Eerst maar even de meest letterlijke. Ik ben een paar dagen in Estland, het is vrijdagmorgen, ik zit lekker buiten en het weer is werkelijk verrukkelijk! Zoals vaak het geval is in dit noordelijke land, niet ver van het midden van Europa.
"Midden? Hoezo 'midden'? Estland is toch een uithoek in het verre Noordoosten van Europa!?" hoor ik (Euro-) kritische lezers nu verzuchten, waar heeft die gekke Dekker het nu weer over?
Nou, dat zit zo: het geografische middelpunt van het Europese continent ligt bij vlak Kaunas in Litouwen, en van dat punt is het - hemelsbreed - nog een slordige 400-500 kilometer naar Porkuni - het dorp waar mijn (oer-) oude coach en mede Oranje Basketball-fan Maarten van Gent inmiddels alweer jaren woont, en waar ik dus een paar dagen logeer.
Waar was ik gebleven? O ja; verrukkelijk weer dus weer. In Nederland zou je zeggen 'een prachtige nazomer dag'; strakblauwe lucht, af en toe een zuchtje wind, een graadje of 25. En dat is hier dus volstrekt normaal in deze tijd van het jaar...
Ik ben hier natuurlijk ook om nog een stukje van de voorbereiding van het Nationale Mannen Basketballteam - Oranje Basketball - mee te pikken, en om Maarten weer eens even te zien, zijn moestuin te bewonderen - 'Moestuin? Geen moestuin meer te zien... '; nog even vakantiegevoel dus...
En 'Oranje Basketball' dus. Ik kwam gisteren laat in de middag aan, daarna direct naar de prachtige Saku Suurhal, en daar was Nederland net begonnen aan de wedstrijd tegen de Filipijnen - een land waarvan coach Toon van Helfteren zondag bij de afsluitende persconferentie van het toernooi in Leiden zei "helemaal niets te weten".
Dat bleek geen enkel bezwaar; de Orange Lions begonnen scherp, schoten direct al heel aardig, er werden regelmatig mooie aanvallen uitgespeeld en goed afgerond, en de verdediging sloot bij vlagen uitstekend - zeker als de agressiviteit en paar tandjes werd opgeschroefd. Hoe verder de wedstrijd vorderde, hoe gemakkelijker het er uit ging zien. Nu zegt dat niet alles, zoals Maarten van Gent zei: "Het zou zomaar kunnen dat de Filipijnse ploeg met een stevige jetlag op het veld stond". Het was in ieder geval niet zo dat de Filippinos zich willoos naar de slachtbank lieten leiden; zo rond de 30e minuut probeerden ze er nog eens even flink de beuk in te gooien, maar Nederland was helemaal los en er was geen kruid tegen Oranje gewassen. Het einde van de wedstrijd kwam bij
Voor een Oranje Basketballfan die al vele jaren 'droogstaat' wat betreft Nederlands Internationaal Basketballsucces - zoals ik - is een serie van vier winstpartijen achter elkaar - vorige week woensdag was de eerste wedstrijd die ik kon bijwonen - en vooral de progressie die het Oranjespel maakt natuurlijk 'erg lekker' om te zien, verrukkelijk zelfs...
Tenslotte is het ook altijd altijd weer zeer prettig om Internationaal Basketball te beleven in een 'Echt Basketballland'; het Toyota Bassketball Cup-toernooi is goed georganiseerd, de zaal ademt basketball, meerdere wedstrijden worden op TV uitgezonden - waarschijnlijk de reden dat de zaal niet stampend vol zat - en het publiek heeft er kijk op. Dit alles is ook altijd weer prettig...
De Filipijnse kijk op de wedstrijd: --- Hier ---
Het verslag op 'OranjeBasketball.com' --- Hier --- en op de DBL-site --- Hier ---
De tweede wedstrijd van de avond werd uiteindelijk ook eenzijdig, dat kwam vooral omdat het 'schuttrsteam' IJsland bar weinig raak schoot. Meer over die wedstrijd --- Hier --- en --- Hier ---
Benieuwd naar de volgende twee dagen!
AART DEKKER
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten