zaterdag 13 januari 2018

VK COLUMNIST / RECHTSSTAAT - RECHTSPRAAK: Thomas van Luyn - 'Olé!' / BESCHAVINGS TOP-X - NEDERLAND ACHTER NORDISCHE LANDEN

Onze Rechtsstaat is in vergelijking met vele andere natuurlijk nog steeds van hoog niveau, maar toch....

Ik hintte er al op in mijn nogal ongebruikelijke Nieuwjaarswens; ik heb -sinds ik door ziekte helaas in de WAO terecht kwam- wel wat -wat zeg ik; veel teveel!- met 'het Recht' te maken gehad. In eerste instantie ging het daarbij om een reeks affaires met GAK/UWV -'Semi-overheid' die 100% onder de overheid valt, en dus met alle coalitie-winden mee dient te waaien, zelfs als dat niet mogelijk is, of immoreel, of zeer twijfelachtig - dat leidt tot veel problemen, en omdat GAK/UWV toch diepe zakken heeft (overheidsgeld, ONS Geld...genoeg..!) wordt er maximaal getraineerd, gaat men op of over deadline -hoe men zelf ook gefaald of geblunderd heeft- steevast in beroep. Als jij als burger een termijn mist, dan hang je; zaak gesloten, jammer...Vette puhh!!' Maar als zij heel veel te laat zijn, dan is er een grote kans dat de rechtbank de zaak alsnog gaat behandelen. Bij mij duurde het van begin tot eind 14 jaar! Veertien jaar donkere wolken boven je hoofd, regelmatig stress -je weet wel; die deadlines, advocaten die druk zijn met ook nog legio andere zaken...u snaapt het beeld, neem ik aan. Maar toen -al was het spannend tot de definitieve uitspraak binnen was- deed de hoogste Bestuurs-rechtbank mij uiteindelijk recht, of zoals mijn steengoede advocaat zei "De voorzitter en ik liggen elkaar niet zo, maar als ik gelijk heb krijg ik dat uiteindelijk meestal wel..."

Maar op die verloren beroepszaak reageerde GAK/UWV wederom met blunderen, rekken, moeilijk doen...maar vooral toch 'blunderen'; ik had een heel hoog bedrag, met een hoog aandeel aan achterstallige rente, te goed. Uiteindelijk heb ik de hoofdsom in diverse deelbetalingen ontvangen -tijden later- maar een sluitende berekening kon GAK/UWV niet overleggen. Dat gold eens temeer voor de rente; uiteindelijm vroeg mijn advocaat mij: "Denk je dat het ongeveer klopt?" Ik dacht dat misschien wel het geval was... Zijn advies was: "Ik raad je aan het er maar bij te laten zitten, want anders gaat het nog jaren meer duren, en ze zijn blijkbaar niet in staat tot een deugdelijke berekening..." Als advocaten mij een enigszins gefundeerd advies geven, zelfs als ik er serieus twijfels bij heb, volg ik dat advies meestal. Al is het ook al twee keer faliekant fout gegaan...

Maar ik kan melden dat 14 jaar van stress, van hollen en dan weer oneindig moeten wachten, als het om je bestaanszekerheid gaat; het gaat je niet in de koude kleren zitten.

Maar dat was allemaal alweer een jaar of tien geleden.

Helaas kwam ik eind 2010 -door de dood van mijn vriend Rob Meurs, en de 'als een blad aan de boom draaiende Erven'; het geld van de door ons georganiseerde Fundraiser was op, en ik kon niet eeuwig nabestaanden van mijn in sommige opzichten oerstomme vriend uit eigen zak (blijven) supporten- neit in het minst niet, omdat zij mij ruim een netto jaarinkomen aan achterstallige reis- en verblijfskosten schuldig waren. Dat geld was er wel -veel meer zelfs, ook genoeg om alle andere schuldeisers af te betalen- maar het zat vast in een huis. Als ze mijn adviezen hadden opgevolgd, dan hadden alle schulden, inclusief die van mij, kunnen worden afbetaald, en was er nog een behoorlijk bedrag over geweest voor een nieuwe toekomst. Nu, zes jaar verder, is het huis (gedwongen?) verkocht, is er nauwelijks ook maar iets afbetaald aan de rij schuldeisers, en is er niets over om aan die nieuwe toekomst voor de weduwe te werken. Advocaten, die behoren bij de groep die wel aan deze situatie hebben verdiend. Gelukkig is de zaak nu bijna op zijn eind, want ik ben het spuugzat; zelfde verhaal als hier boven, met dat verschil dat ik dat ruime jaarinkomen aan verloren spaargeld definitief kwijt. Dat hakt er al in, ik kan het niet uitgeven aan mijn eigen nieuwe toekomst...maar ook nu weer is er zoveel tijd en negatieve energie in gaan zitten...

En als ik nu op goede gronden door de de Rechter(s) van het Hof zou zijn afgewezen...maar dat is dus niet het geval. Zowel de Kantonrechter, als later het Hof, hebben tegen mij gevonnist omdat "De getuigen van eiser niet kunnen getuigen dat..."
"Nou duidelijke zaak dan!?!" zou je dan concluderen..."toch?!"

Dat zou misschien de conclusie hebben kunnen worden, als...de Rechter die getuigen zou hebben opgeroepen, en ondervraagd. Alleen...dat hebben ze dus niet gedaan...

En daarom heeft ik mijn vertrouwen in die 'Geweldige Nederlandse Rechtsstaat' -zie de Volkskrant Column hieronder- een flinke knauw gekregen. Misschien dat ik dit alles nog weleens in een boek ga uitschrijven, of kom ik er uitgebreider op terug als mijn nieuwe toekomst een beetje op de rails staat...maar dat kan nog wel een tijdje duren...

Wat mijn vertrouwen in de Rechtsstaat ook danig heeft aangetast, is de manier waarop de Overheid
van (o.a. Verkeers-) Boetes een melkkoe van gigantische proporties heeft gemaakt, en de manier waarop sommige Officieren van Justitie, en soms zelfs Rechters daar mee omgaan. Ook daar kom ik wellicht -IJs en Weder dienende- nog weleens op terug. Is nu geen prioriteit. Maar laat ik alvast zeggen dat het niet mijn indruk is dat door de exponentieel stijgende Boete-opbrengsten, het wangedrag in het verkeer is verminderd. Wel is duidelijk dat er nogal wat mensen zijn die door zulke idiote Boetes voor soms pietluttige overtredingen -als het dan al zijn- zwaar in de problemen komen -met hoge kosten voor de samenleving!- en soms zelfs achter de tralies belanden. En dat kan toch nooit de bedoeling zijn van (bijvoorbeeld) een initiële boete voor een snelheidsovertreding van enkele kilometers, of van -al dan niet- verkeerd parkeren op een plek waar dat werkelijk niemand, ook maar een seconde een millimeter, hinderde. Ik heb zeker twee decennia geleden al voorspeld dat de frustratie van een flink deel van burgers over deze opstelling van uitvoerende overheden in
combinatie bij soms automatische afstempelen -zonder enige toetsing of kritische houding van staande en zittende magistratuur, tot oproer onder de burgers zou gaan leiden, te beginnen met toenemende steun voor populistische politici, welnu; ik geloof dat we nu toch wel kunnen concluderen dat ik daar toen gelijk in had. Maar nu is de geest wel uit de fles...en hoe stoppen we die er weer in terug?

Ook Fokke & Sukke twijfelen tegenwoordig wel eens..
En dan heb ik het nog maar helemaal niet over dat er hordes mensen zijn die zich de boetes kunnen veroorloven, aan sommige regels compleet lak hebben, en de boetes gewoon incalculeren -en ze de misschien nog aftrekken van de belasting aftrekken(?) ook.

Dat hebben ze in bijvoorbeeld het Nordische Finland beter bekeken; daar is de hoogte van veel boetes gerelateerd aan het inkomen van de overtreder. Dus iedereen (veel meer) gelijke pijn voor dezelfde overtreding. Zo zijn er voorbeelden bekend van zwaar betaalde Nokia-directeuren, die voor (bijvoorbeeld) '30 km te hard', een boete van Euro 150.000,- mochten aftikken...
Kijk; dat zal ze leren!


Goed deze verhandeling dus naar aanleiding van onderstaande Column in de Volkskrant van cabaretier Thomas van Luyn. Die schrijft ergens, citaat:
"En voor Civiel Recht staat Oranje soeverein aan de top. De Eerste Plaats...in de wereld! Wanneer wij elkaar aanklagen voor overlast, schade of andere burgerlijke ongehoorzaamheid, doen we dat bij de civiele rechter, een kanjer van onbeïnvloedbaarheid door corruptie of politiek" 

Zijn vertrouwen 'de Nederlandse Rechtsspraak -dat ik heel lang heb gehad- deel ik inmiddels niet meer, ook al zijn er ongetwijfeld ook veel uiterst degelijke en onafhankelijke rechters, die ook nog eens goed doorwrochte vonnissen afleveren.

AART DEKKER

Ik hoop dat Nederland bevangen wordt door rechtspraakkoorts


Column Thomas van Luyn







Laten we de Denen van hun eerste plaats schoppen! We staan op nummer 5. 102 landen werden gemeten en Nederland bezet een bijzonder eervolle vijfde plek. Niet in een suffe sport, in iets veel belangrijkers: beschaving. Of eigenlijk rechtspraak, maar als je erover nadenkt, is dat hetzelfde, aangezien rechtspraak dé manier is om elkaar niet de hele tijd te vermoorden. Zelfs waar rechtbanken middeleeuwse straffen als zweepslagen of de dood opleggen, is dat nog net wat beschaafder dan wanneer je buurman dat even bij je komt doen. Scheelt ook een hoop oorlog.

Zelfs naties vechten daarom tegenwoordig hun ruzies vaak uit in de rechtszaal. Vroeger leidden dingetjes als visrechten al tot gruwelijke moordpartijen. Nu tot een hoop papierschuiverij in een geschillenkamer. Ook vervelend om bij te zijn, maar aanzienlijk minder bloedig.

De Fahrende Richter resp. Kjøring Dommer zijn ruggegraatloze niksnutten vergeleken bij de onze

Die vijfde plek bezetten wij al enige jaren in de Rule of Law Index, en daar wordt bespottelijk weinig ruchtbaarheid aan gegeven. Het zou verdorie een nationale obsessie moeten zijn. We staan boven Duitsland! Hoe lang nog dulden we vier landen boven ons? Altijd die brave Scandinaviërs! Laten we die arrogante Denen van hun eerste plaats schoppen!

Dat hebben we eigenlijk al gedaan, want in één categorie staan we op de eerste plaats; rechtspraak is namelijk zoiets als de tienkamp, er zijn veel disciplines bij betrokken. En voor Civiel Recht staat Oranje soeverein aan de top. De Eerste Plaats...in de wereld! Wanneer wij elkaar aanklagen voor overlast, schade of andere burgerlijke ongehoorzaamheid, doen we dat bij de civiele rechter, een kanjer van onbeïnvloedbaarheid door corruptie of politiek. De Rijdende Rechter dus, precies. Wereldkampioen. Met de hete adem van de Duitsers en de Noren in onze nek, maar hun Fahrende Richter resp. Kjøring Dommer zijn ruggegraatloze niksnutten vergeleken bij de onze. Die is één brok onwrikbare billijkheid.

Ook voor het onderdeel Regelhandhaving staat Holland op een fantastische tweede plek, onder... jawel, Singapore. Alleen de stadstaat waar je stokslagen krijgt voor kauwgum uitspugen slingert effectiever wildplassers op de bon. Toch ook mooi.

In Singapore staat de doodstraf op wiet telen. Dan liever een paar plaatsjes lager


Deze schitterende resultaten worden ontsierd door onze pijnlijke 20ste plaats bij Openbare Orde en Veiligheid. Ai. Van alle West-Europese landen staat alleen België één plaatsje onder ons, en daaronder vinden we meteen Roemenië. Hm, tijd voor een trainingskamp of boswandeling om staf, trainers en spelers weer op één lijn te krijgen? Aan de andere kant, u mag drie keer raden wie op één staat in deze divisie: inderdaad, Singapore weer, de angstgegner waar de doodstraf staat op wiet telen. Dan liever een paar plaatsjes lager.

Scheiding Der Machten, olé, olé!

Verder doen we het fantastisch. Ik hoop dat als dit najaar de nieuwe Rule of Law Index verschijnt, Nederland door rechtspraakkoorts bevangen wordt. Hossende rechtspraakfans in de straten, uitgedost als Locke en Montesquieu, 'Scheiding Der Machten, olé, olé!' scanderend. Ik ben er trots op dat in Nederland een berg beschaving staat tussen mij en het object van mijn wraakzucht. Maar goed ook, anders zouden een paar architecten levenslang zitten voor misdaden tegen de menselijkheid.

Andere landen hebben kortere lijntjes. In de VS worden veel rechters gekozen of benoemd door politici, die om het hardst strengere straffen eisen. Resultaat: een trieste 31ste plek in de categorie Veiligheid. Negen plaatsen onder Roemenië. Amerikanen spelen gewoon niet in dezelfde divisie als wij.
 
Reageren? t.vanluyn@volkskrant.nl of via Twitter @thomasvanluyn



Volg en lees meer over:








Aanbevolen artikelen



***

Meer, uit de Groene Amsterdammer, over 'Geluk': 'Wat-is-geluk'

Geen opmerkingen:

Een reactie posten