vrijdag 26 februari 2016

POLITIEK / REFERENDA / ZWITSERLAND VOORBEELD / PROBLEMEN / WILDERS PVV / EVEN NADENKEN: 'Zwitsers tobben met hun referendum'

Ik ben niet tegen referenda - sterker nog; in principe vind ik dat er veel meer direct aan de burgers voorgelegd zou moeten worden - maar een goed referendum opzetten is zo gemakkelijk nog niet. Dat blijkt nu bij het Referendum Associatieverdrag Oekraïne. Er moet goed over worden nagedacht, en de voorgelegde vraag moet duidelijk zijn, en begrijpelijk te maken voor iedereen. Dat is met het door Geen-Peil-referendum duidelijk niet het geval. Het mechanisme wordt misbruikt, de vraag is vals...

Onder andere Wilders roept steeds dat "Zwitser-land een goed voorbeeld is voor Neder-land..!"

Welnu, hieronder een artikel van de Beste Columnist/Journalist van Nederland - als het gaat om Europese Politiek - Caroline de Gruyter; het blijkt dat men flink problemen heeft in dat land, en dat ondanks zo'n 120 jaar ervaring met referenda...

Wilders kraamt dus weer eens destructieve onzin uit - zoals altijd...


Deel van het artikel van Caroline de Gruyter - de fantastische Columnist Europese Politiek van NRC:

Zwitsers tobben met hun referendum

Volksraadpleging Moeten criminele buitenlanders het land uit? De Zwitsers spraken zich er eerder over uit. Zondag moeten ze weer.

Net nu Nederlanders, Britten en Hongaren het referendum als politiek machtsmiddel ontdekken, rijst er twijfel in een land dat er al sinds 1891 ervaring mee heeft: Zwitserland. De aanleiding is… een referendum, komende zondag.
Viermaal per jaar mogen de Zwitsers zich uitspreken over een aantal vragen. Een van de vragen van komend weekend – ‘Mag een criminele buitenlander automatisch het land worden uitgezet?’ – leidt tot verhitte debatten. De regering is zo bezorgd over de gevolgen dat ze een ‘denkgroep’ heeft opgezet, die zich buigt over de vraag of het referendum in Zwitserland moet worden ingedamd.
Over de betreffende vraag is namelijk al een keer een referendum gehouden, in 2010. Dat werd toen goed-gekeurd met 52,3 procent van de stemmen. Zoals gebruikelijk probeerde het parlement dit ‘ja’ op een simpele vraag vervolgens in een wet te gieten. Dat bleek lastig.

Mensenrechten

Zwitserland heeft internationale verdragen getekend die mensenrechten garanderen. En in de grondwet staat dat het laatste woord aan de rechter moet zijn, die individuele gevallen toetst. De parlementariërs wilden evenmin dat Zwitserland – waar 25 procent van de inwoners buitenlander is (van wie 80 procent EU-burgers) – mensen zou uitzetten vanwege een paar parkeerbonnen. Dus beperkten ze de reikwijdte van het wetsontwerp. Een ruime meerderheid van parlementariërs stemde voor.
De extreem-rechtse SVP – al sinds de jaren negentig ’s lands grootste politieke partij, en een van de regeringspartijen – werd daar zo boos over dat ze besloot de vereiste 100.000 handtekeningen op te halen voor een tweede referendum.
Volgens peilingen gaat het er, zoals meestal bij immigratiereferenda, om spannen. Als dit initiatief het haalt, wordt elke buitenlander met een miniem strafblad – dat heb je al als je een paar kilometer te hard rijdt en wordt geflitst – automatisch uitgezet...


Het hele artikel van NRC.nl met grafieken en links vind je   ---  Hier ---


Ik had dit nieuws gemist, maar ben het er volmondig mee eens: Caroline de Gruyter won de Heldringprijs als 'Beste Columnist van 2015:

NRC-columnist Caroline de Gruyter wint Heldringprijs

Eerdere winnaars waren: Hans Goslinga (Trouw), Sheila Sitalsing (de Volkskrant) en vorig jaar Folkert Jensma (NRC).

Jan Benjamin, 14 november 2015

Caroline de Gruyter, columnist en correspondent voor NRC in Wenen, heeft de Heldringprijs 2015 gewonnen. Zij kreeg de onderscheiding voor de beste columnist van Nederland vanavond uitgereikt tijdens de Nacht van NRC in Rotterdam.

De columnistenprijs wordt uitgereikt sinds 2012. Eerdere winnaars waren: Hans Goslinga (Trouw), Sheila Sitalsing (de Volkskrant) en vorig jaar Folkert Jensma (NRC). Naast de drie oud-winnaars bestond de jury uit Clairy Polak, Margriet van der Linden, Max van Weezel en Ton F. van Dijk.

Juryoordeel

De Gruyter ontvangt de prijs voor haar column ‘In Europa’, die zij sinds augustus 2013 schrijft in NRC Weekend. In haar wekelijkse column plaatst zij met name de politieke ontwikkelingen in Europa in een breder perspectief. “In Nederland zijn niet veel columnisten die achter hun schrijftafel vandaan komen en zo veelvuldig gebruik maken van goede, goed geïnformeerde bronnen”, stelt de jury onder voorzitterschap van journalist en presentator Polak.

“Door die blik van buiten naar binnen en door telkens een andere invalshoek te kiezen”, stelt de jury, “weet zij telkens weer informatie aan de discussie over Europa […] toe te voegen en op inspirerende wijze bij te dragen aan de meningsvorming over dit thema, dat door opeenvolgende crises en toenemende geopolitieke spanningen het afgelopen jaar zo onafgebroken het nieuws beheerste.”

Caroline de Gruyter is sinds 1997 correspondent voor NRC. Eerst in Gaza, later in Jeruzalem, Brussel, Genève en nu in Wenen. In 2012 won zij al de Anne Vondelingprijs voor de beste politieke journalistiek, voor de artikelen die zij schreef over Europa.

De Heldringprijs is genoemd naar Jérôme Louis Heldring (1917-2013). De oud-columnist en voormalig hoofdredacteur van NRC schreef van 1960 tot 2012 een wekelijkse column, vooral over de internationale politiek. Eerst in de Nieuwe Rotterdamse Courant, na de fusie met het Algemeen Handelsblad in 1970 in NRC Handelsblad.

Implosie

In haar dankwoord zei De Gruyter vanavond:

“Hoe Europa werkt, leg je niet uit in een soundbite. Daar is ruimte voor nodig: enerzijds, anderzijds. Ze zeggen soms: Europa is een markt. Dat is niet waar. Het is puur politiek. Het gaat om diplomatie, om Frankrijk-Duitsland, om vrede. Handelsbalanzen komen later. Het gaat om compromissen. Om 28 landen die geven en nemen. Nu, in de vluchtelingencrisis, gaat het steeds meer over waarden. Dat is eng, omdat extreem-rechts verreweg het hardste schreeuwt. Maar het is ook goed, want om waarden was Europa ook begonnen.

Wie weet dat nog? Helaas niet zoveel mensen meer. Daarom is Europa dicht bij de implosie. En toch was Europa nog nooit zo dichtbij de burgers als nu – een heel continent houdt zijn adem in als Merkel twist met de deelstaat Beieren. Het is fascinerend om hierover te schrijven. En essentieel. Het geeft mensen houvast in een kantelende wereld.

Om al die redenen ben ik best een beetje trots dat mijn Europacolumn, op zo’n moeilijk moment, zo’n mooie prijs wint.”

Geen opmerkingen:

Een reactie posten