden en Verenigingen (via de Rayons), maar ook individuele leden en andere betrokkenen kunnen echt wel een manier vinden zich te laten horen.

Als je wat te melden hebt, DOE DAT DAN OOK!

Dan nu mijn betoog

Inhoudelijk

Het is een fatale beslissing. De gedachte dat na twee jaar de draad 'gewoon', of zelfs beter (op basis van verbeterde U16/U18 programma's) kan worden opgepakt is ridicuul; zo werkt het niet in de Topsport. Je kunt niet straffeloos je kapitaal vernietigen en/of verwaarlozen zonder daarvoor langdurig een zware tol voor te moeten betalen.

(On-)Eerlijkheid: de jongens en mannen brengen verreweg het meeste contributie binnen bij de NBB, en betalen daarmee dus relatief al een meervoud van de middelen op waaruit ook programma's voor meisjes en vrouwen worden betaald, en in veelvoud de middelen die worden besteed aan het rolstoelbasketball. Het minste wat J/M'en daarvoor terug mogen verwachten is een gelijkwaardig programma aan dat van Vrouwen, en Rolstoelers. Voorgestelde beslissing doet precies het omgekeerde. Dat is dus gewoon niet fair, en alleen daarom al helemaal fout!

Ook op een andere manier is het niet eerlijk: de onderliggende veronderstelling is dat de Vrouwen/Meisjes wel, maar de Mannen/Jongens niet waardig (binnen hun mogelijkheden, en naar het geïnvesteerde geld) hebben gepresteerd. Laten we de Meiden even buiten beschouwing laten. Mijn columns daarover de laatste maanden spreken voor zich, ik hoef er niet meer over te schrijven. En ik bedoel hiermee ook helemaal niets negatiefs te zeggen over de Vrouwen.

Maar vergelijkenderwijs durf ik de stelling wel aan dat de Mannen het in 'de Zomer van 2012', het jaar van de voorgenomen beslissing 'te kappen met deze Mannen en U18, U19 en U20-spelers', i.i.g. voor de duur van twee jaar, HET ZELFS IETS BETER HEBBEN GEDAAN dan de Vrouwen.

Gaan we uit van het feit 'dat het bij de Vrouwen gemakkelijker scoren is dan bij de Mannen', en dat doet dit Bestuur(!), en vergelijken we de prestaties van Mannen en Vrouwen in de Kwalificatieronde 2012 voor EuroBasket Men/Women, dan blijkt dat de gescoorde wedstrijdpunten gelijk zijn, en de uitslagen van de Mannen 'net een tikkie beter' waren.

Dus de aannames van het Bestuur kloppen niet/zijn niet eerlijk (voor de Mannen)!

En dan heb ik het nog niet over het verschil in Budgetten van Mannen/Vrouwen, de gegeven duidelijkheid aan beide Teams/Staven, en de kwaliteit van de Voorbereiding... Als we die meenemen, dan hebben de mannen het (in 2012) VEEL BETER GEDAAN!

Presentatie/Communicatie

Er is, ook al denk ik dus nog zo positief over deze club bestuurders, ook nog zoiets als 'goed communiceren'. Ook dat mag je van een NBB-Bestuur (en haar Apparaat) verwachten.

Natuurlijk, de ALV is 'het hoogste Orgaan' in onze Verenigingsstructuur.

Maar de communicatie schiet echt verregaand tekort als het blijft bij het (niet eens helemaal) tijdig informeren van de Afgevaardigden, de Rayons, en de Verenigingen d.m.v. Vergaderstukken.

Met daarin (zelfs een beetje verstopt, want het is niet eens een zelfstandig Agendapunt) dan zoiets verregaands als het onthoofden van de grootste categorie van je Ledenbestand, 'verstopt' in de Begroting voor het volgende jaar (2013).

Wat het Bestuur hiermee (op deze wijze) doet is het ondermijnen van het eigen gezag, maar ook van de motivatie van zeer velen onder de eigen leden.

Je zal maar bijvoorbeeld zijn:

-een Jeugdcoach bij een club die jaren heeft geïnvesteerd in een (in jouw ogen getalenteerde) Jeugdspeler, waarvan jij dacht dat hij (bijna) klaar is voor selectie voor het NT (of Jong Oranje, of het NT MU20); kan je aan zo'n jongen uit gaan leggen '...dat'ie pech gehad heeft; want de NBB vind het nu juist voor hem even niet nodig continuïteit te bieden...Jammer joh!...'.

Dezelfde redenatie kan je ophangen voor: Bestuurders van Clubs en Rayons, Coaches van Selecties (Regionaal, Rayonaal, Nationaal, RTC's, Tweede Teams, etc.

Uitermate demotiverend voor velen in het, vooral vrijwillige, kader overal in de NBB dus.

-een Jeugdspeler met dromen. Dan hoor of lees je 'dat het NT Heren en/of de MU20 afgeschaft wordt', wat denk je dan? 'Gaat dat zo makkelijk? Wat stelt het dan eigenlijk voor?! Moet ik dat serieus nemen? Misschien toch maar een andere sport kiezen...of misschien voortaan 'alleen maar voor de lol spelen; ik ga echt niet meer 10-20 uur ballen voor zoiets!'

Uitermate demotiverend voor 'de Jeugd, die de de Toekomst is/zou moeten zijn' overal in de NBB dus.

-een Ouder van een al dan niet getalenteerde Jeugdspeler, die hierover hoort, leest. 'Wat is dat voor een ballentent?! Moet ik dat serieus nemen? En ik betaal een gigantische contributie, het kost me zeeën van tijd..! Misschien toch maar voorzichtig richting een andere sport pushen, dat joch van me...' Uitermate demotiverend voor de grootste financiers van de NBB dus.

-een Speler die bijna tegen het NT of de MU20 aanzit. 'Heb ik daar al die jaren hard voor gewerkt? Ben ik er bijna; schaffen ze me af..! Nokken ermee!'

Uitermate demotiverend voor jonge mensen die vele jaren hebben geïnvesteerd in zichzelf, met een doel voor ogen!.

-een Speler die net in het NT, of Jong Oranje zit. Carrière 'on hold'! De clubs spelen niet meer Internationaal, nu de Bond ook al niet meer. Een zwart gat van twee jaar voor de boeg; wat zou dat doen voor de motivatie van die jonge mensen?

Uitermate demotiverend dus,

en hoe betrouwbaar bewijs je dan te zijn als NBB-Bestuur,

voor deze belangrijke groep?

En bedenk jezelf wel: onder deze groep dus de meest succesvolle lichting NLDse Jeugdspelers in 15 jaar; de MU20 van 2009 en 2010!!!

-een Speler die nu mede de harde kern vormt van het NT Heren; op het hoogtepunt van je carrière, terwijl je er zo dicht bij zit misschien wel als eerste International in ruim 20 jaar(!) jezelf te kwalificeren voor EuroBasket, in 2012 net niet gelukt, maar misschien wel in 2013, 2014, of daarna; GEEN INTERNATIONAAL BASKETBALL!

Je kunt er net zo goed meteen een punt achterzetten; je wordt immers AFGESCHREVEN! “Jammer joh, van al de lange, zware zomers, van die grotendeels opgeofferde vakanties, maar we zien het niet meer zitten in je!' Ik wil al jaren een verhaal schrijven over Marcel Huijbens, in mijn ogen een van de Allergrootste Spelers die ooit als Nederlander op de Nederlandse velden rondliep; zijn (lange) carrière viel helaas volledig samen met de lange neergang van het Nederlandse Basketball, hij heeft dus nauwelijks een reële kans gehad zich op het allerhoogste platform te manifesteren. Ik vind dat een trieste gedachte... Gaan we dat nu moedwillig weer een aantal spelers aandoen die beter verdienen?!?

Uitermate demotiverend..!

-de Media, die toch al grotendeels afgehaakt zijn; nu weten ze het zeker:

'Het stelt HELEMAAL NIETS VOOR dat NLDse Basketball!'

En -Ik zei de gek- Aart Dekker de onverbeterlijke optimist die zich daar altijd tegen verweerde, zal voortaan meesmuilend worden nagekeken: 'Sukkel!'. “Ja heren en dames van de Media: als deze beslissing erdoor komt blijken jullie, met terugwerkende kracht, geheel gelijk te hebben gehad!” Maar let wel NBB-Bestuurders: ik ben misschien een sukkel, misschien wel naïef geweest, maar jullie zijn dan de verantwoordelijken voor het verspelen van het laatste beetje krediet bij die Media. Weten jullie hoeveel minuten zendtijd de Vrouwen/Meisjes de afgelopen jaren hebben gehad op TV? Denken jullie dat dat vandaag of morgen met jullie 'Nieuwe Beleid' ineens beter zal worden?ECHT!?

Lijkt me: Uitermate demotiverend..! Uiteindelijk ook voor jullie..!

-en zo kan ik nog wel even doorgaan met het verzinnen van groepen die gedemotiveerd worden door inhoud, en vorm van jullie voorstel. Ik zal dat niet doen, een goed verstaander begrijpt het denk ik wel...

Het Bestuur moet dus veel beter gaan communiceren, met alles en iedereen die er toedoet. Ik heb dat tegen alle, al enige tijd zittende NBB-Bestuurders al een of meer keer gezegd. Ik heb ze zelfs mijn hulp aangeboden. Het staat een ieder natuurlijk vrij zijn of haar eigen inzichten te volgen, maar of het productief en verstandig is...

Nog een overweging

Niets wordt er (vanzelf) beter van 'als je er mee stopt'! Dat gaat, heel misschien, alleen op als je een totaal verrot systeem of instituut opheft, of een entiteit die in zichzelf kwaadaardig of intrinsiek slecht is. Maar ik mag toch aannemen dat dat NIET de mening is van het NBB-Bestuur over het huidige NT Heren en de twee aankomende lichtingen MU20?!?

Dus: Stoppen, zelfs tijdelijk voor twee seizoenen, is GEEN OPTIE!

Wat nu?

Er moet volgens mij aanstaande zaterdag een oplossing te vinden zijn waardoor het Herenprogramma niet voor twee jaar bevroren hoeft te worden. Zo groot is het met die tijdelijke stop te besparen bedrag nu ook weer niet. In mijn vorige column deed ik al een voorstel waarmee een flink deel van het benodigde bedrag op andere wijze binnen te halen zou moeten kunnen worden. Ik hoop dat de ALV die creativiteit zal opbrengen.
Daarnaast hoop ik dat ieder ander die zich betrokken voelt bij de programma's MU20 t/m NT Heren, zich zal laten horen!

AART DEKKER

2. Minder (maar gemiddeld betere) Refs zeggen (vaker) ‘My bad’…

…of iets dergelijks (mijn straattaal is wellicht een beetje ‘outdated’)… Wat ik met deze kop bedoel is dat er nog nooit iemand slechter geworden is van het toegeven van gemaakte fouten. Integendeel, en ook van het verwerken van gefundeerde (zelf-) kritiek en (veel) ervaring opdoen onder het hoogste niveau, is nog nooit iemand slechter geworden. Verder mogen mensen (refs) die de Top willen bereiken en ‘de Top’ moeten gaan beoordelen mag beproefde kwaliteit verwacht worden. En dat gaat eens temeer op als scheidsrechters beter betaald worden als een flink deel van de spelers die zij moeten fluiten. Dit alles was de achtergrond van mijn column van ongeveer een jaar geleden.

Nu is de situatie van het Nederlandse Herenbasketball verder verslechterd. Het NBB-Bestuur stelt een draconische en mogelijk langdurig fatale ingreep voor: twee jaar geen Internationaal Basketball voor alle Nederlandse Topspelers en Toptalenten op Nederlandse bodem tussen nu en de zomer 2015.

Vandaar dat ik mijn voorstel van vorig jaar herhaal. Maar nu als concrete, per 1-1-2013 in te voeren maatregel. Om geld te besparen dat kan worden ingezet om de voorgnomen beslissing ongedaan te maken, maar dus ook omdat ik oprecht geloof dat het eerder beter dan slechter zal worden w.b.t. de beleving van kwaliteit van ‘onze Refs’, deze mensen zich beter zullen ontwikkelen, en uiteindelijk iedereen er dus beter van zal worden. Ik denk dat twee Refs die op Topniveau een wedstrijd leiden sowieso meer respect ondervinden, meer individueel aanspreekbaar zijn op fouten, zwaarder beproefd zullen worden en daar sneller van leren, en (last but not least) levert deze (tijdelijke) maatregel geld op in tijden van hoge nood…

Bovendien zijn er dan meer, relatief betere, Refs beschikbaar voor de volgende Landelijke Divisies, en de Vrouwen en Jeugd, en zullen onervaren Refs eerder kwaliteitsminuten maken en ervaring opdoen in het zelf verantwoording nemen, ‘getest worden’, kritiek krijgen, verwerken, en internaliseren van die kritiek ten eigen voordeel. De hoogste Nationale (Heren) Divisie(s) zijn geen speeltuin of proeftuin voor Refs die hun (noodzakelijke) kilometers nog niet hebben gemaakt op lager niveau, hun fouten nog niet (voldoende) hebben gemaakt, en de bijbehorende kritiek nog niet hebben verstouwd en verinnerlijkt!

U ziet: een ‘win-win-win-situatie’ voor iedereen; allereerst de Refs zelf, de clubs in de DBL en de Lagere Divisies, hun Toeschouwers, de NBB (op termijn), en bovendien kunnen we met deze (al dan niet tijdelijke, er moet natuurlijk wel worden gemonitord!) maatregel de komende jaren (laten we het maar eens twee jaar proberen(!)) geld vrijspelen voor continuïteit bij het NT-Heren, Jong Oranje en het NT MU20.

Ik stelde op deze ingreep, maar dan puur op basis van mijn waarneming (en inschatting) dat we er met zijn alleen niet op vooruit zijn gegaan bij de overgang van twee naar drie Refs al eerder voor, en verzocht het NBB-Bestuur op een vorige ALV al om een en ander eens te laten onderzoeken.

Een ander motief voor mijn voorstel was dat het in tijden van financiële crisis, maar m.i. eigen nooit, te verkopen is dat er steeds meer Jonge Talenten zijn (en wellicht ook wel minder jonge DBL-spelers!?) die voor een hongerloontje (of zelfs dat niet eens) in de DBL actief zijn, daar 20-30 of meer uren per week aan besteden, en dan zeer matig (of slechter) gefloten worden door Refs die per wedstrijd meer ‘verdienen’ dan diezelfde spelers in een week of meer…

Nu de nood zo groot is geworden dat onze NBB-Bestuurders voorstellen om de ‘Creme-de-la-creme’ van onze Topspelers voor twee jaar de diepvriezer in te schuiven, mis ik in de voorstellen het element van verdelen van de pijn, bijvoorbeeld ook over die andere groep betrokkenen, semiprofessioneel en professioneel, die op dezelfde velden actief zijn, de Refs dus.

Daarom herhaal ik mijn voorstel, alleen hoeft het onderzoek dat ik eerder voorstelde (en dat bij mijn weten nog niet is uitgevoerd in opdracht van het NBB-Bestuur) niet meer vooraf te gaan aan deze maatregel; het kan gelijk opgaan met de tijdelijke invoering van mijn voorstel, zodat aan het eind van de (eerst maar eens twee jaar) de uitkomsten meegenomen kunnen worden bij de evaluatie ervan.

Mijn voorstel:

(In ieder geval voor de jaren 2013 en 2014) zullen in de DBL, in de reguliere competitie, geen drie, maar twee Scheidsrechters per wedstrijd actief zijn. De clubs blijven evenwel wel voor drie (M/V) per wedstrijd betalen. Het met deze maatregel bespaarde geld wordt door de NBB apart gezet, en gebruikt als dekking van het wel continueren van de programma’s NT Heren, en NT MU20. Er zal tegelijk een multidisciplinaire commissie worden ingesteld die de effecten van deze maatregel gedurende de eerste twee jaar zal volgen en evalueren, en advies zal uitbrengen wanneer deze maatregel, na minimaal twee jaar, teruggedraaid kan worden en er weer overgestapt kan worden op drie Refs per wedstrijd en vanaf welk niveau.

De opbrengst van deze maatregel zal, volgens mijn gegevens en becijfering, in de orde van 30-40.000 Euro per jaar bedragen. Een aanzienlijk deel van het benodigde bedrag om de voorgenomen beslissing van het NBB-Bestuur betreffende NT Heren en NT MU20 terug te kunnen draaien.

Er zullen ongetwijfeld mensen met bezwaren komen. Ik zal er enkele van proberen op voorhand te weerleggen:

-dit mag helemaal niet van Fiba(-Europe). – Dat zullen we dan wel zien, ook Fiba zal inzien dat in de huidige noodsituatie nood wetten breekt.

-de Refs ‘verleren’ dan met drie te fluiten, en kunnen dan niet meer Internationaal opereren. – Om deze reden stel ik dan ook voor om de Play-Offs (en desgewenst de Beker waar het DBL-clubs betreft) wel door drie M/V te laten fluiten, en wel door die Refs die wel Internationaal actief (zullen) zijn.

-dit voorstel demotiveert (talentvolle, jonge) Refs. – Wellicht, maar zeker minder dan dat in het voorstel van het NBB-Bestuur onze Heren-Toppers en Talenten worden gedemotiveerd. Bovendien durf ik de stelling wel aan dat, mocht dit bij een aantal Refs in relevante mate het geval zijn, dit precies die Refs betreft die ‘we’ dan nog eens kritisch zullen moeten beoordelen op juist die intrinsieke motivatie.

Wellicht zijn er nog meer bezwaren denkbaar; ik zou zeggen “Roept u maar!”. Mensen zullen met wel heel zwaarwegende argumenten moeten komen om mijn steun voor dit voorstel/amendement voor de komende ALV te doen wegvallen. Ik hoop, en geloof, dat dit voor een meerderheid van de Afgevaardigden op deze ALV zal gelden..!

Tenslotte mijn eerste oproep aan eenieder: ik daag iedereen uit om met de stofkam door de Begrotingen voor 2013 (NBB en Rayons) te gaan, en voorstellen te doen meer bedragen vrij te spelen voor het Boegbeeld van de NBB, de Top van ons Nationale Herenbasketball, ‘Oranje Heren’ dus!

AART DEKKER

Uitleg bij de NOS door Sander vd Holst

NOS – Uur U nadert voor basketballers

Vrijdag 23 november 2012 door Gideon van der Hijden

De Nederlandse basketballers hebben belangenorganisatie NL Sporter in de arm genomen om te voorkomen dat de Nederlandse Basketball Bond (NBB) de stekker trekt uit de belangrijkste Nederlandse mannenploegen. De NBB kondigde onlangs aan om vanwege geldgebrek het programma voor de mannen voor twee jaar stil te leggen.
Zaterdag valt de definitieve beslissing. aldus Sander van der Holst, oud-basketballer en bestuurslid van NL Sporter, de vakbond voor sporters.

Herverkiezing Obama houdt Basketball in 'the Spotlight'

Barack Obama is een 'Basketball-Junkie', dat blijkt uit het onderstaande interview:



Volgens www.cnnsi.com zal zijn herverkiezing de komende vier jaar voor extra aandacht voor basketball blijven zorgen. Hieronder het artikel:

Ian Thomsen>INSIDE THE NBA

Obama's victory gives basketball another term in the spotlight

Read More: http://sportsillustrated.cnn.com/2012/writers/ian_thomsen/11/07/president-obama-basketball/index.html#ixzz2CrJz89PK

Obama's victory gives basketball another term in the spotlight

Story Highlights

Basketball will remain prevalent in the White House thanks to Barack Obama's win

Obama is an avid player; he played a pickup game in Chicago on Election Day

The president knows the NBA game well, and his NCAA picks are of annual interes

The president is passionate about hoops.

Bill Frakes/SI

The nation remains divided between elation and anger, between optimism and pessimism. Amid the polarization of America there is one outcome on which we can all agree.

Barack Obama's re-election is a victory for basketball.

We can fight endlessly over taxes, health care and the national debt, but there is no debating President Obama's impact here: Basketball will continue to be more prominent because he is in the White House.

On Tuesday, after he was finished campaigning and before the voting results began to come in, the president spent his narrow window of free time on a basketball court in Chicago. He played with former Bulls Scottie Pippen and Randy Brown; his former aide Reggie Love, who played for Duke; Education Secretary Arne Duncan, who played for Harvard; and his brother-in-law, Oregon State basketball coach Craig Robinson.

There were others on the court as well, of course, because the pent-up release of playing pickup basketball on Election Day has become a tradition for Obama. He is, unofficially, the president of basketball.

Basketball had stood last in line and largely neglected among presidents for the last century. Richard Nixon was a bowler. Golf had Dwight Eisenhower and Bill Clinton, among others. Football and baseball had too many presidents to mention. George W. Bush was a former owner of the Texas Rangers, and during his two terms he threw out first pitches at the World Series for little leaguers as well as big leaguers.

[Photo Gallery: Presidents playing sports]

Bush's passion for baseball appeared to elevate (or at the very least articulate) the government's interest in prosecuting the drug cheats of the steroids era during his terms in office. The concerns of the president tend to be extended throughout the land. Baseball was the White House pastime from 2001-08.

Obama has many interests. He is a poor bowler, he plays golf (or tries to, like most of us) and he is a fan of football (he wants to see an eight-team playoff in the college game) and baseball (he thanked the Red Sox for trading Kevin Youkilis to his White Sox last summer). But basketball is his love. He played for a state high school championship team at Punahou School in Honolulu. He is a slim, 6-foot-1 left-handed shooter who talks trash when he plays.

Only a few of the many who make their living from basketball are doing more for their sport than Obama. Anytime Obama attends an NBA game, his presence dwarfs the players on the floor. His annual NCAA tournament selections become the standard against which millions of Americans compare their own March Madness brackets. Basketball recognizes that the president has amplified its voice and role. In Celtics coach Doc Rivers' Orlando home, a large, framed photo shows him posing with Obama. LeBron James, Kevin Durant, Kobe Bryant and other NBA stars have played pickup ball against the president.

"If he makes a nice move, you catch yourself thinking, I'm going to steal the ball from him," Bryant said on Ellen DeGeneres' talk show a few weeks ago. "Then I start looking around looking for the CIA. I'm thinking I should just let him go.''

Michael Jordan didn't dare support an African-American Democrat's candidacy in 1990 against North Carolina Senator Jesse Helms, explaining at the time, "Republicans buy shoes, too.'' But Jordan offered to help raise funds at the "Obama Classic'' celebrity basketball game earlier this year with Carmelo Anthony, Alonzo Mourning and other NBA names.

President Obama often puts his left-handed shooting stroke on display in celebrated pickup games.

Mark Wilson/Getty Images

Obama had an outdoor basketball court installed at the White House. "These days I probably play once every two to three weeks, not as often as I'd like,'' he told TNT's Marv Albert during an interview on that court in 2010. "But during, say, the health-care debate, when things are just going crazy over on Capitol Hill, a lot of times I'll just come out here and shoot or I'll play a game of H-O-R-S-E and it takes an edge off things."

It may be that no president knows any sport better than Obama knows basketball. During that interview with Albert, he broke down the games of John Wall, Rajon Rondo and Pau Gasol while also summing up James' impending free agency as wisely as anyone.

"I think that the most important thing for LeBron right now is actually to find a structure where he's got a coach that he respects and is working hard with teammates who care about him,'' the president said. "The one thing I remember about the Bulls was it wasn't until Michael [Jordan] had confidence in Phil Jackson, Scottie Pippen, Horace Grant -- it wasn't until you got that framework around you that you could be a champion.''

Obama's love for basketball doesn't inhabit a bubble. Support for him divided the basketball community as well as the larger population. As of Nov. 3, according to a list compiled by HoopsHype, 74 NBA players, coaches, executives and owners had donated to the two presidential candidates. Five players donated money to Obama, and no player gave money to Republican challenger Mitt Romney.

The Republicans were supported by a group of 32 that included executives Pat Riley, Danny Ainge and Daryl Morey, as well as owners Jim Dolan, Dan Gilbert and Clay Bennett. They gave $118,500 to Romney.

Obama received $128,145 from a more diverse group of 42 NBA donors that included players Carmelo Anthony and Grant Hill; referee Danny Crawford; players' union chief Billy Hunter; coaches Rivers and Gregg Popovich; owners Jordan and Ted Leonsis; and commissioner David Stern and his 2014 successor, Adam Silver.

The larger goal now for Obama is to emulate the champions of the sport he loves. He needs to somehow pull together the talent around him and create a sense of team.

LeBron's achievement was far more simple.

Read More: http://sportsillustrated.cnn.com/2012/writers/ian_thomsen/11/07/president-obama-basketball/index.html#ixzz2CrKDTYL0

Read More: http://sportsillustrated.cnn.com/2012/writers/ian_thomsen/11/07/president-obama-basketball/index.html#ixzz2CrJg9Uzx

Ian Thomsen>INSIDE THE NBA

More ColumnsEmail Ian Thomsen

Read More: http://sportsillustrated.cnn.com/2012/writers/ian_thomsen/11/07/president-obama-basketball/index.html#ixzz2CrJg9Uzx

Ian Thomsen>INSIDE THE NBA

More ColumnsEmail Ian Thomsen

Read More: http://sportsillustrated.cnn.com/2012/writers/ian_thomsen/11/07/president-obama-basketball/index.html#ixzz2CrJg9Uzx

Nog meer Obama op verkiezingsdag in de Chicago Tribune