Minister Hard Leers heeft er een fijne eerste werkweek op zitten. Hij zal nu wel heel erg verlangen naar een lekker vakantiehuis in Bulgarije, maar helaas, het was hem niet gegund, arme Leers. En hij had nog wel zo zijn best gedaan door de burgemeester een oude Nederlandse brandweerauto cadeau te willen doen, waarmee hij door het dorp lekker toetaatoetaa kon doen, maar nee, het mocht niet, van die onkreukbare Nederlanders. En een beetje geld, zo hier en daar als pepernoten uitgestrooid, ook dat ging ze te ver, het kostte hem zijn baan als burgemeester van Maastricht. Maar, dankzij de banenmachine die kabinet van Nederland heet is hij terug, als Minister van Immigratie en Asiel. Maar hij had het zich toch anders voorgesteld denk ik. Hij moest wel drie keer naar de Kamer deze week. En hij kronkelde en draaide zoals het een ouderwetse katholiek betaamt.
Het ging over Irakezen, die moesten uitgezet worden. Een motie daarover werd aangenomen, de PVV-ers in de Kamer roffelden van enthousiasme op hun bankjes. Dat klonk naar, dat roffelen. Roffelen omdat je mensen het land uitflikkert, waar haal je de onbeschoftheid vandaan? Stel nou eens dat jij het bent, die naar een land wordt teruggestuurd dat officieel als “onveilig” te boek staat. Stel dat je dat, gezeten op de publieke tribune, hoort, dat roffelen. Maar empathie is iets dat bij veel mensen ver te zoeken is. Als er nou iets is waar ons land aan kapot gaat dan is het dat wel.
Gelukkig hebben we nog wel beschaving, die komt uit het door de PVV verachte Europa. Europa bepaalde dat de groepsuitzetting (dat klinkt als groepsverkrachting) niet door kon gaan vanwege de onveiligheid in het land. Daar roffel ik even voor op mijn bureau, dat we ondanks het voormalige christelijke CDA en de Haagse roffelbende toch misschien weer wat mensenlevens gered hebben. vincent@ad.nl
Meer Vincent Bijlo
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten