vrijdag 29 augustus 2014
Basketball World Cup Men 2014 Spain - Wereld Kampioenschap Basketball 2014
Nog maar een paar dagen...en dan gaat het weer los; het Internationale Mannen Basketball, dit jaar in WK-vorm.
#Spain2014 - FIBA Basketball World Cup Heroes
Meer dan ooit bepaalt commercie wie er meedoen en wie niet; voor het eerst (bij mijn weten zijn er een aantal 'wildcards' (die waren er al langer) verkocht; geintresseerde landen moesten een miljoen op tafel leggen om voor zo'n wildcard in aanmerking te komen. Een, als voorbeeld, voor ons Nederlanders interessant land als Finland deed dat en doet de komende weken dus mee. De bekendmaking van welke landen wel, en welke niet - er waren veel meer gegadigden dan beschikbare wildcards - werd natuurlijk ook een gelikte show:
#Spain2014 Wild Cards Announcement
See you in #Spain2014 - Short Movie I
See you at #Spain2014 - Short Movie II
#Spain2014 - FIBA Basketball World Cup Heroes
Meer dan ooit bepaalt commercie wie er meedoen en wie niet; voor het eerst (bij mijn weten zijn er een aantal 'wildcards' (die waren er al langer) verkocht; geintresseerde landen moesten een miljoen op tafel leggen om voor zo'n wildcard in aanmerking te komen. Een, als voorbeeld, voor ons Nederlanders interessant land als Finland deed dat en doet de komende weken dus mee. De bekendmaking van welke landen wel, en welke niet - er waren veel meer gegadigden dan beschikbare wildcards - werd natuurlijk ook een gelikte show:
#Spain2014 Wild Cards Announcement
See you in #Spain2014 - Short Movie I
See you at #Spain2014 - Short Movie II
Labels:
Basketball,
Fiba,
Finland,
Internationaal Basketball,
Spanje,
WK
woensdag 27 augustus 2014
Ben normaal niet van de roddels, maar in dit geval...
Als 'rechtgeaart' fan van Anouk en Rotterdam Basketball, kan je een bericht al dit (met dank aan Leon Kersten)
Ben wel benieuwd; een optreden van Anouk op de middenstip, met de baby ernaast in een kinderwagen,grote zaal Rotterdam Topsportcentrum, iedereen Euro 10,- extra betalen, en er is een half seizoen budget extra...
Basketballer Seraino is de vader van Anouk's baby
Door: AD redactie
25-8-14 - 19:35 bron: BuzzE, RTL, 538
Albert Verlinde onthulde vanavond in RTL Boulevard dat Seraino Dalgliesh de vader van Anouks baby is. Dalgliesh is een basketballer bij de eredivisieclub Rotterdam Basketball.
De kersverse, basketballende vader van Anouks vijfde kind is goed bevriend met voetballer Leroy Fer. Manager Kees de Koning zegt dat Seraino zelf niet in de publiciteit wilde. 'Wij hoopten dat iedereen dat zou respecteren. Maar dat bleek dus onmogelijk. Ze zijn heel gelukkig met elkaar en dolblij met Sion. Alles gaat hartstikke goed. Verder hopen Anouk en Seraino dat de media ze nu met rust willen laten', vervolgt de manager.
RTL Boulevard liet naast de bevestiging van het management van Anouk ook een foto van Dalgliesh met Sion Jethro zien.
Anouk heeft naast haar zoontje nog drie zoons en een dochter. Met Remon Stotijn, frontman van rapformatie Postmen, heeft ze twee jongetjes en een meisje gekregen: Benjahmin Kingsley, Elijah Jeramiah en dochter Phoenix Ray. Met rapper Unorthadox kreeg ze in maart 2010 zoontje Jesiah Dox.
Zangeres Anouk heeft een foto van haar pasgeboren kindje op Facebook gezet. Het ventje heet Sion Jethro.
https://www.facebook.com/anouk/photos/a.406908662374.184723.26707497374/10152551167937375/?type=1
Anouk laat weten dat ook haar jongste telg heeft genoten van de WK-zege van het Nederlands elftal op Mexico (2-1). "Sion Jethro is happy too in his dreams #netherlands vs. mexico", schrijft de zangeres bij de foto van haar slapende zoon. De baby ligt op een Oranje-shirt en is omringd door WK-hamsters van de Albert Heijn.
Het is niet bekend wanneer Sion Jethro precies het levenslicht zag of wie zijn vader is. Anouk had al vier kinderen. Met Postmen-frontman Remon Stotijn kreeg ze zoons Benjahmin Kingsley en Elijah Jeramiah en dochter Phoenix Ray. Rapper Unorthadox is de vader van haar zoon Jesiah Dox.
Ben wel benieuwd; een optreden van Anouk op de middenstip, met de baby ernaast in een kinderwagen,grote zaal Rotterdam Topsportcentrum, iedereen Euro 10,- extra betalen, en er is een half seizoen budget extra...
Basketballer Seraino is de vader van Anouk's baby
Door: AD redactie
25-8-14 - 19:35 bron: BuzzE, RTL, 538
Albert Verlinde onthulde vanavond in RTL Boulevard dat Seraino Dalgliesh de vader van Anouks baby is. Dalgliesh is een basketballer bij de eredivisieclub Rotterdam Basketball.
De kersverse, basketballende vader van Anouks vijfde kind is goed bevriend met voetballer Leroy Fer. Manager Kees de Koning zegt dat Seraino zelf niet in de publiciteit wilde. 'Wij hoopten dat iedereen dat zou respecteren. Maar dat bleek dus onmogelijk. Ze zijn heel gelukkig met elkaar en dolblij met Sion. Alles gaat hartstikke goed. Verder hopen Anouk en Seraino dat de media ze nu met rust willen laten', vervolgt de manager.
RTL Boulevard liet naast de bevestiging van het management van Anouk ook een foto van Dalgliesh met Sion Jethro zien.
Anouk heeft naast haar zoontje nog drie zoons en een dochter. Met Remon Stotijn, frontman van rapformatie Postmen, heeft ze twee jongetjes en een meisje gekregen: Benjahmin Kingsley, Elijah Jeramiah en dochter Phoenix Ray. Met rapper Unorthadox kreeg ze in maart 2010 zoontje Jesiah Dox.
Zangeres Anouk heeft een foto van haar pasgeboren kindje op Facebook gezet. Het ventje heet Sion Jethro.
https://www.facebook.com/anouk/photos/a.406908662374.184723.26707497374/10152551167937375/?type=1
Anouk laat weten dat ook haar jongste telg heeft genoten van de WK-zege van het Nederlands elftal op Mexico (2-1). "Sion Jethro is happy too in his dreams #netherlands vs. mexico", schrijft de zangeres bij de foto van haar slapende zoon. De baby ligt op een Oranje-shirt en is omringd door WK-hamsters van de Albert Heijn.
Het is niet bekend wanneer Sion Jethro precies het levenslicht zag of wie zijn vader is. Anouk had al vier kinderen. Met Postmen-frontman Remon Stotijn kreeg ze zoons Benjahmin Kingsley en Elijah Jeramiah en dochter Phoenix Ray. Rapper Unorthadox is de vader van haar zoon Jesiah Dox.
dinsdag 26 augustus 2014
Het mooiste van het EuroVisie Song Festival 2014
Ik heb er al in een land of 4-5 naar gezocht, maar nog niet gevonden; de CD die MOET verschijnen na dit prachtige lied (Carl Espen, de Noorse Deelnemer aan het Eurovisie Song Festival 2014:
Official Clip:
With lyrics:
Longer gig of Carl Espen sings at the Nordic Party
Official Clip:
With lyrics:
Longer gig of Carl Espen sings at the Nordic Party
Labels:
Euro Song Festival,
Muziek
Kanjers in het Nederlandse Basketball; RONALD-PAUL 'MAC' DONALD (MAC) OVERLEDEN
En weer is er iemand uit het kleine Nederlandse Basketball-wereldje zeer plotseling overleden. De laatste jaren kwam ik hem niet zo vaak meer tegen, maar natuurlijk kende ook ik hem goed. Het onderstaande Im Memoriam door Paul de Vos komt van de site van Rotterdam Basketball via iBasketball.nl
Door Paul de Vos
Zaterdagmorgen 23 augustus overleed Ronald-Paul Mac Donald in het ziekenhuis. Hij was kort daarvoor opgenomen vanwege hevige druk op zijn borst. Het was te laat om hem te helpen.
Binnen de basketbalwereld was Mac een legende; bijna iedereen kende hem als een markant en zeer aimabel mens, een grote knuffelbeer, altijd relaxed en altijd bereid om je te helpen.
Toen in juni 1974 de kleine basketbalclub AMVJ Rotterdam op omvallen stond en we op de ledenvergadering besloten toch maar door te gaan, zat Mac in de zaal maar zweeg toen de vraag voorlag wie wilde toetreden tot het nieuw te vormen bestuur. De volgende ochtend belde hij en zei: “ik ga je helpen” . Hij had er een nachtje over geslapen en zijn besluit genomen. Vanaf dat moment heeft hij zijn ziel en zaligheid in de club gestopt. Mac hielp en zag de vereniging groeien van 50 naar 350 leden, van geen jeugd tot veel jeugd, van recreatief naar topbasketbal en naar een opleidingsinstituut. Van AMVJ Rotterdam naar Rotterdam Basketbal. Mac was betrokken bij al die stappen, bekleedde tal van functies in het bestuur en in commissies bij zowel de vereniging als de basketbalbond, maar was in de loop van de jaren vooral ook trainer en coach van dames- en meisjesteams.
Een zeer lange periode was Mac wedstrijdsecretaris en met de groei van de club werd dat een steeds lastiger job. Maar hij kende iedereen en iedereen kende hem. Met wat telefoontjes hier en daar kon hij altijd alles regelen. En tegenstanders kregen vervolgens bij hem ook alles voor elkaar. Je kon op vrijdagavond nog een wedstrijd voor zaterdagmorgen afbellen, Mac regelde wel een nieuwe datum. Een enkele keer tot ergernis van zijn eigen verenigingsteam dat wel gewoon in de zaal stond.
Zijn liefde voor de club ging onwaarschijnlijk ver. Ooit stelde hij zijn woning beschikbaar voor een Amerikaanse speler en ging hij zelf tijdelijk bij een kennis wonen. En hoeveel zondagavonden hebben wij met het bestuur niet bij hem thuis gezeten om weekberichten te maken die hij bij zijn werkgever (de Hollandsche Bank Unie aan de Coolsingel) op maandag kopieerde. Omdat het Mac was, maakte niemand daar een probleem van.
In de jaren zeventig bracht hij, voordat hij naar de bank ging, op zijn Zundapp het Algemeen Dagblad rond. Hij stond toch altijd vroeg op en kon wel wat extra’s gebruiken.
In de jaren tachtig nam Mac een meisjesteam onder zijn hoede. De tien- en -elfjarigen gingen al snel tegen oudere meisje spelen, waarvan met grote cijfers werd verloren. Een vooropgezet plan. Want later streden zij om nationale kampioenschappen en haalden diverse speelsters het hoogste niveau in Nederland. Een voorbeeld dat elders is herhaald.
Naast werk en basketbal was er de muziek. Hij had een enorme verzameling lp’s. Legendarisch zijn zijn muziekbijdragen in ons toenmalige clubblad. Onder het pseudoniem Billy Longplay recenseerde hij beeldend en geestig recent uitgekomen lp’s van vooral Amerikaanse countryzangeressen.
Mac maakte alle verhuizingen van de club mee. Hij speelde zelf nog toen we trainden en wedstrijden speelden in de sportzaal van het AMVJ-gebouw aan de Mauritsweg en in de aankomsthal van de Holland Amerika Lijn, waar men lijnen op de vloer had geschilderd. Toen de Energiehal, Sporthal Schiebroek, Sporthal Kralingen, de Zadkine Basketbalhal en tenslotte de Alexanderhal. Mac speelde een belangrijk rol in deze carrière van de club en legde mede het fundament voor de organisatie die er nu staat.
Anderhalf jaar geleden nam Mac min of meer afscheid van de club. Hij trouwde met Greke, verkocht z’n laatste huis in Rotterdam en ging in Rijswijk wonen. Onder meer zijn stamboomonderzoek, waarbij hij al zijn Schotse voorouders had getraceerd, werd een nieuwe hobby. Contact met de club bleef er op een paar terreinen: bij voorbeeld via de social media. En in juni nog was hij bij het jaarlijkse etentje van één van de vele (dames)teams die hij heeft getraind en gecoacht.
Mac is onlosmakelijk met de club verbonden. Zijn overlijden zal daaraan niets veranderen.
Voor meer informatie: de site van Rotterdam Basketball
Door Paul de Vos
Zaterdagmorgen 23 augustus overleed Ronald-Paul Mac Donald in het ziekenhuis. Hij was kort daarvoor opgenomen vanwege hevige druk op zijn borst. Het was te laat om hem te helpen.
Binnen de basketbalwereld was Mac een legende; bijna iedereen kende hem als een markant en zeer aimabel mens, een grote knuffelbeer, altijd relaxed en altijd bereid om je te helpen.
Toen in juni 1974 de kleine basketbalclub AMVJ Rotterdam op omvallen stond en we op de ledenvergadering besloten toch maar door te gaan, zat Mac in de zaal maar zweeg toen de vraag voorlag wie wilde toetreden tot het nieuw te vormen bestuur. De volgende ochtend belde hij en zei: “ik ga je helpen” . Hij had er een nachtje over geslapen en zijn besluit genomen. Vanaf dat moment heeft hij zijn ziel en zaligheid in de club gestopt. Mac hielp en zag de vereniging groeien van 50 naar 350 leden, van geen jeugd tot veel jeugd, van recreatief naar topbasketbal en naar een opleidingsinstituut. Van AMVJ Rotterdam naar Rotterdam Basketbal. Mac was betrokken bij al die stappen, bekleedde tal van functies in het bestuur en in commissies bij zowel de vereniging als de basketbalbond, maar was in de loop van de jaren vooral ook trainer en coach van dames- en meisjesteams.
Een zeer lange periode was Mac wedstrijdsecretaris en met de groei van de club werd dat een steeds lastiger job. Maar hij kende iedereen en iedereen kende hem. Met wat telefoontjes hier en daar kon hij altijd alles regelen. En tegenstanders kregen vervolgens bij hem ook alles voor elkaar. Je kon op vrijdagavond nog een wedstrijd voor zaterdagmorgen afbellen, Mac regelde wel een nieuwe datum. Een enkele keer tot ergernis van zijn eigen verenigingsteam dat wel gewoon in de zaal stond.
Zijn liefde voor de club ging onwaarschijnlijk ver. Ooit stelde hij zijn woning beschikbaar voor een Amerikaanse speler en ging hij zelf tijdelijk bij een kennis wonen. En hoeveel zondagavonden hebben wij met het bestuur niet bij hem thuis gezeten om weekberichten te maken die hij bij zijn werkgever (de Hollandsche Bank Unie aan de Coolsingel) op maandag kopieerde. Omdat het Mac was, maakte niemand daar een probleem van.
In de jaren zeventig bracht hij, voordat hij naar de bank ging, op zijn Zundapp het Algemeen Dagblad rond. Hij stond toch altijd vroeg op en kon wel wat extra’s gebruiken.
In de jaren tachtig nam Mac een meisjesteam onder zijn hoede. De tien- en -elfjarigen gingen al snel tegen oudere meisje spelen, waarvan met grote cijfers werd verloren. Een vooropgezet plan. Want later streden zij om nationale kampioenschappen en haalden diverse speelsters het hoogste niveau in Nederland. Een voorbeeld dat elders is herhaald.
Naast werk en basketbal was er de muziek. Hij had een enorme verzameling lp’s. Legendarisch zijn zijn muziekbijdragen in ons toenmalige clubblad. Onder het pseudoniem Billy Longplay recenseerde hij beeldend en geestig recent uitgekomen lp’s van vooral Amerikaanse countryzangeressen.
Mac maakte alle verhuizingen van de club mee. Hij speelde zelf nog toen we trainden en wedstrijden speelden in de sportzaal van het AMVJ-gebouw aan de Mauritsweg en in de aankomsthal van de Holland Amerika Lijn, waar men lijnen op de vloer had geschilderd. Toen de Energiehal, Sporthal Schiebroek, Sporthal Kralingen, de Zadkine Basketbalhal en tenslotte de Alexanderhal. Mac speelde een belangrijk rol in deze carrière van de club en legde mede het fundament voor de organisatie die er nu staat.
Anderhalf jaar geleden nam Mac min of meer afscheid van de club. Hij trouwde met Greke, verkocht z’n laatste huis in Rotterdam en ging in Rijswijk wonen. Onder meer zijn stamboomonderzoek, waarbij hij al zijn Schotse voorouders had getraceerd, werd een nieuwe hobby. Contact met de club bleef er op een paar terreinen: bij voorbeeld via de social media. En in juni nog was hij bij het jaarlijkse etentje van één van de vele (dames)teams die hij heeft getraind en gecoacht.
Mac is onlosmakelijk met de club verbonden. Zijn overlijden zal daaraan niets veranderen.
Voor meer informatie: de site van Rotterdam Basketball
Grappig, uit de oude doos; Michael jordan en Dikembe Mutombo...
(Thanks to Beau Archibald thr facebook)
zondag 24 augustus 2014
Balkenende en de Balkenende-norm...
NRC bedrijft in het onderstaande stukje goede journalistiek; het is goed dat we dit weten. Al is de kop wel een beetje suggestief, want formeelhoeft ons vroegere ' mp'tje ' zich niet aan de norm met zijn naam te houden, accountants vallen immers onder het bedrijfsleven, en niet onder overheod/semi-overheid. Dat weer nuancerend: ook in de accountantewereld blijkt de laatste tijd toch wel heel veel mis te zijn, en het is een sector waarvan je zou mogen verwachten dat men door-en-door integer is en niet teveel voor het grote geld gaat. Tenslotte: een salaris ter hoogte van de Balkenende-norm is een prachtig salaris toch? Dus waarom moet het zo nodig meer zij? En bovendien schnabbelt de man met het credo 'Fatsoen moet je doen' in de kantlijn nog behoorlijk wat bij, als ik me niet vergis tenminste...
Balkenende verdient 4 ton en dat is meer dan de balkenendenorm
door Philip de Witt Wijnen - 13 aug 2014 - NRC.nl
BINNENLAND
Het was een goed bewaard geheim: wat ging oud-premier Balkenende verdienen toen hij in april 2011 werd benoemd tot partner van het grote accountants- en adviesbureau Ernst & Young? Nu wordt duidelijk wat de voormalige CDA-leider in zijn eerste twee jaren bij EY (de nieuwe naam voor Ernst & Young) heeft geïncasseerd: gemiddeld zeker 466.000 euro per jaar.
Ernst & Young was de eerste grote opdrachtgever van de toen 55-jarige Balkenende, nadat hij in oktober 2010 zijn baan als premier had overgedragen aan zijn opvolger Mark Rutte.
BIJNA MILJONAIR
Begin deze maand deponeerde hij bij de kamer van koophandel de jaarrekeningen van zijn twee managementbv’s over boekjaar 2012-2013, die hij bij zijn aantreden bij EY oprichtte. Die twee vennootschappen zijn, met gevoel voor de christen-democratische traditie, vernoemd naar zijn gezin. AmeBie BV en AmeBie Beheer BV zijn samentrekkingen van zijn dochter Amelie en zijn vrouw Bianca.
Uit de rapportage blijkt dat het eigen vermogen van de houdstermaatschappij AmeBie Beheer in de afgelopen drie jaar is gegroeid van een kleine 95.000 euro (de omvang bij de openingsbalans per 30 juni 2011) tot 760.442 euro. Daarnaast vulde hij een potje met voorzieningen, vermoedelijk voor zijn pensioenopbouw, ter waarde van 172.000 euro. Beide posten bij elkaar gevoegd benadert Balkenende de status van miljonair: er zat in juni vorig jaar 932.415 in zijn houdstermaatschappij.
EÉN WERKNEMER
In zijn eerste volle jaar als partner ‘corporate development’ haalde hij aldus minimaal 391.000 euro op, het jaar erop bijna 446.000 euro. EY had in het jaar 2012-2013 in Nederland 105 miljoen euro aan winst onder zijn 223 partners te verdelen. De gemiddelde partnerfee lag daarmee op ruim 470.000 euro. Het kantoor komt eind volgende week met recentere jaarcijfers.
Het is denkbaar dat het winstdeel voor Balkenende hoger ligt dan hij vanuit zijn werkmaatschappij AmeBie BV laat uitkeren aan zijn beheermaatschappij erboven. Hij zal zichzelf vanuit die eerste vennootschap immers ook nog een bepaald salaris uitkeren, voor zijn levensonderhoud.
Volgens de jaarrekening heeft AmeBie BV, in het handelsregister ingeschreven als ‘organisatieadviesbureau’, één werknemer in dienst. Dat zal Balkenende zelf zijn.
GELIJKNAMIGE NORM: 155.000 EURO
Het inkomen van Balkenende is hoe dan ook aanzienlijk meer dan zijn salaris als minister-president. Dat bedroeg in zijn laatste volledige regeringsjaar 2009 inclusief onkosten 155.000 euro. In zijn tijd als premier werd de norm voor topsalarissen voor functionarissen in de publieke sector naar hem vernoemd. Volgens de balkenendenorm mogen zij nog altijd niet meer dan 130 procent van het salaris van de minister-president verdienen.
Het balanstotaal van zijn houdstermaatschappij, AmeBie Beheer BV, nadert het miljoen. Dat nam in 2012/2013 toe tot 991.321 euro. Het balanstotaal van de werkmaatschappij, AmeBie BV verdubbelde vorig jaar bijna van ruim zesenhalve ton naar ruim 1,1 miljoen.
Balkenende verdient 4 ton en dat is meer dan de balkenendenorm
door Philip de Witt Wijnen - 13 aug 2014 - NRC.nl
BINNENLAND
Het was een goed bewaard geheim: wat ging oud-premier Balkenende verdienen toen hij in april 2011 werd benoemd tot partner van het grote accountants- en adviesbureau Ernst & Young? Nu wordt duidelijk wat de voormalige CDA-leider in zijn eerste twee jaren bij EY (de nieuwe naam voor Ernst & Young) heeft geïncasseerd: gemiddeld zeker 466.000 euro per jaar.
Ernst & Young was de eerste grote opdrachtgever van de toen 55-jarige Balkenende, nadat hij in oktober 2010 zijn baan als premier had overgedragen aan zijn opvolger Mark Rutte.
BIJNA MILJONAIR
Begin deze maand deponeerde hij bij de kamer van koophandel de jaarrekeningen van zijn twee managementbv’s over boekjaar 2012-2013, die hij bij zijn aantreden bij EY oprichtte. Die twee vennootschappen zijn, met gevoel voor de christen-democratische traditie, vernoemd naar zijn gezin. AmeBie BV en AmeBie Beheer BV zijn samentrekkingen van zijn dochter Amelie en zijn vrouw Bianca.
Uit de rapportage blijkt dat het eigen vermogen van de houdstermaatschappij AmeBie Beheer in de afgelopen drie jaar is gegroeid van een kleine 95.000 euro (de omvang bij de openingsbalans per 30 juni 2011) tot 760.442 euro. Daarnaast vulde hij een potje met voorzieningen, vermoedelijk voor zijn pensioenopbouw, ter waarde van 172.000 euro. Beide posten bij elkaar gevoegd benadert Balkenende de status van miljonair: er zat in juni vorig jaar 932.415 in zijn houdstermaatschappij.
EÉN WERKNEMER
In zijn eerste volle jaar als partner ‘corporate development’ haalde hij aldus minimaal 391.000 euro op, het jaar erop bijna 446.000 euro. EY had in het jaar 2012-2013 in Nederland 105 miljoen euro aan winst onder zijn 223 partners te verdelen. De gemiddelde partnerfee lag daarmee op ruim 470.000 euro. Het kantoor komt eind volgende week met recentere jaarcijfers.
Het is denkbaar dat het winstdeel voor Balkenende hoger ligt dan hij vanuit zijn werkmaatschappij AmeBie BV laat uitkeren aan zijn beheermaatschappij erboven. Hij zal zichzelf vanuit die eerste vennootschap immers ook nog een bepaald salaris uitkeren, voor zijn levensonderhoud.
Volgens de jaarrekening heeft AmeBie BV, in het handelsregister ingeschreven als ‘organisatieadviesbureau’, één werknemer in dienst. Dat zal Balkenende zelf zijn.
GELIJKNAMIGE NORM: 155.000 EURO
Het inkomen van Balkenende is hoe dan ook aanzienlijk meer dan zijn salaris als minister-president. Dat bedroeg in zijn laatste volledige regeringsjaar 2009 inclusief onkosten 155.000 euro. In zijn tijd als premier werd de norm voor topsalarissen voor functionarissen in de publieke sector naar hem vernoemd. Volgens de balkenendenorm mogen zij nog altijd niet meer dan 130 procent van het salaris van de minister-president verdienen.
Het balanstotaal van zijn houdstermaatschappij, AmeBie Beheer BV, nadert het miljoen. Dat nam in 2012/2013 toe tot 991.321 euro. Het balanstotaal van de werkmaatschappij, AmeBie BV verdubbelde vorig jaar bijna van ruim zesenhalve ton naar ruim 1,1 miljoen.
Labels:
Balkenende,
CDA,
Economie,
Even Nadenken,
Miniatuurtje Politiek,
Politiek
vrijdag 22 augustus 2014
Open brief Emile Roemer (SP) over Kinderopvang
Beste <>,
De kranten stonden er de afgelopen dagen vol van. De top van kinderopvangbedrijf Estro had zichzelf vlak voor het faillissement nog forse bonussen uitgekeerd. Vele boze reacties volgden. Hoe kunnen de managers zichzelf verrijken, terwijl veel werknemers hun baan verliezen? Het is een direct gevolg van hoe grote kinderopvangbedrijven zijn georganiseerd. Bedrijven waarin niet de leidsters de baas zijn, maar sprinkhaankapitalisten. Vernoemd naar de beestjes die ergens op springen, het kaal vreten en dan op zoek gaan naar een nieuwe prooi.
De afgelopen jaren is de kinderopvang steeds belangrijker geworden. Veel gezinnen zijn op de kinderopvang aangewezen. Daardoor is de sector snel gegroeid. In 2005 maakte de regering een grote fout door de kinderopvang te privatiseren. Buitenlandse investeerders grepen hun kans. Zij kochten kinderopvangbedrijven met maar één doel: zo veel mogelijk winst maken. De kwaliteit van de opvang werd ondergeschikt aan de economische belangen. Vandaag de dag zien we de misstanden die daaruit voortkomen.
Zoals bij Estro, waar 4000 kinderen van de ene op de andere dag hun plek in de opvang zijn kwijtgeraakt en 1000 werknemers op straat staan. De regering legt de bal bij de sector: zorg er zelf maar voor dat het weer goed komt. Wat mij betreft is het hoog tijd dat de politiek ingrijpt. Buitenlandse investeerders moeten een halt worden toegeroepen. Want als we onze kinderen een veilige en prettige omgeving willen bieden, dan moeten de kinderen zwaarder wegen dan de dollars. Daarom pleit de SP ervoor om de kinderopvang weer tot een publieke voorziening te maken. Zo houden we de sprinkhaankapitalisten buiten de deur en stellen we – eindelijk – het belang van het kind weer voorop.
Emile Roemer
PS. Heeft u een kind in de kinderopvang of bent u werknemer en wilt u uw ervaringen met ons delen? Stuur dan een e-mail naar kinderopvang@sp.nl
Labels:
Emile Roemer,
Geen commentaar,
Jeugd,
Politiek,
Samenleving,
Schandalen,
SP
Kelso uit 'That 70's Show' = Ashton-Kutcher, nooit geweten tot...
Als kind van de 'Seventies' kan ik vreselijk lachen om 'That 70's Show', niet eens om een specifieke 'held', maar gewoon om bijna elke aflevering van deze sitcom. Maar natuurlijk vergeet je 'Kelso' niet als je eenmaal een serie afleveringen achter de kiezen hebt. Alleen nooit geweten dat de acteur die hem speelde Ashton Kutcher heet...
Welnu, dat weet ik nu wel dankzij NRC, en meneer blijkt zeer rijk (niet verrassend) te zijn, en niet alleen door zijn acteren, maar doorook een rol als investeerder te spelen (wel verrassend als je alleen Kelso kent).
Het hele artikel met nog meer clipsop NRCq.nl
Welnu, dat weet ik nu wel dankzij NRC, en meneer blijkt zeer rijk (niet verrassend) te zijn, en niet alleen door zijn acteren, maar doorook een rol als investeerder te spelen (wel verrassend als je alleen Kelso kent).
Het hele artikel met nog meer clipsop NRCq.nl
Labels:
Bijzondere Mensen,
Leuk/Bijzonder,
USA
donderdag 21 augustus 2014
Plaatjes draaien is lucratief! DJ's
Via NRCQ.nl van Forbes.com
"Vier Nederlandse dj’s in lijst grootverdieners
Op de lijst van twaalf best verdienende dj’s ter wereld van het Amerikaanse zakentijdschrift Forbes staan vier Nederlanders.
De best verdienende dj van de afgelopen twaalf maanden was de Schot Calvin Harris. Hij had een jaarinkomen van zo’n 66 miljoen dollar (50 miljoen euro), schrijft Forbes.
De eerste Nederlander staat op plaats drie. DJ Tiësto verdiende in dezelfde periode, net als de Zweedse dj Aviici, zo’n 28 miljoen dollar (21 miljoen euro).
Op de zesde plaats volgt Afrojack, met een jaarinkomen 22 miljoen dollar (16,6 miljoen euro). Niet alleen dankzij zijn optredens, maar ook dankzij kledingdeals met Nike en G-Star.
Tijdschrift DJ Mag koos Robbert van de Corput – beter bekend als DJ Hardwell – vorig jaar tot beste plaatjesdraaier ter wereld. Hij volgt op plaats tien met een jaarinkomen van 13 miljoen dollar (9,8 miljoen euro). Hardwell draait aanstaande zaterdag op Mysteryland. Armin van Buuren volgt op plaats 12, met een inkomen van 12 miljoen dollar (9 miljoen euro).
'Hey Brother', Aviici
En ook de energie-boost van dit nummer zou veel mensen goed (kunnen) doen:
'Wake me up', Aviici
'Levels', Aviici
"Vier Nederlandse dj’s in lijst grootverdieners
Op de lijst van twaalf best verdienende dj’s ter wereld van het Amerikaanse zakentijdschrift Forbes staan vier Nederlanders.
De best verdienende dj van de afgelopen twaalf maanden was de Schot Calvin Harris. Hij had een jaarinkomen van zo’n 66 miljoen dollar (50 miljoen euro), schrijft Forbes.
De eerste Nederlander staat op plaats drie. DJ Tiësto verdiende in dezelfde periode, net als de Zweedse dj Aviici, zo’n 28 miljoen dollar (21 miljoen euro).
Op de zesde plaats volgt Afrojack, met een jaarinkomen 22 miljoen dollar (16,6 miljoen euro). Niet alleen dankzij zijn optredens, maar ook dankzij kledingdeals met Nike en G-Star.
Tijdschrift DJ Mag koos Robbert van de Corput – beter bekend als DJ Hardwell – vorig jaar tot beste plaatjesdraaier ter wereld. Hij volgt op plaats tien met een jaarinkomen van 13 miljoen dollar (9,8 miljoen euro). Hardwell draait aanstaande zaterdag op Mysteryland. Armin van Buuren volgt op plaats 12, met een inkomen van 12 miljoen dollar (9 miljoen euro).
'Hey Brother', Aviici
En ook de energie-boost van dit nummer zou veel mensen goed (kunnen) doen:
'Wake me up', Aviici
'Levels', Aviici
Labels:
Economie,
Hier word ik vrolijk van,
Muziek
woensdag 13 augustus 2014
'It's only rock 'n' roll' - gecovered door heel veel artiesten - onder hen Robin Williams - voor heel veel kinderen
It's only rock 'n' roll.(Rolling Stones cover) Various Artists, Incl Mick Jagger & Keith Richards
donderdag 7 augustus 2014
Een eindeloze, hopeloze, herhaling van zetten rond Gaza...
En weer is het oorlog in Gaza, en weer, en weer...
Een eindeloze herhaling van zetten totdat..?
Ja, totdat wat!?
Ik heb er geen verstand van, maar mijn gevoel zegt mij dat er pas een einde komt aan voortdurende oorlog, als de sterkste partij daar vol voor wil gaan, het initiatief neemt, en verantwoordelijkheid wil nemen voor het maken van vrede.
In dit geval betekent dat dus dat Israël die rol op zich moet nemen. Want Israël is natuurlijk vele, vele malen sterker dan de Palestijnen - opgesloten in hun getto's Gaza en Westbank - Hetzelfde geldt natuurlijk ook voor Libanon, dat ook al in een eindeloze repeterende vernietigingsslag door Israël terecht komt, alleen is het interval daar wat langer - meestal een jaar of vijf... -
Israël wil dus niet echt vrede, tenminste, een flink deel van de politieke elite wil dat niet. Dus gaat het maar door...
Hieronder een column van Carolien Roelants ( 5 augustus 2014) op NRC.nl over dit onderwerp:
Oorlog, oorlog en nog eens oorlog
Ik schrijf over het heden. Ik grijp graag terug naar het verleden ter verklaring van bepaalde ontwikkelingen. Maar de toekomst, daar hou ik me verre van. Ik ben journalist, geen helderziende. Maar vandaag durf ik kijkend in mijn kristallen bol de toekomst van het Gaza-conflict te voorspellen.
Ik zie een bestand – op een gegeven moment zal er toch iets van een akkoord moeten komen dat voorziet in een structurele stopzetting door Hamas van de raketaanvallen op Israël. Want premier Netanyahu wil bovenal zijn burgers een gevoel van veiligheid geven, om de status quo te kunnen handhaven. De Palestijnen van de Gazastrook zal in ruil daarvoor iets van verlichting worden beloofd van de zeven jaar oude blokkade die hen nu wurgt, net zoals na de oorlogsronde van 2012.
Maar die belofte zal niet worden nagekomen, ook zoals in 2012, en er komen weer raketaanvallen, en steeds hardere vergelding en uiteindelijk een nieuwe oorlog. Er vallen opnieuw honderden doden in de Gazastrook en als er al iets is herbouwd, wordt het opnieuw verwoest. En dan begint de hele cyclus opnieuw en opnieuw.
Je hoeft natuurlijk helemaal niet helderziende te zijn om dit te kunnen voorspellen. Aan elke oorlogsronde komt vroeger of later een einde. Tegelijk is overduidelijk dat een oplossing voor dit conflict – laat staan voor de hele Palestijnse zaak – geen millimeter dichterbij komt.
Wist u dat de toenmalige Israëlische autoriteiten in de jaren tachtig de voorloper van Hamas steunden als tegenwicht tegen Yasser Arafats seculiere PLO, die veel gevaarlijker werd geacht? De stemming in Israël is nu dat Hamas een existentiële bedreiging is. Dat is natuurlijk onzin, het Israëlische leger kan vandaag voorgoed een einde maken aan Hamas en de hele Gazastrook. Maar er zijn Israëlische ministers, gesteund door een niet onaanzienlijk deel van de Israëlische burgers, die vernietiging van Hamas bepleiten.
Netanyahu wil Hamas wel hard raken, maar ook weer niet té hard. Niet omdat daarbij honderden burgers om het leven komen, of duizenden als het moet – de schuld daarvan wordt wel aan Hamas toegeschreven, of aan die burgers zelf. Hadden ze maar niet destijds, in 2006, op Hamas moeten stemmen. Maar er moet nog wel een autoriteit overblijven in de Gazastrook die radicalere groepen in het gareel houdt. Want de uitzichtloosheid zorgt voor radicalisering, en zonder Hamas wordt Gaza een zwart gat.
Elk jaar in de aanval is natuurlijk geen oplossing. Een stap naar een oplossing zou zijn niet meteen in termen van afschrikking en geweld te denken, zoals Israël doet, maar eens te proberen het gesprek aan te gaan. Hamas is al een heel eind opgeschoten door in juni de eenheidsregering met president Abbas’ Fatah aan te gaan: daarmee accepteerde het de facto ook Fatahs verplichtingen jegens Israël.
Maar mijn glazen bol zegt me dat Netanyahu liever een vijand in Gaza heeft zitten dan dat hij het risico loopt vrede te kunnen sluiten.
GEPLAATST IN: CAROLIEN ROELANTS
LEES MEER OVER: HAMAS ISRAËL PLO YASSER ARAFAT
Update: inmiddels is er een bestand dat langer stand houdt dan een paar uur, wat nu?
Nrc.nl 2014-08-06: Het-is-even-rustig-in-israel-en-gaza-maar-wat-gaat-er-nu-gebeuren?
Een eindeloze herhaling van zetten totdat..?
Ja, totdat wat!?
Ik heb er geen verstand van, maar mijn gevoel zegt mij dat er pas een einde komt aan voortdurende oorlog, als de sterkste partij daar vol voor wil gaan, het initiatief neemt, en verantwoordelijkheid wil nemen voor het maken van vrede.
In dit geval betekent dat dus dat Israël die rol op zich moet nemen. Want Israël is natuurlijk vele, vele malen sterker dan de Palestijnen - opgesloten in hun getto's Gaza en Westbank - Hetzelfde geldt natuurlijk ook voor Libanon, dat ook al in een eindeloze repeterende vernietigingsslag door Israël terecht komt, alleen is het interval daar wat langer - meestal een jaar of vijf... -
Israël wil dus niet echt vrede, tenminste, een flink deel van de politieke elite wil dat niet. Dus gaat het maar door...
Hieronder een column van Carolien Roelants ( 5 augustus 2014) op NRC.nl over dit onderwerp:
Oorlog, oorlog en nog eens oorlog
Ik schrijf over het heden. Ik grijp graag terug naar het verleden ter verklaring van bepaalde ontwikkelingen. Maar de toekomst, daar hou ik me verre van. Ik ben journalist, geen helderziende. Maar vandaag durf ik kijkend in mijn kristallen bol de toekomst van het Gaza-conflict te voorspellen.
Ik zie een bestand – op een gegeven moment zal er toch iets van een akkoord moeten komen dat voorziet in een structurele stopzetting door Hamas van de raketaanvallen op Israël. Want premier Netanyahu wil bovenal zijn burgers een gevoel van veiligheid geven, om de status quo te kunnen handhaven. De Palestijnen van de Gazastrook zal in ruil daarvoor iets van verlichting worden beloofd van de zeven jaar oude blokkade die hen nu wurgt, net zoals na de oorlogsronde van 2012.
Maar die belofte zal niet worden nagekomen, ook zoals in 2012, en er komen weer raketaanvallen, en steeds hardere vergelding en uiteindelijk een nieuwe oorlog. Er vallen opnieuw honderden doden in de Gazastrook en als er al iets is herbouwd, wordt het opnieuw verwoest. En dan begint de hele cyclus opnieuw en opnieuw.
Je hoeft natuurlijk helemaal niet helderziende te zijn om dit te kunnen voorspellen. Aan elke oorlogsronde komt vroeger of later een einde. Tegelijk is overduidelijk dat een oplossing voor dit conflict – laat staan voor de hele Palestijnse zaak – geen millimeter dichterbij komt.
Wist u dat de toenmalige Israëlische autoriteiten in de jaren tachtig de voorloper van Hamas steunden als tegenwicht tegen Yasser Arafats seculiere PLO, die veel gevaarlijker werd geacht? De stemming in Israël is nu dat Hamas een existentiële bedreiging is. Dat is natuurlijk onzin, het Israëlische leger kan vandaag voorgoed een einde maken aan Hamas en de hele Gazastrook. Maar er zijn Israëlische ministers, gesteund door een niet onaanzienlijk deel van de Israëlische burgers, die vernietiging van Hamas bepleiten.
Netanyahu wil Hamas wel hard raken, maar ook weer niet té hard. Niet omdat daarbij honderden burgers om het leven komen, of duizenden als het moet – de schuld daarvan wordt wel aan Hamas toegeschreven, of aan die burgers zelf. Hadden ze maar niet destijds, in 2006, op Hamas moeten stemmen. Maar er moet nog wel een autoriteit overblijven in de Gazastrook die radicalere groepen in het gareel houdt. Want de uitzichtloosheid zorgt voor radicalisering, en zonder Hamas wordt Gaza een zwart gat.
Elk jaar in de aanval is natuurlijk geen oplossing. Een stap naar een oplossing zou zijn niet meteen in termen van afschrikking en geweld te denken, zoals Israël doet, maar eens te proberen het gesprek aan te gaan. Hamas is al een heel eind opgeschoten door in juni de eenheidsregering met president Abbas’ Fatah aan te gaan: daarmee accepteerde het de facto ook Fatahs verplichtingen jegens Israël.
Maar mijn glazen bol zegt me dat Netanyahu liever een vijand in Gaza heeft zitten dan dat hij het risico loopt vrede te kunnen sluiten.
GEPLAATST IN: CAROLIEN ROELANTS
LEES MEER OVER: HAMAS ISRAËL PLO YASSER ARAFAT
Update: inmiddels is er een bestand dat langer stand houdt dan een paar uur, wat nu?
Nrc.nl 2014-08-06: Het-is-even-rustig-in-israel-en-gaza-maar-wat-gaat-er-nu-gebeuren?
Labels:
NRC,
NRC-Opinie,
Vrede en Vrijheid
vrijdag 1 augustus 2014
Ålesund
't is een reclameclipje, maar dan wel een over een van de mooiste steden die ik ooit bezocht heb - Ålesund aan de Noorse kust - ; dus daarom toch dit reclamefilmpje op mijn weblog:
Abonneren op:
Posts (Atom)