Het was zondag avond, en de Telegraaf-ghost-writer had de Grote Cruyff aan de lijn, en nee, 'Grote Cruyff' is niet negatief bedoeld; ik bedoel dan echt de Grote voetballer, de Grote voetbalcoach en de Mens Cruyff met een hoofdletter, natuurlijk is hij een groots sportman geweest, een belangerijke en succesvolle coach, en heeft hij behalve als sporter ook als Mens veel impact (gehad) op de samenleving. Niets negatiefs over Cruyff als fenomeen dus!
Maar goed, elke maandag moet er weer een column gevuld worden in de krant voor 'wakker nederland', juist ja, met kleine letters deze keer... Dus hadden journalist en Cruyff hun gebruikelijke zondagse contact, en ach, 'afzeiken' doet het altijd goed onder de wakkere nederlanders, Ajax had twee mindere potten achter de rug (ook al waren daar zeker in Madrid wel de nodige vergoeilijkende omstandigheden voor aan te stippen; géén Suarez, géén Vertonghen, en géén Evander Snoo (al zullen ze die als speler wellicht niet echt hebben gemist, zijn hartinfarct slechts twee dagen eerder zal voor vele jonge Ajaxieden een van de eerste reality checks wat betreft de eigen sterfelijkheid zijn geweest, en daarmee een flinke klap).
Maar als er weer eens sensatie gecreëerd moet worden voor de wakkere nederlanders, die immers niet uitblinken in gevoel voor nuance, dan doenb we dat toch; Goedkoop Scoren! (jaja, met hoofdletters dus...)
Dus werd Ajax werkelijk afgemaakt; niets deugde er van de club, de leiding, de coaches, de spelers en, natuurlijk, de opleiding. Onzin natuurlijk, en Cruyff onwaardig. Maar zoals gebruikelijk sprong het gehele journaille (zo las ik bijvoorbeeld stukken in Trouw die echt losgezongen waren van de realiteit) op de ophef, en blies een en ander nog eens extra ver buiten alle proporties. Empassent werden ook enkele Ajaxieden nog eens extra door het putje gespoeld; Demy de Zeeuw bijvoorbeeld zag alle hoeken en gaten van de riolen van wakker nederland en ver daarbuiten. Van enig respect voor deze Oranjeman was nergens sprake, behalve dan bij Coach Jol (jawel: grote letters!) die de Zeeuw in bescherming nam door hem te wisselen en in de luwte te zetten, maar hem ook een veer in de reet stak door te stellen dat zijn speler "een belangerijk was in de hierarchie, niveau Suarez (zeg maar)". Erg goed gedaan van Jol!
Vanavond kwam de Zeeuw dan ook terug in de basis tegen AC Milan. En Ajax speelde, na de wervelende wedstrijd tegen FC Twente, vanaf het begin geweldig. Later, na wat lullige (niet-) ingrepen van de scheidsrechter en de met 11-10 tot stand gekomen 1-1 van Milan, was het momentum weg/minder. Maar Ajax speelde zeker niet minder dan het Grote AC Milan, met de Grote Seedorf, Supersterren zoals Ibrahimovic.
Kortom: het is misschien nog steeds moeilijk voor Ajax, maar zo slecht als de Telegraaf het allemaal deed voorkomen is het bij lange na niet! Wat bezielt zo'n (Amsterdamse) krant (jaja, kleine letter!) toch om de eigen club zo neer te halen!? Zouden er uiteindelijk niet veel meer kranten verkocht worden bij nieuwe grote successen van Ajax!? Dom, dom, dom....
dinsdag 28 september 2010
maandag 27 september 2010
Programmatip: De kleine oorlog van boer Kok
Veel mensen die mijn blog volgen weten dat ik regelmatig schrijf over niet functionerende politici en overheden. Mensen die mij en mijn geschiedenis kennen, weten ook waarom; ik ben een idealist, en ik ben al enkele malen (het meest zelfs in mijn idealisme) te grazen genomen door diezelfde (niet functionerende) politici en overheden. Maar ik sta in dat soort ervaringen zeker niet alleen; er zijn zelfs plenty mensen die nog (veel) meer recht van klagen hebben dan ik. Hieronder een link naar een documentaire over een familie voor wie dat trieste feit opgaat.
Verhaal van een kleine boer en zijn twee zonen. Met man en macht verzetten zij zich tegen de stad die hun land wil annexeren en tegen de kafkaeske landbouwbureaucratie. Sinds 1995 wordt de familie gevolgd in hun strijd met steeds onverwachte wendingen.
Een mooie film! Meer erover en de link naar de documentaire zelf op de site van Human.nl:
donderdag 16 september 2010
Tendentieus! Voor Pakistan en Nederland gelden verschillende Maten...
Onlangs werd ik gegrepen door een voorpagina-kop/verwijzing van dagblad Trouw; ik vond deze tendentieus en was van mening dat een krant het niet kan maken zo'n kop te schrijven. De volgende dag zat ik in de auto en beluisterde het NOS-Journaal, toen wist ik precies wat er fout was aan de betreffende kop. Ik schreef een stuk en stuurde het naar de redactie van de Opinie-pagina. Een aantal dagen later kreeg ik een reactie (deze staat onder mijn eigen stuk dat nu volgt).
Watersnood in Pakistan, ... en in Nederland!
“Is wat in Pakistan gebeurt wel echt een natuurramp?” de Verdieping, woensdag 25 augustus. Toen ik de Trouw voorpagina die 25e zag dacht ik direct: “dit is helemaal fout, dit (deze kop) kan Trouw niet maken; dit is koren op de molen van PVV, VVD, en dat deel van het CDA dat vindt dat de ontwikkelingshulp kan worden gekortwiekt!”. Op de 26e, ik had nog niet eens tijd gehad het bijbehorende artikel te lezen, zat ik in de auto, hoorde het nieuws, en toen wist ik ook waarom de kop niet deugt: 24 uur flink regen in Nederland, en alle akkers en weilanden stonden onder water, waterschappen moesten extra pompen installeren en vol in bedrijf zetten want “het water staat op diverse plaatsen gevaarlijk hoog”, later op de avond hoorde ik dat “aan onze oostgrens de dijken van een meertje waren doorgebroken, en het water nu op de snelweg stond”. Dus: één dag flink regen en in Nederland, met een historie van honderden jaren goed georganiseerde waterschappen, met de bijbehorende budgetten (die trouwens volgens sommige Nederlandse politieke partijen wel kunnen worden afgeschaft, maar dat terzijde), en de dijken houden het niet, of er moet in ieder geval goed aan dijk- en waterpeilbewaking worden gedaan! In Nederland zijn geen bergen (die overvloedige regenval bevorderen en de waterafvoer naar het laagste punt versnellen), Pakistan en haar achterland hebben er veel. Daarnaast heeft Nederland alle techniek, historische kennis, politieke organisatie die er op gebied van watermanagement denkbaar zijn en het bewustzijn dat wapenen tegen de dreiging van het water een zaak van levensbelang is, en daarnaast geld in overvloed (ook al wil rechts ons doen geloven dat het geld op is). Pakistan heeft dat allemaal niet, of veel minder. Desondanks moet er zelfs bij ons flink wat veranderen om ook in de toekomst het hoofd boven water te kunnen blijven houden; ook bij ons is er al weleens onverantwoord een wijkje op een plek terechtgekomen waar dat niet zo handig was. Ook bij ons moet er worden ontpolderd, en tot welke weinig verheffende politieke taferelen dat kan leiden hebben we ook al mee mogen maken. En nu suggereert Trouw, dat zichzelf ziet als “misschien wel de beste krant van Nederland”, in ieder geval middels een kop, dat die sukkels van Pakistanen de ramp, die misschien wel helemaal geen natuurramp is(!?), aan zichzelf te danken hebben. Het hoge Wilders-gehalte binnen het lezersbestand van Trouw (als ik de reacties op diverse onderwerpen op Trouw.nl de laatste jaren goed interpreteer) zal 'de insinuatie' wel begrijpen: 'Je hoeft niet te geven jongens; het is toch allemaal eigen schuld, dikke bult!', en 'afschaffen die (ontwikkelings-) hulp, eerst en vooral aan moslimlanden zoals Pakistan!'
Natuurrampen. Dat staat voor de kracht van de natuur, die grote aantallen mensen (hard) kan treffen, als de betreffende mensen leven op plaatsen waar de natuur die mensen kan treffen als ze (al dan niet toevallig) op het verkeerde moment, op de verkeerde plaats zijn waar die natuur hard toe kan slaan, en waar niet voldoende veiligheidsmaatregelen in effect zijn. Dat trof Nederland in 1953, toen hadden wij (ook) al honderden jaren waterschappen en veel ervaring met watersnood. Pakistan bestond toen (als staat) amper! Nog veel recenter was de situatie hier ook kritiek: vele duizenden dienden geëvacueerd te worden. Onder andere door het, door dezelfde drie partijen die ik eerder noemde, vaak in meer of mindere mate betwiste broeikaseffect worden de extremen in de natuur over de hele wereld snel extremer; o.a. stormen en hevige regenval. Iedereen die er oog voor wil hebben weet dat het, zoals altijd, de armste, minst ontwikkelde landen zijn die daar het heftigst door worden getroffen. Nu gaat het om Pakistan, de volgende keer Bangladesh, of een onbeduidend eilandstaatje waar wij helemaal geen oog voor hebben, en wat wellicht helemaal van de kaart wordt geveegd. Maar, ja hoor: Trouw huilt stevig mee met de anti-ontwikkelingshulp-maffia en met de klimaatssceptici. Ga lekker zo door beste mensen, en Nederland krijgt een nog barder politiek klimaat dan we nu al hebben...
Aart Dekker, Den Haag
Geachte Aart Dekker, Dank voor uw stukje, maar een andere briefschrijver was u net voor, we hebben al een briefje in de brievenrubriek met deze strekking opgenomen, dus u kunt in elk geval zeker zijn dat uw geluid (zij het via een andere schrijver) doorklinkt.
vriendelijke groet,
Wilma Kieskamp
chef opiniepagina Podium
Trouw
Op de dag van de hulpactie voor Pakistan regent het pijpenstelen in Nederland. Extra verkeersinformatie, afgesloten rijbanen, riolering die de afvoer niet meer aan kan en enkele volgelopen kelders. Wat een leed!
Nederlanders krijgen het advies om thuis te blijven zodat ze niet in de file stil komen te staan. En dat op een dag waarin we vooral stil horen te staan bij 20 miljoen mensen die niet eens thuis kunnen blijven.
Simpelweg omdat ze al weken geen huis meer hebben. Om over al het andere leed nog maar te zwijgen.
Ik word stil. En ik sta stil. In de lange file bij Hoevelaken. Maar vooral bij de mensen in Pakistan en bij het wel erg verwende Nederland.
Hendrik-Jan Bakhuizen Harendermolen
Watersnood in Pakistan, ... en in Nederland!
“Is wat in Pakistan gebeurt wel echt een natuurramp?” de Verdieping, woensdag 25 augustus. Toen ik de Trouw voorpagina die 25e zag dacht ik direct: “dit is helemaal fout, dit (deze kop) kan Trouw niet maken; dit is koren op de molen van PVV, VVD, en dat deel van het CDA dat vindt dat de ontwikkelingshulp kan worden gekortwiekt!”. Op de 26e, ik had nog niet eens tijd gehad het bijbehorende artikel te lezen, zat ik in de auto, hoorde het nieuws, en toen wist ik ook waarom de kop niet deugt: 24 uur flink regen in Nederland, en alle akkers en weilanden stonden onder water, waterschappen moesten extra pompen installeren en vol in bedrijf zetten want “het water staat op diverse plaatsen gevaarlijk hoog”, later op de avond hoorde ik dat “aan onze oostgrens de dijken van een meertje waren doorgebroken, en het water nu op de snelweg stond”. Dus: één dag flink regen en in Nederland, met een historie van honderden jaren goed georganiseerde waterschappen, met de bijbehorende budgetten (die trouwens volgens sommige Nederlandse politieke partijen wel kunnen worden afgeschaft, maar dat terzijde), en de dijken houden het niet, of er moet in ieder geval goed aan dijk- en waterpeilbewaking worden gedaan! In Nederland zijn geen bergen (die overvloedige regenval bevorderen en de waterafvoer naar het laagste punt versnellen), Pakistan en haar achterland hebben er veel. Daarnaast heeft Nederland alle techniek, historische kennis, politieke organisatie die er op gebied van watermanagement denkbaar zijn en het bewustzijn dat wapenen tegen de dreiging van het water een zaak van levensbelang is, en daarnaast geld in overvloed (ook al wil rechts ons doen geloven dat het geld op is). Pakistan heeft dat allemaal niet, of veel minder. Desondanks moet er zelfs bij ons flink wat veranderen om ook in de toekomst het hoofd boven water te kunnen blijven houden; ook bij ons is er al weleens onverantwoord een wijkje op een plek terechtgekomen waar dat niet zo handig was. Ook bij ons moet er worden ontpolderd, en tot welke weinig verheffende politieke taferelen dat kan leiden hebben we ook al mee mogen maken. En nu suggereert Trouw, dat zichzelf ziet als “misschien wel de beste krant van Nederland”, in ieder geval middels een kop, dat die sukkels van Pakistanen de ramp, die misschien wel helemaal geen natuurramp is(!?), aan zichzelf te danken hebben. Het hoge Wilders-gehalte binnen het lezersbestand van Trouw (als ik de reacties op diverse onderwerpen op Trouw.nl de laatste jaren goed interpreteer) zal 'de insinuatie' wel begrijpen: 'Je hoeft niet te geven jongens; het is toch allemaal eigen schuld, dikke bult!', en 'afschaffen die (ontwikkelings-) hulp, eerst en vooral aan moslimlanden zoals Pakistan!'
Natuurrampen. Dat staat voor de kracht van de natuur, die grote aantallen mensen (hard) kan treffen, als de betreffende mensen leven op plaatsen waar de natuur die mensen kan treffen als ze (al dan niet toevallig) op het verkeerde moment, op de verkeerde plaats zijn waar die natuur hard toe kan slaan, en waar niet voldoende veiligheidsmaatregelen in effect zijn. Dat trof Nederland in 1953, toen hadden wij (ook) al honderden jaren waterschappen en veel ervaring met watersnood. Pakistan bestond toen (als staat) amper! Nog veel recenter was de situatie hier ook kritiek: vele duizenden dienden geëvacueerd te worden. Onder andere door het, door dezelfde drie partijen die ik eerder noemde, vaak in meer of mindere mate betwiste broeikaseffect worden de extremen in de natuur over de hele wereld snel extremer; o.a. stormen en hevige regenval. Iedereen die er oog voor wil hebben weet dat het, zoals altijd, de armste, minst ontwikkelde landen zijn die daar het heftigst door worden getroffen. Nu gaat het om Pakistan, de volgende keer Bangladesh, of een onbeduidend eilandstaatje waar wij helemaal geen oog voor hebben, en wat wellicht helemaal van de kaart wordt geveegd. Maar, ja hoor: Trouw huilt stevig mee met de anti-ontwikkelingshulp-maffia en met de klimaatssceptici. Ga lekker zo door beste mensen, en Nederland krijgt een nog barder politiek klimaat dan we nu al hebben...
Aart Dekker, Den Haag
Geachte Aart Dekker, Dank voor uw stukje, maar een andere briefschrijver was u net voor, we hebben al een briefje in de brievenrubriek met deze strekking opgenomen, dus u kunt in elk geval zeker zijn dat uw geluid (zij het via een andere schrijver) doorklinkt.
vriendelijke groet,
Wilma Kieskamp
chef opiniepagina Podium
Trouw
Op de dag van de hulpactie voor Pakistan regent het pijpenstelen in Nederland. Extra verkeersinformatie, afgesloten rijbanen, riolering die de afvoer niet meer aan kan en enkele volgelopen kelders. Wat een leed!
Nederlanders krijgen het advies om thuis te blijven zodat ze niet in de file stil komen te staan. En dat op een dag waarin we vooral stil horen te staan bij 20 miljoen mensen die niet eens thuis kunnen blijven.
Simpelweg omdat ze al weken geen huis meer hebben. Om over al het andere leed nog maar te zwijgen.
Ik word stil. En ik sta stil. In de lange file bij Hoevelaken. Maar vooral bij de mensen in Pakistan en bij het wel erg verwende Nederland.
Hendrik-Jan Bakhuizen Harendermolen
dinsdag 14 september 2010
Wat is er mis met het CDA?
Dat Wilders en zijn politieke loopjongens en meisjes niet deugen, en waarom dat zo is, is voor ieder weldenkend mens duidelijk. Wat er mis is met de VVD komt op deze Blog ook regelmatig aan de orde. Ook over het CDA heb ik het hier regelmatig. Maar het tijdperk Balkenende is zo goed als voorbij, al zet de man nog steeds elke dag trouw een streepje extra op de lei...
Er is dus een nieuw tijdperk aangebroken voor het CDA. Het tijdperk van 21 zetels in de Tweede Kamer, en dat is dan nog zonder aftrek van dissidenten... Maar naar het zich nu aan laat zien is de nieuwe grote man van het CDA...: Maxime Verhagen! Of zie ik het verkeerd? En waarom is het CDA dus meer fout dan ooit tevoren?! Ja, ja, ik weet het ik had ook nooit gedacht dat die partij na Balkenende nog dieper zou kunnen zinken...maar toch is dat het geval...
Vandaag luisterde ik via de autoradio naar het programma Kunststof, en daar was de gast de Limburgse zanger Gé Reinders. Hij werd geïnterviewd omdat hij een boek heeft geschreven over zijn moeder die een verzetsverleden had (ze is inmiddels overleden), en zelfs een bar jaar in een Duits concentratiekamp doorgebracht had. Op een bepaald moment zei hij dat hij ooit Mr. Max Moskovic (de oude) had horen zeggen dat "een Rechtstaat inhield dat je beter 100 twijfelgevallen vrij kon spreken dan dat er 1 persoon onschuldig (een jaar) in de gevangenis terecht zou komen". Reinders zei erbij: "dat was (nu precies het verhaal van) mijn moeder!". Ik ben het hartgrondig met hem, en dus ook met Moskovic (waar ik overigens niet echt een fan van ben) eens!
Wat heeft dit nu met het al dan niet deugen van (het CDA van) Maxime Verhagen te maken? Welnu, op het moment dat ik deze anekdote hoorde kwam mij gelijk weer het moment, het moet enkele jaren geleden zijn, voor ogen waarop ik definitief afknapte op Verhagen, het moment waarop ik zeker wist "die man deugt niet, en die zal ook nooit deugen!". Het was het moment waarop Verhagen vol overtuiging zei, het ging om de aanpak van terreur in Nederland, "beter 10 man onterecht in de gevangenis, dan één terrorist die nog vrij op straat loopt". Deze tegenstelling dus, en de positie die Verhagen daarin koos, die maakt (al dan niet in relatie tot de stelling van Moskovic, en de persoonlijke vertaling de Gé Reinders daarvan maakte, "dat was mijn moeder!") dat Maxime Verhagen niet deugt. Dat de man over lijken gaat, zelfs als het zijn belangrijkste collega's van zijn eigen partij betreft, dat was voor een goed beschouwer al veel eerder duidelijk. Maar het bovenstaande betoog, en met name de volstrekt tegengestelde opvattingen daarin, levert het bewijs: Verhagen is een foute man, en daarmee zegt het veel over de 19 niet-dissidente fractieleden, en de verdere partijleiding die blind achter zo'n man aan wensen te lopen...
Er is dus een nieuw tijdperk aangebroken voor het CDA. Het tijdperk van 21 zetels in de Tweede Kamer, en dat is dan nog zonder aftrek van dissidenten... Maar naar het zich nu aan laat zien is de nieuwe grote man van het CDA...: Maxime Verhagen! Of zie ik het verkeerd? En waarom is het CDA dus meer fout dan ooit tevoren?! Ja, ja, ik weet het ik had ook nooit gedacht dat die partij na Balkenende nog dieper zou kunnen zinken...maar toch is dat het geval...
Vandaag luisterde ik via de autoradio naar het programma Kunststof, en daar was de gast de Limburgse zanger Gé Reinders. Hij werd geïnterviewd omdat hij een boek heeft geschreven over zijn moeder die een verzetsverleden had (ze is inmiddels overleden), en zelfs een bar jaar in een Duits concentratiekamp doorgebracht had. Op een bepaald moment zei hij dat hij ooit Mr. Max Moskovic (de oude) had horen zeggen dat "een Rechtstaat inhield dat je beter 100 twijfelgevallen vrij kon spreken dan dat er 1 persoon onschuldig (een jaar) in de gevangenis terecht zou komen". Reinders zei erbij: "dat was (nu precies het verhaal van) mijn moeder!". Ik ben het hartgrondig met hem, en dus ook met Moskovic (waar ik overigens niet echt een fan van ben) eens!
Wat heeft dit nu met het al dan niet deugen van (het CDA van) Maxime Verhagen te maken? Welnu, op het moment dat ik deze anekdote hoorde kwam mij gelijk weer het moment, het moet enkele jaren geleden zijn, voor ogen waarop ik definitief afknapte op Verhagen, het moment waarop ik zeker wist "die man deugt niet, en die zal ook nooit deugen!". Het was het moment waarop Verhagen vol overtuiging zei, het ging om de aanpak van terreur in Nederland, "beter 10 man onterecht in de gevangenis, dan één terrorist die nog vrij op straat loopt". Deze tegenstelling dus, en de positie die Verhagen daarin koos, die maakt (al dan niet in relatie tot de stelling van Moskovic, en de persoonlijke vertaling de Gé Reinders daarvan maakte, "dat was mijn moeder!") dat Maxime Verhagen niet deugt. Dat de man over lijken gaat, zelfs als het zijn belangrijkste collega's van zijn eigen partij betreft, dat was voor een goed beschouwer al veel eerder duidelijk. Maar het bovenstaande betoog, en met name de volstrekt tegengestelde opvattingen daarin, levert het bewijs: Verhagen is een foute man, en daarmee zegt het veel over de 19 niet-dissidente fractieleden, en de verdere partijleiding die blind achter zo'n man aan wensen te lopen...
CDA: ... Wormen en Maden
CDA: als je Normen en Waarden laat vermolmen en verrotten krijg je Wormen en Maden.
De Leugens van de Rechtse Schreeuwers
We hebben echt een probleem, de wereld is vol (steeds voller) met Rechtse Schreeuwers, en ze hebben de methode gevonden om het publieke debat te domineren: gewoon leugens vertellen, nee leugens te schreeuwen! Zo vaak mogelijk en zo hard mogelijk, de grootste leugens van de daken (tegenwoordig is dat de TV, de radio en het internet) schreeuwen. Je overschreeuwt dan je opponent (= iedereen die anders denkt; heus niet alleen maar Links, maar ook de wat meer genuanceerde mensen overal in het politieke spectrum), en die opponent heeft dan het nakijken - doet niet meer mee in het debat. We zien het hier bij Wilders, Rutte (die de tactiek grotendeels heeft overgenomen en alleen de scherpe kantjes er vanaf heeft gevijld) en ook bij Verhagen, die de vleesgeworden leugen is. Maar zoals vaak, we volgen hier de trends zoals ze zich in Amerika (altijd 10 jaar eerder) ontwikkelen; er staat ons dus nog heel wat te wachten...
De politieke opponenten staat een helse klus te wachten: hoe pak je deze strategie effectief aan? Cohen wordt hier veel beschamperd: "hij komt knullig en zwak over". Is dat terecht? Ik denk maar zeer ten dele. In de USA heeft zelfs Obama, door vriend en vijand als een grootse spreker, en naar onze maatstaven helemaal niet Links, maar behoorlijk Rechts, met hetzelfde probleem te kampen. Bovendien hebben zijn ultra rechtse voorgangers er een dusdanige puinhoop van gemaakt dat een nieuwe realiteit is ontstaan. Je kunt een oorlog wel willen beëindigen, maar hoe doe je dat zonder voor 'loser' te worden uitgemaakt, ook al ben je zelf die heilloze oorlog niet begonnen en niet verantwoordelijk voor alle blunders die een uitzichtloze situatie hebben gecreëerd! Hetzelfde geldt voor de diepe financiële en economische put die Bush heeft geschapen en achtergelaten voor Obama.
Meer over de strategie van Leugens in het volgende stuk van H.J. Hofland in de Groene Amsterdammer van 9 september 2010 (let vooral daar ook op de eerste reactie...)
Decennium van leugens H.J.A. Hofland
Een politieke tekening van Toles in de International Herald Tribune (2 september) geeft de toestand scherp weer. Uncle Sam zit klem in een gesloten deur. Links steekt zijn hoofd eruit, rechts zie je zijn schoenzolen. Boven de deur staat: ENTRANXIT. Dat is op het ogenblik de verhouding tussen Amerika en Irak. President Obama heeft de oorlog officieel afgelopen verklaard (maar niet gewonnen). Er blijven vijftigduizend Amerikaanse soldaten om het Iraakse leger te trainen, het land heeft een half jaar na de verkiezingen nog steeds geen regering, volgens de internetnieuwsdienst TruthOut zien de particuliere veiligheidsdiensten nieuwe kansen en begin deze week zijn bij bomaanslagen en gevechten met opstandelingen in Bagdad opnieuw tientallen doden gevallen. Na de toespraak van Obama is het geweld weer opgelaaid. Wat moet Amerika doen? Vertrekken of blijven? Vertrijven. Nieuwste woord in het lexicon van de halve leugens.
Dat een jaar of acht geleden president Bush en zijn neoconservatieve denkers de aanval op Irak stelselmatig hebben voorbereid, met leugens over de massavernietigingswapens, de banden tussen Saddam Hoessein en al-Qaeda en nog het een en ander, dat weten we nu wel. De paradijselijke vooruitzichten voor het Midden-Oosten als het bevrijde en gedemocratiseerde Irak daar tot het schitterende voorbeeld zou worden, zijn flauwekul gebleken. Bush, Rumsfeld, Wolfowitz en Rice zijn door de geschiedenis ontmaskerd als een gezelschap overoptimistische, ondeskundige, leugenachtige avonturiers; en hetzelfde geldt voor Tony Blair, toen het poedeltje van Bush, die nog altijd denkt dat hij het in Irak bij het rechte eind had, zoals hij in zijn memoires schrijft. Colin Powell werd hun sneue meeloper. Volgens mij zouden ze, verantwoordelijk voor de dood van tegen de vijfduizend Amerikaanse soldaten en meer dan honderdduizend Irakezen terecht moeten staan. Maar dat gebeurt niet.
Hadden ze beter kunnen weten? Zeker. Ook een jaar of acht geleden waren er genoeg experts, columnisten, media en politici die tegen de heilloze onderneming hebben gewaarschuwd. Grote bondgenoten wilden niet. Bondskanselier Schröder was fel tegen. President Chirac zei dat alles beter was dan een oorlog. Hij kon het weten, hij had als officier in Algerije gediend. Al die waarschuwingen waren vergeefs. In plaats daarvan brak in de oorlogsgezinde media een razernij tegen de sceptici en de anti-oorlogspartij los. Daarbij werd de toon gezet door Fox News en de New York Post, beide eigendom van Rupert Murdochs NewsCorp. Het Franse volk bestond uit laffe kaaseters. Franse wijn werd niet meer gedronken, croissants waren taboe. Het oorlogsgezinde deel van het publiek raakte in een massahysterie.
De kritische media werden erdoor geïmponeerd. CNN, dat zich in een gematigde middenpositie had gehandhaafd, begon een speciaal nieuwsprogramma, Showdown Iraq. Dat zette de toon. Ook NBC en CBS zetten hun twijfel overboord. De oorlog was niet alleen onvermijdelijk geworden doordat de leiders ertoe hadden besloten. De publieke opinie was er in een proces dat wel een jaar heeft geduurd rijp voor gemaakt. Showdown! Volgens de minister van Defensie zou de aanval niet meer dan een walkover zijn. Zo zou een wrede, gevaarlijke dictator met kernwapens, een soort Hitler van het Midden-Oosten, tenslotte zijn verdiende straf niet kunnen ontlopen. En zo is de situatie ontstaan waarin door de grote meerderheid de oorlog bewust werd gewild. Dit point of no return was zorgvuldig voorbereid.
Nu, na de aankondiging van de president dat de Amerikanen in Irak op het punt van vertrijven staan, is er opnieuw een ogenblik van evaluatie aangebroken. Verbittering beheerst de nabeschouwingen. Bij rechts spreekt dat vanzelf. Daar kan Obama, misschien een geheime moslim die van Amerika een totalitaire Europese welvaartsstaat wil maken, sowieso niets goeds doen. Maar het gaat om het gematigde midden, dat deel van de publieke opinie waaraan deze president zijn macht ontleent. Een goed voorbeeld is Andrew Bacevich, historicus aan de Universiteit van Boston. In The New Republic geeft hij een overzicht van de leugens die de regering van Bush zich heeft veroorloofd nadat de president op 1 mei 2003, verkleed in een pilotenpak, the end of major operations had aangekondigd. Hij had zich vergist. Veel later kwam de surge onder leiding van generaal Petraeus. Een operatie waardoor het fatale bloeden werd gestelpt, niet meer dan dat, maar officieel verkocht als een enorme overwinning waardoor, in de woorden van Bacevich 'een uitgestrekt panorama van roekeloosheid, vergissingen en verspillingen aan het oog werd onttrokken'.
Vorige week heb ik hier Paul Kennedy's boek The Rise and Fall of the Great Powers aangehaald. Supermachten gaan aan zichzelf ten onder door zelfoverschatting. En, voeg ik eraan toe, zelfoverschatting is het gevolg van grootschalig systematisch half liegen. Daaraan heeft Obama nog geen eind kunnen maken, en dat had Saddam Hoessein niet durven dromen.
De politieke opponenten staat een helse klus te wachten: hoe pak je deze strategie effectief aan? Cohen wordt hier veel beschamperd: "hij komt knullig en zwak over". Is dat terecht? Ik denk maar zeer ten dele. In de USA heeft zelfs Obama, door vriend en vijand als een grootse spreker, en naar onze maatstaven helemaal niet Links, maar behoorlijk Rechts, met hetzelfde probleem te kampen. Bovendien hebben zijn ultra rechtse voorgangers er een dusdanige puinhoop van gemaakt dat een nieuwe realiteit is ontstaan. Je kunt een oorlog wel willen beëindigen, maar hoe doe je dat zonder voor 'loser' te worden uitgemaakt, ook al ben je zelf die heilloze oorlog niet begonnen en niet verantwoordelijk voor alle blunders die een uitzichtloze situatie hebben gecreëerd! Hetzelfde geldt voor de diepe financiële en economische put die Bush heeft geschapen en achtergelaten voor Obama.
Meer over de strategie van Leugens in het volgende stuk van H.J. Hofland in de Groene Amsterdammer van 9 september 2010 (let vooral daar ook op de eerste reactie...)
Decennium van leugens H.J.A. Hofland
Een politieke tekening van Toles in de International Herald Tribune (2 september) geeft de toestand scherp weer. Uncle Sam zit klem in een gesloten deur. Links steekt zijn hoofd eruit, rechts zie je zijn schoenzolen. Boven de deur staat: ENTRANXIT. Dat is op het ogenblik de verhouding tussen Amerika en Irak. President Obama heeft de oorlog officieel afgelopen verklaard (maar niet gewonnen). Er blijven vijftigduizend Amerikaanse soldaten om het Iraakse leger te trainen, het land heeft een half jaar na de verkiezingen nog steeds geen regering, volgens de internetnieuwsdienst TruthOut zien de particuliere veiligheidsdiensten nieuwe kansen en begin deze week zijn bij bomaanslagen en gevechten met opstandelingen in Bagdad opnieuw tientallen doden gevallen. Na de toespraak van Obama is het geweld weer opgelaaid. Wat moet Amerika doen? Vertrekken of blijven? Vertrijven. Nieuwste woord in het lexicon van de halve leugens.
Dat een jaar of acht geleden president Bush en zijn neoconservatieve denkers de aanval op Irak stelselmatig hebben voorbereid, met leugens over de massavernietigingswapens, de banden tussen Saddam Hoessein en al-Qaeda en nog het een en ander, dat weten we nu wel. De paradijselijke vooruitzichten voor het Midden-Oosten als het bevrijde en gedemocratiseerde Irak daar tot het schitterende voorbeeld zou worden, zijn flauwekul gebleken. Bush, Rumsfeld, Wolfowitz en Rice zijn door de geschiedenis ontmaskerd als een gezelschap overoptimistische, ondeskundige, leugenachtige avonturiers; en hetzelfde geldt voor Tony Blair, toen het poedeltje van Bush, die nog altijd denkt dat hij het in Irak bij het rechte eind had, zoals hij in zijn memoires schrijft. Colin Powell werd hun sneue meeloper. Volgens mij zouden ze, verantwoordelijk voor de dood van tegen de vijfduizend Amerikaanse soldaten en meer dan honderdduizend Irakezen terecht moeten staan. Maar dat gebeurt niet.
Hadden ze beter kunnen weten? Zeker. Ook een jaar of acht geleden waren er genoeg experts, columnisten, media en politici die tegen de heilloze onderneming hebben gewaarschuwd. Grote bondgenoten wilden niet. Bondskanselier Schröder was fel tegen. President Chirac zei dat alles beter was dan een oorlog. Hij kon het weten, hij had als officier in Algerije gediend. Al die waarschuwingen waren vergeefs. In plaats daarvan brak in de oorlogsgezinde media een razernij tegen de sceptici en de anti-oorlogspartij los. Daarbij werd de toon gezet door Fox News en de New York Post, beide eigendom van Rupert Murdochs NewsCorp. Het Franse volk bestond uit laffe kaaseters. Franse wijn werd niet meer gedronken, croissants waren taboe. Het oorlogsgezinde deel van het publiek raakte in een massahysterie.
De kritische media werden erdoor geïmponeerd. CNN, dat zich in een gematigde middenpositie had gehandhaafd, begon een speciaal nieuwsprogramma, Showdown Iraq. Dat zette de toon. Ook NBC en CBS zetten hun twijfel overboord. De oorlog was niet alleen onvermijdelijk geworden doordat de leiders ertoe hadden besloten. De publieke opinie was er in een proces dat wel een jaar heeft geduurd rijp voor gemaakt. Showdown! Volgens de minister van Defensie zou de aanval niet meer dan een walkover zijn. Zo zou een wrede, gevaarlijke dictator met kernwapens, een soort Hitler van het Midden-Oosten, tenslotte zijn verdiende straf niet kunnen ontlopen. En zo is de situatie ontstaan waarin door de grote meerderheid de oorlog bewust werd gewild. Dit point of no return was zorgvuldig voorbereid.
Nu, na de aankondiging van de president dat de Amerikanen in Irak op het punt van vertrijven staan, is er opnieuw een ogenblik van evaluatie aangebroken. Verbittering beheerst de nabeschouwingen. Bij rechts spreekt dat vanzelf. Daar kan Obama, misschien een geheime moslim die van Amerika een totalitaire Europese welvaartsstaat wil maken, sowieso niets goeds doen. Maar het gaat om het gematigde midden, dat deel van de publieke opinie waaraan deze president zijn macht ontleent. Een goed voorbeeld is Andrew Bacevich, historicus aan de Universiteit van Boston. In The New Republic geeft hij een overzicht van de leugens die de regering van Bush zich heeft veroorloofd nadat de president op 1 mei 2003, verkleed in een pilotenpak, the end of major operations had aangekondigd. Hij had zich vergist. Veel later kwam de surge onder leiding van generaal Petraeus. Een operatie waardoor het fatale bloeden werd gestelpt, niet meer dan dat, maar officieel verkocht als een enorme overwinning waardoor, in de woorden van Bacevich 'een uitgestrekt panorama van roekeloosheid, vergissingen en verspillingen aan het oog werd onttrokken'.
Vorige week heb ik hier Paul Kennedy's boek The Rise and Fall of the Great Powers aangehaald. Supermachten gaan aan zichzelf ten onder door zelfoverschatting. En, voeg ik eraan toe, zelfoverschatting is het gevolg van grootschalig systematisch half liegen. Daaraan heeft Obama nog geen eind kunnen maken, en dat had Saddam Hoessein niet durven dromen.
donderdag 9 september 2010
Mederland, het Denemarken van Geerd Wilders
Een kort bericht van de NOS; de concurrentiepositie van Nederland is er op vooruitgegaan. Twee zaken zijn hierbij frappant, 1) Denemarken is relatief achteruit gekacheld sinds zij geleid worden door een rechtse regering met gedoogsteun van de voorbeeld partij van Wilders en een streng anti-immigratiebeleid voeren... 2) geen regering hebben is goed voor het land, sinds Balkenende alleen nog maar bezig is met zichzelf en niet meer met het land gaat het beter met Nederland...
Concurrentiepositie Nederland beter
NOS.nl Toegevoegd: donderdag 9 sep 2010, 07:31
De concurrentiepositie van Nederland is het afgelopen jaar verbeterd. Dat blijkt uit onderzoek van het World Economic Forum. Nederland stond vorig jaar nog op de tiende plaats, dit jaar op de achtste.
De stijging is veroorzaakt door de lage werkloosheid en de verbeteringen in de infrastructuur. Ook speelde mee dat het begrotingstekort klein is vergeleken met andere landen. Op het gebied van innovatie blijft Nederland achter.
Denemarken
Nederland is gestegen ten koste van Canada en Denemarken. Denemarken is gezakt door het strenge immigratiebeleid. Het land is niet meer in staat om kenniswerkers aan te trekken.
Zwitserland is net als vorig jaar het land met de beste concurrentiepositie, gevolgd door Zweden en Singapore. De Verenigde Staten en Duitsland staan op de plaatsen vier en vijf. De lijst wordt afgesloten door Burundi, Angola en Tsjaad.
Concurrentiepositie Nederland beter
NOS.nl Toegevoegd: donderdag 9 sep 2010, 07:31
De concurrentiepositie van Nederland is het afgelopen jaar verbeterd. Dat blijkt uit onderzoek van het World Economic Forum. Nederland stond vorig jaar nog op de tiende plaats, dit jaar op de achtste.
De stijging is veroorzaakt door de lage werkloosheid en de verbeteringen in de infrastructuur. Ook speelde mee dat het begrotingstekort klein is vergeleken met andere landen. Op het gebied van innovatie blijft Nederland achter.
Denemarken
Nederland is gestegen ten koste van Canada en Denemarken. Denemarken is gezakt door het strenge immigratiebeleid. Het land is niet meer in staat om kenniswerkers aan te trekken.
Zwitserland is net als vorig jaar het land met de beste concurrentiepositie, gevolgd door Zweden en Singapore. De Verenigde Staten en Duitsland staan op de plaatsen vier en vijf. De lijst wordt afgesloten door Burundi, Angola en Tsjaad.
dinsdag 7 september 2010
Het is Definitief: Nederland is een Bananen Monarchie
Ik roep het al jaren: "Als we nog even zo doorgaan, dan worden we straks een Bananen Monarchie!" Nu is het zover! 'Bananen', je hoort het niet zo vaak meer omdat zelfs de Midden Amerikaanse republiekjes, waar enkele decennia geleden de ene staatsgreep opgevolgd werd door de volgende coupe, tegenwoordig volwassen democratieën zijn, of bezig zijn er een te worden. Sommige van deze landjes en landen zijn vandaag de dag zelfs een voorbeeld voor de wereld, ik geloof dat je dat bijvoorbeeld mag zeggen van een land als Costa Rica. Een voorbeeld, zoals wij dat vroeger waren?!
Inderdaad: WAREN! Niet langer...
Kijken we de laatste jaren naar Nederland, waar JP'tje (het 'MP'tje') de ene klunzige actie aan de andere blunder reeg, maar ondertussen wel hard op weg was (zijn grootste wens!) het record voor aantal dagen voor een zittende premier te breken (ook al zo'n overeenkomst met sommige bananenrepublieken, bij andere ging het er dan weer om om juist zoveel mogelijk regeringen in een bepaalde (korte) tijd elkaar op te laten volgen; juist ook een overeenkomst met...!). Nu oogsten we, wat JP gezaaid heeft zullen we maar zeggen.
De Rechtstaat stort in. Alle in vele jaren opgebouwde gebruiken en procedures over hoe er in Nederland een regering op poten wordt gezet nadat het volk in Verkiezingen voor de Tweede Kamer heeft gesproken, worden in hoog tempo overboord gezet!
-Een meerderheid nodig voor een nieuwe coalitie? Ben je gek joh, nergens voor nodig; met 52 zetels gaat het immers ook!
-Als een poging is afgesloten met de constatering 'dat het er niet inzit', volgt een nieuwe ronde waarin een andere combinatie wordt besproken!? Welnee, het kan ook anders: 'definitief niet mogelijk', wordt enkele dagen/uren later 'we gaan gewoon door!'
-Voor een coalitie komen alleen democratische partijen in aanmerking!? Welnee: een beweging met één grote leider die aan alle touwtjes trekt (hoe noemden we dat vroeger? Juist fascistisch!) is ook meer dan voldoende!
-Binnen de partijen moet wel ruime steun bestaan voor een gekozen oplossing!? Welnee, als er mensen, belangrijke en bij de verkiezingen op een hoge plaats verkozen mensen zelfs, zijn binnen één van de beoogde coalitiepartijen die 'het niet mee willen maken', dan zetten we die mensen gewoon het mes op de keel. Zijn ze het er dan nog niet mee eens? Afsnijden die strot, en minimaal twee messen in de rug en draaien maar!
-en zo kan je nog wel even doorgaan...
Binnenkort op het bordes: Bruin-1!!!
Meer hierover op en van Radio1:
VVD, CDA en PVV willen door met rechts kabinet
7 september 2010
VVD, CDA en PVV willen door met rechts kabinet
Na PVV-leider Wilders en VVD-voorman Rutte heeft ook CDA-fractievoorzitter Verhagen bekend gemaakt door te willen gaan met de besprekingen over een rechts kabinet. Eerder vandaag meldde Wilders dat hij de formatiebesprekingen … LEES MEER
* Geert Wilders wil toch verder onderhandelen met VVD en CDA
* Maxime Verhagen en Mark Rutte gaan in op het verzoek van Wilders
* Verslaggever Margreet Boer over het debat in de Kamer
* NOS, nos-radio-1-journaal, nos radio-1-journaal
* reacties
Inderdaad: WAREN! Niet langer...
Kijken we de laatste jaren naar Nederland, waar JP'tje (het 'MP'tje') de ene klunzige actie aan de andere blunder reeg, maar ondertussen wel hard op weg was (zijn grootste wens!) het record voor aantal dagen voor een zittende premier te breken (ook al zo'n overeenkomst met sommige bananenrepublieken, bij andere ging het er dan weer om om juist zoveel mogelijk regeringen in een bepaalde (korte) tijd elkaar op te laten volgen; juist ook een overeenkomst met...!). Nu oogsten we, wat JP gezaaid heeft zullen we maar zeggen.
De Rechtstaat stort in. Alle in vele jaren opgebouwde gebruiken en procedures over hoe er in Nederland een regering op poten wordt gezet nadat het volk in Verkiezingen voor de Tweede Kamer heeft gesproken, worden in hoog tempo overboord gezet!
-Een meerderheid nodig voor een nieuwe coalitie? Ben je gek joh, nergens voor nodig; met 52 zetels gaat het immers ook!
-Als een poging is afgesloten met de constatering 'dat het er niet inzit', volgt een nieuwe ronde waarin een andere combinatie wordt besproken!? Welnee, het kan ook anders: 'definitief niet mogelijk', wordt enkele dagen/uren later 'we gaan gewoon door!'
-Voor een coalitie komen alleen democratische partijen in aanmerking!? Welnee: een beweging met één grote leider die aan alle touwtjes trekt (hoe noemden we dat vroeger? Juist fascistisch!) is ook meer dan voldoende!
-Binnen de partijen moet wel ruime steun bestaan voor een gekozen oplossing!? Welnee, als er mensen, belangrijke en bij de verkiezingen op een hoge plaats verkozen mensen zelfs, zijn binnen één van de beoogde coalitiepartijen die 'het niet mee willen maken', dan zetten we die mensen gewoon het mes op de keel. Zijn ze het er dan nog niet mee eens? Afsnijden die strot, en minimaal twee messen in de rug en draaien maar!
-en zo kan je nog wel even doorgaan...
Binnenkort op het bordes: Bruin-1!!!
Meer hierover op en van Radio1:
VVD, CDA en PVV willen door met rechts kabinet
7 september 2010
VVD, CDA en PVV willen door met rechts kabinet
Na PVV-leider Wilders en VVD-voorman Rutte heeft ook CDA-fractievoorzitter Verhagen bekend gemaakt door te willen gaan met de besprekingen over een rechts kabinet. Eerder vandaag meldde Wilders dat hij de formatiebesprekingen … LEES MEER
* Geert Wilders wil toch verder onderhandelen met VVD en CDA
* Maxime Verhagen en Mark Rutte gaan in op het verzoek van Wilders
* Verslaggever Margreet Boer over het debat in de Kamer
* NOS, nos-radio-1-journaal, nos radio-1-journaal
* reacties
De Blunders van Bos
Het is geen geheim: ik ben voor Links (in de politiek). Links dat is volgens mij: SP, Groen Links (al kan je inmiddels vraagtekens zetten bij het gehalte aan 'Links' van sommige sociaal economische standpunten van GL), PvdA, een beetje ook de Christen Unie (juist vooral sociaal economisch), en weer in veel mindere mate D66 (sociaal economisch gewoon Rechts), en zelfs de PVV (want die heeft immers de hele sociaal economische paragraaf van de SP gekaapt voor de laatste verkiezingen, en deze trouwens direct weer verkwanseld na de verkiezingen om maar 'mee te kunnen doen' met (extreem) Rechts; VVD en het CDA van Verhagen - een fraai staaltje kiezersbedrog!).
Ik vind dan ook al vele jaren dat 'Links' ook echt voor een Linkse Coalitie zou moeten gaan. Dan weten de kiezers ook voor de verkiezingen al waar ze eigenlijk op stemmen; Links of Rechts. Dus dat schreef ik vier jaar geleden ook aan Wouter Bos: "wees verstandig, committeer je nu al aan Links! En kies een paar echte linkse thema's als speerpunten!"
Zoals bekend: hij deed het niet. Hij wilde vooraf geen schepen verbranden, had gecalculeerd dat het CDA de beste mogelijkheid was voor de PvdA om te regeren, zag de SP vooral als een concurrent - en niet als een partij waarmee de PvdA veel deelt. We hebben allemaal kunnen zien waartoe die strategie geleid heeft.
Nu geloof ik dat Wouter Bos best integer is (relatief natuurlijk, want hoe integer kan je zijn in de politiek? Nou ja, het kan wel; Jan Marijnissen is een goed voorbeeld, maar die bleef dan ook buiten spel staan). Ik geloof dat Bos zijn hart op de goede plaats heeft. En ik denk dat hij erg intelligent en (in technische zin) capabel is. Maar hij is gewoon geen 'echte' politicus. Vergeleken met de machtspolitici binnen het CDA, en zeker bij Verhagen, is hij inderdaad (hij zei het zelf in een interview met de Volkskrant) 'een verschrikkelijke softie'. En dus solde het CDA met hem zolang hij het toeliet, en wordt hij nu als 'melaatse' door hen gezien en behandeld. CDA, maar ook VVD, zullen nog liever door de hel lopen dan met de PvdA gaan regeren zolang er andere opties zijn.
Dat Bos het stokje overgaf aan Job Cohen was een mooie move. Maar het gebeurde zo kort voor de verkiezingen dat er natuurlijk niet veel gesleuteld kon worden aan de PvdA strategie. Dus die bleef die van Bos, net zoals hij ook in het verkiezingsprogramma een zeer grote hand had. Dus ging de PvdA nog steeds niet voor Links. En dat is dus weer een blunder, dat blijkt nu wel weer...
Bos, en daarmee nog steeds ook de PvdA, is gewoon een beetje naïef...
Dus beste Job, bij deze: maak de bocht helemaal, ga vanaf nu vol voor Links. Dan sta je ook sterker als Links geen absolute meerderheid haalt!
Ik vind dan ook al vele jaren dat 'Links' ook echt voor een Linkse Coalitie zou moeten gaan. Dan weten de kiezers ook voor de verkiezingen al waar ze eigenlijk op stemmen; Links of Rechts. Dus dat schreef ik vier jaar geleden ook aan Wouter Bos: "wees verstandig, committeer je nu al aan Links! En kies een paar echte linkse thema's als speerpunten!"
Zoals bekend: hij deed het niet. Hij wilde vooraf geen schepen verbranden, had gecalculeerd dat het CDA de beste mogelijkheid was voor de PvdA om te regeren, zag de SP vooral als een concurrent - en niet als een partij waarmee de PvdA veel deelt. We hebben allemaal kunnen zien waartoe die strategie geleid heeft.
Nu geloof ik dat Wouter Bos best integer is (relatief natuurlijk, want hoe integer kan je zijn in de politiek? Nou ja, het kan wel; Jan Marijnissen is een goed voorbeeld, maar die bleef dan ook buiten spel staan). Ik geloof dat Bos zijn hart op de goede plaats heeft. En ik denk dat hij erg intelligent en (in technische zin) capabel is. Maar hij is gewoon geen 'echte' politicus. Vergeleken met de machtspolitici binnen het CDA, en zeker bij Verhagen, is hij inderdaad (hij zei het zelf in een interview met de Volkskrant) 'een verschrikkelijke softie'. En dus solde het CDA met hem zolang hij het toeliet, en wordt hij nu als 'melaatse' door hen gezien en behandeld. CDA, maar ook VVD, zullen nog liever door de hel lopen dan met de PvdA gaan regeren zolang er andere opties zijn.
Dat Bos het stokje overgaf aan Job Cohen was een mooie move. Maar het gebeurde zo kort voor de verkiezingen dat er natuurlijk niet veel gesleuteld kon worden aan de PvdA strategie. Dus die bleef die van Bos, net zoals hij ook in het verkiezingsprogramma een zeer grote hand had. Dus ging de PvdA nog steeds niet voor Links. En dat is dus weer een blunder, dat blijkt nu wel weer...
Bos, en daarmee nog steeds ook de PvdA, is gewoon een beetje naïef...
Dus beste Job, bij deze: maak de bocht helemaal, ga vanaf nu vol voor Links. Dan sta je ook sterker als Links geen absolute meerderheid haalt!
zaterdag 4 september 2010
Watersnood in Pakistan, ... en in Nederland!
“Is wat in Pakistan gebeurt wel echt een natuurramp?” de Verdieping, woensdag 25 augustus. Toen ik de Trouw voorpagina die 25e zag dacht ik direct: “dit is helemaal fout, dit (deze kop) kan Trouw niet maken; dit is koren op de molen van PVV, VVD, en dat deel van het CDA dat vindt dat de ontwikkelingshulp kan worden gekortwiekt!”. Op de 26e, ik had nog niet eens tijd gehad het bijbehorende artikel te lezen, zat ik in de auto, hoorde het nieuws, en toen wist ik ook waarom de kop niet deugt: 24 uur flink regen in Nederland, en alle akkers en weilanden stonden onder water, waterschappen moesten extra pompen installeren en vol in bedrijf zetten want “het water staat op diverse plaatsen gevaarlijk hoog”, later op de avond hoorde ik dat “aan onze oostgrens de dijken van een meertje waren doorgebroken, en het water nu op de snelweg stond”. Dus: één dag flink regen en in Nederland, met een historie van honderden jaren goed georganiseerde waterschappen, met de bijbehorende budgetten (die trouwens volgens sommige Nederlandse politieke partijen wel kunnen worden afgeschaft, maar dat terzijde), en de dijken houden het niet, of er moet in ieder geval goed aan dijk- en waterpeilbewaking worden gedaan! In Nederland zijn geen bergen (die overvloedige regenval bevorderen en de waterafvoer naar het laagste punt versnellen), Pakistan en haar achterland hebben er veel. Daarnaast heeft Nederland alle techniek, historische kennis, politieke organisatie die er op gebied van watermanagement denkbaar zijn en het bewustzijn dat wapenen tegen de dreiging van het water een zaak van levensbelang is, en daarnaast geld in overvloed (ook al wil rechts ons doen geloven dat het geld op is). Pakistan heeft dat allemaal niet, of veel minder. Desondanks moet er zelfs bij ons flink wat veranderen om ook in de toekomst het hoofd boven water te kunnen blijven houden; ook bij ons is er al weleens onverantwoord een wijkje op een plek terechtgekomen waar dat niet zo handig was. Ook bij ons moet er worden ontpolderd, en tot welke weinig verheffende politieke taferelen dat kan leiden hebben we ook al mee mogen maken. En nu suggereert Trouw, dat zichzelf ziet als “misschien wel de beste krant van Nederland”, in ieder geval middels een kop, dat die sukkels van Pakistanen de ramp, die misschien wel helemaal geen natuurramp is(!?), aan zichzelf te danken hebben. Het hoge Wilders-gehalte binnen het lezersbestand van Trouw (als ik de reacties op diverse onderwerpen op Trouw.nl de laatste jaren goed interpreteer) zal 'de insinuatie' wel begrijpen: 'Je hoeft niet te geven jongens; het is toch allemaal eigen schuld, dikke bult!', en 'afschaffen die (ontwikkelings-) hulp, eerst en vooral aan moslimlanden zoals Pakistan!'
Natuurrampen. Dat staat voor de kracht van de natuur, die grote aantallen mensen (hard) kan treffen, als de betreffende mensen leven op plaatsen waar de natuur die mensen kan treffen als ze (al dan niet toevallig) op het verkeerde moment, op de verkeerde plaats zijn waar die natuur hard toe kan slaan, en waar niet voldoende veiligheidsmaatregelen in effect zijn. Dat trof Nederland in 1953, toen hadden wij (ook) al honderden jaren waterschappen en veel ervaring met watersnood. Pakistan bestond toen (als staat) amper! Nog veel recenter was de situatie hier ook kritiek: vele duizenden dienden geëvacueerd te worden. Onder andere door het, door dezelfde drie partijen die ik eerder noemde, vaak in meer of mindere mate betwiste broeikaseffect worden de extremen in de natuur over de hele wereld snel extremer; o.a. stormen en hevige regenval. Iedereen die er oog voor wil hebben weet dat het, zoals altijd, de armste, minst ontwikkelde landen zijn die daar het heftigst door worden getroffen. Nu gaat het om Pakistan, de volgende keer Bangladesh, of een onbeduidend eilandstaatje waar wij helemaal geen oog voor hebben, en wat wellicht helemaal van de kaart wordt geveegd. Maar, ja hoor: Trouw huilt stevig mee met de anti-ontwikkelingshulp-maffia en met de klimaatsceptici. Ga lekker zo door beste mensen, en Nederland krijgt een nog barder politiek klimaat dan we nu al hebben...
Natuurrampen. Dat staat voor de kracht van de natuur, die grote aantallen mensen (hard) kan treffen, als de betreffende mensen leven op plaatsen waar de natuur die mensen kan treffen als ze (al dan niet toevallig) op het verkeerde moment, op de verkeerde plaats zijn waar die natuur hard toe kan slaan, en waar niet voldoende veiligheidsmaatregelen in effect zijn. Dat trof Nederland in 1953, toen hadden wij (ook) al honderden jaren waterschappen en veel ervaring met watersnood. Pakistan bestond toen (als staat) amper! Nog veel recenter was de situatie hier ook kritiek: vele duizenden dienden geëvacueerd te worden. Onder andere door het, door dezelfde drie partijen die ik eerder noemde, vaak in meer of mindere mate betwiste broeikaseffect worden de extremen in de natuur over de hele wereld snel extremer; o.a. stormen en hevige regenval. Iedereen die er oog voor wil hebben weet dat het, zoals altijd, de armste, minst ontwikkelde landen zijn die daar het heftigst door worden getroffen. Nu gaat het om Pakistan, de volgende keer Bangladesh, of een onbeduidend eilandstaatje waar wij helemaal geen oog voor hebben, en wat wellicht helemaal van de kaart wordt geveegd. Maar, ja hoor: Trouw huilt stevig mee met de anti-ontwikkelingshulp-maffia en met de klimaatsceptici. Ga lekker zo door beste mensen, en Nederland krijgt een nog barder politiek klimaat dan we nu al hebben...
Het komt goed met Den Bosch, want Sam Jones is terug
Je hebt van die mensen waarvan je zou willen dat 'je' er meer had. Met 'je' bedoel ik dan primair het Nederlandse Basketball, maar het mag van mij best breder worden gezien; de Nederlandse samenleving. Hier gaat het om Sam Jones de verloren zoon van Den Bosch die nu (ik hoop tijdelijk, want 'we' hebben hem volgende zomes nog nodig als speler van het Nederlands Team) terug is in Den Bosch als assistent coach van Eiffel Towers. Na jaren geknoei is nu Jos Frederiks (een ander kind van het Bossche BAsketball) de Technische Manager van Den Bosch, en hij is aan het saneren. Maar saneren kan ook betekenen 'herstellen', en Sam Jones terug in Den Bosch is herstel; zelfs als het maar tijdelijk zou zijn, want Sam Jones is Den Bosch en ooit zal hij er definitief terugkomen en dan is Den Bosch weer een stukje meer 'heel'. Hieronder een mooie clip over hem van Studio Sport.
donderdag 2 september 2010
'Rechtse Schreeuwers' zijn Koekenbakkers
Ik schreef er al eerder over: we zitten in een tijdperk waarin 'Rechtse Schreeuwers', na een tijd waarin zij en hun geestverwanten, middels het in zwang zijne Neo-conservatisme en Neo-liberalisme, decennia lang de toon zetten en de samenleving (en de georganiseerde solidariteit) hebben afgebroken, zichzelf nu zo sterk wanen dat ze alles kunnen maken, alles kunnen roepen, en met niets en niemand meer rekening hoeven te houden.
Door de banken- / financiële- / en nu dus economische-crisis weten wij, veel mensen maar lang niet iedereen is daar al van doordrongen, allang dat dit tijdperk zijn einde nadert, en dat de slinger weldra zijn keerpunt bereikt zal hebben. Daarna zal deze langdurig de andere kant op gaan zwaaien en dan worden 'we' dus weer socialer, meer solidaird, gaan/moeten we wel groener gaan denken etc. etc.
Na een tijd waarin dus 'Rechtsen' aan de touwtjes trokken die tenminste nog iets voor elkaar kregen, zijn dus nu de wat minder met intelligentie, verstand en capaciteiten bedeelde 'rechtsen' aan zet, tenminste dat denken ze, of moet ik zeggen (w.b.t. Nederland tenminste) 'dachten' ze.
Want 'Rechtse Schreeuwers' zijn het: de Arend Jan Boekenlullen, de Mark Fluttes, en de Geerd Wildebeesten, de Donnerwetters, de Verhagens, en de Klinkhamers, etc. etc, en al hun kornuiten, hun 'Brothers in Crime'.
Flutte riep "...dat er voor 1 juli een kabinet op het border zou staan; Rutte-1". Gisteren was er al een rechtse grapjas die zei: "...het kan nog steeds, hij heeft nog steeds gelijk; hij bedoelde 1 juli 2011...". Haha, haha...
Ze vergissen zich, want het zijn allemaal 'Koekenbakkers', ze kunnen er niets van en ze overspelen, uiteindelijk, hun hand!
Koekenbakkers...hun rol is bijna uitgespeeld.
Door de banken- / financiële- / en nu dus economische-crisis weten wij, veel mensen maar lang niet iedereen is daar al van doordrongen, allang dat dit tijdperk zijn einde nadert, en dat de slinger weldra zijn keerpunt bereikt zal hebben. Daarna zal deze langdurig de andere kant op gaan zwaaien en dan worden 'we' dus weer socialer, meer solidaird, gaan/moeten we wel groener gaan denken etc. etc.
Na een tijd waarin dus 'Rechtsen' aan de touwtjes trokken die tenminste nog iets voor elkaar kregen, zijn dus nu de wat minder met intelligentie, verstand en capaciteiten bedeelde 'rechtsen' aan zet, tenminste dat denken ze, of moet ik zeggen (w.b.t. Nederland tenminste) 'dachten' ze.
Want 'Rechtse Schreeuwers' zijn het: de Arend Jan Boekenlullen, de Mark Fluttes, en de Geerd Wildebeesten, de Donnerwetters, de Verhagens, en de Klinkhamers, etc. etc, en al hun kornuiten, hun 'Brothers in Crime'.
Flutte riep "...dat er voor 1 juli een kabinet op het border zou staan; Rutte-1". Gisteren was er al een rechtse grapjas die zei: "...het kan nog steeds, hij heeft nog steeds gelijk; hij bedoelde 1 juli 2011...". Haha, haha...
Ze vergissen zich, want het zijn allemaal 'Koekenbakkers', ze kunnen er niets van en ze overspelen, uiteindelijk, hun hand!
Koekenbakkers...hun rol is bijna uitgespeeld.
woensdag 1 september 2010
Hoe mis kan je het hebben: 'Het politieke midden is helemaal terug', Trouw 26-4-2010
Nederland is dusdanig de weg kwijt; je mag het iemand echt niet euvel meer duiden dat hij (slechts) 4 maanden geleden een foute analyse maakte. Om de vorige zin, en het kopje erboven te onderstrepen: een politieke analyse die Lex Oomkes zo'n beetje bij het begin van de verkiezingscampagne (eind april) maakte. Inmiddels zijn Balkenende en Verdonk geschiedenis, is de PVV groot, het CDA spat in splinters uiteen, Mark Rutte positioneerde zich als de grote winnaar EN als de 'Kandidaat Premier' die (slagvaardig als VVD'ers nu eenmaal zijn) vóór 1 juli met zijn eerste kabinet, zeg maar Rutte-1) naast de Koningin op het bordes zou staan, en is er nog veel meer gebeurd; teveel op op te noemen, dus dat ga ik hier dan ook niet proberen... Maar inderdaad: het is FEEST...!! Een politieke analyse van 26 april j.l. dus; lees en huiver, of lach erom...wat je maar wil...
Krantenarchief
26 april 2010
Lex Oomkes
Het oude politieke midden is helemaal terug
Verkiezingscampagne 2010
den haag – SP-lijsttrekker Emile Roemer kondigde het op zijn partijcongres trots aan: hij heeft binnenkort een gesprek met zijn PvdA-collega Job Cohen. Maar Roemer moet zich geen illusies maken. Het is slechts het al eerder aangekondigde kennismakingsgesprek. Linkse afspraken voor de verkiezingen zijn niet de bedoeling, hoe graag Roemer dat ook zou willen.
Het beeld na dit weekeinde van partijcongressen over kandidatenlijsten en verkiezingsprogramma’s is heel anders dan Roemer en wellicht ook andere lijsttrekkers van kleinere partijen graag zouden zien.
De ’oude politiek’ is weer terug. De drie klassieke grote partijen bestrijden vooral elkaar en hebben geen oog voor wat zich elders op het politieke speelveld voordoet. Net zo vertrouwd: VVD en PvdA bestrijden vooral elkaar als partijen die elk een fundamenteel andere keuze maken. Het CDA zit daar als vanouds tussenin. De christen-democraten koesteren hun met zorg opgebouwde imago: dat van ’De CDA-kapitein op het schip van staat’ – de term is van voormalig KVP-premier Piet de Jong (94), de prominente gast op het CDA-congres afgelopen zaterdag – die zorgt voor verantwoord beleid en rust. Wel zou de partij willen dat dat imago wat meer weerklank in de publieke opinie zou krijgen.
CDA-lijsttrekker Jan Peter Balkenende noemde geen van de grote rivalen op zijn partijcongres expliciet. Zijn VVD-collega Mark Rutte en de nieuwe PvdA-leider Job Cohen deden dat evenmin, al was duidelijk dat zij hun pijlen vooral op elkaar richtten. Rutte stelde in Arnhem dat de keuze op 9 juni zal gaan tussen de boel bij elkaar houden en de boel in beweging zetten. Cohen sprak een dag later in Nijmegen over verstandig dan wel roekeloos bezuinigen.
Rutte verklaarde in de wandelgangen van zijn congres dat de VVD-campagne vooral op de PvdA gericht zal zijn. Cohen, aanvankelijk vooral gezien als het PvdA-antwoord op Wilders’ PVV, zal die uitdaging in dankbaarheid aanvaarden. Voor Balkenende valt te hopen dat hij de komende zes weken nog een voet tussen de deur krijgt.
Andere partijen dreigen in dat geweld aan de aandacht te ontsnappen. Na de verkiezingen is van hen wellicht steun nodig voor een stabiele coalitie. ChristenUnie-lijsttrekker André Rouvoet had het op zijn congres over de derde partij, die straks toch echt nodig is. Maar de vraag is wat er aan zetels overblijft voor de kleinere partijen, als het dag in dag uit over de economie en de overheidsfinanciën gaat.
Vooral Geert Wilders zal moeite hebben de aandacht vast te houden. De PVV kwam vorige week weliswaar met een breed getoonzet programma, maar dat gaat alle kanten op. Politieke rechts met bezuinigingen, politiek links met sociaal-economisch beleid. Wilders is op zijn sterkst als de integratie van buitenlandse, islamitische minderheden het onderwerp is. Maar dat laten de grote middenpartijen niet meer toe. Deze verkiezingscampagne is hún feestje.
Krantenarchief
26 april 2010
Lex Oomkes
Het oude politieke midden is helemaal terug
Verkiezingscampagne 2010
den haag – SP-lijsttrekker Emile Roemer kondigde het op zijn partijcongres trots aan: hij heeft binnenkort een gesprek met zijn PvdA-collega Job Cohen. Maar Roemer moet zich geen illusies maken. Het is slechts het al eerder aangekondigde kennismakingsgesprek. Linkse afspraken voor de verkiezingen zijn niet de bedoeling, hoe graag Roemer dat ook zou willen.
Het beeld na dit weekeinde van partijcongressen over kandidatenlijsten en verkiezingsprogramma’s is heel anders dan Roemer en wellicht ook andere lijsttrekkers van kleinere partijen graag zouden zien.
De ’oude politiek’ is weer terug. De drie klassieke grote partijen bestrijden vooral elkaar en hebben geen oog voor wat zich elders op het politieke speelveld voordoet. Net zo vertrouwd: VVD en PvdA bestrijden vooral elkaar als partijen die elk een fundamenteel andere keuze maken. Het CDA zit daar als vanouds tussenin. De christen-democraten koesteren hun met zorg opgebouwde imago: dat van ’De CDA-kapitein op het schip van staat’ – de term is van voormalig KVP-premier Piet de Jong (94), de prominente gast op het CDA-congres afgelopen zaterdag – die zorgt voor verantwoord beleid en rust. Wel zou de partij willen dat dat imago wat meer weerklank in de publieke opinie zou krijgen.
CDA-lijsttrekker Jan Peter Balkenende noemde geen van de grote rivalen op zijn partijcongres expliciet. Zijn VVD-collega Mark Rutte en de nieuwe PvdA-leider Job Cohen deden dat evenmin, al was duidelijk dat zij hun pijlen vooral op elkaar richtten. Rutte stelde in Arnhem dat de keuze op 9 juni zal gaan tussen de boel bij elkaar houden en de boel in beweging zetten. Cohen sprak een dag later in Nijmegen over verstandig dan wel roekeloos bezuinigen.
Rutte verklaarde in de wandelgangen van zijn congres dat de VVD-campagne vooral op de PvdA gericht zal zijn. Cohen, aanvankelijk vooral gezien als het PvdA-antwoord op Wilders’ PVV, zal die uitdaging in dankbaarheid aanvaarden. Voor Balkenende valt te hopen dat hij de komende zes weken nog een voet tussen de deur krijgt.
Andere partijen dreigen in dat geweld aan de aandacht te ontsnappen. Na de verkiezingen is van hen wellicht steun nodig voor een stabiele coalitie. ChristenUnie-lijsttrekker André Rouvoet had het op zijn congres over de derde partij, die straks toch echt nodig is. Maar de vraag is wat er aan zetels overblijft voor de kleinere partijen, als het dag in dag uit over de economie en de overheidsfinanciën gaat.
Vooral Geert Wilders zal moeite hebben de aandacht vast te houden. De PVV kwam vorige week weliswaar met een breed getoonzet programma, maar dat gaat alle kanten op. Politieke rechts met bezuinigingen, politiek links met sociaal-economisch beleid. Wilders is op zijn sterkst als de integratie van buitenlandse, islamitische minderheden het onderwerp is. Maar dat laten de grote middenpartijen niet meer toe. Deze verkiezingscampagne is hún feestje.
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
