MU20B 2016: De_Finaleavond(2) ÍJsland flinkt het bijna weer! Montenegro met hakken over de sloot B-Kampioen.

Over IJsland heb ik het al genoeg gehad, dus nu nog wat over Montenegro. Dit team stond niet op ieders lijstje van favorieten, maar het is en blijft een 'basketball-hot-bed' en kan altijd met een goed team komen. Deze editie bestaat uit zeer goede basketballers van de typische voormalig Joegoslavische school, maar beschikt ook over een aantal atletische beulen -zwaar in de spieren, sterk, explosief en goede springers- zonder technisch in te leveren.

Het begin van de wedstrijd is duidelijk voor Montenegro, ondanks een snelle driepunter van IJsland.

Een intimiderend geblokt schot van Hadzibegovic op de lange IJslander Hlinason mag ook gerust als een statement worden gezien. Maar IJslanders verliezen niet zo snel hun 'cool'; er komt na 3:30min een time-out. En dan spelen ze een lange aanval, die door de draadnagel-dunne Kari Johnsson wordt afgesloten met verre en hoge floater, en dan staat het gewoon 8-5.

Montenegro domineert het eerste kwart, vooral fysiek is dit team bijna alle tegenstanders te machtig geweest, en in deze fase heeft IJsland er nog geen antwoord op...

In het tweede kwart blijft IJsland rustig zijn eigen spelletje spelen; ze zijn op dat eiland wel gewend om stormen 'uit te zitten'. En ze komen af en toe door met mooie plays. Maar Montenegro heeft zoveel meer spiermassa, atletisch vermogen en skills om die te benutten, dat meer dan aan het elastiek meespelen er voor IJsland in de eerste helft niet inzit.

Rust: 41-29

De zaal zit nog steeds behoorlijk vol, en bij mooie acties hoor je het publiek ook nog wel, maar de betrokkenheid zoals in de voorgaande wedstrijd is er natuurlijk niet meer. IJsland blijft aan het elastiek mee spelen, en de tweede helft is meestal hun beste... Ze komen terug tot 46-38, maken dan weer een stop...maar dan geeft Montenegro weer even gas; een blok op een schot, een fastbreak en een monsterdunk door het midden...het verschil is weer tien. Ik denk dat de 2.16m lange, achttienjarige Tryggvi Hlinason een grote toekomst zou kunnen hebben -mits hij niet nog veel groter wordt dan hij al is, en zich verder goed ontwikkelt- maar deze wedstrijd krijgt hij een lesje van de grote mannen van Montenegro. Na het blok om zijn oren in de eerste minuten wordt er nog een van zijn dunkpogingen geblokt, en een derde keer in een vergelijkbare situatie dicht bij de ring is hij toch wat toch wat geïntimideerd en mist hij zonder dat de verdediger hem probeert te blokken.

Opmerkelijk: het hele toernooi lang was 'parkeren in de bucket toegestaan'. En zeker de lange Montenegrijnen konden daar een houtje van, maar nu Hlinason wordt gewisseld en er dus 'maar 2.04m in persoon van Breki Gylfason tegen Knezevic staat wordt er wel voor drie seconden en lopen gefloten. Na dertig minuten is de stand 59-45.

Ook in het laatste kwart blijft IJsland in de buurt, komt het nog eens tot acht punten terug. Maar je hebt niet het idee dat Montenegro voor het grootst mogelijke verschil gaat. De IJslanders op de tribune zetten nog maar eens 'de IJslandse Haka' in, en er zijn wat Grieken die mee gaan doen. IJsland geeft ook niet op, maar verstaat de kunst van 'het spelen boven de ring' bij lange na niet zo goed als Montenegro. Net binnen de vier minuten gaat Jon Axel Gudmundsson voor een dunk over de base-line, hij wordt geraakt en komt vervelend neer, teamgenoten tippen twee keer mis en het publiek begint wat te joelen. Maar na de onderbreking zet IJsland een full-court-press neer, en pakt toch weer tweemaal de bal. Met 3:18min staat het 67-59, is er een Haka, een break-away dunk van Montenegro en een driepunter van IJsland, en komt het publiek toch weer op stoom. Nog een driepunter later 2:08min te gaan, volgt een break van Montenegro waar de passer keihard doorloopt op een IJslandse verdediger; charge! Gudmundsson komt onder groot applaus met een gigantisch verband om zijn hoofd terug en er komt weer een driepunter.

Time-out 71-68! 2min te gaan.

Haka, kippevel!

Montenegro mist. IJsland mist.

Montenegro komt er niet door, IJslandse fast-break...de lange pass op Gudmunsson is te lang...

Nog een misser van de ineens wat op hun benen trillende Montenegrijnen.

En ja, de driepunter komt er nog eens! 71-71

IJsland heeft nog een fout te vergeven, en die gebruiken ze om de laatste penetratie van Montenegro af te weren.

Overtime!

Nu staat het hele publiek achter de IJslanders.

Er staat 1.95m tegenover de 2.08m lange beul Nikolic. De buldozer schuift zijn verdediger gewoon weg. Dus krijgt die de fout... Helaas zijn vrije worpen niet zijn forte. Het blijft gelijk.

Dan opent IJsland de score in de OT. Nikolic krijgt weer tweemaal en gooit ze er nu maar wel eens in. Onderhandse layup van ??? voor 75-75.
Er zijn nog 2min te gaan en de stand is nog steeds gelijk...

Er komen nu aan beide kanten vergissingen, en ook de refs zitten er af en toe een beetje naast.

Zelfs vanuit de Griekse persrangen klinkt er gejoel en gefluit.

Tweemaal Montenegro 77-75, een halve steal van Montenegro wordt toch hernieuwd balbezit IJsland, een fout, slechts 1-2 vrije worpen, dus 77-76.

Weer een fout van een kleine IJslander tegen een grote over hem heen reboundende Montenegrijn waar je een klein vraagtekentje bij zou kunnen zetten... Ook 1-2 vrije worpen. 78-76

Meerdere dubieuze no-calls van de refs beslissen uiteindelijk de wedstrijd...het blijft 78-76, de frustratie en opluchting van Montenegro is voelbaar.

Over de hele wedstrijd genomen was Montenegro duidelijk beter, maar wat gingen ze door het ijs tegen die dekselse IJslanders. Nu zijn het niet alleen meer IJslanders die een laatste Haka doen; veel Grieken hebben het team van het volhardende landje dat diagonaal vele duizenden kilometers verderop leren waarderen.

Dan pas gaat Montenegro zijn feestje vieren...

New Order blaast uit de speakers, het wachten is nog op de prijsuitreiking en de sluitingsceremonie. Maar uw correspondent moet snel vertrekken...de laatste puntjes op de i's volgen...

MVP

All Star Team

Het was een mooi toernooi, de Finale-avond werd toch ook weer ontzettend spectaculair, ook al leek dat 35 minuten lang tijdens de Finale daar niet op.

AART DEKKER

FIBA EUROPE INTERNATIONAAL JEUGD BASKETBALL / MU20B 2016: 'De Finaleavond'(1)

Dat er vanaf de kwartfinales op dit MU20-B-Divisie-toernooi mooi en spannend basketball te zien zou zijn was te verwachten. Maar het werd regelrecht sensationeel!

De belangrijkste verantwoordelijke deelnemer daarvoor is natuurlijk IJsland.

IJsland heeft Griekenland verslagen en staat in de Finale van de MU20B 2016 (Foto: Fiba.com)

Ik schreef er een aantal dagen geleden al een kort stukje over: IJsland is al heel lang een van mijn favoriete basketball-landen en underdogs – er is maar weinig leuker dan je favoriete underdog te zien winnen tegen een team dat door niemand een kans werd toegedicht..! IJsland speelde tegen Rusland -vanouds een Basketball-Supermacht- en Rusland stond na dertig minuten nog voor, maar IJsland kwam eraan; je kon het voelen! Dus ik schreef: 'IJsland; Spelen als Duivels', en het gebeurde nog ook: IJsland 'kwam erop en erover' en won duidelijk (71-65).

Maar daar hield het sprookje niet mee op; kon je in de wedstrijd tegen Rusland nog zeggen dat er wellicht sprake was van onderschatting door de Russen en een verrassingseffect, dat gold daarna niet voor Polen. IJsland moest die wedstrijd winnen om door te gaan, Polen moest winnen om de groep te winnen. Polen onderschatte IJsland zeker niet, maar verloor wel na een hele spannende wedstrijd (62-60). Overigens verloren de IJslanders hun eerste wedstrijd tegen Belarus (73-70) en wonnen ze maar net van Estland (75-72).

Maar eenmaal in de knock-out-fase werd het pas echt spectaculair, vooral ook omdat alle ogen inmiddels op IJsland waren gericht. In de kwartfinale moest Georgië eraan geloven (94-54).

En toen -ik moet eerlijk toegeven dat ik wel een spannende wedstrijd had verwacht, maar niet dat IJsland zou winnen- ging het tegen thuisland Griekenland om promotie naar de A-Divisie en een plaats in de Finale. En die wonnen ze 'dus' ook (70-67). Dus het hele plan: Griekenland dat de degradatie uit de A-Divisie recht zou moeten zetten in eigen land, leek daarmee mislukt.

Wij dachten -na hier wat teams te hebben zien spelen- dat Griekenland, Kroatië en Bosnië de ereplaatsen en promotieplekken waarschijnlijk onderling zouden gaan verdelen. Maar daar stak het wedstrijdschema een stokje voor; Griekenland en Bosnië troffen elkaar al in de kwartfinale. En in de halve finale versloeg Montenegro Kroatië.

Vanavond dus eerst een wedstrijd om Brons en de laatste promotie-plek tussen thuisland Griekenland en Kroatie in een stampvolle zaal.

En daarna de Finale tussen IJsland en Montenegro.

Je kunt het hele IJslandse sprookje tot in detail bekijken op de Fiba-europe-site: --- Hier ---

De derde plaats en promotie naar de A-Divisie – Kroatie vs. Griekenland

Inderdaad een stampvolle en hartstochtelijk meelevende zaal. Maar dat zorgde er niet voor dat de Grieken -die toch inmiddels de druk van het vaderland behoorlijk zullen voelen- vleugels kregen; in de eerste helft leek het meer op een wedstrijd tussen de 'mannen van Kroatië' en de 'jongens van Griekenland. Rust 41-26 Kroatie.

Maar in de tweede helft werden de rollen van meet af aan omgedraaid. Er kwam iets van een orkaan los bij de Grieken; vijf driepunters van Griekenland in het derde kwart en de beuk ging er ook flink in aan Griekse kant. En het publiek schreeuwde, floot en stampte zich de longen uit het lijf. Toen zag ik toch weer hangende hoofden bij Kroatië. Derde kwart: 49-58 Griekenland(twee keer een 4-16 per vijf minuten = 8-32!)

In het laatste kwart ging de orkaan een beetje liggen, Kroatie knabbelde wat van de achterstand af. Maar vlak voor het ingaan van de laatste minuut was het verschil toch nog 7 punten. Een full-court trappende press bracht Kroatië tot 65-68. Daarna begon het stoppen van de wedstrijd door fouten; tweemaal Griekenland 65-70, een snelle dunk door het midden van Kroatië 67-70, fout – tweemaal Griekenland 67-72. Met 15 sec te gaan een gemiste driepunter Kroatië, drie Kroaten betwisten elkaar de aanvallende rebound, die bal gaat uit. Een time-out waar de sirtaki op gang komt, een fout van Kroatië en tweemaal Griekenland 67-73...en dan is de missie alsnog geslaagd..!

Griekenland viert geweldige come-back, derde plaats en promotie naar de A-Divisie

Basketball in een klein provinciestadje in Griekenland – kon de gemiddelde Nederlandse basketballer dit nu maar eens in levende lijve ervaren, ik denk dat dat enorm zou helpen bij de ontwikkeling van onze mooie sport!!

En dan moet de Finale nog beginnen...

AART DEKKER

MU20B 2016 FIBA-EUROPE / INTERNATIONAAL JEUGD BASKETBALL / ORANJE: Nederland vs. Slowakije - ´Positieve afsluiting´

Na acht weken intensief met elkaar werken -ter voorbereiding op, en het Europees Kampioenschap in de MU20-B-Divisie zelf- en zeker na de twee dikke nederlagen tegen Roemenië en Wit-Rusland in het bracket voor de plaatsen 9-16, smacht de Oranje MU20 van 2016 naar een positieve afsluiting

van deze periode. Daarvoor moet Slowakije worden verslagen, of er tenminste een goed gevecht worden geleverd. Coach Ferry Steenmetz gisteravond laat: “Ik ben er wel een beetje klaar mee; heb alles al zo vaak gezegd, het is nu aan de jongens wat ze willen met die laatste wedstrijd...”

Slowakije zit natuurlijk in zo'n zelfde positie en speelde gisteren -op een verschrikkelijk hete dag- zelfs nog later dan Nederland zijn vorige wedstrijd.

In de basis-vijf staan Rens Butter, Joey Liem, Raidell De Pree, Jan Driessen en Freek Vos.

In de eerste minuten zit Nederland duidelijk aan de betere kant, al zijn er ook onverklaarbare missers, zoals de scherp openende Butter die de eerste van twee vrije-worpen maakt, en dan de tweede ruim onder de ring door ziet vallen. De Slowaakse coach heeft na vier minuten genoeg gezien en neemt een time-out bij 7-0; er wordt aan de overkant flink geschreeuwd en er klapt een coachbord op de vloer. Met als resultaat dat er direct een driepunter in vliegt, en een reactie van coach Steenmetz in lichaamstaal van “Jongens, ik had jullie nog zo gezegd..!“

Dus volgt even later een Nederlandse time-out bij 14-12. Ook die heeft resultaat met Terrence Bieshaar en Sjoerd Koopmans in het veld wordt de voorsprong weer wat uitgebouwd; 20-15 aan het eind van het eerste kwart. Opmerkelijk: slechts 1 Nederlandse persoonlijke fout, en al 7 van Slowakije.

Wat er wel goed gaat aan Slowaakse zijde: de driepunters gaan er goed in, direct in het tweede kwart alweer nummer vier (20-18). Maar vooralsnog compenseert Oranje dat meer dan met snelle, leuke aanvallen en deze keer wel aardig afmaken bij de ring. Als Slowakije de volgende driepunter maakt -de vijfde- en met een fraaie teamaanval waar een insnijdende man een pass door-tipt en iemand vrij onder de basket zet, sluit het zelfs weer aan bij Nederland. Dan is het Freek Vos die besluit dat het zo wel genoeg is; eerst wordt hij bij een dunk-poging foutief afgestopt, vervolgens scoort wel onder de basket en hij vervolgt met een geslaagde dunk. Er komt een time-out op vijf minuten, en daarna gaat Vos door met het fysieke werk onder de basket. Een charge, en dan een fout op een sterke aanvallende rebound, twee vrije-worpen later staat het 35-27. Dan staat Nederland op 2 fouten en Slowakije op 11... Nu het -eindelijk weer eens- wel lukt, oogt Nederland als bevrijd van een last; de 39 punten (39-29) van voor de rust benaderen het totaal van diverse andere wedstrijden...

De tweede helft begint met misers en turn-overs over en weer. Maar dan sluit Oranje -met Bieshaar als slot op de deur- de verdediging; 24 seconden van de Slowaken en de eerste score ook van Bieshaar. Het duurt ruim vier minuten voor Slowakije het scorebord voor het eerst doet verspringen.

Bieshaar en de scheidsrechters zijn geen vrienden vandaag; hij krijgt aanvallende fout na aanvallende fout, en gaat naar de bank. Maar dat krijgt Oranje er niet meer onder; dat blijft fanatiek verdedigen, reboundt veel beter dan de Slowaken, gaat hard in transitie, en weet nu wel heel aardig te finishen. Het derde kwart eindigt bij 60-36.

In de laatste tien minuten van het B-EK was er bij Slowakije -behalve van af en toe een driepunts-poging- weinig gevaar meer te duchten. Mark Laros -die eigenlijk nog maar anderhalf jaar serieus basketballt!- kwam als laatste van de bank, en toen hij scoorde kwam die hele bank juichend omhoog. De winst was een feit bij 76-46.

Gelukkig dus toch een redelijk positief resultaat -en vooral een wedstrijd gespeeld op een manier waar Oranje MU20 van 2016 zich niet voor hoefde te schamen- als afsluiting van een lange zomer intensief basketball, die toch een gevoel van teleurstelling -want: er had meer in gezeten- zal achterlaten bij team en staf.

Het begon met Rens Butter die scherp en zeer actief was, en sleurde en sleurde. Vervolgens sloot Freek Vos aan en was hij degene die een streep trok: tot hier en niet verder, en vanaf dat moment liep het bij Nederland. Coen Stolk ging goed meedoen, en de rest sloot aan. Nederland liep fast-breaks -vanuit de rebound, dus niet alleen uit steals- en dat hadden we dit toernooi ook nog niet veel gezien.

Misschien was dat dus het verhaal van dit toernooi; de leiders moesten het voortouw nemen en de rest meenemen.

Rens Butter kwam aardig in de buurt van een tripple-double -of zelfs een quadruple-double!- met 11 punten, 13 rebounds, 9 assists, en 7 steals, hij trok ook 6 fouten. (+/- 32)

Freek Vos had in 22 minuten, 22 punten, 7 rebounds (5or), en trok ook 6 fouten (+/- 35)

Coen Stolk maakte 12 punten, 11 rebounds(4or), 4 assists (+/- 23)

Raidell De Pree maakte 10 punten, 3 rebounds (+/- 34)

AART DEKKER

Het complete verhaal van deze wedstrijd in cijfers op de Fiba-europe-site:   ---  Hier ---

MU20B 2016 FIBA-EUROPE / ORANJE BASKETBALL: Wit-Rusland vs. Nederland - ´Waarom lukt het niet?´

De Oranje MU20 van 2016 is een speciaal team, met de nadruk op dat laatste word: 'TEAM'.

Iedereen die we spreken roemt de sfeer en teamgeest, en dat zie je er van buitenaf ook best aan af; ondanks de teleurstellingen die er kwamen speelt het team iedere keer weer met dezelfde inzet, de hoofden hangen soms wel even -een beetje- maar snel daarna gaat iedereen er weer even hard tegenaan, er is geen zichtbare frustratie, en zo zou ik nog wel even door kunnen gaan... Een bijna ideaal team dus, bijna...want er wordt zo -veel te!- weinig gescoord...

Inmiddels hebben we in groepjes acht spelers geïnterviewd en ook daaruit komt naar voren dat eigenlijk iedereen zichzelf afvraagt waarom het team zoveel moeite heeft met scoren, en dat eigenlijk niemand precies weet waar het probleem zit, laat staan een oplossing heeft.

In de sessie van gisteravond werd gezegd: “We staan in de aanval allemaal naar elkaar te kijken, op elkaar te wachten”. Team-top-scorer is op het moment van schrijven Terrence Bieshaar (7ppg), gevolgd door Rens Butter(6.8ppg) en Raidell De Pree(6.5ppg), geen topscorer dus, geen 'go-to-guy', misschien deels veroorzaakt doordat belangrijke spelers als Jan Driessen en Rens Butter en belangrijk deel van de voorbereiding misten door blessures, maar dan kan niet de hele verklaring zijn...

Vandaag wordt er gespeeld tegen Belarus -ofwel Wit-Rusland- het nauw aan Rusland gerelateerde grote land in het hart van Europa gelegen -tussen Litouwen, Rusland, Oekraïne en Polen- waar we in Nederland zo zelden wat van horen.

Het team zat in een ijzersterke groep met IJsland, Rusland en Polen, en ontliep in de laatste groepswedstrijd tegen Estland maar net de strijd om de plaatsen 17-21. Dat ging zo: het was een erg spannende wedstrijd en Estland stond met een punt voor met nog 14 seconden te gaan. De bal werd uitgenomen op Maksim Salash, een 2.06m lange als Center te boek staande alleskunner -die al in Spanje zijn brood verdient- hij dribbelde zichzelf inbackend de tijd uit en liet een feilloze turn-around-jumper los...swish..! Oranje is dus gewaarschuwd.

Starters zijn Rens Butter, Raidell De Pree, Joey Liem, Jan Driessen en Freek Vos. Raidell De Pree opent de score en zorgt daarmee voor de enige voorsprong van Nederland in deze wedstrijd, Salash maakt dertien seconden later gelijk. Tot het eind van het eerste kwart (18-16) blijft Nederland in de buurt van de Wit-Russen, maar daarna breekt Belarus zich score voor score verder los van Oranje -met driepunters en dicht bij de ring- de Nederlandse verdediging die een week geleden de meeste tegenstanders nog redelijk kon beteugelen schiet nu ook te kort. Dat Nederland uiteindelijk op een totaal van 11 persoonlijke fouten uitkomt is misschien ook een teken aan de wand...

Er zijn fases waar iemand even scorend opleeft -soms wordt de achterstand dan ook even iets kleiner- voorbeelden zijn Shaquille Austin die een open driepunter maakt en ruim twee minuten later met een sterke drive doorkomt, maar hij mist dan weer wel de And1. De rust komt bij 42-26.

Vlak na de rust is het Jan Driessen die met een driepunter van de top van de cirkel het verschil tot dertien verkleint, daarna loopt Belarus zelfs uit tot maximaal 33...

Tegen het eind vertraagt de Wit-Russische aanvalsmachine ietwat. Maar Nederland kan daar zo weinig scores tegenover zetten dat er van zelfs maar nog wat van die dertig punten verschil iets afknabbelen geen sprake is.

Het lukt dus weer niet!

De eindstand is 76-43.

Topscorer bij Nederland is Jan Driessen met 11 punten. Freek Vos maakt er 8, en is met acht rebounds de beste rebounder.

Illustratief voor de wedstrijd: Masim Salash scoort 25 punten, pakt 7 rebounds en geeft 5 assists.

AART DEKKER

MU20B 2016 FIBA-EUROPE / ORANJE BASKETBALL: ´Kansloos tegen Roemenië´

Uit de (stukken van) wedstrijden van Roemenië die we op eerdere dagen zagen, trokken wij al wel de conclusie dat dit team een zware kluif zou worden voor de Nederlandse MU20.

Starters: Terrence Bieshaar, Jan Driessen, Raidell De Pree, Joey Liem en Rens Butter.

De eerste minuten heeft het even de schijn dat het weer een wedstrijd zal worden waarin de punten voor beide teams duur zijn. Bieshaar tikt bal naar medespeler voor de eerste steal, maar mist aan de overkant een mid-range jumpshot. Daartussen in trekt Butter de eerste fout. Op een Roemeense charge volgt een lange tweepunter van Liem voor eerste punten. Er volgen over en weer turnovers voordat de lange Bogdan Popa zichzelf over base-line beukt voor 2-2. Liem verliest de bal bij een drive. Bieshaar krijgt een assist van Driesen als hij insnijdt en maakt het 2-4, direct daarna maakt hij een fout in de verdediging. Roemenen scoren na een fout en op een drive van hun kleinste man. Bieshaar maakt een prachtige turn-around-jump-hook van het lage blok. Liem op drive en dan is het gelijk op 8-8. Popa zigzagt een tegen een tegen Driesen naar de basket en maakt het 11-8 met een And1. Driessen gaat op zijn beurt hard naar de ring, maar mist de layup. Mooie stop van een drive door De Pree, levert steal op van Butter en de eerste fast-break waar Liem onsportief foutief wordt gestopt, hij mist helaas wel zijn vrije worpen. Ook het extra balbezit levert geen score op. Roemenie scoort wel en begint ook driepunters te maken. Opnieuw balverlies van Oranje en dan staat het toch ineens 16-8. Met nog een minuut op de klok roept Ferry Steenmetz zijn mannen naar de kant voor een timeout. Stolk mist twee vrije worpen. Omdat Rens Butter tegen de buzzer net een schot van eigen helft mist en Roemenië daarvoor wel hun schot uit de hoek maken, staat het na tien minuten 21-10. Inmiddels heeft Steenmetz zijn hele startende team gewisseld.

Roemenië blijkt voor Nederland een tegenstander die weinig moeite heeft om de Oranje verdediging te slechten, of het zou moeten zijn dat ook de Roemenen -met uiteindelijk 20 stuks turn-overs- voor een echt goed team toch wel te slordig omgaan met balbezit. Roemenië scores komen van alles posities en situaties, maar zeker de lang man Emanuel Cate blijkt door zijn lengte, kracht en skills lastig te bespelen door de Nederlandse verdedigers; hij eindigt met 20 punten en 14 rebounds en trekt zeven Oranje-fouten.

Het is niet dat Nederland geen kansen weet te creëren, maar wel dat er 'gewoon' teveel schoten -een vrije worpen; 6-18 kan natuurlijk niet- worden gemist en teveel balverlies wordt geleden. Natuurlijk worden er aanvallend af en toe best wel aardige dingen gedaan. Terrence Bieshaar mist ook deze wedstrijd niet veel van zijn schoten en scoort uit diverse inside moves. De rust komt na een interceptie en layup van Butter bij 37-25. Nederland is 0-7 uit vrije worpen in de eerste helft. Coen Stolk maakt de enige driepunter de andere negen Oranje-pogingen achter de cirkel waren mis.

Na rust gaat het eerder minder dan beter bij Nederland, dat wordt ook zichtbaar door een paar Roemeense fast-break-monster-dunks. Ferry Steenmetz probeert verder afglijden te stoppen met een time-out; dat zorgt er in ieder geval voor dat er weer wat Oranje-punten bijkomen op het scorebord -Butter met een driepunter- dat tilt de Nederlandse score naar 33, maar veel effect op de onmacht om de Roemenen te stoppen heeft het niet. Die nemen voor het eerst een voorsprong groter dan 20 met nog 12 minuten te gaan. Dat verschil staat ook op het bord na dertig minuten.

Nederland komt nog wat dichterbij, deels omdat ook Roemenië slordiger gaat spelen. Dat ziet hun coach ook, dus volgt er bij 7:39min te gaan een time-out. Bieshaar verkleint dan de achterstand tot dertien met twee vrije worpen (58-45). Het restant van de wedstrijd bestaat in grote lijnen uit 'trading baskets'. Shaquille Austin bepaalt de eindstand op 71-54 door na een gemiste driepunter zijn eigen rebound te pakken en onder de ring te scoren. Nederland was zo goed als kansloos tegen deze Roemenen.

Bieshaar was topscorer met 10 punten, Freek Vos beste rebounder met 7.

Steve Bleeker heeft een stress fractuur aan zijn voet opgelopen en zal de rest van dit B-EK niet meer spelen.


AART DEKKER

MU20 B-DIVISIE 2016 / ORANJE BASKETBALL / FIBA-EUROPE / : Albanie vs. Nederland - '´Zelfvertrouwen´

Iedere basketballer weet dat vertrouwen een belangrijk aspect is in de basketball-sport; vertrouwen in jezelf, vertrouwen in je teamgenoten, vertrouwen in de coach/staf en nog meer...het speelt allemaal een grote rol.

Iedereen kent voorbeelden van schutters die -eenmaal op dreef- niet meer kunnen missen, en de bal er desnoods van meters achter de driepunt-cirkel, of vanachter het bord -met de ogen dicht-in gooien. De keerzijde van die medaille is dan natuurlijk de speler die (open) schoten die hij normaal gemakkelijk maakt, er in een bepaalde wedstrijd niet in krijgt. Nog vervelender is het wanneer iemand er bij voorbaat van overtuigd is dat het niet gaat lukken...

Het lijkt wel alsof het MU20-team van 2016 het iets van beiden in zich heeft; misschien wel dat het voor zichzelf de zekerheid nodig heeft dat er gewonnen kan -nee; gaat!- worden. Dat is spijtig, want zowel tegen Ierland en Groot-Brittannië zat winst er gewoon in. Maar gedane zaken nemen nu eenmaal geen keer, en vandaag staat de wedstrijd tegen Albanië op het programma.

De enige van de staf van de Oranje MU20 die ik gisteren na de zeer teleurstellende nederlaag tegen Groot-Brittannië even sprak was assistent-coach/advance-scout Richard Petiet. Ik zei: “Succes met het opkrikken van het moreel voor morgen!”Zijn antwoord: “Dat is niet nodig.” Wat je natuurlijk op meerdere manieren kunt interpreteren, maar bij deze groep ben ik er van overtuigd dat je dat in positieve zin moet doen. Dit team doet tot nu toe altijd zijn uiterste best, en is er blijkbaar van overtuigd Albanië aan te kunnen.

Coach Ferry Steenmetz startte met het vijftal Rens Butter, Raidell De Pree, Joey Liem, Jan Driessen en Terrence Bieshaar. Ruud Vos speelde niet vanwege zijn enkelblessure en dat Bieshaar hem verving in de basis was niet vreemd; gezien zijn goede spel in voorgaande wedstrijden. Door scores van De Pree en Butter werd het 0-4, waarna Oranje Albanië nog enkele minuten in de buurt duldde; na vijf minuten stond het 10-11. Daarna volgde een 0-11 run van Nederland en aan het eind van het kwart stond het uiteindelijke verschil al op het scorebord: 10-22. Ook deze keer hebben alweer tien Nederlanders gespeeld in de eerste tien minuten. Alleen Shaquille Austin moest iets langer wachten voor hij het veld in kon; hij startte in het tweede kwart.

Daarna schommelt het verschil steeds rond diezelfde twaalf; een enkele keer loopt het op tot negentien (23-42, rond 18 minuten te gaan), meerdere malen -vooral in de tweede helft- komt Albanië iets dichterbij, maar nooit verder dan tot negen verschil in het vierde kwart.

Eindstand: 54-65

Alle spelers droegen in min of meerdere mate bij aan de overwinning. Rens Butter sprong eruit met 10(!) rebounds, waarvan 2 aanvallend, hij scoorde ook 10 punten, deelde 6 assists uit, zette 2 steals tegenover 4 turn-overs en trok maar liefst 8 fouten. Terrence Bieshaar maakte 12 punten tegen 100%. Mack Bruining had er ook 12 en miste slechts eenmaal. De laatste man in de dubbele cijfers was Raidell De Pree met 10. Joey Liem pakte als guard 6 rebounds.

Als we dan naar het schotpercentage van het team kijken, zien we 2-punters tegen 49%, 3-punters 28,6% en vrije worpen 76,5%. De driepunters zitten elke wedstrijd op ongeveer dit niveau of nog dat lager; dat is in het moderne basketball -waar de schoten van lange afstand zo'n grote rol spelen-toch wel een probleem. De 2-punters gingen echter tegen het dubbele van de wedstrijd van gisteren. Natuurlijk speelde gisteren de atletische, fanatieke verdediging van de Britten daarbij een rol. Toch durf ik de stelling wel aan dat ook de factor 'zelfvertrouwen' een flinke rol speelde. Zelfvertrouwen zit in je hoofd...het valt soms niet mee om de om te zetten knop te vinden, maar het is wel zo prettig als dat lukt en deze ook daadwerkelijk om te zetten! Dan win je ook niet alleen de wedstrijden tegen tegenstanders die echt minder sterk zijn, maar wellicht ook die tegen tegenstanders van ongeveer gelijke kracht; zoals Ierland en Groot-Brittannië...

Oranje gaat nu verder spelen voor de plaatsen 9-16, en dat gaat volgens een knock-out systeem.

AART DEKKER

NBB / 1-ON-1 / BASKETBALL / STREETBALL EVENT: 'Wie wordt King of the Rock? Wie is één-tegen-één de beste?'

Wie wordt King of the Rock? Wie is één-tegen-één de beste?

20 juli 2016 10:29:00

Zestien basketballers gaan vrijdag 22 juli a.s. in Amsterdam uitmaken wie zich King of the Rock mag noemen, de beste één-tegen-speler van Nederland. Het 'one-on-one' streetballtoernooi Red Bull King of the Rock maakt onderdeel uit van het programma van de Streetball Masters Finals, het Nederlands Kampioenschap 3x3 basketball op 22 en 23 juli in Amsterdam. De winnaar mag Nederland vertegenwoordigen in de World Final in Belgrado op 17 september.
Bij Red Bull King of the Rock wordt gebasketbald op de meest intense manier. één-tegen-één. Er wordt gespeeld in een knock-out systeem. De winnaar blijft staan. De wedstrijden dure...

 ...
..
.
Het complete originele bericht lees je op de NBB-site   ---  Hier  ---

Ook de Finals van de Streetball Masters 2016 op hetzelfde evenement georganiseerd, je leest het --- Hier ---

MU20B 2016 / FIBA-EUROPE / INTERNATIONAAL JEUGD BASKETBALL / ORANJE: Goot-Britannie vs. Nederland - 'D-day: 20B-Nexit of -Brexit?

Groot-Brittannië zit met een 3-0 voor de rustdag in een zetel. Nederland staat juist met de rug tegen de muur. Op het eerste gezicht dan, want over een kleine twee uur zouden de rollen omgekeerd kunnen zijn...maar dan moet Oranje wel winnen vandaag; zo simpel is het.

Groot-Brittannië is geen echt basketball-land -zelfs niet vergeleken met Nederland- maar wel een bijzondere basketballnatie; dat zit hem in de rol van Londen, de Olympische Spelen in die stad, en 'the Union' -van Engeland, Schotland, Wales en Noord-Ierland- die nu nog bestaat -maar wie weet hoe lang nog?

Londen; is voor de NBA zowat basketball-stad Nr.1 in Europa , ook een van de rijkste steden van Europa en een gigantische bevolking die ook nog eens een smeltkroes is van talent uit de hele wereld.

Olympische spelen van 2012; brachten een financiële impuls van drie miljoen Engelse Ponden per jaar -vooral geïnvesteerd in U20 (M/V) en de Nationale Teams. Maar die geldkraan is nu dicht gedraaid. De vraag is "Hoe lang ijlt het effect van die vele miljoenen nog door?"

In tegenstelling tot deelnemen met de verschillende landen van de Britse Unie -zoals bijvoorbeeld bij het voetbal en op de Gemenebest Spelen- kiezen de Britten bij basketball vaak voor deelname als Groot-Brittannië.

Groot-Brittannië is voor Nederland vaak een sta-in-de-weg geweest, zowel bij de Senioren als bij U20.

Goed, dat is dus de context, nu over de teams: ik denk dat Nederland wel degelijk een kans heeft. De Britten zijn atletischer, Nederlands verdedigt goed. Als Oranje dat atletisch vermogen verdedigend weet te neutraliseren, en aanvallend nu eens zowel van buiten als inside de goede schoten tegen een fatsoenlijk percentage weet te maken, dan zouden de Nederlanders zomaar kunnen winnen. Een sleutelrol is weggelegd voor de spelverdelers.

Starters: Rens Butter, Raidell De Pree, Joey Liem, Jan Driessen en Freek Vos.

Nederland start uitstekend met Driessen die 0-5 op het bord zet met een driepunter en twee vrije worpen. Freek Vos moet al snel naar de kant met last aan zijn enkel. Terrence Bieshaar vervangt hem en maakt het 0-7 met een klein hookje uit een fast-break. Vos komt later wel weer terug. De verdediging staat als een huis en Oranje komt zelfs met 3-13 voor. Die enige score van de Britten valt pas na ruim vijf minuten, het is een driepunter van Lawson. Nederland probeert met een zone-press nog wat extra druk te zetten op Groot-Brittannië. Toch heeft ook Nederland het moeilijk tegen de energieke en atletische Britse verdediging; te vaak komen de Nederlanders hun man niet echt voorbij, worden er schoten geblokt of veranderd onder druk van de Britse verdedigers. De Pree is een van de weinigen die schoten gemakkelijk weg krijgt. De eerste tien minuten worden afgesloten met 8-13.

In het tweede kwart zet de tendens van het eind van de eerste tien minuten zich versterkt door; de druk van de Britten zorgt voor steeds meer problemen in de aanval van Nederland; uiteindelijk duurt het tien minuten voordat Joey Liem weer twee punten maakt voor Oranje, en daar blijft het dan bij in de eerste helft. Ik telde vijf Nederlandse overtredingen van de 24-seconden-regel! Er straalt te weinig vertrouwen af van de schotpogingen van de Oranje mannen. Driesen probeert de kar te trekken met drives, maar loopt daarbij tegen twee aanvallende fouten op, de tweede was twijfelachtig, dat wel. Groot-Brittannië komt langszij door 3-op-3 vrije worpen van Lawson, na wat een onnodige fout leek na het schot. Het mag een wonder heten dat de achterstand bij rust slechts 16-15 is. Callum Lawson tekent voor 11 van de 16 Britse punten, Driessen voor 7 van de Nederlandse 15.

Toch kan je bij aanvang nog steeds stellen dat Nederland winstkansen heeft.

Groot-Brittannië loopt uit tot vijf punten, maar Nederland ziet kans toch weer gelijk te maken (26-26 met 1:26 te gaan). Het is weer Driesen die met vier punten het gat dicht -de laatste na een fraaie aanvallende rebound- De Pree tekende in deze fase voor een van de drie driepunters van Oranje. De Nederlandse verdediging blijft behoorlijk haar werk doen, het is jammer dat de Britten kunnen profiteren van een paar slordigheden zoals bijvoorbeeld het moment dat er een Brit compleet vast wordt gezet, en dat er dan achter de rug van de laatste verdediger op de weakside iemand over de baseline komt en hard af kan dunken op een pass van de man die nergens meer heen kon. Ook Nederlands balverlies zorgt meer dan eens voor een Britse fastbreak en dunks...

Maar ook na het derde kwart is het verschil nog steeds maar een punt (27-26).

Coen Stolk zorgt zelfs voor een voorsprong (27-29, met 7:12 op de klok), maar daarna lopen de Britten uit tot zes punten voor (34-29). In deze fase mist Driessen een layup op een lange drive en mist Laros een gemakkelijke bal onder de basket. Er zijn dus echt kansen! In de minuten die volgen kruipt Nederland toch weer dichterbij; Rens Butter scoort vlak voor de 24-seconden-zoemer met een pullup jumper, en Jan Driessen maakt uit een aanvallende rebound de stand weer gelijk (34-34). Vervolgens blijft het een tijd je baskets uitwisselen; Butter maakt een een fastbreak 34-36, en dezelfde Butter maakt het na een Britse score op een mooie backdoor cut op aangeven van Coen Stolk 36-38. Het kleine clubje Oranje supporters maakt even flink kabaal. Op de een of andere manier lijken de Nederlanders op het veld het geloof in eigen schoten te missen, doodzonde van het harde werk in de verdediging en rebound als je drie schoten in een aanval mist. Dan zijn het de Britten die weer een 42-38 voorsprong pakken. De laatste minuut breekt aan en Butter en Driesen krijgen achtereenvolgens vrije worpen, ze missen er elk een. Dan is er de vijfde fout voor Driesen, spint Stolk naar de basket en mist en dunkt Lawson na een fastbreak 46-40 op het scorebord.

De eindstand is 48-40, en het wordt dus een 'Nexit'; Oranje gaat spelen voor de plaatsen 9 t/m 21 en Groot-Brittannië blijft ongeslagen. Een groot verschil in de stand, terwijl het verschil in deze wedstrijd helemaal niet zo groot was...

Driesen scoort met 14 punten als enige in de dubbele cijfers, Liem pakt met 6 het meeste rebounds. Nederland pakt als team drie rebounds meer dan de Britten (48 om 45), maar levert de bal ook 7 keer meer in (17 TO om 10). Het schotpercentage is 24.2%...en dat is dus het allergrootste probleem voor dit Oranje; er wordt hard genoeg gewerkt, maar er moet gewoon efficiënter worden afgewerkt.

AART DEKKER

2016 MU20B Analyse Deelnemende landen ontwikkeling

Nog even -als intermezzo- een nadere beschouwing van het MU20-B-Divisie-Toernooi 2016 in het licht van de geschiedenis van het Fiba-Europe-MU20-Basketball.

In mijn vorige leven -van 1999-2010- als scout/journalist van het internationale (jeugd-)basketball, was de MU20B een van mijn focuspunten; ik versloeg het allereerste MU20B-toernooi in 2005(Varna, Bulgarije), en kwam er pas veel later achter dat de gehele MU20-categorie pas sinds rond 2000 op het programma. Net als de andere categorieën jeugd-EK's werd het eindtoernooi gespeeld met twaalf deelnemende landen. Mede omdat er steeds meer landen kwamen die het jeigdbasketball voor nationale teams serieus namen -en er dus steeds meer buiten de boot viel en- begon Fiba-Europe met de A- en B-Divisie-structuur.

In 2005 was er dus sprake van 12 A-landen en een B-Divisie van -ik heb het precieze aantal deelnemers niet kunnen achterhalen- zo rond de tien teams. Dat betekent dus in 2005 ongeveer 20 deelnemende landen.

Daarna zijn er nog meer wijzigingen geweest; voor alleen de MU20-categorie ging het aantal deelnemers in de A-Divisie een aantal jaren geleden naar 20. Dat is met ingang van dit jaar weer teruggegaan naar 16. Er gold al versterkte promotie/degradatie, en omdat de knip terug naar 16 met ingang van vorig jaar werd gemaakt is de B-Divisie in 2016 met zeven(!) degradanten uit de A-Divisie absurd sterk geworden. En dat blijft nog wel even zo, omdat je met drie degradanten uit de 'A', en evenzovele promovendi uit de 'B' niet in een keer landen als Rusland, Griekenland, Kroatië, Bosnië, en Polen terug zal zien keren op A-Divisie-niveau.

Daarnaast zien we twee ontwikkelingen:

1. het aantal deelnemende teams in A- en B-Divisie samen groeit nog steeds
2. er zijn steeds meer notoire 'zwakke broeders'

ad.1) In 2016 spelen er 16 landen op A-niveau + 21 op B-niveau = 37 in totaal!

ad.2) Ik postte het al eerder; eergisteren op de late avond -dan staan er toch relatief wel erg vaak prachtige/sensationele wedstrijden op het programma- waren we getuige van een geweldige stunt omdat IJsland Rusland versloeg. En niet 'zomaar een beetje, met geluk'; nee IJsland was gewoon de betere ploeg, met een fantastische 18-jarige, 2.16m lange Tryggvi Hlinason -een geheide NBA-prospect!- En daarnaast zoals we van IJsland gewend zijn meerdere goede perimeter-spelers zoals John Axel Gudmundsson(1.96m, 19) -die uitpakte met 28 punten in de eerste drie kwarten en uitkwam op 32 punten, 11 rebounds, 3 assists, 5 steals en hij trok 13 PF'n(!), van deze jongen gaan we in de toekomst ook veel horen- en Kari Jonsson(1.92m, 18) -die in het vierde kwart 10 punten maakte. Daarnaast scoorde IJsland natuurlijk -zoals een breed sportpubliek in Europa zich sinds het voetbal-EK in Frankrijk realiseert- als een hecht team, een echt vechtmachine. Als team out-reboundden ze Rusland met 20, ze pakten 28 aanvallende rebounds!

Mijn vaste lezers weten dat ik een fan ben van het IJslandse Basketball; ik ging vorige zomer niet alleen voor Oranje naar het Estlandse EuroBasket 2015 voorbereidende vierlandentoernooi, maar zeker ook om tenminste een paar wedstrijden van IJsland te kunnen bekijken.

IJsland is uniek, maar bij het voetbal scoorde ook Wales hoge ogen, en werd Portugal Kampioen van Europa. Het is een ontwikkeling die we ook in andere teamsporten zien, en die zich mijns inziens verder door zal zetten; natuurlijk zijn er grote sportlanden, of grootmachten in bepaalde takken van team-sport die relatief vaker ereplaatsen zullen ophalen dan de gemiddelde landen, en de kleinere landen die juist vaker in de staart eindigen van de grote kampioenschappen.

En u als lezer moet zich realiseren dat dit feit twee kanten uitwerkt: als je eens een hele goede lichting hebt, dan kun je de wereld verrassen met een mooie klassering of zelfs een prijs, maar evenzo wordt het dus steeds moeilijker om jezelf bij de top -of zelfs maar in 'the middle of the pack'- te handhaven.

Op de eerste rustdag stel ik voorzichtig dat je in dat licht ook vooralsnog de Oranje MU20-nederlaag van gisteren tegen Ierland moet bekijken...

Om duidelijker te maken dat deze ontwikkelingen zich voordoen, en sterke bezetting van juist dit MU20-B-Toernooi in cijfers en resultaten te verbeelden, vroeg ik Jan Lievaart om alle deelnemers hier in Griekenland eens op een rijtje te zetten, en de landen in te delen in categorieën; het onderstaande is het resultaat van deze analyse:

Basketball-grootmachten:

prijzen: G:, Z:, B:

Griekenland – Deelname A-Div 12x(prijzen: G: 1x(2007), Z: 1x(2008)), Deelname B-Div 1x

Rusland – Deelname A-Div 12x(prijzen: G: 1x(2004), Deelname B-Div 1x

Overwegend-A-Divisie-deelnemers:

Kroatie – Deelname A-Div 11x(, Deelname B-Div 2x(prijzen: G: 1x(2010)

Montenegro – Deelname A-Div 7x, Deelname B-Div 3x(prijzen: G: 1x(2007)),

De landen die 'Heen-en-weer' spelen tussen A- en B-niveau:

Polen – Deelname A-Div 2x, Deelname B-Div 9x(prijzen: G: 1x(2013))

Gr. Brittannië – Deelname A-Div 2x, Deelname B-Div 9x(prijzen: Z: 1x(2013))

Bulgarije – Deelname A-Div 6x, Deelname B-Div 5x(prijzen: G: 1x (2005))

Estland – Deelname A-Div 2x, Deelname B-Div 5x(prijzen: Z: 1x (2012))

Nederland – Deelname A-Div 1x, Deelname B-Div 10x(prijzen: G: 1x (2009))

Macedonië – Deelname A-Div 1x, Deelname B-Div 5x(prijzen: Z: 1x (2008))

Middenmoters:

Portugal – Deelname B-Div 11x

Slowakije – Deelname B-Div 9x

Roemenie – Deelname B-Div 8x

Wit-Rusland – Deelname B-Div 7x

Ierland – Deelname B-Div 5x

IJsland – Deelname B-Div 3x

Staartploegen, en Nieuwe/Incidentele deelnemers:

Kosovo – Deelname A-Div x(prijzen:), Deelname B-Div x(prijzen:),

Albanië – Deelname A-Div x(prijzen:), Deelname B-Div x(prijzen:),

Armenië – Deelname A-Div x(prijzen:), Deelname B-Div x(prijzen:),

Daarnaast valt regelmatige bezoekers van het MU20-B-Toernooi -zoals wij- ook op dat de organisatie van het evenement steeds professioneler wordt en het er steeds beter uitziet, in grotere, nieuwere en beter geconditioneerde(airco) hallen wordt gespeeld.

Je kan dus de conclusie trekken dat het MU20-basketball in Europa zich nog steeds snel ontwikkeld -zowel kwalitatief als kwantitatief- en dat is een pluim aan Fiba-Europe en alle deelnemende landen waard.

Ook nieuw in een MU20B-Divisie-toernooi; de Euro 5,- die de toeschouwers kwijt zijn aan een kaartje...vervelend voor de Oranjefans (en uw scribent die assistent Jan Lievaart op de tribune heeft zitten), maar op de lange termijn een goed teken; het brengt het organiseren van deze soort toernooien in Nederland -iets wat we toch echt zullen moeten gaan doen, als we het mannen-basketball in Nederland serieus willen nemen- een stukje dichterbij...

AART DEKKER en JAN LIEVAART

MU20B ORANGE LIONS / 2016: Tussenstand_MU20B_Rustdag1

Na alle landen in Groep-C gezien te hebben -en ook wat wedstrijden van andere groepen- kunnen we voorzichtig vooruit kijken en conclusies trekken.

Het toernooi blijkt inderdaad sterker bezet dan in voorgaande jaren.

Nederland zit in de beste Groep (voor Nederland – de andere zijn stuk voor stuk moeilijker – en heeft een bijna ideaal schema; Kosovo (om erin te komen), GRE (bijna onhaalbaar), Ierland (waarschijnlijk de zwakste in de groep), Groot-Brittannië (De wedstrijd waar het om draait – dat was zo en dat is nog steeds zo) en Albanië (ook een 'Must-win', maar beter deze als laatste dan bijvoorbeeld Groot-Brittannië of Griekenland als er nog een 'Win' nodig is).

Maar na de teleurstellende nederlaag tegen Ierland staat het team nu wel met de rug tegen de muur voor wat het het overleven van de groepsfase betreft.

De U20-Orange-Lions wel als overlever van de groepsfase -en dus in de Top-8- in dit veld zou toch wel min of meer een stunt zijn. Mocht het team de groepsfase niet overleven dan zal het nog heel hard aan de bak moeten om in de middenmoot te eindigen.

Daarom hopen wij dat de echte leiders van de Oranje-MU20-2016 tegen Groot-Brittannië en Kosovo gaat vechten als echte leeuwen en voor de trots van dragers van Oranje, en al doende boven zichzelf zal uitstijgen.

Er is nog steeds niets verloren alleen de wedstrijden die nog komen doen ertoe!

'Hup Holland!'

AART DEKKER en JAN LIEVAART

INTERNATIONAAL JEUGDBASKETBALL / FIBA-EK / MU20B: Dag-2: 2016_MU20B_Dag2_GRE-NLD Nederland_vs._ Griekenland: 'Hoe vaak Krijg je een Kans om tegen Griekenland te Spelen?!-2....

Coach Ferry Steenmetz -gisteren- “Hoe vaak krijg je als jonge Nederlandse speler –of als coach- de kans zo'n wedstrijd als morgen tegen Griekenland te spelen? Als je daar niet warm voor loopt...”

Starters: Rens Butter, Raidell De Pree, Joey Liem, Steve Bleeker, Freek Vos. De wedstrijd begint snel met layups van beide teams. Eerste driepunter is voor Griekenland, eerste steal is voor Butter die met een simpele layup 10-8 scoort. Na een stop maakt Oranje op 6min te gaan zelfs gelijk; 10-10! Het team staat er echt, zowel verdedigend als aanvallend; super! Butter gaat opnieuw als een mes door de boter naar de ring; helaas kan hij vanonder de ring niet 10-12 scoren, maar De Pree maakt er met een mooie jumper wel 12-12 van, dan zijn er net 5min voorbij. Het publiek heft na een minuut of drie een 'Hellas, hellas' aan, maar dat maakt geen indruk op de Oranje Mannen. Drie minuten later proberen ze het met luid gejoel en boe-geroep...ook geen effect.

Het is een fantastische begin van een wedstrijd; met on-Nederlands snel spel, de Grieken lijken tegen het einde van het eerste kwart zelfs een beetje geïntimideerd; deze tegenstand hadden ze van Nederland niet verwacht. Het leidt -tijdelijk- tot on-Griekse missers van buiten. Wat wel langzaam aan begint te werken is de Griekse verdediging in transitie; in plaats van gemakkelijke punten voor Nederland, worden dat juist Griekse punten... Het eind van kwart-1 komt met 19-12 -ietwat geflatteerd- en 3:4 in fouten.

Oranje begint kwart-2 met een 'show-zone, ga naar switching defense'-verdediging. Dat werkt... Inmiddels staan Coen Stolk, Terrence Bieshaar, Shaquille Austin, Sjoerd Koopmans en Mack Bruining op het veld. Het tempo gaat aanzienlijk omlaag; de Nederlandse verdediging blijft goed, maar de Griekse gaat ook verder op slot. Coach Steenmetz gaat na enkele minuten naar wat misschien weleens -zo'n beetje- zijn sterkste vijftal zou kunnen worden: Butter, Stolk, Vos, Driessen en Koopmans. Maar Oranje mist teveel van de -in principe- gemakkelijke schoten; bijvoorbeeld een driepunter van de volledig vrij gespeelde Butter uit de hoek. Als je niet scoort, hoeft een tegenstander ook maar weinig punten te maken om toch uit te lopen; 23-12 bij een time-out halfweg kwart-2. Met 3:40 op de klok maakt Liem eindelijk de eerste punten uit de hoek: 27-15. Er volgt een stop, maar helaas mist Austin de volgende korte pull-up-jumper. Een snelle layup van Griekenland maakt het weer 14 verschil, een lange Nederlandse aanval met missers en offensieve rebounds, leidt uiteindelijk tot een rebound van Bieshaar, een Griekse fout, en twee punten uit vrije worpen. Met deze unit moet het daar gebeuren; -onder de ring- Nederland komt er wel met de bal, maar maakt de kansen niet af. Oranje scoort in deze fase wel, maar alle punten worden beantwoord met Griekse... Rust: 33-17.

Nederland speelt echt goed, maar zonder wat gemakkelijke punten -liefst in de vorm van drietjes- kan je niet van een groot basketball-land als Griekenland winnen. Bij de Grieken hebben alle spelers gespeeld -behalve Antetokoumpo, juist; broer-Nr.3 -ik ontmoette hem vorig jaar op een plein in Zagreb, met broer-4 en Pa en Ma. Maar slechts twee man scoren 20 van de 33 Griekse punten. Bij Nederland speelde wederom iedereen, en tekenden Rens Butter en Raidell De Pree voor 10 van de 17 punten en had niemand meer dan twee rebounds... De fouten in dit kwart: 1:4, dat maakt vier fouten voor Griekenland in een helft, daar wordt een topland niet zenuwachtig van.

De tweede helft begint zoals het begin van het tweede kwart was: Oranje met een tweede vijf op het veld en het tempo drukkend met de combinatieverdediging. Met de Grieken die door blijven scoren -zij het ook niet al te flitsend. Bij 45-17 tekende Liem voor de eerste Nederlandse punten in het tweede deel met een mid-range jumpshot. Er komt ook even wat leven in het inmiddels rustige publiek; Antetokoumpo betreedt het veld. Steenmetz brengt zijn starters deel terug, de verdediging blijft staan, want om nu veel kracht te verspillen aan een fanatieke man-to-man is -met de wedstrijd tegen Ierland morgen in het achterhoofd- natuurlijk niet verstandig. Het wellicht grootste volume van de wedstrijd dendert van de tribunes als #34 -juist, de net in het veld staande 'Ndubu A.

( http://www.fiba.com/en/Page/f0fb822c-265d-434a-b6f8-996e93ed5c73/5fcc95a0-ee5d-4d8e-850a-1f492fd00f15 )

' (20-Nov-1997(18 dus!):

scoort. Hij steelt de show, neemt veel schoten, en gaat weer snel naar de kant... Maar kan iemand zich voorstellen dat Griekenland over een jaar of wat VIER Antetokoumpo's op het veld kan zetten?!?

Het mooie van deze Oranje-equipe is dat ze wel gewoon doorspelen; ook al staat het 57-31 in het vierde kwart -en is de wedstrijd met 7min op de klok gelopen- Austin duikt gewoon naar een loose ball op de middellijn, maar schoten raak schieten is toch nog een ander verhaal...

Dan valt het scorebord uit -ik ben niet de enige die af en toe sputtert van de verzengende hitte; het was weer tegen de 40 graden vandaag, maar gelukkig heeft de arena een redelijke airco. Er volgt zo'n lange time-out dat de Grieken opnieuw beginnen met een warming-up. Deze onderbreking brengt ook Jan Driessen op het veld -in mijn ogen een 'Aas' voor coach Steenmetz, die op volle kracht nodig is voor een succesvol vervolg van dit toernooi- hij gaat direct 1-1 op de baseline, en scoort met een power-move. Vooral de kinderen in het publiek hebben er ook weer even zin in: 'Hellas, hellas!', maar de ouderen geloven het wel, en sparen de krachten voor het slotapplaus... Steenmetz geeft al zijn mannen speeltijd, en slaagt erin ze redelijk scherp te houden; dat vind ik een opbeurende wetenschap met Ierland, Groot Brittannië als volgende tegenstanders. Maar er is ook een minpuntje: de driepunters -zelfs de open lange jumpers- gaan er niet in, en internationaal is het dan al snel lastig...onze Oranje Mannen MOETEN die schoten -en ook de lange tweepunters- gaan maken in de volgende wedstrijden!

Het eind van deze wedstrijd -hopelijk niet de laatste tegenstander van dit kaliber!- komt bij 68-36. Het slotapplaus voor de Grieken is mooi, en voor de jongens van Oranje hartverwarmend en welgemeend. De Jonge Leeuwen hebben niets om zich voor te schamen; deze wedstrijd kon alleen in verlies eindigen als er slecht en slap gespeeld zou zijn, of de ploeg op een of andere wijze averij zou hebben opgelopen. Van beide was geen sprake. Oranje staat precies waar het na twee wedstrijden moest staan. Nu volgen twee -misschien drie- 'Do-or-die-games', in die wedstrijden moet dit team pieken voor een resultaat om trots op te kunnen zijn, en voor wellicht een serie van dit soort kaliber tegenstanders!

AART DEKKER

Topscorers Nederland: Liem en Koopmans (7), Toprebounder: Mark Laros (6), NLD Totaal: 34(24DR, 10OR), GRE Totaal: 41(27DR, 14OR)

Full Stats en meer: ( http://www.fiba.com/europe/u20b/2016/1607/Greece-Netherlands#|tab=boxscore_statistics )

Quote van coach Ferry Steenmetz: “Na de rust ben ik de spelers een beetje gaan sparen; morgen moeten we alweer heel vroeg aan de bak tegen Ierland.”

INTERNATIONAAL JEUGD BASKETBALL / MU20B/ FIBA-EUROPE EK 2016 / IJSLAND / RUSLAND: IJsland; Spelen als Duivels

Een van mijn favoriete Basketball-landen is IJsland.

Waarom?
Omdat ik het land en de mensen ken; het land is prachtig en de mensen? Wel...bijzonder!

Ik denk dat veel mensen dit afgelopen weken (ook) een beetje zijn gaan zien; toen het Nationale Voetbalteam van IJsland velen verbaasde met hun unieke prestaties en hun bijzondere beleving van het spelletje op het Europese Kampioenschap in Frankrijk.

Die gebeurtenis was niet uniek; bij het Basketball deed het Nationale Team het hun voor; Groot Brittannië in eigen huis uitschakelen en vervolgens op EuroBasket 2015 in een absolute 'Poule des Doods' maar af en toe even weggespeeld worden door Duitsland, Spanje, Turkije en Servië...

IJslanders hebben lef, zijn 'tough' en zullen het nooit, Nooit, maar dan ook echt helemaal NOOIT opgeven. Ik kan vele voorbeelden geven van wedstrijden waar ik dat heb gezien; liever sterven in een gevecht, dan opgeven en dikker verliezen dan het best haalbare resultaat!

Goed, aan deze feiten kan er een worden toegevoegd: de MU20 van IJsland, versloeg laat op de avond Rusland – het Rusland dat, om te beginnen natuurlijk nooit zou mogen degraderen naar de B-Divisie...

Het werd 71-65,

en zo werd ook onze late avond weer enerverend, en genoten we van een 'Upset', want dat was het natuurlijk wel...

Eens kijken hoever deze IJslanders het schoppen...

AART DEKKER

Alle groepen op de Fiba-Europe MU20B met alle wedstrijden, foto's, etc, etc vind je   ---  Hier  ---

INTERNATIONAAL JEUGDBASKETBALL / FIBA-EK / MU20B 2016: Nederland vs. Kosovo: 'De Aftrap' (2016_MU20B_Dag_1)

Op papier mag Nederland niet verliezen van Kosovo –een klein nieuw landje op de Balkan– dat in 2015 pas voor het eerst meedeed aan een MU16-B-EK. Maar wel deel van voormalig Joegoslavië dus, en in die landen is het Europese Basketball zo'n beetje is uitgevonden, dus geldt het credo 'Altijd gevaarlijk'! Daarnaast bleek tijdens de wedstrijden van onze MU20 tegen Jong Oranje dat het nu niet bepaald een makkelijk scorend team is. De verdediging zag er wel solide uit, dus het wordt een kwestie van Kosovo op een lage score te houden en zelf goed te Rebounden, als het even kan een Fast-Break te lopen, een solide aanval te spelen en hard in de aanvallende Rebound te gaan en zo voor tweede kansen te zorgen.

Vragen vooraf:

-hoe goed is Kosovo?

-kan Oranje de verdediging dichtspijkeren en dat gedurende de wedstrijd volhouden?

-kan Nederland tegen een redelijk percentage schieten van Outside, kan het de Inside-game snel op gang krijgen en de OR pakken?

Al bij de warming-up valt op dat Kosovo best aardig lengte heeft, maar toch net iets minder dan Oranje dat voor het eerst in jaren een -met 5x2.01m plus/2x2.08m- een aardig Frontcourt heeft. Bij Nederland zijn de vorige week nog geblesseerde Driessen en Butter weer actief.

Butter start, net als DePree, Bleeker, Vos en Liem. Hij zorgt direct voor snelheid -gaat zelfs Coast-to-coast- en trekt daarmee Fouten en de verdediging aan flarden; Butter blijkt de schakel die tegen Jong Oranje node werd gemist; hij scheurt en slalomt naar de andere kant van het veld, en geeft de Kosovaren dan al het gevoel dat er weinig te beginnen valt tegen dit team, met deze Point! In het begin staat de verdediging goed, is Nederland oppermachtig in de 'DR'. Dat ziet ook de Coach; hij vlucht bij 10-2 na slechts 3:50min in een Time-out.

Direct uit die pauze beukt Gashi – een 2m-lange en bijna net zo breedgeschouderde Center zichzelf naar de ring; hij heeft een goede Lay-up, maar mist. Kort daarna laat Bleeker zien dat het ook subtieler kan; een prachtige score na Eurosteps. Nederland oogt echt heel goed!

Kwart-1 eindigt met 21-6, en ook daarna gaat Nederland lekker door; Kosovo krijgt geen vat op de beweeglijkheid van Butter; die zorgt dat NLD gemakkelijk in de aanval komt, en dat de verdediging van Kosovo ook dan nog niet staat. Hij strooit met frivole passes. Net na 5min komen de wissels van Steenmetz; binnen no-time staat er een hele nieuwe vijf; die gelukkig ook al snel het netje vindt, een Penetrate and Kick zorgen voor een open Drie van Liem. Dan staat het 19-6 en 2:6 in Fouten. Het tempo in de aanval zakt nu wel. De Inside wordt nu dominanter; Austin vindt Bieswaar die zijn man onder de basket sealt, die kan alleen nog maar Foulen; Bieswaar maakt beide FT's. Die daarna een Base-line Jumpertje mist, maar na de nodige caramboles de OR pakt...op de voor hem verste elleboog; ja Oranje Reboundt goed in de aanval!

Koopmans start in Kwart-2, de Defense sluit nog steeds als een huis; pas na 12min valt er eindelijk een behoorlijk Jumpschot van Kosovo; een drietje maakt het 25-9. Dan staat ook Driessen op het veld –en niet veel later Laros– en daarmee speelden alle Nederlanders al binnen 15 minuten en hadden ze hun 'touches' gehad; dat voelt natuurlijk goed bij alle Oranje-mannen.

Butter, komt als eerste starter terug; hij geeft direct een Assist, een korte Base-line-jumper van Laros. De goede start van Nederland zorgt voor veel vertrouwen bij Oranje –dus lukt er veel. Voor Kosovo –die lang zo slecht niet zijn als de 36-9 stand met nog 3min te gaan doet vermoeden- geldt het omgekeerde. Alhoewel het team fysiek speelt, kan rennen en skills heeft, komt het wel tot redelijke schoten, maar die zijn -door de Oranje-verdediging- zelden 'Uncontested', en dat levert een veelheid aan gevarieerde missers op.

Maar door die missers davert Nederland lekker door, terwijl Kosovo moet ploeteren; niet goed voor het vertrouwen daar, zo'n startwedstrijd kan –weet ik uit vele ervaringen– een heel toernooi verwoesten.

Helft Een wordt afgesloten met een fraaie Fade-away-pull-up Jumper van DePree; die gaat er mooi in -ondanks een Kosovaarse hand bij de bal-, met de Fast-break Lay-up daarna heeft hij meer moeite...die gaat mis... De rust komt bij 43-14, een ongekende score voor deze Oranje MU20!

Ook uniek: alle Nederlanders hebben dan al -minimaal 4:16min- gespeeld -en gescoord!- als coach droom je van zo'n start op een EK. De ervaren Vos(DBL) tekent voor topscorer( 8p) en toprebounder(5). Guards Butter en Liem scoren een geweldige '+/-' van 21 en 22 in de eerste helft.

Helft Twee start met Butter, Vos, Bleeker, Bruining en Liem. Kosovo probeert nu echt te rennen en speelt 'Alles of niets' met een Full-court-man-to-man verdediging. Dat kan de deur openen voor een monsterscore van Oranje, maar evenzo Kosovo terug brengen in de wedstrijd.Voor Nederland betekent het ook een kans om te 'oefenen' voor de zwaardere wedstrijden die eraan gaan komen; te beginnen tegen Grootmacht- en Thuisploeg Griekenland morgen, en de nog belangrijkere wedstrijden tegen Groot Brittannië en Albanië, verderop in de Groep.

Kosovo krijgt tijdelijk meer grip op de wedstrijd; scoort gemakkelijker, maakt het Nederland veel moeilijker om goede/gemakkelijke schoten te krijgen. Dat leverde ook ineens missers op van Oranje op schoten die er de eerste helft wel in gingen... Teveel missers -bijvoorbeeld teveel gemiste Free-Throws!- en ook te voorzichtig spel; want het Kwart Drie wordt afgesloten met 51-32 -dat betekent 9-23- in Q3. De pauze is dus hard nodig; nog zo'n kwart en de eindstand zou 61-55 worden...

Gelukkig heeft Coach Ferry Steenmetz nog heel veel opties; twaalf spelers beschikbaar, geen foutenproblemen, en tactisch nog veel wat opties om de wedstrijd te veranderen.

Hij start met Austin, Stolk, Bieswaar, Liem en Vos, en dus heeft hij zijn azen – als Butter en Driessen – nog achter de hand. De wedstrijd wordt er niet minder interessant –wel minder aantrekkelijk– door; Oranje 'schaakt', Kosovo heeft juist een snelle wedstrijd nodig om nog in de buurt te komen. Juist nu vindt Nederland keer op keer de Inside en loopt Oranje weer uit; naar 60-35 –Time-out met nog 5min te gaan. De kaars gaat langzaam uit bij de mannen uit het nieuwste 'Land' van Europa; fanatiek Pressen zoals aan het begin van Helft Twee houden ze niet vol, terugvallen geeft Nederland de kans om rustig de Outside-schoten te maken.

Zoals de kaarsen van Blauw langzaam doven, dooft ook de kaars van een spectaculaire, aantrekkelijke wedstrijd uit; bij zo'n 30 punten verschil speelt Nederland het professioneel uit. Kosovo weet dat deze dag niet de hunne is. Dat kan trouwens nog interessant worden voor Nederland; het is niet uitgesloten dat Kosovo verderop wellicht een concurrent van Nederland voor een plaats bij de top-8 van dit toernooi pootje weet te lichten...

Het eind van de wedstrijd komt bij 69-40; de eerste wedstrijd -ó zó belangrijk in een toernooi als dit- is binnen. Nederland speelde goed. De Driepunters en Vrije-worpen moeten wel verbeteren om ook tegen de sterkste teams potten te kunnen breken.

Stats en meer over Nederland-Kosovo: --- Hier --- ( )

AART DEKKER

Coach Steenmetz meldde ons na de wedstrijd:

Vraag: Ferry, dat kon niet veel beter?

Antwoord: “Nee, en niet veel slechter ook...Het begin was perfect, alleen in Kwart Drie zakten we wat te ver weg, maar verder ging het gewoon goed.”

Vraag: Je had al binnen het kwartier iedereen op het veld gehad, en aan het eind van de Eerste Helft had iedereen gescoord en meer dan 4min gespeeld, 'touches' gehad?

Antwoord: “Ja dat was mooi natuurlijk; je ziet die jongens groeien. Dat heb ik trouwens vorige keer toen je me interviewde -voor de Preview met Steenmetz (AD)- al gezegd: deze groep is gewoon een eenheid, een echt team. We hadden het over een Spelersraad...3 of 4 spelers... Bij dit team hadden we zoiets van 'het hele team is de Spelersraad', iedereen gunt elkaar alles..!”

Vraag: Toen – na een van de reeks van vier oefenwedstrijden tegen Jong Oranje – miste je Rens Butter. Nu was hij er wel, en startte hij geweldig!?

Antwoord: “Ja, dat zeg je goed; in de Eerste Helft was hij geweldig. Daar ben ik met hem mee bezig; dat hij de hele wedstrijd zo speelt beslissend is en leiding geeft. Maar ja; het was een groot verschil.”

Vraag: “Freek Vos speelde ook een beregoede Eerste Helft?

Antwoord: “Ja, Freek is een wat aparte jongen...Hercules!.. Ik moet eerlijk zeggen, toen ik hem over het seizoen een aantal keren zag spelen, had ik mijn twijfels...maar vanaf de allereerste training is hij geweldig...vandaar ik noem hem Hercules...”

Vraag: Andere jongens die je wilt noemen?

Antwoord: “Eigenlijk allemaal! Laros – ook een aparte jongen – die wil zo graag, reist zich helemaal rot...als hij dan scoort is iedereen blij voor hem! Bieswaar, speelt zo slim, staat heel vaak op de goede plaats, is zo handig... Maar nogmaals: eigenlijk moet ik ze allemaal noemen! Deze groep, ik hoef nooit boos te worden, ze zorgen ervoor dat ik basketball nog leuker ga vinden...”

Vraag: Ging er ook iets niet goed?

Antwoord: “Ja we hebben teveel Turnovers, ff kijken; 14, 15...dat is teveel. Maar eigenlijk is het grootste probleem dat we zo weinig uit de Fast-break halen... De Outlet-pass komt te laat, en Rens is dan wel in no-time aan de overkant, maar dan lopen de mensen in de 'Lanes' achter hem. Dat zou beter moeten, maar op de een of andere manier pikken ze dat niet op... ”

Vraag: En nu Griekenland – morgen(AD)? Hoe gaan jullie dat aanpakken?

Antwoord: “Richard Pettit gaat ze scouten, die gaat vannacht uren maken; als ik dan wakker word dan ligt er een scoutingsrapport, daar vandaan gaan we morgen aanpakken... ”

Vraag: Gaan jullie kijken? En het team ook?
Antwoord: “Wij – als staf – wel. De jongens niet; het is iedere keer 45 minuten tussen hotel en zaal, dat is anderhalf uur voor de training, en anderhalf uur voor de wedstrijd. Ze hebben ook hun rust en ontspanning nodig; die liggen straks in het zwembad, Vitamine-D...als het maar niet te lang is, en als ze maar niet verbranden...“

NBA OFFSEASON 2016 / WOW, WOW AND WOW! 'De NBA gaat volledig op zijn Kop...Overzicht?

Detrick Rose lag bij de Bulls al lang op het 'Tradeblock', en de Bulls haalden nu aan het begin van de zomer de trekker over; hij ging naar de Bulls...en daarna...

Het lijkt erop dat de 'Zomer van 2016 in de NBA' de meest hectische, waanzinnige, verrassende en landschap-verander-ende ooit aan het worden is; een groot aantal verhuizingen van Supersterren, die ieder op zich weer de oorzaak zijn van deals met de spelers van het volgende echelon, die dan weer een kettingreactie op gang brengen van spelers van de rest van het spelersbestand.

Het zou best weleens kunnen dat de NBA 2016-2017 gespeeld wordt met veel teams die nauwelijks nog lijken op die van 2015-2016.

Er gebeurt zoveel dat het lastig is een beetje overzicht te houden, laat staan alle achterliggende artikelen te lezen.



Maar de volgende Tracker van 'nba.com' laat tenminste zien wie er nog op een contract wachten en welke deals al wel zijn gedaan:   ---  Hier   ---

DBL NIEUWS / DONAR GRONINGEN / TOPPER IN HET NEDERLANDSE BASKETBALL: 'ARVIN SLAGTER TERUG NAAR GRONINGEN'

Vorig seizoen - toen Arvin Slagter zijn eerste seizoen gespeeld had bij SPM Shoeters Den Bosch, en daar ook weer Kampioen werd - grapte ik direct na de laatste wedstrijd: "Nu moet'ie maar naar Landstede Zwolle gaan, als hij daar ook Kampioen wordt heeft hij bij alle clubs uit de Top-4 gespeeld en Kampioenschappen gewonnen...dan is zijn Legende volmaakt..."
Maar dat kon natuurlijk niet, want hij had voor twee jaar getekend.

Gezien de problemen in Den Bosch, en het feit dat Slagter altijd kiest voor een/de club die hem biedt wat hij het liefste wil - Internationaal Basketballen - lag het voor de hand dat hij weer terug zou gaan naar Groningen, en aldus geschiedt. Nu hoop ik - voor hem, voor Donar, en voor het Nederlandse Basketball - dat juist dat aspect in het Seizoen 2016-2017 eens echt goed uit de verf gaat komen; met andere woorden "Dat Donar het ver gaat schoppen in de Europese Beker(s)!

Want - ook al schijnen er mensen te zijn die daar anders over denken - Arvin Slagter is natuurlijk een van de Toppers in het Nederlandse Basketball die al vele jaren en in de zomer voor Oranje bezig is, en dus als het maar enigszins mogelijk is ook tijdens het Clubseizoen de plek zoekt waar de kansen het grootst zijn op ver komen in Europa; een van de spelers die dus met afstand het meeste arbeid verricht, jaar-in-jaar-uit!
Misschien is die drive bij hem wel zo groot omdat hij er als 'Jeugdspeler in Oranje' er zo ontzettend bekaaid vanaf is gekomen. Als ik daar gelijk in heb, dan is dat dus een extra ondersteuning voor mijn laatste Column; 'Uitgenodigde spelers voor Nationale Jeugdteams zouden nooit, Nooit, maar dan ook echt NOOIT af moeten zeggen voor een zomer Fiba-basketball!'

Maar dat natuurlijk na weer een hele mooie zomer met Oranje Basketball, met plaatsing voor EuroBasket 2017!

ARVIN SLAGTER TERUG NAAR GRONINGEN

Arvin Slagter zal het komend seizoen weer in het Donar tenue spelen. De 30 jarige guard tekende een contract voor één jaar. 

8 juli 2016 -

In het seizoen 2013-2014 speelde Arvin ook al voor Donar. Onder leiding van coach Ivica Skelin behaalde hij toen het landskampioenschap en won hij met zijn team de NBB beker. Daarnaast werd hij uitverkozen tot de Most Valuable Player van het seizoen. Daarna verhuisde hij naar Den Bosch, waar hij de afgelopen twee seizoenen voor SPM Shoeters uitkwam. De international is vooral gehaald vanwege zijn grote ervaring die met name in de Europese competitie van waarde zal zijn.

Bericht overgenomen van de site van Donar, originele bericht en meer   ---  Hier  ---