
Ed ´Lace´ Strong (R) tijdens een zeiltripje met Maarten ergens rond 1980. Maarten is niet in beeld. Wie de andere twee personen op de foto kan benoemen mag zich melden.
Ed ´Lace´Strong:
A message to Maarten:
I am not aware of all the
circumstances, what I do know is that you were the best at what you were for me.
Your study fast personality, character and leadership reminds me of how fortunate I was in a time of need.
For many the need remains.
With deep respect,
Lace
Het seizoen waar Lace op doelt was het seizoen 1983-1984 waarin hij speelde bij RZ en Maarten halverwege het seizoen de coaching op zich nam. (AD)
*
Een catamaran met pech. Niet Maarten´s boot waar Marjan Tamse het hieronder over heeft - want ondanks verwoed zoeken kwam er geen foto uit die tijd boven water - maar een ´gevalletje´ uit de Noordoostpolder´. Overigens zijn meerdere schepen van Maarten gezonken of totaal verwoest, maar in de (2) gevallen die mij (AD) bekend zijn ging het om een schip dat afgemeerd lag aan de Costa del Sol en verwoest werd door een storm, en zijn laatste zeiljacht dat - ook aangemeerd - door een foutje in de barre Estse winter zonk.
Maarten Bedankt!
Dank voor...
je positieve,
persoonlijke feedback, waarmee ons 1e contact begon, in de
sporthalkantine van Werkendam, ergens najaar 1978. Dat deed me
goed, destijds als verlegen 17-jarige.
Dank voor...
de trainingen
(uiteraard basketbal) bij Frisol/R Dames-1, ze maakten me sterker,
beter.
Jij was trainer/coach van
Frisol/R Heren-1 en trainde daarnaast een jongens-jeugdteam, met wie
je het eerste damesteam 1x per week liet meetrainen.
Dank voor...
aan het eind van dat
seizoen nam je Dames-1 mee op trainingskamp, ergens aan de
kust van het voormalige Joegoslavië. Ook een ervaring om
nooit te vergeten. Trainen, spelen, evalueren, alles ademde
basketbal in die week. En heerlijk in de zon.
Op een dag mochten
Wilma en ik met z’n tweeën met je catamaran op pad. Helaas
keerden we terug met een gebroken mast... Jij was niet
boos, maar leerde ons wat we wél hadden moeten doen.
Dank voor...
je initiatief, me na dat
Frisol-seizoen mee te laten trainen met Dames-1 van Rotterdam Zuid,
een sterk en zeer ervaren eredivisieteam. Ik heb de kans
gegrepen en jarenlang genoten van het spelen op de hoogste niveau.
Ik vond je een
tóp trainer/coach, waardeerde je directe aanpak, je
gedrevenheid. Ook op persoonlijk vlak hadden we een klik, deed me
goed. Samen met een vriendin heb ik je nog een keer opgezocht in
Oostende (of Gent?), toen je daar een team coachte. Je was toen
net een handeltje in bontmutsen gestart. Ook dat bezoek
werd weer een onvergetelijke dag.
Natuurlijk heb ik de
afgelopen winter door jouw deelname geen uitzending gemist van
'Winter vol Liefde'. Je bent de Maarten gebleven, zoals
ik me je herinner: recht door zee, direct, attent en soms ook weer
helemaal niet. Deed me goed je zo weer te kunnen zien.
Het bericht van Aart,
waarin hij meldde dat je ernstig ziek was, kwam hard aan.
De manier waarop jij er
mee omgaat, typeert je. Nuchter, krachtig. Je hebt genoten
van het leven en nu is het einde in zicht...
Geniet van je naasten,
zo lang als het kan, lieve Maarten.
Dank voor...
de tijd die ik met je
kon delen.
Marjan Tamse
*

Het
team van Frisol/R (Rowic) in het Seizoen 1978-1979 waarvan ik (staand
tweede van links) deel uit mocht maken, een onvergetelijke en
levensbepalende ervaring die ik zonder coach Maarten H. van Gent
(zittend links) hoogstwaarschijnlijk nooit zou hebben beleefd.
Maarten Bedankt!
Omdat je een soort van
Basketball-vader voor me was, een basketballer van me
maakte en me liet zien hoe mooi en verrijkend basketball - en vooral
ook het Internationale Basketball – voor mij (en heel veel
andere mensen) kan zijn.
Omdat ik - vele jaren
later - in de staf van het Nationale Mannen Team met je
samen mocht werken, en opnieuw leren...
Ook omdat we daarna
vrienden werden, al was het een bijzonder soort
vriendschap;
een die heen weer
slingerde tussen een bijna terroriserend en testend
pseudo-vaderschap (in
Trump-/Musk-stijl), tot een bloedserieuze vriendschap
waarbij ik (tot op zekere hoogte) met bijna alles bij je terecht
kon...
En ook omdat je me
deels ook als mens gevormd hebt en de ogen geopend hebt
voor avonturen en inzichten, die ik zonder jou niet zo niet
allemaal en helemaal zo - en zeker ook niet zo snel! - zou hebben
beleefd en ingezien.
Je was in al die dingen
uniek en zoals jij zal er niet snel weer een komen!
Aart Dekker
De
komende tijd zullen er meer van dit soort persoonlijke bedankjes komen.
Mensen die ook een bijdrage willen leveren kunnen deze naar mij sturen.
Ook mooie typerende 'Maarten'-verhalen en anekdotes zijn welkom, om
hiermee samen een klein digitaal monumentje voor Maarten op te richten.
Zolang het nog kan zal ik ze doorsturen zodat Maarten ze zelf kan lezen.