Roemer heeft gelijk!

Het is geen geheim: ik ben een SP'er. Maar meer nog ligt mijn politieke voorkeur 'Links', ik vind (al zeker 10 jaar) dat er een Linkse Regering moeten komen. 'Links' zou dan kunnen zijn: SP-PvsA-Groen Links-PvdD-CU en D66. CDA zou hierbij naar believen kunnen aansluiten; graag of niet, want het CDA is natuurlijk verre van 'Links'. Datzelfde geldt (helaas) voor de partij waarvan ik eerder een jaar of 15 lid was, D66.
Toen D66 zich het stempel opplakte van 'Sociaal Liberaal' dacht ik "nu zijn we er helemaal", achteraf bleek dat het begin van het einde van de partij; ze verschrompelde tot 3x niks en moest zichzelf opnieuw uitvinden. Die exercitie heb ik nog als lid meegemaakt, maar mijn stem gaf ik de laatste drie verkiezingen toch maar, voor alle zekerheid, aan de SP...dat bleek achteraf een goede zet, want D66 is erg 'Rechts' geworden, een soort van gepolijste, beschaafde VVD, voor yuppen...maar wel Rechts dus!

Inmiddels ben ik al een hele tijd SP-lid. Niet omdat deze partij voor mij op alle punten het beste programma voert, maar wel omdat de politici in deze partij 'Practicing what They Preach'; er zijn nauwelijks mensen te vinden bij de SP, die het gaat om mooie baantjes, geld, roem en/of macht. Mocht er wel een keer zo'n gelukszoeker door de voorselectie slippen, dan duurt dat niet lang. Je bent bij de SP omdat je sociaal denkt en bent, en omdat je die idealen wilt waarmaken. Je moet dan heel erg hard werken, want anders houd je het ook niet lang vol bij de SP. En daarom steun ik de SP...

Verder moet ik toegeven dat ze, juist op de punten waar ik het niet helemaal met ze eens ben (Europa is zo'n voorbeeld), ze het later toch bij het juiste eind blijken te hebben. Daarom vertrouw ik de leiding van de partij veel toe.

Hieronder de laatste open brief van Emile Roemer:


Beste <>,

Emile Roemer 2006 – Toen kwam ik in de Kamer. Samen met 24 andere SP'ers. Wat een feest. 'De socialen voorbij de liberalen', juichte Jan Marijnissen. En ik juichte met hem mee. Maar toch werd het een domper voor links. De PvdA van Bos liep over naar rechts, wij bleven in de oppositie.

Voor veel linkse kiezers was dat een grote teleurstelling. Vóór de verkiezingen had Wouter Bos alle opties opengehouden. Na de verkiezingen ging de deur naar links dicht en de deur naar Balkenende open. Dat werd het minst geliefde kabinet ooit. In 2010 presenteerden de kiezers aan zowel PvdA als SP de rekening en kregen we het meest rechtse kabinet ooit.

2012 – Weer houdt de PvdA vóór de verkiezingen alle opties open. Linkse stemmers lopen dus weer de kans rechts aan de macht te brengen. Dat is waar linkse kiezers bang voor zijn. Een linkse partij die de kans openhoudt om rechts te laten doorregeren, speelt gevaarlijk spel. Linkse kiezers willen dat hun stem telt. Ze willen dat links samen optrekt. Zeker nu het echt ergens om gaat. Of we weer doorgaan op de neoliberale weg, of eindelijk links afslaan. Of we kunnen afrekenen met het cynisme en mensen vertrouwen kunnen geven in de toekomst.

Vorige week riep Rutte dat hij nooit links aan een meerderheid zou helpen. Ik heb hem daarop met gelijke munt terugbetaald. De SP zal Rutte en rechts niet aan de macht houden. Ook Jolande Sap is duidelijk: als het moet, kiest ze tegen doorgaan met rechts en voor regeren over links. Nu Diederik Samsom nog. Toen Bos linkse samenwerking blokkeerde, liep Samsom voorop in 'Een ander Nederland' – dat linkse samenwerking juist aanmoedigde. We hebben samen betere plannen, we hebben samen een lijstverbinding. Wat we nu nog nodig hebben is het lef om te kiezen. En te leren van de dure les van 2006.

Mijn wijsheid van de dag, die volgens mij letterlijk en figuurlijk prima rijmt: Alleen als wij gaan meeregeren, kunnen we sociaal de crisis keren.

Emile Roemer

Ps. Vanavond en de komende dagen is er weer veel te doen op radio en tv. Jij mag meepraten en gezellig meedoen. Via mijn Facebook-pagina houd ik jullie op de hoogte wanneer ik waar te zien ben.