Zelfs als er geen familie en/of vrienden in de MH17 zat, bracht 2014 voor velen nogal wat onprettigs; het zelfbenoemde 'Crisiskabinet' braakte vloedgolven aan maatregelen – terwijl veel mensen moeilijk zaten – maar waarschijnlijk was dat een kwestie van 'You ain't seen nothing yet'. En ik heb er ook weinig fiducie in dat we snel verlost zullen zijn van de gevolgen van het destructieve beleid, al zou het flut-kabinet zelf weleens snel kunnen vallen; “Wordt vervolgd”, zal ik maar zeggen...
Daarnaast – wie had dat zelfs kort geleden kunnen denken – kwamen we stukken dichter bij oorlog. Op ons eigen continent, maar ook uit de conflicten in 'Verweggistan' – waar relatief weinig mensen tpt voor kort zich iets aan gelegen lieten liggen – kwam oorlogsdreiging dichterbij.
Tenslotte zagen we zowat dag-in-dag-uit hele volksstammen creperen, aan Ebola, op een berg, in plat gebombardeerde plaatsen, of in wrakke bootjes op een koude stormachtige zee, dan wel surrealistisch zittend op hekken. Terwijl 'wij' ons veilig voelden achter die zee en hekken.
Voor wat betreft het Nederlandse Basketball was het echter niet louter 'Kommer en Kwel', ook al was er in die afdeling natuurlijk voldoende om uit te putten. Een kwestie van 'Is het glas nu halfvol? Of juist halfleeg?' Ik – hier betoon ik me toch even de 'Optimist' – hang de mening aan dat we uit moeten gaan van 'Halfvol'. Dat is dus nog lang niet 'Vol'; daarvoor zullen wij Nederlandse Basketballers/Basketball-liefhebbers, waarschijnlijk nog jaren flink aan moeten poten, en dat dan bij voorkeur 'SAMEN', want anders schiet het allemaal niet op.
Wat opstekers van 2014 voor de Nederlandse Basketballwereld:
1) de (zelfs door mij!) onverwachte successen van het boegbeeld van het Nederlandse Basketball; het Nederlandse Nationale Mannenteam gaat – na een kwart eeuw afwezigheid – weer meedoen op 'the Main Stage' van het met afstand sterkste Basketball-continent (als het gaat om Internationaal Basketball); EuroBasket 2015 !
2) na een zware 'hik-exercitie' – die zo'n 15(!) jaar duurde – zijn de diverse geledingen van de NBB – in ieder geval in structuur en op papier – tot een eenduidige structuur samengesmolten. Er zijn binnenkort geen zelfstandige Rayons meer die elkaar tegen kunnen werken en/of tegen de haren in strijken. Alle Verenigingen tellen vanaf nu in gelijke mate mee, en zullen het – met vereende kracht en met de andere Bondsorganen – SAMEN moeten doen. En omdat Basketball nu eenmaal mensenwerk is, geldt dat tot het niveau van het individu.
En wat dat laatste – het SAMENWERKEN – betreft; daar vrees ik weleens dat 'we' dat 'met z'n allen' gewoon (nog) niet (willen en/of kunnen) opbrengen... Is dat een probleem? Ja! Het Nederlandse Basketball – hoe relatief klein ook – heeft de laatste decennia niet uitgeblonken in in eenduidigheid van beleid, in slagkracht, en zeker niet in eenstemmigheid/saamhorigheid van uitvoering.
Wie niet groot of sterk is, zal de relatieve winst ten opzicht van grotere en sterkere concurrenten (andere sporten) moeten behalen door duidelijke doelen te stellen en in de uitvoering Slim & Verstandig, Snel & Lenig, en Eendrachtig moeten zijn. Dat was niet de realiteit; de Nederlandse Basketball-wereld bestond uit vele eilandjes die niet – of matig – samenwerkten, en ook op het individuele niveau en dat van kleine groepjes mensen, was er te vaak sprake van frustraties, frictie, of zelfs regelrechte animositeit. Dat begon al bij de NBB als structuur; vele jaren lang was er binnen de ALV regelmatig sprake van meningsverschillen tussen de diverse Rayons en andere stemgerechtigden, en dat zette zich her en der door tot de basis van de NBB – verenigingen, of zelfs tot fracties binnen verenigingen.
Per 1 januari is de NBB dus EEN geworden. Maar daarmee is die eenheid niet ineens – tot in alle haarvaten – van de organisatie realiteit. Het zal heel veel bereidheid van mensen vergen, om het verleden het verleden te laten, en gezamenlijk de schouders eronder te zetten en dezelfde richting uit te werken. We hoeven echt niet allemaal hetzelfde te denken en te vinden, 'agree to disagree' vervolgens op andere punten toch samen te werken en/of de ander de ruimte te gunnen is best mogelijk, maar dat vereist wel een grootmoedige instelling en respect voor elkaar. Ik denk dat dat cruciaal is voor een betere toekomst voor het Nederlandse Basketball.
En dat is dus mijn wens voor 2015:
dat we met zijn allen die mentale draai kunnen maken, ECHT SAMENWERKEN!
Op zijn Haags: 'Kappe nah (sgè ùit) met mekkeren en kankuhruh',
en 'SAMEN Volle Kracht Vooruit'!!
In andere woorden, muzikaal en in de krachtige woorden van Ramses Shaffey:
1) Stop te leven als 'Sammy';
kijk omhoog, beeld jezelf niet in dat 'we toch helemaal niets voorstellen', maar dat er kansen liggen. Om te winnen, al zal er natuurlijk – zeker in het begin – ook verloren worden. En:
2) Voor iedereen in het Nederlandse Basketball 'Zing Vecht Huil Bid Lach Werk en Bewonder.... ';
laten we – optimistisch en samen – knokken voor, en genieten van onze prachtige sport en de 'Gunfactor' in ons wereldje een een flinke boost omhoog geven.
3)
Zijn we daartoe in staat, dan liggen er volgens mij nieuwe 'Gouden Tijden' voor de boeg van het Nederlandse Basketball!
De sterren staan niet ongunstig voor weer een zomer van goede prestaties van 'Onze Lange Mannen'; en dat kan dan wat mij betreft betekenen:
1) niet tegenvallende resultaten; minimaal competitief spelen tegen de vijf sterke tegenstanders in Groep-C, tot...
2) Opnieuw stunten door de eerste wedstrijden te winnen; in theorie staat Oranje drie winstpartijen van de Kwartfinale – dus een Top-8 positie –, en laat dat nu precies het resultaat zijn dat Nederland ook 25 jaar geleden – ook in Zagreb, bij zijn laatste deelname op dit platform – behaalde; toeval bestaat niet!
3) Ter vergelijking: ook België was zeer lang afwezig. In 2011 voor het eerst (W:0-L:5, maar wel competitief) – 21e. In 2013 9e (W:3-L:8, en dicht bij winst in een paar verloren wedstrijden). Nu in 2015 zit België in een gunstige groep, en kan het wellicht weer een stap maken.
Tenslotte, ik zeg het niet voor het eerst en zal het zeker blijven herhalen:
“Ben ik van mening dat de Oranje Mannen optimale steun verdienen in Zagreb; en 'we' dus in zo groot mogelijke getale die richting op moeten, begin september. Daarvoor heb ik vast een facebook-groep aangemaakt. Meld jezelf -- Hier -- aan, en help elkaar! –
AART DEKKER Meer (Basketball) van Aart -- Hier -- op zijn -- Weblog: http://www.aartdekker.blogspot.nl/ --
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten