 |
| Twee van de oprichters van de DBCA: Aernout Dorpmans(R) en Ben Ponsioen 2e van L(tussen Jelle Witvoet(L) en Juliet Fransen(NBB) bij de uitreiking van hun Bondsspeld in 2016 |
Morgen – zaterdag 30 november 2019 –
is er weer een Algemene Leden Vergadering(ALV) van de NBB; een
belangrijke omdat er veranderingen op til zijn. Tijd om uitgebreid in
te gaan op veel zaken ontbreekt me, maar enkele aspecten wil ik toch
graag belichten. Ik vroeg me af: 'Als je de Bond zou willen beperken
tot het absolute minimum, welke vormen dan de echte Core-business van
de NBB?'
Voor het zich Voorspoedig Ontwikkelen
van het Nederlandse Basketball bestaan er een aantal gebieden die
absoluut Essentieel zijn. In mijn ogen zijn dat:
-kwalitatief goede – op de juiste
tijden ruim beschikbare – Accommodaties, tegen betaalbare
tarieven – liefst nog in Eigen Beheer en/of met een Clubhonk
–,
-met als goede tweede het Kwantitatief
& Kwalitatief Opleiden van 1) Coaches, 2)
Verenigingsorganisatorisch Kader en 3) Scheidsrechters,
-en als derde het organiseren van
Competities die passend zijn voor een zo groot mogelijk deel
van de in Basketball geïnteresseerde mensen.
Al jaren lang klinken er zorgwekkende
geluiden over hoe ons ooit redelijk functionerende Opleidingssysteem
van Coaches aan het afkalven is. Aangezien coaches aan de basis staan
van het ontwikkelen van spelers en teams, en dus verenigingen en
vertegenwoordigende teams op ieder niveau, is volgens mij de
beschikbaarheid van ruim voldoende kwalitatief goede coaches een van
de voornaamste voorwaarden voor de ontwikkeling van het Nederlandse
Basketball.
Daarom wil ik in het inmiddels van mij
bekende 'Hey...-format' middels een Q&A met Ben Ponsioen van de
Dutch Basketball Coaches Association focussen op het aspect Coaches
Opleiden en verder Ontwikkelen.
Hey_Ben: kan je jezelf in een paar
zinnen introduceren bij de lezers die jou wellicht nog niet kennen?
Ik verwacht niet dat dat er heel veel zijn, maar al is het er maar
een...
Hey_Aart: Ben
'Pensioenada' Ponsioen; ik ben 40 jaar docent LO, meer dan 40 jaar
trainer/coach, 35 jaar bondsopleider (ik schat dat ik +/- 250 coaches
heb opgeleid – waar zijn ze allemaal gebleven? – en heb als
Personal-coach op allerlei niveaus bijgedragen aan de ontwikkeling
van spelers (bijvoorbeeld Dan Gadzuric die een mooie NBA-carrière
had, en Willem Brandwijk die nu bij Feyenoord Basketball speelt en
Orange Lions A-International is).
Hey_Ben: je maakt deel uit van de
groep initiatiefnemers die de Dutch Basketball Coaches
Association(DBCA) heeft opgericht. Kan je kort aangeven wie de andere
initiatiefnemers zijn en nu leiding geven aan die club? Waar jullie
je zoal mee bezig houden, met wie jullie samenwerken, en hoe deze nog
relatief jonge club zich ontwikkelt?
Hey_Aart: In een ver
verleden was er de Coaches Community van Jan Netten. Wij proberen
weer nieuw elan in de Coaches Community te brengen. Onze groep
bestaat uit : Aernout Dorpmans, Peter Strikwerda , Ben Ponsioen,
Arjan de Bruin en Paul van de Heuvel. De DBCA organiseert Clinics
rond DBL-wedstrijden, tijdens kampen (bijvoorbeeld recent een Clinic
met Marco van de Berg en Erik Braal) en Clinics voor spelers en
coaches met experts van naam en faam (bijvoorbeeld recent met Ganon
Baker). Verder werken wij samen met de Belgische coaches organisatie
waarmee we het digitale blad 'Rebound' uitbrengen.
Hey_Ben: jullie zijn al vele jaren succesvol betrokkenen bij het Opleiden van Coaches; een hoeken waar vanuit de laatste tijd zorgelijke geluiden klinken. Zouden jullie eens in kort bestek voor het Verenigingskader in het algemeen – en de verenigings-afgevaardigden op de aankomende NBB-ALV in het bijzonder – kunnen schetsen wat er speelt?
Hey_Aart: Als WIJ (als NBB) willen groeien en internationaal aan de weg willen timmeren, dan moet de opleiding van KADER de hoogste prioriteit hebben. Dat is op dit moment niet het geval. De NBB organiseert zelf nauwelijks opleidingen; het wordt de laatste tijd vooral aan de verenigingen overgelaten om die te organiseren. Er is dus geen regie; maar er is wel een stringent licentie beleid. Een teken aan de wand is dat bij de Nationale Teams aan de mannenkant inmiddels vrijwel allemaal buitenlandse coaches werkzaam zijn! In het beleidstuk 'Talentenhuis' vond ik geen woord over opleiden van coaches!
Hey_Ben: toen ik een kleine 40 jaar geleden begon met het coachen van jeugd, en niet veel later mijn eerste cursus volgde, was jij een van de voornaamste docenten. Hoe was de situatie op opleidingsgebied toen? En welke stadia zijn we sindsdien doorgegaan, en hoe hebben die ontwikkelingen geleid tot de bovenstaand beschreven huidige situatie?
Hey_Aart: 'In the Old Days' had je de volgende opleidingen (veelal gegeven door vakleerkrachten LO):
-Mini trainer
-JTB (jeugdtrainer)
-Trainer-A
-Trainer-B
-Trainer-C
Dat is een aantal jaar geleden
veranderd in:
-BT1
-BT2
-BT3
-BT4
-BT5
Een echte opleiding BT1 is er
eigenlijk gewoon niet, BT2 en BT3 worden georganiseerd door de
verenigingen die zelf het initiatief nemen, en eens in de twee tot
drie jaar organiseert de NBB een BT4 (waarbij 60% van degenen die aan
die cursus beginnen uiteindelijk niet aan de afsluitende Proeve Van
Bekwaamheid (zeg maar het 'examen') toekomt. BT5 opleidingen worden
sportbreed gegeven op de AlO in Amsterdam en Groningen. Dat is een
zeer dure opleiding. Een van de laatste coaches die deze BT5 heeft
afgerond, is Hein Gert Triemsta; een talentvolle coach, die nu in
Luxemburg coacht!
Verder zijn de opleidingen
gestructureerd als een (moderne) schoolopleiding, met een
leercoach,een praktijkbegeleider en een port-folio; vooral dat
laatste blijkt een bottleneck voor veel cursisten te zijn waar er
veel op stranden. Dit moet en kan veranderen, want de NBB kan z'n
eigen opleidingen structureren, als we maar aan de audits van NOC/NSF
voldoen.
Hey_Ben: een ding dat velen – zeker mensen die zich al langdurig inzetten voor het algemeen belang – een doorn in het oog is, is dat de NBB maar niet wil groeien. Toen ik 45 jaar geleden op mijn 15e lid werd waren dat er ongeveer 42.000. We zijn misschien ooit op een top van 45.000 gekomen, maar eigenlijk zijn hebben we die kaap sindsdien nooit meer gehaald. Hoe is dat toch mogelijk? En welke rol speelt het aantal beschikbare coaches van voldoende kwaliteit en niveau daarbij?
Hey_Aart: Naar mijn mening is de grootste (maar zeker niet de enige) oorzaak: het gebrek aan KADER. Hoeveel clubs zijn niet in elkaar gestort door gebrek aan kader? In 'West' bijvoorbeeld TTD, Argus, Jumpers (allemaal in Den Haag), Leiderdorp, BV Alphen, maar de lijst is gemakkelijk veel langer te maken; allemaal clubs van (meer dan) 200, 300 leden en nu verdwenen of geslonken tot minder dan de helft! Coaches kunnen soms clubs jarenlang in de lucht houden met minimale steun van organisatorisch kader, maar uiteindelijk loopt dat een keer stuk.
Hey_Ben: Jullie hebben wellicht een aardig zicht op het verloop onder de gekwalificeerde coaches. Kunnen jullie daar iets meer over zeggen? Wat is het onmiddellijke tekort in jullie visie op dit moment, zowel kwantitatief als kwalitatief? En zien jullie een connectie tussen het – in een bepaalde regio – opleiden en dus vergroten van de vijver aan beschikbare opgeleide en goed begeleide coaches? En zo ja: kunnen jullie een indicatieve vuistregel maken over wat er gebeurt als er in een bepaalde regio/bij een bepaalde club een aantal vers opgeleide coaches bijkomen?
Hey_Aart: Kijk naar clubs, die aan de weg timmeren of timmerden, bijvoorbeeld Lokomotief; de basis wordt gevormd door kwalitatief goede trainer/coaches. En uiteindelijk vormen de verenigingen – op alle niveaus – de basis van een een florerende NBB.
Hey_Ben: zijn er voldoende Coaches om Coaches (verder) op te leiden? Zo nee: wat is het tekort daar.
Hey_Aart: Er wordt heel weinig gedaan aan het opleiden van de opleiders; daarvoor ontbreekt al jaren een plan. Dus vergrijst het team van docenten dat coaches moet opleiden.
Hey_Ben: tenslotte dit, het is wrang het er over te moeten hebben, maar ik voel aan alle kanten dat het speelt. Jullie zijn duidelijk van de 'Oude Garde' (net als ik inmiddels ook). Komt het voor dat jullie/onze generaties worden weggezet als 'Oude Knarren', die sommigen wellicht liever kwijt dan rijk zijn? En natuurlijk is er voor iedereen een tijd van komen en een van gaan. Maar denken jullie dat het Nederlandse Basketball het 'wel zonder onze generaties af kan'? Wat zouden de gevolgen zijn als mensen van deze leeftijd (laten we zeggen vanaf 55-60, en misschien wel ouder), ineens allemaal zouden stoppen met het opleiden en coachen van jongere coaches? En dan laat ik nog maar even liggen dat een deel van die groep ook nog zelf de rol van primaire coach vervult en deze op zou kunnen geven?
Hey_Aart: Je bent zo oud als je je voelt ! Ik werd op 58-jarige leeftijd al afgeschreven als bondscoach...en nu moet ik de huidige coaches op de hoogte brengen van het moderne motorisch leren... Over het algemeen wordt er vaak ontzettend traditioneel training gegeven...
Meer over de DBCA:
 |
| De Site van de DBCA: --- Hier --- |
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten