Doe je best.
Roland Duong
Journalist, programmamaker en schrijver
Geplaatst op wo 25 mei
Door Roland Duong. Journalist, programmamaker en schrijver. Duong gebruikt de journalistiek om consumenten te laten zien wat er écht te kiezen valt. Met programma’s als Keuringsdienst van Waarde en De Klerewereld.
Elke stap die we zetten in onze consumptiemaatschappij is bezaaid met zonde. Er is werkelijk geen ontkomen aan. Je hoeft maar een blik om je heen te werpen en je ogen vallen op goederen die tot stand zijn gekomen met uitbuiting en milieuschade. De klerenom je lijf: onderbetaalde arbeid uit Bangladesh. Je smartphone: bevat metaal uit mijnen uit bloederige conflictgebieden. De speklap in de koelkast: de co2 uitstoot voor het produceren van vlees laat zeespiegels stijgen.
Leven met de Zonde
Dit zou eigenlijk de gouden eeuw moeten zijn van de christelijke religie die is geobsedeerd met de zondige mens. Want zondigen doen we allemaal. Niemand ontkomt eraan. Het is ironisch te constateren dat toen de mensen leden aan intense armoede de afgelopen eeuwen, en geen geld of tijd hadden om überhaupt een vlieg kwaad te doen, ze moesten biechten bij pastoor en hun slechtheid dag en nacht ingepeperd kregen door de dominee. En nu we collectief zwelgen in een decadentie waar zelf keizer Nero jaloers van zou worden, schuiven we de verantwoordelijk van ons af.
Dit zou eigenlijk de gouden eeuw moeten zijn van de christelijke religie die is geobsedeerd met de zondige mens. Want zondigen doen we allemaal. Niemand ontkomt eraan. Het is ironisch te constateren dat toen de mensen leden aan intense armoede de afgelopen eeuwen, en geen geld of tijd hadden om überhaupt een vlieg kwaad te doen, ze moesten biechten bij pastoor en hun slechtheid dag en nacht ingepeperd kregen door de dominee. En nu we collectief zwelgen in een decadentie waar zelf keizer Nero jaloers van zou worden, schuiven we de verantwoordelijk van ons af.
We kunnen er toch ook niks aan doen? Kunnen we er ook weinig aan doen ? Zijn het de ondernemingen die met hun immense marktmacht de consumenten geen keuze laten en de markt overspoelen met duizenden goederen waar de geur om heen hangt van dubieuze praktijk? Het is de eeuwige kipofhetei vraag. Zijn consumenten verantwoordelijk of de producenten? De multinationals die de aarde en haar bewoners voor eigen nut uitwonen?
Ich habe es nicht gewuBt
Ik vind dat de consument zich niet langer kan verschuilen voor zijn verantwoordelijkheid.In deze tijd van internet waarin je met enkele muisklikken je op de hoogte kan stellen van misstanden in elke sector van de globale economie kan niemand meer zeggen: ich habe es nicht gewuBt. Iedereen die ondanks deze overweldigende hoeveelheid informatie ongegeneerd blijft meedraaien in de consumptiemaatschappij is medeplichtig aan dubieuze praktijken.
Ik vind dat de consument zich niet langer kan verschuilen voor zijn verantwoordelijkheid.In deze tijd van internet waarin je met enkele muisklikken je op de hoogte kan stellen van misstanden in elke sector van de globale economie kan niemand meer zeggen: ich habe es nicht gewuBt. Iedereen die ondanks deze overweldigende hoeveelheid informatie ongegeneerd blijft meedraaien in de consumptiemaatschappij is medeplichtig aan dubieuze praktijken.
Leuk is het niet. Moeten accepteren dat je niet vrijuit gaat.
Het Sinterklaasdilemma
Komend weekend ga ik met mijn zesjarige dochter naar de Intertoys. Ik ga voor haar een klein schattig knuffeldiertje kopen waar ook die geur van dubieuze praktijk omheen hangt. Waarschijnlijk door een rechteloze Verweggistaneze arbeider in elkaar genaaid. Toch ga ik het doen. Omdat ik haar een zo ongecompliceerd mogelijke jeugd wil geven.Ik wil haar onschuld nog niet bezoedelen met de wreedheid van het menselijke bestaan. Stel dat ik haar die informatie geef over uitbuiting en sweatshops: wat zal dat doen met haar gemoed? Wat zal ze ervan zeggen tegen haar vriendinnen?
Komend weekend ga ik met mijn zesjarige dochter naar de Intertoys. Ik ga voor haar een klein schattig knuffeldiertje kopen waar ook die geur van dubieuze praktijk omheen hangt. Waarschijnlijk door een rechteloze Verweggistaneze arbeider in elkaar genaaid. Toch ga ik het doen. Omdat ik haar een zo ongecompliceerd mogelijke jeugd wil geven.Ik wil haar onschuld nog niet bezoedelen met de wreedheid van het menselijke bestaan. Stel dat ik haar die informatie geef over uitbuiting en sweatshops: wat zal dat doen met haar gemoed? Wat zal ze ervan zeggen tegen haar vriendinnen?
Het is het Sinterklaas dilemma: opvoeden met de leugen, of de waarheid vertellen zodat het feest voor haar is verpest en ze het feestje gaat verpesten voor al haar klasgenootjes? Dat nooit! Ik koop weinig speelgoed, maar af en toe moet het. Iedere ouder begrijpt dit. Ik zit al een half jaar te dubben wanneer ik haar zal confronteren met die arbeider uit Verweggistan. Maar nu nog niet. Is dit verantwoord? Ik vind van wel. Ik doe mijn best in dit leven. Ik denk er diep en hard over na hoe het beste te doen. Ik handel naar mijn overtuiging. Het niet kunnen ontkomen aan zonde is onderdeel van die overtuiging. Het verdriet mij. Het doet mij pijn. Ik accepteer dat en leef verder naar best vermogen. Is dat voldoende? Dat weet ik niet. Maar ik ben wel een tevreden en vaak gelukkig mens. Omdat ik mijn best doe. En dat kan niemand anders voor mij beoordelen.
Foto door © Michiel Cotterink
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten