CITAAT(NRC Sport, 14 juli 2019, Column Wilfried de Jong, 'Filosoof-en-wielrenner-guillaume-martin-fietst-dus-hij-is'):
"Hij schreef uitvoerig over dat proces in Socrate à Vélo, het boek dat sinds februari in de winkel ligt. Op de fiets verandert besef van tijd en ruimte regelmatig onder invloed van een repeterende pedaalslag, een golvend landschap in de hitte, in de cocon die een peloton is. Schrijvend doet hij een poging om wielrennen met filosofie te combineren – zijn twee werelden, die mijlen ver uit elkaar lijken te liggen. In Chalon-sur-Sâone, waar hij de zevende etappe net tot een goed einde heeft gebracht, is het boek met het naderen van de Tour over de toonbank gevlogen. Het laatste exemplaar lag vrijdag in Librairie Develay. Deze Tour komen dagelijks drie mensen bij hem langs die hun boek willen laten signeren.
In Socrate à Vélo stelt de filosoof Guillaume Martin zich een Grieks wielerteam voor dat aan de vooravond van de Tour staat, met Socrates als kopman, bijgestaan door Plato en Aristoteles, knechten, tactisch sterk, fysiek wat minder. Martin, zoon van een theateractrice en een aikido-instructeur, probeert af te rekenen met het hardnekkige cliché dat wielrenners, en topsporters in het algemeen, dom zijn. „Zeker in Frankrijk wordt op mensen die fysiek werk doen neergekeken”, stelt hij. „We zeggen tegen onze kinderen dat ze eerst moeten studeren, en dat ze later altijd nog in een bakkerij kunnen gaan werken. Intellect is hier zeer belangrijk, maar we vergeten dat een lichaam ook intelligent is. Kijk eens naar een profvoetballer, hoe die zich over het veld beweegt. Zonder na te denken, handelt hij. Het lichaam ziet de ruimte, niet het brein. Het beweegt op instinct, is intelligent. Dat wordt onderschat.”
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten