Ik ging er tijdens het EK dus ook enkele keren naartoe met mijn grote vriend Constant – Co'tje – Scholten. Hij en de Grote Dražen hebben helaas een ding gemeen; ze overleden beiden binnen een tijdsbestek van een jaar volkomen onverwacht. Dražen Petrović in 1993 bij een auto-ongeluk op een Zuid-Duitse Autobahn op weg naar huis – terwijl de rest van zijn team ergens boven hem in een vliegtuig in de lucht hing, ook op weg terug naar Kroatië; Petrović was onverwacht en ongepland uitgestapt omdat een vriendin hem aanbood samen naar huis te rijden. Constant Scholten krap een jaar – in 1994 – 'zomaar', in de tuin van zijn nieuwe huis in Zoetermeer. Ik kan me beide momenten waarop ik het slechte nieuws te weten kwam nog herinneren alsof het gisteren gebeurde; totale verbijstering, koude rillingen – “Hoe is het in Godsnaam mogelijk? Hoe? Waar? Wanneer?”, en dat dan herhaaldelijk en dagenlang. Ik herinner me ook dat het nieuws als een soort van Tsunami over Europa golfde; iedereen ging iedereen bellen – er bestond nog nauwelijks iets als 'Internet voor Iedereen', laat staan eMail, Whatsapp, Facebook, Google+, etc, etc. Er waren ook nog niet bij benadering zoveel TV-zenders als nu, maar in die telefoontjes werd dan gezegd “Kijk maar op CNN; daar is het nu op...” Constant Scholten was een 'Modale Basketballer' in een min of meer marginaal Eredivisie-team – geweest, dus zijn overlijden kwam niet op TV – laat staan CNN – maar op zijn uitvaart bleek ook hij geliefd te zijn geweest, tenminste in de Haagse Regio. Waarom ik hem aanhaal? Omdat ik zeker weet dat ik de komende weken weer vaak aan hem zal denken, als ik daar in Zagreb rondloop, omdat ik vermoed daar mensen tegen te komen die Co ook kenden, en omdat ook Co'tje Scholten deel uitmaakt van de Nederlandse Basketball-geschiedenis...en geschiedenis en geschiedschrijving zijn belangrijk; daar hebben we in het Nederlandse Basketball te weinig oog voor...
Café Amadeus ben ik dus zeker van plan te bezoeken – volgende week – als de 15 wedstrijden in de groepsfase van de Groep-C – met de Orange Lions – van EuroBasket 2015 gespeeld wordt in de nu Kroatische Hoofdstad. Toen – 26 jaar geleden – heette het land nog 'Joegoslavië' en was de Hoofdstad Belgrado, dat nu natuurlijk de Hoofdstad van Servië is. Ja; wat is er – helaas – veel gebeurd en veranderd in die regio van het Europese Continent...
Ik raad iedereen die volgende week naar Zagreb gaat om Oranje Basketball te volgen en aanmoedigen, ook aan een bezoek te brengen aan 'Amadeus'; een plek die nu natuurlijk zal zijn uitgegroeid tot een 'Monument voor – misschien wel – de Best Basketballer die Europa Ooit heeft voorgebracht'. Dražen Petrović was een van de eerste Europeanen in de NBA met voldoende 'Power' om uit te groeien tot een 'Absolute Superster' in die League. Hij was goed op weg die status te bewerkstelligen toen het fatale ongeluk op die Autobahn gebeurde; die vriendin reed, er waren slechte weersomstandigheden, het ging mis, en Dražen Petrović – die slapend naast haar zat – was dood... Waarschijnlijk heeft hij het nauwelijks of helemaal niet bewust meegemaakt; 'Pats-Boem', en een Legende - want dat was hij zelfs toen, hij was nog relatief jong, en nog bezig met de 'Way-up' al -, was niet meer. En juist daardoor werd zijn Legende – paradoxaal en schrijnend genoeg – met de loop van jaren alleen maar groter en groter. Ik weet wel dat ik op een van mijn eerste reizen door het Amerikaanse Basketball, dat moet zo'n zes-zeven jaar later zijn geweest, vragen kreeg van 'Amerikaanse Echte Basketball-liefhebbers/-kenners' “Heb je Dražen Petrović zien spelen? Hoe groot was hij 'daar' toen? 'Heel Groot' zeker..? Ik heb gehoord van een Europese Finale waarin hij 64 punten maakte...tegen 'Oscar', dat was ook zo'n 'Grote', ja die heb ik weleens zien spelen...heb je video van die wedstrijd? Kan je me die sturen?”
Daardoor ook kregen Joegoslavië & de Sovjet-Unie – naast de USA al tijden de 'Drie Grootmachten van het Internationale Basketball' – ook nooit meer de kans om – op de voor de sport Basketball zo belangrijke Olympische Spelen van Barcelona(1992) – aan te tonen dat zelfs MET de allerbeste NBA-Spelers de USA niet langer oppermachtig waren. Want dat is waar ik me op verheugde: in 1992 Joegoslavië, Sovjet-Unie en USA – ik noem ze hier bewust in alfabetische volgorde! - op het Ereschavot aan het eind van die Spelen. Want voor mij was het nog lang geen gelopen race dat het 'Originele Dream Team' in 1992 het goud zou kunnen ophalen...
Dat impliceert dus, dat ik dacht dat of dat Joegoslavië – wij mochten er al jaren eerder, toen het nog een groep 'Jonge Honden' was, van genieten in de Haarlem Basketball Week, OF de Sovjet-Unie – ook een flink deel van dat team kwam in diverse componenten, clubs uit Litouwen en Estland en nog wat losse spelers, ook meerdere malen in actie in Haarlem – OF BEIDEN zouden kunnen winnen van 'Dream Team-1'.
Ik 'ben gek'?!? Zou kunnen, maar eigenlijk denk ik nog steeds dat ik het toen goed zag...
Maar dat is een eeuwige discussie die nooit meer afgerond kan worden; hooguit op basis van 'Logische Wiskunde' zeer aannemelijk kan worden gemaakt...
Maar goed, u weet: 'Discussiëren? Graag!'...
Basketball-Historie te over dus, daar in Zagreb! Het gaat veel verder dan 'een Trip to Memory-lane' die de Voorronde van EuroBasket 2015 in datzelfde Zagreb voor mij - en nog wat andere Nederlandse Basketballers/-Liefhebbers gaat worden...
In mijn Columns & Andere Verhalen – die ik dus al ruim twaalf jaar schrijf – zit maar al te vaak de 'Rode Draad' van de 'Liefde voor het Internationale Basketball', die ik altijd en overal, te pas en te onpas heb beleden, ook al voordat ik begon te schrijven trouwens... En die ik nog steeds 'aan de man/vrouw probeer te brengen. Ik ben namelijk van mening dat die liefde groter wordt als je de 'Historie van het spelletje Basketball' beter gaat kennen, als je ziet hoe rijk die is. Dat je dan ook meer dingen van de sport gaat begrijpen, dat je alles beter in perspectief gaat zien...en dat je – wij allemaal samen dus – dan nooit meer laat gebeuren wat er in die afgelopen 26 jaar wel is gebeurd; dat we het Nederlandse Basketball peilloos diep hebben laten wegzakken...Dat mag NOOIT MEER gebeuren!! Vandaar dat ik er in mijn verhalen maar aan blijf trekken & sleuren...
In landen als 'Voormalig Joegoslavië' en in de 'Voormalige Sovjet-Unie' is die Basketball-Traditie & Historie veel prominenter aanwezig dan in bijvoorbeeld Nederland; tijdens de laatste edities van de – wat mij betreft trouwens ook 'Legendarische (A)HBW' – werd trouwens een poging gedaan ook zoiets te starten – ' the Wall (of was het Walk?) of Fame' met 'Historische (A)HBW-Momenten en -Mensen'... Ik probeerde de juiste naam te vinden door beiden te googlen; er kwam...niets, dus die poging is (nog) niet geslaagd... Maar daarom misschien juist wel des te belangrijker dat er opnieuw gewerkt gaat worden aan herstel van die Nederlandse Basketball Tradities; een nieuw en dan hopelijk op steviger fundamenten gebouwd (A)HBW-achtig 'Groot Nederlands Basketball Evenement' – waar alles en iedereen naar toe kan, en waar niet alleen van actueel Internationaal Top-basketball genoten kan worden, maar waar ook de Geschiedenis herleeft en levend gehouden kan worden. Een schone taak..! Anybody?
Maar dat is voor later.
Want NU dient 'Zaterdag 5 September 2015, 15:00h – Oranje Lions vs. Georgië' HET focuspunt van het actuele Nederlandse Basketball te zijn.
Die wedstrijd zitten de Oranje Basketball-Liefhebbers in Zagreb ongetwijfeld op het randje van hun zitplaats bij een van de Openingswedstrijden van EuroBasket 2015.
En ik hoop dat vele malen meer Liefhebbers thuis op het randje van hun stoel gaan zitten, en vandaar hun positieve energie uitstralen naar de Oranje Basketball Equipe op de vloer in Zagreb.
Als Nederland deze wedstrijd wint, wordt er opnieuw Geschiedenis geschreven – net als in de 'Magische Zomer van 2014', toen '12-Man en een Halve Paardenkop' dat deden.
Maar eigenlijk zou ik willen zeggen: ook als Nederland goed speelt, en vecht voor wat het waard is - ongeacht Winst of Verlies - is dat al 'Nederlandse Basketball Geschiedenis'!
En dan volgen nog:
Zondag 6-September 15:00h (Macedonie/FYROM),
Dinsdag 8-September 15:00h (Slovenië),
Woensdag 9-September 21:00h (Kroatie), en
Donderdag 10-September 21:00h (Griekenland);
ALLEMAAL NEDERLANDSE BASKETBALL-GESCHIEDENIS!!!
En wie weet wat er vanaf 12-September in Lille nog allemaal zou kunnen gebeuren..?!?
En dat brengt mij bij de titel boven dit verhaal.
Al aardig wat mensen – maar nog lang niet genoeg(?) – weten dat ik al best wel lang
geleden een Facebook-groep aanmaakte om zoveel mogelijk mensen te proberen te bewegen naar Zagreb te gaan als Oranje Basketball-Fan.
Op die groepspagina heb ik vijf evenementen aangemaakt, een voor elke Oranje Basketball in de Groeps-wedstrijd tijdens EuroBasket 2015 in Zagreb.
Ik wil iedereen die naar Zagreb gaat verzoeken om op die groepspagina te laten weten welke dagen
zij daar aanwezig zijn. Dat kan dus --- Hier ---
Met het volgende doel:
Arie Int Veld kwam met de inspirerende gedachte om na de wedstrijden af te spreken bij bij een geschikt Café of Restaurant. Tijdstip nader af te spreken, en afhankelijk van de afstand tussen zaal en af te spreken etablissement – dat is in dit tijdperk van sociale Media niet moeilijk meer te regelen.
Bij die gelegenheid kunnen 'wij Oranje Basketball Mensen' – Fans, maar wie weet zelfs ook Spelers/Staf, en Oranje Basketball Media-mensen die al klaar zijn met hun werk rond de wedstrijd – zich dan verzamelen, een glaasje drinken, een hapje eten, en na beschouwen.
Arie heeft al toegezegd voor de Video te zorgen.
Indachtig mijn 'Blogger-Motto': 'Gedeelde Vreugd=Dubbele Vreugd, en Gedeelde Smart=Halve Smart', kunnen we dan nagenieten van de wedstrijd, dan wel onze wonden likken en recupereren voor de volgende wedstrijd.
Want een ding staat voor mij als een paal boven water: die 'Oranje Basketball Mannen' – die zich nu al negen weken een waas voor ogen werken om in Zagreb zo goed mogelijk voor de dag te komen – VERDIENEN onze STEUN van de eerste seconde van de eerste wedstrijd, tot en met de uren na de laatste wedstrijd, ongeacht er nu gewonnen dan wel verloren werd!
Eerste Verzamelpunt - mits haalbaar - "Amadeus" Drazen Petrovic Tribute Bar - Kava Tava, Trg Dražena Petrovića 3, 10000, Centar, Zagreb, bij de Trappen rond het Standbeeld van de Grote Dražen Petrović'.
Google Streetview geeft er zelfs een beeld bij: --- Hier ---
Volgens Google Maps is dat aan de overkant van de rivier, 5,2km verderop.
Een en ander dient natuurlijk nog wel even 'ter plaatse verkend' te worden, maar dat gaat met vereende krachten ongetwijfeld lukken!
Ik ben heel erg benieuwd!
AART DEKKER
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten