zondag 24 juli 2016

MU20B 2016: De_Finaleavond(2) ÍJsland flinkt het bijna weer! Montenegro met hakken over de sloot B-Kampioen.

Over IJsland heb ik het al genoeg gehad, dus nu nog wat over Montenegro. Dit team stond niet op ieders lijstje van favorieten, maar het is en blijft een 'basketball-hot-bed' en kan altijd met een goed team komen. Deze editie bestaat uit zeer goede basketballers van de typische voormalig Joegoslavische school, maar beschikt ook over een aantal atletische beulen -zwaar in de spieren, sterk, explosief en goede springers- zonder technisch in te leveren.
Het begin van de wedstrijd is duidelijk voor Montenegro, ondanks een snelle driepunter van IJsland.
Een intimiderend geblokt schot van Hadzibegovic op de lange IJslander Hlinason mag ook gerust als een statement worden gezien. Maar IJslanders verliezen niet zo snel hun 'cool'; er komt na 3:30min een time-out. En dan spelen ze een lange aanval, die door de draadnagel-dunne Kari Johnsson wordt afgesloten met verre en hoge floater, en dan staat het gewoon 8-5.
Montenegro domineert het eerste kwart, vooral fysiek is dit team bijna alle tegenstanders te machtig geweest, en in deze fase heeft IJsland er nog geen antwoord op...

In het tweede kwart blijft IJsland rustig zijn eigen spelletje spelen; ze zijn op dat eiland wel gewend om stormen 'uit te zitten'. En ze komen af en toe door met mooie plays. Maar Montenegro heeft zoveel meer spiermassa, atletisch vermogen en skills om die te benutten, dat meer dan aan het elastiek meespelen er voor IJsland in de eerste helft niet inzit.

Rust: 41-29

De zaal zit nog steeds behoorlijk vol, en bij mooie acties hoor je het publiek ook nog wel, maar de betrokkenheid zoals in de voorgaande wedstrijd is er natuurlijk niet meer. IJsland blijft aan het elastiek mee spelen, en de tweede helft is meestal hun beste... Ze komen terug tot 46-38, maken dan weer een stop...maar dan geeft Montenegro weer even gas; een blok op een schot, een fastbreak en een monsterdunk door het midden...het verschil is weer tien. Ik denk dat de 2.16m lange, achttienjarige Tryggvi Hlinason een grote toekomst zou kunnen hebben -mits hij niet nog veel groter wordt dan hij al is, en zich verder goed ontwikkelt- maar deze wedstrijd krijgt hij een lesje van de grote mannen van Montenegro. Na het blok om zijn oren in de eerste minuten wordt er nog een van zijn dunkpogingen geblokt, en een derde keer in een vergelijkbare situatie dicht bij de ring is hij toch wat toch wat geïntimideerd en mist hij zonder dat de verdediger hem probeert te blokken.
Opmerkelijk: het hele toernooi lang was 'parkeren in de bucket toegestaan'. En zeker de lange Montenegrijnen konden daar een houtje van, maar nu Hlinason wordt gewisseld en er dus 'maar 2.04m in persoon van Breki Gylfason tegen Knezevic staat wordt er wel voor drie seconden en lopen gefloten. Na dertig minuten is de stand 59-45.

Ook in het laatste kwart blijft IJsland in de buurt, komt het nog eens tot acht punten terug. Maar je hebt niet het idee dat Montenegro voor het grootst mogelijke verschil gaat. De IJslanders op de tribune zetten nog maar eens 'de IJslandse Haka' in, en er zijn wat Grieken die mee gaan doen. IJsland geeft ook niet op, maar verstaat de kunst van 'het spelen boven de ring' bij lange na niet zo goed als Montenegro. Net binnen de vier minuten gaat Jon Axel Gudmundsson voor een dunk over de base-line, hij wordt geraakt en komt vervelend neer, teamgenoten tippen twee keer mis en het publiek begint wat te joelen. Maar na de onderbreking zet IJsland een full-court-press neer, en pakt toch weer tweemaal de bal. Met 3:18min staat het 67-59, is er een Haka, een break-away dunk van Montenegro en een driepunter van IJsland, en komt het publiek toch weer op stoom. Nog een driepunter later 2:08min te gaan, volgt een break van Montenegro waar de passer keihard doorloopt op een IJslandse verdediger; charge! Gudmundsson komt onder groot applaus met een gigantisch verband om zijn hoofd terug en er komt weer een driepunter.

Time-out 71-68! 2min te gaan.

Haka, kippevel!

Montenegro mist. IJsland mist.

Montenegro komt er niet door, IJslandse fast-break...de lange pass op Gudmunsson is te lang...

Nog een misser van de ineens wat op hun benen trillende Montenegrijnen.

En ja, de driepunter komt er nog eens! 71-71

IJsland heeft nog een fout te vergeven, en die gebruiken ze om de laatste penetratie van Montenegro af te weren.

Overtime!

Nu staat het hele publiek achter de IJslanders.

Er staat 1.95m tegenover de 2.08m lange beul Nikolic. De buldozer schuift zijn verdediger gewoon weg. Dus krijgt die de fout... Helaas zijn vrije worpen niet zijn forte. Het blijft gelijk.

Dan opent IJsland de score in de OT. Nikolic krijgt weer tweemaal en gooit ze er nu maar wel eens in. Onderhandse layup van ??? voor 75-75.
Er zijn nog 2min te gaan en de stand is nog steeds gelijk...

Er komen nu aan beide kanten vergissingen, en ook de refs zitten er af en toe een beetje naast.

Zelfs vanuit de Griekse persrangen klinkt er gejoel en gefluit.

Tweemaal Montenegro 77-75, een halve steal van Montenegro wordt toch hernieuwd balbezit IJsland, een fout, slechts 1-2 vrije worpen, dus 77-76.

Weer een fout van een kleine IJslander tegen een grote over hem heen reboundende Montenegrijn waar je een klein vraagtekentje bij zou kunnen zetten... Ook 1-2 vrije worpen. 78-76

Meerdere dubieuze no-calls van de refs beslissen uiteindelijk de wedstrijd...het blijft 78-76, de frustratie en opluchting van Montenegro is voelbaar.

Over de hele wedstrijd genomen was Montenegro duidelijk beter, maar wat gingen ze door het ijs tegen die dekselse IJslanders. Nu zijn het niet alleen meer IJslanders die een laatste Haka doen; veel Grieken hebben het team van het volhardende landje dat diagonaal vele duizenden kilometers verderop leren waarderen.

Dan pas gaat Montenegro zijn feestje vieren...

New Order blaast uit de speakers, het wachten is nog op de prijsuitreiking en de sluitingsceremonie. Maar uw correspondent moet snel vertrekken...de laatste puntjes op de i's volgen...

MVP

All Star Team


Het was een mooi toernooi, de Finale-avond werd toch ook weer ontzettend spectaculair, ook al leek dat 35 minuten lang tijdens de Finale daar niet op.


AART DEKKER

Geen opmerkingen:

Een reactie posten