woensdag 31 december 2014
Jean Sibelius - Finlandia
Gepubliceerd op 23 jul. 2012
Finlandia, Op. 26 is a symphonic poem by the Finnish composer Jean Sibelius. The first version was written in 1899, and it was revised in 1900. The piece was composed for the Press Celebrations of 1899, a covert protest against increasing censorship from the Russian Empire, as the last of seven pieces, each performed as an accompaniment to a tableau depicting episodes from Finnish history.
The premiere was on 2 July 1900 in Helsinki with the Helsinki Philharmonic Society conducted by Robert Kajanus. A typical performance takes anywhere from 7½ to 9 minutes.
A recurrent joke within Finland at this time was the renaming of Finlandia at various musical concerts so as to avoid Russian censorship. Titles under which the piece masqueraded were numerous, a famously flippant example being Happy Feelings at the awakening of Finnish Spring.
Most of the piece is taken up with rousing and turbulent music, evoking the national struggle of the Finnish people. But towards the end, a calm comes over the orchestra, and the serenely melodic Finlandia Hymn is heard. Often incorrectly cited as a traditional folk melody, the Hymn section is of Sibelius's own creation.
Although initially composed for orchestra, in 1900 Sibelius arranged the entire work for solo piano.
Sibelius later reworked the Finlandia Hymn into a stand-alone piece. This hymn, with words written in 1941 by Veikko Antero Koskenniemi, is one of the most important national songs of Finland (though Maamme is the national anthem). With different words, it is also sung as a Christian hymn (Be Still, My Soul), and was the national anthem of the short-lived African state of Biafra (Land of the Rising Sun).
Created by
Wild Scandinavia / Wildes Skandinavien / (2011)
Directors: Oliver Goetzl, Writers: Oliver Goetzl
Cinematography: Ivo Nörenberg, Jan Henriksson and Rolf Steinmann
Gulo Film Productions
"This film shows animal behaviour that has never been filmed before: Oliver Goetzl and Ivo
Nörenberg got the first ever made shots of a wild lynx in the finish wilderness, they did highspeed shots of Goldeneye chicks jumping out of their tree nest, they filmed exciting encounters of bears and wolves. The documentary was shot with more than 650 shooting days."
Artiest: Herbert von Karajan
Meer lezen/kijken/weten over Finland? Kijk naar:
Top 10 Awesome Facts About Finland
You want to know more about Finland? Use the above link!
Mijn Keuze voor 'Foto van het Jaar 2014' uit een Speciale Bijlage van NRC '2014 in 52 Foto's'
Een plaatje, bijvoorbeeld een goede foto of rake cartoon, zegt nog steeds meer dan 1000 woorden. En daarvan waren er in 2014 te over. Mijn keuze uit een NRC-Bijlage '2014 in 52 Foto's', is de bovenstaande, omdat hij zo goed duidelijk maakt hoeveel een mensenleven in sommige contexten 'waard is'; weinig dus, als je kind bent in een arm West-Afrikaans land... Ebola is geen nieuwe ziekte, maar het 'Ontwikkelde Westen' had er nauwelijks 'last van', dus was er weinig prioriteit wat tegen die afschuwelijke ziekte te ondernemen...en dus gebeurde dat ook nauwelijks; in ieder geval 'te weinig en te laat' voor onder vele anderen dit kleine jongetje. Maar toen de zoveelste uitbraak een grote vlucht nam, toen bleek er best snel, best veel gedaan kon worden; Obama deed in ieder geval tamelijk veel, redelijk snel...Europa veel minder, en veel langzamer; een al lang bestaande schande dus, die nog eens schandelijk dunnetjes werd overgedaan toen het echt heel erg mis ging!
Maar er zijn nog veel meer dramatisch 'goede' foto's die ik ook had kunnen kiezen; van dode kinderen in Syrië, in de Gaza-strook, van wanhopige mensen in overladen bootjes en schepen op de Middellandse Zee - en dat is dan nog slechts een beperkte greep uit 'Drama's waar Europa/het Westen wel iets meer, of beters, zou kunnen doen dan het doet'...
En daar verandert - lijkt het - 'de Vooruitgang' bar weinig aan...
...de Beste Wensen voor 2015!
...voor alle mensen op de Aarde..!
Alle 52 Foto's van NRC (en een paar meer) vind je -- Hier -- Het is niet alles 'kommer en kwel'; er zitten ook fascinerend mooie, leuke en grappige foto's bij....
NRC biedt ook een Nieuwsquiz over 2014; test jezelf -- Hier --
dinsdag 23 december 2014
zondag 21 december 2014
woensdag 17 december 2014
Leuke testjes: 'Which-ancient-religion-does-your-spirit-belong-to'?
Altijd leuk - voor tussendoor, als je even de gedachten wilt verzetten -, een simpel testje dat pretendeert zelfinzicht te verschaffen - en dat soms ook nog een klein beetje doet... - Deze keer (met dank aan mijn broer Richard):
-- Which-ancient-religion-does-your-spirit-belong-to? --
Does the Earth call to you? Or perhaps the Heavens of old? Come find out which ancient religion best suits your unique self and spirituality!
-- Which-ancient-religion-does-your-spirit-belong-to? --
Does the Earth call to you? Or perhaps the Heavens of old? Come find out which ancient religion best suits your unique self and spirituality!
maandag 15 december 2014
Denken over Sport: 'Op naar de Schaats (minstens) Zevenkamp'!
Aan het einde van het vorige schaatsseizoen schreef ik onderstaand(e) brief/voorstel naar KNSB, enkele 'Cracks' - waaronder mijn favoriete sportman Erben Wennemars -, en wat sportredacties van kranten. Ik heb er weinig reactie erop gehad. Maar de discussie gaat door...,
...en ik kan me niet herinneren ooit zo weinig mensen op de tribunes van Thialf te hebben gezien - bij belangrijke Internationale wedstrijden - als dit weekend.
Eerst nog eens mijn oplossingrichting, daaronder het artikel dat NRC afgelopen zaterdag schreef.
Huidige All-Round-discipline Schaatsen is helemaal niet all-round!
We hebben de lente al haast achter de rug, maar nu pas is het (lange) schaatsseizoen eindelijk achter de rug. Lang niet alle topschaatsers hebben het seizoen ook echt tot het eind volbracht, (bijna) alleen echte broodschaatsers en jonge honden die edelmetaal roken vonden de kracht om ook ver in maart nog eens volle bak te gaan.
In stadion Thialf zaten nog zat knettergekke schaatsfans, maar of ook de Nederlandse Televisie-kijkers nog voor hoge scores zorgden waag ik te betwijfelen, en dat er in al het schaats-buitenland bijna niemand meer enige interesse had voor het WK All-Round lijkt mij welhaast zeker.
De roep om veranderingen in de antieke vorm waarin het Lange-baan Schaatsen is gegoten lijkt wel haast groter en sterker dan ooit. En schoorvoetend lijken KNSB en ISU daar ook wel de noodzaak van in te zien.
Een paar tips van een (ooit) simpele Natuurijsschaatser, die zelf buiten 'een Kruisje' slechts kleinere prestaties leverde op de schaats, maar zichzelf nog wel steeds ziet als 'schaatser' en de sport een goed hart toedraagt.
Nederland is het enige land met een fatsoenlijk aantal All-Rounders; hier is zoveel concurrentie dat ster Sven Kramer dit jaar niet een All-Round-titel binnenhaalde. En daar zat hij niet eens echt mee, dat geeft de betrekkelijke waarde van dit onderdeel van de schaatssport eigenlijk veelzeggend aan...
Ik ving dit seizoen dan ook ideeën op om dan maar over te stappen naar 'de Kleine Vierkamp' op een of meer grote Internationale Kampioenschappen. Een wonderlijke gedachte; welke zichzelf respecterende sport denkt dat ze er beter van zou worden door zichzelf uit te kleden? Een levende sport groeit, ontwikkelt zich, en bouwt uit!
Daarom zomaar wat gedachten van deze schaatsliefhebber, die ook lang niet meer alles live uitzit voor de TV.
Ga van een Vierkamp naar (minimaal) een Zevenkamp voor All-Rounders op minimaal EK en WK, en voeg dit element ook toe aan de Olympische Spelen.
Mogelijke extra onderdelen voor de All-Round:
-100 meter sprint
-1.000 meter
-een Marathon met Massastart
Nog verdere uitbreiding naar misschien wel zelfs een heuse Tienkamp is dan denkbaar in het toevoegen van:
-Short Track onderdelen op nieuw aan te leggen korte baantjes op het middenterrien van de traditionele 400-meter-banen, die daardoor weer multi-functioneler worden en daarmee beter te exploiteren, en/of
-Achtervolgingen, en/of
-Afvalraces
Wellicht kunnen echte schaats-insiders, door bordurend in deze denkrichting, nog wel enkele (betere) elementen bedenken voor enkele van bovenstaande opties. Daarmee wens ik hen veel succes.
Vanzelfsprekend dient zo'n nieuwe Meerkamp zich ook over meer dagen te verdelen, tenzij men er een echte uitputtingsslag van zou willen maken , zoals in de Atletiek natuurlijk wel gebeurt.
Naast de uitbreiding van de Individuele Schaatsonderdelen, de Maraton als op zichzelf staand nummer zou natuurlijk ook aan het Internationale programma dienen te worden toegevoegd, en ook 'echt Internationale' Natuurijs-onderdelen zouden op Winterspelen niet misstaan, zou dan ook het aantal Team-onderdelen wat verder uitgebreid kunnen/moeten worden.
Het zijn maar wat gedachten, ik hoop dat de schaatswereld er wat aan heeft.
Maar dat er niet 'iets', maar flink wat moet gebeuren lijkt mij overduidelijk!
Aart Dekker,
denker over sport,
Den Haag
Maurits Hendriks gaat voor veel medailles; hoe lang nog?
NRC, 13 december 2014:
Is dit nog spannend?
Schaatsen De toekomst van het schaatsen ligt meer open dan ooit. Er bestaan zorgen over de spanning en de populariteit, maar er zijn ook tal van initiatieven. Wat willen de buitenlandse topschaatsers?
Door onze redacteuren Maarten Scholten en en Rob Schoof | pagina 34 - 35
Op een bankje naast het ijs, na zomaar een ochtendtraining in Thialf, vat Shani Davis de toestand in het internationale langebaanschaatsen kernachtig samen. „Jullie in Nederland hebben alles, wij hebben niets.” De tweevoudig olympisch kampioen is pessimistisch over de toekomst van zijn sport. „Ik zie het schaatsen het op deze manier geen tien jaar meer volhouden.”
In Nederland is de afgelopen jaren volop discussie ontstaan over vernieuwing van het langebaanschaatsen. Maar wat vinden de buitenlanders eigenlijk? Naast Davis vinden ook meervoudig olympisch, Europees en wereldkampioene Martina Sáblíková, de Belgische allrounder Bart Swings en de Poolse olympisch kampioen Zbigniew Brodka dat veranderingen hard nodig zijn om de toekomst van de sport veilig te stellen.
1 Vijf kilometer (vrouwen) en tien kilometer (mannen) afschaffen?
Brodka: „Onmiddellijk afschaffen. Voor het publiek is het niet interessant, het duurt veel te lang. Je ziet het in meer sporten. De trend is korter, niet langer.”
Davis: „Het niveau in de wereld is lang niet zo hoog als in Nederland. Er is internationaal geen traditie meer over. De schaatsers willen het werk niet meer doen dat nodig is om met de Nederlanders te kunnen strijden. De tien is cool, maar de beste dagen ervan zijn voorbij. Het sterft langzaam uit.”
Sáblíková: „Ik houd van de vijf kilometer, en trouwens ook van de tien kilometer bij de mannen. Mensen mogen zeggen dat het saai is. Maar je ziet ook mooie gevechten. En in de atletiek schaf je toch ook de marathon niet af? Je hebt sprint, middenafstand, lange afstand. Dat is in schaatsen precies hetzelfde.”
Swings: „Wij als buitenlanders rijden twee tien kilometers per seizoen, in de wereldbeker en op de WK afstanden. Tenzij je het als allrounder goed doet. Maar voor die twee races ga je niet in de zomer elke dag drie uur op de fiets zitten. Dat doen buitenlanders niet. Toch mag de tien niet verdwijnen. Het is een te mooie afstand, met veel historie. Ik rijd hem graag.”
2 Allroundtoernooien zonder vijf (vrouwen) en tien kilometer (mannen)?
Davis: „Hadden ze dat maar tien jaar geleden gedaan. Elke allroundcompetitie zonder tien kilometer is spannender. Maar als je het echt goed bekijkt, zie je dat de beste tijd voor het allrounden sowieso voorbij is. De jaren dat Chad Hedrick en ik streden, met Enrico Fabris, een paar Noren, Carl Verheijen, de jonge Sven in opkomst. Zelfs Erben deed mee. Those were the days voor het allrounden. Maar helaas, het is niet meer. Dat geldt een beetje voor schaatsen in het algemeen. Het wordt vlakker, minder spannend.”
Sáblíková: „Als je de vijf kilometer bij de vrouwen vervangt door een duizend meter mag je het geen allrounden meer noemen. Dan is het alleen nog maar voor sprinters, wie goed is op de lange afstanden heeft er niets meer te zoeken. Als dit doorgaat doe ik vanaf volgend jaar niet meer mee aan de EK allround.”
Swings: „Verandering is mogelijk voor EK en WK allround. Maar ik ben niet blij met de duizend meter in plaats van de tien kilometer. Dan wordt het een enorm kleine vierkamp, bijna een tweede WK sprint. Dan moet je als sprinter alleen de vijf kilometer overleven. Voor mij is dat natuurlijk geen goede zaak. Vervang de tien dan liever door de drie kilometer.”
3 Nieuwe onderdelen toevoegen, zoals de massastart?
Swings: „Ik vind het supergaaf. Er komen shorttrackers op af, marathonschaatsers. De mensen die mij volgen vinden dit onderdeel het leukst. Het is een beetje als wielrennen op het ijs: het spelletje dat ik ook vanuit het skeeleren ken. Elke wereldbeker doen er meer rijders aan mee. Als het de olympische status krijgt kan het heel interessant worden.”
Brodka: „Nieuwe onderdelen kunnen interessant zijn, ook de massastart. Maar de regels moeten eerst duidelijk worden uitgewerkt. Over beschermende kleding, het gebruik van de inrijbaan, over de lengte van de race en het aantal deelnemers. Anders is het te gevaarlijk.”
Davis: „De massastart is cool om naar te kijken. Maar ik ben bang dat op een dag iemand serieus gewond gaat raken. Te veel schaatsers in de baan, scherpe ijzers, roekeloos rijden. Zeker als het om een wereldtitel gaat of om olympisch goud. Het is een wonder dat er nog nooit ernstige ongelukken zijn gebeurd.”
4 ‘Wereldschaatsspelen’, met kunstrijden, shorttrack en langebaan?
Brodka: „Goed idee, het zou helpen voor de promotie van het langebaanschaatsen buiten Nederland. Landen met een traditie in het kunstrijden of shorttrack komen in contact met de langebaan. En schaatsers uit de verschillende disciplines kunnen ideeën uitwisselen.”
Swings: „Dat zou een mooi evenement kunnen worden. Je krijgt ook veel meer aandacht van de media, denk ik. Maar ook voor de atleten zelf lijkt me dit cool. Een nieuwe omgeving, nieuwe prikkels.”
Sáblíková: „Een idee van Ard Schenk? Ik houd van nieuwe ideeën, en helemaal als het komt van iemand vanuit onze sport die zich er nog altijd nauw bij betrokken voelt. Dit moeten we doen. Dan kijken we vanzelf wel of het werkt.”
5 Icederby, voor veel geld schaatsen in Dubai op een baan van 220 meter?
Davis: „Dat biedt een geweldige kans. Het geeft de sport een nieuw podium op wereldniveau en er valt voor schaatsers veel geld te verdienen. Doen! Ik ben het niet eens met de ISU [internationale schaatsbond] dat ze dit verbieden. Het kan de groei en ontwikkeling van het schaatsen juist helpen, zeker internationaal. Er zijn zoveel niet-Nederlandse schaatsers die nauwelijks van de sport kunnen leven. De besten redden het net met wat prijzengeld. Maar in de tijd dat ik bijna elke wedstrijd won, verdiende ik in totaal per jaar wat ik bij Icederby in een week bij elkaar kan rijden.”
Sáblíková: „Het is meer show dan afzien, en we kunnen big money verdienen. Schaatsen is het hele jaar door ons beroep. Met Icederby kunnen we daar de vruchten van plukken. De ISU verbiedt het, maar dat snap ik niet. De bestaande competities komen niet in gevaar.”
Swings: „Ik zou het zeker willen proberen als we mee mogen doen van de ISU. Het lijkt me leuk om tussendoor te doen. Maar ik ben begonnen met schaatsen voor de Olympische Spelen, dus dat ga ik niet aan de kant zetten voor Icederby.”
6 Andere ideeën voor een gezonde toekomst van het schaatsen?
Davis: „In de rest van de wereld zie je best talentvolle schaatsers, maar niemand brengt het tot het hoge niveau als in Nederland. Alleen daar is geld. In de ideale wereld zou je een internationaal steunpunt oprichten in Calgary, in Inzell, in Seoul of Nagano. Dan heb je een basis om gelijke competitie te creëren. Maar dat komt niet van de grond. Er is te veel isolatie. Zonde.”
Swings: „In de set-up zou je wat kunnen veranderen. Bijvoorbeeld starten met commerciële ploegen in de wereldbekers. Dat maakt het veel interessanter voor sponsors. Wij proberen het nu met Stressless [internationale ploeg van coach Bart Veldkamp]. Met België hebben we vorig jaar mooie ploegachtervolgingen gereden, maar als je buitenlandse toppers bij elkaar kan zetten, gaat Nederland niet meer elke keer zo makkelijk winnen. Het zou zich dan ook internationaal meer ontwikkelen, omdat het voor een sponsor belangrijk is om vier goede rijders bij elkaar te krijgen. Dan kan de sport verder groeien.”
Eerst nog eens mijn oplossingrichting, daaronder het artikel dat NRC afgelopen zaterdag schreef.
Huidige All-Round-discipline Schaatsen is helemaal niet all-round!
We hebben de lente al haast achter de rug, maar nu pas is het (lange) schaatsseizoen eindelijk achter de rug. Lang niet alle topschaatsers hebben het seizoen ook echt tot het eind volbracht, (bijna) alleen echte broodschaatsers en jonge honden die edelmetaal roken vonden de kracht om ook ver in maart nog eens volle bak te gaan.
In stadion Thialf zaten nog zat knettergekke schaatsfans, maar of ook de Nederlandse Televisie-kijkers nog voor hoge scores zorgden waag ik te betwijfelen, en dat er in al het schaats-buitenland bijna niemand meer enige interesse had voor het WK All-Round lijkt mij welhaast zeker.
De roep om veranderingen in de antieke vorm waarin het Lange-baan Schaatsen is gegoten lijkt wel haast groter en sterker dan ooit. En schoorvoetend lijken KNSB en ISU daar ook wel de noodzaak van in te zien.
Een paar tips van een (ooit) simpele Natuurijsschaatser, die zelf buiten 'een Kruisje' slechts kleinere prestaties leverde op de schaats, maar zichzelf nog wel steeds ziet als 'schaatser' en de sport een goed hart toedraagt.
Nederland is het enige land met een fatsoenlijk aantal All-Rounders; hier is zoveel concurrentie dat ster Sven Kramer dit jaar niet een All-Round-titel binnenhaalde. En daar zat hij niet eens echt mee, dat geeft de betrekkelijke waarde van dit onderdeel van de schaatssport eigenlijk veelzeggend aan...
Ik ving dit seizoen dan ook ideeën op om dan maar over te stappen naar 'de Kleine Vierkamp' op een of meer grote Internationale Kampioenschappen. Een wonderlijke gedachte; welke zichzelf respecterende sport denkt dat ze er beter van zou worden door zichzelf uit te kleden? Een levende sport groeit, ontwikkelt zich, en bouwt uit!
Daarom zomaar wat gedachten van deze schaatsliefhebber, die ook lang niet meer alles live uitzit voor de TV.
Ga van een Vierkamp naar (minimaal) een Zevenkamp voor All-Rounders op minimaal EK en WK, en voeg dit element ook toe aan de Olympische Spelen.
Mogelijke extra onderdelen voor de All-Round:
-100 meter sprint
-1.000 meter
-een Marathon met Massastart
Nog verdere uitbreiding naar misschien wel zelfs een heuse Tienkamp is dan denkbaar in het toevoegen van:
-Short Track onderdelen op nieuw aan te leggen korte baantjes op het middenterrien van de traditionele 400-meter-banen, die daardoor weer multi-functioneler worden en daarmee beter te exploiteren, en/of
-Achtervolgingen, en/of
-Afvalraces
Wellicht kunnen echte schaats-insiders, door bordurend in deze denkrichting, nog wel enkele (betere) elementen bedenken voor enkele van bovenstaande opties. Daarmee wens ik hen veel succes.
Vanzelfsprekend dient zo'n nieuwe Meerkamp zich ook over meer dagen te verdelen, tenzij men er een echte uitputtingsslag van zou willen maken , zoals in de Atletiek natuurlijk wel gebeurt.
Naast de uitbreiding van de Individuele Schaatsonderdelen, de Maraton als op zichzelf staand nummer zou natuurlijk ook aan het Internationale programma dienen te worden toegevoegd, en ook 'echt Internationale' Natuurijs-onderdelen zouden op Winterspelen niet misstaan, zou dan ook het aantal Team-onderdelen wat verder uitgebreid kunnen/moeten worden.
Het zijn maar wat gedachten, ik hoop dat de schaatswereld er wat aan heeft.
Maar dat er niet 'iets', maar flink wat moet gebeuren lijkt mij overduidelijk!
Aart Dekker,
denker over sport,
Den Haag
NRC, 13 december 2014:
Is dit nog spannend?
Schaatsen De toekomst van het schaatsen ligt meer open dan ooit. Er bestaan zorgen over de spanning en de populariteit, maar er zijn ook tal van initiatieven. Wat willen de buitenlandse topschaatsers?
Door onze redacteuren Maarten Scholten en en Rob Schoof | pagina 34 - 35
Op een bankje naast het ijs, na zomaar een ochtendtraining in Thialf, vat Shani Davis de toestand in het internationale langebaanschaatsen kernachtig samen. „Jullie in Nederland hebben alles, wij hebben niets.” De tweevoudig olympisch kampioen is pessimistisch over de toekomst van zijn sport. „Ik zie het schaatsen het op deze manier geen tien jaar meer volhouden.”
In Nederland is de afgelopen jaren volop discussie ontstaan over vernieuwing van het langebaanschaatsen. Maar wat vinden de buitenlanders eigenlijk? Naast Davis vinden ook meervoudig olympisch, Europees en wereldkampioene Martina Sáblíková, de Belgische allrounder Bart Swings en de Poolse olympisch kampioen Zbigniew Brodka dat veranderingen hard nodig zijn om de toekomst van de sport veilig te stellen.
1 Vijf kilometer (vrouwen) en tien kilometer (mannen) afschaffen?
Brodka: „Onmiddellijk afschaffen. Voor het publiek is het niet interessant, het duurt veel te lang. Je ziet het in meer sporten. De trend is korter, niet langer.”
Davis: „Het niveau in de wereld is lang niet zo hoog als in Nederland. Er is internationaal geen traditie meer over. De schaatsers willen het werk niet meer doen dat nodig is om met de Nederlanders te kunnen strijden. De tien is cool, maar de beste dagen ervan zijn voorbij. Het sterft langzaam uit.”
Sáblíková: „Ik houd van de vijf kilometer, en trouwens ook van de tien kilometer bij de mannen. Mensen mogen zeggen dat het saai is. Maar je ziet ook mooie gevechten. En in de atletiek schaf je toch ook de marathon niet af? Je hebt sprint, middenafstand, lange afstand. Dat is in schaatsen precies hetzelfde.”
Swings: „Wij als buitenlanders rijden twee tien kilometers per seizoen, in de wereldbeker en op de WK afstanden. Tenzij je het als allrounder goed doet. Maar voor die twee races ga je niet in de zomer elke dag drie uur op de fiets zitten. Dat doen buitenlanders niet. Toch mag de tien niet verdwijnen. Het is een te mooie afstand, met veel historie. Ik rijd hem graag.”
2 Allroundtoernooien zonder vijf (vrouwen) en tien kilometer (mannen)?
Davis: „Hadden ze dat maar tien jaar geleden gedaan. Elke allroundcompetitie zonder tien kilometer is spannender. Maar als je het echt goed bekijkt, zie je dat de beste tijd voor het allrounden sowieso voorbij is. De jaren dat Chad Hedrick en ik streden, met Enrico Fabris, een paar Noren, Carl Verheijen, de jonge Sven in opkomst. Zelfs Erben deed mee. Those were the days voor het allrounden. Maar helaas, het is niet meer. Dat geldt een beetje voor schaatsen in het algemeen. Het wordt vlakker, minder spannend.”
Sáblíková: „Als je de vijf kilometer bij de vrouwen vervangt door een duizend meter mag je het geen allrounden meer noemen. Dan is het alleen nog maar voor sprinters, wie goed is op de lange afstanden heeft er niets meer te zoeken. Als dit doorgaat doe ik vanaf volgend jaar niet meer mee aan de EK allround.”
Swings: „Verandering is mogelijk voor EK en WK allround. Maar ik ben niet blij met de duizend meter in plaats van de tien kilometer. Dan wordt het een enorm kleine vierkamp, bijna een tweede WK sprint. Dan moet je als sprinter alleen de vijf kilometer overleven. Voor mij is dat natuurlijk geen goede zaak. Vervang de tien dan liever door de drie kilometer.”
3 Nieuwe onderdelen toevoegen, zoals de massastart?
Swings: „Ik vind het supergaaf. Er komen shorttrackers op af, marathonschaatsers. De mensen die mij volgen vinden dit onderdeel het leukst. Het is een beetje als wielrennen op het ijs: het spelletje dat ik ook vanuit het skeeleren ken. Elke wereldbeker doen er meer rijders aan mee. Als het de olympische status krijgt kan het heel interessant worden.”
Brodka: „Nieuwe onderdelen kunnen interessant zijn, ook de massastart. Maar de regels moeten eerst duidelijk worden uitgewerkt. Over beschermende kleding, het gebruik van de inrijbaan, over de lengte van de race en het aantal deelnemers. Anders is het te gevaarlijk.”
Davis: „De massastart is cool om naar te kijken. Maar ik ben bang dat op een dag iemand serieus gewond gaat raken. Te veel schaatsers in de baan, scherpe ijzers, roekeloos rijden. Zeker als het om een wereldtitel gaat of om olympisch goud. Het is een wonder dat er nog nooit ernstige ongelukken zijn gebeurd.”
4 ‘Wereldschaatsspelen’, met kunstrijden, shorttrack en langebaan?
Brodka: „Goed idee, het zou helpen voor de promotie van het langebaanschaatsen buiten Nederland. Landen met een traditie in het kunstrijden of shorttrack komen in contact met de langebaan. En schaatsers uit de verschillende disciplines kunnen ideeën uitwisselen.”
Swings: „Dat zou een mooi evenement kunnen worden. Je krijgt ook veel meer aandacht van de media, denk ik. Maar ook voor de atleten zelf lijkt me dit cool. Een nieuwe omgeving, nieuwe prikkels.”
Sáblíková: „Een idee van Ard Schenk? Ik houd van nieuwe ideeën, en helemaal als het komt van iemand vanuit onze sport die zich er nog altijd nauw bij betrokken voelt. Dit moeten we doen. Dan kijken we vanzelf wel of het werkt.”
5 Icederby, voor veel geld schaatsen in Dubai op een baan van 220 meter?
Davis: „Dat biedt een geweldige kans. Het geeft de sport een nieuw podium op wereldniveau en er valt voor schaatsers veel geld te verdienen. Doen! Ik ben het niet eens met de ISU [internationale schaatsbond] dat ze dit verbieden. Het kan de groei en ontwikkeling van het schaatsen juist helpen, zeker internationaal. Er zijn zoveel niet-Nederlandse schaatsers die nauwelijks van de sport kunnen leven. De besten redden het net met wat prijzengeld. Maar in de tijd dat ik bijna elke wedstrijd won, verdiende ik in totaal per jaar wat ik bij Icederby in een week bij elkaar kan rijden.”
Sáblíková: „Het is meer show dan afzien, en we kunnen big money verdienen. Schaatsen is het hele jaar door ons beroep. Met Icederby kunnen we daar de vruchten van plukken. De ISU verbiedt het, maar dat snap ik niet. De bestaande competities komen niet in gevaar.”
Swings: „Ik zou het zeker willen proberen als we mee mogen doen van de ISU. Het lijkt me leuk om tussendoor te doen. Maar ik ben begonnen met schaatsen voor de Olympische Spelen, dus dat ga ik niet aan de kant zetten voor Icederby.”
6 Andere ideeën voor een gezonde toekomst van het schaatsen?
Davis: „In de rest van de wereld zie je best talentvolle schaatsers, maar niemand brengt het tot het hoge niveau als in Nederland. Alleen daar is geld. In de ideale wereld zou je een internationaal steunpunt oprichten in Calgary, in Inzell, in Seoul of Nagano. Dan heb je een basis om gelijke competitie te creëren. Maar dat komt niet van de grond. Er is te veel isolatie. Zonde.”
Swings: „In de set-up zou je wat kunnen veranderen. Bijvoorbeeld starten met commerciële ploegen in de wereldbekers. Dat maakt het veel interessanter voor sponsors. Wij proberen het nu met Stressless [internationale ploeg van coach Bart Veldkamp]. Met België hebben we vorig jaar mooie ploegachtervolgingen gereden, maar als je buitenlandse toppers bij elkaar kan zetten, gaat Nederland niet meer elke keer zo makkelijk winnen. Het zou zich dan ook internationaal meer ontwikkelen, omdat het voor een sponsor belangrijk is om vier goede rijders bij elkaar te krijgen. Dan kan de sport verder groeien.”
zondag 14 december 2014
Crowd Eats Up 'Awkward Dad Dance Cam' at Timberwolves-Spurs Game
By Kyle Newport , Featured Columnist Dec 9, 2014
The only thing these guys cared about was giving the people what they wanted, which was a show.
During Saturday night's game between the Minnesota Timberwolves and the San Antonio Spurs, the "Awkward Dad Dance Cam" captured some seriously silly moves. Most of the participants got really into it, their kids and wives hiding their faces in shame. Success.
There's something about grown men dancing on camera that is awkwardly fantastic.
In Turkey they also have 'Akward Dads Dancing':
GÖNÜL LİMANINDAN GÖNÜLDEN GELEN ŞARKILAR. DJ SEVİLAY
Bunlar kayışı iyice sıyırmışlar
En daar wordt het ook al een serieuze sport, met talentontwikkeling en alles wat daarbij hoort:
(https://www.facebook.com/DjSeviLay?fref=photo)
The only thing these guys cared about was giving the people what they wanted, which was a show.
During Saturday night's game between the Minnesota Timberwolves and the San Antonio Spurs, the "Awkward Dad Dance Cam" captured some seriously silly moves. Most of the participants got really into it, their kids and wives hiding their faces in shame. Success.
There's something about grown men dancing on camera that is awkwardly fantastic.
In Turkey they also have 'Akward Dads Dancing':
GÖNÜL LİMANINDAN GÖNÜLDEN GELEN ŞARKILAR. DJ SEVİLAY
Bunlar kayışı iyice sıyırmışlar
En daar wordt het ook al een serieuze sport, met talentontwikkeling en alles wat daarbij hoort:
(https://www.facebook.com/DjSeviLay?fref=photo)
Photo's Dordtse Biesbosch & The Old Center of Dordrecht
I spent all of my youth on 'the Isle of Dordrecht', not only one finds there one of the most beautiful cities of The Netherlands;
but there's also a lot of fantastic nature;
There's a contest now with the most beautiful nature pics of 2014 -- where you find many more if these pics --
but there's also a lot of fantastic nature;
There's a contest now with the most beautiful nature pics of 2014 -- where you find many more if these pics --
zaterdag 13 december 2014
Column: SPM Shoeters in de EuroCup Challenge “Heya Den Bosch, heya Den Bosch, heya, heya...”
Ik ken het woord 'heya' uit het schaatsen – ik schreef het vaker – want dat was was ik eerder; schaatser, meer nog dan basketballer. Schaatsen leerde ik toen ik 4 jaar oud was, in de 'Winter van 1963', en mijn Droom als kind was de Elfstedentocht schaatsen, en dat is me – gelukkig – een keer gelukt ('86), maar – jammer genoeg – door heel verschillende oorzaken dus niet in '85, '97. Nederlandse sportboeken waren er nauwelijks in mijn jeugd. Maar schaatsboeken waren de uitzondering. Ik las dus al jong alles wat er bestond op dat gebied. “Heya, heya”, dat kende ik uit het Noorse Schaatsen; dat werd er gebruld als er op het natuurijs van Bislet fraaie prestaties werden geleverd; dan werden schaatsers vooruit geblazen door het “Heya, heya” uit vele duizenden, zo niet tienduizenden kelen die zich in de vrieskou warm probeerden te schreeuwen. Ook het Nederlandse schaatspubliek nam die kreet over: “Heya Jan Bols, heya Ard Schenk, ...”
Nu zijn mij weinig voorbeelden bekend van 'Bossche Schaats-cracks', toch is er een moment geweest waarop de Bossche Basketballfans zich deze scandeerleuze eigen hebben gemaakt, want al geruime tijd is het in de Maaspoort de aanmoediging die wordt gebruikt. Er zijn vast 'die-hearts' in het Bossche, die mij precies zullen gaan vertellen hoe dat zit, op welk moment de kreet in zwang kwam, en misschien ook nog wel wat er de achtergrond van is...
Foto van Christian Aarts
Het publiek dus, ik schreef het vorig seizoen en nu ook weer: het Publiek is niet spreekwoordelijk 'de Zesde Man', het Publiek kan letterlijk die zesde man in de wedstrijd worden. Het kan energie in een team schreeuwen, het kan de scheidsrechters ten faveure van het thuisteam beïnvloeden, het kan de tegenstander het gevoel van een 'uphill-battle' geven – en deze vervolgens breken/knakken; letterlijk 'de moed ontnemen' of 'het geloof in eigen kunnen laten verliezen' –.
Foto van Christian Aarts
Afgelopen dinsdag zat de Maaspoort lekker vol, maar uitverkocht – dat gerucht ging rond – bleek het uiteindelijk niet. Maar er zaten zeker genoeg mensen om de hal tot een inferno voor het relatief jonge Duits team om te vormen. Het gaat te ver om te zeggen dat het een 'matte boel' was, maar die 'Hel' – ik schrijf het nog maar eens: “Zoals de Maaspoort er vroeger een kon zijn” – , was het absoluut niet. Terwijl een goed waarnemer wel degelijk zonder veel moeite het effect kon zien van het zich roeren van het publiek. Er waren kleine 'groepkes' die de rest probeerden mee te krijgen – en met “Heya, heya” begonnen – , maar bijna altijd gaven ze het na weinige seconden alweer op als het niet snel door meer mensen werd opgepikt. Vaak viel het publiek ook snel weer stil als de mechanische wijze van sfeeropwekking weggedraaid werd – en dat moet nu eenmaal vaak vanwege reglementaire beperkingen daarvan –... Een keer dacht ik “Wat krijgen we nou?!”; dat was toen in het laatste Kwart ineens een Carnavalsfanfare op volle kracht bijsprong; ik had echt iets van “waar komen die ineens vandaan?”. “Uit de kroeg” werd mij toen toegefluisterd, maar of dat klopte heb ik niet kunnen vaststellen. Al met al; de bijdrage van het publiek aan 'het (Europese) Spektakel' is in de Maaspoort allang niet veel meer dan 'een soort echo uit een ver en roemrucht verleden'. En dat maakt het er niet gemakkelijker op voor team en organisatie om dat 'Prachtige Verleden' – want anders kan je de 'Bossche Basketball-geschiedenis' niet typeren – te laten herleven.
Dit is dus 'Conclusie-1' na weer een (eerste) Groepsfase EuroCup Challenge in Den Bosch; werken aan die Spionkop lijkt me een steeds beter idee – ook omdat die soort geluid niet door regels wordt ingeperkt! –.
Dan 'Reden-2' waardoor ik denk dat SPM Shoeters, ondanks een mooi resultaat, en – bij tijden – flitsend en bijna vlekkeloos spel, niet alles deed wat er volgens mij voor hen inzat; namelijk de tegenstander afslachten en een overwinning van 20-30 punten boeken. Daarmee kon een bonuspunt worden binnengehaald waarmee het onderlinge voordeel ten opzichte van zowel Ulm als Brindisi verzekerd zou zijn geweest. Vrijwel iedereen was dus laaiend enthousiast – of tenminste tevreden – over het Europese Avontuur tot en met de vijfde wedstrijd. Ontevreden mag je ook niet zijn, als je tegen ploegen speelt met budgetten van 5-6 keer het jouwe. Maar wel als je er niet 'Alles – maar dan ook echt ALLES(!)' – uit hebt gepeurd wat erin zat, en precies dat is toch het gevoel dat wedstrijd-1 (Brindisi, een nipte winst na een megavoorsprong), wedstrijd-3 (Sodertalje, een hele grote achterstand omgezet in een regulier 10-punten-overwinning), en wedstrijd-5 (Ulm werkelijk weggevaagd in het Eerste Kwart, om vervolgens niet zo gemakkelijk Kwart-2 te verliezen), bij mij opkwam – en tot de dag van vandaag bleef hangen – .
Natuurlijk vroeg ik er de coaches – Sam Jones en Sander van der Holst – naar, en besprak ik mijn gevoel met nog een paar mensen, ook keek ik nog eens intensief naar de Stats – als je die, sec (zonder daadwerkelijk de wedstrijd te hebben gezien), bekijkt; er is weinig mis mee –, maar toch...
Dus besloot ik er nog eens wat nachtjes over te slapen, en alles nog eens wat vaker te overdenken.
Het volgende is het resultaat van die exercitie.
Ik ga – bij sommigen – door voor 'de Eeuwige, dan wel Onverbeterlijke Optimist' als het om het Nederlandse Basketball gaat. Wellicht ben ik dat (ook) een beetje. Maar ik denk tegelijk dat mij dat stempel wordt opgedrukt, omdat vrijwel iedereen zo onrealistisch negatief is over onze mooie sport. Ik zie mezelf meer als iemand die erg genuanceerd is, maar zich af en toe wel eens wat minder genuanceerd uitdrukt. Ik kan niet goed tegen ongenuanceerdheid; of het nu overdreven negativiteit, dan wel positiviteit betreft, dan ik komt bij mij de neiging op om tegenwicht te gaan geven.
Ik zag in Den Bosch – na afloop van de wedstrijd – heel veel opgetogen gezichten, en meende bij een deel van de meest bij het team betrokkenen ook wel een zweempje opluchting te bespeuren. Er was tenslotte thuis steeds gewonnen, zelfs van de Italiaanse en Duitse tegenvoeters. En van dat soort tegenstanders wordt in het kleine Nederlandse Basketball-wereldje nu eenmaal verwacht dat 'ze veel beter' zijn, en ze hebben ook nog eens veel meer geld! Logisch toch, dat iedereen het nog gelooft ook?! En dan ligt het voor de hand dat ook mensen in en direct rond het team die heersende kijk op de zaak overnemen; je kunt nu eenmaal niet steeds tegen de bierkaai vechten – zeker niet in Den Bosch...
Maar ik heb sinds 1999 vele honderden wedstrijden in zowat 'alle buitenlanden in Europa' gezien. Merendeels Nationale Jeugd-teams, maar – waar maar – mogelijk ook Senioren; zowel Clubs als Nationale Teams. Van mij werd verwacht, dat ik door alle schijn heen zou kijken, dus dat heb altijd geprobeerd. Dus ik denk dat ik enig recht van spreken heb bij het maken van de vergelijking.
Ik roep al jaren: “Ja, het niveau is na een aantal jaren van sterke verbetering (tot en met 2008-2009), weer flink gezakt”, maar ik zeg er vaak bij “Maar denk je dat dat alleen in Nederland zo is? Die ontwikkeling heeft zich – door de opeenvolgende financiële/economische crisissen – in heel veel landen afgespeeld!” En: “...er zijn ook veel positieve ontwikkelingen in het Nederlandse Basketball, sinds een jaar of vijftien; professionalisering, veel meer aandacht voor de ontwikkeling van jeugdig talent, een veel intensere manier van spelen, minder buitenlanders en meer Nederlanders op het veld, ik noem er maar en paar...” Is dat 'voldoende'? “NEE! En dat zal het ook NOOIT zijn!! Er zijn altijd weer nieuwe en andere punten die om aandacht schreeuwen.”
Ik heb SPM Shoeters de laatste zes weken dus drie helften – van de zes – zien vlammen; en dus ook drie helften een stuk minder goed zien spelen. Zowel Brindisi als Ulm, werden aanvankelijk compleet weggespeeld. Natuurlijk weet ik dat je dat nooit 40 minuten vol kan houden, zeker niet met een behoorlijk ondiep team. En ik begrijp ook dat de DBL nu eenmaal weinig diepte, en een enorm verval in kwaliteit – 'top to bottom' – kent. Dus worden het beste team – op dit moment is dat gewoon SPM – te weinig 'getest'. In de Italiaanse en Duitse Leagues is dat eerder regel dan uitzondering. Dus gooien de coaches er andere spelers in, en proberen ze van alles om de wedstrijd na zo'n 'veeg' te doen kantelen, dat is bij de beste Nederlandse clubs op dit moment lastig; dan gaat ook vermoeidheid een rol spelen. Als dat gebeurde, dan zag ik de overtuigdheid van eigen kunnen en de agressiviteit – die Den Bosch eerst toonde – goeddeels (en heel snel) wegzakken. En zag ik al helemaal geen team dat ging voor 'the Kill'. En als je aarzelend gaat spelen...dan weten dat soort teams daar wel raad mee...
Dus: waarom is iedereen zo snel tevreden? Waarom zouden 'wij' niet kunnen tippen aan teams uit de subtop van België, Frankrijk, Italië en Duitsland? Waarom lijkt iedereen wel bijna bang om te zeggen wat ik toch echt serieus meen; dit Den Bosch was – thuis en op zijn top spelend –, geen 2 punten beter dan Brindisi (maar 10+), en niet 12 punten beter dan Ulm zoals het gisteren speelde, maar eerder 20-30... En vorig seizoen gewoon twee keer duidelijk beter dan Antwerpen, en Dyon. Die Franse coach had vorig seizoen gewoon gelijk, toen hij zei dat “de Nederlandse Competitie vergelijkbaar is met die van Frankrijk en België”. Hij heeft natuurlijk geen gelijk in absolute zin; de hele competitie is niet vergelijkbaar, maar wel het deel waarin hij zich had verdiept – de Top van de DBL – dus. Het aantal teams op ongeveer hetzelfde niveau is onvergelijkbaar, maar dat wist hij niet!
Dus is'Conclusie-2': iedereen in het Bossche Basketball mag best wat meer zelfvertrouwen en overtuiging in eigen kunnen hebben, en TONEN! En SPM mag blij zijn dat ze voor een schijntje op het shirt staan van een heuse Europese subtopper...
TOP 5 SPM Shoeters vs Ratiopharm Ulm
En nu maar hopen dat er in de laatste speelronde geen 'gekke dingen' gebeuren, en dat iedereen de komende maanden gelijk een herkansing krijgt om het nog beter te doen dan nu al in de Eerste Voorronde. SPM Shoeters is er goed genoeg voor!
AART DEKKER, meer (Basketball) van Aart op zijn – Weblog --
Lange impressie van de uitwedstrijd van Den Bosch in Brindisi:
Nu zijn mij weinig voorbeelden bekend van 'Bossche Schaats-cracks', toch is er een moment geweest waarop de Bossche Basketballfans zich deze scandeerleuze eigen hebben gemaakt, want al geruime tijd is het in de Maaspoort de aanmoediging die wordt gebruikt. Er zijn vast 'die-hearts' in het Bossche, die mij precies zullen gaan vertellen hoe dat zit, op welk moment de kreet in zwang kwam, en misschien ook nog wel wat er de achtergrond van is...
Foto van Christian Aarts
Het publiek dus, ik schreef het vorig seizoen en nu ook weer: het Publiek is niet spreekwoordelijk 'de Zesde Man', het Publiek kan letterlijk die zesde man in de wedstrijd worden. Het kan energie in een team schreeuwen, het kan de scheidsrechters ten faveure van het thuisteam beïnvloeden, het kan de tegenstander het gevoel van een 'uphill-battle' geven – en deze vervolgens breken/knakken; letterlijk 'de moed ontnemen' of 'het geloof in eigen kunnen laten verliezen' –.
Foto van Christian Aarts
Afgelopen dinsdag zat de Maaspoort lekker vol, maar uitverkocht – dat gerucht ging rond – bleek het uiteindelijk niet. Maar er zaten zeker genoeg mensen om de hal tot een inferno voor het relatief jonge Duits team om te vormen. Het gaat te ver om te zeggen dat het een 'matte boel' was, maar die 'Hel' – ik schrijf het nog maar eens: “Zoals de Maaspoort er vroeger een kon zijn” – , was het absoluut niet. Terwijl een goed waarnemer wel degelijk zonder veel moeite het effect kon zien van het zich roeren van het publiek. Er waren kleine 'groepkes' die de rest probeerden mee te krijgen – en met “Heya, heya” begonnen – , maar bijna altijd gaven ze het na weinige seconden alweer op als het niet snel door meer mensen werd opgepikt. Vaak viel het publiek ook snel weer stil als de mechanische wijze van sfeeropwekking weggedraaid werd – en dat moet nu eenmaal vaak vanwege reglementaire beperkingen daarvan –... Een keer dacht ik “Wat krijgen we nou?!”; dat was toen in het laatste Kwart ineens een Carnavalsfanfare op volle kracht bijsprong; ik had echt iets van “waar komen die ineens vandaan?”. “Uit de kroeg” werd mij toen toegefluisterd, maar of dat klopte heb ik niet kunnen vaststellen. Al met al; de bijdrage van het publiek aan 'het (Europese) Spektakel' is in de Maaspoort allang niet veel meer dan 'een soort echo uit een ver en roemrucht verleden'. En dat maakt het er niet gemakkelijker op voor team en organisatie om dat 'Prachtige Verleden' – want anders kan je de 'Bossche Basketball-geschiedenis' niet typeren – te laten herleven.
Dit is dus 'Conclusie-1' na weer een (eerste) Groepsfase EuroCup Challenge in Den Bosch; werken aan die Spionkop lijkt me een steeds beter idee – ook omdat die soort geluid niet door regels wordt ingeperkt! –.
Dan 'Reden-2' waardoor ik denk dat SPM Shoeters, ondanks een mooi resultaat, en – bij tijden – flitsend en bijna vlekkeloos spel, niet alles deed wat er volgens mij voor hen inzat; namelijk de tegenstander afslachten en een overwinning van 20-30 punten boeken. Daarmee kon een bonuspunt worden binnengehaald waarmee het onderlinge voordeel ten opzichte van zowel Ulm als Brindisi verzekerd zou zijn geweest. Vrijwel iedereen was dus laaiend enthousiast – of tenminste tevreden – over het Europese Avontuur tot en met de vijfde wedstrijd. Ontevreden mag je ook niet zijn, als je tegen ploegen speelt met budgetten van 5-6 keer het jouwe. Maar wel als je er niet 'Alles – maar dan ook echt ALLES(!)' – uit hebt gepeurd wat erin zat, en precies dat is toch het gevoel dat wedstrijd-1 (Brindisi, een nipte winst na een megavoorsprong), wedstrijd-3 (Sodertalje, een hele grote achterstand omgezet in een regulier 10-punten-overwinning), en wedstrijd-5 (Ulm werkelijk weggevaagd in het Eerste Kwart, om vervolgens niet zo gemakkelijk Kwart-2 te verliezen), bij mij opkwam – en tot de dag van vandaag bleef hangen – .
Natuurlijk vroeg ik er de coaches – Sam Jones en Sander van der Holst – naar, en besprak ik mijn gevoel met nog een paar mensen, ook keek ik nog eens intensief naar de Stats – als je die, sec (zonder daadwerkelijk de wedstrijd te hebben gezien), bekijkt; er is weinig mis mee –, maar toch...
Dus besloot ik er nog eens wat nachtjes over te slapen, en alles nog eens wat vaker te overdenken.
Het volgende is het resultaat van die exercitie.
Ik ga – bij sommigen – door voor 'de Eeuwige, dan wel Onverbeterlijke Optimist' als het om het Nederlandse Basketball gaat. Wellicht ben ik dat (ook) een beetje. Maar ik denk tegelijk dat mij dat stempel wordt opgedrukt, omdat vrijwel iedereen zo onrealistisch negatief is over onze mooie sport. Ik zie mezelf meer als iemand die erg genuanceerd is, maar zich af en toe wel eens wat minder genuanceerd uitdrukt. Ik kan niet goed tegen ongenuanceerdheid; of het nu overdreven negativiteit, dan wel positiviteit betreft, dan ik komt bij mij de neiging op om tegenwicht te gaan geven.
Ik zag in Den Bosch – na afloop van de wedstrijd – heel veel opgetogen gezichten, en meende bij een deel van de meest bij het team betrokkenen ook wel een zweempje opluchting te bespeuren. Er was tenslotte thuis steeds gewonnen, zelfs van de Italiaanse en Duitse tegenvoeters. En van dat soort tegenstanders wordt in het kleine Nederlandse Basketball-wereldje nu eenmaal verwacht dat 'ze veel beter' zijn, en ze hebben ook nog eens veel meer geld! Logisch toch, dat iedereen het nog gelooft ook?! En dan ligt het voor de hand dat ook mensen in en direct rond het team die heersende kijk op de zaak overnemen; je kunt nu eenmaal niet steeds tegen de bierkaai vechten – zeker niet in Den Bosch...
Maar ik heb sinds 1999 vele honderden wedstrijden in zowat 'alle buitenlanden in Europa' gezien. Merendeels Nationale Jeugd-teams, maar – waar maar – mogelijk ook Senioren; zowel Clubs als Nationale Teams. Van mij werd verwacht, dat ik door alle schijn heen zou kijken, dus dat heb altijd geprobeerd. Dus ik denk dat ik enig recht van spreken heb bij het maken van de vergelijking.
Ik roep al jaren: “Ja, het niveau is na een aantal jaren van sterke verbetering (tot en met 2008-2009), weer flink gezakt”, maar ik zeg er vaak bij “Maar denk je dat dat alleen in Nederland zo is? Die ontwikkeling heeft zich – door de opeenvolgende financiële/economische crisissen – in heel veel landen afgespeeld!” En: “...er zijn ook veel positieve ontwikkelingen in het Nederlandse Basketball, sinds een jaar of vijftien; professionalisering, veel meer aandacht voor de ontwikkeling van jeugdig talent, een veel intensere manier van spelen, minder buitenlanders en meer Nederlanders op het veld, ik noem er maar en paar...” Is dat 'voldoende'? “NEE! En dat zal het ook NOOIT zijn!! Er zijn altijd weer nieuwe en andere punten die om aandacht schreeuwen.”
Ik heb SPM Shoeters de laatste zes weken dus drie helften – van de zes – zien vlammen; en dus ook drie helften een stuk minder goed zien spelen. Zowel Brindisi als Ulm, werden aanvankelijk compleet weggespeeld. Natuurlijk weet ik dat je dat nooit 40 minuten vol kan houden, zeker niet met een behoorlijk ondiep team. En ik begrijp ook dat de DBL nu eenmaal weinig diepte, en een enorm verval in kwaliteit – 'top to bottom' – kent. Dus worden het beste team – op dit moment is dat gewoon SPM – te weinig 'getest'. In de Italiaanse en Duitse Leagues is dat eerder regel dan uitzondering. Dus gooien de coaches er andere spelers in, en proberen ze van alles om de wedstrijd na zo'n 'veeg' te doen kantelen, dat is bij de beste Nederlandse clubs op dit moment lastig; dan gaat ook vermoeidheid een rol spelen. Als dat gebeurde, dan zag ik de overtuigdheid van eigen kunnen en de agressiviteit – die Den Bosch eerst toonde – goeddeels (en heel snel) wegzakken. En zag ik al helemaal geen team dat ging voor 'the Kill'. En als je aarzelend gaat spelen...dan weten dat soort teams daar wel raad mee...
Dus: waarom is iedereen zo snel tevreden? Waarom zouden 'wij' niet kunnen tippen aan teams uit de subtop van België, Frankrijk, Italië en Duitsland? Waarom lijkt iedereen wel bijna bang om te zeggen wat ik toch echt serieus meen; dit Den Bosch was – thuis en op zijn top spelend –, geen 2 punten beter dan Brindisi (maar 10+), en niet 12 punten beter dan Ulm zoals het gisteren speelde, maar eerder 20-30... En vorig seizoen gewoon twee keer duidelijk beter dan Antwerpen, en Dyon. Die Franse coach had vorig seizoen gewoon gelijk, toen hij zei dat “de Nederlandse Competitie vergelijkbaar is met die van Frankrijk en België”. Hij heeft natuurlijk geen gelijk in absolute zin; de hele competitie is niet vergelijkbaar, maar wel het deel waarin hij zich had verdiept – de Top van de DBL – dus. Het aantal teams op ongeveer hetzelfde niveau is onvergelijkbaar, maar dat wist hij niet!
Dus is'Conclusie-2': iedereen in het Bossche Basketball mag best wat meer zelfvertrouwen en overtuiging in eigen kunnen hebben, en TONEN! En SPM mag blij zijn dat ze voor een schijntje op het shirt staan van een heuse Europese subtopper...
TOP 5 SPM Shoeters vs Ratiopharm Ulm
En nu maar hopen dat er in de laatste speelronde geen 'gekke dingen' gebeuren, en dat iedereen de komende maanden gelijk een herkansing krijgt om het nog beter te doen dan nu al in de Eerste Voorronde. SPM Shoeters is er goed genoeg voor!
AART DEKKER, meer (Basketball) van Aart op zijn – Weblog --
Lange impressie van de uitwedstrijd van Den Bosch in Brindisi:
vrijdag 12 december 2014
The New NBA Swingman Jerseys - featuring Joakim Noah
Gepubliceerd op 4 dec. 2014
This series of spots captures a humorous, documentary-style approach to showcase the “Swingman in all of us.” The athletes are cast in a variety of situations in which their “Swingman” body-doubles fill in for their duties as NBA superstars. The new adidas NBA Swingman jerseys were created with a similar concept in mind – bring fans closer to the game than ever before with an updated design featuring premium materials and an improved fit.
BullsTV presents: The Gift of the Game
Ik heb Getekend tegen Kernwapens; Doe jij dat ook?
Teken tegen Kernwapens
Beste Aart A. Dekker,
Bedankt voor je stem tegen kernwapens. Met je handtekening vraag je de Tweede Kamer te debatteren over ons voorstel: een nationaal verbod op kernwapens. Als er meer dan 40.000 mensen tekenen moet het voorstel in behandeling worden genomen. Via de nieuwsbrief van PAX blijf je op de hoogte.
Wil je meer doen dan alleen je handtekening zetten? We kunnen jouw hulp goed gebruiken, want 40.000 handtekeningen is niet niks!
• Download een of meerdere handtekeningenformulieren en haal zoveel mogelijk handtekeningen op;
• Vraag gratis een Teken tegen Kernwapens- actiepakket aan, met buttons, posters en handtekeningenformulieren;
• Meld je aan als vrijwilliger voor de campagne;
• Deel de campagne in je netwerk via social media.
Alvast bedankt voor je hulp!
Jan Gruiters,
Algemeen directeur PAX
PS. Heb je vragen of opmerkingen, wil je een actiepakket aanvragen of je aanmelden als vrijwilliger, mail dan naar het campagneteam via info@tekentegenkernwapens.nl of bel 030-2333346.
Nog niet weinig....
Kassa vs Pretium 'Kassa moet dwangsom van 20.000 euro betalen'
NRC 11 december 2014
Kassa, het consumentenprogramma van de VARA hoeft aan Pretium Telecom slechts een dwangsom van 20.000 euro te betalen, en niet een half miljoen, zoals het telefoonbedrijf had geëist. Dat heeft het Amsterdams gerechtshof in hoger beroep bevestigd. De rechter had eerder van Kassa geëist dat het een item over een ontevreden Pretiumklant online zou verwijderen. Maar door technisch falen was de oude versie toch online blijven staan. Na 27 dagen trok Pretium aan de bel en eiste de maximale dwangsom op. Volgens de VARA is het programma in die dagen 314 keer bekeken, waarvan 152 keer door de advocaten van Pretium. Pretium zou dus vanaf de eerste dag hebben geweten dat het programma nog ongeknipt online stond, maar dit niet aan de VARA hebben laten weten. Ook in hoger beroep vindt de rechter 20.000 euro voldoende.
NRC 11 december 2014
Kassa, het consumentenprogramma van de VARA hoeft aan Pretium Telecom slechts een dwangsom van 20.000 euro te betalen, en niet een half miljoen, zoals het telefoonbedrijf had geëist. Dat heeft het Amsterdams gerechtshof in hoger beroep bevestigd. De rechter had eerder van Kassa geëist dat het een item over een ontevreden Pretiumklant online zou verwijderen. Maar door technisch falen was de oude versie toch online blijven staan. Na 27 dagen trok Pretium aan de bel en eiste de maximale dwangsom op. Volgens de VARA is het programma in die dagen 314 keer bekeken, waarvan 152 keer door de advocaten van Pretium. Pretium zou dus vanaf de eerste dag hebben geweten dat het programma nog ongeknipt online stond, maar dit niet aan de VARA hebben laten weten. Ook in hoger beroep vindt de rechter 20.000 euro voldoende.
Uit de Oude Doos: Kerstbomen in Nederland
Update: Actueel artikel over de economie van de Kerstboom op -- NRCq.nl (11 december 2014) --
Sinterklaas is bijna voorbij; op naar het volgende Super-Hype-Feest - Kerstmis -.
En bij Kerstmis hoort - tenminste nog steeds voor miljoenen huishoudens - een Kerstboom.
Een paar korte, oude artikeltjes uit Trouw (2012)
Trouw, eindejaar 2013:
3.100.000
Deze maand kopen Nederlanders ongeveer 3,1 miljoen kerstbomen
Steeds minder mensen kopen een naaldboom. Vorig jaar had 56,7 procent een kunstboom opgetuigd, terwijl 22,8 procent een echte boom had.
20,5 procent had helemaal geen kerstboom.
Als je een kunstboom langer dan zes jaar gebruikt, is dat beter voor het milieu dan een echte boom.
De kerstboom optuigen is nummer twee van de honderd lievelingstradities van de Nederlanders, op één staat het Sinterklaasfeest.
Een (gratis) boom van de Veluwe
REACTIES NAAR TUINCOLUMN@GMAIL.COM − 15/12/12
Vroeger, toen de kinderen nog thuis woonden, gingen we pas twee of drie dagen voor Kerst op zoek naar een kerstboom. Dat deden we expres. Beide kinderen zijn namelijk gezegend met een gevoelige, om niet te zeggen sentimentele kant. Van het zielige stapeltje bomen dat vlak voor Kerst nog over was, kozen ze de lelijkste. Een scheve. Of eentje met een kronkel in de punt, zodat er met geen mogelijkheid een piek op kon. Want ze vonden dat ook kromme en verdraaide bomen recht hadden op slingers, lampjes, pakjes bij de voet en een plekje bij de kachel.
Maar dat was toen. Zodra de kinderen de deur uit waren en ik zelf kon beslissen welke boom het werd, wilde ik geen winkeldochter meer waarvan de naalden al na twee uur loslieten. De afgelopen jaren heb ik daarom de fijnsparren overgeslagen en liep ik meteen door naar de sjiekere soorten. Daar zijn er zeven van: de Nordmann, de blauwspar, de Servische spar, de Koreaanse zilverspar, de Concolor, de Nobilis en de kleine Conica die het op de eettafel zo leuk doet. Ik heb ze allemaal geprobeerd en kan precies vertellen wat de voordelen van de een en de nadelen van de ander zijn. Maar dat doe ik niet, want inmiddels heb ik boom nummer acht gevonden en dat is een boom met alleen maar voordelen.
De kerstboom die dit jaar mijn huis in komt is afkomstig uit Het Nationale Park De Hoge Veluwe. Het is een grove den. Dat zijn bomen die ze op de open stuifzandgebieden niet willen hebben omdat ze zich iets te gemakkelijk verspreiden. Laat je ze hun gang gaan, dan heb je op den duur alleen nog maar een grove dennenbos, zonder stuifzanden. En zonder de tapuiten, blauwvleugelsprinkhanen en zandhagedissen die zich op dat zand thuisvoelen.
Om de wildgroei van de dennetjes wat in te perken heeft Het Nationale Park De Hoge Veluwe een ingenieus plan bedacht. Op drie verschillende dagen kunnen bezoekers zo'n dennetje komen uitzoeken. Ze krijgen een zaag mee en mogen hun boom zelf omzagen. Is dit te veel gevraagd, dan zijn er vrijwilligers die een handje helpen. Het afgezaagde boompje mag mee naar huis, gratis en voor niks. Je betaalt natuurlijk wel de entree en omdat die 8,20 euro per persoon bedraagt, kan het alsnog een duur kerstboompje worden. Maar niet voor mij, want ik ben beschermer van het park en kan er met gesloten portemonnee in.
Twee vliegen in een klap, heet dat. Ik krijg een kerstboom voor niks en het park is er weer een kwijt. Of eigenlijk zijn het drie vliegen, want een afgezaagde dennenboom verliest zijn naalden niet. Zeggen ze. Begin volgend jaar laat ik u weten of dat ook zo is.
Heeft u al een kerstboom? En, wat is het geworden? Een nepboom? Een dure Nordmann? Een goedkoop fijnsparretje? Of een gratis grove den?
Sinterklaas is bijna voorbij; op naar het volgende Super-Hype-Feest - Kerstmis -.
En bij Kerstmis hoort - tenminste nog steeds voor miljoenen huishoudens - een Kerstboom.
Een paar korte, oude artikeltjes uit Trouw (2012)
Trouw, eindejaar 2013:
3.100.000
Deze maand kopen Nederlanders ongeveer 3,1 miljoen kerstbomen
Steeds minder mensen kopen een naaldboom. Vorig jaar had 56,7 procent een kunstboom opgetuigd, terwijl 22,8 procent een echte boom had.
20,5 procent had helemaal geen kerstboom.
Als je een kunstboom langer dan zes jaar gebruikt, is dat beter voor het milieu dan een echte boom.
De kerstboom optuigen is nummer twee van de honderd lievelingstradities van de Nederlanders, op één staat het Sinterklaasfeest.
REACTIES NAAR TUINCOLUMN@GMAIL.COM − 15/12/12
Vroeger, toen de kinderen nog thuis woonden, gingen we pas twee of drie dagen voor Kerst op zoek naar een kerstboom. Dat deden we expres. Beide kinderen zijn namelijk gezegend met een gevoelige, om niet te zeggen sentimentele kant. Van het zielige stapeltje bomen dat vlak voor Kerst nog over was, kozen ze de lelijkste. Een scheve. Of eentje met een kronkel in de punt, zodat er met geen mogelijkheid een piek op kon. Want ze vonden dat ook kromme en verdraaide bomen recht hadden op slingers, lampjes, pakjes bij de voet en een plekje bij de kachel.
Maar dat was toen. Zodra de kinderen de deur uit waren en ik zelf kon beslissen welke boom het werd, wilde ik geen winkeldochter meer waarvan de naalden al na twee uur loslieten. De afgelopen jaren heb ik daarom de fijnsparren overgeslagen en liep ik meteen door naar de sjiekere soorten. Daar zijn er zeven van: de Nordmann, de blauwspar, de Servische spar, de Koreaanse zilverspar, de Concolor, de Nobilis en de kleine Conica die het op de eettafel zo leuk doet. Ik heb ze allemaal geprobeerd en kan precies vertellen wat de voordelen van de een en de nadelen van de ander zijn. Maar dat doe ik niet, want inmiddels heb ik boom nummer acht gevonden en dat is een boom met alleen maar voordelen.
De kerstboom die dit jaar mijn huis in komt is afkomstig uit Het Nationale Park De Hoge Veluwe. Het is een grove den. Dat zijn bomen die ze op de open stuifzandgebieden niet willen hebben omdat ze zich iets te gemakkelijk verspreiden. Laat je ze hun gang gaan, dan heb je op den duur alleen nog maar een grove dennenbos, zonder stuifzanden. En zonder de tapuiten, blauwvleugelsprinkhanen en zandhagedissen die zich op dat zand thuisvoelen.
Om de wildgroei van de dennetjes wat in te perken heeft Het Nationale Park De Hoge Veluwe een ingenieus plan bedacht. Op drie verschillende dagen kunnen bezoekers zo'n dennetje komen uitzoeken. Ze krijgen een zaag mee en mogen hun boom zelf omzagen. Is dit te veel gevraagd, dan zijn er vrijwilligers die een handje helpen. Het afgezaagde boompje mag mee naar huis, gratis en voor niks. Je betaalt natuurlijk wel de entree en omdat die 8,20 euro per persoon bedraagt, kan het alsnog een duur kerstboompje worden. Maar niet voor mij, want ik ben beschermer van het park en kan er met gesloten portemonnee in.
Twee vliegen in een klap, heet dat. Ik krijg een kerstboom voor niks en het park is er weer een kwijt. Of eigenlijk zijn het drie vliegen, want een afgezaagde dennenboom verliest zijn naalden niet. Zeggen ze. Begin volgend jaar laat ik u weten of dat ook zo is.
Heeft u al een kerstboom? En, wat is het geworden? Een nepboom? Een dure Nordmann? Een goedkoop fijnsparretje? Of een gratis grove den?
Citaat: 'In het vliegtuig naar de wc? Geen goed idee' (microbioog Chuck Gerba op NRCq.nl)
NRC Q’s citaat van de dag (10 december 2014)
“If you can hold it, hold it. You’re more likely to pick up something from going to the bathroom than just sitting in your seat.” - In het vliegtuig naar de wc? Geen goed idee, legt microbioog Chuck Gerba uit, die uitzocht waar de meeste bacteriën in een vliegtuig zijn.
“If you can hold it, hold it. You’re more likely to pick up something from going to the bathroom than just sitting in your seat.” - In het vliegtuig naar de wc? Geen goed idee, legt microbioog Chuck Gerba uit, die uitzocht waar de meeste bacteriën in een vliegtuig zijn.
woensdag 10 december 2014
TIME: Ebolabestrijders zijn ‘Person of the Year’
Meer eens met een keuze kan ik het eigenlijk niet zijn: De HELDEN van de Wereld zijn de artsen, verplegers en militairen die tegen alle paranoia en verdrukking in gewoon hun leven wagen onder erg moeilijke situaties om hun zieke medemens en de rest van de wereld te helpen tegen deze afschuwelijke ziekte!
Van NRC.nl:
TIME: Ebolabestrijders zijn ‘Person of the Year’
Ebolabestrijders zijn uitgeroepen tot 'Person of the Year'. Foto EPA / Laurent Gillieron
door Fleur Willemsen
BUITENLAND Het Amerikaanse magazine TIME heeft de ebolabestrijders uitgeroepen tot winnaar van hun jaarlijkse ‘Person of the Year’-verkiezing. TIME roemt de bestrijders omdat ze risico’s nemen, volhardend zijn en veel mensen gered hebben.
Twitter avatar
TIME TIME.com
The Ebola Fighters are TIME’s Person of the Year for 2014. http://t.co/0s4PQnYYeA #TIMEPOY http://t.co/lnj4OLjMc1
2 uur geleden
Hoofdredacteur Nancy Gibbs legt uit waarom de bestrijders van ebola dit jaar de verkiezing hebben gewonnen. Ze schrijft dat 2014 het jaar is waarin de uitbraak van ebola veranderde in een epidemie. Omdat ebola zo besmettelijk is, loopt iedereen die de ziekte probeert te behandelen het risico om zelf patiënt te worden. Gibbs:
For tireless acts of courage and mercy, for buying the world time to boost its defenses, for risking, for persisting, for sacrificing and saving, the Ebola fighters are TIME’s 2014 Person of the Year.
TIME roept jaarlijks een persoon, groep mensen, een idee, een plek of een machine uit tot ‘Person of the Year’. Hoofdcriterium is dat de winnaar veel invloed heeft gehad het afgelopen jaar. Vorig jaar won paus Franciscus. Andere winnaars zijn onder meer Barack Obama (2008 en 2012), Mark Zuckerberg (2010) en Albert Einstein (1999).
Op nummer twee van de lijst van dit jaar staan de mensen die in Ferguson de straat opgingen om te protesteren tegen de dood van de ongewapende donkere tiener Michael Brown, op nummer drie staat Vladimir Poetin.
Van NRC.nl:
TIME: Ebolabestrijders zijn ‘Person of the Year’
door Fleur Willemsen
BUITENLAND Het Amerikaanse magazine TIME heeft de ebolabestrijders uitgeroepen tot winnaar van hun jaarlijkse ‘Person of the Year’-verkiezing. TIME roemt de bestrijders omdat ze risico’s nemen, volhardend zijn en veel mensen gered hebben.
Twitter avatar
TIME TIME.com
The Ebola Fighters are TIME’s Person of the Year for 2014. http://t.co/0s4PQnYYeA #TIMEPOY http://t.co/lnj4OLjMc1
Hoofdredacteur Nancy Gibbs legt uit waarom de bestrijders van ebola dit jaar de verkiezing hebben gewonnen. Ze schrijft dat 2014 het jaar is waarin de uitbraak van ebola veranderde in een epidemie. Omdat ebola zo besmettelijk is, loopt iedereen die de ziekte probeert te behandelen het risico om zelf patiënt te worden. Gibbs:
For tireless acts of courage and mercy, for buying the world time to boost its defenses, for risking, for persisting, for sacrificing and saving, the Ebola fighters are TIME’s 2014 Person of the Year.
TIME roept jaarlijks een persoon, groep mensen, een idee, een plek of een machine uit tot ‘Person of the Year’. Hoofdcriterium is dat de winnaar veel invloed heeft gehad het afgelopen jaar. Vorig jaar won paus Franciscus. Andere winnaars zijn onder meer Barack Obama (2008 en 2012), Mark Zuckerberg (2010) en Albert Einstein (1999).
Op nummer twee van de lijst van dit jaar staan de mensen die in Ferguson de straat opgingen om te protesteren tegen de dood van de ongewapende donkere tiener Michael Brown, op nummer drie staat Vladimir Poetin.
dinsdag 9 december 2014
Old soldiers never die...Edu Bolte en Derrick Veira (Rowic HS2)
D.B.V. Rowic
Heren 2 rowic - BV Oegstgeest
Compilatie wedstrijd Heren 2 - 6 December
Heren 2 schiet tekort en verliezen helaas de wedstrijd tegen de heren van BV Oegstgeest met 45-60. (Check Edu met de ankle breaker!)
Heren 2 rowic - BV Oegstgeest
Compilatie wedstrijd Heren 2 - 6 December
Heren 2 schiet tekort en verliezen helaas de wedstrijd tegen de heren van BV Oegstgeest met 45-60. (Check Edu met de ankle breaker!)
maandag 8 december 2014
Preview SPM Shoeters vs. Ratiopharm Ulm: het team van Ulm
Over de tegenstander van SPM Shoeters in de bepalende wedstrijd van Den Bosch voor haar Europese Seizoen 2014-2015, zou ik heel veel kunnen vertellen; ik heb in de loop van de jaren de meeste Duitse spelers van het team weleens – tot zelfs vaak – gescout. Maar laat ik me beperken tot wat korte opmerkingen bij club en spelers.
Allereerst een anekdote die er – in ieder geval in het Bossche, vooral bij de wat oudere fans – in zou moeten gaan als zoete koek: Raymond Bottse – die ik toen ik in mijn laatste jaar als toenmalig Junior (zeg maar MU19) als 15-jarig teamgenoot kreeg bij Frisol/R Dordrecht – liep tegen het einde van zijn lange, productieve en – meest van alles – bijzondere carrière. Hij had zo'n beetje alles gedaan wat je als Nederlandse Topspeler in die tijd maar kon doen; vele jaren in de Eredivisie, Kampioenschappen, grootse EuropaCup successen, met het Nationale Team op EK's en WK gespeeld, naar College gegaan, etc, etc. Hij wilde eigenlijk nog maar een ding: als Professional in een van de Grote basketball-landen van Europa competitie spelen, en dat lukte hem maar niet... Hij was – als voorganger van de voetballer die beroemd werd vanwege het Bosman-arrest – al Euro-speler in België geweest, en had enkele maanden in de Duitse Competitie gespeeld bij... juist Ulm..! Niet lang daarna werd er weer eens een EK in Duitsland gespeeld, en het thuisland won daar voor het eerst een grote prijs; het won zijn eerste Titel. Daarna nam het Basketball voor het eerst snel een grote vlucht. Ik wist dat er in Ulm – toen al – ineens 4.000 man op de tribunes zaten, en dat het er in de tijd dat Raymond er speelde hooguit honderden waren, en ik vermoedde dat hij niet volgde wat er in Duitsland, en Ulm in het bijzonder, aan het gebeuren was.
Dus toen ik hem tegenkwam vroeg ik dat, antwoord “Nee, wat bedoel je?”
“Vierduizend man per wedstrijd Raymond!”
“Meen je dat nou..?!?”
Dan nu wat over de spelers van het Ulm van nu.
De meest opvallende persoonlijkheid/speler van het team vind ik Per Günther.
Deze jongen heb ik gescout vanaf zijn MU15-seizoen. Hij speelde vaak, maar niet altijd, in de Duitse Nationale Jeugdploegen, en zowel ikzelf als mijn collega Rob Meurs zagen in hem niet meer dan een redelijk getalenteerde hardwerkende PG, die best een goede speler zou kunnen worden in bijvoorbeeld de Nederlandse Eredivisie (toen was het niveau hoger dan nu), en met hard werken en een beetje mazzel ook nog in de Duitse League. Daarnaast werkte hij een beetje op mijn zenuwen, hoe meer ik hem zag, des te meer. Wat de oorzaak was? Hij was een beetje de typisch Duitse voetballer die de Nederlandse Collega's altijd op hun zenuwen werkte; beetje zuigen, beetje (erg) arrogant en – vaak – de winnaar tegen Nederland, terwijl 'wij eigenlijk beter waren' natuurlijk. Ik sprak daarover meer dan eens met zijn Jeugd-NT-coach Kay Bluemel. Ik nam er mijn petje vooraf dat deze jongen überhaupt kans zag zich te handhaven in die Nationale Jeugdploegen; hij moet er absoluut regelmatig een meer getalenteerd concurrent uitgewerkt en uitgespeeld hebben; dan kan bijna niet anders... Kay zei dan altijd met een glimlach “Ik begrijp – een beetje – wat je bedoelt...” en liet het daarbij.
Inmiddels is Günther en meer dan nuttige back-up-PG voor de Nationale Mannenploeg, soms start hij zelfs, en dat blijkt soms dan nog een goed uitpakkende zet ook. Vorig jaar speelde hij de sterren van de hemel tegen Frankrijk – de latere Kampioen –, waar hij head-to-head stond tegen Tony Parker en deze natuurlijk het bloed onder de nagels vandaan probeerde te zuigen. Met succes; Duitsland won. Daarna werd driemaal op rij verloren, en dat betekende dat Duitsland voor de laatste wedstrijd al uitgeschakeld was. Israël daarentegen, had nog kans in die laatste pot. Coach Arik Shivek, die ik op de rustdag interviewde, geloofde nog heilig in de kansen van zijn team. Maar het gebeurde niet; Duitsland won, en speelde fantastisch, en zo ook Per Günther, die dan ook door zijn coach meegenomen werd naar de afsluitende Persconferentie. En toen gebeurde er iets wat zelden gebeurt. Israël was (te) laat, dus mocht de winnende speler de aftrap geven. Er volgde een exposé van meer dan 5 minuten van de (nog steeds) jonge Per Günther, waarin hij de wedstrijd en de tegenstander in een adem 'even' de revue liet passeren, op een manier die de beste coach op het EK hem waarschijnlijk niet had kunnen verbeteren. Daarna mocht zijn coach. Die zei – het was hilarisch! – “Mijn spelers zijn zo intelligent, ik heb er niets aan toe te voegen...”. Daarna volgde een relatief lange, maar zeer interessante vragensessie met ook Shivek erbij. Uniek!
Dus dat is Per Günther: kijk morgen of hij er weer zo uit zal komen...
Tim Ohlbrecht. Gold vele jaren als een van de grootste talenten van het Duitse Basketball, is niet helemaal geworden waar de Duitse kenners op hoopten, maar uiteindelijk verloochent de combinatie van lengte, talent en een goede talent-ontwikkelings-omgeving zich zelden totaal. Was altijd een beetje 'soft', maar kan veel op een goede dag.
Marty Leunen. Halve Nederlander, met veel ervaring.
Philipp Schwethelm. Een getalenteerde jonge grote SF, die alle Nationale Jeugdploegen doorliep, en het daar meestal redelijk – maar niet 'off the charts' – deed.
Jonathan Maier. Een van de vele jonge, lange Duitsers die 'eraan komen'. Geen supertalent, speelde niet of nauwelijks in Nationale Jeugdploegen, maar prettig om er een aantal van in je team te hebben; 'You can't beat (or teach) hight!'
Jaka Klocubar. Een lange, laatbloeiende SG/OG die voor het eerst in het buitenland speelt, en wellicht de Europese Top – wat betreft clubbasketball – kan gaan bereiken
Veel Jeugdspelers bij de (grote!) selectie.
Verder: 7 Amerikaans geboren spelers, wat natuurlijk veel te veel is; wat dat betreft loopt Nederland voor op het Duitse Basketball! En daarmee zijn ze er nog niet eens als het om buitenlanders gaat; want er zijn dus ook nog twee Slowaken en een Sloveen...
Ratiopharm Ulm is een vele malen duurder team dan SPM Shoeters Den Bosch, het is ook volgeladen met goede spelers, maar toch geef ik Shoeters een echte kans tegen dit team! Plaatsing voor de volgende ronde is mogelijk, als er van de eerste tot de laatste minuut gevochten wordt, met overtuiging wordt gespeeld en als...juist ja; het Publiek een factor is in de wedstrijd!
AART DEKKER
Allereerst een anekdote die er – in ieder geval in het Bossche, vooral bij de wat oudere fans – in zou moeten gaan als zoete koek: Raymond Bottse – die ik toen ik in mijn laatste jaar als toenmalig Junior (zeg maar MU19) als 15-jarig teamgenoot kreeg bij Frisol/R Dordrecht – liep tegen het einde van zijn lange, productieve en – meest van alles – bijzondere carrière. Hij had zo'n beetje alles gedaan wat je als Nederlandse Topspeler in die tijd maar kon doen; vele jaren in de Eredivisie, Kampioenschappen, grootse EuropaCup successen, met het Nationale Team op EK's en WK gespeeld, naar College gegaan, etc, etc. Hij wilde eigenlijk nog maar een ding: als Professional in een van de Grote basketball-landen van Europa competitie spelen, en dat lukte hem maar niet... Hij was – als voorganger van de voetballer die beroemd werd vanwege het Bosman-arrest – al Euro-speler in België geweest, en had enkele maanden in de Duitse Competitie gespeeld bij... juist Ulm..! Niet lang daarna werd er weer eens een EK in Duitsland gespeeld, en het thuisland won daar voor het eerst een grote prijs; het won zijn eerste Titel. Daarna nam het Basketball voor het eerst snel een grote vlucht. Ik wist dat er in Ulm – toen al – ineens 4.000 man op de tribunes zaten, en dat het er in de tijd dat Raymond er speelde hooguit honderden waren, en ik vermoedde dat hij niet volgde wat er in Duitsland, en Ulm in het bijzonder, aan het gebeuren was.
Dus toen ik hem tegenkwam vroeg ik dat, antwoord “Nee, wat bedoel je?”
“Vierduizend man per wedstrijd Raymond!”
“Meen je dat nou..?!?”
Dan nu wat over de spelers van het Ulm van nu.
De meest opvallende persoonlijkheid/speler van het team vind ik Per Günther.
Deze jongen heb ik gescout vanaf zijn MU15-seizoen. Hij speelde vaak, maar niet altijd, in de Duitse Nationale Jeugdploegen, en zowel ikzelf als mijn collega Rob Meurs zagen in hem niet meer dan een redelijk getalenteerde hardwerkende PG, die best een goede speler zou kunnen worden in bijvoorbeeld de Nederlandse Eredivisie (toen was het niveau hoger dan nu), en met hard werken en een beetje mazzel ook nog in de Duitse League. Daarnaast werkte hij een beetje op mijn zenuwen, hoe meer ik hem zag, des te meer. Wat de oorzaak was? Hij was een beetje de typisch Duitse voetballer die de Nederlandse Collega's altijd op hun zenuwen werkte; beetje zuigen, beetje (erg) arrogant en – vaak – de winnaar tegen Nederland, terwijl 'wij eigenlijk beter waren' natuurlijk. Ik sprak daarover meer dan eens met zijn Jeugd-NT-coach Kay Bluemel. Ik nam er mijn petje vooraf dat deze jongen überhaupt kans zag zich te handhaven in die Nationale Jeugdploegen; hij moet er absoluut regelmatig een meer getalenteerd concurrent uitgewerkt en uitgespeeld hebben; dan kan bijna niet anders... Kay zei dan altijd met een glimlach “Ik begrijp – een beetje – wat je bedoelt...” en liet het daarbij.
Tim Ohlbrecht. Gold vele jaren als een van de grootste talenten van het Duitse Basketball, is niet helemaal geworden waar de Duitse kenners op hoopten, maar uiteindelijk verloochent de combinatie van lengte, talent en een goede talent-ontwikkelings-omgeving zich zelden totaal. Was altijd een beetje 'soft', maar kan veel op een goede dag.
Marty Leunen. Halve Nederlander, met veel ervaring.
Philipp Schwethelm. Een getalenteerde jonge grote SF, die alle Nationale Jeugdploegen doorliep, en het daar meestal redelijk – maar niet 'off the charts' – deed.
Jonathan Maier. Een van de vele jonge, lange Duitsers die 'eraan komen'. Geen supertalent, speelde niet of nauwelijks in Nationale Jeugdploegen, maar prettig om er een aantal van in je team te hebben; 'You can't beat (or teach) hight!'
Jaka Klocubar. Een lange, laatbloeiende SG/OG die voor het eerst in het buitenland speelt, en wellicht de Europese Top – wat betreft clubbasketball – kan gaan bereiken
Veel Jeugdspelers bij de (grote!) selectie.
Verder: 7 Amerikaans geboren spelers, wat natuurlijk veel te veel is; wat dat betreft loopt Nederland voor op het Duitse Basketball! En daarmee zijn ze er nog niet eens als het om buitenlanders gaat; want er zijn dus ook nog twee Slowaken en een Sloveen...
Ratiopharm Ulm is een vele malen duurder team dan SPM Shoeters Den Bosch, het is ook volgeladen met goede spelers, maar toch geef ik Shoeters een echte kans tegen dit team! Plaatsing voor de volgende ronde is mogelijk, als er van de eerste tot de laatste minuut gevochten wordt, met overtuiging wordt gespeeld en als...juist ja; het Publiek een factor is in de wedstrijd!
AART DEKKER
Loting voor EuroBasket 2015; Nederland in een Balkan Groep in Zagreb
In een natuurlijk flitsende show in Disneyland Parijs, werden - onder leiding van Richard Stokes, bekend van o.a. de (A)HBW - de indeling in Groepen, de speelplaats en het schema bepaald voor EuroBasket 2015. Nederland kwam terecht in Groep C, die wordt gespeeld in Zagreb, Kroatië, en speelt tegen: Griekenland, Kroatië, Slovenië, Macedonië en Georgië
Een zware Groep, maar niet helemaal hopeloos zwaar; als je van Montenegro wint, kan je van Macedonië winnen, en Nederland won enkele jaren geleden al van Georgië - met drie NBA'ers -, dus...de optimist zegt: "Doen!"...
Alvast wat opwarmende beelden van EuroBasket 2013:
FIBA Eurobasket 2013 - Moments To Remember
Een zware Groep, maar niet helemaal hopeloos zwaar; als je van Montenegro wint, kan je van Macedonië winnen, en Nederland won enkele jaren geleden al van Georgië - met drie NBA'ers -, dus...de optimist zegt: "Doen!"...
Alvast wat opwarmende beelden van EuroBasket 2013:
FIBA Eurobasket 2013 - Moments To Remember
Oranje Basketball Mannen, Fase-3: De Loting - een erg belangrijke Dag
Als we de tweejaarlijkse cylus - de EuroBasket, het EK Basketball Mannen - in fases onderverdelen, dan ziet die er zo uit:
- Fase-1 - Loting voor de Kwalificatie
- Fase-2 - Kwalificatie, deze wijzigt vaak van vorm/schema, kan zelfs in twee delen - verspreid over twee zomers - verdeeld zijn
- Fase-3 - Voorronde EuroBasket, op dit moment in vier Groepen van zes landen elk verdeeld
- Fase-4 - Tussenronde, nadat er een aantal landen zijn afgevallen worden de overblijvende landen per twee Groepen samengevoegd tot een nieuwe Groep
- Fase-5 - Knock-out & Plaatsingswedstrijden
Nederland is 25 jaar lang niet voorbij Fase-2 gekomen. En alhoewel er natuurlijk veel oorzaken zijn die terug te voeren zijn naar wat er in het Nederlandse allemaal onvoldoende - of gewoon slecht of onder de maat - was, durf ik best wel de stelling aan dat een externe factor als 'Geluk bij de Loting' vaak ook behoorlijk meespeelde. Met andere woorden "Geen geluk - noem het 'Pech' - zorgde er zeker een aantal keren mede voor dat Nederland geen/weinig kans had. Maar daarover wellicht een andere keer meer...
Ik wil er maar mee zeggen: "De Loting voor EuroBasket 2015 is - nu Nederland eindelijk weer van de partij zal zijn - (mede) cruciaal voor wat er in 2015 gaat gebeuren!" Niet dat je op je rug moet gaan liggen met de pootjes omhoog, als de Loting tegenvalt, maar het zou wel lekker zijn als Nederland in een Groep komt met een - of meer - tegenstanders waar een goed bezet en voorbereid Nationaal Mannen Team van Oranje kans tegen maakt, en al helemaal als die tegenstanders in een gunstig schema langskomen.
Die loting DOET ER DUS TOE!
FibaEurope heeft een mooi filmpje on-line gezet met hoe de procedure van de Loting gaat. Dat is ook wel nodig, want zo ingewikkeld als nu, is het volgens mij nog nooit geweest!
Official Draw Procedure – Video – 2015 EuroBasket:
Gepubliceerd op 6 dec. 2014
Watch a video describing the procedure for the upcoming EuroBasket 2015 Official Draw on the official FIBA YouTube channel.
The Draw will take place in Disneyland, Paris on Monday, 8 December. EuroBasket 2015 will be played in Croatia, France, Germany and Latvia from 5-20 September 2015.
Subscribe to our YouTube channel (http://www.youtube.com/user/FIBAworld...), visit the official website and follow us on our social media platforms to never miss a beat.
Ooit viel ik - bij mijn eerste volledig live gevolgde EK - met mijn neus in de boter: Nederland behaalde daar het Beste Resultaat Ooit, onder de fameuze coach Vladimir Heger; VIERDE in 1983 in Normandie / Bretagne (Frankrijk). En als er ooit een coach zijn team goed had geprepareerd op de tegenstanders en het schema, dan was het Heger wel; hij wist met drie overwinningen en twee zware Nederlagen in de Voorronde de Tweede Plaats te behalen, en toen was dat gelijk goed voor een plaats in de Halve Finale. Fiba veranderde gelijk het 'Format', zodat dat in ieder geval nooit meer zou kunnen gebeuren... Maar die Vierde Plek staat dus wel voor eeuwig in de boeken!
Waar zouden we op moeten hopen?
Persoonlijk stel ik voor dat we vanaf nu een 'Beweging' gaan maken als 'Nederlandse Basketball-liefhebbers': met een hele grote 'Oranje Reisclub' onze Mannen steunen op EuroBasket. Als de Finnen twee jaar geleden 800 wit/blauwe gekken op de tribunes konden zetten, en in 2014 rond de 2000, dan vind ik dat een eerste doel van 500 'Echte Oranjefans' zeker niet overdreven... Finland is wel 'Partner' van Frankrijk, zullen wij er met zijn allen nu eens voor zorgen dat ze achteraf denken "We hadden het kunnen weten, Nederland had onze partner moeten zijn."
De periode waarin wordt gespeeld is: 4 t/m 20 September. Dat zal niet voor iedereen zijn weggelegd, dus combineren met de (eventuele) Zomervakantie lijkt me dan aan te raden. Ik weet niet of iedereen alle speelplaatsen van de respectievelijke Voorronde-groepen kent? Een hele korte typering:
-Berlijn; behoeft als stad (denk ik) geen toelichting. Maar reken erop dat het wat betreft basketball een ervaring wordt; ik reken op Dirk, een verder heel jong maar sterk team, ontzettend veel Duitse, maar ook heel veel Turkse Fans, in een van de mooiste Arena's van Europa.
-Riga; ver weg, maar een erg mooie stad - het 'Parijs van het Noorden' - en mooie stranden en vaak mooi weer in de buurt, Polen en Litouwen op de route - beiden ook zeer de moeite waard. Met Estland - en misschien ook wel Letland zelf - in ieder geval winstkansen in een of meer wedstrijden.
-Zagreb; ook ver weg, toevalligerwijs ook de laatste stad waar Nederland ooit aan een EK meedeed, maar toen waren er maar acht deelnemende team totaal, bestond Joegoslavie nog (net). Veel mogelijkheden om er een vakantie aan vast te knopen. Een echt basketball-land, maar daarom waarschijnlijk ook een zeer zware Groep.
-Montpellier; mijn voorkeur want Zuid Frankrijk, Italie of Spanje als vakantiebestemming, gevolgd door de Voorronde-groep met Nederland, en dan op de weg terug de rest van EuroBasket bijwonen in Lille...logistiek en wat betreft haalbaarheid optimaal. Wel een flinke kans op een zware Groep, met Frankrijk voor mij als favoriet om EuroBasket ook te winnen.
En dan is er nog Lille; net over de Belgische grens met Frankrijk, de kans om de Tussenronde en Eindfase van EuroBasket mee te maken, in een zaal van 30.000 man publiek, en het thuisland als favoriet...iedereen die het zich kan veroorloven, en daar geen gebruik van maakt...mag - wat mij betreft - het predicaat 'Echte Basketball-liefhebber' inleveren...maar wie ben ik...
En welke tegenstanders dan? Ik ging hierboven al op enkele mogelijkheden in.
De 'Seedings' voor deze loting zeggen niet zo heel veel, dat heeft Nederland zelf de afgelopen zomer wel duidelijk gemaakt.
Landen als Duitsland en Rusland met hele lage seedings zeggen wat dat betreft veel.
Nederland op zijn sterkst, schat ik in als kansrijk tegen: IJsland, Estland, Tsjechie, Bosnie, Belgie, Israel, Finland, Georgie, Macedonie, maar dan moet er bij 'ons' niet veel tegen zitten, en liefst wel wat bij de meesten van deze potentiele tegenstanders. Zoals gezegd: de tegenstanders en de volgorde waarin je ze tegenkomt zijn van groot belang! Heeft Nederland - weer 'op zijn best' - een kans op het halen van de Tussenronde? Een kans is er altijd. Maar laat ik het zo zeggen "Als Nederland dat haalt, dan mogen we onszelf best een beetje in de arm knijpen!" Zo'n prestatie zou ik dat vinden. Maar...in 1983 ging ik niet naar Frankrijk met het idee "Straks staan we in de Halve Finale!" Er is in de 25 jaar ontzettend veel veranderd, maar 'de lichting van 2014' heeft laten zien dat als je er echt voor gaat...
Het spektakel wordt verder door FibaEurope zo aangekondigd:
"The Draw ceremony will start at 16:20 CET while the Draw itself will start at 16:55 and can be watched live globally on www.youtube.com/fiba or followed digitally on fibaeurope.com."
Een Prettige Loting!
AART DEKKER, meer (Basketball) van Aart op -- zijn Weblog --
- Fase-1 - Loting voor de Kwalificatie
- Fase-2 - Kwalificatie, deze wijzigt vaak van vorm/schema, kan zelfs in twee delen - verspreid over twee zomers - verdeeld zijn
- Fase-3 - Voorronde EuroBasket, op dit moment in vier Groepen van zes landen elk verdeeld
- Fase-4 - Tussenronde, nadat er een aantal landen zijn afgevallen worden de overblijvende landen per twee Groepen samengevoegd tot een nieuwe Groep
- Fase-5 - Knock-out & Plaatsingswedstrijden
Nederland is 25 jaar lang niet voorbij Fase-2 gekomen. En alhoewel er natuurlijk veel oorzaken zijn die terug te voeren zijn naar wat er in het Nederlandse allemaal onvoldoende - of gewoon slecht of onder de maat - was, durf ik best wel de stelling aan dat een externe factor als 'Geluk bij de Loting' vaak ook behoorlijk meespeelde. Met andere woorden "Geen geluk - noem het 'Pech' - zorgde er zeker een aantal keren mede voor dat Nederland geen/weinig kans had. Maar daarover wellicht een andere keer meer...
Ik wil er maar mee zeggen: "De Loting voor EuroBasket 2015 is - nu Nederland eindelijk weer van de partij zal zijn - (mede) cruciaal voor wat er in 2015 gaat gebeuren!" Niet dat je op je rug moet gaan liggen met de pootjes omhoog, als de Loting tegenvalt, maar het zou wel lekker zijn als Nederland in een Groep komt met een - of meer - tegenstanders waar een goed bezet en voorbereid Nationaal Mannen Team van Oranje kans tegen maakt, en al helemaal als die tegenstanders in een gunstig schema langskomen.
Die loting DOET ER DUS TOE!
FibaEurope heeft een mooi filmpje on-line gezet met hoe de procedure van de Loting gaat. Dat is ook wel nodig, want zo ingewikkeld als nu, is het volgens mij nog nooit geweest!
Official Draw Procedure – Video – 2015 EuroBasket:
Gepubliceerd op 6 dec. 2014
Watch a video describing the procedure for the upcoming EuroBasket 2015 Official Draw on the official FIBA YouTube channel.
The Draw will take place in Disneyland, Paris on Monday, 8 December. EuroBasket 2015 will be played in Croatia, France, Germany and Latvia from 5-20 September 2015.
Subscribe to our YouTube channel (http://www.youtube.com/user/FIBAworld...), visit the official website and follow us on our social media platforms to never miss a beat.
Ooit viel ik - bij mijn eerste volledig live gevolgde EK - met mijn neus in de boter: Nederland behaalde daar het Beste Resultaat Ooit, onder de fameuze coach Vladimir Heger; VIERDE in 1983 in Normandie / Bretagne (Frankrijk). En als er ooit een coach zijn team goed had geprepareerd op de tegenstanders en het schema, dan was het Heger wel; hij wist met drie overwinningen en twee zware Nederlagen in de Voorronde de Tweede Plaats te behalen, en toen was dat gelijk goed voor een plaats in de Halve Finale. Fiba veranderde gelijk het 'Format', zodat dat in ieder geval nooit meer zou kunnen gebeuren... Maar die Vierde Plek staat dus wel voor eeuwig in de boeken!
Waar zouden we op moeten hopen?
Persoonlijk stel ik voor dat we vanaf nu een 'Beweging' gaan maken als 'Nederlandse Basketball-liefhebbers': met een hele grote 'Oranje Reisclub' onze Mannen steunen op EuroBasket. Als de Finnen twee jaar geleden 800 wit/blauwe gekken op de tribunes konden zetten, en in 2014 rond de 2000, dan vind ik dat een eerste doel van 500 'Echte Oranjefans' zeker niet overdreven... Finland is wel 'Partner' van Frankrijk, zullen wij er met zijn allen nu eens voor zorgen dat ze achteraf denken "We hadden het kunnen weten, Nederland had onze partner moeten zijn."
De periode waarin wordt gespeeld is: 4 t/m 20 September. Dat zal niet voor iedereen zijn weggelegd, dus combineren met de (eventuele) Zomervakantie lijkt me dan aan te raden. Ik weet niet of iedereen alle speelplaatsen van de respectievelijke Voorronde-groepen kent? Een hele korte typering:
-Berlijn; behoeft als stad (denk ik) geen toelichting. Maar reken erop dat het wat betreft basketball een ervaring wordt; ik reken op Dirk, een verder heel jong maar sterk team, ontzettend veel Duitse, maar ook heel veel Turkse Fans, in een van de mooiste Arena's van Europa.
-Riga; ver weg, maar een erg mooie stad - het 'Parijs van het Noorden' - en mooie stranden en vaak mooi weer in de buurt, Polen en Litouwen op de route - beiden ook zeer de moeite waard. Met Estland - en misschien ook wel Letland zelf - in ieder geval winstkansen in een of meer wedstrijden.
-Zagreb; ook ver weg, toevalligerwijs ook de laatste stad waar Nederland ooit aan een EK meedeed, maar toen waren er maar acht deelnemende team totaal, bestond Joegoslavie nog (net). Veel mogelijkheden om er een vakantie aan vast te knopen. Een echt basketball-land, maar daarom waarschijnlijk ook een zeer zware Groep.
-Montpellier; mijn voorkeur want Zuid Frankrijk, Italie of Spanje als vakantiebestemming, gevolgd door de Voorronde-groep met Nederland, en dan op de weg terug de rest van EuroBasket bijwonen in Lille...logistiek en wat betreft haalbaarheid optimaal. Wel een flinke kans op een zware Groep, met Frankrijk voor mij als favoriet om EuroBasket ook te winnen.
En dan is er nog Lille; net over de Belgische grens met Frankrijk, de kans om de Tussenronde en Eindfase van EuroBasket mee te maken, in een zaal van 30.000 man publiek, en het thuisland als favoriet...iedereen die het zich kan veroorloven, en daar geen gebruik van maakt...mag - wat mij betreft - het predicaat 'Echte Basketball-liefhebber' inleveren...maar wie ben ik...
En welke tegenstanders dan? Ik ging hierboven al op enkele mogelijkheden in.
De 'Seedings' voor deze loting zeggen niet zo heel veel, dat heeft Nederland zelf de afgelopen zomer wel duidelijk gemaakt.
Landen als Duitsland en Rusland met hele lage seedings zeggen wat dat betreft veel.
Nederland op zijn sterkst, schat ik in als kansrijk tegen: IJsland, Estland, Tsjechie, Bosnie, Belgie, Israel, Finland, Georgie, Macedonie, maar dan moet er bij 'ons' niet veel tegen zitten, en liefst wel wat bij de meesten van deze potentiele tegenstanders. Zoals gezegd: de tegenstanders en de volgorde waarin je ze tegenkomt zijn van groot belang! Heeft Nederland - weer 'op zijn best' - een kans op het halen van de Tussenronde? Een kans is er altijd. Maar laat ik het zo zeggen "Als Nederland dat haalt, dan mogen we onszelf best een beetje in de arm knijpen!" Zo'n prestatie zou ik dat vinden. Maar...in 1983 ging ik niet naar Frankrijk met het idee "Straks staan we in de Halve Finale!" Er is in de 25 jaar ontzettend veel veranderd, maar 'de lichting van 2014' heeft laten zien dat als je er echt voor gaat...
Het spektakel wordt verder door FibaEurope zo aangekondigd:
"The Draw ceremony will start at 16:20 CET while the Draw itself will start at 16:55 and can be watched live globally on www.youtube.com/fiba or followed digitally on fibaeurope.com."
Een Prettige Loting!
AART DEKKER, meer (Basketball) van Aart op -- zijn Weblog --
zondag 7 december 2014
Het belang van een 'Spionkop' (EuroCup Challenge SPM Shoeters)
Dit stukje had ik al vaker willen schrijven, al komt de essentie ervan – publiek maakt een groot deel uit van een Basketball-wedstrijd – in andere bewoordingen wel regelmatig terug in andere stukken die ik schrijf. Aanstaande Dinsdag speelt SPM Shoeters Den Bosch de (in mijn ogen) belangrijkste wedstrijd van net Nederlandse Heren Club Seizoen 2014-2015, dus komt er dit seizoen geen betere aanleiding om dit stukje te schrijven, dan juist die wedstrijd; vooruit dus maar...
Mijn stelling is: 'Het Publiek maakt zo'n wezenlijk deel uit van een Basketball-wedstrijd, dat een (Professionele) Club er niet alleen alles aan moet doen om de speelhal vol te krijgen, maar er ook aan zou moeten werker dat het Publiek optimaal bijdraagt aan het Resultaat en de Beleving. Dat is goed voor het eigen Succes, voor de Media-aandacht en dus voor de eigen Marketing en – direct en indirect – de Clubkas.'
Hoe zou zo'n club dat dan – anders dan nu al gebeurt – moeten/kunnen doen?
Door de aloude 'Spionkop' te laten herleven!
Bij mijn weten hoorde ik de term voor het eerst bij Belgische wedstrijden. Hij stond voor 'een (kleine) groep hardcore toeschouwers, die als gangmaker functioneert voor de rest van het publiek'; een groepje 'Sfeermakers' dus.
Ik zag ze niet alleen in België, maar zeker ook in Zuid-Europa, en de 'Beste Ooit'? Dat was bij de Halve Finale van het Wereldkampioenschap 1986 (waar Nederland
trouwens in de Voorronde maar net – en onnodig – uitgeschakeld werd).
De wedstrijd was USA vs. Brazilië. Ik zat – maar dat is een verhaal apart – op de eerste rij, met mijn vriend Robert Smits – en naast de volgende Olympische Coach van diezelfde USA, John Thompson. Amerika maakte gehakt van de Brazilianen, bij rust was het 37 – 60; het verschil was zelfs 28 punten in die Eerste Helft.
Op de Spaanse TV was er al uitgebreid aandacht besteed aan de Braziliaanse Samba-band – bestaande uit zo'n 40-50 personen, voornamelijk trommelaars (M) en Dansers (meest V) –, maar die had tot aan de rust nog niet veel invloed; de Spaanse toeschouwers overstemden hen namelijk consequent met striemende fluitconcerten als Brazilië aan de bal was. Dat kwam doordat Brazilië het team was dat Spanje in de voorgaande ronde had uitgeschakeld. In de Rust was er een technisch probleem in de zaal, en het oplossen daarvan duurde erg lang.
En toen gebeurde het: terwijl het publiek zichzelf bezig hield met koele drankjes en het zichzelf koelte toewuiven met waaiers, trommelden, dansten en zongen de leden van de Samba-groep gewoon door. Dat was niets bijzonders, dat deden ze elke wedstrijd van ruim voor het begin, tot het einde. Maar nu namen ze langzaam maar zeker de zaal over, je zag mensen een beetje mee gaan swingen, en de antipathie van het Spaanse publiek smolt weg. Je voelde gewoon dat er wat stond te gebeuren. Wij zeiden tegen elkaar “Als 'Oscar' (Schmidt) het nu eens op zijn heupen krijgt...wie weet!?” En Oscar kreeg het op zijn heupen, en het publiek wilde die sensatie wel: het duurde een eeuwigheid voordat de jonge Amerikanen – het was de op een na laatste keer dat college-jongens het Nationale Team van de US bemanden, en de laatste keer dat dat winnend gebeurde op Wereldniveau – weer eens scoorden...Brazilië kwam tot TWEE PUNTEN, en de zaal was tot een Hel verworden die bijna geheel achter de Zuid-Amerikanen stond.
Ik krijg er nog kippenvel van als ik eraan terugdenk! Uiteindelijk scoorde Oscar er 43(!), maar waren de USA toch te atletisch en te diep. Maar als ik het daarvoor nog niet wist, dan was de kracht van een goed gang-gemaakt publiek me vanaf dat moment wel duidelijk... De USA werd trouwens Wereldkampioen door de in de Finale nipt (87-85) te winnen van de Sovjet Unie, en is leuk – zeker voor de Jeugd van nu, maar vast ook wel voor ouderen – om eens te kijken welke spelers er toen allemaal speelden.
Terug naar het belang van 'de Spionkop'. Mijn indruk was dat het toen veelal om spontaan ontstane groepen ging. Al weet ik wel voorbeelden van sleutelfiguren – bijvoorbeeld bij Spanje/Madrid en Turkije – die hoogstwaarschijnlijk gesponsord werden voor hun rol. Maar vandaag de dag is het toch wel anders dan toen; ik denk dat het de moeite waard zou kunnen blijken te zijn als club te investeren is zo'n groep op de tribunes, en niet te volstaan met Cheerleaders op de vloer.
En waarom is dit volgens mij nu actueel?
Omdat de Maaspoort ooit – en zeker de voorganger de Vinkenkamp – ooit in 'een Hel' kon veranderen, waar tegenstanders – hoe fameus en sterk ook – volledig onderuit konden gaan. En omdat zeker het Bossche Team van nu zo'n hel erg goed kan gebruiken, misschien wel nodig heeft om boven zichzelf uit te stijgen.
En dat is toch wel – een beetje? – wat er aanstaande Dinsdag nodig zal zijn om de uitslag te maken die nodig is om een ronde verder te komen in de EuroCup Challenge. Iets wat de Bosschenaren vorig jaar na vier wedstrijden volledig onder controle leken te hebben, en op de valreep van 'Wedstrijd-5' EN weer op het einde van 'Wedstrijd-6', toch uit handen lieten slippen. De poule is dit seizoen zeker wat sterker dan een jaar geleden, maar onmogelijk is het niet.
Maar dan moet dus niet het team van SPM Shoeters, maar ook het publiek, in zeer goede vorm verkeren aanstaande Dinsdag. Tijd om een 'Spionkop' klaar te stomen zal er niet zijn – dat is een suggestie voor de iets langere termijn, en niet alleen aan Den Bsoch – , dus zal het 'spontaan' moeten gebeuren...
Maar een heerlijke pot verwacht ik so-wie-so!
AART DEKKER, meer (Basketball) van Aart -- Hier --
Wat beelden van het WK 1986:
1986 World Championship in Spain - Drazen Petrovic vs Tyrone "Muggsy" Bogues
en (ook sensationeel):
Yugoslavia - URSS : Semifinal del Mundial de baloncesto 1986
'Oscar' Schmidt Hall of Fame Feature:
Ik kon helaas geen beelden vinden van de wedstrijd - laat staan de Samba-band - in 1986 (ik houd me aanbevolen voor tips). Wel van 1987 in Indianapolis, ook daar was 'Oscar' geweldig:
Brasil x EUA - Basquete - Final do Pan 1987 - JOGO COMPLETO
Mijn stelling is: 'Het Publiek maakt zo'n wezenlijk deel uit van een Basketball-wedstrijd, dat een (Professionele) Club er niet alleen alles aan moet doen om de speelhal vol te krijgen, maar er ook aan zou moeten werker dat het Publiek optimaal bijdraagt aan het Resultaat en de Beleving. Dat is goed voor het eigen Succes, voor de Media-aandacht en dus voor de eigen Marketing en – direct en indirect – de Clubkas.'
Hoe zou zo'n club dat dan – anders dan nu al gebeurt – moeten/kunnen doen?
Door de aloude 'Spionkop' te laten herleven!
Bij mijn weten hoorde ik de term voor het eerst bij Belgische wedstrijden. Hij stond voor 'een (kleine) groep hardcore toeschouwers, die als gangmaker functioneert voor de rest van het publiek'; een groepje 'Sfeermakers' dus.
Ik zag ze niet alleen in België, maar zeker ook in Zuid-Europa, en de 'Beste Ooit'? Dat was bij de Halve Finale van het Wereldkampioenschap 1986 (waar Nederland
trouwens in de Voorronde maar net – en onnodig – uitgeschakeld werd).
De wedstrijd was USA vs. Brazilië. Ik zat – maar dat is een verhaal apart – op de eerste rij, met mijn vriend Robert Smits – en naast de volgende Olympische Coach van diezelfde USA, John Thompson. Amerika maakte gehakt van de Brazilianen, bij rust was het 37 – 60; het verschil was zelfs 28 punten in die Eerste Helft.
Op de Spaanse TV was er al uitgebreid aandacht besteed aan de Braziliaanse Samba-band – bestaande uit zo'n 40-50 personen, voornamelijk trommelaars (M) en Dansers (meest V) –, maar die had tot aan de rust nog niet veel invloed; de Spaanse toeschouwers overstemden hen namelijk consequent met striemende fluitconcerten als Brazilië aan de bal was. Dat kwam doordat Brazilië het team was dat Spanje in de voorgaande ronde had uitgeschakeld. In de Rust was er een technisch probleem in de zaal, en het oplossen daarvan duurde erg lang.
En toen gebeurde het: terwijl het publiek zichzelf bezig hield met koele drankjes en het zichzelf koelte toewuiven met waaiers, trommelden, dansten en zongen de leden van de Samba-groep gewoon door. Dat was niets bijzonders, dat deden ze elke wedstrijd van ruim voor het begin, tot het einde. Maar nu namen ze langzaam maar zeker de zaal over, je zag mensen een beetje mee gaan swingen, en de antipathie van het Spaanse publiek smolt weg. Je voelde gewoon dat er wat stond te gebeuren. Wij zeiden tegen elkaar “Als 'Oscar' (Schmidt) het nu eens op zijn heupen krijgt...wie weet!?” En Oscar kreeg het op zijn heupen, en het publiek wilde die sensatie wel: het duurde een eeuwigheid voordat de jonge Amerikanen – het was de op een na laatste keer dat college-jongens het Nationale Team van de US bemanden, en de laatste keer dat dat winnend gebeurde op Wereldniveau – weer eens scoorden...Brazilië kwam tot TWEE PUNTEN, en de zaal was tot een Hel verworden die bijna geheel achter de Zuid-Amerikanen stond.
Ik krijg er nog kippenvel van als ik eraan terugdenk! Uiteindelijk scoorde Oscar er 43(!), maar waren de USA toch te atletisch en te diep. Maar als ik het daarvoor nog niet wist, dan was de kracht van een goed gang-gemaakt publiek me vanaf dat moment wel duidelijk... De USA werd trouwens Wereldkampioen door de in de Finale nipt (87-85) te winnen van de Sovjet Unie, en is leuk – zeker voor de Jeugd van nu, maar vast ook wel voor ouderen – om eens te kijken welke spelers er toen allemaal speelden.
Terug naar het belang van 'de Spionkop'. Mijn indruk was dat het toen veelal om spontaan ontstane groepen ging. Al weet ik wel voorbeelden van sleutelfiguren – bijvoorbeeld bij Spanje/Madrid en Turkije – die hoogstwaarschijnlijk gesponsord werden voor hun rol. Maar vandaag de dag is het toch wel anders dan toen; ik denk dat het de moeite waard zou kunnen blijken te zijn als club te investeren is zo'n groep op de tribunes, en niet te volstaan met Cheerleaders op de vloer.
En waarom is dit volgens mij nu actueel?
Omdat de Maaspoort ooit – en zeker de voorganger de Vinkenkamp – ooit in 'een Hel' kon veranderen, waar tegenstanders – hoe fameus en sterk ook – volledig onderuit konden gaan. En omdat zeker het Bossche Team van nu zo'n hel erg goed kan gebruiken, misschien wel nodig heeft om boven zichzelf uit te stijgen.
En dat is toch wel – een beetje? – wat er aanstaande Dinsdag nodig zal zijn om de uitslag te maken die nodig is om een ronde verder te komen in de EuroCup Challenge. Iets wat de Bosschenaren vorig jaar na vier wedstrijden volledig onder controle leken te hebben, en op de valreep van 'Wedstrijd-5' EN weer op het einde van 'Wedstrijd-6', toch uit handen lieten slippen. De poule is dit seizoen zeker wat sterker dan een jaar geleden, maar onmogelijk is het niet.
Maar dan moet dus niet het team van SPM Shoeters, maar ook het publiek, in zeer goede vorm verkeren aanstaande Dinsdag. Tijd om een 'Spionkop' klaar te stomen zal er niet zijn – dat is een suggestie voor de iets langere termijn, en niet alleen aan Den Bsoch – , dus zal het 'spontaan' moeten gebeuren...
Maar een heerlijke pot verwacht ik so-wie-so!
AART DEKKER, meer (Basketball) van Aart -- Hier --
Wat beelden van het WK 1986:
1986 World Championship in Spain - Drazen Petrovic vs Tyrone "Muggsy" Bogues
en (ook sensationeel):
Yugoslavia - URSS : Semifinal del Mundial de baloncesto 1986
'Oscar' Schmidt Hall of Fame Feature:
Ik kon helaas geen beelden vinden van de wedstrijd - laat staan de Samba-band - in 1986 (ik houd me aanbevolen voor tips). Wel van 1987 in Indianapolis, ook daar was 'Oscar' geweldig:
Brasil x EUA - Basquete - Final do Pan 1987 - JOGO COMPLETO
vrijdag 5 december 2014
TU-studenten voltooien grootste IJskoepel ooit
TU-studenten voltooien grootste ijskoepel ooit
Trouw, 18/01/14, 00:05 − bron: ANP
© TU Eindhoven.
Studenten van de TU Eindhoven hebben in Finland de grootste ijskoepel ooit gebouwd. De aanleg van de mega-iglo werd vanavond afgerond. 'Hij doet het', zei projectleider Arno Pronk.
De koepel is 30 meter in doorsnee en 10 meter hoog. Hij is gemaakt van pykrete, een mengsel van ijs en zaagsel. Het spul is drie keer zo sterk als gewoon ijs en veel taaier.
Zaterdagochtend volgt de laatste test. Dan zetten studenten zandzakken bovenop de koepel om te controleren hoe sterk hij is. Daarna is de feestelijke opening. De burgemeester van het Oost-Finse plaatsje Juuka, waar het bouwwerk staat, krijgt dan symbolisch de sleutel.
Laagje voor laagje
Voor de bouw van de iglo is eerst een grote ballon opgeblazen. Daar werd een laagje sneeuw op gespoten. Pronk: 'Als je water en zaagsel direct op de ballon spuit, stroomt het er gewoon af. Sneeuw zuigt het water op als een spons. Als je niet te veel water opspuit, vriest het mooi aan. Daar doe je sneeuw op, dan weer een beetje water, en zo bouw je de koepel laagje voor laagje.'
De bouwers moesten een paar problemen overwinnen. 'In een normale winter is het hier stabiel en koud, een graad of 30 onder nul. Maar nu is het de warmste winter in 146 jaar. Het kwik bleef heel lang rond de min 1 hangen. We hebben zelfs foto's in zwembroek genomen. Pas een week geleden ging het echt vriezen. Nu is het min 20', zegt Pronk.
Snippers te groot
Toen de bouw eenmaal was begonnen, bleek dat de zaagselsnippers te groot waren. De studenten hebben de vezels met een machine moeten zeven. Te grote houtsnippers hadden de pompen, waarmee het mengsel wordt opgespoten, kunnen verstoppen. De pompen stonden ook een tijdje stil door een stroomstoring en tot overmaat van ramp vroor een sneeuwmachine vast.
Na de opening wordt de koepel overgedragen aan de gemeente Juuka. Die kan zelf beslissen wat er gedaan wordt. Pronk: 'Je kunt binnen bijvoorbeeld ijshockeywedstrijden houden. Of ijssculpturen neerzetten. In de koepel ligt de temperatuur rond het vriespunt. Bij min 20 buiten is dat best prettig.'
Trouw, 18/01/14, 00:05 − bron: ANP
Studenten van de TU Eindhoven hebben in Finland de grootste ijskoepel ooit gebouwd. De aanleg van de mega-iglo werd vanavond afgerond. 'Hij doet het', zei projectleider Arno Pronk.
De koepel is 30 meter in doorsnee en 10 meter hoog. Hij is gemaakt van pykrete, een mengsel van ijs en zaagsel. Het spul is drie keer zo sterk als gewoon ijs en veel taaier.
Zaterdagochtend volgt de laatste test. Dan zetten studenten zandzakken bovenop de koepel om te controleren hoe sterk hij is. Daarna is de feestelijke opening. De burgemeester van het Oost-Finse plaatsje Juuka, waar het bouwwerk staat, krijgt dan symbolisch de sleutel.
Laagje voor laagje
Voor de bouw van de iglo is eerst een grote ballon opgeblazen. Daar werd een laagje sneeuw op gespoten. Pronk: 'Als je water en zaagsel direct op de ballon spuit, stroomt het er gewoon af. Sneeuw zuigt het water op als een spons. Als je niet te veel water opspuit, vriest het mooi aan. Daar doe je sneeuw op, dan weer een beetje water, en zo bouw je de koepel laagje voor laagje.'
De bouwers moesten een paar problemen overwinnen. 'In een normale winter is het hier stabiel en koud, een graad of 30 onder nul. Maar nu is het de warmste winter in 146 jaar. Het kwik bleef heel lang rond de min 1 hangen. We hebben zelfs foto's in zwembroek genomen. Pas een week geleden ging het echt vriezen. Nu is het min 20', zegt Pronk.
Snippers te groot
Toen de bouw eenmaal was begonnen, bleek dat de zaagselsnippers te groot waren. De studenten hebben de vezels met een machine moeten zeven. Te grote houtsnippers hadden de pompen, waarmee het mengsel wordt opgespoten, kunnen verstoppen. De pompen stonden ook een tijdje stil door een stroomstoring en tot overmaat van ramp vroor een sneeuwmachine vast.
Na de opening wordt de koepel overgedragen aan de gemeente Juuka. Die kan zelf beslissen wat er gedaan wordt. Pronk: 'Je kunt binnen bijvoorbeeld ijshockeywedstrijden houden. Of ijssculpturen neerzetten. In de koepel ligt de temperatuur rond het vriespunt. Bij min 20 buiten is dat best prettig.'
Must See - Net Gemist: 2Doc 'Inequality for all'
Professor Robert Reich toont aan dat vergaande inkomensongelijkheid de Amerikaanse droom onmogelijk maakt - 'Amerikaanse Nachtmerrie'
vpro gids, niels hoeben , 04 december 2014
NPO 2, donderdag 4 december, 23.55-0.57 uur Nog terug te kijken -- via --
Toen Bill Clinton hem presenteerde aan de pers als minister van Werkgelegenheid kwam hij nauwelijks boven de microfoons op de katheder uit. Maar wat Robert Reich ontbeert in lengte – hij meet slechts 1.50 meter – compenseert hij met bevlogenheid en humor. Als hij zich voorstelt aan een nieuwe lichting studenten die zijn college over inkomensongelijkheid aan de toonaangevende universiteit van Berkeley komen volgen, vraagt hij of ze zich de tijd van Carter kunnen herinneren, voor wie hij nog werkte. De zaal, overduidelijk te jong, blijft stil. ‘En daarvoor werkte ik nog als speciaal gezant voor president Lincoln,’ vervolgt Reich op droge toon maar met perfect gevoel voor komische timing.
Reich tussen zijn studenten
Zijn college vormt de rode draad in de film Inequality for all die Reich maakte samen met regisseur Jacob Kornbluth. Centraal staat de opvatting dat inkomensongelijkheid slecht is voor iedereen. Niet alleen voor mensen met de laagste inkomens en de middenklasse, maar ook voor de rijkste één procent. Het is de middenklasse die de economie draaiende houdt, en in de VS zit inmiddels genoeg zand in de motor om hem piepend en krakend tot stilstand te krijgen. Reich presenteert een pak maatregelen om die motor weer aan te zwengelen. ‘Bah, een gortdroog onderwerp en dat op de late avond. Ook nog met statistiek zeker?’ Nou, om eerlijk te zijn, ja. Maar met archiefbeelden en gestileerde graphics en Reichs subtiele humor weet Kornbluth een boeiende documentaire met artistieke flair neer te zetten.
Inequality for all doet denken aan die ándere film gemaakt door een voormalig lid van de regering-Clinton: vicepresident Al Gore. Zijn klimaatfilm An inconvenient truth leverde hem niet alleen een Oscar op in de categorie Beste Documentaire en bracht hem uiteindelijk zelfs de Nobelprijs voor de Vrede, maar zwengelde ook het klimaatdebat aan in een land dat de grootste uitstoter van broeikasgassen ter wereld is. Een Nobelprijs heeft Robert Reich nog niet binnengesleept, maar de juryprijs van het prestigieuze Sundance filmfestival hebben hij en Jacob Kornbluth in ieder geval al op zak.
vpro gids, niels hoeben , 04 december 2014
NPO 2, donderdag 4 december, 23.55-0.57 uur Nog terug te kijken -- via --
Toen Bill Clinton hem presenteerde aan de pers als minister van Werkgelegenheid kwam hij nauwelijks boven de microfoons op de katheder uit. Maar wat Robert Reich ontbeert in lengte – hij meet slechts 1.50 meter – compenseert hij met bevlogenheid en humor. Als hij zich voorstelt aan een nieuwe lichting studenten die zijn college over inkomensongelijkheid aan de toonaangevende universiteit van Berkeley komen volgen, vraagt hij of ze zich de tijd van Carter kunnen herinneren, voor wie hij nog werkte. De zaal, overduidelijk te jong, blijft stil. ‘En daarvoor werkte ik nog als speciaal gezant voor president Lincoln,’ vervolgt Reich op droge toon maar met perfect gevoel voor komische timing.
Zijn college vormt de rode draad in de film Inequality for all die Reich maakte samen met regisseur Jacob Kornbluth. Centraal staat de opvatting dat inkomensongelijkheid slecht is voor iedereen. Niet alleen voor mensen met de laagste inkomens en de middenklasse, maar ook voor de rijkste één procent. Het is de middenklasse die de economie draaiende houdt, en in de VS zit inmiddels genoeg zand in de motor om hem piepend en krakend tot stilstand te krijgen. Reich presenteert een pak maatregelen om die motor weer aan te zwengelen. ‘Bah, een gortdroog onderwerp en dat op de late avond. Ook nog met statistiek zeker?’ Nou, om eerlijk te zijn, ja. Maar met archiefbeelden en gestileerde graphics en Reichs subtiele humor weet Kornbluth een boeiende documentaire met artistieke flair neer te zetten.
Inequality for all doet denken aan die ándere film gemaakt door een voormalig lid van de regering-Clinton: vicepresident Al Gore. Zijn klimaatfilm An inconvenient truth leverde hem niet alleen een Oscar op in de categorie Beste Documentaire en bracht hem uiteindelijk zelfs de Nobelprijs voor de Vrede, maar zwengelde ook het klimaatdebat aan in een land dat de grootste uitstoter van broeikasgassen ter wereld is. Een Nobelprijs heeft Robert Reich nog niet binnengesleept, maar de juryprijs van het prestigieuze Sundance filmfestival hebben hij en Jacob Kornbluth in ieder geval al op zak.
Klassiekers: Joni Mitchell - Woodstock (Live In-Studio 1970)
Nooit geweten dat dit origineel vooraf ging aan de wereldberoemde versies die wel tot de 'klassiekers' in mijn geheugen horen...
Joni Mitchell - Woodstock (Live In-Studio 1970)
Gepubliceerd op 3 jun. 2013, written & produced by Joni Mitchell | from the album Ladies Of The Canyon (1970) | live in-studio from London (1970) | additional audio/video post-production by sonicboy19 |
Het uitgebreide NRC-artikel/Interview dat mij bij deze clip bracht -- Hier --
Nog een - niet zo oude - clip, waar Joni Mitschell op haar 70e nog wel kon zingen:
Joni Mitchell sings at Massey Hall - 70th Birthday concert June 18 2013
Uit diezelfde periode, nog eens 'Woodstock':
Gepubliceerd op 20 jun. 2013
Joni Mitchell sings Woodstock in finale @ Luminato Festival. June 19, 2013, Massey Hall, Toronto. with Glen Hansard, Al Spx (Cold Specks), Kathleen Edwards, Liam Titcomb, Kilauren Gibb (Joni's daughter, Little Green!), Lizz Wright, Rufus Wainwright, Esperanza Spalding
Joni Mitchell - Woodstock (Live In-Studio 1970)
Gepubliceerd op 3 jun. 2013, written & produced by Joni Mitchell | from the album Ladies Of The Canyon (1970) | live in-studio from London (1970) | additional audio/video post-production by sonicboy19 |
Het uitgebreide NRC-artikel/Interview dat mij bij deze clip bracht -- Hier --
Nog een - niet zo oude - clip, waar Joni Mitschell op haar 70e nog wel kon zingen:
Joni Mitchell sings at Massey Hall - 70th Birthday concert June 18 2013
Uit diezelfde periode, nog eens 'Woodstock':
Gepubliceerd op 20 jun. 2013
Joni Mitchell sings Woodstock in finale @ Luminato Festival. June 19, 2013, Massey Hall, Toronto. with Glen Hansard, Al Spx (Cold Specks), Kathleen Edwards, Liam Titcomb, Kilauren Gibb (Joni's daughter, Little Green!), Lizz Wright, Rufus Wainwright, Esperanza Spalding
Is dit nu zo moeilijk? "Opstelten: wij willen 'Meer, meer, meer!' hiervan, legaliseren en pragmatisch mee omgaan, die handel !"
Ik ben de laatste om drugsgebruik aan te moedigen of te promoten, maar sommige dingen zijn zo logisch...waarom doet die 'maffe, hollebolle, bombastische, pensioengerechtigde, allang over de datum zijnde Opstelten(VVD)', al die logische dingen dan niet? Heeft hij aandelen of zo? Legaliseren van Drugs moet, en snel ook. Maar nog ver daarvoor moet je gebruikers de middelen toestaan om te voorkomen dat ze sterven aan hun hobby, of voor de rest van hun leven gehandicapt/hulpbehoevend raken door vervuilde of verknoeide dope... Da's een ABC'tje dat die aderverkalkte, mompelende bejaarde blijkbaar niet meer kan begrijpen...,et pensioen die man..!
Heroïnetesten te koop in Amsterdam, voor 2 euro
Toeristen worden op het Thor-beckeplein met een matrixbord gewaar-schuwd voor de verkoop van witte heroine. Foto Parool
NRC.nl, door Carlijn Vis
BINNENLAND Vanaf vrijdag zijn in ruim dertig smartshops in Amsterdam testen te koop die aantonen of gekochte drugs witte heroïne bevatten. Dat zegt burgemeester Eberhard van der Laan tegen de gemeenteraad.
In de hoofdstad is witte heroïne verkocht als cocaïne. De afgelopen drie weken vielen er drie doden en werden meerdere mensen onwel doordat ze de witte heroïne gebruikten terwijl ze dachten dat het cocaïne was.
De verkoop van de drugstests moet voorkomen dat er nog meer slachtoffers vallen.
DRUGSTEST-TEAMS OP STRAAT
Zo’n test kost 2 euro. Behalve verkrijgbaar in smartshops zijn er ook speciale teams op straat die de tests bij zich hebben. Via matrixborden, posters, flyers en sociale media wordt toeristen gewezen op de mogelijkheid de drugs te controleren.
Als heroïne wordt aangetroffen, dan wordt verzocht contact op te nemen met de GGD. Zo hoopt de gemeente Amsterdam de dealer op te sporen.
WITTE HEROÏNE
Witte heroïne is een zeldzame en dure drug. In Amsterdam is deze op straat verkocht als cocaïne, een veel goedkopere drug. De politie heeft dit nog nooit meegemaakt. Ook de GGD en verslavingskliniek Jellinek zijn verbaasd, en maken zich zorgen. Bij het snuiven van een te grote hoeveelheid heroïne kun je een ademstilstand krijgen. In Amsterdam staan op verschillende plekken grote waarschuwingsborden met teksten als “Ignore street dealers” en “Extremely dangerous cocaine is sold to tourists“, onder andere op het Leidseplein, het Rembrandtplein en het Weteringcircuit.
20 RECHERCHEURS
Bij de politie werken twintig rechercheurs op de zaak. Ze vermoedt dat de gevaarlijke drugs worden verkocht door één dealer. Waarom is onduidelijk: de straatprijs van witte heroïne ligt vijftig tot honderd procent hoger dan die van cocaïne. De Amsterdamse politie looft een beloning van 15.000 euro uit voor de tip die leidt tot opsporing van de dealer.
VEEL SLACHTOFFERS
Een 22-jarige Britse toerist die eind oktober het spul in Amsterdam kocht en opsnoof, overleed later aan de gevolgen. Op 7 november raakten drie Britse toeristen onwel na het snuiven van de heroïne, ze zakten in elkaar op straat en werden opgenomen in het ziekenhuis. En op 25 november werden twee Britse toeristen dood gevonden in hun hotelkamer, waarschijnlijk ook door het gebruik van witte heroïne.
In totaal werden in de afgelopen drie weken veertien mensen ernstig onwel door het gebruik van heroïne waarvan ze dachten dat het cocaïne was. De slachtoffers, allemaal tussen de twintig en dertig jaar oud, kunnen zich meestal niet meer herinneren wat er is gebeurd.
LEES MEER OVER: AMSTERDAM COCAÏNE EBERHARD VAN DER LAAN HEROÏNE SMARTSHOPS
Heroïnetesten te koop in Amsterdam, voor 2 euro
NRC.nl, door Carlijn Vis
BINNENLAND Vanaf vrijdag zijn in ruim dertig smartshops in Amsterdam testen te koop die aantonen of gekochte drugs witte heroïne bevatten. Dat zegt burgemeester Eberhard van der Laan tegen de gemeenteraad.
In de hoofdstad is witte heroïne verkocht als cocaïne. De afgelopen drie weken vielen er drie doden en werden meerdere mensen onwel doordat ze de witte heroïne gebruikten terwijl ze dachten dat het cocaïne was.
De verkoop van de drugstests moet voorkomen dat er nog meer slachtoffers vallen.
DRUGSTEST-TEAMS OP STRAAT
Zo’n test kost 2 euro. Behalve verkrijgbaar in smartshops zijn er ook speciale teams op straat die de tests bij zich hebben. Via matrixborden, posters, flyers en sociale media wordt toeristen gewezen op de mogelijkheid de drugs te controleren.
Als heroïne wordt aangetroffen, dan wordt verzocht contact op te nemen met de GGD. Zo hoopt de gemeente Amsterdam de dealer op te sporen.
WITTE HEROÏNE
Witte heroïne is een zeldzame en dure drug. In Amsterdam is deze op straat verkocht als cocaïne, een veel goedkopere drug. De politie heeft dit nog nooit meegemaakt. Ook de GGD en verslavingskliniek Jellinek zijn verbaasd, en maken zich zorgen. Bij het snuiven van een te grote hoeveelheid heroïne kun je een ademstilstand krijgen. In Amsterdam staan op verschillende plekken grote waarschuwingsborden met teksten als “Ignore street dealers” en “Extremely dangerous cocaine is sold to tourists“, onder andere op het Leidseplein, het Rembrandtplein en het Weteringcircuit.
20 RECHERCHEURS
Bij de politie werken twintig rechercheurs op de zaak. Ze vermoedt dat de gevaarlijke drugs worden verkocht door één dealer. Waarom is onduidelijk: de straatprijs van witte heroïne ligt vijftig tot honderd procent hoger dan die van cocaïne. De Amsterdamse politie looft een beloning van 15.000 euro uit voor de tip die leidt tot opsporing van de dealer.
VEEL SLACHTOFFERS
Een 22-jarige Britse toerist die eind oktober het spul in Amsterdam kocht en opsnoof, overleed later aan de gevolgen. Op 7 november raakten drie Britse toeristen onwel na het snuiven van de heroïne, ze zakten in elkaar op straat en werden opgenomen in het ziekenhuis. En op 25 november werden twee Britse toeristen dood gevonden in hun hotelkamer, waarschijnlijk ook door het gebruik van witte heroïne.
In totaal werden in de afgelopen drie weken veertien mensen ernstig onwel door het gebruik van heroïne waarvan ze dachten dat het cocaïne was. De slachtoffers, allemaal tussen de twintig en dertig jaar oud, kunnen zich meestal niet meer herinneren wat er is gebeurd.
LEES MEER OVER: AMSTERDAM COCAÏNE EBERHARD VAN DER LAAN HEROÏNE SMARTSHOPS
zondag 30 november 2014
Oudste Basketballveld ontdekt in Europa
Originele Artikel (Engels) -- Hier -- / Meer Columns op Talkbasket.net -- Hier -- / Meer Basketballgeschiedenis op Talkbasket -- Hier --
/ History Corner (http://www.talkbasket.net/category/columns/historycorner)
Oudste Basketballveld ontdekt in Europa By John Hobbs on 23-11-2014 19:09@johnswisshobbs
Basketball werd bedacht door een Canadees, de eerste echte basketballwedstrijd werd - in 1891 - in de VS gespeeld. Sindsdien heeft de sport ontwikkeld tot wereldwijd fenomeen met competities waar ook ter wereld en bedraagt de gemiddelde waarde van een NBA-franchise ongeveer $634 miljoen.
Ook al wordt basketball meestal gezien als een 'American sport' – werd er onlangs een basketballzaaltje uit 1893 ontdekt in een in klein buurtje in Parijs. Op een plaquette is er te lezen dat op 27 December van dat jaar, werd er al voor het eerst een wedstrijd gespeeld.
De baskets zijn gerenoveerd, maar de parketvloer is nog in - goede - originele staat, en zelfs de orinele (dragende) pilaren staan nog midden op het veld.
%2B-%2BScreen-Shot-2014-11-23-at-17.53.32-620x400-2.png)
%2B-%2BScreen-Shot-2014-11-23-at-17.53.32-620x400-3.png)
Een van James Nasmith’s collega-uitvinders, Melvin Rideout, hielp deze zaal bouwen - als onderdeel een van de eerste YMCA-honken in deze Parijse buurt, waar hij de staff opleidde. Met slechts een bal, en wat fruitmanden, onderwees Rideout in dit zaaltje de Fransen hoe de nieuwe sport gespeeld diende te worden.
%2B-%2BScreen-Shot-2014-11-23-at-17.53.32-620x400-4.png)
De sporthal staat bij de YMCA in het Parijse negende arrondisement, en werd gemodelleerd naar de hal van de YMCA in Springfield. Je kunt gerust stellen dat het veld zowat een kloon is van het origineel, die verloren ging bij een brand.
Sommige details geven desondanks toch een typisch Parijs' gevoel. Zo veert de Hongaarse parketvloer bijvoorbeeld nogal sterk; dat komt door de zanderige bodem. En dat er nogal wat ijzer werd gebruikt, wordt toegeschreven aan de invloed van Gustave Eiffel. De betrokken architect, Emile Bénard, was waarschijnlijk een van Eiffel’s studenten.
%2B-%2BScreen-Shot-2014-11-23-at-17.53.32-620x400-5.png)
Met dank aan Leon Kersten voor het vinden van dit artikel (en het delen via zijn Tweets)
/ History Corner (http://www.talkbasket.net/category/columns/historycorner)
Oudste Basketballveld ontdekt in Europa By John Hobbs on 23-11-2014 19:09@johnswisshobbs
Basketball werd bedacht door een Canadees, de eerste echte basketballwedstrijd werd - in 1891 - in de VS gespeeld. Sindsdien heeft de sport ontwikkeld tot wereldwijd fenomeen met competities waar ook ter wereld en bedraagt de gemiddelde waarde van een NBA-franchise ongeveer $634 miljoen.
Ook al wordt basketball meestal gezien als een 'American sport' – werd er onlangs een basketballzaaltje uit 1893 ontdekt in een in klein buurtje in Parijs. Op een plaquette is er te lezen dat op 27 December van dat jaar, werd er al voor het eerst een wedstrijd gespeeld.
De baskets zijn gerenoveerd, maar de parketvloer is nog in - goede - originele staat, en zelfs de orinele (dragende) pilaren staan nog midden op het veld.
%2B-%2BScreen-Shot-2014-11-23-at-17.53.32-620x400-2.png)
%2B-%2BScreen-Shot-2014-11-23-at-17.53.32-620x400-3.png)
Een van James Nasmith’s collega-uitvinders, Melvin Rideout, hielp deze zaal bouwen - als onderdeel een van de eerste YMCA-honken in deze Parijse buurt, waar hij de staff opleidde. Met slechts een bal, en wat fruitmanden, onderwees Rideout in dit zaaltje de Fransen hoe de nieuwe sport gespeeld diende te worden.
%2B-%2BScreen-Shot-2014-11-23-at-17.53.32-620x400-4.png)
De sporthal staat bij de YMCA in het Parijse negende arrondisement, en werd gemodelleerd naar de hal van de YMCA in Springfield. Je kunt gerust stellen dat het veld zowat een kloon is van het origineel, die verloren ging bij een brand.
Sommige details geven desondanks toch een typisch Parijs' gevoel. Zo veert de Hongaarse parketvloer bijvoorbeeld nogal sterk; dat komt door de zanderige bodem. En dat er nogal wat ijzer werd gebruikt, wordt toegeschreven aan de invloed van Gustave Eiffel. De betrokken architect, Emile Bénard, was waarschijnlijk een van Eiffel’s studenten.
%2B-%2BScreen-Shot-2014-11-23-at-17.53.32-620x400-5.png)
Met dank aan Leon Kersten voor het vinden van dit artikel (en het delen via zijn Tweets)
zaterdag 29 november 2014
Mooie Initiatieven - Natuur/Onderwijs: 'Liever vogels dan pesters op het plein'
TEKST MAAIKE BEZEMER − 18/01/14
De kinderen van juf Eveline weten precies wat een koolmees is. En straks wordt hun speelplek ook nog groen.
De Utrechtse basisschool de Piramide heeft aan alle kanten pleinen, maar ze zijn saai en kaal. Vier bomen, een minimale grasstrook, prikkelstruiken en heel veel tegels. Het uitzicht van juf Eveline Gaspersz vormt een groene uitzondering. Onder haar raam plantte ze een vlinderstruik, aardbeienplantjes, tijm en munt. Tegen het kozijn timmerde ze een vogelhuisje en in de kronkelwilg bungelen vetbollen.
Ze is in haar uppie alvast begonnen, maar heeft inmiddels volop steun voor nog meer groene plannen. Bij de Pluk van de Pettefletprijs bleef het bij een eervolle vermelding. Maar Jantje Beton draagt in het voorjaar maar liefst 50.000 euro bij aan een gezond en groen schoolplein. En dan heeft Eveline pas nog 1000 euro van de Vogelbescherming binnengehaald.
Aan de vogeltelling van dit weekend hoeft haar groep 1/2 nog niet mee te doen: de klas ziet vooral mezen. Lisanne weet het precies: koolmeesjes.
De ijsvogel kent ze ook, al is ze die nog nooit in het echt tegengekomen. "Die is ook heel, hoe noem je dat ook al weer, onzienbaar."
Ze kent de soort van de 'vingerpopjes' die juf Eveline via internet heeft aangeschaft. De vier- en vijfjarigen lepelen de namen zo op. Tom noemt het roodborstje, want die heeft hij in zijn vakantie ook gezien. "En die vloog niet weg", vertelt hij. Thijmen kiest de zwaan. Die woont bij het water, weet hij. "Dat kun je ook zien aan zijn grote zwempoten", leert Eveline hem meteen. En waar leeft de uil? "In de nacht", zegt de klas.
Hajar heeft al eens een egel van dichtbij gezien, vertelt ze in de kring. Die had de juf in haar tuin gevonden. Voordat ze het jonkie naar de egelopvang bracht, ging ze eerst even langs de kinderen. Gaspersz is geen lid van een natuur- of vogelclub. "Natuur heeft gewoon mijn belangstelling en ik ga ook graag naar buiten. Het doet mij goed, dus dat moet voor de kinderen ook zo zijn."
Er gebeurt ook wel iets in de andere klassen hoor, verzekert ze. "Groep 7 kijkt school-tv: Nieuws uit de natuur. En ze onderhouden schooltuinen, een wijk verderop. Maar dat is voor de kleintjes te ver lopen."
De Piramide staat in het Utrechtse Zuilen, een gemêleerde buurt. Naast Marokkanen en Turken zijn er inmiddels ook Polen en Oekraïners. En
behalve de lage inkomens zijn er ook steeds meer hogeropgeleiden. Gaspersz: "We zijn altijd erg op taal en rekenen gericht, maar de belangstelling voor andere onderwerpen als groen en goede voeding neemt toe." Liefst combineert ze de dingen. "Als we hier leren over rupsen en vlinders, helpt het natuurlijk dat je ze ook echt kunt zien op de vlinderstruik." Deze morgen hebben de kinderen pindaslingers opgehangen en meteen een liedje geleerd over vogels en voer. Spreeuw rijmt op sneeuw, weten ze nu.
Zuilen heeft veel lage flats en rijtjeswoningen zonder voor- of achtertuin. "De leefwereld bestaat hier vooral uit steen", zegt John van Batenburg, directeur van de Piramide. Een groen plein brengt kinderen niet alleen gevoel voor natuur bij, het bevordert beweging en prikkelt de fantasie. En het voorkomt pestgedrag, weet de schoolleider. "Ook bij ons wordt gepest. Logisch. Als je je verveelt, ga je klieren. En als de jongens alleen maar heen en weer kunnen rennen, komen ze vroeg of laat in botsing met andere groepjes."
Aan de wand van de personeelskamer heeft Van Batenburg een bericht van Alterra geprikt. Dat Wageningse onderzoeksinstituut bekeek afgelopen jaar vier Rotterdamse schoolpleinen die met geld van Economische Zaken waren vergroend. Als een plein aantrekkelijker wordt gevonden, verbetert het sociale klimaat: kinderen waren aardiger voor elkaar en er werd minder ruzie gemaakt.
Het is echter wel zaak dat de nieuwe inrichting zorgvuldig en deskundig gebeurt, waarschuwt Alterra. Het werkt vooral positief als de kinderen, ouders en leerkrachten mogen meedenken en als door hen bedachte speeltoestellen ook echt worden aangeschaft.
Organisaties als IVN en het RIVM helpen de Piramide straks met het ontwerp. "Jantje Beton eist dat we afspraken maken met het buurthuis en de
naschoolse opvang, zodat ook andere kinderen hier kunnen spelen", vertelt Van Batenburg. Elke leeftijdsgroep krijgt zijn eigen zone. Plekken om te verstoppen, maar ook hangplekken voor de grote meiden.
Bij de Rotterdamse scholen kon het volgens Alterra wel wat avontuurlijker. Veel ouders en leerkrachten hebben nog bezwaar tegen spannende klim- of verstopplekken omdat die onveilig zouden zijn, of omdat de kinderen dan te vies worden. En alleen maar groen en vogelvriendelijk is ook niet goed. De jongens willen wel graag voetballen. Ook daar heeft Van Batenburg een sponsor voor gevonden. De Cruijf Foundation laat een
voetbalcourt aanleggen.
Tips om vogels te trekken De Vogelbescherming heeft vijf scholen 1000 euro gegeven. Een vogelvriendelijk plein brengt natuur in de wijk en zorgt dat kinderen het belang ervan zien. De punten waarop de plannen zijn beoordeeld, lokken vogels naar elk stuk grond. Vijf tips:
1. Plaats waterschalen of maak een vijver.
2. Plant inheemse bomen en planten met vruchten en zaden.
3. Hagen zijn beter dan hekken en begroeide gevels beter dan kale.
4. Zo min mogelijk bestrating: maar gestapelde tegels of dakpannen kunnen weer wel. Ze trekken insecten.
5. Kasten helpen vogels aan nestgelegenheid.
Vogelles
Scholen die kinderen meer vogelkennis willen bijbrengen, kunnen terecht op vogelbescherming.nl. Bij 'shop&fun' staan spelletjes voor digibord of online gamen.
Op de website staat ook een zoekkaart met bekende tuinvogels. Dit weekend is de landelijke tuinvogeltelling.
Op www.beleefdelentejunior.nl kunnen klassen vanaf 1 maart weer live meekijken in vogelnesten.
In haar winkel in Zeist verkoopt de Vogelbescherming een nestkast met infraroodcamera (100 euro).
De pluche vogels zijn online te bestellen via www.puppetsbypost.com
De kinderen van juf Eveline weten precies wat een koolmees is. En straks wordt hun speelplek ook nog groen.
De Utrechtse basisschool de Piramide heeft aan alle kanten pleinen, maar ze zijn saai en kaal. Vier bomen, een minimale grasstrook, prikkelstruiken en heel veel tegels. Het uitzicht van juf Eveline Gaspersz vormt een groene uitzondering. Onder haar raam plantte ze een vlinderstruik, aardbeienplantjes, tijm en munt. Tegen het kozijn timmerde ze een vogelhuisje en in de kronkelwilg bungelen vetbollen.
Ze is in haar uppie alvast begonnen, maar heeft inmiddels volop steun voor nog meer groene plannen. Bij de Pluk van de Pettefletprijs bleef het bij een eervolle vermelding. Maar Jantje Beton draagt in het voorjaar maar liefst 50.000 euro bij aan een gezond en groen schoolplein. En dan heeft Eveline pas nog 1000 euro van de Vogelbescherming binnengehaald.
Aan de vogeltelling van dit weekend hoeft haar groep 1/2 nog niet mee te doen: de klas ziet vooral mezen. Lisanne weet het precies: koolmeesjes.
De ijsvogel kent ze ook, al is ze die nog nooit in het echt tegengekomen. "Die is ook heel, hoe noem je dat ook al weer, onzienbaar."
Ze kent de soort van de 'vingerpopjes' die juf Eveline via internet heeft aangeschaft. De vier- en vijfjarigen lepelen de namen zo op. Tom noemt het roodborstje, want die heeft hij in zijn vakantie ook gezien. "En die vloog niet weg", vertelt hij. Thijmen kiest de zwaan. Die woont bij het water, weet hij. "Dat kun je ook zien aan zijn grote zwempoten", leert Eveline hem meteen. En waar leeft de uil? "In de nacht", zegt de klas.
Hajar heeft al eens een egel van dichtbij gezien, vertelt ze in de kring. Die had de juf in haar tuin gevonden. Voordat ze het jonkie naar de egelopvang bracht, ging ze eerst even langs de kinderen. Gaspersz is geen lid van een natuur- of vogelclub. "Natuur heeft gewoon mijn belangstelling en ik ga ook graag naar buiten. Het doet mij goed, dus dat moet voor de kinderen ook zo zijn."
Er gebeurt ook wel iets in de andere klassen hoor, verzekert ze. "Groep 7 kijkt school-tv: Nieuws uit de natuur. En ze onderhouden schooltuinen, een wijk verderop. Maar dat is voor de kleintjes te ver lopen."
De Piramide staat in het Utrechtse Zuilen, een gemêleerde buurt. Naast Marokkanen en Turken zijn er inmiddels ook Polen en Oekraïners. En
behalve de lage inkomens zijn er ook steeds meer hogeropgeleiden. Gaspersz: "We zijn altijd erg op taal en rekenen gericht, maar de belangstelling voor andere onderwerpen als groen en goede voeding neemt toe." Liefst combineert ze de dingen. "Als we hier leren over rupsen en vlinders, helpt het natuurlijk dat je ze ook echt kunt zien op de vlinderstruik." Deze morgen hebben de kinderen pindaslingers opgehangen en meteen een liedje geleerd over vogels en voer. Spreeuw rijmt op sneeuw, weten ze nu.
Zuilen heeft veel lage flats en rijtjeswoningen zonder voor- of achtertuin. "De leefwereld bestaat hier vooral uit steen", zegt John van Batenburg, directeur van de Piramide. Een groen plein brengt kinderen niet alleen gevoel voor natuur bij, het bevordert beweging en prikkelt de fantasie. En het voorkomt pestgedrag, weet de schoolleider. "Ook bij ons wordt gepest. Logisch. Als je je verveelt, ga je klieren. En als de jongens alleen maar heen en weer kunnen rennen, komen ze vroeg of laat in botsing met andere groepjes."
Aan de wand van de personeelskamer heeft Van Batenburg een bericht van Alterra geprikt. Dat Wageningse onderzoeksinstituut bekeek afgelopen jaar vier Rotterdamse schoolpleinen die met geld van Economische Zaken waren vergroend. Als een plein aantrekkelijker wordt gevonden, verbetert het sociale klimaat: kinderen waren aardiger voor elkaar en er werd minder ruzie gemaakt.
Het is echter wel zaak dat de nieuwe inrichting zorgvuldig en deskundig gebeurt, waarschuwt Alterra. Het werkt vooral positief als de kinderen, ouders en leerkrachten mogen meedenken en als door hen bedachte speeltoestellen ook echt worden aangeschaft.
Organisaties als IVN en het RIVM helpen de Piramide straks met het ontwerp. "Jantje Beton eist dat we afspraken maken met het buurthuis en de
naschoolse opvang, zodat ook andere kinderen hier kunnen spelen", vertelt Van Batenburg. Elke leeftijdsgroep krijgt zijn eigen zone. Plekken om te verstoppen, maar ook hangplekken voor de grote meiden.
Bij de Rotterdamse scholen kon het volgens Alterra wel wat avontuurlijker. Veel ouders en leerkrachten hebben nog bezwaar tegen spannende klim- of verstopplekken omdat die onveilig zouden zijn, of omdat de kinderen dan te vies worden. En alleen maar groen en vogelvriendelijk is ook niet goed. De jongens willen wel graag voetballen. Ook daar heeft Van Batenburg een sponsor voor gevonden. De Cruijf Foundation laat een
voetbalcourt aanleggen.
Tips om vogels te trekken De Vogelbescherming heeft vijf scholen 1000 euro gegeven. Een vogelvriendelijk plein brengt natuur in de wijk en zorgt dat kinderen het belang ervan zien. De punten waarop de plannen zijn beoordeeld, lokken vogels naar elk stuk grond. Vijf tips:
1. Plaats waterschalen of maak een vijver.
2. Plant inheemse bomen en planten met vruchten en zaden.
3. Hagen zijn beter dan hekken en begroeide gevels beter dan kale.
4. Zo min mogelijk bestrating: maar gestapelde tegels of dakpannen kunnen weer wel. Ze trekken insecten.
5. Kasten helpen vogels aan nestgelegenheid.
Vogelles
Scholen die kinderen meer vogelkennis willen bijbrengen, kunnen terecht op vogelbescherming.nl. Bij 'shop&fun' staan spelletjes voor digibord of online gamen.
Op de website staat ook een zoekkaart met bekende tuinvogels. Dit weekend is de landelijke tuinvogeltelling.
Op www.beleefdelentejunior.nl kunnen klassen vanaf 1 maart weer live meekijken in vogelnesten.
In haar winkel in Zeist verkoopt de Vogelbescherming een nestkast met infraroodcamera (100 euro).
De pluche vogels zijn online te bestellen via www.puppetsbypost.com
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
