COLUMN / ORANGE ANGELS vs. FRANKRIJK / AANRADER / EUROBASKET 2017 / FIBA-EUROPE / NBB / TOEKOMST / GOED VOORBEELD: Van Afgelopen Zaterdag naar Woensdag - Oranje vs. Wereldtopper Frankrijk - en de verdere Toekomst

Afgelopen Zaterdag – 21 November 2015 – ik zie het min of meer als een nieuw startpunt voor het hele Nederlandse Basketball. Na enkele decennia vrijwel gestage neergang, met een reeks diepe financiële putten en navenante sfeer binnen de NBB en uitstraling naar buiten, na een reeks van zware saneringen, en na een operatie waarin het immer verdeelde Nederlandse Basketball werd omgevormd tot een nieuw geheel, zegt mijn gevoel me dat we op een soort van nieuw startpunt staan. We hebben de diepste dieptepunten achter ons, er zijn al positieve dingen in gang gezet, er verschijnt licht aan de horizon, en er zijn steeds meer kansen in zicht.

Staan we dan nu al weer goed op de rails en kan het alleen maar beter/goed gaan?

Nee, absoluut niet! De weg naar succes, naar het worden van een grote sport die van belang is in de Nederlandse Sport en Samenleving is nog ontzettend lang, en zal bij tijden vast en zeker ook moeilijk zijn. Maar er zijn weer kansen, en we – kunnen – zien dat we 'weer mee kunnen gaan doen'. Dat zal echter wel grote inspanningen vergen, constructieve samenwerking, en doorzettingsvermogen en positiviteit van iedereen – ook als het weer eens tegen zit, of even minder gaat. Eenieder zou daarbij het lange termijn/algemene belang voor ogen moeten houden. Hard strijden voor eigen succes – want dat is sport – , maar niet willen scoren ten koste van het belang van de ander en het algemene belang.

Laat ik afgelopen zaterdag als indicatie daarvan proberen kort samen te vatten.

De dag begon om 10:00h in de ochtend met een nieuwe ALV. De opkomst was groot in aantal mensen, maar nog niet zo groot in verenigingen; veel clubs die aanwezig waren – elk met een (1) stem in die ALV – waren er met meerdere mensen, dat betekent tevens dat er ruim 300 verenigingen niet aanwezig waren. En ook die afwezige clubs zijn belangrijk voor de toekomst, en zullen dus voluit mee moeten gaan doen.

Van de clubs die wel vertegenwoordigd waren, waren er slechts een paar die zich lieten horen. Nu was het ook niet eenvoudig; de stukken die voorlagen waren dan wel van groot belang, maar ze waren – zo kan ik me voorstellen – voor velen ook een beetje 'ver van mijn bed', en ondanks de forse vooruitgang die het Bestuur en het Bureau zeker hebben gemaakt in het presenteren van Verantwoording, Beleid en Begroting, waarschijnlijk lastig te doorzien. En dan ga ik er nog vanuit dat iedereen alle stukken voor zich, en doorvorst had. NBB_Directeur Frank Berteling presenteerde een aanpak die naar de volgende ALV in November 2016 tot een Meerjarenbeleid moet gaan leiden. Maar inhoudelijk had nog bijna niemand zich daar op voor kunnen bereiden, en dan valt er natuurlijk ook nog niet zoveel over te zeggen. Het komende jaar wordt dus cruciaal voor de nabije – en verdere – toekomst, dus de verenigingen – ALLE verenigingen – zouden er goed aan doen mee te doen aan dat proces, en volgend jaar goed beslagen ten ijs te komen, zodat de ALV dan niet weer – zoals nu – een soort van 'afhamer-vergadering' wordt. En dat de vergadering dan vooral over BASKETBALL gaat, en niet grotendeels over teksten, procedures en cijfers.

Samenvattend: de ALV verliep zeker niet in negatieve sfeer, maar het was een startpunt. Vanaf nu begint het pas echt...

Het verdere verloop van de dag, zal ik schetsen in termen van het Meiden- en Vrouwen-Basketball.

Het einde kwam met een heerlijke apotheose; de tweede helft van de Kwalificatie-interland van de Orange Angels tegen Kroatië, had alles in zich dat je van mooie sport mag verwachten – spanning, een voluit vechtend en met lef spelend Oranje, ups-and-downs met een Nederlands Team dat erop, en erover ging. Een mijlpaal voor het Vrouwen-programma, zoals Oranje Basketball Mannen dat in de zomers van 2014 en 2015 voordeden.

Het oorspronkelijke doel waarmee het hele ambitieuze Meiden- en Vrouwenprogramma ooit van start ging was: Rio 2016 halen. Dat is dus niet gelukt, maar was ook wel een beetje erg kras. Maar ook de eerste mijlpaal – Kwalificatie voor EuroBasket – is ook nog niet gehaald. Dan mag je wel verwachten dat in de volgende Kwalificatie voor het Europese Eindtoernooi, toch tenminste grote stappen in die richting worden gezet. En daarbij was de wedstrijd tegen Kroatië van het allergrootste belang; met ook nog Wereldtopper Frankrijk in de Groep, zou verlies Thuis tegen Kroatië een erg slechte – demotiverende zelfs – stap betekenen.

Er zat dus erg veel druk op die wedstrijd, en leren omgaan met die druk is nu eenmaal moeilijk. En in de eerste helft oogde Nederland ook alsof men het er moeilijk mee had. De start was zeer matig; het duurde 3:45min voordat Nederland voor het eerst scoorde (Kourtney Treffers), gelukkig deed het sterker ogende Kroatië het nauwelijks beter. Na 4:10min stond het 4-4, en de eerste impuls kwam van de van de bank komende Zera Butter, met twee Assists en een Steal. Zij zorgde zelf ook voor de volgende vijf punten, maar toen was het al 9-13 voor Kroatië. De 11-16 na Kwart-1 gaf niet de indruk dat de Angels gemakkelijk in de buurt van het op alle punten beter ogende Kroatië zouden kunnen blijven.

En dat beeld trok zich door in de tweede periode; in een ruk ging Kroatië naar 11-27 (na 4:50min). Het was echt niet dat de Oranje Vrouwen het erbij lieten zitten, er werd best geknokt, maar de energie, het vertrouwen in eigen kunnen en om de Kroaten echt aan te pakken was onvoldoende. Kourtney Treffers sleurde en trok uit alle macht, maar ook zij liep tegen de 'Kroatische Muur' in de bucket aan. Veel meer dan de schade enigszins beperken zat er voor Rust (22-33) niet in...

Ook in het begin van Kwart-3 duurde het weer lang (1:36) voor er gescoord werd, maar gelukkig was dat wel Nederland, de tweede driepunter van Zera Butter – die nu wel startte – gaf hoop. Naomie Halman en Natalie van den Adel tekenden voor de volgende vijf punten, weer op twee Assists van Butter. Pas na 3:08 zette Kroatië daar de eerste (3) punten tegenover. Maar die goede start bracht wat Nederland het hardste nodig had; Overtuiging! Er werd met volledige overgave verdedigd, gerebound en aangevallen, en daardoor begonnen de Kroaten te kraken. Met nog 2:52 op de klok was het – wie anders? – Zera Butter die met alweer een driepunter de stand gelijk maakte (42-42). En toen werd het een heerlijke wedstrijd; Nederland kwam voor, de volle hal publiek zette een paar tandjes bij, en het werd een prachtige International Wedstrijd.

Kroatië pakte nog wel opnieuw een voorsprong, en kon die ook nog een minuut of 5-6 vasthouden, maar Nederland was ontketend; met natuurlijk weer Zera Butter aan het kanon. Het waren haar 7 punten op rij – waaronder een prachtige And1 – die voor een nieuwe voorsprong zorgden, maar haar spel zorgde ook voor meer ruimte voor haar teamgenoten; Naomie Halman speelde solide en bekeken – en passte fantastisch als een soort Inside-Spelverdeler –, Treffers kreeg nu net dat beetje meer ruimte waar ze met haar energie en atletisch vermogen optimaal gebruik kon maken, en ook Tanja Broring, vd Adel, Maaike Klein, Fieke Ligthart droegen bij, Chatilla van Grinsven – die tot die fase verre van gelukkig speelde – begon Inside te buffelen, rebounden en scoren, en dat alles deed Kroatië buigen, en uiteindelijk knakken. Ik hoopte nog even dat het verschil richten 14-16 punten zou gaan – niet onbelangrijk om een buffer te hebben voor de uitwedstrijd in 2016, maar dat lukt net niet.

Een moment vind ik nog het vermelden waard: Nederland was vol op stoom, Kroatië slooprijp, het verschil ongeveer zes, toen maakte uitgerekend Zera Butter twee flinke vergissingen. Een moment oogde ze vertwijfeld, om direct keihard terug te komen, en toen was de wedstrijd beslist.

Volgde euforie en een lange huldiging van de in blessureleed onfortuinlijke Leonie Kooij. Het was een hele mooie avond, en zeker een die je alle betrokkenen na jaren hard werken meer dan gunt.


Maar geheel in stijl met waar ik dit verhaal mee begon, toch wat kanttekeningen.

Eerder op de dag hoorde ik op diverse plekken van diverse mensen kritiek – en flinke twijfels – aan de toekomst van het Meiden- en Vrouwenbasketball als geheel. Als ik die in eigen woorden probeer samen te vatten dan kom ik op iets van “Natuurlijk, het succes bij de Nationale Jeugdteams en de progressie van de Orange Angels is mooi. Maar ten koste van welke prijs? De basis is al zo smal, en wordt steeds verder ondermijnd. Een Eredivisie met zo weinig clubs...hoe lang is dat nog vol te houden?”

Omdat ik zelf ook al lang zie dat de basis van het Vrouwen-basketball – de basketballende meisjes in de verenigingen – wel erg smal is, koos ik als tweede Workshop in het Middagprogramma 'Bal Zoekt Vrouw'. In een volle Persruimte van de Sporthallen Zuid zaten zo'n 40 mensen die luisterden naar een enthousiast duo High Five Tilburg dames, die verhaalden hoe zij de situatie van een – te – smalle basis van meisjes in hun vereniging hadden doorbroken. Met een brede aanpak waarin vooral veel communicatie-acties, maar ook het betrekken van de gehele club, in een keer van een heel en twee halve meisjesteams – en geen Damesteam! – de sprong maakten naar een bijna volledige lijn van de jongste jeugd tot en met een Vrouwenteam. En dat hele project kostte de club slechts Euro 600,-!

De Generatie Meiden die we hopelijk zo rond 2025-2030 in Oranje gaan Zien, was massaal aanwezig, o.a. door een Talent Cup in Landsmeer eerder op de dag...Foto: Aart Dekker, zaterdag 21 november, Sporthallen Zuid


Een heel mooi voorbeeld, waaruit iedere vereniging vast wel elementen kan overnemen, ook al zal het kopiëren van hun aanpak ongetwijfeld niet overal volledig soelaas bieden.

Daar is meer voor nodig: initiatieven, creativiteit, noeste arbeid van velen, samenwerken met andere partijen, en – ik denk ook – een terugkoppeling vanuit het Nationale Meiden- en Vrouwenprogramma naar die basis overal in het land. Die basis moet veel breder worden!
En een mooie mijlpaal in die beweging lijkt mij het streven naar dusdanige groei van het Meiden- en Vrouwenbasketball in aantallen vergelijk baar met de Jongens en Mannen (die trouwens ook flink in aantal zullen moeten groeien!). Dan raken we meteen (grotendeels) af van de scheve situatie die op dit moment binnen de NBB bestaat: Jongens en Mannen, die betalen voor de Meisjes, Vrouwen en Rolstoelers...want die situatie mag niet veel langer voortduren...

De hele zaterdag samengebald in een paar woorden: “We staan pas aan het begin van de Toekomst van het Nederlandse Basketball!”

Nog even terug naar de wedstrijd die voor vandaag – Woensdag 25 November – in de Sporthallen Zuid op het programma staat. Natuurlijk verdienen die Oranje Vrouwen na de hartverwarmende afgelopen zaterdagavond weer de volle steun van een volle zaal.

Maar daarnaast wil ik toch ook nogmaals benadrukken: het is een unieke avond, een waar het Nederlandse Publiek een heuse Wereldtopper – zomaar in Nederland, op een Woensdag in November – aan het werk kan zien. En zo'n kans – zo denk ik tenminste – zou niemand aan zich voorbij moeten laten gaan..!




AART DEKKER meer -- Basketball -- van Aart op zijn Weblog -- Hier
--



Meer Oranje Angels:

Het leidende verhaal van Fiba-Europe op de dinsdag voorafgaande aan de wedstrijd tegen Frankrijk op Woensdag gaat over Oranje: 'NETHERLANDS SET THE STANDARD' --- Hier ---