Analyse van de Manier waarop Mark Rutte weer mp'tje werd van Nederland(-je)

Nederlands: Kabinet-Rutte (Photo credit: Wikipedia)

Nederlands: 30/09/10: Fractievoorzitters Mark Rutte (VVD), Maxime Verhagen (CDA) en Geert Wilders (PVV) presenteren het regeer- en gedoogakkoord. (Photo credit: Wikipedia)

Nederland is een Hypeland met een Hypecultuur. Zelden werd dat meer duidelijk dan het moment waarop wij Nederlanders (zogenaamd) het Kabinet 'Flutte-2' in het zadel hielpen (ieder volk krijgt de regering en politici, en dus overheid die het verdient..!).

Jarenlang was de tendens in de Peilingen voor de Tweede Kamer: VVD, CDA, PVV en CDA naar beneden (want wij leefden onder het juk van een door de PVV gedomineerd, alhoewel slechts 'gedoogd' kabinetje, 'Flutte-1'). Naast de bij deze non-regering betrokken partijen (CDA, VVD en dus PVV, die het minst last had van dalen in de peilingen), ging ook de PvdA 'down the drain'. Waarom? Omdat de 'grote partijstrateeg Wouter Bos zelf voor zijn kindjes wilde gaan zorgen (en ook wat meer wilde verdienen met veel minder werk) en hij als enige 'weg naar de top', c.q. het Pluche, voor de PvdA zag: Job Cohen op het schild hijsen, de Verkiezingen winnen, Job 'MP', PvdA aan de macht... Dat liep ff anders: om twee uur in de nacht van de Uitslagenavond, sloeg de balans net een beetje de andere kant op; de VVD met Markje 'Flip Flop Flutte' Rutte werd met een zetel verschil de grootste, Job moest oppositie gaan voeren, waartoe hij in 'Hypend Nederland', met de door partijgenoot geschapen Mediaoppositie van Pown en WNL, niet toegerust was, de PvdA ging weer eens aan zelfdestructieve krachten ten onder...
Er was ook een tegengestelde tendens: De SP, met haar sympathieke nieuwe Leider Emille Roemer steeg, en steeg...en steeg! Op richting 50 zetels, daar begon het op te lijken tegen de tijd dat de Verkiezingscampagne begon. Maar dat was natuurlijk tegen het zere been van zo'n beetje iedereen: de VVD vond het zo erg nog niet; een duidelijke tegenstander waar men tegenaan kon schoppen, maar waar men geen kiezertje aan kon verliezen (SP en VVD zijn twee volstrekt gescheiden werelden en wisselen nauwelijks kiezers uit, wat er ook gebeuren mag). Maar voor Telegraaf, Pownd, WNL, en zelfs de Vara (immers de link met de PvdA is daar sterk, ondanks dat de SP inmiddels stukken socialer is dan de PvdA!) gingen schoppen tegen die toch wel erg machtig lijkend wordende SP en, vooral(!), de lijsttrekker; Emille Roemer, die ineens geen goed meer kon doen en gehekeld werd voor wat hij ook zei...

Ook CDA, immers wanhopig, en andere 'christelijke' partijtjes gingen teweer tegen 'het Rode Gevaar', en werden daarin voluit (en soms schandelijk) gesteund door de omroepen NCRV, KRO en EO.

Dat was, al bij al, een flinke tegenstorm voor de SP en goeie ouwe Emille. Toch was het nog steeds niet genoeg, er moest meer gebeuren...

Dan komen we bij het kantelpunt van de superkorte Verkiezingscampagne (slechts een kleine twee weken, dus nauwelijks tijd iets bij te stellen of recht te zetten):

eerst maar eens de aanleiding voor deze analyse, even in de herinnering terughalen wat NRC scheef op 16 mei 2012:

He, is dat niet in exacte bewoordingen hetgeen Emille Roemer zei tegen Mark 'de Leugenaar' Rutte?

Roemer: "Vertel mij nu eens waarom u zo voor het verhogen van het eigen risico in de zorg bent, dan zal ik u daarna vertellen waarom ik het daar NIET mee eens ben..."

Mark 'de Leugenaar' Rutte: "Ik ben niet voor het verhogen van het eigen risico.."

Roemer: "Jawel, u bent voor het fors verhogen van het eigen risico, dat gaat alleen maar onhoog..."

Mark 'de Leugenaar' Rutte: "Nee hoor, daar ben ik niet voor..."

Roemer was uit het veld geslagen, de debatleiders grepen niet in. Rutte bleef met een stalen gezicht staan alsof hij de wijsheid en waarheid in pacht had...

De 'analistjes' vonden na afloop dat Rutte (en Samson) gewonnen hadden, en Roemer verloren. En dat beeld werd opgeblazen tot een ballon die in het huidige Egypte nog geen tien meter van de grond zou komen alvorens te klappen...maar niet in Nederland..!

Mensen gingen 'strategisch' stemmen: NIEMAND wilde VVD EN PvdA, dus stemde 53% van de bevolking op of de een, of de ander, en dus kregen wij hen BEIDEN...

Want de PvdA liet zichzelf weer eens kennen als wat zij wezenlijk is: een ordinaire machtspartij, net als VVD, CDA en daar vanaf geleide partijtjes als D66, CU, en GL (tenminste zo gedragen ze zich wel...).

De rest is historie...

Het wordt weer wachten op 'de Bananenschil', het vallen van deze flutclub, opnieuw stemmen, en dan maar afwachten wat de uitkomst dan weer zal zijn! Want Nederlanders? Die zijn nogal hardleers, hypegevoelig, en zo nog wat niet al te flateuze eigenschappen...helaas,,,

Ieder volk krijgt de bestuurders die het verdient...in allerlei democratisch bedoelde organen, bij banken, in megaschoolbesturen en hun pendanten bij woningbouwverenigingen, etc, en etc... Het is treurig, maar wat doe je eraan?!?