woensdag 18 december 2013

Heerlijk Avondje (2) - SPM Shoeters Den Bosch vs. Dijon

Echt Internationaal Basketball staat voor mij voor: ‘Erop, of eronder’, ‘Do, or die’, ‘Alles of niets’, en zo zou ik nog wel even door kunnen gaan. En alhoewel SPM Shoeters Den Bosch zich al vorige week in de volgende ronde had kunnen spelen (maar dat onnodig net niet deed), is het vanavond eindelijk weer eens zover voor een Nederlands Heren Basketball-team; een ‘Internationale Alles of Niets wedstrijd in eigen zaal’.

Een zaal bovendien die (gelukkig!) ook eindelijk eens vol zit. En dan, zeker als het publiek er ook eens vol voor gaat, hoeft Nederlands beste clubteam echt niet onder te doen voor een goede Belgische, Franse, Scandinavische, Engelse, of zelfs Duitse tegenstander. Dus voor mij, als echte basketball-liefhebber met een voorliefde voor - meer dan wat ook – Intenationaal Basketball, een Heerlijk Avondje, met hopelijk ook nog eens een heerlijke uitkomst; namelijk na de jaarwisseling nog eens minimaal drie Internationale Wedstrijden op berijdbare afstand.

Een Franse tegenstander, Dijon dat (lees de analyse vooraf van Leon Kersten) tweede staat in de veel hoger aangeschreven Franse Pro-A. Nou, laat ik daar (vooraf) dit over zeggen; ‘Dat zegt mij nog helemaal niets. Dat Antwerp Giants er twee keer goed van won daarentegen, zegt mij wel iets: dat SPM Shoeters Den Bosch er in principe ook van zou moeten kunnen winnen!’

Wat wel bepalend zou kunnen blijken te zijn: de rol van het publiek (zie mijn column van deze week).
Publiek is, als het goed is, een factor van belang in Basketball. En als Den Bosch en (wijde) omstreken naar de hal komt (en dat hebben ze gedaan), en die factor van belang wil zijn, dan kan dat de doorslag geven. Een grotendeels afwachtend publiek laat het team op z’n eentje de aardappels uit het vuur slepen. Hoe zit dat publiek er in Kwart-1 bij? Nou, laat ik het zo zeggen: "Het was niet doods en zelfs niet helemaal afwachtend; maar over 'de Hel van Den Bosch' kan je toch nog niet echt spreken…"

Het team wachtte in ieder geval niet af; dat begon zeer voortvarend en zat in Kwart-1 continu (ruim) aan de goede kant van de streep. Na 10 minuten 19-16; niet slecht, maar wat belangrijker is: de eerste indruk van de Fransen (want dat zijn het vooral: Franse jongens en wat Amerikanen die er nauwelijks van te onderscheiden zijn) is een donker, atletisch spelend, maar zeker niet onbestrijdbare ploeg voor het solide Den Bosch van 2013-2014.

Wat mij vroeg in Kwart-2 wel opvalt: de Guards van Den Bosch – niet bepaald groot van gestalte – zijn kwetsbaar voor de defensieve druk van hun tegenstanders, en zoeken niet in ieder mogelijk geval de sterke Bossche Inside. En dat zou, later in de wedstrijd, problemen kunnen gaan opleveren.
Wat ook opvalt: dat diezelfde kleine mannen zorgen voor veel Defensieve Rebounds als de Fransen van buiten schieten. Conclusie: de Verdediging staat behoorlijk. Ook is mijn inschatting dat de ‘Outside Shoeters’ hun naam ook echt waar zullen moeten gaan maken; met alleen Inside-scores zal waarschijnlijk niet gaan lukken. En ook de OR van de Bosschenaren laat nog te wensen over.

Na een hele tijd voorzichtig manoeuvreren rond de stand 22-20 door beide teams, is het Kees Akerboom die zorgt voor de volgende score 24-21. Ralf de Pachter zou daar van de lijn 5 punten verschil van kunnen maken, maar laat die kans liggen. Ook de volgende Jumper van Den Bosch valt erg kort ten opzichte van de ring. Het is dat de Fransen (in de ogen van de Refs) grossieren in aanvallende fouten, en het ook in Jumpers blijven zoeken, anders hadden de (tijdelijke non-) Shoeters in deze fase serieuze averij op hebben kunnen lopen… Weer een jumpschot van Akerboom zorgt voor 26-24 na 19 minuten…dat is inderdaad 7-8 in 9 minuten! Verdedigen dus, en ‘alle ballen op Kees’, daar zal dus in de Tweede Helft echt wat in moeten veranderen.

Rust 26-26.
De verdediging domineerde aan beide kanten in de eerste helft (Foto Christian Aarts)



20 minuten resteren Den Bosch dus om te zorgen voor een paar maanden meer Internationaal Basketball; het zit erin…maar komt het er ook uit?

De start is (weer!) OK: Johnson gaat naar de ring, mist, maar zijn OR en Assist op Gonzalvez zorgen voor 29-26. Die ook voor de volgende score tekent, en voor de volgende fout. Daarna rommelt Den Bosch in de eigen verdedigende rebound en lijken we alweer in dezelfde schaakwedstrijd terecht te zijn gekomen als in Kwart-2.

Een verschil: het schot valt nu beter voor Dijon en daarmee komt de eerste Franse voorsprong op het bord: 33-34… Halverwege Kwart-3 staat het 42-38, als Wesley zijn (pas) vierde punt maakt. En dat brengt leven in het inmiddels vooral afwachtende publiek; gelijk maken de Boschenaren een klein ‘runnetje’, vooral door meer vuur in de verdediging. Aarts lost Wesley af. Helaas krijgen de Fransen, door een 100% cadeau-fout gefloten tegen Farokanesh, op dat moment de bal terug. Voordat een andere Ref het genoeg vindt - en voor dragen fluit -, loopt ook Aarts nog tegen zijn derde fout aan… De mannen in het grijs worden nu echt een factor; 3-seconden gefloten tegen Aarts, terwijl de bal nog ‘fumblet’. Daarna: Charge voor Aarts… Fout Dijon. De Pagter krijgt onder de ring de fout niet mee, de bal fumblet nu tussen de twee teams heen en weer. Dat alles bij de score van 44-40…

Driepunter Dijon. Fumbles over het halve veld, maar het gevoel is: de Fransen gaan steeds harder vechten, Den Bosch heeft het moeilijk. Wesley en Wessels terug voor Aarts en de Pagter; die wissel was nodig, maar waar blijven de scores van de Bossche perimeter? Gonzalvez misschien? Zijn Drietje gaat ‘erin en eruit’. Door 2x pakt Dijon opnieuw een puntje voor. TO Den Bosch. TO Dijon. Met 14.3sec op de klok een Time-out voor Den Bosch. De (al zeker derde, of vierde) Alley-hoop pass van Farokanesh bereikt eindelijk Wesley: 46-45 Den Bosch.

10 minuten nog; het blijft een billen-knijper en het publiek is nog steeds geen factor van belang…

Voor het eerst zorgt een Franse speler voor de eerste score in een Kwart (Traore, 46-47). Wesley scoort ook, maar die telt niet; Charge. Dobbins 46-49. Wessels scoort, maar in plaats van een Bonus, geven de Refs zijkant na de op hem gemaakte fout. Den Bosch is beter, zou beter moeten/kunnen zijn; dat is nog steeds mijn gevoel. Maar dan moet je niet volledig vrij, een halve meter voorbij de zijlijn een cross-pass aannemen (TO, Farokanesh). Akerboom wisselt voor de kleine schutter die nauwelijks schiet in deze wedstrijd. Inmiddels staat het 47-52, en alhoewel de Fransen meer in hun element lijken dan hun Bossche opponenten, kan Wessels toch ‘op de 24-seconden-klok’ op zijn tenen een jumper blokken. Gonzalvez zorgt met een Drietje voor aansluiting (49-52). Inmiddels gaan de fouten aan beide zijden tellen (Aarts, Farokanesh en minimaal twee Dijonners op ‘4’). Weer Gonzalvez (2x) 51-52. Het publiek gaat zich weer roeren.

Met 5:12 op de klok komt het einde voor Aarts, een absolute bullshit-call - waardoor een Fransman die geen kant meer op kon gered werd -. Wesley mist simpel onder het bord, maar Wessels pakt de OR en levert een Assist op (alweer) Gonzalvez (56-55, 4:20 te gaan); het lijkt echt ‘tot het gaatje te gaan’!

Maar het publiek zit nog steeds…

Harris maakt, ondanks goede ‘D’ op zijn schot door Wessels 56-58 (Drietje). Kees Akerboom antwoord (59-58). 2x Dijon. Wesley gaat naar de basket, lijkt wat laf af te passen, maar de bal gaat van ‘up-top’ in een streep naar Akerboom die helemaal op de wing natuurlijk niet mist (62-60). Er volgt direct een fout op Wessels, die naar de lijn mag (eerste mis, tweede ook…). Den Bosch verdedigt met alles macht die het heeft, maar vlak voor de buzzer maakt Harris op een Inside-out pass 62-63. Akerboom stopt tot tweemaal een ‘Streetball-drive van Dobbins’, maar deze scoort uiteindelijk ‘door hem heen’ toch 64-65 (geen call). Dat lukt na dom balverlies niet nog een keer; Akerboom blokt een halve Fast-break Lay-up buiten de lijnen. Maar op de inbound maakt Harris er alsnog 64-67 van. Dan zitten we in de laatste minuut; Den Bosch moet scoren! Maar doet dat niet. 1x Dijon. 64-68 met 0:34 te gaan. Assist Wesley op Wessels (66-68). Vijfde Fout Farokanesh (14.5sec te gaan). Harris van de lijn (66-70). Johnson mist de driepunter, de Pagter tikt de OR er uit. Gonzalvez ‘airt’ de laatste driepunter.

SPM Shoeters Den Bosch komt net tekort voor de Tweede Ronde EuroCup Challenge, en daarmee is het Europese Seizoen van alle drie Nederlandse clubs afgelopen. Den Bosch heeft het goed gedaan, maar toch…het zat erin, en een ‘Echte Hel’ wilde de Maaspoort ook vandaag niet worden… 5 punten te weinig; het zijn slechts twee schoten, een keertje meer Balwinst, zo dicht erbij…

Het publiek als echte ‘Zesde Man’, dat is in Nederland (veel te) zeldzaam…

Iedereen kan zich weer volledig toe gaan leggen op de DBL, ik heb weleens het gevoel dat ‘we’ ons daar ook eigenlijk wel goed bij voelen… En daarmee bedoel ik niets negatiefs te zeggen over SPM Shoeters en haar publiek vandaag, het is een meer algemene verzuchting…

In de Pers-conferentie zijn zowel de Dijon-coach als ex-Bergen op Zoom speler Harris zeer lovend over Den Bosch. En dat was nu eens niet het obligate gepraat dat in een verplichte Pers-conferentie wordt uitgewisseld. Ik vraag hen er expliciet naar: "Hoe ziet u het feit dat drie team voor deze wedstrijd gelijk staan, en dat Antwerpen Dijon tweemaal versloeg, terwijl Den Bosch tweemaal verloor, maar wel de bovenliggende ploeg was tegen Antwerpen?"

Zijn antwoord: "Goede teams uit Belgie, Frankrijk en Nederland, ontlopen elkaar niet veel. En de verschillen tussen deze drie waren minimaal. Ik was vorige week in Antwerpen, en Den Bosch had daar kunnen/moeten winnen."

Daarop doorgaand vertel ik hem dat daar in Nederland, ook door de kenners, heel anders over wordt gedacht.
De coach begrijpt me niet.
Harris wel: hij zegt tegen zijn coach "Hij bedoelt dat Den Bosch (zowat) kansloos werd geacht in Nederland..."
De coach is oprecht verbaasd...
Voordat ze de Pers-conferentie verlaten benadrukt de coach nog eens "...dat de EuroChallenge voor hen 'Fantastic' is tot dit moment, dat ze er veel van leren. En dat, nu de doelstelling is behaald (laatste 16), de Tweede Ronde alleen maar een bonus is..."

Zo zien me maar weer eens: de perceptie van het Nederlandse Basketball in Nederland, spoort lang niet altijd met hoe men er in het buitenland tegen aankijkt.

Een schrale troost voor SPM Shoeters...voor de kansen van de club op het Nederlandse Kampioenschap is het misschien nog niet zo slecht, maar de gedachte er zo dicht bij te zijn, en dan net het laatste drempeltje niet gehaald te hebben,
dat zal best een tijdje na-schrijnen.

Het was een heerlijke, spannende pot.
Maar ook de laatste kans op Internationaal Mannen Basketball in Nederland tot de zomer, en dat is best jammer.


AART DEKKER

Geen opmerkingen:

Een reactie posten