 |
| Alec Wintering probeert te finishen tegen Thibault Vanderhaegen van Den Helder Suns(Foto Martin Blom, 20190203) |
DORDRECHT, 4 februari 2019 – Dutch
Windmills Dordrecht miste basisspelers Jito Kok en Ryan Richardson,
maar leidde desondanks de hele eerste helft (42-41). In de tweede
helft nam Den Helder Suns de leiding over, en die werd tegen het
einde onoverkomelijk groot voor Windmills. Suns won verdiend in een
attractieve wedstrijd 75-83 en verkleint de achterstand tot twee
verlieswedstrijden.
In een DBL waarin de verhoudingen
ineens behoorlijk in beweging zijn gekomen – Donar dat struikelend
en vallend aan het zwoegen is ineens 'stevig' op de vierde plaats,
Top-4-teams die onderuitgaan tegen teams als Dutch Windmills, Aris en
Apollo, Landstede dat struggelde en weer bovenkomt, en ook Den Helder
Suns dat aan een flinke opmars bezig was, is het ineens stukken
moeilijker om de uitkomst van wedstrijden te voorspellen. Slechts ZZ
Leiden is nog ongenaakbaar, maar ook dat kan niet eeuwig duren, zou
je tenminste redelijkerwijs mogen verwachten, – wordt elke
wedstrijd meer en meer van belang.
Dutch Windmills was lang oersolide;
zelfs langdurig zonder beoogde sterspeler en floorleader Alec
Wintering werden steevast de wedstrijden tegen de vijf teams van het
rechter rijtje gewonnen, mede doordat de jonge Roel van Overbeek hem
goed verving. Toen verscheen er een Amerikaanse vervanger in Lavonte
Dorrity, en kwamen zelfs overwinningen tegen de Top-4 in beeld. Alec
Wintering werd vroeger dan verwacht weer uit de hoge hoed getoverd;
geen vuiltje aan de lucht zou je denken...maar vorige week was Ryan
Richarson geblesseerd en werd er voor de tweede keer verloren van
Feyenoord...
Den Helder Suns daarentegen kwam erg
langzaam op gang, verloor keer op keer (ruim) tegen Windmills, maar
kwam de laatste weken sterk opzetten. Maar verloor recent -als een
donderslag bij heldere hemel- zijn belangrijke Amerikaanse Guard
Lavone Holland, en dan moet je maar weer afwachten hoe je zo'n speler
kunt vervangen... Die vervanger stond er sneller dan verwacht -want
Nederlands!- in de vorm van Leon Williams; wellicht het lot uit de
loterij voor de jarige Suns-coach Peter van Noord.
De vierde ontmoeting tussen Windmills
en Suns werd in het licht van het bovenstaande een cruciale; bij
winst van Dordrecht zou het verschil met Den Helder oplopen tot vijf
nederlagen, en dat met Donar afnemen tot slechts drie -waarmee het
visioen van coach Geert Hammink, deel uit gaan maken van een Top-5,
weer wat op zou lichten-, bij winst van Suns zou het verschil tussen
de nummers-5&6 slinken tot drie.
Toen bleek dat Ryan Richardson(rug) en
Jito Kok(knie) geblesseerd aan de kant zouden blijven zag van Noord
ineens mogelijkheden voor zijn team. Hij had ook geblesseerden maar
kon zijn sterkste vijf wel op het veld brengen (van Vuurst de Vries,
van Vliet, Williams, Harris en Laurent). Hammink verving Kok door
backup Koch, andere startters: Wintering, Dorrity, de Vries en
Coleman.
Bennett
Koch vloog uit het startersblok; nadat Shavon Coleman de tip won,
ging hij sterk naar de basket, maakte zijn layup en trok een fout van
Boy van Vliet, maar miste de vrije And1-worp. Later in de eerste
helft zou hij met een kleine blessure uitvallen, hij kwam in de
tweede helft nog wel terug, maar kon dus niet het verwachte surplus
aan minuten bij afwezigheid van Kok niet maken en zeker niet vertalen
in een prestatie waarmee hij zijn coach wellicht wat hoofdbrekens wat
betreft de startende vijf zou kunnen bezorgen. Er ontvouwde zich een
snelle, open -te open vond Hammink na de wedstrijd want: te weinig
verdedigende intensiteit- wedstrijd waarin Windmills ongebruikelijk
snel scorend op gang kwam, maar waarin Suns weliswaar op kleine
achterstand gewoon meeging. Pim de Vries, verdedigend vaak cruciaal
voor de Dordtenaren, pakte binnen 39 seconden al twee fouten, en werd
naar de kant gehaald, wellicht speelde dat ook een rol. Nieuwkomer
Leon Williams pakte zijn leidende rol vanaf het begin; met een
penetratie en dish op Alex Laurent voor 4-3. Bij 10-5 zorgde de meer
dan goed spelende Boy van Vliet met de eerste rake driepunter van de
wedstrijd en een persoonlijke 5-punts-run voor de eerste gelijke
stand. Het eerste kwart werd afgesloten met 20-15.
In het tweede kwart bleef het een open
wedstrijd, maar vooraleerst leek Windmills -in lijn met de meeste
eerdere onderlinge wedstrijden- wel ongebruikelijk vroeg -binnen ruim
twee minuten- afstand te nemen van Suns; ze liepen uit naar het
grootste verschil van de wedstrijd 30-17 en misten slechts een
schot, een driepunter van Hidde Roessink, Roel van Overbeek pakte
echter de aanvallende rebound, dus het rendement bleef in die fase
maximaal. De 10-2 run werd afgesloten met een driepunter van de weer
ijzersterk spelende Coleman(25p, 13r(4or), 2a, 4st) vlak nadat hij
tot op dat moment ook goed spelende Koch na diens blessure verving.
Het verschil van rond de tien punten bleef enige tijd in stand, in
die fase onderscheidde van Overbeek zich met een aantal schitterende
assists. Williams antwoordde met ook een sterke fase, die begon met
een driepunter op assist van Boyd van Vuurst(35-25) en vanaf dat
moment begon de wedstrijd eigenlijk te kantelen richting Suns waar de
eerste vijf het merendeel van de minuten, en vrijwel de hele
productie voor hun rekening namen. De rust kwam bij 42-41.
Na de rust startten de Windmills met
een furieuze en veel fysiekere verdediging, maar opvallend genoeg was
het Suns dat daarvan alleen maar profiteerde; het kostteze nog een
minuut om de voorsprong te pakken -een driepunter van de sterk
spelende Laurent- en die stonden ze nooit meer af. Dordrecht klampte
wel aan, kwam iedere keer terug tot een paar punten, maar het kwam
niet meer langszij, laat staan voor. En de man die daar misschien wel
het meest verantwoordelijk voor was was Boy van Vliet die -zelfs als
hij gewoon goed verdedigd werd- rustig bleef en zijn schoten -zelfs
een aantal onmogelijke- bleef maken. Hij sloot de wedstrijd af met 25
punten(70%), waarvan zes driepunters zonder er een te missen. Maar
ook zijn 7 rebounds en 4 assists mochten er wezen.
Via 56-60 na drie kwarten werd het
verdiend 75-83 voor Den Helder Suns, dat mag constateren dat het in
Leon Williams een meer dan uitstekende vervanger voor Holland heeft
binnengehaald, en dat het deze spelerswissel vrijwel zonder
kleerscheuren heeft overleefd, de achterstand op Windmills is wat
kleiner geworden, alhoewel nog steeds drie nederlagen meer. De
komende wedstrijden brengen afwisselend Top-4-teams en concurrenten,
alhoewel er nog wel een varkentje gewassen moet worden waar het om de
thuiswedstrijd tegen ZZ Leiden gaat die tegen de zin van Suns uit het
programma is gehaald.
Voor Dutch Windmills is er veel werk te
verzetten alvorens een van de hoogtepunten van het seizoen -de eerste
Halve Finale voor de NBB-Beker tegen Landstede, aanstaande donderdag
thuis, 20h00- kan worden aangevangen; drie spelers fit krijgen, en
het gecontroleerde spel terug zien te vinden waarmee de nieuweling in
de DBL tot voor kort zoveel succes boekte. Het is te hopen dat het
Dordtse publiek die prestaties herkent en erkent en massaal de weg
naar de Sportboulevard weet te vinden.
AART DEKKER
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten