dinsdag 6 september 2016

COLUMNIST AART DEKKER / ORANGE LIONS / ORANJE BASKETBALL / @DUITSLAND / PUBLIEK - MUST-SEE! - 'Wat Mij Bezielt...'

Uw scribent, met staand Sreten Radovic, Kroatië - Scheidsrechter van de Olympische Finale Mannen-basketbal in Rio
Er kan niet genoeg over geschreven worden; de Orange Lions - het Oranje Nationale Mannen Team al vele weken hard aan het werk is om voor de tweede achtereenvolgende keer deelname aan EuroBasket (2017) af te dwingen - kunnen elk voordeeltje dat er maar te bedenken is goed gebruiken. En dan is maximale support van een zesde man, een volle, hete, kolkende 5-Mei-Hel, geen bijzaak; dat kan echt de 'Zesde Man' zijn die Oranje Basketball er doorheen sleept.

Afgelopen woensdag was dat niet zo, en er werd een uiterst kostbaar punt gemorst. Op dit punt is alles nog mogelijk; op papier kan Nederland nog op eigen kracht de eerste plaats behalen, en zou dan zeker zijn van deelname aan het Europese Kampioenschap van 2017.

Het is echt niet zo dat alleen in Nederland de basketball-liefhebbers het een beetje af laten weten. Afgelopen zaterdag stond de eerste van drie Uitwedstrijden gepland; tegen Denemarken in Horsens. Dat is 800 km van mijn woonplaats Den Haag. Eigenlijk bleek deze wedstrijd het versterkte spiegelbeeld van die Thuis tegen Oostenrijk; Nederland spoot werkelijk uit de startblokken, kwam tot tweemaal toe op een grote voorsprong - de grootste was 27 punten in de Tweede Helft - gaf daar ook twee keer een stuk van weg, maar toen in de eerste 24 seconden van het tweede bedrijf nog spectaculairder dan aan het begin van de wedstrijd werd gas gegeven - een 6-0 run werd al na die 24 seconden gevolgd door een Deense Time-out - was wel duidelijk dat Nederland daar echt niet ging verliezen, en dat er zelfs een flinke kans was dat het doelsaldo in deze wedstrijd er niet meer toe zou doen - als Denemarken alle zes wedstrijden zou verliezen, tellen al die wedstrijden niet mee voor de gruwelijk ingewikkelde rekenkundige formule die na de zeven groepswinnaars gaat bepalen welke vier 'Beste Tweede eindigende Teams' zich ook kwalificeren.

De wedstrijd in Denemarken werd gespeeld in Horsens Forum - een schitterend complex, met een multifunctionele zaal waarin bij een basketball-wedstrijd 2.800 mensen de wedstrijd kunnen bijwonen. Die waren er niet...sterker nog; er was slechts ongeveer de helft van het afgelopen woensdag teleurstellende aantal in Leiden opgekomen Deense fans op hun eerste thuiswedstrijd afgekomen. Bij het voorstellen van de teams lieten die - net als in Leiden - nog wel flink van zich horen, maar toen het duidelijk werd dat het toch wel erg moeilijk zou worden voor het Deense Team, brachten ook de Deense toeschouwers - enkele hard-core-lawaaimakers daargelaten - het niet meer op hun team langer dat af en toe een minuutje of wat aan te moedigen.

Er waren ook een paar Nederlanders; mensen met stevige bindingen met het Oranje Team, een paar Media-mensen die er min of meer beroepsmatig bij waren, ik-zei de gek, en dan misschien nog een of enkele andere Nederlanders - ik ben trouwens best wel benieuwd wie dat waren; die perso(o)n(en) die dus net zo gek waren als ik; maak je bekend, dan kunnen we elkaar tenminste de hand schudden!

Het moge duidelijk zijn: ik zou graag zien dat er meer mensen 'zo gek' zijn als ik/wij - die paar mensen die voor eigen rekening, ten koste van veel tijd en energie voor een wedstrijd 2x800 km in de auto gaan zitten (zo'n 20 uur), en - zoals in mijn geval, dan ook nog eens om een of meer stukjes te schrijven (en daardoor zelfs stukjes van de wedstrijd missen omdat de ogen even op het toetsenbord gericht zijn). Waarom doet een mens zoiets? Die moet wel hartstikke gek zijn toch!?!

Ik kan me voorstellen dat er mensen zijn - zeker in en rond het Nederlandse Basketball - die zo denken. Maar aan de andere kant; dat er duizenden Nederlander afreizen naar Rio voor de Olympische Spelen, dat kan lang niet iedereen zich veroorloven en er zijn ook veel mensen die dat wel zouden kunnen, maar het toch niet doen. Een deel van die mensen zal dan toch af en toe spijtig denken “Goh, het zou toch wel mooi geweest zijn om dat Live mee te maken...”

Precies; daar gaat het mij dus enerzijds om: het is gewoon heel mooi om het mee te beleven. Ik doe dat al regelmatig sinds - ik schat - 1981; in ieder geval was ik er in 1983 bij toen Oranje Basketball een Vierde Plaats scoorde op het EK in Frankrijk. En dat smaakte naar meer. En ergens toen al is bij mij ook de drang ontstaan om mensen ervan te willen overtuigen dat ze 'het ook eens moeten proberen', dat zo'n ervaring je leven kan veranderen, of in ieder geval een beetje (veel) kan verrijken... En zo werd ik van een relatief jonge Fan, een Coach - die zijn Jeugdspelers meesleepte naar een Junioren-EK in Groningen -, een Internationale Jeugd Scout en een Journalist/Columnist, een soort van zendeling dus; ik zal nooit stoppen met het trachten mensen te proberen te overtuigen dat – vooral - het Internationale Fiba-Basketball tenminste de moeite van het eens een keer - een deel van - een Toernooi bij te gaan wonen meer dan waard is. Sterker nog: ik denk dat als iemand een 'Echte Basketball-liefhebber' is, dat vaak al genoeg is voor het ontwikkelen van 'een Bug' - een aandoening die nooit meer helemaal weggaat, en veelal gestaag doorgroeit...

En laten we wel zijn: niemand kijkt er meer vreemd van op dat hele Horden in Oranje Gehulde Mafkezen soms weken lang, ver van huis op pad zijn voor slechts drie, soms enkele meer voetbalwedstrijden, toch? En Basketball heeft zoveel meer te bieden voor hetzelfde geld; veel meer wedstrijden in dezelfde tijd, minstens zoveel ambiance, en - natuurlijk - een veel mooiere - zij het iets meer gecompliceerde, in de zin van niet zomaar zonder enige inspanning in al zijn 'ins-and-outs' te volgen; je moet er wel wat voor doen om optimaal van Basketball te kunnen genieten - sport om naar te kijken en mee te beleven. Eerlijk is eerlijk; ook in het Basketball wordt er weleens een saaie wedstrijd gespeeld waarin relatief weinig opwindends gebeurt, maar 'Wij Basketballers' - de Echte Liefhebbers dus - weten dat Voetbal vergeleken bij Basketball toch vaak 'Kijken naar groeiend gras' is tegenover 'een Rollercoaster van ups-and-downs en grillige wendingen' die een beetje Basketball-wedstrijd brengt.


is het Affiche: Duitsland vs. Nederland (Oranje Basketball Mannen),

en die wedstrijd is werkelijk Super-belangrijk voor de nabije toekomst van het Nederlandse Basketball!!!

Ik roep bij deze dan ook alle 'Echte Basketball-liefhebbers van Nederland' - degenen die vorige week woensdag wel in Leiden waren om hun passiviteit in die wedstrijd 'goed te maken' en degenen die toen niet de moeite namen om te komen om dat nu wel te doen en dan minimaal met dubbele energie 'het foutje van vorige week' recht te zetten!

Onze Orange Lions moeten in staat geacht worden het Duitsland moeilijk te maken, HEEL moeilijk te maken; sterker nog, ik denk dat ze een kans hebben om morgen te winnen! Als dat - liefst dus met massale steun van de tribunes! - zou lukken, heeft Nederland de fout tegen Oostenrijk rechtgezet, en kan het de resterende drie weedstrijden - waarvan twee in een dan hopelijk wel kolkende 5-Mei-Hel - gewoon voor de Eerste Plaats in de Groep te gaan; en dus voor directe plaatsing voor EuroBasket 2017, zonder onnavolgbare rekenkundige exercities.

I rest my case (for now)...


AART DEKKER

Geen opmerkingen:

Een reactie posten