donderdag 3 augustus 2023

SHARTIE AART DEKKER / HET BLIJFT LASTIG...UITLEGGEN / BUREACRATISCHE HEL NLD: 'De moker en de fraude' / N.A.V. NRC-RTD-COLUMN SHEILA KAMERMAN / SCHOT-CARTOONS & ERASMUS WETENSCHAP COLUMN 'De toeslagenaffaire is ook het gevolg van...Zerotolerancebeleid'

Cartoon overgenomen van Erasmusmagazine.nl  'De Toeslagen-affaire...' ,(DUO-affaire, e.v.a. 'Schandalen van Rutte') 

Cartoon Bas vd Schot, meer Bas van der Schot voor bijv. de Volkskrant   ---  Hier  ---

*

SHARTIE AART DEKKER / HET BLIJFT LASTIG...UITLEGGEN

DE BUREACRATISCHE HEL NEDERLAND BESTAAT!

N.A.V. NRC-RTD-COLUMN SHEILA KAMERMAN

SCHOT-CARTOONS & ERASMUS WETENSCHAP COLUMN

'De toeslagenaffaire is ook het gevolg van...Zerotolerancebeleid' 

De een noemt mij 'Van het padje...', een ander meent mij te moeten verketteren of uitkafferen, maar gelukkig krijg ik ook regelmatig  - veelal via persoonlijke berichten; niet iedereen durft dat openbaar... -  bijval in de trend van 'Precies! Zoals jij het opschrijft is het...beleef ik het ook...zie ik het anderen overkomen...' En dan denk ik weer: 'Zie je...snaar geraakt; blijkbaar ook aardig het  - al dan niet genuanceerde; daarover verschillen dan dus de meningen -  midden gevonden.' 

Want het blijft lastig; om in het gefragmenteerde Nederland iedereen in een keer bereiken.
Het blijft lastig om aan meer geprivilegieerde mensen uit te leggen hoe het is om:
- Toeslagenslachtoffer,
- Uitkeringstrekker,
- Bijstand-overlever, 
- Chronisch zieke,
- Onterecht door een van de 'Algoritmen van Rutte' of een overijverige ambtenaar 'Getargete' persoon te zijn...als je moet vechten tegen de ambtelijke molens...dan ben je vaak zo goed als kansloos!

Ik zou hier nog talloze getypeerde groepen aan toe kunnen voegen, maar de hierboven genoemde categorieën  bevatten al honderdduizenden mensen die stuk-voor-stuk ervaren (hebben) dat het kwaad kersen eten kan zijn/is met een overheid  - en vlak ook de grote, net zo bureaucratische, bedrijven als de grootbanken en andere molochs die zich bij voorkeur onbereikbaar houden achter websites zonder telefoonnummers, Chatbots en, mocht je dan toch na veel zoeken een telefoonnummer vinden, Call-centres waar mensen zitten die veelal tot taak hebben mensen vriendelijk doch beslist af te poeieren, niet uit! - die mensen/klanten vooral als nummers, dossiers of te plukken cash-cows zien. Dus het lijstje uitbreiden zodat het de/enkele) miljoenen mensen 'aan de onderkant' betreft die met dit soort verschijnselen omvat dient slechts de volledigheid, maar voegt kwalitatief weinig toe...
 
Ik behoor ook tot die groep  - loop mezelf regelmatig compleet te pletter tegen al die bureaucratische onwil, onmacht, onverschilligheid, of zelfs regelrecht kwade wil -  maar ik ben dan nog in staat om een en ander redelijk te verwoorden, en  - al zakt de moed me steeds vaker in de oververmoeide schoenen -  om terug te vechten, mocht ik eens wat energie te besteden hebben...dus kruip ik regelmatig maar weer achter mijn van ouderdom krakende laptopje in de hoop dat mijn stukje tenminste een persoon bereikt waar een kwartje valt, die wellicht denkt ' Oh, zit het zo? Misschien heeft' ie wel gelijk; ik ga er wat aan doen...' Of anders tenminste iemand die zich herkent, en denkt: 'Ok, ik ben dus niet de enige...' Ik leg de lat der verwachtingen niet hoog; ben tevreden als het het minimale effect heeft van een persoon voor/bij wie het een heel klein beetje werkt of helpt...

Maar er zijn professionele schrijvers/journalisten/columnisten die ervoor betaald worden, wellicht veel meer gezag hebben dan ik, of in ieder geval de kust van het puntig verwoorden beter beheersen dan ik, dus daarom deel ik...opdat de boodschap (nog) beter overkomt...

...bijvoorbeeld de onderstaande Column van...

(AD)

*

Sheila Kamerman

 



 

 

De moker en de fraude

Het kleine garagebedrijf van Aad Mostert zit al 28 jaar op dezelfde plek in Rotterdam-Crooswijk. Volkswijk. Smalle straten. Vaste klantenkring, altijd veel reparatiewerk. Maar er is een schaduwkant. En dat is parkeerbeheer. Soms staat er éven een auto voor de garage met twee wielen op de stoep, als er geen parkeervak vrij is. Een klant die zijn auto brengt, een auto die zó wordt nagekeken, een auto voor de verkoop die net is opgehaald. Een auto die je dadelijk gaat repareren, zet je niet twee straten verderop. Trouwens, in 28 jaar heeft er nog nooit een buurtbewoner geklaagd. Aad: „Ze lopen er omheen.”

„Sorry mevrouw.”

„Geeft niets hoor, meneer.”

De handhavers van parkeerbeheer lopen er niet omheen. Aad Mostert draait zich om. Hup een prent.

Vier keer heeft hij die foutparkeerboete voor de rechter laten komen en vier keer heeft hij gewonnen. Maar dat doet hij niet meer. Een bezwaarschrift schrijven, zitting voorbereiden, naar de rechtbank gaan, het kost hem bij elkaar een dag tijd en dat is geld. Toch maar betalen is goedkoper.

Tot kort geleden, zegt hij, kon je naar de gemeente bellen. Dan kreeg je een mevrouw aan de lijn. Het lukte soms om het met haar op te lossen. „Oh, u bent garagehouder!” Dan trok ze de boete uit de stapel en verscheurde die. Dat kan niet meer. Ze moet zich strikt aan de regels houden. Ze zijn bang voor fraude. Dat vertelde ze hem zelf. Nu betaalt hij de boete. En heeft hij zin om met een moker de parkeerpaal kapot te rammen, maar hij doet dat niet.

Wie verlangt niet naar iemand die je kan bellen, die luistert en die iets dóét? Hoe vaak draai je niet als een carrousel in de klantenservice, verlies je je decorum in het keuzemenu, om dan waanzinnig te worden van het wachtmuziekje?

We zijn het land geworden van ‘red jezelf’. Maar wel met méér in plaats van minder regels.

Aad Mostert redt zich wel, al denkt hij na een boete weleens aan stoppen. Echt wanhopig worden mensen die afhankelijk zijn. Een vriendin vertelde dat veel leden van haar patiëntenvereniging best een aantal uur of een aantal dagen per week kúnnen werken. En ook dolgraag willen. Maar ze durven niet. Zelfs vrijwilligerswerk doen, vinden ze eng.

Want áls er ook maar iets misloopt in de krochten van het uitkeringssysteem. Of nog erger: als er (onterecht) fraude wordt vermoed, dan zijn ze snel hun uitkering kwijt. En zonder kunnen ze door hun ziekte niet leven.

Dus zitten ze op de bank.

Met uitkering.

Zonder werk.

Binnen de regels.

Sheila Kamerman vervangt Gemma Venhuizen tijdens haar vakantie

Een versie van dit artikel verscheen ook in de krant van 19 juli 2023

 


Cartoons overgenomen van Erasmusmagazine.nl  'De Toeslagen-affaire...' ,(DUO-affaire, e.v.a. 'Schandalen van Rutte') Daar nog een derde fraaie Cartoon bij dit thema.

Cartoon Bas vd Schot, meer Bas van der Schot voor bijv. de Volkskrant   ---  Hier  ---

*

MEER Sheila Kamerman in NRC:

Sheila Kamerman

Sheila Kamerman

Sheila Kamerman is redacteur bij NRC en schrijft regelmatig columns

wo · 26 juli 2023

Weg uit dit gekkenhuis

De vakantie-appjes op mijn telefoon komen van zonovergoten eilanden met vreemde namen, all inclusive-hotels, verre bergen. Dolfijnen, koraalriffen, palmbomen, cocktails, crêpes. Iedereen op jacht naar zijn eigen heiligdom.

 

wo · 19 juli 2023

We zijn het land geworden van ‘red jezelf’. Maar wel met méér in plaats van minder regels

Sheila Kamerman sprak met de eigenaar van een klein garagebedrijf, die tijdens het werk regelmatig een boete krijgt voor foutparkeren. Zijn boete aanvechten heeft geen zin, ook al zou hij gelijk krijgen.

wo · 12 juli 2023

Elke vluchteling die komt is gretig

Toen Sheila Kamerman een week lang bivakkeerde in een azc, ontmoette ze conciërge Ali Isiaka. Vrijwel iedereen die in Europa aankomt is gretig, ziet Isiaka: ze wíllen de taal leren. Ze wíllen werken. Maar dat mag niet.

di · 4 april 2023

Dubbel parkeren, telefoneren op speakerstand: tegen zelfbenoemde koningen loop je voortdurend aan

De koning, de koningin, de prinsessen en hun gevolg komen naar Rotterdam om Koningsdag te vieren. Nog niet elke Rotterdammer weet dat.

wo · 1 februari 2023

Ik maak een kale rots van je

Ze zit in haar leunstoel voor de televisie. Net als elke avond. Maar nu met de ogen vol tranen. Dat is nooit. Ze was die middag gebeld, vertelt ze.

di · 3 januari 2023

Mildheid voor complotdenkers

De magie van veerkracht zie je als je naar de lange termijn durft kijken, schrijft Sheila Kamerman. Op Oudejaarsavond klonk weer gewoon de somberheid van oude crises, niet over een pandemie.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten