René Ebeltjes scoort namens Fresno State tegen Utah State. © Todd Allred
Ondanks een veel te korte carrière heeft René Ebeltjes uit Enschede het basketbal in Nederland veranderd
Hij was hard op weg geschiedenis te schrijven in het Nederlandse basketbal. Problemen met spieren en gewrichten als gevolg van voedselvergiftiging maakten echter voortijdig een einde aan de carrière van René Ebeltjes. Toch heeft hij een prominente plek in het boek Game Changers, de canon over het Nederlandse basketbal, die zaterdag 26 november is verschenen.
Tubantia, René Leferink 30-11-22 (Originele artikel --- Hier ---)
Harry Kip was de meest succesvolle Twentse basketballer, de in
Enschede geboren René Ebeltjes zonder twijfel de meest talentvolle.
Nog een broekie toen hij bij Hatrans uit Haaksbergen en het
Enschedese Interbril speelde, begin jaren 80, tijdens de
hoogtijdagen van het basketbal in de regio. Na vier jaar college op
Fresno State in Amerika, dé belofte van Oranje.
Bal moest naar Ebeltjes
„Ik was de MVP van het Nederlands team op een toernooi in Finland in 1988. Dé man waar de bal naartoe moest.” Hij kon scoren onder het bord, zijn positie met een lengte van 2.08 centimeter. „Maar ook driepunters, al waren die toen nog niet zo ingeburgerd als nu. In die optiek ben ik een beetje een game changer geweest.”
De inmiddels 57-jarige Nijverdaller zegt het met enige weemoed in zijn stem. In Finland speelde hij zijn laatste van in totaal 48 interlands. Hij liep in het land van de duizend meren een voedselvergiftiging op en dat was het begin van het einde van zijn carrière. Zijn spieren en gewrichten werden aangetast. Na zijn periode in Amerika, van (1986 tot 1990) probeerde hij het nog twee seizoenen in de vaderlandse eredivisie bij Weert, maar het lichaam wilde niet meer. „Ik weet niet waar mijn top had gelegen. Dat is heel frustrerend. Had ook altijd een droom op de Spelen van 1992 uit te komen. Ik heb veel moeite gehad dat te verwerken.”
Ik weet niet waar mijn top had gelegen. Dat is heel frustrerend
René Ebeltjes
Het hoofdstuk in het boek gaat over zijn Amerikaanse periode, hoe hij als mens veranderde en zich als speler ontwikkelde. Frits van Rijn, een van de drie auteurs, tekende de ervaringen op van Ebeltjes en zijn tijdgenoten Jos Kuipers en Peter van Noord, die ook naar college gingen. „Wij waren zo’n beetje de pioniers van de Nederlanders die in de Verenigde Staten op college gingen.” Rik Smits, Nederlands bekendste en meest beroemde basketballer, ging een jaar eerder dan Ebeltjes. „Rik Smits was mijn back-up in Jong Oranje.” Nogmaals een bevestiging van het talent van de geboren Enschedeër.
Compleet ander mens
In de States, de bakermat van het basketbal, werd het jongetje een man. „Een Tukker kijkt de kat uit de boom. Ik ook. Was schuchter en introvert. Maar op Fresno State had ik niemand om op terug te vallen. Ik werd mondiger, kreeg levenservaring, werd een compleet ander mens.”
René Ebeltjes dunkt namens Fresno State in een wedstrijd in 1988. © Terry Pierson
Bovendien kreeg hij een ijzeren discipline en leerde hij prioriteiten stellen. Moest ook wel, aangezien zijn leven alleen maar bestond uit trainen en studeren voor het diploma Elektrotechniek. „Ik was soms zo kapot dat ik in de kleedkamer een uurtje moest bijslapen.” Toch had hij die vier jaar college voor geen goud willen missen. „Als je naar het buitenland kunt gaan, moet je dat doen. Dat adviseer ik iedereen.”
Krachtiger en explosiever
Desondanks vroeg hij zich af of hij na vier jaar Amerika wel een betere speler was geworden. „Op training deden we eigenlijke heel simpele dingen. Vooral gericht op de basistechnieken.” De bevestiging kwam op een training van Oranje. „Ik flitste zo langs spelers heen. Was veel krachtiger en explosiever geworden.”
Hij herinnert zich uit die tijd een uitspraak van Mart Smeets, ook een auteur van het boek. ‘Heer o heer, wat een schouders’, zei de basketbalgoeroe toen hij Ebeltjes na jaren weer tegen het lijf liep. „Ze zagen me voor de periode Amerika als iemand in een streepjespyjama met slechts één streepje. Die pyjama had veel meer streepjes gekregen.”
Alles te danken aan coach
Ebeltjes heeft veel, zo niet alles, te danken aan Ron Adams, zijn coach bij Fresno State en tegenwoordig assistent bij de Golden State Warriors in de NBA. „Mijn debuutjaar was ook zijn eerste jaar als hoofdcoach. Adams rekruteerde veel spelers uit Europa, omdat hij daarvoor coach in België was geweest.”
Ebeltjes en Adams hebben nu, 30 jaar later, nog altijd veel contact. Zo reist de Tukker regelmatig op uitnodiging van Adams naar de States en komt hij bij NBA-wedstrijden achter deuren die voor anderen gesloten blijven. Af en toe ligt zijn oude school op de route. „Op college worden oud-spelers altijd erkend en geëerd, zo anders dan in Nederland.”
Michael Jordan
„En hoe groot basketbal mondiaal gezien ook is, het wereldje is klein.” Zo speelde Ebeltjes aan het einde van zijn periode in Amerika nog samen met Michael Jordan. „Via Ron Higgins, die ook op Fresno studeerde en toen ploeggenoot was van Jordan bij de Chicago Bulls. Hij nam me mee naar een toernooitje buiten het seizoen en daar was Jordan ook, terwijl hij dat van zijn club eigenlijk niet mocht.”
Ik durf zelfs te beweren dat in de jaren 80 voetbal en basketbal in Enschede weinig voor elkaar onder deden
René Ebeltjes
De sluimerende rooftocht op de spieren en gewrichten in het lichaam van Ebeltjes was toen al in gang gezet. Na college opgepikt worden door een NBA-ploeg was toen al geen thema meer. Ebeltjes keerde terug naar Nederland, maar speelde nauwelijks nog. „Toen was basketbal in ons land nog heel populair. Ik durf zelfs te beweren dat in de jaren 80 voetbal en basketbal in Enschede weinig voor elkaar onder deden.”
Avondje uit
„Een eredivisieclub in een stad of dorp bepaalt de cultuur. Dat merk je pas als het gebeurt. Zo was in Haaksbergen een wedstrijd van Hatrans een avondje uit. In die optiek is een eredivisieploeg ook een game changer.” Wat dat betreft is het wachten op een nieuw eredivisie-avontuur in Twente én een opvolger van René Ebeltjes.
Basketbal in Nederland krijgt gezicht met Game Changers
Game Changers beschrijft 126 jaar basketbal in Nederland. Het indrukwekkende boekwerk van 544 pagina’s eert de personen die de sport in Nederland én ver daarbuiten een gezicht hebben gegeven. Met bijzondere verhalen uit verleden en heden, veel uniek fotomateriaal en een schat aan statistische informatie. De verhalen zijn geschreven door Jacob Bergsma, Frits van Rijn en Mart Smeets. Game Changers kost 44,95 euro en is te bestellen via sportsmedia.nl
Ruim aandacht voor basketbal in Oost-Nederland
In Game Changers is ook ruim aandacht voor basketbal in het oosten van het land. „Oost-Nederland was als een van de eerste regio’s aangesloten bij de Nederlandse basbelbalbond. Heel opmerkelijk, want in die tijd was basketbal een echte Amsterdamse aangelegenheid”, vertelt Jacob Bergsma, een van de auteurs. „Klaas de Goede uit Winterswijk was zelfs een van de zes oprichters.”
Ook is er verspreid door het boek aandacht voor de succesvolle Twentse jaren met Arke Stars, Hatrans en Interbril. „Een heel verhaal met Jimmy Moore over zijn periode bij Arke Stars en een geweldige anekdote over Dave Downey van Hatrans”, licht Bergsma een tipje van de sluier op. Tijdens de presentatie van het boek werden de veel te vroeg overleden Harry Kip en Margreet Visscher postuum geëerd.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten