Net als vorig seizoen werd Aris Leeuwarden coach Vincent van Sliedregt genomineerd voor Coach van het Jaar Nederland, het werd het weer net niet - Doug Spradley van ZZ Leiden hield deze Persoonlijke Prijs in Leiden - maar het geeft toch aan dat 2022 geen uitschieter was voor de jonge coach.
Dit is Deel-3 van 'heel veel vragen aan Vincent van Sliedregt'.
In Deel-1 - je leest het --- Hier --- hadden we het over het seizoen 2022-2023 vooral van Aris Leeuwarden.
In Deel-2- je leest het --- Hier --- hadden we het meer over de ontwikkeling van de BNXT-League als geheel, de rol van de media, en wat specifieke zaken zoals Matthew Otten waarmee hij voorheen een tandem vormde bij Yoast United.
Q-Hey Vincent:
Afgelopen
zomer maakte je ook je debuut als Orange Lions Bondscoach Jeugd met
de MU18. Dat is een stevige zomerklus als je ook bij een club veel
taken hebt. Hoe kwam je op die plek terecht? Wat had je er van
tevoren van verwacht? Welke verwachtingen kwamen uit, wat viel er mee
en wat tegen? Bekeken vanuit je persoonlijke perspectief?
Antwoord Vincent van Sliedregt:
Dat is een interview op zich denk ik: de korte samenvatting is dat ik enorm dankbaar ben als ik Nederland mag vertegenwoordigen. Het eerste contact werd gelegd door Patrick Katman en daarop volgden gesprekken met Arik Shivek, die ik als erg leuk en interessant heb beleefd. Dat ze me vroegen zie dat als een eer, maar ik schrok een beetje van het gebrek aan organisatie. Daarop hebben we geprobeerd in te spelen met een topper van een manager in de persoon van Wieger Kamies, en door eerlijk te zijn naar de groep welke verantwoordelijkheden er allemaal nog lagen. Zoals wel vaker werden we ontmoet met fijne reacties op onze transparantie door spelers, ouders en mensen er omheen; die hebben ons zo goed en kwaad als mogelijk gesteund. Dat nam niet weg dat het een lastige klus was – onder zowel tijdsgebrek als door gebrek aan ervaring op internationaal niveau. Toch kijk ik met een enorm goed gevoel terug op die zomer. De uitdagingen en problemen die er bij kwamen kijken brachten zoveel groei en betekenis, dat we toch dankbaar achterom kijken.
Q-Hey Vincent:
En
wat als je het bekijkt vanuit het team-perspectief? Wat was naar jouw
mening de impact van de twee voorgaande corona-seizoenen waarin al
het Orange Lions Jeugd-basketball zo goed als stil lag? Is je kijk op
het Internationale Jeugd-basketball veranderd door deze ervaring? Je
hebt ongetwijfeld veel met coaches van tegenstanders gepraat, wat
heeft jou dat geleerd? Waar 'hoort' het Nederlandse Basketball te
staan vanuit jouw perspectief?
Antwoord Vincent van Sliedregt:
Op
mijn aller eerlijkst weet ik na slechts een toernooi nog niet genoeg
om een internationaal perspectief te geven. Als we in onze eigen
keuken kijken moeten we denk ik eerst de Quick-wins pakken qua tijd,
planning en scouting. Dingen die niet perse geld hoeven te kosten. De
nationale jeugdteams zijn een product van onze basketballcultuur, en
je krijgt dan wat je verdient. We zagen menige jaloerse blikken van
andere coaches als het aankwam op het fysieke en atletische talent
wat we hebben. Maar onze basketballcultuur is niet sterk genoeg. Het
ontbreekt op vele facetten waar als eerste discipline en
verantwoordelijkheid moeten worden genoemd. We blijven altijd maar
gesprekken aangaan en aandacht geven aan middelmaat. En veel minder
aan karakter, waarna de internationale competitie ons dan met het
resultaat daarvan confronteert. Dat is onderdeel van een grotere
stroom lijkt het, maar feit blijft dat alles wat je aandacht geeft
groeit. Durf tegen de stroom van narcisme in te vechten en biedt
ambitieuze mensen verantwoordelijkheid als basketball collectief in
Nederland, in plaats van sociale media posts, tripjes naar het
buitenland en superteams.
Als we dat om weten te draaien, dan
kan er een hoop beter, dan ligt het internationale podium vol met
grotere voedingsbodems en sterke culturen waar je van kunt leren.
Q-Hey Vincent:
En
wat als je het bekijkt vanuit het perspectief van het hele Orange
Lions programma? De komende zomer ben je niet opnieuw hoofdcoach van
een Jeugdselectie. Kan je aangeven waarom niet, en of je er rouwig om
bent? Hoe zou het programma er – als het aan jou lag – uit
moeten zien? En bij welke andere actoren zou er wat anders moeten, om
nu eindelijk eens de staande doelstelling van 'Alle NT Jeugd
permanent op A-Divisie-niveau´ te halen en te houden? Of denk je dat
die doelstelling niet haalbaar is?
Antwoord Vincent van Sliedregt:
De
reden dat ik deze eer aan mij voorbij moet laten gaan is tweeledig;
inmiddels is onze derde dochter in de wereld gekomen, en wil ik mijn
gezin steunen en wat lucht geven – waar ik maar kan deze zomer.
Zij offeren een hoop op zodat ik dit werk kan doen, en je kan niet
altijd alleen maar nemen. Het is deze zomer dus tijd daar aandacht
aan te geven. Daarnaast moeten we ook de onzekerheid van een aflopend
contract erbij pakken.
Als onze voedingsbodem stijgt, we
sterkere kernwaarden ontwikkelen in onze sport, en dat collectief
aanbieden aan de komende generaties, dan is er veel mogelijk in
Nederland. Maar dat betekent wel tegen de stroom invechten, en de
vraag is of we het leiderschap in huis hebben dat dat durft en er de
tijd voor krijgt.
Q-Hey Vincent:
Ik hoor nogal eens dat er niet voldoende Nederlandse spelers zouden zijn om tien BNXT-clubs kwalitatief te vullen. Nu heb jij een historie van in het Buitenland spelen, en je kent de Nederlandse BNXT-sectie inmiddels ook als je broekzak, daarnaast heb je een tijd bij Promotie-Divisie-team/-clubs gespeeld en gewerkt als coach. Ben je het eens met die geluiden dat 'er niet genoeg Nederlandse spelers beschikbaar zijn'? Is er niet voldoende talent, of is dat er wel, maar zijn er onvoldoende spelers met de juiste ervaring? Of duid je het anders? Waarom stromen er zelfs uit de Nationale Jeugd Teams relatief zo weinig spelers door naar BNXT-clubs? Of zitten ze daar wel een tijd voornamelijk op de bank, om vervolgens te stoppen of lager te gaan spelen? Waar schort het aan? Bekeken vanuit het gehele plaatje: moet er niet gewoon heel hard gewerkt worden aan het op poten krijgen van een serieuze (semi-)professionele Promotie-Divisie? Hoe duid jij het feit dat relatief veel spelers – zelfs uit de Promotie-Divisie en de jeugd– wel in het buitenland aan de bak kunnen, maar dat het in Nederland bij veel teams op Promotie-Divisie niveau lastig is een serieus Roster te vullen en programma te draaien?
Antwoord Vincent van Sliedregt:
Welvaart
is een antwoord. Veel jongens zien in de reguliere maatschappij
(terecht) een betere boterham, dan in een Internationale Basketball
Hierarchy waar veel mensen inzitten die die welvaartsopties niet
hebben en een hele andere intrinsieke motivatie hebben.
Daarnaast
is inderdaad de stap van jeugdbasketball naar de BNXT een koude
douche voor veel jeugdtalent. Heb je in je omgeving zes jaar lang
gehoord 'hoe goed je wel niet bent', sta je in de BNXT-League opeens
tegenover een geheel anders gemotiveerde Amerikaan, die jou als
bedreiging ziet voor zijn ´way to make a living´... Het geduld om
dat duel dag in-dag uit uit te vechten is weinigen toebedeeld. Ja ik
ben een Broken Record, maar het gaat er dus om de juiste kernwaarden
aan jongeren aan te leren; geduld, hard werken en
verantwoordelijkheid nemen voor je eigen dromen.
Maar
zonder grap; de stap is erg groot, een tussenstap zou mooi zijn van
de U18 naar een meer competitieve Promotie-divisie in plaats van de
U22/DTL. Maar je kan van alles faciliteren, als zelfs C-Amerikanen –
zoals ze wel eens genoemd worden – schijnbaar meer waarde
toevoegen aan een team dan onze Nederlandse jeugdspelers...zijn al
die coaches dan blind? Of moeten we dan meer verwachten van onze
jeugdtalenten en ze beter voorbereiden op hoe groot die stap is?
Q-Hey Vincent:
Inmiddels duikt vaker en vaker de term 'Depth-chart' op. Als internationale scouts hanteerden Rob Meurs en ik indertijd een sterren-systeem, spelers die een dragende rol op een bepaald niveau aankonden kregen sterren – vijf sterren stond voor NBA of absolute top internationaal, vier voor Europees niveau of absolute top in Nederland, drie voor de kleinere clubs en competities, twee voor daar weer onder. Een ster kreeg je voor een bepaald basisniveau. Een of meer sterren aan het eind van deze code konden tussen haakjes staan, dat stond dan voor 'Upside'; potentieel dat een speler wel had, maar nog moest te zien ontwikkelen. Dus ***(*) is dan een speler die nu al BNXT-niveau aan kan, en uiteindelijk bij een optimale ontwikkeling een substantiële rol bij een topclub in de BNXT of elders in Europa zou kunnen gaan spelen. Een volwassen Orange Lion zou – om ook de Mannen Orange Lions permanent op EuroBasket te laten acteren, en liefst voorbij de groepsfase te zien komen – in dit systeem tenminste vier, liefst vijf sterren moeten hebben. Kortom, zou jij – met het inzicht van nu – jouw MU18-selectie van afgelopen zomer met dit systeem kunnen Raten bij wijze van aanzet tot een Orange Lions Depth-chart?
Antwoord Vincent van Sliedregt:
Hmm, pittige vraag wel. Laat ik voorop stellen dat ik niet direct zou zeggen dat er een 5 sterren kandidaat tussen zat, stroom maar door naar de NBA AllStar game.
Fysiek
en atletisch zat er misschien wel 4- en zelfs 5-sterren-potentieel
tussen. Maar daar tegenover staat dat qua werkhouding, ontwikkeld
basketball-IQ en verdere karaktertrekjes er bij iedereen nog wel wat
puntjes afgaan. maar misschien is dat juist het leuke en het
frustrerende aan het Nederlandse Basketball. Er moeten dus heel veel
sterretjes tussen haakjes in jouw systeem. Ik kom op de volgende
Rating op basis van vorige zomer, het is aan deze jongens om het waar
te maken of mijn verwachtingen zelfs te overtreffen.
Spelers
die de Mannen Orange Lions (ooit) zouden moeten kunnen halen (en
versterken):
Max Pikaar
Spelers
die (ooit) de top bij Nederlandse clubs of een Europees niveau in het
Buitenland zouden moeten kunnen halen:
Sydnee Bijlsma, Latif
Diouf, Ryan van Eijck, Flint Waleson, Matthijs Verhallen, Florian
Rijkers
Spelers die serieuze BNXT-spelers zouden moeten kunnen worden:
Jibbe Sikking, Pjotr Goes, Renars Vogelaar, Tjall de Vaal, Stef Bussels
Q-Hey Vincent:
Is het bondscoach zijn je wel dusdanig bevallen dat je denkt dat we je ooit nog terug zien als (Jeugd) Bondscoach (of Assistent)?
Antwoord Vincent van Sliedregt:
Sta
ik altijd voor open.
Q-Hey Vincent:
Onder leiding van Arik Shivek en Adriaan van der Bergen is er inmiddels een Masterplan Oranje Lions Basketball geschreven. Heb jij hier al inzicht in gehad? Wat vind je ervan? Welke punten op hoofdlijnen onderschrijf je, welke niet/of vind je niet reëel en wat ontbreekt er wat jou betreft aan? Denk je dat er nu eindelijk eens (flinke) stappen zullen worden gemaakt? En hoe denk je dat eventueel succes daar, de clubs van BNXT gaat helpen?
Antwoord Vincent van Sliedregt: nee ;)
Q-Hey Vincent:
De
Mannen Orange Lions zijn aan het einde van een jarenlange
cyclus tegen het Wereldniveau aan; ze speelden vorige maand het
laatste Window in de Tweede Qualifier Groep – dat wil zeggen de
beste/laatste 24 van Europa die in de race waren voor WK-kwalificatie
– en bovendien voor de tweede keer in zeven jaar de Eindronde van
EuroBasket. Ook werd er in 2022 een schier oneindige wedstrijden
gespeeld tegen Europese Toplanden. Het beeld: zeker competitief, maar
op het eind van veel spannende wedstrijden – of het nu Nr. 1 in de
wereld (Spanje), of teams als IJsland (ongeveer even hoog op de
ranglijst als Nederland) betrof – op het eind kwam Nederland
steevast wat tekort. Hoe heb jij dit bekeken? Wat leert het jou? En
wat verwacht jij van de nabije toekomst nu er inmiddels alweer een
Bondscoach aan de kant is gezet, en je collega-coach Radenko Varacic
als interim-bondscoach de laatste twee Windows afwerkte met ene
vrijwel geheel vernieuwde selectie, en op korte termijn een nieuwe
Bondscoach zal moeten worden aangesteld? Hoe ziet jouw ideale
'Master-coach' van het Oranje Basketball eruit? Zijn er verder nog
zaken die je kwijt wilt als het om de Mannen Orange Lions gaat?
Antwoord Vincent van Sliedregt:
Als
het mag wil ik een klein beetje onbegrip uiten voor het beleid om te
ontwikkelen, het Nederlands Mannenteam is het allerhoogst haalbare in
ons land en daar hoort bij dat je altijd voor maximaal presteren
gaat. Ik snap niet hoe je dit uitlegt aan een onze beste spelers die
nu thuis hebben gezeten. Het is een voorbeeld van aandacht op de
verkeerde plek. Ik hoop dat ze kiezen voor een coach die de spelers,
cultuur en competities kent en geen vreemdeling is, en dat de Orange
Lions competitief zijn, daarnaast samenhorigheid, nederigheid durf en
verantwoordelijkheid ook het hoogste in het vaandel hebben staan. Zij
zijn immers de dragers van onze basketballcultuur als rolmodellen.
Vincent, bedankt voor jouw kijk op deze facetten van het Nederlandse Basketball. Inmiddels is de BNXT gevorderd tot de laatste wedstrijd voordat de Play-offs gaan beginnen. Aris gaat als vijfde aan die Play-offs beginnen en ontmoet daarin om te beginnen Landstede Hammers. Ik wens jullie daar veel succes! Wellicht kunnen we later nog eens een vervolg op deze drie afleveringen maken om het seizoen te completeren.
AART DEKKER
Dit was Deel-3 van 'heel veel vragen aan Vincent van Sliedregt'.
In de volgende aflevering(-en) – ===.
In Deel-1 - je leest het --- Hier --- hadden we het over het seizoen 2022-2023 vooral van Aris
Leeuwarden.
In Deel-2- je leest het --- Hier --- hadden we het over het seizoen 2022-2023 vooral van Aris Leeuwarden. In Deel-2 hebben we het meer over de ontwikkeling van de BNXT-League als geheel, de rol van de media, en wat specifieke zaken zoals Matthew Otten waarmee hij voorheen een tandem vormde bij Yoast United.
AART DEKKER
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten