(Typisch?) Nederlands Schlemielig

Achteraf praten is gemakkelijk maar, al weidde ook ik er geen stukjes aan, ik heb er al eerder iets over gezegd: ik vond de hele (typisch Nederlandse) hype rond Sven Kramer irritant en onverstandig. Al maanden geleden zei ik het zo: "Moet je nou kijken hij rijdt de hele tijd rondjes langs de reclameborden met 'Svenergy'; dat ik zou ik (zelf) nooit doen/willen". Vlak voor de Spelen hoorde ik Mart Smeets zeggen: "de Legende Sven Kramer", en "'s werelds beste schaatsen Sven Kramer", mijn eerste reactie was: "Hoezo Legende? En Kos, dan en Heiden, en Ard Schenk...!?", en "Wat nu als Shani Davis 2x Goud wint en Sven ook? Wie is dan de beste?!". Sven is een geweldige schaatser, en hij hoort zeker bij de besten, maar al dat andere moet nog maar blijken. Maar het lijkt wel alsof iedereen denkt dat het al in de knip zit, alsof het een recht is, alsof er geen anderen meedoen. Wat is dat voor een verwrongen manier van denken? En wat moet de gezamenlijke tegenstand hier wel niet van denken?


En nu is 'het' misgegaan: geen Dubbel-Goud op de lange afstanden en ook geen medaille op de 1500 (had Erben maar mee mogen doen voor TVM...). Als Kramer al 2x Goud wint dan moet hij de status in Nederland delen met Mark Tuitert (die vrijwel niemand zag staan van te voren). Een fiasco van grote proporties voor Nederlandse begrippen, al valt het natuurlijk in het niet bij andere problemen (bijvoorbeeld van die van die (andere) steeds weer vallende Nationale Coryfee JP de MP); hier zal Sven Kramer nog heel lang door achtervolgd worden... Jammer! Maar misschien uiteindelijk wel heilzaam; de sportman die Sven Kramer is, zal hieruit wellicht zo gelauterd worden en geprikkeld raken dat hij misschien wel juist hierdoor, en door de hete adem van de Zuid Koreaan Lee in zijn nek, precies die prikkels krijgt die hij nodig heeft om zijn carrière echt legendarisch te maken.

Maar zullen we er dan nog maar even ( een jaar of 6 of zo!) mee wachten hem weer tot 'Legende' te bestempelen?! Da's wel zo prettig, voor iedereen, en voor Sven nog wel het meest...

Het 'Drama van Sven Kramer' werd, binnen 24 uur zelfs, nog eens dunnetjes overgedaan door het 'drama van onze bobbers'; ook hier weer hetzelfde patroon (maar dan in een sport die niet van 'ons' is), 'wij' hebben een nieuwe super bobslee, "iedereen kijkt jaloers naar onze vermeende suprioriteit" en 'wij gaan wel even een medaille winnen'. Ziet u het patroon? Het loopt heel anders...! Jammer!

De moraal van het verhaal: je moet de huid niet verkopen voor de beer geschoten is, en al helemaal niet te hoog van de toren blazen... Sport blijft sport: je kunt winnen, maar ook verliezen, en een ongeluk zit in een klein hoekje...

Nu is Nederland zo'n beetje 'de Schlemiel van de Winterspelen', maar dat is natuurlijk weer een beetje doorslaan naar de andere kant; er is al gewonnen, en er kan nog wel waar meer gewonnen worden. Maar: winnen is nooit vanzelfsprekend!

Waar 'we' nog meer goed in zijn in Nederland? Bijvoorbeeld in cynisme en leedvermaak, zoals bijvoorbeeld hier!