donderdag 24 juni 2010
vrijdag 18 juni 2010
Game 7
Het gebeurt lang niet ieder jaar: een heuse Game-7, en al helemaal niet in de NBA. In 2010 is het dus wel weer eindelijk eens zover... En dan nog wel LA Lakers vs. Boston Celtics; DE Klassieker dus!
Road to the Final
Voor die collega ongelukkigen die (net als ik) geen tijd hebben voor het live volgen van NBA Basketball, of die het niet op hun TV hebben zitten (net als ik): de NBA clip "The Road to the Final". Veel plezier!
donderdag 10 juni 2010
Veiligheid en de PVV
Hij, de grote winnaar van de Teede Kamer Verkiezingen van vandaag, Wilders zei het weer vanavond: "De PVV voor een veiliger Nederland!" Eens even kijken. Nog maar een paar maanden geleden won hij in Almere. En wat is de laatste ontwikkeling in Almere? Juist, er is sinds kort een serie-aanrander actief. Dat is dus wat de PVV doet voor de plaats(-en) waar ze door de kiezer (het) groot(-st) is gemaakt: veiliger, maar niet heus...
woensdag 2 juni 2010
Een 'Bokkenlul'...
Arend-Jan Bokkenlul, een Boekensteintje, A-J. Brokkenstein, IJdeltuit, ..., ....
Het zijn slechts enkele bijnamen, of termen waarmee nogal wat mensen de (ex-) politicus Arend-Jan Boekenstein (ook VVD) (direct) zullen herkennen. Een hele slechte politicus, als u het mij vraagt. Een hele effectieve, zeggen sommigen. En, op één punt moet ik de laatsten helaas gelijk geven; de rechtse schreeuwer is op één thema zowel de agendeerder als degene die de publieke opinie heeft weten om te turnen geweest. Hem komt de 'eer' toe de Ontwikkelingssamenwerking in diskrediet te hebben gebracht...
Laat ik beginnen met een anekdote. Ik zat in de auto, het was laat in de avond, en ik had nogal wat aan mijn hoofd. En toen begon Casa Luna, een mooi interviewprogramma van de NCRV. Te gast was de directeur van een NGO, als ik me goed herinner van Icco. Na wat inleidende stukjes gesprek dacht de interviewer blijkbaar dat het wat heftiger moest. Natuurlijk had hij zich goed in de persoon ingelezen/ingewerkt, en hij kwam met een verhaal dat hem ter ore was gekomen: de geïnterviewde, met enkele collega's uit 'de business' en een delegatie politici (uit de Tweede Kamer, en onder hen A-J. B.) waren op reis door een erg arm deel van Afrika. Zo arm dat de mensen ter plekke als blij waren als ze hun kroost (en zichzelf) één voedzame maaltijd per dag voor konden schotelen. Zoals het goede politici en NGO'ers betaamt had men die dag (weer) een groepsgesprek gehad met (een deel van) de plaatselijke bevolking. Op een gegeven (niet het was zeker geen goed moment geweest) moment had 'de Bokkenlul' (mijn woorden, niet die van de zeer respectvol zijn woorden kiezende NGO'er(!), het woord genomen. Hij had de verzamelde 'armoe-lijers' eens even verteld wat hij ervan dacht. Mensen de de litanie van A-J.B. over dit thema vaker hebben gehoord zullen niet verrast zijn; er volgde een exposé over eigen verantwoordelijkheid (je bent conservatief liberaal of niet; ieder mens heeft zelf het recht te beslissen waaraan hij sterft, zelfs als dit de honger is!), de kwalijke uitwassen van de (Westerse) Ontwikkelings-hulp/-samenwerking , en meer van dat fraais. De NGO'er had 'de IJdeltuit' (weer: mijn woorden) op de ongerijmdheid van zijn uitlatingen (er heerste honger in het gebied en de mensen waren dag en nacht bezig hun kostje bij elkaar te schrapen) en het gebrek aan empathie dat eruit bleek. Helaas, A-J. B. had al wat gedronken, en het gebrek aan (zelf-) beheersing dat hem ook in Nederland zowel binnen het parlement als erbuiten kenmerkt speelde de (ex-adelijke) parlementariër (toen nog wel) nog meer parten dan anders: hij voelde zich op de (ongetwijfeld lange) pik (of zou juist een kleintje zijn probleem zijn?) getrapt. Meneer werd handtastelijk, en het liep flink uit de hand. Na een ontnuchterend slaapje werd e.e.a. de volgende dag aan het ontbijt (hij wel!) 'uitgepraat'. Zoals ik het beluisterde waren de heren weer 'on speaking terms', maar vrienden waren ze volgens mij nooit geworden...
Ook zijn standpunten zijn na deze, ontluisterende ervaring (zou je zeggen, veranderde er in ieder geval niets. De VVD, ooit een fatsoenlijke (zij het rechtse) partij, heeft in ieder geval zijn punt tot speerpunt gemaakt: er kan desastreus/draconisch bezuinigd worden op Ontwikkelingssamenwerking. En dat is dan na alle aanslagen die vooral uit rechtse hoek al diverse malen op dat budget zijn gepleegd (van 1,2% BNP via enkele stappen naar de huidige 0,7%, het bedienen van het Nederlandse Bedrijfsleven uit de budget, het bekostigen van oorlogsoperaties uit dit budget, etc. etc.).
Een succesvol, nou ja als je binnen drie jaar gedwongen aftreden ook onder succes kan scharen, maar in ieder geval effectief politicus dus, die A-J...
De hemel beware ons ervoor dat hij straks, bijvoorbeeld als minister of staatssecretaris, terug zou (mogen, van de VVD) in de 2e Kamer! Zelfs als Kamerlid zie ik dat liever niet gebeuren, ook al is 'Boekie' natuurlijk op zijn tijd goed voor vermakelijke taferelen voor een linkse jongen zoals ik er een ben...
Het zijn slechts enkele bijnamen, of termen waarmee nogal wat mensen de (ex-) politicus Arend-Jan Boekenstein (ook VVD) (direct) zullen herkennen. Een hele slechte politicus, als u het mij vraagt. Een hele effectieve, zeggen sommigen. En, op één punt moet ik de laatsten helaas gelijk geven; de rechtse schreeuwer is op één thema zowel de agendeerder als degene die de publieke opinie heeft weten om te turnen geweest. Hem komt de 'eer' toe de Ontwikkelingssamenwerking in diskrediet te hebben gebracht...
Laat ik beginnen met een anekdote. Ik zat in de auto, het was laat in de avond, en ik had nogal wat aan mijn hoofd. En toen begon Casa Luna, een mooi interviewprogramma van de NCRV. Te gast was de directeur van een NGO, als ik me goed herinner van Icco. Na wat inleidende stukjes gesprek dacht de interviewer blijkbaar dat het wat heftiger moest. Natuurlijk had hij zich goed in de persoon ingelezen/ingewerkt, en hij kwam met een verhaal dat hem ter ore was gekomen: de geïnterviewde, met enkele collega's uit 'de business' en een delegatie politici (uit de Tweede Kamer, en onder hen A-J. B.) waren op reis door een erg arm deel van Afrika. Zo arm dat de mensen ter plekke als blij waren als ze hun kroost (en zichzelf) één voedzame maaltijd per dag voor konden schotelen. Zoals het goede politici en NGO'ers betaamt had men die dag (weer) een groepsgesprek gehad met (een deel van) de plaatselijke bevolking. Op een gegeven (niet het was zeker geen goed moment geweest) moment had 'de Bokkenlul' (mijn woorden, niet die van de zeer respectvol zijn woorden kiezende NGO'er(!), het woord genomen. Hij had de verzamelde 'armoe-lijers' eens even verteld wat hij ervan dacht. Mensen de de litanie van A-J.B. over dit thema vaker hebben gehoord zullen niet verrast zijn; er volgde een exposé over eigen verantwoordelijkheid (je bent conservatief liberaal of niet; ieder mens heeft zelf het recht te beslissen waaraan hij sterft, zelfs als dit de honger is!), de kwalijke uitwassen van de (Westerse) Ontwikkelings-hulp/-samenwerking , en meer van dat fraais. De NGO'er had 'de IJdeltuit' (weer: mijn woorden) op de ongerijmdheid van zijn uitlatingen (er heerste honger in het gebied en de mensen waren dag en nacht bezig hun kostje bij elkaar te schrapen) en het gebrek aan empathie dat eruit bleek. Helaas, A-J. B. had al wat gedronken, en het gebrek aan (zelf-) beheersing dat hem ook in Nederland zowel binnen het parlement als erbuiten kenmerkt speelde de (ex-adelijke) parlementariër (toen nog wel) nog meer parten dan anders: hij voelde zich op de (ongetwijfeld lange) pik (of zou juist een kleintje zijn probleem zijn?) getrapt. Meneer werd handtastelijk, en het liep flink uit de hand. Na een ontnuchterend slaapje werd e.e.a. de volgende dag aan het ontbijt (hij wel!) 'uitgepraat'. Zoals ik het beluisterde waren de heren weer 'on speaking terms', maar vrienden waren ze volgens mij nooit geworden...
Ook zijn standpunten zijn na deze, ontluisterende ervaring (zou je zeggen, veranderde er in ieder geval niets. De VVD, ooit een fatsoenlijke (zij het rechtse) partij, heeft in ieder geval zijn punt tot speerpunt gemaakt: er kan desastreus/draconisch bezuinigd worden op Ontwikkelingssamenwerking. En dat is dan na alle aanslagen die vooral uit rechtse hoek al diverse malen op dat budget zijn gepleegd (van 1,2% BNP via enkele stappen naar de huidige 0,7%, het bedienen van het Nederlandse Bedrijfsleven uit de budget, het bekostigen van oorlogsoperaties uit dit budget, etc. etc.).
Een succesvol, nou ja als je binnen drie jaar gedwongen aftreden ook onder succes kan scharen, maar in ieder geval effectief politicus dus, die A-J...
De hemel beware ons ervoor dat hij straks, bijvoorbeeld als minister of staatssecretaris, terug zou (mogen, van de VVD) in de 2e Kamer! Zelfs als Kamerlid zie ik dat liever niet gebeuren, ook al is 'Boekie' natuurlijk op zijn tijd goed voor vermakelijke taferelen voor een linkse jongen zoals ik er een ben...
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
