zaterdag 31 januari 2015
De Echte Nederlandse Basketball-liefhebber gaat Dinsdag naar...Den Bosch!
2015 is alweer een maand op streek, dus het ietwat lege gevoel dat veel – niet meer piep-jonge – 'Echte Nederlandse Basketball-liefhebbers' zo rond de Kerst en Oud & Nieuw nog steeds bekruipt – “Leuk, Basketball Week! … Oh nee; wat jammer toch... Nou ja, dan maar...” –, begint weer wat te slijten. Maar toch..!
Misschien begint het zelfs al een beetje te wennen; dat prachtige evenement dat ooit ieder jaar, en daarna met wat korte onderbrekingen, en nog vrij recente in her-en-der pogingen die 'Oude Magie' in een nieuw jasje te gieten en op andere plaatsen te laten herleven, lijkt nu toch definitief dood...
Maar hoop doet leven; als we nu toch ooit weer eens echt allemaal aan dezelfde kar (gaan) trekken, dan moet het toch ook mogelijk zijn ook die mooie Einde-jaars Traditie weer nieuw leven in te blazen..! Toch!? Of ben – en blijf – ik die onverbeterlijke optimist?
In ieder geval is dit duidelijk: het enige Internationale (Club-) Basketball van Nederland wordt dit seizoen gespeeld in Den Bosch, door de SPM Shoeters uit die stad. En voor degenen die nog slechts onder een locale tegel leven: Shoeters doet dat meer dan zeer verdienstelijk. Zoals ik in mijn vorige stukjes al schreef: Kijk niet gek op als de Bosschenaren ook de Tweede Ronde gaan overleven, en dan zou er dus voor het eerst in jaren weer een Nederlandse club uitkomen in de Kwartfinale van een Europese Basketball Cup. En dan zou ook duidelijk zijn dat de prestaties van de Nationale Mannenploeg de laatste zomers geen incident waren of alleen opgaan voor de Nationale Ploeg; dan is het duidelijk dat ook Topclubs van de uitgedunde Eredivisie/DBL, mits met een duidelijke visie en goed georganiseerd, en zelfs met relatief zeer bescheiden budgetten, toch Europees op Sub-Top-niveau hun partijtje best mee kunnen blazen. En dat is dan weer een mooi argument waarmee ook andere Nederlandse Clubs aan kunnen komen bij de partijen van buiten die nu eenmaal nodig zijn om – vandaag de dag – Professioneel te kunnen basketballen.
Mocht u zichzelf zien als een 'Echte Basketball Liefhebber' – maar geen fan zijn van Den Bosch – dan hoop en denk ik eigenlijk dat het bovenstaande voldoende zou moeten zijn om toch dit seizoen tenminste een keer in de auto te stappen, in Den Bosch een kaartje te kopen, en op de tribunes van de Maaspoort te komen genieten van – hoogstwaarschijnlijk het beste, en in ieder geval het duurste – club-basketballteam dat in het Seizoen 2014-2015 op een Nederlands veld te zien zal zijn. En mocht dat laatste – beste team – niet kloppen, dat is het hoogstwaarschijnlijk wel zeker zo dat het de beste verzameling spelers in een clubteam aanstaande dinsdag op het veld van de Maaspoort aan zal treden...
Ik zou nu een – min of meer – fraaie voorbeschouwing wat betreft spelers en andere wetenswaardigheden aangaande het team van Avtodor Saratov uit Rusland – want dat is de tegenstander van SPM Shoeters a.s. Dinsdag – bij elkaar kunnen schrapen, en dat in deze column voor u op kunnen lepelen, maar dat ga ik nu eens niet doen (misschien dat ik – als ik de geest - heb tussen nu en dinsdagavond alsnog ook zo'n verhaal in elkaar draai), maar ik wil nu volstaan met: kijk voor uzelf: hieronder de video van de al eerder in de Bossche Groep gespeelde wedstrijd tussen Avtodor en de vorige – zeer sterke en zeer aantrekkelijk spelende Esten van Tartu Rock – tegenstander van Den Bosch. Het was – net als dinsdag jongstleden – ook een thriller van de buitencategorie ( 105-106 , na verlenging).
Avtodor (RUS) v Tartu Rock (EST) – Full Game – Last-16 – Season 2014-15 EuroChallenge
Als dit u er niet van overtuigt dat het echt de moeite is een ritje / avond te besteden aan mooi Internationaal Club-Basketball, aanstaande Dinsdag, 20h – Maaspoort Den Bosch – ...dan weet ik het ook niet meer...
Tot Dinsdag!
En veel plezier,
AART DEKKER meer -- Basketball -- van Aart op zijn Weblog -- Hier --
Misschien begint het zelfs al een beetje te wennen; dat prachtige evenement dat ooit ieder jaar, en daarna met wat korte onderbrekingen, en nog vrij recente in her-en-der pogingen die 'Oude Magie' in een nieuw jasje te gieten en op andere plaatsen te laten herleven, lijkt nu toch definitief dood...
Maar hoop doet leven; als we nu toch ooit weer eens echt allemaal aan dezelfde kar (gaan) trekken, dan moet het toch ook mogelijk zijn ook die mooie Einde-jaars Traditie weer nieuw leven in te blazen..! Toch!? Of ben – en blijf – ik die onverbeterlijke optimist?
In ieder geval is dit duidelijk: het enige Internationale (Club-) Basketball van Nederland wordt dit seizoen gespeeld in Den Bosch, door de SPM Shoeters uit die stad. En voor degenen die nog slechts onder een locale tegel leven: Shoeters doet dat meer dan zeer verdienstelijk. Zoals ik in mijn vorige stukjes al schreef: Kijk niet gek op als de Bosschenaren ook de Tweede Ronde gaan overleven, en dan zou er dus voor het eerst in jaren weer een Nederlandse club uitkomen in de Kwartfinale van een Europese Basketball Cup. En dan zou ook duidelijk zijn dat de prestaties van de Nationale Mannenploeg de laatste zomers geen incident waren of alleen opgaan voor de Nationale Ploeg; dan is het duidelijk dat ook Topclubs van de uitgedunde Eredivisie/DBL, mits met een duidelijke visie en goed georganiseerd, en zelfs met relatief zeer bescheiden budgetten, toch Europees op Sub-Top-niveau hun partijtje best mee kunnen blazen. En dat is dan weer een mooi argument waarmee ook andere Nederlandse Clubs aan kunnen komen bij de partijen van buiten die nu eenmaal nodig zijn om – vandaag de dag – Professioneel te kunnen basketballen.
Mocht u zichzelf zien als een 'Echte Basketball Liefhebber' – maar geen fan zijn van Den Bosch – dan hoop en denk ik eigenlijk dat het bovenstaande voldoende zou moeten zijn om toch dit seizoen tenminste een keer in de auto te stappen, in Den Bosch een kaartje te kopen, en op de tribunes van de Maaspoort te komen genieten van – hoogstwaarschijnlijk het beste, en in ieder geval het duurste – club-basketballteam dat in het Seizoen 2014-2015 op een Nederlands veld te zien zal zijn. En mocht dat laatste – beste team – niet kloppen, dat is het hoogstwaarschijnlijk wel zeker zo dat het de beste verzameling spelers in een clubteam aanstaande dinsdag op het veld van de Maaspoort aan zal treden...
Ik zou nu een – min of meer – fraaie voorbeschouwing wat betreft spelers en andere wetenswaardigheden aangaande het team van Avtodor Saratov uit Rusland – want dat is de tegenstander van SPM Shoeters a.s. Dinsdag – bij elkaar kunnen schrapen, en dat in deze column voor u op kunnen lepelen, maar dat ga ik nu eens niet doen (misschien dat ik – als ik de geest - heb tussen nu en dinsdagavond alsnog ook zo'n verhaal in elkaar draai), maar ik wil nu volstaan met: kijk voor uzelf: hieronder de video van de al eerder in de Bossche Groep gespeelde wedstrijd tussen Avtodor en de vorige – zeer sterke en zeer aantrekkelijk spelende Esten van Tartu Rock – tegenstander van Den Bosch. Het was – net als dinsdag jongstleden – ook een thriller van de buitencategorie ( 105-106 , na verlenging).
Avtodor (RUS) v Tartu Rock (EST) – Full Game – Last-16 – Season 2014-15 EuroChallenge
Als dit u er niet van overtuigt dat het echt de moeite is een ritje / avond te besteden aan mooi Internationaal Club-Basketball, aanstaande Dinsdag, 20h – Maaspoort Den Bosch – ...dan weet ik het ook niet meer...
Tot Dinsdag!
En veel plezier,
AART DEKKER meer -- Basketball -- van Aart op zijn Weblog -- Hier --
Labels:
Aanrader,
Aart Dekker,
Basketball,
Basketball is Fun,
Challenge,
Columnist,
EuroCup,
Fiba-Europe,
Preview,
Rusland,
SPM Shoeters DB
vrijdag 30 januari 2015
Open Brief/Nieuwjaarswens Emile Roemer (SP)
Beste ....
Het nieuwe jaar is begonnen. Ik hoop dat u een mooie jaarwisseling hebt gehad en ik wens u het allerbeste voor 2015. Hopelijk in goede gezondheid én met een politieke omwenteling die Nederland heel hard nodig heeft.
Premier Rutte heeft besloten zich flink te gaan bemoeien met de verkiezingen van 18 maart. Hij ziet de bui al hangen natuurlijk. Een fors verlies voor VVD en PvdA brengt het kabinet in grote moeilijkheden. ‘Dit zijn landelijke verkiezingen, die raken direct ook het kabinet,’ zei Rutte daarom in NRC.
Nu ben ik het niet vaak met Rutte eens, maar nu wel. De verkiezingen gaan het kabinet zeker raken, én kraken, tenminste als het aan mij ligt!
Voor de kerst hebben we gezien wat er gebeurt als het kabinet de meerderheid in de Eerste Kamer verliest. Slechte voorstellen - zoals het beperken van de vrije artsenkeuze - gaan dan niet door. En andersom. Goede voorstellen - zoals het verlagen van topinkomens in de publieke sector - worden ondanks een tegenstem van de VVD tóch aangenomen.
Met een grote SP in de Eerste Kamer gaan we dit soort goed nieuws straks steeds vaker horen. Dat biedt perspectief én de sociale vernieuwing die ik graag zie. Met een publieke zorgverzekering voor iedereen, met goede thuiszorg én voldoende plekken in verzorgingshuizen. Met lagere belastingen op arbeid en hogere belastingen op de vermogens van miljonairs.
Laten we van 2015 het jaar maken waarin we een einde maken aan de extreme huurverhogingen en laten we voor eens en voor altijd afrekenen met de armoede die steeds meer kinderen treft. Er is namelijk genoeg voor iedereen!
2015 kan uw en ons jaar worden. Helpt u mij mee om zoveel mogelijk mensen te vertellen dat er op 18 maart écht afgerekend kan worden?
Emile Roemer
Het nieuwe jaar is begonnen. Ik hoop dat u een mooie jaarwisseling hebt gehad en ik wens u het allerbeste voor 2015. Hopelijk in goede gezondheid én met een politieke omwenteling die Nederland heel hard nodig heeft.
Premier Rutte heeft besloten zich flink te gaan bemoeien met de verkiezingen van 18 maart. Hij ziet de bui al hangen natuurlijk. Een fors verlies voor VVD en PvdA brengt het kabinet in grote moeilijkheden. ‘Dit zijn landelijke verkiezingen, die raken direct ook het kabinet,’ zei Rutte daarom in NRC.
Nu ben ik het niet vaak met Rutte eens, maar nu wel. De verkiezingen gaan het kabinet zeker raken, én kraken, tenminste als het aan mij ligt!
Voor de kerst hebben we gezien wat er gebeurt als het kabinet de meerderheid in de Eerste Kamer verliest. Slechte voorstellen - zoals het beperken van de vrije artsenkeuze - gaan dan niet door. En andersom. Goede voorstellen - zoals het verlagen van topinkomens in de publieke sector - worden ondanks een tegenstem van de VVD tóch aangenomen.
Met een grote SP in de Eerste Kamer gaan we dit soort goed nieuws straks steeds vaker horen. Dat biedt perspectief én de sociale vernieuwing die ik graag zie. Met een publieke zorgverzekering voor iedereen, met goede thuiszorg én voldoende plekken in verzorgingshuizen. Met lagere belastingen op arbeid en hogere belastingen op de vermogens van miljonairs.
Laten we van 2015 het jaar maken waarin we een einde maken aan de extreme huurverhogingen en laten we voor eens en voor altijd afrekenen met de armoede die steeds meer kinderen treft. Er is namelijk genoeg voor iedereen!
2015 kan uw en ons jaar worden. Helpt u mij mee om zoveel mogelijk mensen te vertellen dat er op 18 maart écht afgerekend kan worden?
Emile Roemer
Labels:
2015,
Emile Roemer,
Gelukswens,
Miniatuurtje Politiek,
Politiek,
SP,
Toekomst
Een Derde Team met Twee Gezichten; Donar en de Gevolgen van die 'Zwakte'
Ik was in Rotterdam. Waarom? Omdat ik er op het laatste moment achterkwam dat Aris Leeuwarden vanavond NIET zou spelen in de Apollohal, terwijl dat in bijvoorbeeld mijn Google-agenda nog steeds wel degelijk vermeld stond. Zo bleef de status van Aris in mijn lijstje te bekijken clubs nog steeds op 'Niet Gezien' staan, en vind ik dat ik dus geen serieuze nieuwe 'Ranking van de DBL' kan maken...
Ik was ingesteld op een wedstrijd gaan bekijken, ook al gaf het KNMI alweer zowat een Weeralarm af, dus werd het Challenge Sports Rotterdam vs. Donar Groningen... Alle consternatie rond Station Leiden CS gisteren, een (bijna) Weeralarm, en – voordat het Rust was in het Topsportcentrum Rotterdam – een 'Terroristische Aanval van een Noslim' op het Mediahart van Nederland in Hilversum, je zou als vredelievende burger toch bijna je huis niet meer uit durven...'Gekkenhuis Nederland...'
Maar goed wij zaten dus hoog en droog op de tribune, met achter ons drie rechtgeaarde Donar-fans. Heeft Donar die mannen al een lintje gegeven? Ze verdienen het; 'Echte Fans' die weer en wind trotseren om hun club te steunen door dik en dun..!
Maar het is altijd lachen natuurlijk; stelletje hardcore Donar-supporters vlak achter je. En een wedstrijd op het veld die – veelal – geen wedstrijd leek te zijn, maar dat – af en toe – toch weer even leek te worden. Klinkt als een wedstrijd met minstens een 'Team met Twee Gezichten'; het wordt een beetje een thema van me, in seizoen 2014-2015...
“Ja, Rotterdam, daar had je het deze week toch al over? Moet dat nu zo nodig alweer!?”
Ik schreef: “...minstens een 'Team met Twee Gezichten'...” Ik ga het hier dus niet weer over Rotterdam hebben; dit stukje gaat over Donar Groningen!
Ik heb het de laatste jaren veel zien gebeuren: een bij vlagen oppermachtig Groningen, dat net zo gemakkelijk weer (soms grote) stukken van megavoorsprongen ook weer weggeeft. Dus ook weer een 'Team met Twee Gezichten':
1) een fanatiek en fysiek Verdedigend Groningen dat – zeker tegen de (wat) zwakkere teams – die tegenstander Aanvallend nauwelijks kansen gunt, en als het dan in de Groningse Aanval lekker loopt – en die twee dingen gaan natuurlijk vaak samen! – gewoon van het veld af rost, of...
2) een lamlendig Groningen dat het wel best vindt, de Verdedigende opdrachten van coach Skelin niet serieus neemt en/of er in de Aanval een zootje van maakt.
Al dollend met de drie mannen achter ons kwamen we tot de (gezamenlijke) conclusie dat Donar Groningen maar al te vaak 'Het Derde Kwart' er met de pet naar gooit – na het 'Haags Kwartiertje van ADO Den Haag', en een 'Avondje NAC in Breda', dus ook 'het Derde Kwartje van Donar', zeg maar... Maar dat is nog niet alles; het heeft er ook alle schijn van dat de Groningers er op het veld er ook bij 30+-voorsprongen de brui aan geven... “Niet erg professioneel” denk ik dan...
Coach Skelin die speelt inmiddels met die 'gegevens van zijn team', hij speelt er op in, en gebruikt ze om de touwtjes strak te kunnen houden. Mijn indruk is dan ook dat het niet aan de coach ligt...
Maar deze wedstrijd kreeg de neiging van de Groningse spelers om er 'wat te gemakkelijk over te (gaan) denken' een heel vervelend staartje!
Uit het bovenstaande is al af te leiden dat Groningen dus meerdere keren een 30+-voorsprong kreeg. Je zou zeggen koesteren die voorsprong! Maar niet in Kwart-3 dus, en ook niet toen Rotterdam – dat grotendeels echt probeerde om tegenspel te bieden, ook al waren daar ook best wat kanttekeningen bij te plaatsen – ook met nog 5 minuten te gaan en opnieuw 30 voor – toch aanzette om wederom terug te komen. Mijn indruk was dat de – aanvankelijk goed fluitende Refs – hun scherpte in Kwart-4 een ietsiepietsie kwijtraakten – niet eens zo verrassend natuurlijk – en daar ontstonden toch wat rimpeltjes in de verder rimpelloze vijver. En toen – ineens – sloeg de vlam dus in de pan: Michael Kok – naar mijn indruk een nette beschaafde jongen die niet snel ver over de schreef zal gaan – maakte onder de basket in een Semi-Fast Break een harde Fout op Graig 'O' – een jongen die ik ken als eerder 'Lief' dan 'Agressief' – en de Refs bestraften die ook als zodanig. “Niets aan de hand” zou je denken...
Maar nog voor de meute terug dravende spelers bij de middellijn waren vlogen Graig en Michael elkaar in de haren. Wat er precies gebeurde en heb ik niets eens goed kunnen zien. Wel dat daarna Sean Cunningham zich ermee ging bemoeien, en dat nog een Rotterdammer dat van plan leek. Deze werd gelukkig tijdig tegengehouden door teamgenoten, en ook Cunningham werd gelukkig teruggetrokken alvorens hij echt al te drieste dingen kon doen.
Er volgde natuurlijk een conclaaf van de drie Refs, die de min of meer logische maatregelen namen: drie keer een 'D' en een 'T'. Vervolgens werd Skelin – beheerst, maar toch wel behoorlijk – boos, en werd van Groninger zijde de beslissing genomen geen 'risico' meer te nemen, en werd de tijd door hen plichtmatig uitgedribbeld zonder ook nog maar enige poging te ondernemen echt aan te vallen.
De drie heren die de zaal dienden te verlaten deden dat voorbeeldig, waarbij Kok zelfs het initiatief nam 'het gelijk recht te zetten' richting Graig 'O', en deze daar voorbeeldig op reageerde; geen hard feelings daar dus...
Maar toch een vervelend einde aan een wedstrijd die zelden echt een wedstrijd was, desondanks nog redelijk te verteren was voor het publiek, maar uiteindelijk dus bijna eindigde in 'een gevecht'...
En mijn stelling is dus: dat dit deels kon gebeuren doordat de Groningers niet 'gewoon professioneel' hun werk afmaakten, door de 'Twee Gezichten' dus... Jammer! En het maakt – zeker nu zowel Donar als Z&Z Leiden zichzelf voor de deadline versterkten met extra buitenlanders – het verdere vervolg van de competitie, en zeker die van de daarop volgende Play-Offs onvoorspelbaarder maakten. Niet in het minst omdat de eerste 'Grote Strijd' tussen de Top-3/4 zal gaan om Eerste of Tweede te eindigen in de Reguliere Competitie, dat levert immers een week extra rust en voorbereidingsmogelijkheden op voor de Halve Finales voor die Top-2.
En omdat het schema – na het afhaken van Den Helder – meer dan ooit op een Emmentaler Kaas is gaan lijken zouden er nog zomaar vaker 'vreemde oprispingen' kunnen komen in wedstrijden waarbij niemand ze verwacht.
Tenslotte is nu wel meer dan duidelijk geworden dat er echt aan de competitie-opzet en aan de deelname aan de DBL moet worden gewerkt! Maar daarover wellicht binnenkort meer...
AART DEKKER
Ik was ingesteld op een wedstrijd gaan bekijken, ook al gaf het KNMI alweer zowat een Weeralarm af, dus werd het Challenge Sports Rotterdam vs. Donar Groningen... Alle consternatie rond Station Leiden CS gisteren, een (bijna) Weeralarm, en – voordat het Rust was in het Topsportcentrum Rotterdam – een 'Terroristische Aanval van een Noslim' op het Mediahart van Nederland in Hilversum, je zou als vredelievende burger toch bijna je huis niet meer uit durven...'Gekkenhuis Nederland...'
Maar goed wij zaten dus hoog en droog op de tribune, met achter ons drie rechtgeaarde Donar-fans. Heeft Donar die mannen al een lintje gegeven? Ze verdienen het; 'Echte Fans' die weer en wind trotseren om hun club te steunen door dik en dun..!
Maar het is altijd lachen natuurlijk; stelletje hardcore Donar-supporters vlak achter je. En een wedstrijd op het veld die – veelal – geen wedstrijd leek te zijn, maar dat – af en toe – toch weer even leek te worden. Klinkt als een wedstrijd met minstens een 'Team met Twee Gezichten'; het wordt een beetje een thema van me, in seizoen 2014-2015...
“Ja, Rotterdam, daar had je het deze week toch al over? Moet dat nu zo nodig alweer!?”
Ik schreef: “...minstens een 'Team met Twee Gezichten'...” Ik ga het hier dus niet weer over Rotterdam hebben; dit stukje gaat over Donar Groningen!
Ik heb het de laatste jaren veel zien gebeuren: een bij vlagen oppermachtig Groningen, dat net zo gemakkelijk weer (soms grote) stukken van megavoorsprongen ook weer weggeeft. Dus ook weer een 'Team met Twee Gezichten':
1) een fanatiek en fysiek Verdedigend Groningen dat – zeker tegen de (wat) zwakkere teams – die tegenstander Aanvallend nauwelijks kansen gunt, en als het dan in de Groningse Aanval lekker loopt – en die twee dingen gaan natuurlijk vaak samen! – gewoon van het veld af rost, of...
2) een lamlendig Groningen dat het wel best vindt, de Verdedigende opdrachten van coach Skelin niet serieus neemt en/of er in de Aanval een zootje van maakt.
Al dollend met de drie mannen achter ons kwamen we tot de (gezamenlijke) conclusie dat Donar Groningen maar al te vaak 'Het Derde Kwart' er met de pet naar gooit – na het 'Haags Kwartiertje van ADO Den Haag', en een 'Avondje NAC in Breda', dus ook 'het Derde Kwartje van Donar', zeg maar... Maar dat is nog niet alles; het heeft er ook alle schijn van dat de Groningers er op het veld er ook bij 30+-voorsprongen de brui aan geven... “Niet erg professioneel” denk ik dan...
Coach Skelin die speelt inmiddels met die 'gegevens van zijn team', hij speelt er op in, en gebruikt ze om de touwtjes strak te kunnen houden. Mijn indruk is dan ook dat het niet aan de coach ligt...
Maar deze wedstrijd kreeg de neiging van de Groningse spelers om er 'wat te gemakkelijk over te (gaan) denken' een heel vervelend staartje!
Uit het bovenstaande is al af te leiden dat Groningen dus meerdere keren een 30+-voorsprong kreeg. Je zou zeggen koesteren die voorsprong! Maar niet in Kwart-3 dus, en ook niet toen Rotterdam – dat grotendeels echt probeerde om tegenspel te bieden, ook al waren daar ook best wat kanttekeningen bij te plaatsen – ook met nog 5 minuten te gaan en opnieuw 30 voor – toch aanzette om wederom terug te komen. Mijn indruk was dat de – aanvankelijk goed fluitende Refs – hun scherpte in Kwart-4 een ietsiepietsie kwijtraakten – niet eens zo verrassend natuurlijk – en daar ontstonden toch wat rimpeltjes in de verder rimpelloze vijver. En toen – ineens – sloeg de vlam dus in de pan: Michael Kok – naar mijn indruk een nette beschaafde jongen die niet snel ver over de schreef zal gaan – maakte onder de basket in een Semi-Fast Break een harde Fout op Graig 'O' – een jongen die ik ken als eerder 'Lief' dan 'Agressief' – en de Refs bestraften die ook als zodanig. “Niets aan de hand” zou je denken...
Maar nog voor de meute terug dravende spelers bij de middellijn waren vlogen Graig en Michael elkaar in de haren. Wat er precies gebeurde en heb ik niets eens goed kunnen zien. Wel dat daarna Sean Cunningham zich ermee ging bemoeien, en dat nog een Rotterdammer dat van plan leek. Deze werd gelukkig tijdig tegengehouden door teamgenoten, en ook Cunningham werd gelukkig teruggetrokken alvorens hij echt al te drieste dingen kon doen.
Er volgde natuurlijk een conclaaf van de drie Refs, die de min of meer logische maatregelen namen: drie keer een 'D' en een 'T'. Vervolgens werd Skelin – beheerst, maar toch wel behoorlijk – boos, en werd van Groninger zijde de beslissing genomen geen 'risico' meer te nemen, en werd de tijd door hen plichtmatig uitgedribbeld zonder ook nog maar enige poging te ondernemen echt aan te vallen.
De drie heren die de zaal dienden te verlaten deden dat voorbeeldig, waarbij Kok zelfs het initiatief nam 'het gelijk recht te zetten' richting Graig 'O', en deze daar voorbeeldig op reageerde; geen hard feelings daar dus...
Maar toch een vervelend einde aan een wedstrijd die zelden echt een wedstrijd was, desondanks nog redelijk te verteren was voor het publiek, maar uiteindelijk dus bijna eindigde in 'een gevecht'...
En mijn stelling is dus: dat dit deels kon gebeuren doordat de Groningers niet 'gewoon professioneel' hun werk afmaakten, door de 'Twee Gezichten' dus... Jammer! En het maakt – zeker nu zowel Donar als Z&Z Leiden zichzelf voor de deadline versterkten met extra buitenlanders – het verdere vervolg van de competitie, en zeker die van de daarop volgende Play-Offs onvoorspelbaarder maakten. Niet in het minst omdat de eerste 'Grote Strijd' tussen de Top-3/4 zal gaan om Eerste of Tweede te eindigen in de Reguliere Competitie, dat levert immers een week extra rust en voorbereidingsmogelijkheden op voor de Halve Finales voor die Top-2.
En omdat het schema – na het afhaken van Den Helder – meer dan ooit op een Emmentaler Kaas is gaan lijken zouden er nog zomaar vaker 'vreemde oprispingen' kunnen komen in wedstrijden waarbij niemand ze verwacht.
Tenslotte is nu wel meer dan duidelijk geworden dat er echt aan de competitie-opzet en aan de deelname aan de DBL moet worden gewerkt! Maar daarover wellicht binnenkort meer...
AART DEKKER
donderdag 29 januari 2015
Het verhaal van SPM Shoeters Den Bosch vs. Tart University Rock (Estland / Estonia)
Rectificatie: Den Bosch speelt a.s. Dinsdag toch om 20h!
Zoals altijd stel ik mezelf aan het begin van de wedstrijd een aantal vragen die – hopelijk – gedurende de wedstrijd – liefst positief – beantwoord moeten/zullen worden.
Wie een wedstrijd (slechts) op zijn best – na 40 minuten spanning, culminerend in de laatste (3) seconden – wil zien, kan volstaan met de volgende clip waarin SPM Shoeters Den Bosch een late 1-punts-achterstand omzet in een 1-punts-overwinning:
SPM Shoeters - Tartu Rock. Brandyn Curry hits game winning shot!
Bedankt JDooM
Voor degenen die net als ik en de 1900 man publiek – VEEEEL te WEINIG voor zo'n mooie pot basketball !! - de ontwikkeling van de prachtige wedstrijd helemaal willen volgen, en lezen hoe ik hem beleefde en analyseerde, volgt onderstaand verslag in de vorm van mijn vragen, notes en analyse (dit is dus wat ik tijdens de wedstrijd opschreef, slechts wat betreft taal een beetje netjes gemaakt):
Zoals altijd stel ik mezelf aan het begin van de wedstrijd een aantal vragen die – hopelijk – gedurende de wedstrijd – liefst positief – beantwoord moeten/zullen worden.
- Welk Den Bosch zullen we vandaag te zien krijgen? Is het een agressief, zelfverzekerd Shoeters dat tot het gaatje gaat van begin tot eind, of gaan we weer de ploeg met twee gezichten zien – een team dat bij vlagen fantastisch speelt, maar bij vlagen ook (helemaal) niet?
- Is de eventuele overwinning groot genoeg om van een eventueel ‘Bonuspunt’ te kunnen spreken – een overwinning die zo groot is dat Tartu die over een maandje niet meer geheel of gedeeltelijk – zoals dat tegen Ulm in de vorige ronde speelde, toen Den Bosch met de hakken over de sloot wel de volgende ronde haalde, maar dat met samengeknepen billen zag gebeuren, zonder er zelf nog veel aan te kunnen doen -, overheen kan.
- En als laatste – meer een tactisch/technische – vraag: kan Den Bosch de ‘strijd op de perimeter’ in zijn voordeel beslechten? Ik bedoel daarmee dat OOK Tartu heel goed een ploeg met twee gezichten zou kunnen blijken te zijn – als de schoten van buiten, en zeker de driepunters, vallen erg goed en moeilijk te bespelen / maar als je ze daar goed bespeelt een team dat helemaal niet zo goed (b)lijkt te zijn -. Daarnaast ook Aanvallend bij de Bosschenaren zelf – vallen de driepunters consistent bij SPM Shoeters, dan is die ploeg moeilijk te stuiten, en zal ook de Inside gaan floreren -.
- En tenslotte natuurlijk een vraag ‘voor altijd’ in Den Bosch – ik stel hem zowat iedere wedstrijd: “Hoeveel publiek komt er opdagen, en laat dat zich gelden in het voordeel van ‘hun’ club?
Persoonlijk vraag ik me dan ook nog af hoe de mijn bekende spelers van Tartu het zullen doen, en dat zijn er nogal wat; laat ik me beperken tot:
. Coach Kullamae kreeg – spontaan al - een waarderend applaus van zijn oude publiek bij het voorstellen. Daarna werd hij zelfs 'officieel' aandacht als een echte ‘Oude Verloren Zoon/Ster’; van zijn oude team- genoten Sam Jones, Sander vd Holst en Marcel Aarts kreeg hij bloemen en een foto voor zijn verdiensten voor Den Bosch en zijn lijflied Ýou’re as Cold as Ice’werd gespeeld. Het is meer dan terecht hem die eer te geven, maar of het verstandig is het begin van de wedstrijd – hoe logisch ook – als moment te kiezen, en dat tegen een Estse ploeg…ik vraag het me af…
. Tanel Sokk – Spelverdeler en Zoon van Legende Titt Sokk –. Zijn vier jaar jongere en kleinere broer Sten kilde – in 2007 -- ‘onze’ MU20 ploeg op het MU20-B-EK door een helft lang gehakt te maken van al zijn tegenstanders op vechtlust en intelligentie, alvorens Eliash Bish van de bank kwam en him wel behoorlijk bespellede. Het kostte Nederland uiteindelijk een (kans op) plaats in de Halve Finale (en dus Promotie). Sten is inmiddels niet meer te vinden als Internationaal actieve speler...Elias trouwens ook niet...
. Tanel Kurbas was – wat mij betreft – toen (2007, Warschau) een van de sterren van datzelfde B-EK; een Mickey Berckovic-actige OG/SF van 1.98m om van te smullen…Nog niet helemaal 'af', dus benieuwd te zien wat er van hem geworden is...
. Overigens heeft ook Erik Dorbek (bijna) Bossche- (Eiffeltowers-) Roots...
…en na een minuut staan de Esten op 0-5.
Maar dat verschil wordt binnen de tweede minuut gecountered door Lay-ups van Denson en Curry.
Maar dat verschil wordt binnen de tweede minuut gecountered door Lay-ups van Denson en Curry.
Daarna gaat het op en neer. Lange-man Toome mag vrij een 3-tje schieten, en maakt hem dan natuurlijk ook. De Estse startende vijf is een gesmeerd lopende machine, weer Toome – met weer een driepunter – maakt er 7-13 van na 4 minuten.
Talts – ook al een driepunter - uit de hoek na een messcherpe penetratie van Peciukevicius: 9-16. Slagter komt erin en scoort onmiddellijk, Dorbek binnen seconden een lange driepunter voor 11-19. Denson zeer fraai met een lange, vliegende JHS on the run van BL. Slagter mist een drietje, de schoten die zijn ploeg moet gaan maken om te kunnen winnen…
Intussen is ook 'Oude Rot’ Kriisa op de vloer, en ook hij drilt er een driepunter in…natuurlijk! Na 8 minuten is de schade al 15-26. Kurbas benut de ruimte die hij o.a. met zijn vlak daarvoor met een gemiste driepunter verdiende ruimte door een lange Drive af te ronden met een Lay-up. Einde kwart: 15-28…
...er moet wel wat gaan gebeuren..!
Kwart-2
Johnson wordt – nog steeds - redelijk gecontroleerd door de Estse Inside.
Maar blijkbaar hoorde de 'grote' man van Den Bosch mij denken; hij ontwaakt en wordt actief onder de ring, maar verspeelt nog wel de bonus door een – voor hem zeldzame - FT-misser te produceren. Kiisa antwoordt binnen seconden met een drietje, Johnson drivet maar wordt uit evenwicht gebracht onder de ring, geen call voor de begane Fout, hij reageert bij de Refs, maar krijgt meteen 'onder uit de zak', maar Akerboom haalt uit het vervolg met 2xFT toch 2 punten. Ook de 'Kleine Aak' ontwaakt...
19-31 na twee minuten. Er volgen nu veel fouten, Johnson wordt nadrukkelijk gezocht., Weer Kriisa voor drie; de Veertiger is Goud waard, terwijl hij zijn contract voor dit seizoen – naar verluidt – pas kreeg NADAT hij al wat wedstrijden voor Tartu binnensleepte…
Wissels bij DB
Het is al 21-36 als Denson met 2xFT 23-36 maakt. De perimeter stoppen, en zelf Driepunters maken, dat is dus de opgave…ik schreef het al…
Eindelijk: Kees Akerboom maakt een Driepunter; het publiek leeft gelijk op, er volgt weer een stop door ' All-out ’ te vechten en hustlen. Direct weer: “Aaaakerboom!! 29-36!
Het kan dus wel… 5:27 te gaan en een Estse TO.
Een schitterend uitgespeelde High-Low score van Tartu.
De Estse Inside-mannen staan hun mannetje, zeker in de DR..
Aarts kan misschien die balans wat verbeteren in Bosch voordeel?
Curry wordt hard gestopt op een drive in traffic, maakt de 2xFT.
Ineens lijkt het Estse spel toch wat minder zorgeloos, flitsend en overtuigd van eigen kunnen, terwijl ze toch nog steeds op dezelfde – uitstekende – wijze doorspelen, maar nu krijgt DB wel degelijk grip op ze…
...de eerste stop met behulp van de 24-seconden-klok! Kleine 'plukjes publiek' roeren zich nadrukkelijk, en als dan ook nog Aarts met een Long JHS Insie 36-40 scoort lijkt het evenwicht binnen bereik…
3p Dorbek, toch weer 38-43; wat een mooie wedstrijd om naar te kijken!! Waarom loopt die hal toch niet vol voor dit soort prachtige basketballgevechten? In de DBL zijn die zeldzaam in de reguliere competitie; dat is het mooie, het extra'tje van Internationaal Clubbasketball!!
Slagter mist een DR omdat de bal hard en laag van de ring afketst.
Schilder vervangt Akerboom.
TO, met nog 2min te gaan… de ‘-5' van de eerste minuut staat nog steeds/of weer op het bord (38-43).
De Refs laten twee keer 'traveling' in 1 enkele drive lopen…
Het schot van Tartu – vlak voor de 24-sec-buzzer eindigt achter tegen het bord. Maar de kans voor DB wordt niet geconverteerd; Curry loopt zich simplastisch vast, en kan de schade van zijn TO slechts beperken door zijn tweede fout.
Weer een stop, Wessels passt Johnson aan – vrij in het midden van de Bucket – die de bal niet helemaal lijkt te verwachten...en 'dus' zijn Turn-Around-Jump-Hookje mist, de volgende aanval scoort hij wel Inside, maar met twee drietjes voor en na die score verzekert Tartu zich toch van een behoorlijke gat bij Rust (40-48).
Conclusies na de Eerste Helft:
-Den Bosch heeft zich in een flinke diepe put laten opsluiten door een messcherp Tartu…
-Zijn er kansen op Winst? Ik denk nog steeds: 'Wel degelijk!
-Maar dan ga ik terug naar mijn vragen aan het begin van de wedstrijd: Driepunters stoppen? Lukt dus totaal niet; Tartu staat op 10:16!!!
-Zelf Driepunters maken? Dan moet je ze – om te beginnen - wel eerst nemen! 'Shoeters' maakt zijn naam niet waar; er worden er slechts 4(!?!) genomen, waarvan er 3 ingaan – dat dan weer wel… SPM Shoeters lijkt wel SPM ‘Drivers’en speelt niet agressief genoeg…
-Zetten ze dat in de tweede 20 minuten nog recht? Mogelijk, maar moeilijk.
-Zo bezien: dit DB is - mischien door het gebrek aan voldoende tegenstand in de DBL(?) -, maar zeker ook door de neiging met onvoldoende agressie en sense of urgency wedstrijden te beginnen (en te closen) – wellicht – (nog) niet zover als dit Tartu…
Kwart-3
Pecekevicius - toch echt een Guard – begint eens even lekker op de Low-Post tegen Curry - 'in-backend' aan het dribbelen, er volgt uiteindelijk een Kick-out' die meteen een Assist is voor weer een Driepunter (40-51). Ze zullen toch nog wel wakker worden?
Gelukkig volgen de volgende twee Tartu-aanvallen missers van achter de cirkel...
Johnson gaat contact onder de ring uit de weg en mist 2x achter elkaar, de Tartu-Inside toont geen enkel ontzag en weet hem ook gewoon fysiek te domineren…opvallend…!
Alleen op de Fast- (en Secondary) Break is Den Bosch met de watervlugge Denson en Curry beter, maar om daar profijt van te trekken zal je toch meer ballen moeten pakken in de verdediging…
Johnson maakt een tip-in.
Curry maakt een waanzinnig verre 3-punter (zwaar onder) druk brengen Shoeter (eindelijk) dichterbij dan ooit eerder in deze wedstrijd: 48-51!
TO Tartu…
Voor het eerst gaat er – even - ”Heya, heya..” door de zaal; we zitten ruim in het derde kwart…
Wat glashelder is, is dat de Esten 'onder druk' ineens een stuk lager percentage maken op hun drietjes…
Den Bosch komt dichterbij, maar het kost erg veel energie en moeite…
Kurbas mag voor de tweede keer in een aanval – DB geeft DR weg – aanleggen 'voor Drie' en maakt die tweede wel… (48-54)
De Pagter is al een tijd aan het buffelen, trekt de verdediger en 'disht' prachtig underneath op Wessels...die op zijn beurt wacht op de fout en door het volle gewicht van zijn man heen scoort: And1! Weer is het verschil 3p...
We zitten echt op het kantelpunt van de fase waarin Tartu domineerde, naar het moment waarop DB dat moet gaan doen.
Denson en de Pagter sprokkelen puntjes, en Tartu dat dat inmiddels door met buffelen Vrije Worpen te schrapen.
Wessels foult Eichfuss op een drive die aan alle kanten 'verkeerd' is, maar juist door met de 'verkeerde hand' omhoog te gaan sleept hij er wel een Fout en 2xFT uit voor 53-56 (maar of Eichfuss dat zo bedacht heeft...ik denk dat hij niet anders kon...net als Wessels die die actie nauwelijks kon voorzien...
Tartu mist herhaald, maar DB mist herhaald de DR! Slagter duikt voor een defensieve deflectie...
Talts krijgt zijn vierde Fout; Tartu kraakt nu in al zijn voegen...
Akerboom voor Curry....nog 3:43 te gaan..
Het wordt 56-56; een weergaloze Linkshandige LayUp van Denson.
Den Bosch vecht furieus en Slagter haalt Balbezit binnen met een 'Stervende Zwaan' (Charge).
Het kraakt meer en meer bij Tartu, maar ze buigen nog steeds niet, en DB moet voor elke bal, voor elk punt knokken en vechten.
Slagter wisselt, de Pagter beukt, en uiteindelijk is het Curry die uit de OR de eerste voorsprong op bord zet…(58-56)
Het regent Vierde Fouten bij Tartu.
Eifuss buffelt zich weer naar basket en maakt 2xFT's voor 'Tie' (58-58)
Denson weer fantastisch naar de ring voor 60-58, nu met andere hand, aan andere kant, en in de val kust hij het bord...
Petrukonis gefould: weer 2xFT's (60-60), wat een Thriller!
En dan – vlak voor het eind van het Derde Kwart – kan DB eindelijk een klein gaatje slaan:
-Een erg mooie lange aanval eindigt bij Jonhson - open onder de ring,
-Er volgen stops
-Akerboom worstelt zich naar de baseline, en forceert met een 360-jumpertje-fade away de eerste 4p verschil op het bord (64-60).
-Er is zelf nog gelegenheid om voor de korte pauze 6p verschil te maken, maar Slagter en de Pagter missen.
64-60; Den Bosch gaat winnen, als ze nog 10min dezelfde intensiteit kunnen opbrengen!!
In de buzzer van Kwart-3 neemt Slagter nog een charge - op volle snelheid, en deze is beter dan de waardevolle vorige -, maar de Refs wuiven hem weg…Jammer: Fouten tellen zwaar in deze wedstrijd!
Wat is het is SPANNEND! En daardoor leuk om te kijken….maar wat maakt Den Bosch het zichzelf – alweer, en toch een beetje onnodig – moeilijk...
Kwart-4
Eerste aanval Tartu smoort in een airball van Dorbek. Aak mist. Johnson hard in OR, mist de putback net. Johnson DR...
Er volgt een lang gevecht van de Pagter en Johnson onder de ring aan de andere kant, de Pagter doet prachtige dingen, Johnson heeft kansen, maar pas op het derde blok wordt een Fout gefloten...Curry 2xFT's voor 66-60.
Krissa – wie anders?! - voor 66-63.
Johnson krijgt derde PF in de aanval, NA de score van een teamgenoot; zonde!
58-63; de grootste voorsprong...Sokk voor Drie: 68-66...Tartu weigert te breken...
...
Alles en iedereen valt even stil, behalve … de Pagter die als een 1mans tractor blijft husselen en vechten, dat levert tweede en derde kansen op…
Bij Tartu is het Krisaa die blijft creeren en sleuren, maar zijn - jaren jongere - teamgenoten schieten de drietjes er lang niet zo goed in als hijzelf...
Turn & Twist Lay-Up van Denson draait in de basket, maar wordt eruit getikt...
Weer een hard bevochten stop, Wessels DR.
Een Turn-around-Fade-away Jump-Hookje van de Pagter draait eruit…
Denson krijgt zijn 4e Fout.
Krisaa na een TO: 2FT feilloos – natuurlijk! – en de zoveelste 'Tie' (70-70).
Johnson maakt met een 'smooth' Turn-around-Fade-away Jump-Hookje 72-70.
Weer KrisaaL 2x voor 72-72.
Johnson wordt onder de grond gestop en mist zijn 1e FT; 73-72
Met nog 40sec te gaan slaat een Driepunter van Slagter een krater in de ring – het is pas zijn 5e punt ! -, de schroeilucht van het netje doet de hele zaal exploderen – even – want het blijft spannend...(76-74)
TO. De coaches wisselen als gekken...
Natuurlijk: het is WEER Krisaa met WEER een Drietje die 76-77 maakt!
Slagter mist zijn volgende Driepunter, Johnson OR, Johnson Turnover...
Den Bosch hangt aan een zijden draadje!
Curry Foult Peciukevicius en die mist BEIDE FT's...
Er is 2.3 seconden om de wedstrijd binnen te halen, en dat lukt (Curry schiet de laatste twee punten binnen), maar dat had u aan het begin van dit stuk al gezien...
Wat een FANTASTISCHE wedstrijd om te zien!!!!!
Op naar de wedstrijd tegen AVTODOR SARATOV; dat team zit barstensvol lengte en kwaliteiten en moet in deze krankzinnige Groep van de EuroCup Challenge net zo hard winnen als de Thuisploeg SPM Shoeters Den Bosch (Dinsdag, 20h, Maaspoort). Krijgen we dan weer zo'n prachtige nagelbijter voorgeschoteld? Gaat Den Bosch dan (weer) eens goed van start? Vragen, vragen...ook volgende week weer...
Wat is Basketball toch een fantastische sport!
AART DEKKER
dinsdag 27 januari 2015
SPM Shoeters vs. Challenge Sports Rotterdam & Preview EuroCup Challenge: Niet Een, maar Twee Teams met Twee Gezichten!
Rectificatie: (29-01-2015): De aanvankelijk door mij gemelde aanvangstijd van 19h bij SPM vs. Avtodor dinsdag a.s. is blijkt alsnog de normale tijd van 20h te zijn!
Zondag was ik in Den Bosch om SPM Shoeters vs. Challenge Sports Rotterdam te bekijken. Waarom? Omdat het seizoen wat mij betreft vooralsnog vooral draait om het Europese Seizoen van Den Bosch, en ik wilde zien hoe 'de Generale' zou gaan – zij die goed in hun 'Nederlandse Gezegden' zitten, weten dat 'Een Slechte Generale' niet veel goeds zou beloven. Als dat waar zou zijn, dan ziet het er dus voor de eerste thuiswedstrijd van SPM Shoeters – Dinsdag-avond 20h in de Maaspoort, vs. Tartu uit Estland, direct weer een sleutelwedstrijd die (liefst goed, dus met een behoorlijk verschil) gewonnen moet worden, niet al te best uit; want na een spannend eerste kwart waarin Rotterdam de Bosschenaren tegenspel kon bieden, liep de wedstrijd daarna – eerst langzaam, maar allengs sneller – uit op een veegpartij, waarin zelfs door diep van de bank komende jonge 'Eigen Kweek' ook met schijnbaar groot gemak over de Rotterdammers heengingen.
SPM speelt vaak goed als het moet, alleen het doorbijten als een tegenstander (bijna) op de rug ligt (het Vermogen 'To Kill') laat – wat mij betreft – nog te wensen over, net zoals het vermogen om wedstrijden te 'Closen'. Ik schreef er
-- Hier -- eerder over. Daar was in deze wedstrijd niet van te zien, maar in teveel Europese wedstrijden – in mijn ogen tenminste – wel.
Ik ben eigenlijk heel optimistisch over de kansen van Den Bosch om de Eliminatiefase van de EuroCup Challenge van Fiba Europe te behalen; vorig jaar had het al de Tweede Ronde moeten halen, en werd dat schlemielig – grotendeels door bovenstaand falen, dus zelf – verspeeld. Dit seizoen denk ik dat SPM eigenlijk Winnaar in de Eerste Ronde had moeten worden (met 4W:2L, of zelfs 5W-1L). Dat gebeurde (weer) niet, maar in ieder geval lukte het dus wel met de hakken over de sloot en wat geluk; dat is dus vooruitgang.
Mijn inschatting van de loting voor de Groep voor de nu lopende Groep? Ik denk dat deze net een beetje zwakker is dan die van de Eerste Ronde, dus onveranderd positief! De eerste uitwedstrijd ging, na een mijns inziens niet geweldig gespeelde wedstrijd nipt – dus min of meer 'onnodig' – verloren, en dat is natuurlijk jammer... Ik zeg weleens: “Af en toe een slechte wedstrijd, da's 'All in the Game', maar er moet wel progressie zichtbaar zijn. En: als je grote ambities hebt, dan moet je niet teveel kansen verprutsen!”
Met andere woorden: SPM Shoeters Den Bosch is het aan zichzelf en aan het – hopelijk grote– publiek verplicht zich minimaal te plaatsen voor de Laatste Zestien, liefst als Winnaar van deze Groep met Tartu (morgen thuis), Avtador (Dinsdag 3 Februari, 20h!) en Franfurt (Woensdag(!) 18 Februari, 20h).
Goed, dan nog even terug naar de wedstrijd Den Bosch vs. Rotterdam.
Rotterdam begon in het Eerste Kwart met serieus tegenspel te bieden, en ook in de rest van de Eerste Helft was er duidelijk progressie waarneembaar ten opzicht van een maand of twee geleden bij Challenge Sports Rotterdam; diverse spelers zijn sindsdien individueel veel stabieler en beter geworden, en ook het teamspel ging vooruit. Maar wat deze wedstrijd, en – gezien een aantal uitslagen tegen 'Toppers' – ook duidelijk maakte is dat als het in een wedstrijd stevig verkeerd gaat, het dan wel erg eenvoudig en snel 'Down South' gaat. Een verschil van zo'n 50 punten in ruim 20 minuten zuivere speeltijd duidt niet op veel zelfvertrouwen en vechtlust om het een topteam zo moeilijk mogelijk te willen maken, ook al was het deze wedstrijd nu ook weer niet volledig duidelijk dat de koppen gingen hangen, of dat collectief 'de Pijp aan Maarten' werd gegeven. Maar je zou dus kunnen stellen dat ook Rotterdam een 'Team met Twee Gezichten' blijkt te zijn.
Bij Den Bosch werd voor de zoveelste keer getoond dat als SPM goed speelt – en alles klopt – het team wel vleugels lijkt te krijgen en alles lijkt te gaan lukken. Zoals gezegd: zelfs met een behoorlijk aantal jonkies voor langere tijd op het veld, had het team geen kind meer aan Rotterdam. En dat is toch wel een jammere conclusie voor het verloop van de reguliere DBL-competitie tot nu toe, en vooruit kijkend naar de tot de Play Offs; de 'Top-4' – Den Bosch, Leiden, Groningen en Zwolle – steekt ver boven de 'Middenmoot' – Rotterdam, en misschien Leeuwarden – uit, en aan de staart moet er bij zowel Weert als Amsterdam nog wel een en ander gebeuren alvorens iedere DBL-pot bij aanvang niet al half – of meer – beslist is.
Nog een moment wil ik uit de wedstrijd lichten: de weergaloze achterwaartse 'Tip-Jump-Shot And1 score' van Reggie Johnson in de Eerste Helft. Waar hij het idee vandaan haalde was onduidelijk, maar het was wel een score van een niveau dat het overgrote deel van alle basketballers in hun hele carrière nooit (bewust) zal produceren. En Johnsson deed het, wat zijn potentieel maar weer eens bevestigde... Een extra reden om de Maaspoorttribunes de komende weken massaal te komen bevolken!
Ik hoop dus – zoals altijd – dinsdag op een volle Maaspoort die hun team vooruit schreeuwt tegen een tegenstander met enkele oude bekenden van het Bossche publiek: vroegere Den Bosch Topschutter Gert Kullamäe is de coach, en Valmo Kriisa inmiddels 40 jaar oud – was jarenlang een taaie tegenstander. En op een team dat het publiek voor de steun bedankt door een echt sterke en aantrekkelijke wedstrijd met een fraai resultaat; een wedstrijd die zo afgetekend is dat hij een bonuspunt inhoudt ten opzichte van Tartu Rock.
Veel plezier iedereen!
AART DEKKER Meer -- Basketball -- van Aart op zijn – Weblog --
Zondag was ik in Den Bosch om SPM Shoeters vs. Challenge Sports Rotterdam te bekijken. Waarom? Omdat het seizoen wat mij betreft vooralsnog vooral draait om het Europese Seizoen van Den Bosch, en ik wilde zien hoe 'de Generale' zou gaan – zij die goed in hun 'Nederlandse Gezegden' zitten, weten dat 'Een Slechte Generale' niet veel goeds zou beloven. Als dat waar zou zijn, dan ziet het er dus voor de eerste thuiswedstrijd van SPM Shoeters – Dinsdag-avond 20h in de Maaspoort, vs. Tartu uit Estland, direct weer een sleutelwedstrijd die (liefst goed, dus met een behoorlijk verschil) gewonnen moet worden, niet al te best uit; want na een spannend eerste kwart waarin Rotterdam de Bosschenaren tegenspel kon bieden, liep de wedstrijd daarna – eerst langzaam, maar allengs sneller – uit op een veegpartij, waarin zelfs door diep van de bank komende jonge 'Eigen Kweek' ook met schijnbaar groot gemak over de Rotterdammers heengingen.
SPM speelt vaak goed als het moet, alleen het doorbijten als een tegenstander (bijna) op de rug ligt (het Vermogen 'To Kill') laat – wat mij betreft – nog te wensen over, net zoals het vermogen om wedstrijden te 'Closen'. Ik schreef er
-- Hier -- eerder over. Daar was in deze wedstrijd niet van te zien, maar in teveel Europese wedstrijden – in mijn ogen tenminste – wel.
Ik ben eigenlijk heel optimistisch over de kansen van Den Bosch om de Eliminatiefase van de EuroCup Challenge van Fiba Europe te behalen; vorig jaar had het al de Tweede Ronde moeten halen, en werd dat schlemielig – grotendeels door bovenstaand falen, dus zelf – verspeeld. Dit seizoen denk ik dat SPM eigenlijk Winnaar in de Eerste Ronde had moeten worden (met 4W:2L, of zelfs 5W-1L). Dat gebeurde (weer) niet, maar in ieder geval lukte het dus wel met de hakken over de sloot en wat geluk; dat is dus vooruitgang.
Mijn inschatting van de loting voor de Groep voor de nu lopende Groep? Ik denk dat deze net een beetje zwakker is dan die van de Eerste Ronde, dus onveranderd positief! De eerste uitwedstrijd ging, na een mijns inziens niet geweldig gespeelde wedstrijd nipt – dus min of meer 'onnodig' – verloren, en dat is natuurlijk jammer... Ik zeg weleens: “Af en toe een slechte wedstrijd, da's 'All in the Game', maar er moet wel progressie zichtbaar zijn. En: als je grote ambities hebt, dan moet je niet teveel kansen verprutsen!”
Met andere woorden: SPM Shoeters Den Bosch is het aan zichzelf en aan het – hopelijk grote– publiek verplicht zich minimaal te plaatsen voor de Laatste Zestien, liefst als Winnaar van deze Groep met Tartu (morgen thuis), Avtador (Dinsdag 3 Februari, 20h!) en Franfurt (Woensdag(!) 18 Februari, 20h).
Goed, dan nog even terug naar de wedstrijd Den Bosch vs. Rotterdam.
Rotterdam begon in het Eerste Kwart met serieus tegenspel te bieden, en ook in de rest van de Eerste Helft was er duidelijk progressie waarneembaar ten opzicht van een maand of twee geleden bij Challenge Sports Rotterdam; diverse spelers zijn sindsdien individueel veel stabieler en beter geworden, en ook het teamspel ging vooruit. Maar wat deze wedstrijd, en – gezien een aantal uitslagen tegen 'Toppers' – ook duidelijk maakte is dat als het in een wedstrijd stevig verkeerd gaat, het dan wel erg eenvoudig en snel 'Down South' gaat. Een verschil van zo'n 50 punten in ruim 20 minuten zuivere speeltijd duidt niet op veel zelfvertrouwen en vechtlust om het een topteam zo moeilijk mogelijk te willen maken, ook al was het deze wedstrijd nu ook weer niet volledig duidelijk dat de koppen gingen hangen, of dat collectief 'de Pijp aan Maarten' werd gegeven. Maar je zou dus kunnen stellen dat ook Rotterdam een 'Team met Twee Gezichten' blijkt te zijn.
Bij Den Bosch werd voor de zoveelste keer getoond dat als SPM goed speelt – en alles klopt – het team wel vleugels lijkt te krijgen en alles lijkt te gaan lukken. Zoals gezegd: zelfs met een behoorlijk aantal jonkies voor langere tijd op het veld, had het team geen kind meer aan Rotterdam. En dat is toch wel een jammere conclusie voor het verloop van de reguliere DBL-competitie tot nu toe, en vooruit kijkend naar de tot de Play Offs; de 'Top-4' – Den Bosch, Leiden, Groningen en Zwolle – steekt ver boven de 'Middenmoot' – Rotterdam, en misschien Leeuwarden – uit, en aan de staart moet er bij zowel Weert als Amsterdam nog wel een en ander gebeuren alvorens iedere DBL-pot bij aanvang niet al half – of meer – beslist is.
Nog een moment wil ik uit de wedstrijd lichten: de weergaloze achterwaartse 'Tip-Jump-Shot And1 score' van Reggie Johnson in de Eerste Helft. Waar hij het idee vandaan haalde was onduidelijk, maar het was wel een score van een niveau dat het overgrote deel van alle basketballers in hun hele carrière nooit (bewust) zal produceren. En Johnsson deed het, wat zijn potentieel maar weer eens bevestigde... Een extra reden om de Maaspoorttribunes de komende weken massaal te komen bevolken!
Ik hoop dus – zoals altijd – dinsdag op een volle Maaspoort die hun team vooruit schreeuwt tegen een tegenstander met enkele oude bekenden van het Bossche publiek: vroegere Den Bosch Topschutter Gert Kullamäe is de coach, en Valmo Kriisa inmiddels 40 jaar oud – was jarenlang een taaie tegenstander. En op een team dat het publiek voor de steun bedankt door een echt sterke en aantrekkelijke wedstrijd met een fraai resultaat; een wedstrijd die zo afgetekend is dat hij een bonuspunt inhoudt ten opzichte van Tartu Rock.
Veel plezier iedereen!
AART DEKKER Meer -- Basketball -- van Aart op zijn – Weblog --
zaterdag 24 januari 2015
Bijzondere Foto('s): Natuur 'Accupunktuur-Uil in Spanje' NRC.nl
Een Uiltje in Spanje wordt behandeld met accupunktuur tegen de pijn aan zijn rug die het opliep door tegen een boom te vliegen... (Foto van Foto AFP/Gerard Julien op NRC.nl)
Meer foto's van de Week van dezelfde serie op NRC.nl -- Hier --
Meer foto's van de Week van dezelfde serie op NRC.nl -- Hier --
Labels:
Aanrader,
Creatief,
Feels Good!,
Foto,
Geen commentaar,
Hier word ik vrolijk van,
Humor,
Intressant,
Know-How,
Leuk/Bijzonder,
Natuur,
NRC,
Optimisme,
Pareltje,
Positivisme,
Samenwerken,
Slim
vrijdag 23 januari 2015
Ooit zei Mark Rutte 'van de VVD een Groene Partij' te gaan maken...
...eenmaal premier zette hij zijn handtekening onder verdragen om uitstoot van CO2 te verkleinen en werkt hij al onder andere milieuwetten... Dit is de praktijk:
'Energiebedrijven verstookten meer kolen dan ooit'
22/01/15, 07:07 − bron: ANP
Nooit eerder verstookten Nederlandse energiebedrijven meer kolen dan vorig jaar. In de eerste drie kwartalen werd in centrales ruim zeven miljoen kilo kolen verbrand, schrijft De Persdienst. Dat is 15 procent meer dan in dezelfde periode van 2013 en 36 procent meer dan in 2011.
Nederland is volgens Greenpeace een van de landen met de meeste luchtvervuiling. Kolen gelden als de minst schone elektriciteitsbron. Per kilowattuur stoten kolencentrales fors meer koolstofdioxide, stikstof en zwavel uit dan andere centrales. Het beleid in Europa is er juist op gericht de uitstoot te verminderen. In 2013 werd het Energieakkoord gesloten om die doelstelling ook in Nederland handen en voeten te geven.
Vooralsnog komt daar niet veel van terecht. Het kolenverbruik was nooit eerder zó hoog. Een van de oorzaken is de lage kolenprijs.
Vooralsnog komt daar niet veel van terecht. Het kolenverbruik was nooit eerder zó hoog. Een van de oorzaken is de lage kolenprijs.
Trouw 22 januari 2015
donderdag 22 januari 2015
National Geographic: Reusachtige planetoïde scheert 26 januari rakelings - en zichtbaar - langs de aarde
“Dichter bij de aarde dan op maandag 26 januari zal planetoïde '2004 BL86' de komende tweehonderd jaar niet komen”, zegt NASA.
NASA maakt melding van een gigantische planetoïde die op dit moment koers zet richting de aarde. Maar, zegt de Amerikaanse ruimtevaarorganisatie er meteen bij: we hoeven ons geen zorgen te maken. Het hemellichaam, met een geschatte diameter van ruim een halve kilometer, zal op maandag 26 januari onze planeet op een veilige afstand passeren.
Sterker nog, de komst van planetoïde 2004 BL86 is juist erg goed nieuws voor ruimtedeskundigen en ruimtehobbyisten. Tijdens zijn flyby later deze maand is het gevaarte ‘slechts’ 1,2 miljoen kilometer verwijderd van de aarde (driemaal de afstand van de aarde naar de maan), en is het dankzij de flinke omvang te zien met een goede verrekijker. “Dichter bij de aarde dan op maandag 26 januari zal 2004 BL86 de komende tweehonderd jaar niet komen”, zegt Don Yeomans, manager voor NASA’s Near Earth Object Program. “Een unieke kans om hem goed te zien.”
Kijkers in Amerika, Europa en Afrika hebben volgens EarthSky de grootste kans op een goede waarneming. Mits de weersomstandigheden gunstig zijn, zullen we de planetoïde langzaam zien bewegen aan de hemel in de buurt van het sterrenbeeld Kreeft. 'Langzaam' voor het menselijk oog dan: in werkelijkheid raast 2004 BL 86 met een snelheid van bijna 57.000 kilometer per uur door de ruimte.
Geen verrekijker bij de hand of geen zin om op de 26ste de kou te trotseren? Geen probleem. Via The Virtual Telescope Project 2.0 is de komst van de kolos live te volgen vanuit je huiskamer. De uitzending start om 20.30 uur.
Labels:
Aanrader,
Geen commentaar,
Leuk/Bijzonder,
NGS,
Schoonheid,
Wetenschap
Gezien: Maria Full of Grace (****)
Een van de vele overtuigende verhalen waaruit kan afgeleid worden dat alleen legalisering van drugs kan werken en veel ellende zal voorkomen. Mooie film over een trieste realiteit.
Trailer:
Hele film (1h40m):
Trailer:
Hele film (1h40m):
Labels:
Aanrader,
Drugs,
Even Nadenken,
Film,
Hier word ik NIET vrolijk van,
Jeugd,
Latijns Amerika,
Politiek,
Schandalen,
USA
woensdag 21 januari 2015
Citaat (NRCq): Reynier van Bommel...
NRC Q’s citaat van de dag (20 januari 2015)
“Tussen mij en oudere generaties is enorm veel veranderd. Tegen mijn opa zeiden ze meneer Van Bommel. Tegen mijn vader meneer Frans. En tegen mij zeggen ze Reynier. Dat zegt iets over mijn stijl van leidinggeven.” - Reynier van Bommel, algemeen directeur van schoenfabrikant Van Bommel
“Tussen mij en oudere generaties is enorm veel veranderd. Tegen mijn opa zeiden ze meneer Van Bommel. Tegen mijn vader meneer Frans. En tegen mij zeggen ze Reynier. Dat zegt iets over mijn stijl van leidinggeven.” - Reynier van Bommel, algemeen directeur van schoenfabrikant Van Bommel
dinsdag 20 januari 2015
Somberheid voor 2015; Hofland in 'de Groene'
Het zwarte scenario
Dit is me in de zomer van 2007 overkomen. Ik was in New York, liep in de 23ste straat en werd daar staande gehouden door een jongeman. Hij drukte me een pamfletje in de hand en zei: ‘Al Gore is a big fat liar.’
Groene Amsterdammer - door H.J.A. Hofland 17-12-2014
Gore had een jaar tevoren zijn film An Inconvenient Truth over de verandering van het klimaat en de gevolgen voor de aarde gelanceerd en daarmee een internationale controverse veroorzaakt. Een jaar later hadden we in Nederland een bijzonder warme zomer. In een column in NRC Handelsblad schreef ik dat Gore gelijk had en dat het hoog tijd werd om daaruit de consequenties te trekken. Ik kreeg een paar reacties vol minachting en haat en dat was dat.
Intussen wordt in de wetenschap niet meer aan de verandering van het klimaat, de opwarming van de aarde, de stijging van de zeespiegel en de groei van de wereldbevolking getwijfeld en worden er in Nederland ook consequenties uit getrokken. Bescherming van de polders, dijkverzwaring, schone energie. De opwarming van de aarde met de gevolgen is niet meer de oorzaak van heftige politieke ruzies. Misschien een vooruitgang, maar hoe groot die is zouden we pas kunnen beoordelen als we nu de zeespiegel en de woestijnen van 2050 zouden zien.
Op het ogenblik leven er ongeveer 7,5 miljard mensen op onze planeet. Volgens de berekeningen van nu zullen we in 2050 op twaalf miljard aardbewoners kunnen rekenen. Op het ogenblik leeft het grootste deel in China, 1,3 miljard, en India, 1,1 miljard. De Europese Unie moet het met 502 miljoen doen. Hoe de verdeling over 35 jaar zal zijn wordt op Wikipedia niet voorspeld. In ieder geval komen er nu per dag 209.000 aardbewoners bij. Op het ogenblik leiden al miljoenen mensen in Afrika, Zuid-Amerika, India en China niet wat we hier een menswaardig bestaan noemen. Maak je een voorstelling van hoe dat zal zijn als de aardbevolking bijna verdubbeld is.
Ik geef toe dat dit stukje een beetje op het rapport van de Club van Rome gaat lijken, Grenzen aan de groei, uit 1972. Maar hoe de voorspellingen van dit gezelschap toen ook zijn gerelativeerd, belachelijk gemaakt, we kunnen langzamerhand niet ontkennen dat de samenstellers een vooruitziende blik hadden. Misschien is dit rapport te vroeg gekomen. De toenmalige leidinggevende groeperingen hebben niet naar de wetenschappelijk verantwoorde inzichten gehandeld. Het beste bewijs daarvoor is kort na de Koude Oorlog geleverd. De Nieuwe Economie was ontdekt, de tijd van de eeuwige groei was aangebroken. Die is geëindigd in de crisis waarvan de gevolgen nu nog voelbaar zijn.
Sinds 1945 is het niet zo’n chaos op aarde geweest
Het is niet meer de vraag hoe het met de ecologische ontwikkeling van de aarde zal gaan. Als we er niets aan zouden doen: bergaf. Dat wordt steeds beter en ruimer beseft. De cruciale vraag is nu of over een jaar of dertig zal blijken dat deze maatregelen voldoende waren. En daarbij komt dan een ander tekort van deze tijd aan de orde: het gebrek aan politiek leiderschap en besluitvaardigheid. Sinds 9/11, de verwoesting van het World Trade Center, is de wereldsamenleving in toenemende mate verstrikt geraakt in een chaos van nationale, politieke en godsdienstige conflicten.
Om de wereldwijde ontwikkeling naar de grote afbraak te keren is er ten eerste een overtuigend systeem van denkbeelden nodig, een ecologische ideologie, en ten tweede een internationale politieke klasse die daaraan continu uitvoering geeft. Aan beide ontbreekt het. Sinds in 1945 de Verenigde Naties werden opgericht is het niet zo’n chaos op aarde geweest. Maken ze zich in Syrië zorgen om luchtvervuiling? Wordt in de Verenigde Staten scherp toegezien op de handhaving van de mensenrechten, de bescherming van de natuurlijke hulpbronnen en de privacy? Worden de Groningers tegen aardbevingen door gaswinning beschermd? We zien hoe overal ter wereld beperkte economische belangen boven het algemeen belang worden gesteld en hoe op welke manier dan ook vergroting van de chaos het gevolg is.
Daarbij komt dat we nu een jaar of twintig leven met de revolutie die door internet is veroorzaakt. Aan de digitale revolutie hebben we veel goeds te danken: versnelde communicatie, grotere toegankelijkheid van de wetenschap, enzovoort. Maar er is ook een digitale anarchie gegroeid. Iedereen die is aangesloten op het wereldwijde web kan zijn vijanden uitschelden, verdacht maken, met de dood bedreigen. Internet heeft een digitale individualisering veroorzaakt die de politieke samenhang ondermijnt, vooral de rancune bevordert en de chaos vergroot.
Dat is de algemene wereldsituatie aan het einde van dit jaar – een algemeen ecologisch gevaar dat steeds dreigender wordt en waartegen wel maatregelen worden genomen, maar in toenemende mate niet toereikend zodat het gevaar steeds verder nadert. Wees blij dat u nu leeft.
Dit is me in de zomer van 2007 overkomen. Ik was in New York, liep in de 23ste straat en werd daar staande gehouden door een jongeman. Hij drukte me een pamfletje in de hand en zei: ‘Al Gore is a big fat liar.’
Groene Amsterdammer - door H.J.A. Hofland 17-12-2014
Gore had een jaar tevoren zijn film An Inconvenient Truth over de verandering van het klimaat en de gevolgen voor de aarde gelanceerd en daarmee een internationale controverse veroorzaakt. Een jaar later hadden we in Nederland een bijzonder warme zomer. In een column in NRC Handelsblad schreef ik dat Gore gelijk had en dat het hoog tijd werd om daaruit de consequenties te trekken. Ik kreeg een paar reacties vol minachting en haat en dat was dat.
Intussen wordt in de wetenschap niet meer aan de verandering van het klimaat, de opwarming van de aarde, de stijging van de zeespiegel en de groei van de wereldbevolking getwijfeld en worden er in Nederland ook consequenties uit getrokken. Bescherming van de polders, dijkverzwaring, schone energie. De opwarming van de aarde met de gevolgen is niet meer de oorzaak van heftige politieke ruzies. Misschien een vooruitgang, maar hoe groot die is zouden we pas kunnen beoordelen als we nu de zeespiegel en de woestijnen van 2050 zouden zien.
Op het ogenblik leven er ongeveer 7,5 miljard mensen op onze planeet. Volgens de berekeningen van nu zullen we in 2050 op twaalf miljard aardbewoners kunnen rekenen. Op het ogenblik leeft het grootste deel in China, 1,3 miljard, en India, 1,1 miljard. De Europese Unie moet het met 502 miljoen doen. Hoe de verdeling over 35 jaar zal zijn wordt op Wikipedia niet voorspeld. In ieder geval komen er nu per dag 209.000 aardbewoners bij. Op het ogenblik leiden al miljoenen mensen in Afrika, Zuid-Amerika, India en China niet wat we hier een menswaardig bestaan noemen. Maak je een voorstelling van hoe dat zal zijn als de aardbevolking bijna verdubbeld is.
Ik geef toe dat dit stukje een beetje op het rapport van de Club van Rome gaat lijken, Grenzen aan de groei, uit 1972. Maar hoe de voorspellingen van dit gezelschap toen ook zijn gerelativeerd, belachelijk gemaakt, we kunnen langzamerhand niet ontkennen dat de samenstellers een vooruitziende blik hadden. Misschien is dit rapport te vroeg gekomen. De toenmalige leidinggevende groeperingen hebben niet naar de wetenschappelijk verantwoorde inzichten gehandeld. Het beste bewijs daarvoor is kort na de Koude Oorlog geleverd. De Nieuwe Economie was ontdekt, de tijd van de eeuwige groei was aangebroken. Die is geëindigd in de crisis waarvan de gevolgen nu nog voelbaar zijn.
Sinds 1945 is het niet zo’n chaos op aarde geweest
Het is niet meer de vraag hoe het met de ecologische ontwikkeling van de aarde zal gaan. Als we er niets aan zouden doen: bergaf. Dat wordt steeds beter en ruimer beseft. De cruciale vraag is nu of over een jaar of dertig zal blijken dat deze maatregelen voldoende waren. En daarbij komt dan een ander tekort van deze tijd aan de orde: het gebrek aan politiek leiderschap en besluitvaardigheid. Sinds 9/11, de verwoesting van het World Trade Center, is de wereldsamenleving in toenemende mate verstrikt geraakt in een chaos van nationale, politieke en godsdienstige conflicten.
Om de wereldwijde ontwikkeling naar de grote afbraak te keren is er ten eerste een overtuigend systeem van denkbeelden nodig, een ecologische ideologie, en ten tweede een internationale politieke klasse die daaraan continu uitvoering geeft. Aan beide ontbreekt het. Sinds in 1945 de Verenigde Naties werden opgericht is het niet zo’n chaos op aarde geweest. Maken ze zich in Syrië zorgen om luchtvervuiling? Wordt in de Verenigde Staten scherp toegezien op de handhaving van de mensenrechten, de bescherming van de natuurlijke hulpbronnen en de privacy? Worden de Groningers tegen aardbevingen door gaswinning beschermd? We zien hoe overal ter wereld beperkte economische belangen boven het algemeen belang worden gesteld en hoe op welke manier dan ook vergroting van de chaos het gevolg is.
Daarbij komt dat we nu een jaar of twintig leven met de revolutie die door internet is veroorzaakt. Aan de digitale revolutie hebben we veel goeds te danken: versnelde communicatie, grotere toegankelijkheid van de wetenschap, enzovoort. Maar er is ook een digitale anarchie gegroeid. Iedereen die is aangesloten op het wereldwijde web kan zijn vijanden uitschelden, verdacht maken, met de dood bedreigen. Internet heeft een digitale individualisering veroorzaakt die de politieke samenhang ondermijnt, vooral de rancune bevordert en de chaos vergroot.
Dat is de algemene wereldsituatie aan het einde van dit jaar – een algemeen ecologisch gevaar dat steeds dreigender wordt en waartegen wel maatregelen worden genomen, maar in toenemende mate niet toereikend zodat het gevaar steeds verder nadert. Wees blij dat u nu leeft.
SP, 'Zo - een beter Nederland - ' - krant Najaar 2014, Interview met 'Carrie' (e.v.a.)
Zoals lezers die mijn weblog volgen weten, ben ik lid van de SP. Ik heb geen politieke ambities, maar vind wel dat als je dan lid bent, je ook wat moet doen; dus folder ik - als het maar even mogelijk is - wat af, met name op Ypenburg. Zo doe ik wat voor de partij die het hardste knokt voor de gewone burger en diegenen die het het hardst nodig hebben, en heb ik gelijk een portie lichaamsbeweging en buitenlucht te pakken. Op dit moment ben ik bezig mijn deel van de Najaarseditie-2014 van de 'Zo-krant' te verspreiden. Met extra enthousiasme omdat een al eerder uitgekomen interview van Jan Marijnissen met 'Advocate Carrie' de cover-story is, en dat is een verhaal dat - wat mij betreft - IEDEREEN zou moeten lezen. Waarom? Omdat Carrie hier een wereld schetst die voor velen 'een andere wereld' is, en omdat iedereen eigenlijk wel zou moeten weten over dat 'andere Nederland'... En omdat niet iedereen het in de brievenbus krijgt, doe ik het dus hier nog even over. benieuwd hoeveel lezers het hier nog trekt...
12 NOVEMBER 2014 NIEUWS POLITIEK ALGEMEEN
CARRIE: ‘ALS JE MENSEN NIET ALS MENSEN BEHANDELT, GAAN ZE ZICH OOK NIET ALS MENSEN GEDRAGEN’
Op haar vijftigste besloot ze tot een andere carrière. Niet langer alleen maar meningen geven op radio en tv, maar rechten studeren en advocaat worden. Al meer dan vier jaar zet ze zich nu in voor mensen die haar hulp heel erg goed kunnen gebruiken. Haar meningen zijn nog even kristalhelder en ze is nog steeds niet bang ze uit te spreken. Een boeiend gesprek met een betrokken vrouw.
We hebben afgesproken op haar kantoor aan Halfrond. Rotterdam-Zuid baadt in de herfstzon. De ontvangst is net zo hartelijk en spontaan als alle andere keren dat we elkaar, in de vele jaren dat we elkaar kennen, tegenkomen. Vaak ben ik te gast geweest bij het Radio 2-programma Spijkers met Koppen; Carrie was er altijd. Ze sprak daar een column. Zonder omhaal van woorden en gespeend van dikdoenerij wist ze altijd haar punt te maken. Menig boven-ons-gestelde moest het ontgelden.
Een mooie maar toch eenvoudige ruimte staat tot haar beschikking. Eén wand is helemaal gevuld met dossierkasten. Erboven hangt een schildje met de tekst: ‘Make Cookies, not war!’, een citaat van Cookie Monster.
De ventilator bromt zachtjes, de broodjes staan klaar om verorberd te worden.
TEKST: JAN MARIJNISSEN FOTO'S: MARGOT DE HEIDE
Wat is er gebeurd? Carrie is advocate geworden.
‘Ik had het gehad met al die mediaoptredens. Het altijd maar meningen moeten ventileren wilde ik niet meer, ik wilde wat anders. Nu had ik altijd al graag rechten willen studeren, maar dat kwam er nooit van. Dus toen ik vijftig was heb ik me aangemeld bij de Universiteit Leiden en ben ik in deeltijd rechten gaan doen, eerst twee en later drie avonden in de week.
Lange tijd heb ik me ingezet voor de dames van de Keileweg. Dat was niet makkelijk, maar ook wel heel erg leuk. Ik heb veel dingen voor elkaar gekregen voor hen. Onderwijl merkte ik dat ik, als ik advocate zou zijn, nog meer zou kunnen doen en betekenen.’
Hoe is het met de tippelaarsters?
‘Die wonen nu door de hele stad. En dat is fijn, want voor de meesten was dat een bron van schaamte, dakloos zijn. Tippelen en ‘gebruiken’ vonden ze minder erg. Buiten de drie dames die overleden zijn, gaat het met de rest redelijk.’
De vraag zal ongetwijfeld gebleven zijn.
‘Zeker. Klant en prostituee vinden elkaar op straat of op een andere manier. ‘Gewerkt’ wordt er bij haar thuis. Ik maak me daar grote zorgen over, als je alleen al kijkt naar het grote aantal slachtoffers van loverboys. Met name kansloze meisjes met een verstandelijke handicap, uit een tehuis of zonder papieren zijn de pineut. Hen vind je in de kelderboxen. De politie maakt zich hier ernstig zorgen over. Dit is wat je krijgt als je het niet netjes regelt.’
Terug naar jezelf. Ene mevrouw Opstelten – de vrouw van – schijnt nog een rol gespeeld te hebben bij je carrière-switch.
‘Toenmalig burgemeester Opstelten kwam vaak naar de activiteiten met de Koninginnen van de nacht. Maar als hij niet kon, kwam zijn vrouw. Ze bleek kinderrechter te zijn. Toen ik zei: ‘Dat heb ik nou altijd willen doen, rechten studeren’, was haar reactie, op strenge toon: ‘Dat moet je dan niet zeggen, maar dat moet je dan doen.’ Dat was het laatste zetje dat ik nodig had. Tijdens mijn studie in Leiden zijn ze me blijven volgen.’
Waar ben je op afgestudeerd?
‘Ik heb bestuursrecht gedaan en ben afgestudeerd op de gerechtelijke basis van de mosquito. Dat is een geluidsapparaat dat nare, hoge tonen verspreidt die alleen door jongeren te horen zijn. Ze worden ingezet om hangjongeren te verjagen. In mijn scriptie heb ik aangegeven aan welke strikte voorwaarden voldaan moet zijn voordat mosquito’s mogen worden ingezet. Je moet dan denken aan alle zaken die de gemeenten kan doen om op een andere manier de overlast te bestrijden. Als dat gedaan is, mag zo’n ding worden opgehangen – maar dan voor een beperkte periode. Burgemeester Aboutaleb heeft mijn aanbevelingen in ontvangst genomen en daarna netjes verwerkt in de Algemene Politieverordening.’
Hoeveel hangen er nu in Rotterdam?
‘Het waren er toen 37, en nu nog een stuk of 3.’
En, kon je meteen aan de slag?
‘Ik werd gebeld door Marjolein Rietbergen, dé jeugdrecht-advocaat van Nederland met ook nog eens een sociaal hart, met de mededeling dat ze een plekje voor me had. Ik zit al weer vierenhalf jaar hier op dit kantoor.’
Wie zijn je cliënten?
‘Voor 98 procent zaken die vallen onder de sociale advocatuur, toevoegingszaken dus. Ik help slachtoffers van huiselijk geweld. Dan moet je denken aan echtscheidingen, contact- en straatverbod, veiligheid van de kinderen. Verder doe ik alles in verband met uitkeringen en voorkoming van huisuitzettingen.’
Wat is je grootste ergernis?
‘De puinhoop bij de gemeente Rotterdam. Het is verschrikkelijk. Het uitgangspunt is: elke bijstandsaanvrager is een fraudeur. Hij of zij moet maar bewijzen dat het niet zo is. Het begint ermee dat je de eerste maand niets krijgt, en dat je aanvraag pas na die tijd in behandeling wordt genomen. Vervolgens duurt het nog eens acht weken voor ze klaar zijn. Je zit dus de eerste drie maanden zonder geld. Daardoor raken mensen in de stress, omdat ze – onnodig – in de problemen worden gebracht. Vlak voordat ze dan eindelijk geld krijgen, komen er aanvullende vragen en wil men de bankafschriften van het afgelopen jaar zien. Veel mensen hebben die niet, weer nieuwe stress. Het is bewust beleid om mensen tegen te werken.’
Dan kun jij hier wel mensen individueel helpen, maar moet je dan niet eigenlijk naar de Coolsingel?
‘Nou ja, ik schrijf gelukkig nog columns voor het AD, editie Rotterdam. Naar aanleiding daarvan heeft de directeur van de Sociale Dienst me gebeld met de vraag of ik een gesprek met ’m wil hebben. Samen met een andere advocaat ga ik in op zijn verzoek. Er móet wat veranderen. Los van de procedures, ze zijn ook onbeschoft: ze bellen niet terug, reageren niet op brieven. Dat leidt tot veel onnodige agressie, dat snap je. Als je mensen niet als mensen behandelt, gaan ze zich ook niet als mensen gedragen. Ze hebben het afgelopen jaar drie ton moeten betalen aan dwangsommen. Dat zegt genoeg. Het college is een onbekwaam zooitje bij mekaar: ijdel, verwend en lui. Ze kunnen fantastisch lintjes doorknippen, maar een Sociale Dienst fatsoenlijk laten werken dat lukt ze niet.’
Help je iedereen die zich bij je meldt?
‘In principe wel. Er komen hier mensen langs, dat wil je niet weten. Mensen met grote schulden, ze zijn afgesloten van Eneco, huisuitzetting staat voor de deur. Mensen waarbij letterlijk alles fout zit. Die mensen zijn totaal wanhopig. In vier wijken in Rotterdam zijn speciale wijkteams die je op mensen kunt afsturen en die alles gaan regelen. Hartstikke netjes: geen bureaucratie, niet zeuren, eropaf en alles regelen totdat het op orde is.’
Wat is je indruk van de zorg voor de jeugd?
‘Nu dat de verantwoordelijkheid van de gemeenten wordt, moet alles weer opnieuw uitgevonden worden in de jeugdzorg. We gaan weer helemaal opnieuw beginnen.
Ik krijg hier ook te maken met kindermishandeling, en zie dus wat er gebeurt met die kinderen als het gaat om opvang en begeleiding. Ik krijg dan ook te maken met gezinsvoogden. Maar het verschil tussen de ene en de andere is gigantisch. Je hebt erbij die zijn werkelijk geweldig, terwijl anderen er niets van bakken, te lui en te laks om het goede te doen.
Maar sprekende over de jeugd: waar ik me echt heel boos over maak is dat we kinderen die iets gedaan hebben opsluiten, toevertrouwen aan de staat, en ze vervolgens aan hun lot overlaten. Ze komen niet buiten, geen sport, geen opleiding. En ze doen niks op het moment dat ze de deur uitgaan. Hallo! Waar ben je dan mee bezig? Je hebt ze een tijdje binnen, neem dan je kans waar! Leer ze wat ze leren moeten. Bij de ene is dat de taal, bij de andere is dat misschien een vak, zorg dat ze gezond zijn en geef ze een toekomstperspectief. Dat is de enig manier om een kans te hebben dat ze niet terugvallen.’
Waar komt die kortzichtigheid vandaan?
‘Ik denk dat het niet lekker bekt. ‘Belachelijk, de gevangenis is geen hotel!’ Het soort slogans dat je in de Telegraaf steeds tegenkomt. Die gaan er nog steeds in als koek. ‘De teringleiders moeten naar een strafkamp.’ Dat is wat je hoort aan de tapkast. We moeten er vooral niet te veel tijd en geld insteken, dat gevoel. Het is oerstom en allemaal kortzichtigheid.’
Wordt je af en toe niet gek van die instanties die niet leveren wat er van hen verwacht wordt?
‘Ja.’
Waarom doe je dit werk dan?
‘Omdat het zo leuk is om mensen in nood te helpen en te zien dat het goed met ze gaat. Wanneer ik samen met de cliënt terugkijk op de negen tot twaalf maanden dat we hebben samengewerkt en op wat bereikt hebben, zijn we samen heel trots. Daar word ik gelukkig van. Er is niks mooiers.
Ik krijg hier ook veel jonge meiden met veel problemen. Tegen hen zeg ik: ‘Je zit nu zo diep, nu kun je alleen nog maar omhoog. Let jij maar eens op hoe je er over negen maanden voor staat.’ Als dat dan lukt, is dat toch prachtig?’
Je had ook huisarts kunnen worden.
Lachend. ‘Maar ik kan niet tegen bloed!’
Waarom had je het op een gegeven moment gehad met de media?
‘Ik vond het een beetje saai worden. Toen ik voor van alles gevraagd werd waar ik niks mee heb, dacht ik: Car, je zit nu echt in de B-bak. Stoppen, nu. Ik zag geen mogelijkheid om zelf iets op te bouwen, en alleen maar in de marge als sidekick gaf te weinig voldoening. En, als ik eerlijk ben: ik ben bijna zestig en zie bijna geen vrouwen van mijn leeftijd op tv. Dieuwertje Blok, Viola Holt en Catherine Keyl zie ik in elk interview klagen dat ze nooit meer gevraagd worden. Ik ga dat niet doen. Ik heb besloten iets te gaan doen wat ik leuk vind, iets wat ik eigenlijk altijd al heb willen doen en waar ik vast goed in ben.
Het enige wat me tegenviel waren de kantoortijden. Ik ben natuurlijk altijd een vrij vogel geweest, dus dat was wel zwaar. En het hele formele is mij natuurlijk ook niet op het lijf geschreven.’
Je moest ook een net meisje worden.
‘Nou, dat valt heel erg mee. Rechters hebben wel aan me moeten wennen, vast. Maar als ze ontdekken dat je keihard werkt en je zaakjes kent, dan gaat het best goed. En de mensen die eisen dat ik me aanpas, sorry, maar daar heb ik schijt aan. Kleding maakt niet uit, want je gooit er toch een zwarte jurk overheen.’
Maar welke aanpassing wordt dan nog gewenst?
‘Er was eens een rechter die zei dat ik eerst maar eens mijn accent moest afleren, want hij hoorde steeds de Carrie van de radio. Dacht het niet.’
Prima, want soms denk ik wel eens dat we terug in de jaren vijftig zijn. Overal hoor ik dat mensen weer bang zijn hun mond open te doen uit angst voor het verlies van hun baan: in de fabriek, in de zorg, in het onderwijs.
‘Mijn verweer is proberen zo goed te zijn dat ze er niet doorheen komen. Het zijn dezelfde mensen die met dedain kijken naar cliënten. Heel vaak zijn die mensen verstandelijk gehandicapt of zitten er tegenaan. Daarom hebben ze meestal ook die problemen. Als je langdurig arm bent daalt je intelligentie met vijftien punten.
Dan kom ik met zo’n cliënt bij de rechtbank, en let wel, het gaat om hun leven. Zo iemand gedraagt zich daar ook naar en dan komt het voor dat het er wel eens schreeuwerig uit komt. Dan zegt zo’n rechter: ‘Mijnheer, we hebben kennis genomen van uw cri de coeur.’ Die man wordt steeds bozer, want die begrijpt het niet en denkt dat ie belachelijk gemaakt wordt. Is natuurlijk ook zo, want zo’n rechter spreekt dan zo dat alleen ons soort mensen het begrijpt. Ik vind het gewoon schofterig, want het kan ook op een andere manier, menselijker.’
Vanwaar dat dedain?
‘Rechters hebben vaak geen idee. Ze wonen niet in dezelfde wijk, hebben niet dezelfde school doorlopen, spreken een andere taal dan de mensen waar ik mee binnenkom.
Alle betrokkenen bij het jeugdrecht zijn eens op een congres bij elkaar geweest. Ik mocht toen voorzitter zijn. Het was zo mooi wat daar gebeurde. Daar werd echt met elkaar gesproken en onderling kritiek geleverd; en misverstanden daarmee opgeruimd.
Op grond van wat ik hoorde en inmiddels mijn ervaring hiermee, durf ik rustig te stellen: laat kinderen thuis, ook als het moeilijk is, tenzij het écht niet anders kan. Natuurlijk, ik weet ook wel, het houdt een keer op. Maar uithuisplaatsingen, zeker in een gesloten voorziening, maken het voor een kind vaak alleen maar erger.
Het zelfreinigend vermogen bij rechters is niet erg groot, misschien wel afwezig. Hoe is dat met ons advocatengilde?
‘Het is heel ingewikkeld. De deken zegt dat we alles wat niet goed is moeten melden, maar je wilt ook geen klikspaan zijn. Maar soms kom ik advocaten tegen waarvan ik zeker weet: je hebt je nooit in het jeugdrecht verdiept, je weet er niks van, je hebt je cliënt niet gezien. Het is een schande dat jij je advocaat durft te noemen.’
Het feit dat Bram Moszkowicz voor zijn leven lang uit zijn ambt is gezet kan ons geruststellen omtrent het zelfreinigend vermogen binnen de advocatuur?
‘Dat heeft wel twintig jaar geduurd. Iedereen wist al heel lang dat hij werkelijk alles verkeerd heeft gedaan.’
En die zit dan nog steeds als gewaardeerd gast aan tafel bij talkshows.
‘Ik snap daar niks van. Het is rattenkruid. En het gekke is, al mijn cliënten zeggen dat ze Moszkowicz zouden nemen, als ze ’m zouden kunnen krijgen.’
Grondwet, artikel 18:
Lid 1: Iedereen kan zich in rechte en administratief beroep doen bijstaan.
Lid 2: De wet stelt regels omtrent het verlenen van rechtsbijstand aan minder draagkrachtigen.
‘Dit is wat staatssecretaris Teeven in no time om zeep helpt. Zijn voorgangers trouwens ook al.’
Wat is het probleem?
‘Het ene is dat de eigen bijdrage enorm is gestegen. Het was een paar jaar geleden nog 77 euro en nu 287. Per 1 januari van het nieuwe jaar wordt het 340 euro. Daar komt bij dat je vroeger, mocht je meerdere zaken hebben, dat je dan de volgende zaken een toevoeging voor half geld kreeg. Heb je te maken met huiselijk geweld, dan heb je al gauw vier of vijf toevoegingen nodig. Vanwege die hoge bedragen zien mensen af van een advocaat en een rechtsgang. Toen het bedrag nog laag was, scholden bijna alle advocatencollectieven de bijdrage van de cliënten kwijt. Je begrijpt dat dat nu niet meer kan.’
Er wordt gezegd: ‘Mensen moeten zich ook verzekeren.’
‘ Ja, daag. Je hebt een paar tientjes per week vrij te besteden, en dan ga jij je hiervoor verzekeren?’
Wat verder nog?
‘Ze willen het arbeids-, huur- en consumentenrecht onderbrengen bij speciale commissies waar je naartoe kunt om je recht te halen. Plus, het minimumbedrag waarvoor je naar de rechter kunt wordt verhoogd van 500 naar 1.000 euro.’
Dan is er nog het griffierecht.
‘Voortaan ook zelf betalen. Dat is weer 75 of 250 euro, afhankelijk van wat je nodig hebt. Het kan nog hoger zijn, maar dan hangt dat samen met het bedrag waar het over gaat.’
Er wordt nogal eens gedacht dat advocaten, indachtig mensen als Moszkowicz, behoren tot de grootverdieners.
‘Dat geldt zeker niet voor de advocaten die zich toeleggen op civiele zaken waarvoor toevoegingen worden gegeven. Die moeten de hele week heel hard werken, en krijgen daar een loon voor, in hoogte vergelijkbaar met een leraar op de basisschool: 2.200 euro netto per maand.’
Wat is voor jou persoonlijk nu reden om zo verontwaardigd te zijn over die kabinetsplannen?
‘De rechtsingang. Als je mensen de mogelijkheid ontneemt om zich tegen onrecht te verweren, dan werp je de hele samenleving, de rechtsstaat en de democratie omver. Veel zaken doen wij tegen de overheid. Wel, als mensen hun recht niet meer kunnen halen, is de overheid almachtig geworden. Resultaat is dat mensen apathisch worden of agressief.
Wat te denken van de huisjesmelkers? Die worden almachtig wanneer huurders niet meer naar een advocaat kunnen. Ze doen nu al wat ze willen, dan wordt dat allemaal nog veel erger. Nu weet ik via de rechter 90 procent van de ontruimingen tegen te houden. Hetzelfde geldt trouwens voor het arbeidsrecht. Waar moet een arbeider zijn recht dan nog halen?’
Zou je niet ook de politiek moeten aanpakken?
‘Dat doe ik ook wel. Ik schrijf mijn columns, ga praten op de het gemeentehuis, ik ga naar Oog in Oog van Sven Kockelman. En dat blijf ik doen.’
In een brief aan Teeven, gepubliceerd in het AD, schrijf je: ‘Ik zal niet zeggen dat u dom, doof en blind bent, maar ik smeek u om uw hoofd net zo lang heen en weer te bewegen tot uw hersencellen terugspringen in de gezond verstand modus.’ Zo kennen we je weer.
‘Ja, dat vind ik wel jammer. Zo lekker ongezouten ergens opspringen, dat kan natuurlijk niet in de rechtbank. Effe losgaan, dat kan ik alleen nog in mijn columns.’
Even over het strafrecht. Wat vind je van de niet aflatende roep om zwaardere straffen?
‘Het grappige is dat wanneer je mensen voor rechter laat spelen, ze tot dezelfde straffen komen als de rechters. Het is vooral in gevallen waar we allemaal verontwaardigd over zijn, dat die roep steeds opsteekt. Het is aan de onafhankelijke rechter om dan sterke knieën te tonen en zich niet te laten beïnvloeden. Al begrijp ik ook wel dat ze zich niet helemaal aan de tijdgeest kunnen onttrekken.’
Hoe komt het dat we nu zoveel leegstaande cellen hebben? We halen nu zelfs gedetineerden uit België en Noorwegen, en plaatsen er vluchtelingen.
‘Omdat de criminaliteitscijfers, vooral onder jongeren tot 21, steeds verder dalen, jaar na jaar. Ik kan niet helemaal verklaren waarom, maar het is een heel mooi gegeven.’
Het gaat goed met onze jeugd?
‘Met de overgrote meerderheid van de jeugd gaat het goed. Maar ik zie natuurlijk vooral de kinderen waar het niet goed mee gaat. Vaak is er sprake van een stoornis. Dat hoeft niet onoverkomelijk te zijn, maar dan moet je zo’n kind wel laten behandelen. En dat gebeurt vaak niet.’
Maar wordt kinderen niet te vaak en te snel een label opgedrukt?
‘Ik heb het over kinderen met een psychische stoornis, dat is wat anders dan bijvoorbeeld ADHD. Er komen hier nogal eens ouders met hoogbegaafde kinderen zoals dat heet; kinderen die problemen hebben en maken. Ze gooien hun schaakstukken door de kamer, zeg maar. Vaak ligt het gewoon aan de opvoeding. Geen normen stellen staat gelijk aan niet opvoeden. Als kinderen niet worden begrensd, als ze niet worden tegengesproken, dan vraag je om problemen. Driekwart van de kinderen met ADHD zijn gewoon slecht opgevoed.
Toen mijn eerste kind – hij is nu 34 – naar school ging werd er nog alles gedaan om alle leerlingen zover mogelijk te krijgen, blank én zwart. Toen mijn tweede kind tien jaar later naar school ging was de inzet veranderd. De goeie leerlingen kregen alle steun, de zwakkere steeds minder. Gelukkig is er nu weer een kentering te zien, en wordt er keihard gewerkt om alle kinderen de kansen te geven waar ze recht op hebben. Goed onderwijs begint met goede onderwijzers, en goede onderwijzers stimuleren kinderen.’
Carrie Jansen (Utrecht, 1954), beter bekend als ‘Carrie’, brengen we allemaal meteen in verband met Rotterdam. De plaats waar ze vanaf haar tweeëntwintigste woont. Met haar ‘coup windhoos’ is ze een verschijning die je onmogelijk met iemand anders kunt verwarren.
Ze deed in de jaren zeventig de Sociale Academie en ging werken als maatschappelijk werkster. Daarnaast ontpopte ze zich als cabaretière, onderneemster (de winkel Black Widow, tot 2009), columniste (nog steeds in het AD) en als schrijfster. Tot voor kort deed ze veel voor radio en tv, vooral voor de VARA en de KRO. Ze zette zich jarenlang in voor de Koninginnen van de Nacht, de dames van de Keileweg. Carrie is ongehuwd en heeft twee kinderen.
Op haar vierenvijftigste studeerde ze, na een parttime studie, af als meester in de rechten. Nu is ze werkzaam als sociaal advocaat bij advocatenbureau Rietbergen & Partners Advocaten in Rotterdam.
Boeken van Carrie zijn: Blijf nog even (2001); Koninginnen van de nacht (2003); Kil!, een moordverhaal (2005); Nora: Storm in een glas wijn (2007).
Dit artikel verscheen eerder in Tribune. Ook Tribune thuis ontvangen? Word dan lid van de SP!
De originele tekst van dit interview vind je -- Hier --
De hele 'Zo-krant' vind je -- Hier -- en hier:
Meer artikelen over/van Carrie vind je -- Hier --
Ook de moeite waard: ‘AMSTERDAM BESTRIJDT DE ARMOEDE, ROTTERDAM DE ARMEN’
12 NOVEMBER 2014 NIEUWS POLITIEK ALGEMEEN
CARRIE: ‘ALS JE MENSEN NIET ALS MENSEN BEHANDELT, GAAN ZE ZICH OOK NIET ALS MENSEN GEDRAGEN’
Op haar vijftigste besloot ze tot een andere carrière. Niet langer alleen maar meningen geven op radio en tv, maar rechten studeren en advocaat worden. Al meer dan vier jaar zet ze zich nu in voor mensen die haar hulp heel erg goed kunnen gebruiken. Haar meningen zijn nog even kristalhelder en ze is nog steeds niet bang ze uit te spreken. Een boeiend gesprek met een betrokken vrouw.
We hebben afgesproken op haar kantoor aan Halfrond. Rotterdam-Zuid baadt in de herfstzon. De ontvangst is net zo hartelijk en spontaan als alle andere keren dat we elkaar, in de vele jaren dat we elkaar kennen, tegenkomen. Vaak ben ik te gast geweest bij het Radio 2-programma Spijkers met Koppen; Carrie was er altijd. Ze sprak daar een column. Zonder omhaal van woorden en gespeend van dikdoenerij wist ze altijd haar punt te maken. Menig boven-ons-gestelde moest het ontgelden.
Een mooie maar toch eenvoudige ruimte staat tot haar beschikking. Eén wand is helemaal gevuld met dossierkasten. Erboven hangt een schildje met de tekst: ‘Make Cookies, not war!’, een citaat van Cookie Monster.
De ventilator bromt zachtjes, de broodjes staan klaar om verorberd te worden.
TEKST: JAN MARIJNISSEN FOTO'S: MARGOT DE HEIDE
Wat is er gebeurd? Carrie is advocate geworden.
‘Ik had het gehad met al die mediaoptredens. Het altijd maar meningen moeten ventileren wilde ik niet meer, ik wilde wat anders. Nu had ik altijd al graag rechten willen studeren, maar dat kwam er nooit van. Dus toen ik vijftig was heb ik me aangemeld bij de Universiteit Leiden en ben ik in deeltijd rechten gaan doen, eerst twee en later drie avonden in de week.
Lange tijd heb ik me ingezet voor de dames van de Keileweg. Dat was niet makkelijk, maar ook wel heel erg leuk. Ik heb veel dingen voor elkaar gekregen voor hen. Onderwijl merkte ik dat ik, als ik advocate zou zijn, nog meer zou kunnen doen en betekenen.’
Hoe is het met de tippelaarsters?
‘Die wonen nu door de hele stad. En dat is fijn, want voor de meesten was dat een bron van schaamte, dakloos zijn. Tippelen en ‘gebruiken’ vonden ze minder erg. Buiten de drie dames die overleden zijn, gaat het met de rest redelijk.’
De vraag zal ongetwijfeld gebleven zijn.
‘Zeker. Klant en prostituee vinden elkaar op straat of op een andere manier. ‘Gewerkt’ wordt er bij haar thuis. Ik maak me daar grote zorgen over, als je alleen al kijkt naar het grote aantal slachtoffers van loverboys. Met name kansloze meisjes met een verstandelijke handicap, uit een tehuis of zonder papieren zijn de pineut. Hen vind je in de kelderboxen. De politie maakt zich hier ernstig zorgen over. Dit is wat je krijgt als je het niet netjes regelt.’
Terug naar jezelf. Ene mevrouw Opstelten – de vrouw van – schijnt nog een rol gespeeld te hebben bij je carrière-switch.
‘Toenmalig burgemeester Opstelten kwam vaak naar de activiteiten met de Koninginnen van de nacht. Maar als hij niet kon, kwam zijn vrouw. Ze bleek kinderrechter te zijn. Toen ik zei: ‘Dat heb ik nou altijd willen doen, rechten studeren’, was haar reactie, op strenge toon: ‘Dat moet je dan niet zeggen, maar dat moet je dan doen.’ Dat was het laatste zetje dat ik nodig had. Tijdens mijn studie in Leiden zijn ze me blijven volgen.’
Waar ben je op afgestudeerd?
‘Ik heb bestuursrecht gedaan en ben afgestudeerd op de gerechtelijke basis van de mosquito. Dat is een geluidsapparaat dat nare, hoge tonen verspreidt die alleen door jongeren te horen zijn. Ze worden ingezet om hangjongeren te verjagen. In mijn scriptie heb ik aangegeven aan welke strikte voorwaarden voldaan moet zijn voordat mosquito’s mogen worden ingezet. Je moet dan denken aan alle zaken die de gemeenten kan doen om op een andere manier de overlast te bestrijden. Als dat gedaan is, mag zo’n ding worden opgehangen – maar dan voor een beperkte periode. Burgemeester Aboutaleb heeft mijn aanbevelingen in ontvangst genomen en daarna netjes verwerkt in de Algemene Politieverordening.’
Hoeveel hangen er nu in Rotterdam?
‘Het waren er toen 37, en nu nog een stuk of 3.’
En, kon je meteen aan de slag?
‘Ik werd gebeld door Marjolein Rietbergen, dé jeugdrecht-advocaat van Nederland met ook nog eens een sociaal hart, met de mededeling dat ze een plekje voor me had. Ik zit al weer vierenhalf jaar hier op dit kantoor.’
Wie zijn je cliënten?
‘Voor 98 procent zaken die vallen onder de sociale advocatuur, toevoegingszaken dus. Ik help slachtoffers van huiselijk geweld. Dan moet je denken aan echtscheidingen, contact- en straatverbod, veiligheid van de kinderen. Verder doe ik alles in verband met uitkeringen en voorkoming van huisuitzettingen.’
Wat is je grootste ergernis?
‘De puinhoop bij de gemeente Rotterdam. Het is verschrikkelijk. Het uitgangspunt is: elke bijstandsaanvrager is een fraudeur. Hij of zij moet maar bewijzen dat het niet zo is. Het begint ermee dat je de eerste maand niets krijgt, en dat je aanvraag pas na die tijd in behandeling wordt genomen. Vervolgens duurt het nog eens acht weken voor ze klaar zijn. Je zit dus de eerste drie maanden zonder geld. Daardoor raken mensen in de stress, omdat ze – onnodig – in de problemen worden gebracht. Vlak voordat ze dan eindelijk geld krijgen, komen er aanvullende vragen en wil men de bankafschriften van het afgelopen jaar zien. Veel mensen hebben die niet, weer nieuwe stress. Het is bewust beleid om mensen tegen te werken.’
Dan kun jij hier wel mensen individueel helpen, maar moet je dan niet eigenlijk naar de Coolsingel?
‘Nou ja, ik schrijf gelukkig nog columns voor het AD, editie Rotterdam. Naar aanleiding daarvan heeft de directeur van de Sociale Dienst me gebeld met de vraag of ik een gesprek met ’m wil hebben. Samen met een andere advocaat ga ik in op zijn verzoek. Er móet wat veranderen. Los van de procedures, ze zijn ook onbeschoft: ze bellen niet terug, reageren niet op brieven. Dat leidt tot veel onnodige agressie, dat snap je. Als je mensen niet als mensen behandelt, gaan ze zich ook niet als mensen gedragen. Ze hebben het afgelopen jaar drie ton moeten betalen aan dwangsommen. Dat zegt genoeg. Het college is een onbekwaam zooitje bij mekaar: ijdel, verwend en lui. Ze kunnen fantastisch lintjes doorknippen, maar een Sociale Dienst fatsoenlijk laten werken dat lukt ze niet.’
Help je iedereen die zich bij je meldt?
‘In principe wel. Er komen hier mensen langs, dat wil je niet weten. Mensen met grote schulden, ze zijn afgesloten van Eneco, huisuitzetting staat voor de deur. Mensen waarbij letterlijk alles fout zit. Die mensen zijn totaal wanhopig. In vier wijken in Rotterdam zijn speciale wijkteams die je op mensen kunt afsturen en die alles gaan regelen. Hartstikke netjes: geen bureaucratie, niet zeuren, eropaf en alles regelen totdat het op orde is.’
Wat is je indruk van de zorg voor de jeugd?
‘Nu dat de verantwoordelijkheid van de gemeenten wordt, moet alles weer opnieuw uitgevonden worden in de jeugdzorg. We gaan weer helemaal opnieuw beginnen.
Ik krijg hier ook te maken met kindermishandeling, en zie dus wat er gebeurt met die kinderen als het gaat om opvang en begeleiding. Ik krijg dan ook te maken met gezinsvoogden. Maar het verschil tussen de ene en de andere is gigantisch. Je hebt erbij die zijn werkelijk geweldig, terwijl anderen er niets van bakken, te lui en te laks om het goede te doen.
Maar sprekende over de jeugd: waar ik me echt heel boos over maak is dat we kinderen die iets gedaan hebben opsluiten, toevertrouwen aan de staat, en ze vervolgens aan hun lot overlaten. Ze komen niet buiten, geen sport, geen opleiding. En ze doen niks op het moment dat ze de deur uitgaan. Hallo! Waar ben je dan mee bezig? Je hebt ze een tijdje binnen, neem dan je kans waar! Leer ze wat ze leren moeten. Bij de ene is dat de taal, bij de andere is dat misschien een vak, zorg dat ze gezond zijn en geef ze een toekomstperspectief. Dat is de enig manier om een kans te hebben dat ze niet terugvallen.’
Waar komt die kortzichtigheid vandaan?
‘Ik denk dat het niet lekker bekt. ‘Belachelijk, de gevangenis is geen hotel!’ Het soort slogans dat je in de Telegraaf steeds tegenkomt. Die gaan er nog steeds in als koek. ‘De teringleiders moeten naar een strafkamp.’ Dat is wat je hoort aan de tapkast. We moeten er vooral niet te veel tijd en geld insteken, dat gevoel. Het is oerstom en allemaal kortzichtigheid.’
Wordt je af en toe niet gek van die instanties die niet leveren wat er van hen verwacht wordt?
‘Ja.’
Waarom doe je dit werk dan?
‘Omdat het zo leuk is om mensen in nood te helpen en te zien dat het goed met ze gaat. Wanneer ik samen met de cliënt terugkijk op de negen tot twaalf maanden dat we hebben samengewerkt en op wat bereikt hebben, zijn we samen heel trots. Daar word ik gelukkig van. Er is niks mooiers.
Ik krijg hier ook veel jonge meiden met veel problemen. Tegen hen zeg ik: ‘Je zit nu zo diep, nu kun je alleen nog maar omhoog. Let jij maar eens op hoe je er over negen maanden voor staat.’ Als dat dan lukt, is dat toch prachtig?’
Je had ook huisarts kunnen worden.
Lachend. ‘Maar ik kan niet tegen bloed!’
Waarom had je het op een gegeven moment gehad met de media?
‘Ik vond het een beetje saai worden. Toen ik voor van alles gevraagd werd waar ik niks mee heb, dacht ik: Car, je zit nu echt in de B-bak. Stoppen, nu. Ik zag geen mogelijkheid om zelf iets op te bouwen, en alleen maar in de marge als sidekick gaf te weinig voldoening. En, als ik eerlijk ben: ik ben bijna zestig en zie bijna geen vrouwen van mijn leeftijd op tv. Dieuwertje Blok, Viola Holt en Catherine Keyl zie ik in elk interview klagen dat ze nooit meer gevraagd worden. Ik ga dat niet doen. Ik heb besloten iets te gaan doen wat ik leuk vind, iets wat ik eigenlijk altijd al heb willen doen en waar ik vast goed in ben.
Het enige wat me tegenviel waren de kantoortijden. Ik ben natuurlijk altijd een vrij vogel geweest, dus dat was wel zwaar. En het hele formele is mij natuurlijk ook niet op het lijf geschreven.’
Je moest ook een net meisje worden.
‘Nou, dat valt heel erg mee. Rechters hebben wel aan me moeten wennen, vast. Maar als ze ontdekken dat je keihard werkt en je zaakjes kent, dan gaat het best goed. En de mensen die eisen dat ik me aanpas, sorry, maar daar heb ik schijt aan. Kleding maakt niet uit, want je gooit er toch een zwarte jurk overheen.’
Maar welke aanpassing wordt dan nog gewenst?
‘Er was eens een rechter die zei dat ik eerst maar eens mijn accent moest afleren, want hij hoorde steeds de Carrie van de radio. Dacht het niet.’
Prima, want soms denk ik wel eens dat we terug in de jaren vijftig zijn. Overal hoor ik dat mensen weer bang zijn hun mond open te doen uit angst voor het verlies van hun baan: in de fabriek, in de zorg, in het onderwijs.
‘Mijn verweer is proberen zo goed te zijn dat ze er niet doorheen komen. Het zijn dezelfde mensen die met dedain kijken naar cliënten. Heel vaak zijn die mensen verstandelijk gehandicapt of zitten er tegenaan. Daarom hebben ze meestal ook die problemen. Als je langdurig arm bent daalt je intelligentie met vijftien punten.
Dan kom ik met zo’n cliënt bij de rechtbank, en let wel, het gaat om hun leven. Zo iemand gedraagt zich daar ook naar en dan komt het voor dat het er wel eens schreeuwerig uit komt. Dan zegt zo’n rechter: ‘Mijnheer, we hebben kennis genomen van uw cri de coeur.’ Die man wordt steeds bozer, want die begrijpt het niet en denkt dat ie belachelijk gemaakt wordt. Is natuurlijk ook zo, want zo’n rechter spreekt dan zo dat alleen ons soort mensen het begrijpt. Ik vind het gewoon schofterig, want het kan ook op een andere manier, menselijker.’
Vanwaar dat dedain?
‘Rechters hebben vaak geen idee. Ze wonen niet in dezelfde wijk, hebben niet dezelfde school doorlopen, spreken een andere taal dan de mensen waar ik mee binnenkom.
Alle betrokkenen bij het jeugdrecht zijn eens op een congres bij elkaar geweest. Ik mocht toen voorzitter zijn. Het was zo mooi wat daar gebeurde. Daar werd echt met elkaar gesproken en onderling kritiek geleverd; en misverstanden daarmee opgeruimd.
Op grond van wat ik hoorde en inmiddels mijn ervaring hiermee, durf ik rustig te stellen: laat kinderen thuis, ook als het moeilijk is, tenzij het écht niet anders kan. Natuurlijk, ik weet ook wel, het houdt een keer op. Maar uithuisplaatsingen, zeker in een gesloten voorziening, maken het voor een kind vaak alleen maar erger.
Het zelfreinigend vermogen bij rechters is niet erg groot, misschien wel afwezig. Hoe is dat met ons advocatengilde?
‘Het is heel ingewikkeld. De deken zegt dat we alles wat niet goed is moeten melden, maar je wilt ook geen klikspaan zijn. Maar soms kom ik advocaten tegen waarvan ik zeker weet: je hebt je nooit in het jeugdrecht verdiept, je weet er niks van, je hebt je cliënt niet gezien. Het is een schande dat jij je advocaat durft te noemen.’
Het feit dat Bram Moszkowicz voor zijn leven lang uit zijn ambt is gezet kan ons geruststellen omtrent het zelfreinigend vermogen binnen de advocatuur?
‘Dat heeft wel twintig jaar geduurd. Iedereen wist al heel lang dat hij werkelijk alles verkeerd heeft gedaan.’
En die zit dan nog steeds als gewaardeerd gast aan tafel bij talkshows.
‘Ik snap daar niks van. Het is rattenkruid. En het gekke is, al mijn cliënten zeggen dat ze Moszkowicz zouden nemen, als ze ’m zouden kunnen krijgen.’
Grondwet, artikel 18:
Lid 1: Iedereen kan zich in rechte en administratief beroep doen bijstaan.
Lid 2: De wet stelt regels omtrent het verlenen van rechtsbijstand aan minder draagkrachtigen.
‘Dit is wat staatssecretaris Teeven in no time om zeep helpt. Zijn voorgangers trouwens ook al.’
Wat is het probleem?
‘Het ene is dat de eigen bijdrage enorm is gestegen. Het was een paar jaar geleden nog 77 euro en nu 287. Per 1 januari van het nieuwe jaar wordt het 340 euro. Daar komt bij dat je vroeger, mocht je meerdere zaken hebben, dat je dan de volgende zaken een toevoeging voor half geld kreeg. Heb je te maken met huiselijk geweld, dan heb je al gauw vier of vijf toevoegingen nodig. Vanwege die hoge bedragen zien mensen af van een advocaat en een rechtsgang. Toen het bedrag nog laag was, scholden bijna alle advocatencollectieven de bijdrage van de cliënten kwijt. Je begrijpt dat dat nu niet meer kan.’
Er wordt gezegd: ‘Mensen moeten zich ook verzekeren.’
‘ Ja, daag. Je hebt een paar tientjes per week vrij te besteden, en dan ga jij je hiervoor verzekeren?’
Wat verder nog?
‘Ze willen het arbeids-, huur- en consumentenrecht onderbrengen bij speciale commissies waar je naartoe kunt om je recht te halen. Plus, het minimumbedrag waarvoor je naar de rechter kunt wordt verhoogd van 500 naar 1.000 euro.’
Dan is er nog het griffierecht.
‘Voortaan ook zelf betalen. Dat is weer 75 of 250 euro, afhankelijk van wat je nodig hebt. Het kan nog hoger zijn, maar dan hangt dat samen met het bedrag waar het over gaat.’
Er wordt nogal eens gedacht dat advocaten, indachtig mensen als Moszkowicz, behoren tot de grootverdieners.
‘Dat geldt zeker niet voor de advocaten die zich toeleggen op civiele zaken waarvoor toevoegingen worden gegeven. Die moeten de hele week heel hard werken, en krijgen daar een loon voor, in hoogte vergelijkbaar met een leraar op de basisschool: 2.200 euro netto per maand.’
Wat is voor jou persoonlijk nu reden om zo verontwaardigd te zijn over die kabinetsplannen?
‘De rechtsingang. Als je mensen de mogelijkheid ontneemt om zich tegen onrecht te verweren, dan werp je de hele samenleving, de rechtsstaat en de democratie omver. Veel zaken doen wij tegen de overheid. Wel, als mensen hun recht niet meer kunnen halen, is de overheid almachtig geworden. Resultaat is dat mensen apathisch worden of agressief.
Wat te denken van de huisjesmelkers? Die worden almachtig wanneer huurders niet meer naar een advocaat kunnen. Ze doen nu al wat ze willen, dan wordt dat allemaal nog veel erger. Nu weet ik via de rechter 90 procent van de ontruimingen tegen te houden. Hetzelfde geldt trouwens voor het arbeidsrecht. Waar moet een arbeider zijn recht dan nog halen?’
Zou je niet ook de politiek moeten aanpakken?
‘Dat doe ik ook wel. Ik schrijf mijn columns, ga praten op de het gemeentehuis, ik ga naar Oog in Oog van Sven Kockelman. En dat blijf ik doen.’
In een brief aan Teeven, gepubliceerd in het AD, schrijf je: ‘Ik zal niet zeggen dat u dom, doof en blind bent, maar ik smeek u om uw hoofd net zo lang heen en weer te bewegen tot uw hersencellen terugspringen in de gezond verstand modus.’ Zo kennen we je weer.
‘Ja, dat vind ik wel jammer. Zo lekker ongezouten ergens opspringen, dat kan natuurlijk niet in de rechtbank. Effe losgaan, dat kan ik alleen nog in mijn columns.’
Even over het strafrecht. Wat vind je van de niet aflatende roep om zwaardere straffen?
‘Het grappige is dat wanneer je mensen voor rechter laat spelen, ze tot dezelfde straffen komen als de rechters. Het is vooral in gevallen waar we allemaal verontwaardigd over zijn, dat die roep steeds opsteekt. Het is aan de onafhankelijke rechter om dan sterke knieën te tonen en zich niet te laten beïnvloeden. Al begrijp ik ook wel dat ze zich niet helemaal aan de tijdgeest kunnen onttrekken.’
Hoe komt het dat we nu zoveel leegstaande cellen hebben? We halen nu zelfs gedetineerden uit België en Noorwegen, en plaatsen er vluchtelingen.
‘Omdat de criminaliteitscijfers, vooral onder jongeren tot 21, steeds verder dalen, jaar na jaar. Ik kan niet helemaal verklaren waarom, maar het is een heel mooi gegeven.’
Het gaat goed met onze jeugd?
‘Met de overgrote meerderheid van de jeugd gaat het goed. Maar ik zie natuurlijk vooral de kinderen waar het niet goed mee gaat. Vaak is er sprake van een stoornis. Dat hoeft niet onoverkomelijk te zijn, maar dan moet je zo’n kind wel laten behandelen. En dat gebeurt vaak niet.’
Maar wordt kinderen niet te vaak en te snel een label opgedrukt?
‘Ik heb het over kinderen met een psychische stoornis, dat is wat anders dan bijvoorbeeld ADHD. Er komen hier nogal eens ouders met hoogbegaafde kinderen zoals dat heet; kinderen die problemen hebben en maken. Ze gooien hun schaakstukken door de kamer, zeg maar. Vaak ligt het gewoon aan de opvoeding. Geen normen stellen staat gelijk aan niet opvoeden. Als kinderen niet worden begrensd, als ze niet worden tegengesproken, dan vraag je om problemen. Driekwart van de kinderen met ADHD zijn gewoon slecht opgevoed.
Toen mijn eerste kind – hij is nu 34 – naar school ging werd er nog alles gedaan om alle leerlingen zover mogelijk te krijgen, blank én zwart. Toen mijn tweede kind tien jaar later naar school ging was de inzet veranderd. De goeie leerlingen kregen alle steun, de zwakkere steeds minder. Gelukkig is er nu weer een kentering te zien, en wordt er keihard gewerkt om alle kinderen de kansen te geven waar ze recht op hebben. Goed onderwijs begint met goede onderwijzers, en goede onderwijzers stimuleren kinderen.’
Carrie Jansen (Utrecht, 1954), beter bekend als ‘Carrie’, brengen we allemaal meteen in verband met Rotterdam. De plaats waar ze vanaf haar tweeëntwintigste woont. Met haar ‘coup windhoos’ is ze een verschijning die je onmogelijk met iemand anders kunt verwarren.
Ze deed in de jaren zeventig de Sociale Academie en ging werken als maatschappelijk werkster. Daarnaast ontpopte ze zich als cabaretière, onderneemster (de winkel Black Widow, tot 2009), columniste (nog steeds in het AD) en als schrijfster. Tot voor kort deed ze veel voor radio en tv, vooral voor de VARA en de KRO. Ze zette zich jarenlang in voor de Koninginnen van de Nacht, de dames van de Keileweg. Carrie is ongehuwd en heeft twee kinderen.
Op haar vierenvijftigste studeerde ze, na een parttime studie, af als meester in de rechten. Nu is ze werkzaam als sociaal advocaat bij advocatenbureau Rietbergen & Partners Advocaten in Rotterdam.
Boeken van Carrie zijn: Blijf nog even (2001); Koninginnen van de nacht (2003); Kil!, een moordverhaal (2005); Nora: Storm in een glas wijn (2007).
Dit artikel verscheen eerder in Tribune. Ook Tribune thuis ontvangen? Word dan lid van de SP!
De originele tekst van dit interview vind je -- Hier --
De hele 'Zo-krant' vind je -- Hier -- en hier:
Meer artikelen over/van Carrie vind je -- Hier --
Ook de moeite waard: ‘AMSTERDAM BESTRIJDT DE ARMOEDE, ROTTERDAM DE ARMEN’
Abonneren op:
Posts (Atom)