Mijn Passie? Delen(want 'Gedeelde Vreugd=Dubbele Vreugd & Gedeelde Smart=Halve Smart).Zie mijn Blog-bijdragen dus als mijn middel om wat me interesseert te delen. Als Links, Reposts, en regelmatig in de vorm van Column, Analyse of Commentaar & al dan niet bijtend, ironisch, of roerend statement. Mijn intentie is iedere dag iets van waarde door te geven...
Ik krijg ook graag feedback; dus Volgen en Reageren stel ik zeer op prijs!
Ik schreef het de laatste tijd al vaker - en zeker niet voor het laatst: we zitten in een 'Nieuwe Gouden Tijd' van de NBA, en van al die fantastische teams die er op dit moment zijn, vind ik de Chicago Bulls een van de meest fascinerende. En ik beleef het meeste lol aan het volgen van een team als ik de ontwikkeling ervan - zeg maar de ontstaansgeschiedenis - helemaal kan volgen; speler bij speler, zet bij zet... Daarbij mezelf afvragen "Kunnen ze hiermee Kampioen worden? En wanneer dan?" En mocht dat onverhoopt toch fout lopen - en dat gebeurt meer wel dan niet; er kan immers ieder seizoen maar een van die fantastische team NBA Kampioen worden..! - "Waarom lukte het dan niet? Was dat gewoon pech - blessures kunnen een zwaarwegende factor vormen, om maar eens iets te noemen -, of was het betreffende team uiteindelijk toch niet goed genoeg? Waren er andere ontregelende factoren - ego's van spelers en/of coaches willen nog wel eens opspelen, of gewoon gebrek aan chemie -?"
Chicago dus. Traditioneel geen hoge Draft-choices, veel speculaties over wie er gekozen zou worden. EN er kwam iemand die uit de hoge hoed die niemand voorspeld had...Bobby Portis was "te goed om te laten liggen" was het verhaal. Waarschijnlijk speelde ook stevig mee dat er langer over een trade van Joachim Noah en/of Tai Gibson werd nagedacht; Portis zou waarschijnlijk een goede jongere versie van Gibson kunnen zijn, of misschien zelfs (tijdelijk) stand-in van Noah.
Portis is een speler met 'een verhaal', zoals geldt voor vele NBA-Spelers, maar het lijkt wel dat dat bij Chicago nog veel vaker het geval is... Zijn verhaal, opgetekend door ESPN...
The Little Rock, Arkansas, native was inspired by Nolan Richardson's "40 Minutes of Hell," the scheme that anchored Arkansas' 1994 national title run. As a kid, Portis created himself and starred for Arkansas whenever he played college basketball video games.
Portis, a former McDonald's All-American, took one official visit -- to Fayetteville.
He was even mentored and coached by former Arkansas star Corliss "Big Nasty" Williamson on the AAU circuit.
"He meant a lot to me growing up," Portis said. "I continued to get better just because he had pushed me every summer to get better."
But before Portis could grow as a player and a young man, he had to conquer his emotions. Marcus McCarroll, another former AAU coach and mentor, noticed that Portis would react to minor issues. Referees at tournaments did too, and they would warn McCarroll to keep Portis in line.
"He was angry," McCarroll said. "The officials would tell us before the game, 'You'd better get him.'"
Why was Portis so mad?
Well, you've heard this story before. So let's skim through most of the details.
Inner-city kid (Portis) fights through poverty and its offspring (instability, violence, substandard living conditions) in a major metropolitan area that is often judged by its challenges (HBO produced a popular documentary about Little Rock's gang culture in the '90s and revamped it a decade later). That kid plays basketball and is good at it. An AAU coach embraces him and helps him develop. Soon, the kid gets this idea that, maybe one day, he can pull his family into a better situation if he can make it to the NBA, which might demand a shortened stint at the collegiate level.
But do you know how it feels?
What would you do if you were 15 years old and a grown man's fist was coming toward you and your mother?
He was a teenager when his mother's boyfriend got drunk again and things got scary again. Portis tried to ignore it, again, and focus on his schoolwork, again, but he couldn't. Not this time.
"Bobby was 15 at that point and time," said Tina Edwards, Portis' mother. "I guess he'd had enough of his mom being talked to real bad."
Portis approached the man as his mother grabbed their belongings and told her four boys -- Portis has three younger brothers -- that they were leaving.
"I stopped it, actually," Portis said. "Somehow he got mad about something. I don't know what he got mad at. My mom, she ran out of the room, and he came out, trying to hit her. Then I stood up and [said], 'No, don't do this.' He tried to hit me, but I grabbed his hand in the act of hitting me."
Would that make you mad?
Do you know what it's like to come home from school and see your family's possessions on the front lawn because you've been kicked out of your apartment again?
That happened to Portis multiple times. Edwards, Portis and his brothers encountered financial challenges that sent them to the homes of family members and friends. He even slept on the floor in a two-bedroom spot that housed nine people.
He couldn't worry about tomorrow. Today was hard enough.
Would that make you mad?
"Bobby has a hunger," Arkansas coach Mike Anderson said of his 6-foot-11 sophomore forward who is averaging 17.2 points and 7.7 rebounds per game this season. "Bobby won't back down from anybody. He has a motor that no one else has. He doesn't get caught up in the hype. He wants to be good, not only for himself, but for everybody in his family."
It all bothered Portis. The moving. The drama. But he swallowed it. He never told his mother how difficult that period was for him. He never opened up.
Until last spring, when he and his mother talked about that chapter of their lives, on an intimate level, for the first time.
"I'm on the phone with him and I was crying," she said. "He said, 'Mom, if it wasn't for Coach [Williamson], I don't know what I would have done. Coach took me under his wing. It's like he gave me love."
Edwards is more stable now. She switched jobs to attain more flexible hours that would allow her to drive two-plus hours from Little Rock to see her son's home games. Sometimes, she sleeps only 30 minutes. But it's all worth it, she said.
The 10-2 Razorbacks are arguably the SEC's No. 2 team. They have the talent to earn the program's first NCAA tournament bid since 2008 -- although a February matchup at No. 1 Kentucky is their only legitimate shot at a signature win in league play. Portis is leading that resurgence.
"Most kids that are highly recruited in Arkansas never come here, so I feel as though for me to come here, it's big," he said. "This was always my dream school, always growing up."
Bobby Portis 2015 NBA Draft Workout - First Round Pick NBA Draft 2015
Slamonline.com
That would allow him to provide more financial stability for his family. Edwards, who works seven days a week as an independent saleswoman, said she doesn't want that. She said she tells her son to focus on his season and his studies. But ...
"That [domestic violence] propelled me," Portis said, "to want to do something with this basketball stuff to get my mom out of that situation."
The NBA is not his top priority, though. He will be ready when those opportunities arrive.
For now, he's just locked onto his current tasks and goals at Arkansas, and he's happy that life isn't as tough as it used to be.
"Being a young kid, being the man of the house, it makes you grow up," he said, "and protect your mom."
Added Edwards: "I'm very proud. ... I am one proud mom."
Bobby Portis 2015 NBA Draft Scouting Video: Strengths
Via dit Hoekje van mijn Blog, ben ik Boeken-Handelaar;
Te Geef Boek: Gratis/Tegen Verzendkosten(ophalen gratis) bij mij te verkrijgen Boeken, eBooks:
-TTD-Manifest 'Het Begon op Straat, Eindigt het ook weer op Straat'(2001, .pdf, voor de Early-birds, 1e 100 Gratis)
Zoek Boek: als je een specifiek Boek, tegen een Goede Prijs Zoekt, kan je dat -Hier- melden. Ik ga op Zoek, als ik binnen 2 weken iets voor je gevonden heb, hoor je dat.
Stef Bos zingt in 'Papa' "Misschien ben ik niet geworden wat jij wou". Mijn Pa zag in mij een in Wageningen opgeleide Ir; ik koos de IT. Waarschijnlijker alternatief: dat ik --naast duursporter (hardlopen, schaatsen, langlaufer, (berg-) wandelaar, en basketballer-- organisator, journalist, en/of cabaretier was geworden...
Ik ben een nogal idealistisch ingestelde persoon met een sociale inslag en probeer daar invulling aan te geven door mezelf in te zetten als vrijwilliger; iets doen voor anderen. Met een achtergrond die van jongs af aan het beoefenen van de prachtige sport Basketball omvatte, ligt het vrijwilliger zijn in het basketball natuurlijk voor de hand. Ik begon daar al jong mee, en ben daar tot de dag van vandaag (inmiddels al tientallen jaren). In al die jaren heb ik al van alles gedaan: vrijwilligersfuncties binnen Clubs, de Landelijke en Rayonale Bond, en heb daarnaast zelfstandig allerlei Toernooien, Wedstrijden en andere Activiteiten georganiseerd. Daarnaast schrijf ik ook over basketball in diverse Media. Tenslotte is mijn passie het vinden en helpen ontwikkelen van (Jeugdig Basketball-) Talent.
"Beste vriend, ik schrijf je een lange brief, want ik heb geen tijd om een korte te schrijven."Johann Wolfgang von Goethe Schrijven als hulpmiddel en uitlaat-klep, het duurde lang voor ik het doorhad; Schrijven werkt voor mij! Ik kan er mijn emoties mee kanaliseren, gedachten door ordenen en (beter door) overbrengen op anderen. Het gaat dan vaak om Basketball (belangrijk in mijn leven), Politiek (zowel een grote ergernis als betrokkenheid voor mij), Muziek, Cabaret, Boeken en Film, en alles dat met mensen te maken heeft zijn ook hobby's en/of fascinaties van me.
Nevendoel van Aart's Blog
Ik ben van mening dat er vandaag de dag te weinig gelezen wordt; kranten, magazines en lange diepgravende artikelen op het Internet...
Alhoewel ik me er heel goed van bewust ben dan mijn Blog die ontwikkeling niet zal keren, wil ik via deze blog toch proberen om mijn lezers (iets) meer te laten lezen. Dus deel ik -behalve eigen teksten- ook stukjes/artikelen&posts van kranten(o.a. NRC, Trouw, Volkskrant), Magazines(o.a. SI, ESPN), en content van Sites en uit mijn 'Oude Doos met Knipsels'. Een beperkte selectie van wat ik de moeite waard vind.
In de hoop dat - al is het maar af en toe een enkel iemand - deze waardevolle Media ontdekt, doorklikt en - vroeger of later - ook zelf naar die media gaat om te lezen...l leest er maar een persoon per post, een(1) stukje meer dan hij/zij anders zou hebben gedaan, dan is mijn moeite niet verspild.
(*) Mocht een van de bronnen van door mij gedeelde content vinden dat mijn delen onrechtmatig is, dan verzoek ik dat mij te melden.
Steun onze club TTD
Jarenlang stopte ik mijn ziel en zaligheid in de Haagse Inner-City-Basketballvereniging Team Ten Dreamers The Hague. We hadden veel succes, en waren een bijzondere, 'Multiculti-club' (and proud about it!) met veel talentvolle jeugd.
Doordat de gemeente Den Haag toegezegde steun uiteindelijk niet nakwam waren we genoodzaakt onze activiteiten te stoppen. Maar TTD slaapt slechts; ooit komen we terug! Steun ons daarbij door hieronder één of meer Sponsorloten te nemen bij de SponsorBingoLoterij! Clicken op de banner, en de rest wijst zichzelf!
Natuurlijk, het is spreken voor eigen parochie. Maar toch, ik kan in alle eerlijkheid zeggen dat ik de Vriendenloterij een leuke loterij vind. Waarom? Omdat ik steeds vaker iets win; mijn 'Winlog' vanaf November 2014:
-nov'14: DVD-pack Penoza
-dec'14:DVD-pack Overspel (s1+2)
-dec'14: Boek'En uit de bergen kwam...echo'
-dec'14: Boek 'de MS van Tess'
-feb'15: DVD-pack Nieuwe Buren
-mrt'15: 2x Cadeaukaart Bloemen
-dec'15: 3x CadeaukaartRituals(2xEuro10,-), Gratis Lot
Dus het loont voor TTD en voor JOU; MEEDOEN ALLEMAAL! (AD)
Zit je op Google+ en wil je op de hoogte blijven van nieuwe TTD-ontwikkelingen? -Hier clicken- TTD-U16Kern rond 1996:
Basketball speelt een belangrijke rol in mijn leven. Toen ik 14 was zag ik voor het eerst een wedstrijd. Ik zag balkunstenaar Jerome Freeman voor Frisol/Rowic tegen (ik meen) Jugglers spelen; mijn leven was veranderd.
Het duurde nog wel even voor ik lid werd van Frisol/R, toen was 15. Het is niet zo dat Basketball voor mij 'alles' was (of is). Het is wel een belangrijk onderdeel; ik werd 'Basketballer', en dat zal ik blijven voor de rest van mijn leven. Daarbij maakt het niet eens veel uit dat ik zelf niet meer kan spelen; ik was Speler en nu doe ik andere dingen in het Basketball.
Hoe het Nederlandse Basketball reilt en zeilt, telt dus voor mij; het houdt mij bezig en ik zou graag beter zien gaan. Dus wil ik daar mijn steentje aan bijdragen.
Het kan zijn door Kinnesinne, Frustratie, Sensatielust, Domme Onwetendheid, Profileringsdrang, Persoonlijke Aversie, enzovoort; er wordt in en rond het Nederlandse Basketball nogal eens met modder gegooid. Daar baal ik weleens van.
Basketball is een schitterende sport; met voetbal de grootste teamsport ter wereld, spectaculair en een mooie metafoor voor het 'gewone leven'; alles zit erin.
Alleen weten in Nederland slechts relatief weinig mensen dat, en dat is jammer, want de sport Basketball verdient een groter en belangrijker podium in de Nederlandse samenleving.
O.a. daarom schrijf/deel ik, op deze Blog of in mijn column op www.iBasketball.nl .
Aanraders; Links naar Familie, Vrienden en Bekenden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten