|
Wierd Goedee coachte voor het eerst een Orange Lions Jeugdteam op een Fiba A-Divisie EK(Foto: FIBA.basketball) |
SHARTIE Aart Dekker: Lees dit Interview van Arie Int Veld!
Zeker een jaar 'bewerkte' ik mijn zeer gewaardeerde (Basketball) Vriend en iBasketball Collega Arie Int Veld; "...je moet echt -nu Nederland voor het eerst op MU16-A-Divisie-niveau nieuwe stijl present mag zijn- (mee) gaan kijken in Novi Sad!!!"
Zowel Arie als ik vroegen en kregen een Pers-accreditatie aan...hij ging, en ik kon helaas niet door mijn persoonlijke omstandigheden...
In mijn tijd als Scout Internationaal Jeugdbasketball voor mijn vriend en Pionier Scout Internationaal Jeugd-Basketball voor de NBA, Colleges en Universiteiten, bedrijven als Adidas (e.a. sportmerken) en Professionele Clubs en Bonden Rob Meurs, specialiseerde ik me in de MU16A, MU20-B, Noord- en Noord-West-Europa en nog wat ander segmentjes en het 'Verinternettiseren en Vermarkten van Rob's Business. Daar stak ik in toenemende mate tien jaar lang een groot deel van mijn tijd en energie in, en met succes, en toen kwam de Grote Economische Crisis van 2008, en stortte het hele net -na 15 jaren met flink verlies te hebben gedraaid- 'Break-even' draaiende Rob Meurs/Court-Vision imperium in, en was ik niet allen het werk waar ik me in ontwikkeld had, maar bleek ik toen de stofwolken naar zijn verongelukken waren opgetrokken, ook nog eens de ongeveer Euro 30.000,- aan spaargeld, die ik hem in de vorm van voorgeschoten Reis- en Verblijfkosten had geleend, kwijt te zijn... Ik heb er heel veel van geleerd, en het heeft mij met de vele bijzondere ervaringen en de vele interessante en bijzondere mensen die ik heb leren kennen ook erg verrijkt als men, dat dan weer wel... Het leidde er ook toe dat ik 'Stukjesschrijver over Basketball werd; want waar Meurs alles aan elkaar ritselde en regelde, wilde ik het via de koninklijke weg doen,officieel Pers-accreditatieaanvragen, en er dus ook als schrijver over schrijven. Met als doel die Grote, Mooie en o zo Interessante Internationale Jeugdbasketball-wereld bekender en populairder maken bij de Nederlandse Basketball-Liefhebbers. Want...eerlijk gezegd...er was bijna niemand in Nederland die er ook maar een pepernoot van kende en snapte, en zelfs nu -nadat ik dus al 17 jaar best wel veel schreef- is dat wel een ietsepietsie beter geworden, maar eigenlijk was het nog steeds een druppel op een gloeiende plaat... En dan heb ik het niet alleen over de grote groep van Nederlandse Basketball-Liefhebbers, maar zelfs ook over de groep mensen die zich intensief bezig houdt met Talentontwikkeling in het Nederlandse Basketball.
Hoe vaak ik al niet geschreven heb dat mensen moeten gaan kijken bij de Fiba- en andere Grote Internationale Jeugd-toernooien, hoeveel mensen ik dat niet persoonlijk heb verteld; de groep die het daadwerkelijk gedaan heeft, er een reëel beeld van heeft, is nog steeds uiterst klein.
Maar goed, Arie ging dus wel dit jaar, en MU16-Coach Wierd Goedee was voor het eerst als Actieve Coach present op het hoogste MU16-niveau...
Het resulteerde in het onderstaande Interview, en dat is denk ik een MUST-READ voor iedereen die zichzelf serieus neemt in het Nederlandse Basketball Wereldje...
Ik ben er nog een beetje triest over dat ik dit unieke moment heb moeten missen... Maar aan de andere kant is het ook wel weer goed dat de lezer dit verhaal nu eens hoort van een ander dan van de grijs-geworden schrijver, met zijn grijsgedraaide boodschap, en dat een Uitstekende en Kritische Interviewer zoals Arie Int Veld -nieuw op dit niveau- en een idem dito Expert op het gebied van Talentontwikkeling van Nederlands Talent zoals Wierd Goedee -ook nieuw actief op dit niveau- dit verhaal nu eens vertellen...
AART DEKKER
**
MU16 bondscoach Wierd Goedee: deze lessen uit het A-EK kunnen we meteen toepassen
Terwijl de SPENS Arena in Novi Sad nog natrilde van de ge-wel-dige
finale tussen Kroatië en Spanje (71-70), spraken we met Oranje
bondscoach MU16 Wierd Goedee. Hij ging in op de lessen, die de coaches
en de spelers uit dit EK op topniveau trekken.
Kijkend naar de prestaties van Oranje (1 maal gewonnen, 6 maal
verloren, terug naar de B-groep in 2019), en deze ook vergelijkend met
de andere A-landen, springen er twee zaken uit.
Ten eerste is het belangrijk dat de MU16 talenten vaker (het liefst
elke week) tegen tegenstanders spelen, die groter en sterker zijn dan
zij zelf. Dat kan bijvoorbeeld door ook (of uitsluitend) op U18 of zelfs
U21 niveau te trainen en te spelen. Op internationaal niveau kom je bij
de toplanden spelers tegen, die al zo groot en sterk zijn, als in
Nederland de beste spelers bij de U18 of zelfs hoger. Naast het opzoeken
van die zwaardere tegenstand in eigen land, kan ook het vaker spelen
van buitenlandse toernooien, bijvoorbeeld met Kerst en Pasen, helpen om
te leren op te boksen tegen ‘volwassen’ kerels van 16 jaar uit andere
landen.
Ten tweede moet er meer aan kracht gewerkt worden. Als je ziet wat
voor beulen er rond lopen bij landen als Turkije (twee zelfs) en Spanje
(een stuk of vier), dan is duidelijk dat Nederland hier nog op achter
loopt. Deels heeft dat te maken moet de leeftijd waarop jongens in
Noord-Europa zich fysiek ontwikkelen. “We zijn laatgroeiers”, noemt
Goedee dat. Niettemin kunnen ook wij in Nederland meer aan onze kracht,
massa, kilo’s werken. “De andere landen noemden dan met een knipoog onze
spaghetti-legs”, vertelt de bondscoach. Oftewel, beentjes zo dun als
spaghettislierten.
Uiteraard moet er niet blind op alleen maar spieren of kilo’s getraind
worden. Er moet goede begeleiding en een goed voedingspatroon zijn. In
combinatie daarmee is spierkracht, explosiviteit, en gewicht van grote
waarde.
“We rebounden op sub-topniveau als typische 16-jarigen. In
vergelijking met de Europese top als 14-jarigen.” De bondscoach ziet een
duidelijk verband tussen kracht en reboundkracht. Hoewel Nederland het
reboundend in diverse wedstrijden knap deed, mede dankzij het atletisch
vermogen van de ploeg, kwam het op dat front toch te kort tegen de
toplanden.
Meer ervaring tegen sterkere (bv. U18-)tegenstanders en meer kracht
zal Nederland ook gaan helpen bij het maken van afstandsschoten. “Op dit
niveau krijg je minder tijd, minder ruimte, en meer druk op je
schoten”, geeft Goedee aan. “Hoe meer kracht je hebt, in je eigen schot,
maar ook in de hele aanval als ploeg, hoe beter het zal lukken om die
verre schoten toch te maken.”
Na de gewonnen wedstrijd tegen Georgië heeft Goedee, samen met
assistentcoaches Triemstra en Bout, een 1-op-1 gesprek gevoerd met alle
12 spelers. Maar liefst 4.5 uur lang deelden de coaches hun bevindingen,
complimenten, en adviezen met de 12 kerels. De spelers hadden huiswerk
gekregen: op hun telefoon schreven ze zelf op, wat ze goed en minder
goed van hun spel vonden. De kunst is nu, om de vele mooie, wijze, en
zware lessen van “Novi Sad” mee te nemen naar de eigen club (en/of
Academy) en die daar in daden om te zetten. Daar hoort soms ook als doel
bij: gemener durven spelen, af en toe eens flink van je afbijten. Maar
vooral: toewerken naar het verbeteren als individu, én als teamspeler.
Elke dag weer.
Goedee merkte op diverse vlakken in deze korte EK-periode
verbeteringen. Bijvoorbeeld qua tactisch inzicht. “Spelers zagen ter
voorbereiding de video van Georgië, en zeiden tegen me: ze spelen een
triangle-and-two (3 man in zoneverdediging, 2 in man-to-man). Ze hebben
geleerd om sneller situaties te herkennen. Ook weten ze nu beter, hoe ze
daarop moeten reageren. De uitvoering daarvan moet beter worden.”
Achteraf is de wijsheid vaak groter; had Nederland met die ‘kennis
van nu’ meer uit dit toernooi moeten halen? Goedee is reëel, hij geeft
aan dat hij en het team zeker zaken beter hadden kunnen doen, maar dat
over het hele toernooi gezien, de meeste andere landen een stapje (soms
twee, soms drie), verder zijn dan Nederland. Zeker, tegen Letland en
Slovenië waren er kansen geweest. Maar als het afstandsschot dan
onvoldoende is, zeker met de hogere verdedigende druk, wordt het lastig
om dat soort wedstrijden te pakken. Het is dan ook het meest productief
om daar niet over te treuren, maar vooral scherp te evalueren, en die
conclusies in nieuwe acties om te zetten.
Die kansen, om alles wat Novi Sad aan Oranje geleerd heeft, in de
praktijk te brengen, komen al heel snel. Ook voor coach Goedee zelf, die
in het dagelijks leven verantwoordelijk is voor alle
basketballopleidingen van Apollo Amsterdam (afgelopen seizoen drievoudig
Nederlands kampioen). Hij weet als weinig anderen, welke mooie
beloningen er in het verschiet liggen, als je je basketballdromen
najaagt én daar keihard voor werkt. Het kan je op prachtige toernooien
als dit EK op A-niveau brengen, maar ook in je latere carrière kan het
wedstrijden opleveren tegen iconische teams en iconische spelers. “Zag
ik daar nou ook Vrankovic zitten, naast de bank van Kroatië?” Goedee
twijfelt, want de mastodont van Split en de Boston Celtics heeft een
getekend gezicht inmiddels. Maar hij is het toch echt (in zijn functie
als voorzitter van de Kroatische bond). “Weet je, dat ik nog tegen hem
gespeeld heb? Ik denk met Den Bosch, of was het met Oranje? Hein
(Triemstra) weet dat soort dingen altijd nog precies. We speelden tegen
gasten als Vrankovic, Radja, Vince Carter, Antawn Jamison (HBW te
Haarlem), een oefenpot tegen Jason Kidd en Gary Payton … die
basketballgeschiedenis inspireert nog steeds.”
Orange Lions Teammanager John Groot beaamt het; ook hij heeft in zijn
lange basketballleven al die vedetten van dichtbij gezien. Net als voor
Goedee, zal ook voor hem de vakantie kort zijn. Na de nachtvlucht terug
naar Nederland wacht zijn club Den Helder Suns al weer met smart op
hem. Nieuw seizoen, nieuwe spelers. Allemaal weten ze hem te vinden.
Werkvergunningen, woningen, auto’s, trainingskampen, oefenwedstrijden.
John kent het klappen van de zweep. Straks dus weer aan de slag met
‘gelouterde’ profs. Maar minstens vandaag en morgen nog nagenieten van
de onbevangen jonge honden van de U16. De mannen zijn al de Servische
nacht in gedoken. Coach en manager laten ze maar even begaan. De winst
van vanmiddag tegen Georgië, en de wijze lessen van wedstrijden tegen
toplanden als Spanje, Servië, Litouwen, en Italië gaan in de koffer mee
naar Amsterdam, Den Helder, Den Bosch, Haarlem, Weert, en voor sommige
spelers zelfs naar de USA. En daar wacht het volgende avontuur, weer een
stap in de beginnende carrières van deze basketballegeneratie. Wie
weet, spelen zij over een jaar of 10 tegen de opvolgers van Vince Carter
en Jason Kidd. Misschien, dat ze dan nog eens terug denken aan die hal
in Novi Sad, ‘waar het ooit begon’ …