dinsdag 19 juli 2016

MU20B 2016 / FIBA-EUROPE / INTERNATIONAAL JEUGD BASKETBALL / ORANJE: Goot-Britannie vs. Nederland - 'D-day: 20B-Nexit of -Brexit?

Groot-Brittannië zit met een 3-0 voor de rustdag in een zetel. Nederland staat juist met de rug tegen de muur. Op het eerste gezicht dan, want over een kleine twee uur zouden de rollen omgekeerd kunnen zijn...maar dan moet Oranje wel winnen vandaag; zo simpel is het.

Groot-Brittannië is geen echt basketball-land -zelfs niet vergeleken met Nederland- maar wel een bijzondere basketballnatie; dat zit hem in de rol van Londen, de Olympische Spelen in die stad, en 'the Union' -van Engeland, Schotland, Wales en Noord-Ierland- die nu nog bestaat -maar wie weet hoe lang nog?

Londen; is voor de NBA zowat basketball-stad Nr.1 in Europa , ook een van de rijkste steden van Europa en een gigantische bevolking die ook nog eens een smeltkroes is van talent uit de hele wereld.

Olympische spelen van 2012; brachten een financiële impuls van drie miljoen Engelse Ponden per jaar -vooral geïnvesteerd in U20 (M/V) en de Nationale Teams. Maar die geldkraan is nu dicht gedraaid. De vraag is "Hoe lang ijlt het effect van die vele miljoenen nog door?"

In tegenstelling tot deelnemen met de verschillende landen van de Britse Unie -zoals bijvoorbeeld bij het voetbal en op de Gemenebest Spelen- kiezen de Britten bij basketball vaak voor deelname als Groot-Brittannië.

Groot-Brittannië is voor Nederland vaak een sta-in-de-weg geweest, zowel bij de Senioren als bij U20.

Goed, dat is dus de context, nu over de teams: ik denk dat Nederland wel degelijk een kans heeft. De Britten zijn atletischer, Nederlands verdedigt goed. Als Oranje dat atletisch vermogen verdedigend weet te neutraliseren, en aanvallend nu eens zowel van buiten als inside de goede schoten tegen een fatsoenlijk percentage weet te maken, dan zouden de Nederlanders zomaar kunnen winnen. Een sleutelrol is weggelegd voor de spelverdelers.

Starters: Rens Butter, Raidell De Pree, Joey Liem, Jan Driessen en Freek Vos.

Nederland start uitstekend met Driessen die 0-5 op het bord zet met een driepunter en twee vrije worpen. Freek Vos moet al snel naar de kant met last aan zijn enkel. Terrence Bieshaar vervangt hem en maakt het 0-7 met een klein hookje uit een fast-break. Vos komt later wel weer terug. De verdediging staat als een huis en Oranje komt zelfs met 3-13 voor. Die enige score van de Britten valt pas na ruim vijf minuten, het is een driepunter van Lawson. Nederland probeert met een zone-press nog wat extra druk te zetten op Groot-Brittannië. Toch heeft ook Nederland het moeilijk tegen de energieke en atletische Britse verdediging; te vaak komen de Nederlanders hun man niet echt voorbij, worden er schoten geblokt of veranderd onder druk van de Britse verdedigers. De Pree is een van de weinigen die schoten gemakkelijk weg krijgt. De eerste tien minuten worden afgesloten met 8-13.

In het tweede kwart zet de tendens van het eind van de eerste tien minuten zich versterkt door; de druk van de Britten zorgt voor steeds meer problemen in de aanval van Nederland; uiteindelijk duurt het tien minuten voordat Joey Liem weer twee punten maakt voor Oranje, en daar blijft het dan bij in de eerste helft. Ik telde vijf Nederlandse overtredingen van de 24-seconden-regel! Er straalt te weinig vertrouwen af van de schotpogingen van de Oranje mannen. Driesen probeert de kar te trekken met drives, maar loopt daarbij tegen twee aanvallende fouten op, de tweede was twijfelachtig, dat wel. Groot-Brittannië komt langszij door 3-op-3 vrije worpen van Lawson, na wat een onnodige fout leek na het schot. Het mag een wonder heten dat de achterstand bij rust slechts 16-15 is. Callum Lawson tekent voor 11 van de 16 Britse punten, Driessen voor 7 van de Nederlandse 15.

Toch kan je bij aanvang nog steeds stellen dat Nederland winstkansen heeft.

Groot-Brittannië loopt uit tot vijf punten, maar Nederland ziet kans toch weer gelijk te maken (26-26 met 1:26 te gaan). Het is weer Driesen die met vier punten het gat dicht -de laatste na een fraaie aanvallende rebound- De Pree tekende in deze fase voor een van de drie driepunters van Oranje. De Nederlandse verdediging blijft behoorlijk haar werk doen, het is jammer dat de Britten kunnen profiteren van een paar slordigheden zoals bijvoorbeeld het moment dat er een Brit compleet vast wordt gezet, en dat er dan achter de rug van de laatste verdediger op de weakside iemand over de baseline komt en hard af kan dunken op een pass van de man die nergens meer heen kon. Ook Nederlands balverlies zorgt meer dan eens voor een Britse fastbreak en dunks...

Maar ook na het derde kwart is het verschil nog steeds maar een punt (27-26).

Coen Stolk zorgt zelfs voor een voorsprong (27-29, met 7:12 op de klok), maar daarna lopen de Britten uit tot zes punten voor (34-29). In deze fase mist Driessen een layup op een lange drive en mist Laros een gemakkelijke bal onder de basket. Er zijn dus echt kansen! In de minuten die volgen kruipt Nederland toch weer dichterbij; Rens Butter scoort vlak voor de 24-seconden-zoemer met een pullup jumper, en Jan Driessen maakt uit een aanvallende rebound de stand weer gelijk (34-34). Vervolgens blijft het een tijd je baskets uitwisselen; Butter maakt een een fastbreak 34-36, en dezelfde Butter maakt het na een Britse score op een mooie backdoor cut op aangeven van Coen Stolk 36-38. Het kleine clubje Oranje supporters maakt even flink kabaal. Op de een of andere manier lijken de Nederlanders op het veld het geloof in eigen schoten te missen, doodzonde van het harde werk in de verdediging en rebound als je drie schoten in een aanval mist. Dan zijn het de Britten die weer een 42-38 voorsprong pakken. De laatste minuut breekt aan en Butter en Driesen krijgen achtereenvolgens vrije worpen, ze missen er elk een. Dan is er de vijfde fout voor Driesen, spint Stolk naar de basket en mist en dunkt Lawson na een fastbreak 46-40 op het scorebord.

De eindstand is 48-40, en het wordt dus een 'Nexit'; Oranje gaat spelen voor de plaatsen 9 t/m 21 en Groot-Brittannië blijft ongeslagen. Een groot verschil in de stand, terwijl het verschil in deze wedstrijd helemaal niet zo groot was...

Driesen scoort met 14 punten als enige in de dubbele cijfers, Liem pakt met 6 het meeste rebounds. Nederland pakt als team drie rebounds meer dan de Britten (48 om 45), maar levert de bal ook 7 keer meer in (17 TO om 10). Het schotpercentage is 24.2%...en dat is dus het allergrootste probleem voor dit Oranje; er wordt hard genoeg gewerkt, maar er moet gewoon efficiënter worden afgewerkt.


AART DEKKER



Geen opmerkingen:

Een reactie posten