 |
| Cartoon overgenomen van --- Hier --- |
.....dat wil niet zeggen dat er in het
kader van die schone sport geen nutteloze dingen gebeuren, en dat er
geen kwalijke uitwassen zijn van sommige regels. Ik heb weleens
gevoel dat het bijna als een doel kan uitpakken 'dat de goeden nu
eenmaal onder de kwaaien moeten lijden'. Ikzelf heb alleen maar uit
eigen waarneming kunnen gadeslaan hoe rücksichtslos er regels worden
toegepast in de sport waar ik dichtbij sta; het Basketball
(natuurlijk). In mijn wijde omgeving en over een behoorlijk lange
periode, ken ik twee gevallen waar basketballers werden betrapt op
'doping'. In beide gevallen betrof het discutabele zaken, waarin er
het nodige was af te dingen op de uitkomst, die overigens
waarschijnlijk volgens de regels wel degelijk overtredingen
betroffen. Maar als 'dopinggebruik', in de zin van bewust iets doen,
en al helemaal datgene doen om er ongeoorloofd voordeel mee willen
behalen, was er voor de volle 100% geen sprake van Dopinggebruik. De
nadelige gevolgen voor de personen in kwestie, in een geval voor de
club waar een van die spelers speelde toen hij 'betrapt' werd, en
zelfs (het imago van) de sport als geheel en haar toekomst, waren ze
uiterst beschadigend. Je moet je dan volgens mij afvragen of het doel
de middelen wel heiligt. Ik denk van niet; ik denk dat het goedkoper,
minder beschadigend en effectiever zou kunnen...
De aanleiding voor deze korte
ontboezeming waren de taferelen die ik vorige week woensdagavond na
de wedstrijd Dutch Windmills – Aris Leeuwarden gadesloeg, iets wat
ik al vele malen op verschillende plaatsen, maar helaas wel vaak op
vergelijkbare tijdstippen, en zeker in vergelijkbare omstandigheden
gadegeslagen heb; een of meer spelers die moesten plassen, dat
gedurende een aanzienlijke tijd niet konden -omdat ze in de wedstrijd
flink arbeid hadden verricht- en een heel team dat daardoor uren
moest wachten alvorens een behoorlijke lange thuisreis kon worden
aangevangen. Kom je tussen 1AM en misschien wel 2:30AM thuis aan, op
een midweekse avond, een sportdag dus die uit en thuis daardoor elf,
twaalf uur heeft geduurd. Dat is niet goed....
Noot: voor alle duidelijkheid, ik
schreef dit korte stukje niet omdat ook maar wie ook heeft lopen
klagen, laat staan mij tot het schrijven ervan heeft aangezet.
Voor een vrolijk besluit van dit
gewichtige onderwerp, ik moest er weer aan denken door het bespreken
van 'het gebeurde', kwam dit stukje cabaret naar boven bubbelen...
Polleke (en de Peer)
AART DEKKER
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten